พุทธศาสนสุภาษิต
จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ
จิตตัง ทันตัง สุขาวะหัง
จิตที่ฝึกดีแล้ว นำความสุขมาให้
ตโต ญาติ มาตาปิตุ
ตะโต ญาติ มาตาปิตุ
ร่มเงาแห่งบิดามารดา ย่อมอำนวยความสุขให้ได้
จิตฺตํ ภาวิตํ กมฺมนิยํ โหติ
จิตตัง ภาวิตัง กัมมะนิยัง โหติ
จิตที่อบรมแล้ว ย่อมทำการงานให้สำเร็จ
อตฺตานํ อติมญฺญสิ
อัตตานัง อะติมัญญะสิ
ไม่ควรดูหมิ่นตนเอง
ทนฺโต เสฎฺโฐ มนุสฺเสสุ
ทันโต เสฏโฐ มนุสเสสุ
ผู้ที่ฝึกตนแล้ว ประเสริฐที่สุด
อตฺตานุรกฺขี ภว มา อฑยฺหิ
อัตตานุรักขี ภะวะ มา อะทัยหิ
ผู้ตามรักษาตน จะไม่เดือดร้อน
อิจฺฉา นรํ ปริกสฺสติ
อิจฉา นะรัง ปะริกัสสะติ
ความอยาก ย่อมชักพาคนไปต่างๆ
กุทโธ ธมฺมํ น ปสฺสติ
กุทโธ ธัมมัง นะ ปัสสะติ
เมื่อโกรธ จะมองไม่เห็นธรรม
จัดทำโดย
อนุภัทร อาศัยบุญ
เลขที่26 ม.3/9