The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.

การศึกษาครั้งนี้ได้ทำการวิเคราะห์ถึงมิติทางนิเวศวิทยา เศรษฐกิจ และสังคมของลุ่มน้ำยม เพื่อส่งเสริมการจัดการทรัพยากรอย่างยั่งยืนและยกระดับชีวิตความเป็นอยู่ของชุมชนท้องถิ่น โดยได้มีการประเมินความหลากหลายทางชีวภาพของปลาอย่างครอบคลุม รวมถึงชนิด จำนวน และสถานภาพการอนุรักษ์ นอกจากนี้ยังได้ทำการวิเคราะห์คุณภาพน้ำโดยใช้ดัชนีชีวภาพของปลา พบว่าคุณภาพน้ำอยู่ในระดับปานกลางทั้งในพื้นที่ต้นน้ำและปลายน้ำ การศึกษาชีวประวัติของปลาชนิดสำคัญเพื่อทำความเข้าใจบทบาททางนิเวศวิทยาและการสืบพันธุ์ก็เป็นอีกส่วนหนึ่งของงานวิจัย
การวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจมุ่งเน้นไปที่รูปแบบการบริโภคปลา การเพาะเลี้ยง และการแปรรูปผลิตภัณฑ์ ผลการศึกษาพบว่าปลาเลี้ยงมีบทบาทสำคัญในอาหารของประชาชน และมีศักยภาพในการสร้างรายได้ผ่านการเพาะเลี้ยงและการแปรรูป เพื่อสนับสนุนการดำเนินงานดังกล่าว จึงได้เสนอแนวทางการจัดการทรัพยากรโดยชุมชน อาทิ การพัฒนาศูนย์เพาะฟัก การสร้างตลาด และการฟื้นฟูระบบนิเวศ
การผสมผสานองค์ความรู้ทางนิเวศวิทยากับโอกาสทางเศรษฐกิจ ทำให้เกิดกรอบแนวทางการพัฒนาอย่างยั่งยืนในลุ่มน้ำยม แนวทางสำคัญประกอบด้วย การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ การปรับปรุงคุณภาพน้ำ การสนับสนุนการเพาะเลี้ยงปลาในท้องถิ่น และการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการทรัพยากร

Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by Apinun Suvarnaraksha, 2024-07-29 12:55:30

ลุ่มน้ำยม: การบริหารจัดการทรัพยากรประมงเชิงบูรณาการ

การศึกษาครั้งนี้ได้ทำการวิเคราะห์ถึงมิติทางนิเวศวิทยา เศรษฐกิจ และสังคมของลุ่มน้ำยม เพื่อส่งเสริมการจัดการทรัพยากรอย่างยั่งยืนและยกระดับชีวิตความเป็นอยู่ของชุมชนท้องถิ่น โดยได้มีการประเมินความหลากหลายทางชีวภาพของปลาอย่างครอบคลุม รวมถึงชนิด จำนวน และสถานภาพการอนุรักษ์ นอกจากนี้ยังได้ทำการวิเคราะห์คุณภาพน้ำโดยใช้ดัชนีชีวภาพของปลา พบว่าคุณภาพน้ำอยู่ในระดับปานกลางทั้งในพื้นที่ต้นน้ำและปลายน้ำ การศึกษาชีวประวัติของปลาชนิดสำคัญเพื่อทำความเข้าใจบทบาททางนิเวศวิทยาและการสืบพันธุ์ก็เป็นอีกส่วนหนึ่งของงานวิจัย
การวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจมุ่งเน้นไปที่รูปแบบการบริโภคปลา การเพาะเลี้ยง และการแปรรูปผลิตภัณฑ์ ผลการศึกษาพบว่าปลาเลี้ยงมีบทบาทสำคัญในอาหารของประชาชน และมีศักยภาพในการสร้างรายได้ผ่านการเพาะเลี้ยงและการแปรรูป เพื่อสนับสนุนการดำเนินงานดังกล่าว จึงได้เสนอแนวทางการจัดการทรัพยากรโดยชุมชน อาทิ การพัฒนาศูนย์เพาะฟัก การสร้างตลาด และการฟื้นฟูระบบนิเวศ
การผสมผสานองค์ความรู้ทางนิเวศวิทยากับโอกาสทางเศรษฐกิจ ทำให้เกิดกรอบแนวทางการพัฒนาอย่างยั่งยืนในลุ่มน้ำยม แนวทางสำคัญประกอบด้วย การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ การปรับปรุงคุณภาพน้ำ การสนับสนุนการเพาะเลี้ยงปลาในท้องถิ่น และการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการทรัพยากร

Keywords: ลุ่มน้ำยม ความหลากหลายทางชีวภาพของปลา คุณภาพน้ำ การเพาะเลี้ยง การจัดการทรัพยากรโดยชุมชน การพัฒนาอย่างยั่งยืน

Click to View FlipBook Version