The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.

出事以后 หลังจากเกิดอุบัติเหตุ

Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by Warinthorn Phawandee, 2022-05-17 03:11:54

出事以后 หลังจากเกิดอุบัติเหตุ

出事以后 หลังจากเกิดอุบัติเหตุ

出事以后CHN314
หลังจากเกิดอุบัติเหตุ

แปล: Xueer li แต่ง: Yuehua liu,Chengzhi Chu

目录 1
5
สาร
บัญ 10
13
1.医院的电话 17
21
สายเรียกเข้าจากทางโรงพยาบาล 25
34
2.时间过得很慢 40
44
เวลาผ่านไปช้ามาก

3.王老师能醒过来吗?

อาจารย์หวังจะฟื้นขึ้นมาไหม

4.请护工

จ้างผู้ดูแลผู้ป่วย

5.护工小石

เสี่ยวสือผู้ดูแลผู้ป่วย

6.王老师能会变成植物人吗?

อาจารย์หวังจะกลายเป็นสภาพผักไหม

7.小石的家

บ้านของเสี่ยวสือ

8.病房里的生活

ชีวิตในห้องผู้ป่วย

9.学生来看王老师

นักเรียนมาเยี่ยมอาจารย์

10.原来还有故事

ที่จริงแล้วยังมีเรื่องราว

1. สายเรียกเข้าจาก 1.医院的电话
ทางโรงพยาบาล

冬天的一个晚上,天已经黑了,大概 8 点钟,老孙在公司的
工作快要完了,刚准备回家,手机就叫了起来。

“喂,请问您找谁?”老孙对着手机客气地问。



คืนหนึ่งในฤดูหนาว ท้องฟ้ามืดแล้ว เวลาประมาณ 2 ทุ่ม เสี่ยวซุน
ทำงานอยู่ที่บริษัทใกล้จะเลิกงานแล้ว กำลังจะเตรียมตัวกลับบ้าน โทรศัพท์
ของเขาก็ดังขึ้น

“ฮัลโหล คุณกำลังขอสายใครครับ” เหล่าซุนถามทางปลายสายอย่าง
สุภาพ




1

1.医院的电话

1. สายเรียกเข้าจากทางโรงพยาบาล

“孙先生,您是王老师的爱人吗?我是人民医院的大
夫,
我姓张我想请您马上来医院,您爱人在这里!”

“出什么事了?您能现在就告诉我吗?” 老孙有一些紧
张,说话也快起来了。

“电话里一下子说不清楚,您还是快点儿来吧!”
老孙不能多问,忙拿了衣服,走出房间。他开车去医院,
可是走了一会儿,想起来到医院可能要用钱,正好马路旁边有
一家银行,他取了一些钱。己经很晚了,路上的汽车不大多,
自行车也比白天少多了,他很快就开到了人民医院。
在医院里,老孙找到了张大夫,也看见了病床上的王老
师。她的脸很白,和旁边医生穿的白衣服一样,

“คุณผู้ชายซุน คุณใช่สามีของอาจารย์หวังไหมครับผมเป็นหมอที่โรง
พยาบาลเพื่อประชาชน ผมนามสกุลจาง ผมอยากให้คุณมาที่โรงพยาบาล
ทันที ภรรยาของคุณอยู่ที่นี่”

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นครับ คุณสามารถบอกผมตอนนี้ได้ไหม” เหล่าซุน
ค่อนข้างเครียด พูดจาเร็วขึ้นมาก

“ที่พูดในโทรศัพท์เมื่อครู่นี้ไม่รู้เรื่องหรอก คุณรีบมาเถอะ”
เหล่าซุนไม่ได้ถามอะไรมาก จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วออกจากบ้าน
เลย เขาขับรถไปโรงพยาบาล แต่ว่าขับไปสักพัก ก็นึกขึ้นได้ว่าไปถึงโรง
พยาบาลอาจจะต้องใช้เงิน ได้จังหวะพอดีมีธนาคารติดอยู่กับถนน เขากด
เงินออกมาบางส่วน ดึกมากแล้ว บนถนนรถไม่ค่อยเยอะ คนปั่นจักรยานก็
ยังน้อยกว่าตอนกลางวันมาก เขาจึงรีบขับรถไปโรงพยาบาลเพื่อประชาชน
อยู่ในโรงพยาบาล เหล่าซุนหาหมอจางเจอแล้ว ยังเห็นอาจารย์หวังอยู่
บนเตียงผู้ป่วย หน้าของเธอซีดมาก ใส่ชุดสีขาวแบบเดียวกันกับหมอที่อยู่
ด้านข้าง

2

1.医院的电话

她头上有一个包,包上红颜色的血让1.人สา有ยเร一ียก些เข้怕าจา;กท再
าง看โรง她พย的าบาล
眼晴,像在睡觉。

“我爱人怎么了?病得重吗?老孙紧张地拉着张大夫的手不
放。

“应该是撞的。头上的伤应该没关系,可是她头里面也出子
血,如果时间长了,就麻烦了,一定要马上做手术,把里面的血
块取出来……”

“怎么会这样?早饭时她还吃了些东西,没什么不舒服。”
“我们也不清楚出了什么事。刚才是个男的送你爱人来医院
的,好像是一个出租汽车司机。可是等到我们给你爱人看完病,
那个司机就不见了。就是他把你的手机号告诉我的,我才给你打
了电话。请你在这儿签字。” 张大夫一下子说了这么多。

ศีรษะของเธอมีรอยบวม เลือดสีแดงบนรอยบวมของเธอทำให้คนหวาด
กลัวนิดหน่อย ดูดวงตาของเธออีกครั้ง เหมือนว่าจะหลับอยู่

“ภรรยาของผมเป็นยังไงบ้างครับ” อาการหนักไหม เหล่าซุนจับมือหมอ
จางอย่าประหม่า

“น่าจะโดนชนครับ หัวด้านนอกดูแล้วไม่เป็นอันตราย แต่ว่าเธอมีเลือด
ออกในสมองด้วย ถ้าหากปล่อยไว้นาน ก็จะยุ่งยากแล้ว ต้องรีบผ่าตัดโดย
ทันที เอาลิ่มเลือดที่อยู่ข้างในออกมา”

“เป็นแบบนี้ได้ยังไง เมื่อตอนอาหารเช้าเธอยังกินอะไรอยู่เลย ไม่มีเรื่อง
อะไรให้เจ็บป่วย”

“พวกเราก็ยังไม่ทราบแน่ชัดว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เมื่อสักครู่นี้มีผู้ชายคน
นึงมาส่งภรรยาของคุณที่โรงพยาบาล ดูเหมือนว่าจะเป็นคนขับรถแท็กซี่ แต่
ว่าพวกเรารอดูอาการของภรรยาของคุณก่อน ก็ไม่เห็นคนขับรถคนนั้นแล้ว
เขาเป็นคนที่เอาเบอร์โทรศัพท์ของคุณให้ผม ผมจึงโทรหาคุณ คุณกรุณาเซ็น
ชื่อในเอกสารตรงนี้ก่อน ” หมอจางพูดตั้งเยอะในเวลาแป๊ปเดียว

3

1.医院的电话

1. สายเรียกเข้าจากทางโรงพยาบาล

老孙走到爱人旁边,轻轻地叫看:“老王,老王,你能听见
我说话吗?”

王老师的眼晴像关着的门,老孙的叫声没办法让它打开。
张大夫走过米,对老孙说:“她现在又晕过去了,这是头里
面的血块道成的时间不多了,您得马上在这张表上签宇。”
“好,我现在就签宇。”

เหล่าซุนเดินไปหาภรรยาที่ข้างเตียง เรียกเธอเบาเบา “เหล่าหวัง เหล่า
หวัง คุณได้ยินผมไหม”

ดวงตาของอาจารย์หวังเปรียบเหมือนประตูที่ปิดอยู่ เสียงเรียกของ
เหล่าซุนไม่สามารถทำให้มันเปิดขึ้นมาได้

หมอจางเดินมาหา พูดกับเหล่าซุนว่า : “ตอนนี้เธอหมดสติไปอีกแล้ว นี่
คือเกิดจากลิ่มเลือดภายในศีรษะ เหลือเวลาไม่มากแล้ว คุณต้องเซ็นชื่อใน
แบบฟอร์มนี้โดยด่วน”

“ตกลงครับ ผมจะเซ็นเดี๋ยวนี้”

4

2. เวลาผ่านไปช้ามาก 2.时间过得很慢

已经是晚上11点了,人民医院楼里的人不太多,老孙坐在
那儿,开始给王老师的弟弟打电话。

“弟 弟 吗?我是老孙。你姐姐生病了,现在在医院里...”老
孙觉得拿着手机的手有一些冷。

“我姐姐怎么了?病的重吗?”王老师的弟弟在电话里紫张
地问。

“大夫说她头里面有血块,一定要马上做手术。所以我打电
话告诉你,你再告诉一下妹妹。但是,注意,咱们别告诉爸爸
妈妈,我怕他们着急。”老孙这个时候好像不那么紧张了。

“我知道了。你告诉我是哪家医院,我马上过去!”
“人民医院。今天晚上我在这里等着,你明天再来吧!”

5ทุ่มแล้ว ในตึกโรงพยาบาลเพื่อประชาชนคนไม่ค่อยเยอะ เหล่าซุนนั่ง
อยู่ที่นั่น เริ่มโทรหาน้องชายของอาจารย์หวัง

“ใช่น้องชายไหม ผมคือเหล่าซุน พี่สาวของคุณป่วยแล้ว ตอนนี้อยู่ใน
โรงพยาบาล……....” เหล่าซุนรู้สึกมือเย็นเล็กน้อยขณะถือโทรศัพท์

“พี่สาวของผมเป็นอะไร อาการหนักไหม” น้องชายของอาจารย์หวัง
ถามปลายสายอย่างเคร่งเครียด

“หมอบอกว่าในหัวของเขามีลิ่มเลือด ต้องผ่าตัดโดยทันที ดังนั้นผมเลย
โทรบอกคุณ อีกสักพักคุณค่อยบอกน้องสาว แต่ว่า ต้องระวังหน่อย พวกเรา
อย่าบอกพ่อกับแม่ ผมกลัวว่าพวกท่านจะกังวลใจ ”ดูเหมือนว่าตอนนี้เหล่าซุน
ไม่ได้เครียดขนาดนั้นแล้ว

“ผมรู้แล้ว คุณบอกผมหน่อยว่าอยู่โรงพยาบาลไหน ผมจะรีบไป”
“โรงพยาบาลเพื่อประชาชน คืนนี้ผมรออยู่ที่นี่ คุณค่อยมาพรุ่งนี้เถอะ”




5

2.时间过得很慢

2. เวลาผ่านไปช้ามาก

“没关系,我还是去看看。”
老孙放下电话时间不长,王老师的弟弟就开着汽车来到
医院。因为怕老孙等的时间太长,他没有告诉妹妹。如果她
知道姐姐生病了,一定会跟哥哥一起来的。
一看见老孙,弟弟就问:“我姐姐有什么问题?她怎么
样了?”

“ไม่เป็นไรครับ ผมน่าจะไปดูดีกว่า”
เหล่าซุนวางสายได้ไม่นาน น้องชายของอาจารย์หวังก็ขับรถมาถึงโรง
พยาบาลแล้ว เพราะว่ากลัวเหล่าซุนรอนานเกินไป เขายังไม่ได้บอกน้องสาว
ถ้าเธอรู้ว่าพี่สาวป่วยแล้ว ต้องมาด้วยกับพี่ชายแน่นอน
พอเห็นเหล่าซุน น้องชายถามว่า “พี่สาวของผมมีปัญหาอะไร เธอเป็น
ยังไงบ้าง”

6

2.时间过得很慢

2. เวลาผ่านไปช้ามาก

“大夫正在给她做手术。大夫告诉我,是一个出租汽车司
机把她送到医院来的。大夫给我打了电话,我才过来。大夫
说她被人撞了,头里出子血,如果不马上做手术把血块取出
来,就会有危险...”老孙说不下去了,他的眼睛有一点儿
红。

弟弟也说不出话来。等了一会儿他说:“是不是那个出
租汽车司机把我姐姐撞坏了?司机跑到哪儿去了?”

“我也没看见他。大夫说他把你姐姐送到这里以后,很快
就不见了。”

“那就马上报警吧!还等什么?不能让这个司机跑
了!”弟弟很快地说。

“等你姐姐醒过来问清楚情况再说。你先回去,我在这
里,你就放心吧。

“หมอกำลังทำการผ่าตัดเธออยู่ หมอบอกผมว่า มีคนขับรถแท็กซี่มา
ส่งเธอที่โรงพยาบาล หมอโทรหาผม ผมเพิ่งมา หมอบอกว่าเธอโดนชน มี
ลิ่มเลือดไหลออกในสมอง ทำให้มีอันตราย…… ” เหล่าซุนพูดไม่ออกแล้ว ตา
ของเขาแดงนิดหน่อย

น้องชายก็พูดไม่ออก รออีกสักพักนึง เขาพูดว่า : “ไม่ใช่ว่าคนขับรถ
แท็กซี่คนนั้นเป็นคนขับรถชนพี่สาวผมหรอ คนขับหนีไปถึงไหนแล้ว”

“ผมก็ไม่เห็นเขา หมอบอกว่าหลังจากเขามาส่งพี่สาวคุณที่นี่ ก็ไม่เห็น
แล้ว”

“ถ้างั้นรีบแจ้งความเถอะ รออะไรอยู่ล่ะ อย่าให้คนขับรถหนีไป
ได้”น้องชายรีบพูดออกมา

“รอพี่สาวของคุณตื่นขึ้นมาค่อยถามสถานการณ์ดีกว่า คุณกลับไป
ก่อน ผมอยู่ที่นี่เอง คุณวางใจเถอะ

7

2.时间过得很慢

2. เวลาผ่านไปช้ามาก

只是这件事一定别告诉爸爸妈妈,和孩子们也要说清
楚,别让谷谷奶奶不放心。他们身体不大好,再因为这事生
病,那就更麻烦了。”

弟弟还要再说什么,老孙看了看时间,已经快 12点了,
就对他说:“还是听我的,快点儿回去休息,你明天早上再
来换我。”弟弟这才不说话了。

แต่ห้ามบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่เด็ดขาด กับลูกชายของพวกเราก็ต้องบอก
ให้ชัดเจน อย่าทำให้คุณปู่คุณย่าไม่สบายใจ สุขภาพของพวกท่านไม่ค่อยดี
เดี๋ยวจะป่วยอีกเพราะเรื่องนี้ ถ้างั้นต้องรบกวนคุณมากกว่าเดิมแล้ว ”

น้องชายต้องการพูดอะไรอีกหน่อย เหล่าซุนดูเวลา เวลาผ่านไปถึงเที่ยง
คืนแล้ว ก็พูดกับเขาว่า : “ฟังผมเถอะ รีบกลับบ้านไปพักผ่อน พรุ่งนี้เช้าคุณ
ค่อยมาเปลี่ยนกับผม” น้องชายไม่พูดอะไรอีกแล้ว

8

2.时间过得很慢

2. เวลาผ่านไปช้ามาก

弟弟走了以后,老孙坐在一个桌子旁边,他想找几张报
纸或者几本杂志,看看报纸杂志会让时问过得快一些。可是
桌子上什么都没有。他就在桌子上用手写着字,写的是王老
师的名字,写了一遍又一遍。他想不清楚,爱人老王这是怎
么了……

หลังจากน้องชายเดินไปแล้ว เหล่าซุนนั่งลงที่ด้านข้างโต๊ะ เขาอยาก
หาหนังสือพิมพ์สักฉบับหรือว่านิตยสารสักเล่ม การอ่านหนังสือพิมพ์และ
นิตยสารจะทำให้เวลาผ่านไปเร็วขึ้น แต่ว่าบนโต๊ะไม่มีอะไรเลย เขากำลังเอา
มือเขียนโต๊ะ เขียนชื่อของอาจารย์หวัง เขียนมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาไม่รู้ว่ามัน
เกิดอะไรขึ้นกับภรรยาของเขากันแน่

9

3. อาจารย์หวัง 3.王老师能
จะฟื้นขึ้นมาไหม 醒过来吗?

手术
室的门开了,先出来的是张大夫。
王老师的手术做了大概有六个小时。这么长时间的手术,
张大夫看上去有一点儿累,但是他一看到老孙,马上就介绍手
术情况 :“王老师头里面出血造成的血块已经取出来了,但是
血块挤压了脑子,得让挤压的地方慢慢好起来,这一星期要注
意观察......”
老孙有一些紧张,一个晚上没睡觉,他的眼晴有一点儿
红。他问张大夫 :“病人能醒过来吗?”
“还说不清楚,现在看问题不大。她的身体不错。注意观察
吧!”
“真是麻烦您了,谢谢!您也快去休息休息,做了这么长时
间手术,一定累坏了。”

ประตูห้องผ่าตัดเปิดออกแล้ว หมอจางเดินออกมาก่อน
การผ่าตัดของอาจารย์หวังใช้เวลาผ่าตัดประมาณ6ชั่วโมง ทำไมเวลา
ผ่าตัดยาวนานอย่างนี้ ดูเหมือนว่าหมอจางเหนื่อยนิดหน่อย แต่เมื่อเขาเห็น
เหล่าซุน ก็รีบอธิบายสถานการณ์การผ่าตัดทันที : “ลิ่มเลือดที่เกิดจากเลือด
ออกในหัวสมองของอาจารย์หวังได้ถูกเอาออกมาแล้ว แต่ว่าลิ่มเลือดบีบสมอง
แล้ว ต้องปล่อยให้ที่บีบดีขึ้นอย่างช้าๆ สัปดาห์นี้ต้องติดตามดูอาการอย่าง
ระวัง”
เหล่าซุนเครียดเล็กน้อย ไม่ได้นอนคืนนึง ดวงตาของเขาเริ่มแดงนิด
หน่อย เขาถามหมอจาง : “คนไข้จะฟื้นขึ้นมาไหมครับ”
“ยังพูดได้ไม่ชัดเจน ตอนนี้ดูเหมือนว่าปัญหาไม่ใหญ่ ร่างกายของเธอ
ไม่เลวเลย ติดตามดูอาการอย่างระวังกันเถอะ”
“รบกวนคุณด้วยจริงๆ ขอบคุณครับ คุณก็รีบไปผักผ่อนเถอะครับ
ทำการผ่าตัดนานขนาดนี้ เหนื่อยแย่เลย ”




10

3.王老师能醒过来吗?
:“不客气!”然后往
3. อาจารย์หวังจะฟื้นขึ้นมาไหม
张大夫对老孙点了点头,笑着说

自己的房间走去。他要去游泳,每次做完大的手术,他都会
先游游泳,再休息,这种运动已经是他的生活习惯了。
这天早上,王老师的弟弟来医院换老孙,和他一起来的
还有孙力。孙力是王老师和老孙的孩子,正在上大学。快到
复习考试的时候了,老孙不想让孩子不放心,就没把他妈妈
出事的情况告诉他。这让孙力很不高兴,他对老孙说:“爸
爸,妈妈做手术这么大的事为什么不告诉我?我不是这个家
里的人吗?”
老孙没有说什么,他用手指了指病房 :“快去看看你妈
妈吧!”他想,孩子已经长大了,也比以前懂事了。

หมอจางพยักหน้าให้เหล่าซุนเล็กน้อย ยิ้มแล้วพูดว่า : “ไม่เป็นไรครับ”
หลังจากนั้นเดินเข้าห้องไปในห้องตัวเอง เขาต้องการไปว่ายน้ำ ทุกครั้งหลัง
จากทำการผ่าตัดใหญ่เสร็จ เขาก็เลือกไปว่ายน้ำ พักผ่อนอีกครั้ง การออก
กำลังประเภทนี้ได้กลายเป็นนิสัยเคยชินของเขาไปแล้ว

เช้าวันนี้ น้องชายของอาจารย์หวังมาเปลี่ยนกับเหล่าซุนที่โรงพยาบาล
ยังมีซุนลี่มาด้วยกันกับเขา ซุนลี่คือลูกชายของอาจารย์หวังกับเหล่าซุน กำลัง
เรียนมหาวิทยาลัยอยู่ ใกล้ถึงตอนที่ต้องทบทวนข้อสอบแล้ว เหล่าซุนไม่อยาก
ทำให้ลูกชายไม่สบายใจ ก็เลยไม่ได้บอกสถานการณ์เรื่องของแม่ลูกกับลูก นี่
จึงทำให้ให้ซุนลี่เสียใจมาก เขาพูดกับเหล่าซุนว่า : “พ่อ แม่ผ่าตัดเรื่องใหญ่
ขนาดนี้ทำไมไม่บอกผม ผมไม่ใช่คนในครอบครัวใช่ไหม”

เหล่าซุนไม่ได้พูดอะไร เขาใช้มือชี้ที่ห้องผู้ป่วย : “รีบไปดูแม่ของลูกเถอะ”
เขาคิดว่า ลูกชายโตขึ้นแล้ว ก็รู้จักคิดกว่าเมื่อก่อน

11

3.王老师能醒过来吗?

3. อาจารย์หวังจะฟื้นขึ้นมาไหม




孙力穿上护士给他的白颜色的衣服,走进病房,来到妈
妈的床前。妈妈的眼晴合着,脸上的颜色和孙力穿的衣服一
样白,当然,她还没有醒过来。房间里只有他和妈妈两个
人,可是妈妈不跟他说话,她说不了话!

“妈妈,你什么时候才能醒过来呀?是谁让你变成这样
的?你能告诉我吗?”

ซุนลี่สวมชุดสีขาวที่พยาบาลให้มา เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วย มาถึงข้าง
เตียงของแม่ ดวงตาของแม่ปิดอยู่ สีหน้าของแม่ขาวเหมือนกับเสื้อผ้าที่ซุนลี่
ใส่อยู่ แน่นอนว่า แม่ยังไม่ฟื้นขึ้นมา ในห้องมีแค่เขากับแม่สองคน แต่ว่าแม่
ไม่พูดกับเขา แม่พูดไม่ได้

“แม่ เมื่อไหร่แม่จะฟื้นขึ้นมา ใครทำให้แม่ต้องกลายเป็นแบบนี้ แม่บอก
ผมได้ไหม”

12

4.จ้างผู้ดูแลผู้ป่วย 4.请护工
在医院
的楼里,出来和进去的人很多,老孙和王老师的

弟站在门旁边。他们不知道能做什么,可是他们应该做点什
么。看起来王老师短时间里出不了医院,每天都要有人看护病
人。老孙做这件事最合适,但是他公司的工作很忙,他只能晚
上来医院。孙力做这件事也合适,但是他还要上课,最近又要
复习考试,没有空儿。孙力已经是大学三年级的学生了,学的
是中国历史。
王老师的弟弟对老孙说 :“我来看护姐姐吧,我现在工作
不太忙,可以休息几天。”
“不用,我想好了,我打算请一个护工。这样花点儿钱,可
是护工看护病人更好一些,有的时候比家里人还方便。”

อยู่ในตึกโรงพยาบาล คนเข้าออกเยอะมาก ซุนหลี่กับน้องชายของ
อาจารย์หวังยืนอยู่ข้างประตู พวกเขาไม่รู้ว่าจะทำอะไร แต่ว่าพวกเขาน่าจะต้อง
ทำอะไรสักหน่อย ดูเหมือนว่าอาจารย์หวังจะไม่ได้ออกจากโรงพยาบาลในเร็วๆ
นี้ ต้องมีคนคอยดูแลผู้ป่วยทุกวัน เหล่าซุนทำเรื่องนี้ได้ดีที่สุดแล้ว แต่ว่างานที่
บริษัทของเขายุ่งมาก เขามาได้แค่ตอนกลางคืนเท่านั้น ซุนลี่ทำเรื่องนี้ได้ดี
เหมือนกัน แต่เขาก็ยังต้องเข้าเรียน ช่วงนี้เขาต้องทบทวนข้อสอบอีก ไม่มีเวลา
ว่างเลย ซุนลี่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยชั้นปีที่3แล้ว เรียนประวัติศาสตร์จีน

น้องชายของอาจารย์หวังพูดกับเหล่าซุนว่า : “ให้ผมดูแลพี่สาวผมเอง
ตอนนี้งานผมไม่ค่อยยุ่ง พักได้3-4วัน”

“ไม่ต้องหรอก ผมคิดดีแล้ว ผมตั้งใจจ้างผู้ดูแลผู้ป่วยมาดูแล เสียเงินจ่าย
แบบนี้หน่อย แต่ว่าผู้ดูแลผู้ป่วยดูแลผู้ป่วยได้ดีกว่า บางครั้งยังสะดวกกว่า
คนในครอบครัว”




13

4.请护工

4.จ้างผู้ดูแลผู้ป่วย

“这样也好,家里人有时间就过来看看......”王老师的弟
弟点了点头。

孙力正好从病房出来,听说要给妈妈请护工,就去问护
士哪里能找到护工。一个护士告诉他,在医院大门那里就有
护工公司的人。

孙力有一点儿奇怪,护工也有公司吗?他来到大门那
儿,问了几个人,才找到一个正在打手机的四十多发的女
人,她正在跟人介绍护工的情况。

等她打完电话,孙力走上去问 :“您是护工公司的吧?
请问您贵姓?”

“对,我是护工公司的,我姓马,你叫我马大姐好了。”
“您能帮我找一个护工吗?”

“แบบนี้ก็ดี คนในครอบครัวมีเวลาก็มาเยี่ยมได้……” น้องชายของ
อาจารย์หวังพยักหน้าเล็กน้อย

ซุนลี่ออกมาจากห้องผู้ป่วยพอดี ได้ยินว่าจะจ้างผู้ดูแลผู้ป่วยมาดูแล
แม่ ก็รีบไปถามพยาบาลว่าจะหาผู้ดูแลผู้ป่วยที่ไหนมาดูแลแม่ มีพยาบาลคน
หนึ่งบอกเขาว่า มีคนจากบริษัทดูแลผู้ป่วยอยู่ที่ประตูใหญ่โรงพยาบาล

ซุนลี่รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย ผู้ดูแลผู้ป่วยก็มีบริษัทด้วยหรอ เขามาถึง
ประตูใหญ่แล้ว ถามไป2-3คน เพิ่งจะพบผู้หญิงอายุ40กว่ากำลังคุยโทรศัพท์
อยู่ เขากำลังแนะนำสถานการณ์ผู้ดูแลผู้ป่วยกับคนอื่นอยู่

รอเขาคุยโทรศัพท์ให้เสร็จก่อน ซุนลี่เดินเข้าไปถาม : “คุณใช่บริษัท
ดูแลผู้ป่วยไหมครับ ขอถามหน่อยนะครับคุณชื่ออะไร” “ใช่ค่ะ ฉันคือบริษัท
ดูแลผู้ป่วย ฉันนามสกุลหม่า คุณเรียกฉันว่าหม่าต้าเจี่ยก็พอแล้ว”

“คุณช่วยผมหาผู้ดูแลผู้ป่วยได้ไหมครับ”

14

4.请护工

4.จ้างผู้ดูแลผู้ป่วย

“没有问题。我们公司就是帮人找护工,给病人服务的。如
果你觉得我们的护工不好,我还可以帮助你换人。”马大姐很快
地说。

孙力听了很高兴,想不到这事这么容易就办好了。
“病人是什么情况?住在医院的哪个楼?”马大姐接着问。
“生病的是我妈妈,刚刚做完手术,住在9号楼的病房,现在
还没有醒过来呢。”

“ไม่มีปัญหาค่ะ บริษัทของเราคือการช่วยคนหาผู้ดูแลผู้ป่วย ให้บริการ
ดูแลผู้ป่วย ถ้าหากคุณรู้สึกว่าผู้ดูแลผู้ป่วยของเราไม่ดี ฉันยังสามารถช่วย
คุณเปลี่ยนคนได้ หม่าต้าเจี่ยรีบพูดออกมา”

ซุนลี่ได้ยินแล้วก็ดีใจ ไม่คิดว่าจะจัดการได้ง่ายขนาดนี้
“อาการของผู้ป่วยเป็นยังไง พักอยู่ที่ชั้นไหนของโรงพยาบาล” หม่าต้า
เจี่ยถามต่อ
“คือแม่ของผมป่วย เพิ่งจะผ่าตัดเสร็จ พักอยู่ที่ห้องผู้ป่วยชั้น9 ตอนนี้
ยังไม่ฟื้นขึ้นมาเลย”

15

4.请护工

4.จ้างผู้ดูแลผู้ป่วย

“住那个楼的是重病人,得找一个做得好的拍工。”她停了一
下,“ 不过,好的护工给的钱要多一些,天80块。”

“当然,我要找最好的,80块钱可以。”
孙力的话让马大姐听起来很舒服。她马上拿出手机,给什么人打了
起来,“小石吗?我是马大姐,跟你 说 个 事 儿。你 现 在 手 里 有
工 作 吗?......你 先 把 别 的 工 作 放 一 放,我给你找个事做……
对,下午就来人民医院,病人等着呢!不用谢,不用谢,做好工作
就行了!”

然后她对孙力说 :“正好,我们公司的小石看护的病人今天回
家,我把她叫来帮你,下午就能到。小石在护工里是非常不错的,
好多人都想请她。

“不好意思,麻烦您了。”
“不客气。我的孩子和你差不多大,谁家还能没有点儿事呢?”

“พักอยู่ชั้นนั้นคือผู้ป่วยอาการหนัก ต้องหาผู้ดูแลผู้ป่วยดีๆ” เขาคิดไป
แป๊ปนึง “เพียงแต่ว่า ผู้ดูแลผู้ป่วยที่ดีต้องจ่ายเงินเพิ่มขึ้น 1วัน80หยวน”

“ได้ครับ ผมต้องการหาที่ดีที่สุด จ่าย80หยวนได้ครับ”
คำพูดของซุนหลี่ทำให้หม่าต้าเจี่ยฟังแล้วสบายใจขึ้นมาก เขารีบเอา
โทรศัพท์ออกมา โทรหาใครสักคนหนึ่ง “เสี่ยวสือใช่ไหม ฉันคือหม่าต้าเจี่ย ฉัน
จะคุยกับคุณสักเรื่องนึงนะ ตอนนี้คุณมีงานไหม คุณทิ้งงานอื่นไปก่อน ฉันมี
เรื่องให้คุณทำ ตอนบ่ายมาที่โรงพยาบาลเพื่อประชาชน มีผู้ป่วยรออยู่นะ ไม่
ต้องขอบคุณ ไม่ต้องขอบคุณ ทำงานให้ดีก็พอแล้ว”
หลังจากนั้นเขาก็พูดกับซุนลี่ว่า : “พอดีเลย ผู้ป่วยของบริษัทเราที่เสี่ยวสื
อดูแลอยู่วันนี้ได้กลับบ้านแล้ว ฉันเรียกเธอมาช่วยคุณ ตอนบ่ายก็ถึงแล้ว เสี่ยว
สือเก่งมากในหมู่ผู้ดูแลผู้ป่วย มีหลายคนต้องการเชิญตัวเธอ”
“ขออภัยด้วยนะครับ ต้องรบกวนคุณแล้ว”
“ไม่เป็นไรค่ะ ลูกชายของฉันอายุใกล้เคียงกับคุณ แล้วบ้านใครบ้างหล่ะ
จะไม่มีปัญหา”

16

5. เสี่ยวสือผู้ดูแลผู้ป่วย 5.护工小石
下午,
孙力让爸爸回家休息,放心睡觉,自己在病
房看护
妈妈。这个时候,有一个看上去不到四十发的女人走进病房,
她穿的衣服有一点儿旧,但是洗得很千净。孙力刚要问她找
谁,她就先问起来 :“这里是要找护工吗?”
孙力点了点头。
她接着说 :“我姓石,别人都叫我小石。是马大姐打电
话让我来的!”
孙力马上给小石拿了一瓶水,然后客气地说:“你先喝
点儿水。是我找的马大姐,她介绍了你,说你人不错,可以帮
助我们⋯⋯”
小石好像有一点儿不好意思。她看了看躺在床上的王老师
:“她是你妈妈吗?”她见孙力点头,又问 :“你妈妈得的
是什么病?做过手术了吗?”

ตอนบ่าย ซุนลี่ให้พ่อกลับบ้านไปพักผ่อน นอนหลับแบบวางใจได้ เขาจะอยู่

ดูแลแม่ที่ห้องผู้ป่วยเอง ตอนนี้ มีผู้หญิงคนนึงดูเหมือนว่าอายุไม่ถึง40เดินเข้ามา

ในห้องผู้ป่วย เขาใส่เสื้อผ้าที่เก่านิดหน่อย แต่ว่ามันสะอาดมาก ซุนหลี่กำลังจะถาม

ว่าเขามาหาใคร เขาก็ถามขึ้นมาก่อน

“ที่นี่คือที่ต้องการหาผู้ดูแลผู้ป่วยใช่ไหมคะ”

ซุนลี่พยักหน้าตอบรับ

เขาพูดต่อไป “ฉันนามสกุลสือ คนอื่นล้วนเรียกฉันว่าเสี่ยวสือ หม่าต้าเจี่ย

เป็นคนโทรให้ฉันมาที่นี่”

ซุนลี่รีบเอาน้ำให้เสี่ยวสือทันที แล้วพูดอย่างสุภาพว่า “คุณดื่มน้ำก่อนครับ

ผมคือคนที่ขอพบหม่าต้าเจี่ย เธอคือคนที่แนะนำคุณมา บอกว่าคุณเป็นคนดี

สามารถช่วยพวกเราได้”

ดูเหมือนเสี่ยวสือรู้สึกเกรงใจนิดหน่อย เธอมองอาจารย์หวังที่นอนอยู่บน

เตียง “เธอคือแม่ของคุณใช่ไหม” เธอเห็นซุนลี่พยักหน้า แล้วถามอีก “แม่ของคุณ

ป่วยเป็นอะไร ผ่าตัดไปแล้วใช่ไหม”




17

5.护工小石

5. เสี่ยวสือผู้ดูแลผู้ป่วย

“昨天晚上做的手术,今天早上才从手术室出来。医生说是头
里面出血⋯⋯”孙力说着,把自己的手放在妈妈的手上。

“不用怕,你妈妈会慢慢好起来的。我以前看护过一个病人,
手术完了很多天都没有醒过来,后来也好了。你妈妈看起来比那
个人还好一些,你别太紧张。”

“谢谢你,我不紧张,但是,我就是想知道,我妈妈为什么变
成这样?是谁做的坏事?我要把那个坏人找出来。”孙力有一些
不高兴地说。

“等你妈妈醒过来,不就知道了吗?”

“ทำการผ่าตัดเมื่อคืนนี้ และเพิ่งออกจากห้องผ่าตัดเช้านี้ หมอบอกว่ามี
เลือดออกในสมอง” ซุนลี่พูดจบ ก็เอามือของตัวเองวางที่บนมือแม่

“ไม่ต้องกลัวนะคะ อาการของแม่คุณจะค่อยๆดีขึ้น เดิมทีฉันเคยดูแลผู้
ป่วยคนนึง ไม่ได้ฟื้นขึ้นมาหลายวันหลังจากผ่าตัดเสร็จ ต่อมาก็อาการดีขึ้น ดู
เหมือนว่าอาการของแม่คุณจะดีกว่าคนนั้นหน่อย คุณอย่าเป็นกังวลไปเลยค่ะ”

“ขอบคุณครับ ผมไม่ได้กังวล แต่ว่า ผมแค่อยากรู้ว่า ทำไมแม่ของผม
กลายเป็นแบบนี้ ใครเป็นคนทำผิด ผมต้องจับคนร้ายออกมาให้ได้ ” ซุนลี่พูด
ด้วยความไม่พอใจ

“รอแม่คุณฟื้นขึ้นมาก่อน ก็จะรู้แล้วไม่ใช่หรอ”

18

5.护工小石

5. เสี่ยวสือผู้ดูแลผู้ป่วย

小石开始收拾东西,准备先给王老师洗洗脸。她先倒了一
些热水,然后又倒了一点儿冷水,用手试一试。水不太冷也不
大热了,她才给王老师洗脸。差不多洗了三次,王老师的脸干
净多了。

“你如果有事,先忙你的去吧,这里有我,你就放心
吧!”小石对孙力说。

孙力把自己的手机号和爸爸的手机号都给了小石,让她有
事给他们打电话,他们可以很快就过来。小石说没问题。

第二天,老孙从家里去了医院,他睡完觉起来,觉得舒服
多了。他在医院见到了小石,知道这是儿子新找的护工,再看
她工作的样子,不怕累,不怕麻烦,就放心了。

เสี่ยวสือเริ่มเก็บของ เตรียมล้างหน้าให้อาจารย์หวังก่อน เขาเทน้ำ
ร้อนลงไปก่อน จากนั้นก็เทน้ำเย็นลงไปเล็กน้อย ลองใช้มือแตะดู น้ำไม่
เย็นเกินไปและก็ไม่ร้อนเกินไป จึงจะล้างหน้าให้อาจารย์หวังได้ หลังจาก
ล้างไปประมาณ3ครั้งแล้ว หน้าของอาจารย์หวังสะอาดขึ้นมาก

“ถ้าหากว่าคุณมีธุระ คุณไปทำงานของคุณก่อนเถอะ ที่นี่มีฉันอยู่
คุณวางใจได้ค่ะ”เสี่ยวสือพูดกับซุนลี่

ซุนลี่เอาเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองกับเบอร์โทรศัพท์ของพ่อให้เสี่ยว
สือ ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นคุณก็โทรหาพวกเรา พวกเราสามารถรีบมาหา
คุณได้ทันที เสี่ยวสือบอกไม่มีปัญหา

วันที่สอง เหล่าซุนออกจากบ้านไปโรงพยาบาล เขาตื่นขึ้นมา รู้สึก
สบายมากขึ้นแล้ว เขาเจอเสี่ยวสืออยู่ที่โรงพยาบาล ก็รู้ว่านี่คือคนดูแลคน
ใหม่ที่ลูกชายหาไว้ ดูจากลักษณะการทำงานของเธอแล้ว เธอไม่กลัวว่าจะ
เหนื่อย ไม่กลัวที่จะลำบาก ก็วางใจแล้ว

19

5.护工小石

5. เสี่ยวสือผู้ดูแลผู้ป่วย

王老师的妹妹坐公共汽车来到医院,见姐姐有人看护,
也放心多了。她给姐姐买了一些水果、是从医院旁边的商店
里买的,商店脹笋員知道她去看病人,给她拿了一些特别大
的苹果,看起来根漂亮。她跟护工小石说 :“等找姐姐醒过
来,你别忘了给她洗苹果吃。”

小石不好意思地说:“这事得听医生的。病人刚做完手
术还不能吃东西,可能得过几天。”

老孙笑着对妹妹说:“你也太着急了。小石知道应该怎
么做。”

妹妹也笑了。

น้องสาวของอาจารย์หวังนั่งรถเมล์ประจำทางมาที่โรงพยาบาล เห็น
ว่ามีคนดูแลพี่สาว ก็วางใจขึ้นมาก เธอซื้อผลไม้ให้พี่สาวบ้างเล็กน้อย
พนักงานที่ร้านค้ารู้ว่าเขาไปเยี่ยมผู้ป่วย เขาเอาแอ๊ปเปิ้ลลูกใหญ่เป็นพิเศษ
มาให้เธอ ดูเหมือนว่ามันโดดเด่นมาก เธอพูดกับผู้ดูแลผู้ป่วยเสี่ยวสือว่า “รอ
พี่สาวของฉันฟื้นขึ้นมา คุณอย่าลืมล้างแอ๊ปเปิ้ลให้เธอกินนะ”

เสี่ยวสือพูดอย่างรู้สึกไม่สบายใจ “เรื่องนี้ต้องฟังหมอ ผู้ป่วยเพิ่ง
ทำการผ่าตัดเสร็จยังไม่สามารถกินอะไรได้ อาจจะต้องรอให้ผ่านไป3-4วัน
ก่อน”

เสี่ยวสือยิ้มแล้วพูดกับน้องสาวของอาจารย์หวังว่า “คุณร้อนใจเกิน
ไปแล้ว เสี่ยวสือรู้ว่าควรจะต้องทำอย่างไร”

น้องสาวก็ยิ้มแล้ว

20

6. 王老师会变成植6. อาจารย์หวังจะกลายเป็น
物人吗?สภาพผักไหม

王老师做完
手术已经快一个星期了,她还没有醒过
来。这把

家里人每都天坏上了午,,
小张石大也夫急和得儿不个得男了的。,女的医生都要一起来到病
房。张大夫走在前面,那几个看上去小一点儿的医生跟着。他们
看看病人的情况,问问病人身体哪里不舒服,头上的伤还疼不
疼,然后再给病人开出每天要用的药。

可是,王老师还没有醒,她还说不了话呢!
张大夫走进王老师的病房,来到她的病床前,用手慢慢敲打
王老师的双腿和双手,看她有没有反应。王老师好像一点儿反应
都没有。




การผ่าตัดของอาจารย์หวังผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้ว เธอยังไม่ฟื้นขึ้นมา
เลย จึงทำให้คนในครอบครัวเป็นกังวลใจมาก เสี่ยวสือก็กังวลใจไม่ไหวแล้ว

ตอนเช้าของทุกวัน หมอจางกับหมอผู้ชาย2-3คน และหมอผู้หญิงก็
ล้วนมาที่ห้องผู้ป่วยด้วยกัน หมอจางเดินไปด้านหน้า หมอ2-3คนนั้นก็เดิน
ตามหมอจางไปดูด้วย พวกเขาดูสถานการณ์ของผู้ป่วย ถามผู้ป่วยว่าร่างกาย
ไม่สบายตรงไหน อาการบาดเจ็บที่หัวยังเจ็บอยู่ไหม จากนั้นจึงให้ยาที่เขา
ต้องใช้ทุกวันแก่ผู้ป่วย

แต่ว่า อาจารย์หวังยังไม่ฟื้นขึ้นมาเลย เธอยังพูดไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
หมอจางเดินเข้าไปในห้องของอาจารย์หวัง เดินมาถึงข้างเตียงของ
อาจารย์หวัง ใช้มือเคาะเบาๆที่ขาและสองมือของอาจารย์หวัง ดูว่าเธอมีการ
ตอบสนองกลับไหม




21

6. 王老师会变成植 物人吗?

6. อาจารย์หวังจะกลายเป็นสภาพผักไหม






老孙有一些不放心地问 :“手术这么多天了,为什么人还没
有醒过来?会不会有危险?”

“如果病人醒不过来,就可能有危险。人的脑子如果伤得很
重,就会醒不过来,变成植物人。当然,这只是最坏的情
况⋯⋯”

老孙一听张大夫的话,就很紧张,张大夫的话还没说完,老
孙差不多快听不见了。

“一点儿办法都没有了吗?”孙力在旁边问。
张大夫看了看孙力:“你是病人的孩子?”

เหล่าซุนถามอย่างไม่สบายใจว่า “ผ่าตัดมาหลายวันแล้ว ทำไมเธอยัง
ไม่ฟื้นขึ้นมาอีก จะมีอันตรายไหม”

“ถ้าหากว่าผู้ป่วยยังไม่ฟื้นขึ้นมา ก็อาจจะมีอันตราย ถ้าสมองของผู้
ป่วยได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ก็จะไม่ฟื้นขึ้นมาเลย กลายเป็น
บุคคลที่สูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหวไม่มีความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น ”

พอเหล่าซุนได้ยินคำพูดของหมอจางแล้ว ก็รู้สึกเครียดมาก หมอจาง
ยังพูดไม่จบ เหล่าซุนแทบไม่ได้ยินเสียงเขาเลย

“ไม่มีวิธีสักนิดเลยหรอครับ” ซุนลี่ถามอยู่ด้านข้าง
หมอจางมองไปที่ซุนลี่ “คุณใช่ลูกของผู้ป่วยไหม”

22

6. 王老师会变成植 物人吗?

6. อาจารย์หวังจะกลายเป็นสภาพผักไหม
孙力紧张地点了点头。



“多给你妈妈做做按摩,按摩病人的双手和双腿,
这样可以
刺激病人的脑子。除了试试这些,还要常常对着病人说话或者
唱歌,让她早一点儿醒过来。
张大夫又和别的医生说了怎么用药的事,就走出了病房。
以后的时间,孙力一有空儿就会给妈妈按摩双手和双腿。
在学校他的兴趣很多,爱打篮球,也喜欢足球,还常常和同学
们一起跟别的班的篮球队和足球队比赛。所以,他的时间老不
够用。现在妈妈病了,他要来医院帮助妈妈,不让妈妈变成植
物人,他想把自己的时间都给妈妈,让妈妈早一点儿醒过来。

ซุนลี่พยักหน้าด้วยความเป็นกังวล
“นวดให้แม่ของคุณมากๆ นวดทั้งสองมือและสองขาของผู้ป่วย ทำ
แบบนี้มันสามารถช่วยกระตุ้นสมองของผู้ป่วยได้ นอกจากจะลองทำสิ่งเหล่า
นี้แล้ว ยังจะต้องพูดกับผู้ป่วยเป็นประจำหรือร้องเพลงบ่อยๆก็ได้”
หมอจางพูดคุยกับหมอคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องการใช้ยา ก็เดินออกจาก
ห้องผู้ป่วยไปแล้ว
ในเวลาต่อมา ซุนลี่จะนวดทั้งสองมือและขาของแม่เขาทุกครั้งที่มีเวลา
ว่าง อยู่ที่โรงเรียนเขามีสิ่งที่สนใจเยอะมาก ชอบบาสเกตบอล และชอบ
ฟุตบอลอีกด้วย ชุนลี่ยังมักจะแข่งกับเพื่อนห้องอื่นที่เป็นทีมบาสเกตบอลและ
ทีมฟุตบอลด้วยกันอยู่บ่อยๆ ดังนั้น เวลาของเขาจึงไม่พอ ตอนนี้แม่ของเขา
ป่วยแล้ว เขาต้องมาช่วยเหลือแม่ที่โรงพยาบาล เพื่อไม่ให้แม่กลายเป็นสภาพ
ผัก เขาจึงอยากยกเวลาของเขาทั้งหมดให้แม่ ให้แม่ฟื้นขึ้นมาเร็วๆ

23

6. 王老师会变成植 物人吗?

6. อาจารย์หวังจะกลายเป็นสภาพผักไหม






到了周末,中午吃完了午饭,小石在病房里收拾完东西,
就跟老孙和孙力说,她今天要回家去拿准备换的衣服。老孙说
没问题,他周末可以看护王老师。

ถึงสุดสัปดาห์แล้ว กินข้าวเที่ยงเสร็จแล้ว เสี่ยวสือกำลังเก็บกวาดของ
ในห้อง ก็พูดกับเหล่าซุนและซุนลี่ว่า วันนี้เขาต้องกลับบ้านไปเตรียมเสื้อผ้า
มาเปลี่ยน เหล่าซุนบอกไม่มีปัญหา สุดสัปดาห์เขาดูแลอาจารย์หวังได้

24

7.小石的家7. บ้านของเสี่ยวสือ

小石的
家住在离北京这个城市不太远的地方,附近有一个机

场,站在家门旁边就能看见飞机飞起来。离机场不远,还有一个
不大的公园,公园里有小山,也有水,风景很漂亮。一到春天或
者夏天,公园里的花都开了,颜色很多,好看极了。

孩子小的时候,小石常带孩子到公园里玩儿。孩子很喜欢在
公园里跑,有的时候还带着狗跑,看谁跑得快。孩子小,常常都
是狗跑在前面,可是孩子叫一声,狗就会慢下来,然后转过头再
跑回来。小石每次看到这种样子,就会笑起来。她觉得自己的家
很不错。只是那里没有什么好工作,没办法让生活过得更舒服一
些,所以她就让爷爷奶奶看着孩子,自己到北京的医院里做护
工,给家里多梅一些钱。




บ้านของเสี่ยวสืออาศัยอยู่ไม่ไกลจากเมืองปักกิ่งมากสักเท่าไหร่ มีสนาม
บินอยู่แถวบริเวณนั้น ยืนอยู่ด้านข้างประตูจะสามารถมองเห็นเครื่องบินกำลัง
บินขึ้นได้ ยังมีสวนสาธารณะขนาดเล็กอีกด้วย ข้างในสวนสาธารณะมีภูเขา
ขนาดเล็ก ยังมีลำน้ำ ทิวทัศน์งดงามมาก พอถึงฤดูใบไม้ผลิหรือว่าฤดูร้อน
ดอกไม้ในสวนสาธารณะก็บานหมดแล้ว สีสันหลากหลาย สวยงามน่าดูที่สุด

เมื่อตอนที่ลูกชายยังเล็ก เสี่ยวสือมักจะพาลูกไปเล่นที่สวนสาธารณะ
ลูกชายของเธอชอบวิ่งเล่นอยู่ในสวนสาธารณะมาก บางครั้งยังพาหมามาวิ่ง
เล่นด้วย ดูว่าใครวิ่งเร็วกว่ากัน ตอนเด็ก หมามักจะวิ่งไปข้างหน้า แต่เมื่อ
ลูกชายเรียกครั้งนึง หมาก็ค่อยๆวิ่งกลับมา จากนั้นมันก็หมุนหัวแล้ววิ่งกลับมา
ทุกครั้งที่เสี่ยวสือเห็นเหตุการณ์แบบนี้แล้ว ก็จะยิ้มออกมา เธอรู้สึกว่า
ครอบครัวของเธอเป็นครอบครัวที่ไม่เลวเลย เพียงแต่ที่นั่นไม่มีงานอะไรที่ดีๆ
ทำ และไม่มีช่องทางที่จะทำให้ชีวิตอยู่แบบสบายขึ้นได้ ดังนั้นเธอจึงให้คุณปู่กับ
คุณย่าดูแลลูกชาย ตัวเธอเองมาทำงานเป็นผู้ดูแลผู้ป่วยในโรงพยาบาลที่ปักกิ่ง
หาเงินส่งให้ที่บ้าน




25

7.小石的家

7. บ้านของเสี่ยวสือ

她在医院跟老孙说,休息一天是想回家拿衣服,但是更

要的,是回家看看孩子。虽然孩子已经长大,在学校上七年级
了,但是半个月没有看见,她挺想孩子的。

今天正好是周末,孩子从学校回来可能会很早,爱人也会
从城里回来。她的爱人小刘在城里开出租汽车,因为离家太
远,从星期天到星期四都住在城里,只有星期五或者星期六晚
上,小刘才回机场附近的家休息休息。

小石一进家门,就进厨房忙了起来,又是做饭,又是做
菜。很快,饭和菜就做好了,放到了客厅的桌子上,就等着爱
人和孩子回来,一家人舒舒服服地吃饭。小石还准备了一瓶
酒,等着爱人回来喝几杯。

เธอพูดกับเหล่าซุนที่โรงพยาบาลว่า พัก1วันอยากกลับไปเอาเสื้อผ้าที่
บ้าน แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือ กลับบ้านไปหาลูก ถึงแม้ว่าลูกจะโตแล้ว เรียนอยู่
ชั้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่1แล้ว แต่ว่าไม่ได้เจอกันครึ่งเดือนแล้ว เธอคิดถึงลูก
มาก

วันนี้เป็นวันหยุดพอดี ลูกชายเธออาจจะกลับมาจากโรงเรียนก่อนเวลา
สามีก็กลับมาจากในเมืองแล้ว สามีของเธอเสี่ยวหลิวขับรถแท็กซี่อยู่ในเมือง
เนื่องจากอยู่ห่างไกลจากบ้านมาก ตั้งแต่วันอาทิตย์จนถึงวันพฤหัสบดีล้วน
อาศัยอยู่ในเมือง มีเพียงวันศุกร์หรือวันเสาร์ตอนกลางคืน เสี่ยวหลิวถึงจะ
กลับมาผักผ่อนบ้านที่อยู่แถวสนามบิน

เมื่อเสี่ยวสือเดินเข้าไปในบ้าน ก็เข้าไปยุ่งอยู่แต่ในห้องครัว ทำอาหาร
แล้ว ทำอาหารอีก ไม่นาน ข้าวและกับข้าวก็ทำเสร็จแล้ว วางลงบนโต๊ะในห้อง
รับแขก รอให้สามีและลูกกลับมาก่อน ครอบครัวกินข้าวด้วยกันอย่าง
สบายใจ เสี่ยวสือยังเตรียมเหล้าไว้1ขวด รอสามีกลับมาดื่มด้วยกันคนละแก้ว

26

7.小石的家

7. บ้านของเสี่ยวสือ



下午四点半,孩子先回来了。中午在电话里,他知道了妈
妈今天要回家,下午刚上完课,他就收拾好书和笔,跑出教
室,哪里都不去,一直往家里走。爸爸妈妈不回来的时候,他
住在爷爷奶奶家,从学校回来以后还要出去和同学一起玩儿很
长时间,天不黑他不回家。可是妈妈回来就不
样了,妈妈想他,他也想妈妈!他想早一点儿回家欢迎妈妈。

还没进家门,孩子就叫了起来:“妈妈!妈妈!你回来了
吗?”他以为妈妈还没回来。

小石从厨房里走出来,一见孩子就开玩笑地说:“从很远
的地方就能听见你叫,是想妈妈了,还是想妈妈做的饭了?”

ตอนบ่าย4โมงครึ่ง ลูกชายกลับมาก่อนแล้ว ตอนเที่ยงคุยโทรศัพท์กันอยู่
เขารู้ว่าวันนี้แม่จะต้องกลับบ้าน ตอนบ่ายเพิ่งจะเลิกเรียน เขาก็เก็บหนังสือกับ
ปากกาให้เรียบร้อย แล้ววิ่งออกจากห้องเรียน ไม่ได้แวะที่ไหนทั้งนั้น เดินตรง
มาที่บ้านเลย ตอนที่พ่อกับแม่ยังไม่กลับมา เขาอาศัยอยู่ที่บ้านคุณปู่คุณย่า
พอกลับมาจากโรงเรียนเขาต้องไปเล่นกับเพื่อนนักเรียนด้วยกันเป็นเวลานาน
ท้องฟ้าไม่มืดเขาก็ไม่กลับบ้าน แต่ถ้าแม่กลับมาก็ไม่เหมือนเดิม แม่คิดถึงลูก
ลูกก็คิดถึงแม่ เขาต้องการกลับบ้านก่อนเวลาเพื่อรอต้อนรับแม่ของเขา

ยังไม่ได้ทันได้เข้าไปในบ้าน ลูกชายก็พูดขึ้นมาว่า “แม่ แม่ แม่กลับมาแล้ว
ใช่ไหม”เขาคิดว่าแม่ยังไม่กลับมา

เสี่ยวสือเดินออกมาจากในห้องครัว พอเห็นลูกก็พูดเล่นขึ้นมาว่า “ได้ยิน
เสียงของลูกเรียกมาตั้งแต่ไกลแล้ว คิดถึงแม่ใช่ไหม หรือคิดถึงกับข้าวที่แม่ทำ”

27

7.小石的家

7. บ้านของเสี่ยวสือ

看见妈妈从厨房出来,孩子高兴地跑过去,在妈妈的脸上
吻了
一下,学着电视里的样子,说:“想死我了!”

妈妈也高兴地在孩子的脸上吻了一下。
“饭已经做好了,等一会儿你爸爸回来,就可以吃晚饭了。”
“我要看电视,今天有NBA篮球比赛。”孩子快乐地说。
“去吧,别离电视太近,注意别把眼睛看坏了。”
“好的,我知道了!”孩子愉快地说着。
过了半个小时,爱人小刘也从城里回来了,一家人在客厅的
桌子前坐下吃晚饭。小石做了不少菜,叉拿出准备好的酒,给爱人
倒了一大杯。吃饭时喝点儿酒,这是小刘多年的习惯。但是,开车
的时候,一点儿酒都不能喝。今天不用再开车了,可以喝了,他很
高兴。小石最清楚他的这个习惯,只要在家里就让他喝一点儿,还
一直给小刘买最好的酒。

มองเห็นแม่ออกมาจากห้องครัว ลูกดีใจมากรีบวิ่งเข้าไปหา หอมแก้มแม่
เบาๆ เลียนแบบท่าทางจากในโทรทัศน์แล้วพูดว่า “คิดถึงแม่จะตายอยู่แล้ว”

แม่ก็ดีใจมากแล้วหอมแก้มลูกอย่างมีความสุข
“แม่ทำกับข้าวเสร็จแล้ว รอพ่อกลับมาก่อน ก็เริ่มกินข้าวได้”
“ผมอยากดูโทรทัศน์ครับ วันนี้มีแข่งบาสNBA” ลูกชายพูดอย่างมีความสุข
“ไปดูเถอะ อย่าเข้าไปดูใกล้มากนะ ระวังอย่าให้ดวงตาเสียหล่ะ ”
“ครับ ผมรู้แล้วหน่า” ลูกชายพูดอย่างสบายใจ
ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว สามีของเขาเสี่ยวหลิวก็กลับมาจากในเมืองแล้ว ทุก
คนนั่งกินข้าวอยู่บนโต๊ะอาหารในห้องรับแขก เสี่ยวสือทำอาหารไว้ไม่น้อยเลย
หยิบเหล้าที่เตรียมไว้ออกมา เทลงแก้วใบใหญ่ให้สามีของเขา ดื่มเหล้าตอนกินข้าว
นี่เป็นนิสัยความเคยชินของเสี่ยวหลิวมาหลายปีแล้ว แต่ว่า ตอนที่ขับรถ ไม่เคยดื่ม
เหล้าเลยสักนิด วันนี้ไม่ต้องขับรถแล้ว สามารถดื่มได้แล้ว เขาดีใจมาก เสี่ยวสือ
เข้าใจนิสัยของเขาที่สุดแล้ว ขอเพียงแค่ให้เขาดื่มอยู่ที่บ้านก็พอแล้ว และเขายังซื้อ
เหล้าที่ดีที่สุดให้เสี่ยวหลิวอยู่ตลอด

28

7.小石的家

7. บ้านของเสี่ยวสือ

今天的酒看起来好也很不错,一杯酒喝进肚子,小刘脸上

颜色就变得红红的了。他还希望再喝一点儿,可是小石把酒瓶收
了起来。

“别 喝 太 多 了,明天还得开车呢!”然后,她又对孩子
说:“去洗洗脸一会儿快上床睡觉。”

孩子有一些不高兴 :“明天不上课,不用早起,我想多玩
儿一会儿。”

小刘也在旁边帮助孩子说话:“就是啊,明天孩子不用去学
校,也不用早起床。让孩子晚点儿睡觉没关系。”

小石这才不说什么了。她给小刘倒了一杯茶,又把桌子上的
碗收拾起来,拿到厨房去洗。

ดูเหมือนว่าเหล้าวันนี้ก็ไม่เลวเลย หน้าของเสี่ยวหลิวเริ่มเปลี่ยนเป็นสี
แดงแล้ว เขายังหวังว่าจะดื่มอีกสักหน่อย แต่ว่าเสี่ยวสือเอาขวดเหล้าไปเก็บ
แล้ว

“อย่าดื่มเยอะเกินไปล่ะ พรุ่งนี้ยังต้องไปขับรถอีกนะ” จากนั้น เขาก็
พูดกับลูกอีกว่า “รีบไปล้างหน้าล้างตา อีกสักพักก็รีบไปเข้านอนได้แล้ว”

ลูกชายรู้สึกเสียใจเล็กน้อย “พรุ่งนี้ไม่ต้องไปเรียน ไม่ต้องตื่นเช้า ผม
อยากเล่นอีกสักพัก”

เสี่ยวหลิวที่นั่งอยู่ด้านข้างก็ช่วยลูกพูด “ใช่แล้ว พรุ่งนี้ลูกไม่ต้องไป
โรงเรียน แล้วก็ไม่ต้องตื่นเช้า ให้ลูกนอนดึกสักหน่อยก็ไม่เป็นอะไรหรอก”

เสี่ยวสือก็ไม่ได้พูดอะไร เขาเทชาให้เสี่ยวหลิว1แก้ว เก็บจานที่อยู่บน
โต๊ะ แล้วเอาไปล้างในห้องครัว

29

7.小石的家

7. บ้านของเสี่ยวสือ



孩子看到妈妈去洗碗了,就坐到爸爸旁边,小声说 :“爸
爸,过些天给我买一台电脑吧,过完暑假学校有电脑课,我得早
点儿淮备。我们班有一个女同学的爸爸已经给她买了一台了,是
美国出的,听说是最好的电脑呢。”

小刘用手指了一下孩子,开玩笑地说 :“你呀,又给爸爸
找麻烦。你不是不知道,爸爸的钱都给你妈了为什么不跟你妈说
呢?”

“我 妈 不 给,”孩子有一些急了。“她说那些钱要放起
来,给我以后上大学用。”

ลูกชายเห็นแม่ไปล้างจานแล้ว ก็นั่งลงข้างพ่อ กระซิบว่า “พ่อ อีกไม่กี่
วันซื้อคอมพิวเตอร์ให้ผมหน่อยนะครับ หลังปิดเทอมฤดูร้อนที่โรงเรียนมีวิชา
คอมพิวเตอร์ ผมต้องเตรียมตัวล่วงหน้า มีเพื่อนผู้หญิงในห้องของพวกเรา
คนนึงพ่อเขาซื้อให้เครื่องนึงแล้ว มาจากอเมริกา ได้ยินว่าเป็นคอมพิวเตอร์ที่
ดีที่สุดเลยนะ”

เสี่ยวหลิวใช้มือชี้ลูกชาย พูดล้อเล่นว่า “ลูกนี่นะ ทำให้พ่อลำบากใจอีก
แล้ว ไม่ใช่ว่าลูกไม่รู้ เงินของพ่อให้แม่ไปหมดแล้ว ทำไมไม่ไปพูดกับแม่ของ
ลูกล่ะ”

“แม่ไม่ให้” ลูกชายร้อนใจนิดหน่อย “แม่บอกว่าจะเก็บเงินพวกนั้นไว้ให้
ผมไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยในอนาคต”

30

7.小石的家

7. บ้านของเสี่ยวสือ

“你妈说得没错。”小刘喝了一些茶,“买电脑的钱还要

我和你妈慢慢谁备⋯⋯”

这个时候,小石走了进来,问 :“淮备什么钱?又要买什
么呀?”

孩子忙站了起来:“没事,没事!我去睡觉了。”
看见孩子走了出去,小刘笑着说 :“你给孩子吃了什么药,让
他这么怕你?他们学校快要学电脑了,希望你给他买一台电
脑。”

“什么?电脑!你知道一台电脑耍多少钱吗?咱们一个月一共
才挣多少钱?那东西太贵了,我们哪里买得起?”

“可是孩子上课要用,咱们得想想办法呀。”
“以后再说吧。明天你还得开车呢,我明天也得回医院。病
人那里不能没有人,还是早点儿睡觉吧!”

“แม่ของลูกพูดถูกแล้ว” เสี่ยวหลิวดื่มชาสักหน่อย “เงินที่จะซื้อคอมพิวเตอร์
ต้องค่อยๆรอพ่อกับแม่เตรียมก่อน..........”

ตอนนี้ เสี่ยวสือเดินมาแล้ว ถามว่า “เตรียมเงินอะไร ซื้ออะไรอีกแล้วล่ะ”
ลูกชายรีบลุกขึ้นยืน “ไม่มี ไม่มีอะไรครับ ผมไปนอนแล้วนะครับ”
เห็นลูกชายเดินออกไปแล้ว เสี่ยวหลิวยิ้มแล้วพูดว่า “คุณให้ลูกกินยาอะไร
ทำให้เขากลัวคุณขนาดนี้ ผมหวังว่าคุณจะซื้อคอมพิวเตอร์ให้เขาเครื่องนึงนะ”
“อะไรนะ คอมพิวเตอร์หรอ คุณรู้ไหมว่าคอมพิวเตอร์เครื่องนึงต้องใช้เงิน
เท่าไหร่ เรามีรายได้เดือนต่อเดือนเท่าไหร่ คอมพิวเตอร์นั่นแพงเกินไป เราจะไป
เอาเงินที่ไหนมาซื้อ ”
“แต่ว่าลูกต้องใช้เข้าเรียน เรามาคิดหาวิธีกันกันเถอะนะ”
“เอาไว้ค่อยคุยวันหลังนะ พรุ่งนี้คุณยังต้องไปขับรถอีกนะ พรุ่งนี้ฉันก็ต้อง
กลับไปที่โรงพยาบาล ผู้ป่วยที่นั่นไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ รีบไปนอนกันเถอะ”

31

7.小石的家

7. บ้านของเสี่ยวสือ



小刘看小石忙了一天,累得不得了,就不再说什么了。
第二天早上,小石很早就把饭做好了,叫小刘起床。两人吃
完早饭,就一起走出家门。
小刘开车去城里,正好可以带小石一起进城。快到人民医院
附近时,小刘突然想起来什么,问小石 :“你什么时候换到这
家医院工作的?”
“就是前些天,大概有一个星期了。生病的是一位大姐,头
上做了手术,一直躺在床上,到现在还没有醒过来呢。是马大姐
介绍我过来的⋯⋯”

เสี่ยวหลิวเห็นว่าเสี่ยวสือยุ่งมาทั้งวันแล้ว เหนื่อยไม่ไหวแล้ว เขาก็ไม่พูด
อะไรต่อแล้ว

เช้าวันที่2 เสี่ยวสือก็รีบมาทำกับข้าวให้เรียบร้อย ไปปลุกเสี่ยวหลิว ทั้ง
สองคนกินข้าวเช้าเสร็จแล้ว ก็ออกจากบ้านพร้อมกัน

เสี่ยวหลิวขับรถไปในเมือง พาเสี่ยวสือเข้าเมืองพร้อมกันพอดี ใกล้จะถึง
แถวโรงพยาบาลเพื่อประชาชนแล้ว ทันใดนั้นเสี่ยวหลิวก็คิดอะไรออก ถามเสี่ยว
สือว่า “คุณเปลี่ยนมาทำงานที่โรงพยาบาลนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”

“คือว่าเมื่อไม่กี่วันก่อน ประมาณ1อาทิตย์ได้แล้ว ผู้ป่วยเป็นพี่สาวท่านนึง
ทำการผ่าตัดหัวสมอง นอนอยู่บนเตียงตลอด จนถึงตอนนี้ยังไม่ฟื้นขึ้นมาเลย
ล่ะ หม่าต้าเจี่ยเป็นคนแนะนำฉันมา..........”

32

7.小石的家

7. บ้านของเสี่ยวสือ

不等小石说完,小刘忙问了一句 :“那位生病的大姐

什么?”

小石有一些不高兴,说:“说了你也不认识,姓王,好像
是一个大学老师。”

小刘还想再问什么,小石看见路边有人叫出租汽车,忙说
:“有人要坐车,我就在这里下车吧,慢点儿开啊。”

小刘的汽车刚刚停下,小石就打开车门跑了下去。
小刘一直看着小石,小石已经走进了人民医院的大门,他
还在看,好像忘了己经坐上车的客人。客人有一些不高兴地说
:“你还走不走啊?”
小刘这才对客人客气地说 :“啊,对不起,对不起。您
去什么地方?”

ไม่รอให้เสี่ยวสือพูดจบ เสี่ยวหลิวรีบถามมา1ประโยค “นามสกุลของผู้
ป่วยคนนั้นคืออะไร”

เสี่ยวสือรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยแล้วพูดว่า “พูดไปคุณก็ไม่รู้จักหรอก เขา
นามสกุลหวัง ดูเหมือนว่าจะเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัย”

เสี่ยวหลิวยังอยากถามอะไรอีกหน่อย “เสี่ยวสือมองเห็นว่าถนนข้างหน้า
มีคนเรียกรถแท็กซี่ รีบพูดว่า “มีคนต้องการนั่งรถแท็กซี่ ฉันลงตรงนี้แหละ ขับ
ช้าๆนะ”

ขณะที่รถของเสี่ยวหลิวเพิ่งจะหยุด เสี่ยวสือก็รีบเปิดประตูวิ่งลงจากรถ
เสี่ยวหลิวมองเสี่ยวสืออยู่ตลอด เสี่ยวสือเดินเข้าไปในโรงพยาบาลเพื่อ
ประชาชนแล้ว เขายังมองอยู่ ดูเหมือนว่าจะลืมว่ามีลูกค้านั่งอยู่ในรถ ลูกค้าพูด
ด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย “คุณจะไปอยูไหมคะ”
เสี่ยวหลิวพูดอย่างสุภาพกับลูกค้าว่า “อ้อ ขอโทษครับ ขอโทษครับ คุณ
ต้องการไปที่ไหนครับ”

33

8. ชีวิตในห้องผ้ปู ่วย 8.病房里的生活





小石走进病房的时候,老孙正在给王老师按摩。小石马上洗
了手,一边说“让我来吧”,一边在王老师的腿上按摩起来。

老孙说:“你刚从家里回来,坐那里休息休息。我自己来
吧!”老孙对小石很客气。

“我们习惯了,没关系的。”小石对老孙说,“您也累了一个
晚上,快点儿回去睡觉吧!这里有我呢!”

老孙说:“那好,今天上午公司有一些事要办,你来了,我
正好可以去办事。”


ตอนที่เสี่ยวสือเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วย เหล่าซุนกำลังนวดให้อาจารย์หวัง

อยู่ เสี่ยวสือรีบไปล้างมือ แล้วพูดอีกว่า “มาให้ฉันทำเถอะ” กำลังนวดขาข้าง
หนึ่งของาจารย์หวังอยู่

“เหล่าซุนพูดว่า คุณเพิ่งจะกลับมาจากบ้าน พักสักนิดเถอะ ผมทำเอง”
เหล่าซุนพูดอย่างเกรงใจ

“เราเคยชินแล้ว ไม่เป็นไรค่ะ” เสี่ยวสือพูดกับเหล่าซุนว่า “ตอนกลางคืน
คุณก็เหนื่อยแล้ว รีบกลับไปนอนพักเถอะ ทีนี่มีฉันอยู่นะ”

เหล่าซุนพูดว่า “งั้นดีเลย วันนี้ตอนเช้าที่บริษัทมีเรื่องนิดหน่อยที่ต้อง
จัดการ คุณมาแล้ว ผมกำลังจะไปทำธุระพอดี”




34

8.病房里的生活

8. ชีวิตในห้องผู้ป่วย

“没关系,您就放心去吧!”小石小声说。
这个时候,王老师的眼睛慢慢睁开了,在她的眼睛里,房
间的上面是白颜色的,四面也是白颜色的……她不知道自己在
什么地方,一定不是在家里,因为家里的东西她都认识,可是
这里的东西有很多都没见过,床前坐着的人以前也没有见过。
小石见王老师的身体动了动,高兴极了。王老师真的醒过
来了!”
她马上叫起来 :“老孙,快回来,王老师醒过来了!”
刚刚走到门旁边的老孙,听小石叫,马上跑回来,跑到王
老师的床前,拉着她的手不放 :

“ไม่เป็นไรค่ะ คุณวางใจแล้วไปเถอะ” เสี่ยวสือพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่ว
เบา

ตอนนี้ ดวงตาของอาจารย์หวังค่อยๆลืมตาขึ้น ในสายตาของเธอ
ข้างบนห้องเป็นสีขาวหมด รอบด้านก็ล้วนเป็นสีขาวหมด เธอไม่รู้ว่าตอนนี้
ตัวเองอยู่ที่ไหน ไม่ได้อยู่ที่บ้านแน่นอน เพราะว่าของที่อยู่ในบ้านเธอรู้จัก
หมดทุกอย่าง แต่ว่าของที่อยู่ในห้องนี้เธอไม่เคยเห็นเลย คนที่นั่งอยู่ข้าง
เตียงเธอก็ไม่เคยเห็น

เสี่ยวสือเห็นร่างกายของอาจารย์หวังขยับ ดีใจที่สุด อาจารย์หวังฟื้น
ขึ้นมาแล้วจริงๆใช่ไหม

เธอเรียกออกมาทันที “เหล่าซุน อาจารย์หวังฟื้นขึ้นมาแล้ว”
เหล่าซุนเพิ่งจะเดินไปถึงข้างประตู ได้ยินเสี่ยวสือเรียก รีบวิ่งกลับมา
ทันที วิ่งมาถึงหน้าเตียงของอาจารย์หวัง จับมือเธอไม่ปล่อย

35

8.病房里的生活

8. ชีวิตในห้องผู้ป่วย

“啊!你醒过来了,真的醒过来了!”
王老师睁大眼晴看着老孙,好像不清楚是怎么回事。

“这里是人民医院,前些天刚给你做了手术,挺不错的,
你这不是醒过来了吗?”

老孙又用手指着小石说:“她姓石,小石,是咱们孙力找
来的护工,你如果有什么事,就可以叫她。”

王老师小声地说 :“小石⋯⋯”
小石马上点了点头。
老孙问:“你现在觉得怎么样?头上还疼不疼?”

“อาา คุณฟื้นขึ้นมาแล้ว ฟื้นขึ้นมาแล้วจริงๆด้วย”
อาจารย์หวังเบิกตากว้างแล้วมองเหล่าซุน ดูเหมือนไม่แน่ใจว่าเกิด
เรื่องอะไรขึ้น
“ที่นี่คือโรงพยาบาลเพื่อประชาชน ก่อนหน้านี้คุณเพิ่งจะทำการผ่าตัด
ไม่แย่เลยทีเดียว นี่คุณยังไม่ฟื้นขึ้นมาหรอ”
เหล่าซุนชี้นิ้วไปที่เสี่ยวสืออีกครั้งแล้วพูดว่า “เขานามสกุลสือ เสี่ยวสือ
เป็นผู้ดูแลผู้ป่วยที่ซุนลี่ของเราหามา ถ้าหากว่าคุณมีเรื่องอะไร ก็เรียกเขาได้ ”
อาจารย์หวังพูดเบาๆว่า “เสี่ยวสืออ”
เสี่ยวสือรีบพยักหน้าตอบ
เหล่าซุนถามว่า “ตอนนี้คุณรู้สึกยังไงบ้าง ยังเจ็บหัวอยู่ไหม”

36

8.病房里的生活

8. ชีวิตในห้องผู้ป่วย

“还有一点儿疼,没关系。”王老师轻轻地笑了一下。
“那天晚上你出什么事了?弟弟直说要报警呢!”
“我骑自行车左转弯,不知道怎么就倒在地上,头撞到
了什么地方,就什么都不知道了……然后有人把我放在汽车
上,不知道怎么就到了医院……”王老师希望把以前的事都
想起来,可是脑子不太清楚。
老孙说:“你醒过来就好。让小石和你说说话,好好休
息,不要着急。我公司里还有事要办,后天有客人要来我们
公司参观,我要去准备。 我一会儿给孙力打电话,让他来看
你。”

“ยังเจ็บหัวอยู่นิดหน่อย แต่ไม่เป็นอะไรแล้ว” อาจารย์หวังหัวเราะ
เบาๆ

“คืนวันนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับคุณ น้องชายของคุณจะแจ้ง
ตำรวจอยู่ตลอดเลยนะ”

“ฉันปั่นจักรยานอยู่กำลังจะเลี้ยวซ้าย ไม่รู้ว่าล้มลงไปบนพื้นได้
ยังไง หัวไปชนกับอะไรตรงไหน ก็จำอะไรไม่ได้แล้ว หลังจากนั้นก็มีคน
มายกฉันขึ้นไปบนรถ ไม่รู้ว่ามาถึงโรงพยาบาลได้ยังไง” อาจารย์หวัง
หวังว่าจะจำเหตุการ์ณที่ผ่านมาได้หมด แต่สมองของเธอจำไม่ค่อยชัด

เหล่าซุนพูดว่า “คุณฟื้นขึ้นมาก็ดีแล้ว ให้เสี่ยวสือกับคุณคุยด้วย
กันดีกว่า พักผ่อนเถอะ ไม่ต้องรีบร้อน ที่บริษัทของผมยังมีเรื่องต้อง
จัดการ มะรืนนี้จะมีลูกค้ามาเยี่ยมชมบริษัทเรา ผมต้องไปเตรียมตัว
ก่อน อีกสักพักผมจะให้ซุนลี่โทรหาคุณนะ ให้เขาเข้ามาหาคุณ”

37

8.病房里的生活

8. ชีวิตในห้องผู้ป่วย

老孙走了以后,小石对王老师说:“您爱人真不容易。
工作那么忙,您又出了这么大的事。周末,我回家的时候他
还得看护您。不过,您现在醒过来了,就放心躺着,别的不
用多想。”

“真是麻烦你了,”王老师说,“你家里人都挺好的
吧?你爱人是做什么工作的?孩子多大了?”

หลังจากที่เหล่าซุนเดินไปแล้ว เสี่ยวสือพูดกับอาจารย์หวังว่า สามีของ
คุณลำบากมากจริงๆ งานยุ่งขนาดนั้น ยังมาเกิดเรื่องใหญ่แบบนี้ขึ้นอีกกับ
คุณอีก สุดสัปดาห์ ตอนที่ฉันกลับบ้านเขาก็ยังดูแลคุณอยู่ แต่ตอนนี้คุณก็ฟื้น
ขึ้นมาแล้ว นอนลงอย่างสบายใจเถอะ ไม่ต้องคิดมาก”

“ต้องรบกวนคุณด้วยจริงๆนะคะ” อาจารย์หวังพูดว่า “ครอบครัวของ
คุณสบายดีใช่ไหมคะ สามีของคุณทำงานอะไร ลูกของคุณอายุเท่าไหร่แล้ว”

38

8.病房里的生活

8. ชีวิตในห้องผู้ป่วย

“都挺好的。孩子十三岁,今年刚上七年级。就是爱玩
儿,不是足球,就是篮球,还参加了学校的篮球队,穿的衬
衫、裤子没有干净的时候,一件新衣服几个星期就穿坏了。
不过,这孩子学习还不错,每次考试都考得很好,在学校里
挺有名的。昨天,他还跟他爸爸说要买电脑学习呢,但是电
脑这东西不便宜,他爸爸开出租汽车,一个月挣的钱不太
多,也不能不吃不喝来买电脑吧!”小石的话说起来,就停
不下来了。

王老师突然说:“我想起来了,那天送我上医院的好像
就是个出租汽车司机。”

“ทุกคนสบายดีค่ะ ลูกชายอายุ13ปีแล้ว ปีนี้เพิ่งจะขึ้นมัธยมศึกษาชั้นปี
ที่1 คือเขาแค่ชอบเล่น ไม่ใช่เล่นฟุตบอล คือเล่นบาสเกตบอล ยังเข้าร่วมการ
แข่งขันทีมบาสเกตบอลของโรงเรียนอีกด้วย สวมเสื้อเชิ้ต เวลาใส่กางเกงไม่
เคยสะอาดเลย เสื้อผ้าใหม่ตัวนึงไม่กี่สัปดาห์ก็พังแล้ว แต่เด็กคนนี้เรียนได้ไม่
แย่เลย ทุกครั้งที่สอบล้วนสอบได้ดีตลอด อยู่ในโรงเรียนเขาค่อนข้างมีชื่อ
เสียงเลยทีเดียว เมื่อวาน เขายังคุยกับพ่อของเขาว่าอยากได้คอมพิวเตอร์ไว้
เรียนหน่ะ แต่ว่าราคาของคอมพิวเตอร์ไม่ใช่ถูกๆเลย พ่อของเขาขับรถแท็กซี่
เดือนนึงหาเงินได้ไม่ค่อยเยอะ ซื้อคอมพิวเตอร์มาก็ไม่มีเงินกินเงินใช้สิ” พอ
เสี่ยวสือพูดออกมาแล้ว ก็หยุดพูดไม่ได้แล้ว

อาจารย์หวังพูดออกมาอย่างกะทันหัน “ฉันคิดออกแล้ว วันนั้นคนที่มา
ส่งฉันที่โรงพยาบาลดูเหมือนว่าจะเป็นคนขับรถแท็กซี่”

39

9.学生来看王老师9. นักเรียนมาเยี่ยมอาจารย์
下午,孙力走
进病房来看妈妈,跟他一起来的还有
几个同

学,有三个是外国学生,一个外国姑娘手里拿者一些漂亮的水
果。他们一进病房,就都用汉语问王老师身体好不好。

原来,王老师在学校里教中文,所以不少外国学生都上过她
的课。有一些外国学生周末还到王老师家里去过,也就和孙力认
识了,变成了好朋友。前些天,他们听人说王老师得了很重的
病,可是又不知道住在哪家医院,就找到了孙力。正好,孙力听
说妈妈醒过来了,就带他们起来了。

那个从美国来的姑娘长得又高又可爱,到中国已经一年多
了。她很喜欢王老师的中文课,中文说得比刚来的时候好多了。
她也喜欢孙力,想做他的女朋友。




ตอนบ่าย ซุนลี่เดินเข้ามาหาแม่ในห้องผู้ป่วย ยังมีนักเรียน3-4คนมา
ด้วยกันกับเขา มี3คนที่เป็นนักเรียนต่างชาติ หญิงสาวต่างชาติคนนึงกำลังถือ
ผลไม้ที่สวยงามอยู่ในมือ พวกเขาเดินเข้ามาในห้องผู้ป่วย ทุกคนล้วนใช้ภาษา
จีนถามอาจารย์หวังว่าสุขภาพดีแล้วใช่ไหม

เดิมทีแล้ว อาจารย์หวังสอนภาษาจีนอยู่ในโรงเรียน ดังนั้นจึงมีนักเรียน
ต่างชาติจำนวนมากที่เคยเรียนวิชาของเธอ ยังมีนักเรียนต่างชาติบางคนที่เคย
ไปบ้านของอาจารย์หวังในวันหยุดสุดสัปดาห์ และก็ได้รู้จักกับซุนลี่อีกด้วย
กลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไม่กี่วันก่อน พวกเขาได้ยินว่าอาจารย์หวังป่วย
อาการหนักมาก แต่ว่าก็ไม่รู้อีกว่าโรงพยาบาลอยู่ตรงไหน ก็เลยไปถามกับซุนลี่
พอดีเลย ซุนลี่ได้ยินว่าแม่ฟื้นขึ้นมาแล้ว ก็เลยพาพวกเขามาด้วยกัน

หญิงสาวคนนั้นมาจากอเมริกาทั้งสูงทั้งน่ารัก มาอยู่ประเทศจีนได้1ปี
แล้ว เขาชอบคาบเรียนภาษาจีนของอาจารย์หวังมาก เขาพูดภาษาจีนได้ดีกว่า
ตอนที่เพิ่งจะมาที่นี่ เขาชอบซุนลี่มาก และอยากเป็นแฟนกับซุนลี่อีกด้วย




40

9.学生来看王老师

9. นักเรียนมาเยี่ยมอาจารย์

她对王老师说:“王老师,同学们知道您生病了,都很
紧张,伯您出什么事。现在看到您,我们就放心了。”她用
手指了指王老师的头“这里还疼吗?”

王老师的眼睛有点儿红了:“谢谢你们来看我,看见你
们,我很高兴。头还有点儿疼,但比前些天好多了。”她问
学生们:“学校是不是快放假了?考试都完了吗?”

เขาพูดกับอาจารย์หวังว่า “อาจารย์หวัง พอพวกเรารู้ว่าอาจารย์ป่วย
ทุกคนเครียดกันมาก กลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับอาจารย์ ตอนนี้พอเห็น
อาจารย์แล้ว พวกเราก็สบายใจแล้ว”เขาใช้มือชี้ไปที่หัวของอาจารย์หวัง “ยัง
เจ็บตรงนี้อยู่ไหมคะ”

ดวงตาของอาจารย์หวังแดงนิดหน่อยแล้ว “ขอบคุณทุกคนนะที่มาหา
ฉัน พอเห็นพวกคุณแล้ว ฉันมีความสุขมาก ยังเจ็บหัวอยู่นิดหน่อย แต่ดีขึ้น
กว่าก่อนหน้านั้นแล้ว” เขาถามนักเรียนทุกคนว่า “โรงเรียนใกล้จะปิดเทอม
แล้วใช่ไหม สอบเสร็จกันหมดหรือยัง”

41

9.学生来看王老师

9. นักเรียนมาเยี่ยมอาจารย์

孙力走到妈妈的床前,拉着妈妈的手:“您不用想这些事了!
考试刚完,过几天学校就放假了。”他用手指著站在旁边的几个外
国同学。“他们放假后要去旅行,想让我跟一起去。可是您的病还
没好,我怕……”

“没关系,家里有你爸爸,还有小石在这里。但是天气冷了,
往南边去的话,冬天老下雨,容易感冒,你们路上要注意。”

那个可爱的美国姑娘对孙力说:“还是等你妈妈的病好一些再
说旅行的事吧。”她又对王老师说:“您快点儿好起来,如果您能
和我们一起去旅行,一定更有意思!”

王老师马上笑了起来 :“谢谢你们,不过我大概不能跟你们一
起去了。还是让孙力带你们去吧。”

ซุนลี่เดินมาที่ข้างเตียงแม่ ดึงมือของแม่มา “แม่ไม่ต้องคิดถึงเรื่องพวก
นี้แล้ว เพิ่งจะสอบเสร็จ อีกไม่กี่วันโรงเรียนก็จะปิดเทอมแล้ว” เขาใช้มือชี้ไปที่
เพื่อนนักเรียนต่างชาติ2-3คนที่ยืนอยู่ข้างเขา “พวกเขาจะไปเที่ยวกันหลังปิด
เทอม และอยากให้ผมไปด้วยกัน แต่ว่าอาการป่วยของแม่ยังไม่หายดีเลย ผม
กลัวว่า…..”

“ไม่เป็นไรหรอก ที่บ้านมีพ่ออยู่ ยังมีเสี่ยวสืออยู่นี่อีก แต่ว่าตอนนี้
อากาศหนาวแล้ว ถ้าไปทางใต้ หน้าหนาวฝนจะตกตลอด ทำให้เป็นหวัดง่าย
ตอนที่กำลังเดินทางต้องระวังกันด้วย”

หญิงสาวอเมริกาที่น่ารักคนนั้นพูดกับซุนลี่ว่า “รอให้อาการป่วยของแม่
นายหายดีก่อนแล้วค่อยคุยเรื่องไปเที่ยวกันเถอะ” เธอพูดกับอาจารย์หวังว่า
“อาจารย์ต้องหายไวๆนะคะ ถ้าอาจารย์มาเที่ยวด้วยกันกับพวกเราได้มันจะ
ต้องสนุกกว่านี้แน่นอนเลยค่ะ”

อาจารย์รีบหัวเราะขึ้นมาทันที “ขอบใจพวกเธอมากนะ แต่อาจารย์น่าจะ
ไปกับพวกเธอไม่ได้แล้ว หรือว่าให้ซุนลี่พาพวกเธอไปดีกว่าเถอะ”

42

9.学生来看王老师

9. นักเรียนมาเยี่ยมอาจารย์

孙力说:“好的,我们还是回学校去谈旅行的事,有空把旅
行的行李准备好。现在让我妈休息吧。”

几个外国学生都说“好”,准备和王老师说再见。
王老师突然想起来什么,叫着正在往外走的孙力:“孙力,
你等一下。你刚买了一台新电脑,原来放在卧室里的那台旧电脑
你搬到哪儿去了?”
“我搬到学校去了。怎么,您要用吗?”
“小石阿姨的孩子学习要用,你把那台电脑借给她吧!”
小石听王老师这样说,有点儿不好意思,她说:“不用了。
挺贵的东西,用坏了就麻烦了。”
孙力一边往外走,一边说:“没关系。过两天我就把那台旧
电脑搬过来。”

ซุนลี่พูดว่า “ได้ครับ พวกเรายังต้องกลับไปโรงเรียนเพื่อคุยเรื่องการ
เดินทางกันอีก มีเวลาว่างจัดเตรียมกระเป๋าเดินทางให้เรียบร้อย ตอนนี้ให้แม่
พักผ่อนเถอะครับ”

นักเรียนต่างชาติ2-3คนล้วนพูดว่า “ตกลง” เตรียมตัวกล่าวลา
อาจารย์หวัง

ทันใดนั้นอาจารย์หวังก็คิดอะไรออก เรียกหาซุนลี่ที่กำลังเดินออกไป
“ซุนลี่ ลูกรอก่อนแป๊ปนึง ลูกเพิ่งจะซื้อคอมพิวเตอร์เครื่องใหม่ เดิมที
คอมพิวเตอร์เครื่องเก่าที่วางอยู่ในห้องนอนลูกย้ายไปไว้ที่ไหนแล้ว”

“ผมย้ายไปที่โรงเรียนแล้ว มีอะไรหรอครับ แม่ต้องใช้หรอ”
“ลูกชายของน้าเสี่ยวสือต้องใช้เรียน ลูกเอาคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นให้
เขายืมสิ”
เสี่ยวสือได้ยินที่อาจารย์หวังพูดแบบนี้แล้ว รู้สึกเกรงใจนิดหน่อย เขา
พูดว่า “ไม่ต้องหรอกค่ะ ของราคาแพงมาก ถ้าใช้แล้วพังมันจะลำบาก”
ซุนลี่เดินออกไปด้วย พูดไปด้วยว่า “ไม่เป็นไรครับ อีก2วันผมจะเอา
คอมพิวเตอร์เครื่องเก่าย้ายกลับมา”

43

10. ที่จริงแล้ว
ยังมีเรื่องราว 10.原来还有故事




王老师在医院佳了半个多月,已经可以下床慢慢走一走了。
当然,这真得谢谢小石,她看护王老师,从早忙到晚,还给王老
师按摩,王老师才好得比较快。她把房间也收拾得非常千净,让
王老师觉得很舒服,很偷快。老孙也很高兴,他只要有室到医院
看看就行了。




อาจารย์หวังอยู่ที่โรงพยาบาลมาครึ่งเดือนกว่าแล้ว สามารถลุกจาก
เตียงและเดินช้าๆได้แล้ว แน่นอนว่า นี่ต้องขอบคุณเสี่ยวสือจริงๆ เธอดูแล
อาจารย์หวัง ยุ่งตั้งแต่เช้าจนดึก ยังนวดให้อาจารย์หวังอีก อาการของอาจารย์
หวังดีขึ้นเร็วมาก เธอยังเก็บกวาดห้องได้สะอาดมากด้วย ทำให้อาจารย์หวัง
รู้สึกสบายมาก มีความสุขมาก เหล่าซุนเองก็มีความสุขมาก ขอเพียงแค่เขามี
เวลาว่างไปหาที่โรงพยาบาลก็พอแล้ว

44

10.原来还有故事

10. ที่จริงแล้วยังมีเรื่องราว

孙力去旅行的前一天,把旧电脑送来了,又教小石怎么开,
怎么关。小石差不多学会了,就给爱人小刘打手机,让他晚上来
人民医院,把电脑送回家。小石想,再过几天就是孩子的生日
了,这台电脑虽然是借王老师的,不能作孩子的生日礼物,但是
在孩子生日那天给他,他一定会很高兴。

可是,小刘好像不想来医院搬电脑,说是不方便。小石一听
就不高兴了,她说:“别人这样帮我们,我们怎么能不自己来拿
呢?再说,你也应该来谢谢王老师吧?真不懂事。”小刘没办
法,只说晚上有空就过来。

1วันก่อนที่ซุนลี่จะไปเที่ยว เอาคอมพิวเตอร์เครื่องเก่ามาส่งแล้ว แล้วสอน
เสี่ยวสือว่าเปิดยังไง ปิดยังไง เสี่ยวสือเรียนพอใช้ได้แล้ว แล้วโทรหาเสี่ยวหลิว
สามีของเธอ ให้เขามาที่โรงพยาบาลเพื่อประชาชนตอนกลางคืน เอา
คอมพิวเตอร์ส่งกลับบ้าน เสี่ยวสือคิดได้ว่า อีกไม่กี่วันก็ถึงวันเกิดของลูกชาย
แล้ว ถึงแม้ว่าคอมพิวเตอร์เครื่องนี้จะยืมมาจากอาจารย์หวัง แต่ไม่สามารถใช้
เป็นของขวัญวันเกิดให้ลูกชายได้ แต่ว่าถ้าเอาให้ลูกในวันเกิดของลูก ลูกต้อง
ดีใจมากแน่นอน

แต่ว่า ดูเหมือนเสี่ยวหลิวไม่อยากมาที่โรงพยาบาลเพื่อย้ายคอมพิวเตอร์
บอกว่าไม่สะดวก พอเสี่ยวสือได้ยินก็ไม่พอใจ เธอพูดว่า “คนอื่นช่วยพวกเรา
แบบนี้ พวกเราจะไม่รับมาด้วยตัวเองได้ยังไงล่ะ พูดอีกครั้ง คุณก็ควรที่จะมา
ขอบคุณอาจารย์หวังนะ ไม่รู้จักคิดจริงๆ” เสี่ยวหลิวไม่มีวิธีแล้ว พูดแค่ว่าถ้า
ตอนกลางมีเวลาว่างก็จะไป

45

10.原来还有故事

10. ที่จริงแล้วยังมีเรื่องราว

晚上六点多,小刘把出租汽车停在医院旁边,在医院楼下给
小石打电话,让小石把电脑搬出来,他就不进去了。小石一听更
不高兴了,觉得爱人不懂事,说了一声“你等着”,就从病房里
跑了出来。

“你 怎 么 了?到 了 这 里 还 不 进 去?”她一见小刘就很快
地问。

小刘先是不说话,问急了,他才说:“你看护的那个病人我
认识,我不方便去见她。”

小石听小刘这么一说,更着急了,“啊?怎么回事?快告诉
我。”

ตอนเย็น6โมงกว่า เสี่ยวหลิวเอารถแท็กซี่จอดไว้ข้างโรงพยาบาล โทร
หาเสี่ยวสืออยู่ที่ข้างล่างโรงพยาบาล ให้เสี่ยวสือเอาคอมพิวเตอร์ลงมา เขาจะ
ไม่ขึ้นไป เสี่ยวสือได้ยินก็ไม่พอใจยิ่งกว่าเดิมอีก รู้สึกว่าสามีของเธอไม่รู้จัก
คิด พูดมาคำนึง “คุณรอก่อน ” ก็รีบวิ่งออกมาจากห้องผู้ป่วย

“คุณเป็นอะไร มาถึงที่นี่แล้วยังไม่ขึ้นไปอีก ” พอเขาเห็นเสี่ยวหลิวก็รีบ
ถามอย่างเร็ว

ในตอนแรกเสี่ยวหลิวไม่ได้พูดก่อน เลยรีบถาม เขาเพิ่งจะพูด “ผู้ป่วย
คนนั้นที่คุณดูแลผมรู้จัก ผมไม่สะดวกที่จะไปเจอเขา”

พอเสี่ยวสือได้ยินเสี่ยวหลิวพูดแบบนั้น กระวนกระวายใจยิ่งกว่าเดิม
อีก “อ๋า เกิดเรื่องอะไรขึ้น รีบบอกฉันมา”

46

10.原来还有故事

10. ที่จริงแล้วยังมีเรื่องราว

“是这样的,半个月前的一天晚上,刚刚送完一个客人,我在
路上慢慢开着车,希望马上能再有客人坐车。天快黑了,前面是
路口,我往右转弯,突然看见一辆黄颜色的自行车倒在马路旁
边,自行车旁边还躺着一个大姐。我马上停了车,跑过去,拉着
她的手,让她从地上站起来,她就是你看护的这位王老师。我
问:‘大姐,您伤了没有?’她说 :‘我的头有点儿疼,还有点
儿晕……’我看她头上有血,又问:‘这附近就有医院,用不用
送你去医院看病?’她说:‘谢谢,我自己能走。’可是,她还
没有说完,身体又倒了下去,眼睛也合上了。我忙打开车后门,
把她放进车里,让地在车后聯下,然后关上车门。我看旁边没
人,就先把那辆黄颜色的自行车放在路边,开车送她去了医
院……”

“เรื่องเป็นแบบนี้ คืนวันหนึ่งของกลางเดือนที่แล้ว เพิ่งจะส่งลูกค้าคน
นึงเสร็จ ผมกำลังขับรถอยู่บนถนนอย่างช้าๆ หวังว่าจะมีลูกค้ามานั่งรถของ
เราอีก ท้องฟ้าใกล้จะมืดแล้ว ข้างหน้าคือทางแยก ผมกำลังจะเลี้ยวขวา
ทันใดนั้นก็เห็นรถจักรยานสีเหลืองคันนึงล้มอยู่ข้างถนน มีพี่สาวคนนึงนอน
อยู่ข้างจักรยาน ผมรีบจอดรถทันที วิ่งเข้าไปหา จับที่มือของเขา ให้เธอลุก
ออกมาจากบนพื้น อาจารย์หวังท่านนี้เธอก็คือคนที่คุณดูแลอยู่” ผมถามว่า
“พี่สาวครับ คุณเจ็บแล้วใช่ไหมครับ”เธอพูดว่า “ฉันเจ็บที่หัวนิดหน่อย แล้วก็
ยังเวียนหัวนิดหน่อย….” ผมดูแล้วที่หัวเธอมีเลือดออก ถามอีกครั้งว่า “แถวนี้
มีโรงพยาบาลอยู่ ต้องการให้ผมไปส่งคุณหาหมอที่โรงพยาบาลไหม” เธอ
พูดว่า “ขอบคุณค่ะ ฉันสามารถไปเองได้” แต่ว่า เธอยังพูดไม่จบ ตัวของ
เธอก็ล้มลงไปเลย ตาก็ปิดลงไปแล้ว ผมรีบเปิดประตูรถด้านหลัง เอาเธอ
วางเข้าไปในรถ ให้เธอนอนลงอยู่ในรถ หลังจากนั้นก็ปิดประตู ผมดูแล้ว
ด้านข้างไม่มีคน ก็เลยเลือกที่จะเอาจักรยานสีเหลืองคันนั้นวางไว้ข้างถนน
ขับรถไปส่งเธอที่โรงพยาบาล……

47

10.原来还有故事

10. ที่จริงแล้วยังมีเรื่องราว

小石睁大了眼睛,用手指着小刘:“王老师不是你的汽车撞
的,对不对?!你能肯定吧?”

看者小石着急的样子,小刘点了点头。

ดวงตาของเสี่ยวสือเบิกกว้างขึ้น ใช้มือชี้ไปที่เสี่ยวหลิว “ไม่ใช่ว่าคุณ
ขับรถชนอาจารย์หวังหรอ ใช่ไหม คุณทำแน่นอนสินะ”

เมื่อเห็นท่าทางกังวลใจของเสี่ยวสือแล้ว เสี่ยวหลิวพยักหน้าตอบ

48


Click to View FlipBook Version