เทปสัมภาษณ์นายกัมปนาท พลสว่าง เป็นคนภูมิล าเนาที่ไหน ครับผมเป็นคนภูมิลำเนาที่จังหวัดนครราชสีมาครับ ประวัติส่วนตัว (ตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบันเรียนที่ไหนบ้าง ได้ท าอะไรบ้าง) ช่วงตอนเด็กอนุบาลจนถึงประถมผมเรียนที่โรงเรียนบ้านแปลง ช่วงอายุนี้ผมยังเล่นตามเพื่อน ยังคงซน ตามวัยอยู่เลยครับ พอเริ่มเข้ามอต้นจนถึงมอปลายผมเรียนที่โรงเรียนด่านขุนทด ผมได้เริ่มลองทำอะไรใหม่ ๆ ได้ ร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ที่โรงเรียนได้จัด และได้ร่วมเข้าแข่งขันกิจกรรมวันสำคัญเพื่อเก็บผลงานไว้มาพอสมควรครับ ปัจจุบันผมเรียนที่มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา ชั้นปีที่ 4 สาขา รัฐประศาสนศาสตร์เป็นสาขาที่ผมอยากที่จะ เข้าเรียนมาก และผมก็ได้ทำตามความประสงค์ใจของตัวเองครับ อะไรคือสิ่งที่บอกว่าอยากเรียน รปศ. ส่วนตัวผมแล้วผมคิดว่า ตัวผมมีความสนใจที่จะเข้าการบริหารงานภาครัฐและการกำหนดกฎระเบียบ การกำหนดนโยบาย การสร้างนโยบายต่าง ๆ การบริหารงานองค์การ องค์ภายในต่าง ๆ ของภาครัฐอยู่แล้วครับ คิดว่างานอะไรที่จะตอบโจทย์เกี่ยวกับสาขานี้ สาขานี้สามารถตอบโจทย์ได้หลายงานเลยครับ ผมคิดว่าขึ้นอยู่ที่ตัวบุคคลนั้นว่าต้องการมาศึกษาสาขานี้ เพื่ออะไร แต่ว่าส่วนตัวของผมนั้น ผมคิดว่างานที่ตอบโจทย์มากที่สุดคืออาชีพข้าราชการ ไม่ว่าจะเป็น ปลัด ทหาร ตำรวจ นักนโยบายแบบแผน พนักงานข้าราชการในส่วนต่าง ๆ ของภาครัฐ นอกจากนี้ภาคชนก็มีครับสำหรับคนที่ ไม่อยากเข้ารับราชการ ก็จะมีเป็นนักทรัพยากรมนุษย์ หรือหน่วยงานในภาคเอกชนต่าง ๆ ครับ มาอยู่ช่วงแรก ๆ มีความกดดันไหม (การใช้ชีวิต การเงิน การเรียน) กดดันครับ เข้ามาแรก ๆ กดดันมากเลย ผมคิดว่าจะเรียนได้ไหม ทำงานได้ไหม จะจบเหมือนคนอื่นไหม เพราะเราเข้ามาเรียนในเมืองมันจะถูกกดดันจากคนที่เขาอยู่ในเมืองอยู่แล้ว มีร้องไห้บ้างเพราะเหนื่อยยังปรับตัว ไม่ได้ แต่พอเริ่มเข้ามาเรียนในมหาลัยบ่อย ๆ ผมเริ่มที่จะชินกับสภาพแวดล้อมเพราะมีกำลังใจจากที่บ้าน และบอก ตัวเองเสมอว่าอย่ากดดันตัวเองให้มากเลยเพราะไม่มีอะไรที่จะเป็นไปได้ดั่งใจเราทุกอย่าง ใช้ชีวิตในแต่ละวันให้มี ความหมายก็พอครับ
คิดว่าสาขา รปศ. เรียนยากไหม ส่วนตัวของผม ผมคิดว่าในแต่ละวิชาหรืออาจารย์ผู้สอนมีการจัดระเบียบการสอนที่แตกต่างกัน ความยาก ง่ายขึ้นอยู่กับตัวเราว่าเราตั้งใจมากพอไหม แต่ละวิชามีการวัดผลของแต่ละหน่วยของวิชาในทุก ๆ เทอม ไม่ว่าจะ เป็นการเก็บคะแนนในชั้นเรียน การสอบกลางภาคหรือปลายภาค งานแต่ละชิ้นที่ต้องส่ง การขยันอ่านหนังสือ ทบทวนความรู้เพื่อตัวเราเองครับ ท าไมถึงได้มาเป็นประธานสาขา รปศ. ช่วงนั้นเป็นตอนที่ศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 2 ครับ เป็นช่วงออนไลน์ทั้งเทอมเลยครับ อาจารย์ได้เปิดรับสมัคร ประธานสาขารัฐประศาสนศาสตร์เพื่อนในหมู่เรียนของผมได้เสนอชื่อผมไป และได้เสนอชื่อเพื่อนอีกสองคนครับ วันเลือกตั้งผมยังคงนั่งคิดกับตัวเองอยู่เลยครับว่าใครจะมาเลือกผมเป็นเพราะตอนนั้นเรียนก็ยังเรียนออนไลน์ ผลงานก็ยังไม่ได้มีมากขนาดนั้น สุดท้ายเหมือนโชคเข้าข้างการเปลี่ยนชีวิตผมครับ ผลคะแนนลงมาคือผมชนะ คะแนนห่างกันมาก เพื่อนผมได้เข้ามาพูดกับตัวผมว่ายินดีด้วยนะว่าที่ประธานคนใหม่ ผมรู้สึกดีใจนะครับที่มีคนมา พูดแบบนี้ ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี ต่อมาผมได้รับเปิดสมัครสมาชิกตัวแทนคณะกรรมการของสาขาและแน่นอน ครับ การรับสมัครในครั้งนี้เป็นที่ตอบรับอย่างดี เพื่อนสมัครใจพากันเข้ามาเพื่อร่วมทีมทำงานบริหารสาขาของเรา ต่อจากรุ่นพี่ เพื่อพัฒนาสาขาให้เป็นแบบอย่างที่ดีรุ่นต่อรุ่นครับ กิจกรรมในมหาวิทยาลัยต่างจากกิจกรรม ม.ปลายไหม กิจกรรมในแต่ละรั้วของอายุนั้นแตกต่างกันมาก ในมหาลัย คือกิจกรรมของมหาลัยที่ต้องรวมนักศึกษาทุก ชั้นปีเข้ามาทำกิจกรรมร่วมกันหรือกิจกรรมเฉพาะคณะและสาขา เป็นประธานสาขามีหน้าที่ต้องท าอะไรบ้าง ขึ้นชื่อว่าประธานสาขาครับ ความเป็นผู้นำต้องมาก่อนเสมอ ต้องเป็นผู้ชี้แนวทางพิธีการ งานต่าง ๆ ในการ ดำเนินกิจกรรม การกำหนดกิจกรรมในแต่ละปีการศึกษา เป็นผู้ดำเนินงานในสาขาทุกอย่าง นอกจากนี้ยังเป็น ผู้คอยประชาสัมพันธ์กิจกรรมต่าง ๆ ที่มหาลัยได้จัดให้กับรุ่นน้องได้รับรู้และคอยเป็นที่ให้คำปรึกษาให้กับเพื่อน และรุ่นน้องไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเรียนหรือเรื่องส่วนตัว คิดว่าตัวเองมีคุณสมบัติกับการเป็นประธานยังไงบ้าง ส่วนตัวผมนะครับ ผมมีคุณสมบัติเรื่องการซื่อตรงและมีความรับผิดชอบในงานที่ได้รับมอบหมายมาครับ ผมไม่ได้คิดว่าตัวเองมีเหนือกว่าคนอื่นเพราะมีตำแหน่งประธานเพราะทุกคนล้วนแต่มีความคิดเป็นของตัวเรา
เคยท้อไม่อยากท างานบ้างไหม แน่นอนอยู่แล้วครับ ผมพูดตรง ๆ เลยครับว่าท้อมาก เพราะตัวผมไม่ใช่สายกิจกรรมมากขนาดนั้น มันมีที่ ผมแข่งขันผมเข้าร่วมตอนช่วงมอปลาย แต่เข้ามามหาลัยมันต่างกันมาก ยิ่งได้รับความเชื่อใจจากเพื่อนที่แต่งตั้งให้ เป็นประธานสาขาอีกผมเลยท้อ คิดว่าต้องมีผู้ที่ทำได้ดีกว่าผมแน่นอน แต่ผมไม่ได้ยอมแพ้นะครับทุกวันนี้ผ่านมาได้ แล้ว เพราะผมเชื่อมั่นในตัวเองครับว่าผมต้องทำได้ เวลาเหนื่อยมีวิธีจัดการกับตัวเองอย่างไร เวลาที่เหนื่อยผมจะออกไปหาทำสิ่งที่ตัวเองชอบครับ ส่วนตัวผมจะออกไปเที่ยวบ้าง ไปกินของโปรดบ้าง สักพักมันจะดีขึ้นเองครับ เพราะการเหนื่อยแต่ละครั้งมันจะเหนื่อยแค่ชั่วคราวและผมไม่ได้เป็นคนคิดมากผมเลย จัดการกับความรู้สึกตัวเองได้เร็วครับ เคยเจออุปสรรคกับเพื่อนที่ท างานร่วมไหม เคยครับ ทำงานกับผู้คนหมู่มากต้องมีอุปสรรคแน่นอนครับ ความคิดเห็นในการเสนองาน ความคิดเห็น เรื่องการจัดการบริหาร แต่ผมจะบอกกับตัวเองและเพื่อนเสมอครับว่าเอาเหตุผลมาคุยกัน ไม่ได้ปิดความคิดใครคน ใดคนหนึ่ง พูดคุยแลกเปลี่ยนเพื่อหาทางออกที่ดีที่สุดครับ งานไหนที่ท าแล้วรู้สึกภาคภูมิใจที่สุดเพราะมาจากตัวเราและทุกคนที่ช่วยกันท างาน ไม่มีงานไหนที่ผมรู้สึกภาคภูมิใจไม่เท่ากันเลยครับ แต่แค่แบ่งช่วงเวลาแห่งความทรงจำเอาครับ ทุกงาน ทุกกิจกรรมผมและเพื่อนทุ่มเทด้วยใจและกาย ผมรู้สึกภูมิใจมาก ๆ ที่เห็นทุกอย่างที่ทำมันสำเร็จผลและได้มอบ รอยยิ้มหรือความสุขให้กับทุกคนครับ หมดวาระการเป็นประธานช่วงไหน ตอนนี้หมดวาระการเป็นประธานสาขาแล้วครับตั้งแต่ช่วงวันที่ 26 มิถุนายน 2566 แต่ยังคงเป็นที่ปรึกษา ให้กับรุ่นน้องอยู่ อยากจะบอกอะไรกับรุ่นน้องประธานคนใหม่บ้าง ผมว่าน้องเขารู้ตัวอยู่แล้วครับว่ามาจุดนี้ควรยืนในแบบไหน แต่สิ่งที่อยากจะบอกเตือนคือ หากจะทำงาน หรือกิจกรรมต่าง ๆ อยากให้คิดวิเคราะห์ให้ดีก่อนลงมือทำ ให้แบ่งเวลาเรียนและเวลาทำกิจกรรมอย่างไม่สับสน และศึกษาหาวิธีการเพื่อเอาความรู้เข้าสาขาเราให้ได้มากที่สุด
หากน้องมีปัญหาเกี่ยวกับงานจะแนะน าน้องอย่างไร พวกพี่สามารถให้คำปรึกษาน้องได้ตลอดครับ พวกพี่มีเทคนิคการทำงานที่จะสอนน้อง ๆ เต็มไปหมด อยากจะบอกหรือขอบคุณตัวเองไหมที่ผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้ว อยากจะขอบคุณตัวเองมาก ๆ ครับที่ผ่านมันมาได้ ถึงแม้ว่าการที่ผมจะได้เป็นประธานสาขาในระยะเวลา อันแสนสั้น แต่ตลอดระยะเวลา 1 ปีการศึกษามันทำให้ผมได้เรียนรู้อะไรจากตัวเองได้มากยิ่งขึ้นครับเหมือนฝึก ความอดทนไปในตัว กล้าที่จะคิด กล้าที่จะทำ จากคนที่ไม่กล้าพูดต่อหน้าคนมากมายแต่ตอนนี้กลับเป็นว่าผมกล้าที่ จะยืนต่อหน้าผู้คน เพื่อประกาศบอกข่าวสารหรือความเป็นมาของการทำงานที่ตัวผมได้ทำครับ ผมภาคภูมิใจใน ตัวเองที่สุดเลยครับ
วางโครงเรื่อง ชื่อเรื่อง นายกัมปนาท พลสว่าง การเดินทางตามฝันบนถนนแห่งความเป็นผู้นำ จุดเน้นของเรื่อง ข้างหน้าของการเดินทางมักจะเจอกับสิ่งที่เราใฝ่ฝัน (เน้นความรู้สึกร่วม) แก่นเรื่อง ความพยายามของการเติบโตนั้นคือสิ่งที่งดงามที่อยู่ข้างรอบตัวเราเสมอ โครงเรื่อง 1.บทน า : แนะนำประวัติการใช้ชีวิตในวัยเด็กของกัมปนาท 2.จุดเริ่มต้นชีวิตในมหาลัย : การเดินทางออกจากบ้านเพื่อตามความฝัน 3.จุดเปลี่ยนแปลงของชีวิต : การเข้ามาเรียน รปศ. จุดประกายตัวเองสู่ประธานสาขา 4.อุปสรรคในชีวิต : จุดเปลี่ยนที่ทำให้ไม่อยากไปเป็นตัวแทนสาขาแล้ว 5.การก้าวเดินไปสู่จุดหมายข้างหน้า : ชีวิตไม่สิ้นยังคงต้องเดินตามความใฝ่ฝันข้างหน้าต่อไป
สารคดีชีวประวัติ นายกัมปนาท พลสว่าง : การเดินทางตามฝันบนถนนแห่งความเป็นผู้น า กัมปนาท เด็กชายชาวอำเภอด่านขุนทด บ้านเกิด หมู่ที่ 11 ตำบลบ้านแปลง จังหวัดนครราชสีมา ชื่อเล่น ป๋อม ฐานะทางบ้านพอมีพอกิน ทำอาชีพการเกษตร ปลูกพืชผักสวนครัว เด็กชายป๋อมศึกษาอยู่ที่โรงเรียน บ้านแปลงซึ่งอยู่ในหมู่บ้าน ในวัยเด็กป๋อมยังคงซน เล่นตามเพื่อนในวัยนี้ตามแบบฉบับของเด็กแถบชนบท ป๋อมได้มีการออกไปยิงนกตกปลา เล่นอะไรพิเรน ๆ ตามแบบของเด็กผู้ชาย แต่ผลการเรียนของป๋อมอยู่ใน ระดับที่ดี เมื่อเทียบกับเด็กผู้ชายในวัยเดียวกันช่วงประถมศึกษา เป็นวัยที่เริ่มมีความคิดแปลกใหม่ เริ่มทำตามใจ ตัวเองมากขึ้น แต่ก็ยังคงคอยเฝ้าเรียน เริ่มทำกิจกรรมบ้าง เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ อาจมีหลงผิดบ้างแต่ก็จะมีครอบครัว ที่คอยเตือน คอยให้คำปรึกษา ป๋อมได้เรียนอยู่โรงเรียนในชุมชนจนถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 และได้ย้ายไปเรียนโรงเรียนในตัวอำเภอเมื่อ ขึ้นมัธยมสังคมใหม่ ๆ สังคมที่ใหญ่ขึ้นช่วงมัธยมต้นไปตลอดจนถึงช่วงมัธยมปลาย ป๋อมได้เข้าเรียนที่โรงเรียนด่าน ขุนทด ช่วงแรกป๋อมอาจปรับตัวได้ไม่ดีนัก เนื่องจากเป็นเด็กจากโรงเรียนรอบอำเภอที่เข้ามาเรียนในตัวอำเภอ ช่วงนี้เป็นช่วงที่สำคัญมากในชีวิต ถ้าหากป๋อมเลือกคบเพื่อนผิดประเภท ป๋อมก็อาจจะเป็นเหมือนกับกลุ่มที่คบ ป๋อมได้เรียนจนจบชั้นมัธยมต้นมาได้ด้วยเกรดที่ระดับดี ในช่วงมัธยมปลาย ป๋อมต้องเลือกเรียนห้องที่จะพาป๋อมไปถึงความฝัน ป๋อมได้เลือกเรียนห้องเรียน วิทยาศาสตร์- คณิตศาสตร์ เพราะห้องนี้จะเน้นให้นักเรียนได้รับความรู้อย่างเต็มเปี่ยม และป๋อมได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ จาก ห้องเรียนนี้เป็นอย่างมาก และเมื่อผลคะแนนหรือเกรดออกมาเทอมแรกทำให้ป๋อมและครอบครัวภูมิใจเป็นอย่าง มากเพราะคะแนนออกมาอยู่ในระดับที่ดีขึ้น ป๋อมในวัยเด็กและตอนที่ศึกษาอยู่มัธยมปลายต่างกันเป็นอย่างมาก อาจจะเพราะป๋อมได้เรียนรู้อะไร มากมายจากการออกมาเรียนในตัวอำเภอจึงทำให้ตัวของป๋อมได้เปลี่ยนไป ทั้งความคิด ความมั่นใจในตัวเองถือว่า เขาผ่านจุดนั้นมาได้อย่างดี ป๋อมเป็นเด็กผู้ชายที่ขยัน เมื่อมีกิจกรรมภายในโรงเรียนก็จะเสนอตัวไปช่วยคณะครู เสมอ เริ่มเข้าแข่งขันรายการต่าง ๆ มีทั้งภายในและภายนอกของโรงเรียน นอกจากนี้ครอบครัวยังคอยเป็นแรงหนุนหลังให้ป๋อมได้ลองทำในสิ่งที่อยากจะทำอีก ป๋อมรู้สึกโชคดีมาก ๆ ที่มีครอบครัวคอบให้คำปรึกษาและคอยให้กำลังใจอยู่ข้าง ๆ เสมอ ดังนั้นป๋อมจะคิดและพูดกับตัวเองเสมอว่าความ ฝันข้างหน้าไม่ใช่แค่ความฝันของเราเพียงคนเดียว นอกจากนี้ถ้าหากมีวันหยุดป๋อมก็จะช่วยผู้ปกครองทำงานหา รายได้เสริม เพื่อแบ่งเบาภาระการใช้จ่ายภายในครอบครัวอีกด้วย
จุดเริ่มต้นชีวิตในมหาลัย เมื่อจบมัธยมปลายป๋อมจึงเลือกที่จะเรียนสาขารัฐประศาสนศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมาเป็น มหาวิทยาลัยที่ใครหลายคนคิดว่าคือการให้อิสระตัวเอง การได้ออกมาใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองอยากจะเป็นหรือจะ ทำอะไรที่ไม่ได้อยู่ในสายตาของผู้ใหญ่แล้ว สำหรับป๋อมเขาคือผู้ชายคนหนึ่งที่ยังคงกลัวกับการใช้ชีวิตคนเดียวอยู่ แต่เมื่อเส้นทางที่ตัวเองได้กำหนดเขาจึงต้องยอม การเรียนในมหาวิทยาลัยนี้ ป๋อมกดดันเป็นอย่างมาก เพราะด้วยการมาคนเดียวที่ไม่มีเพื่อนทำให้คิดอะไร หลากหลายอย่าง และมองไปยังเพื่อนกลุ่มอื่นที่เขาพากันจับกลุ่มจากมัธยมปลายมาเรียนในเมืองมันยิ่งทำให้กดดัน ป๋อมต้องเดินไปเรียนคนเดียว กินข้าวคนเดียวอยู่สักพัก แต่กลับมีเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งมาชวนป๋อมคุย ชวนไปกินข้าว ด้วย หลังจากนั้นจึงได้สนิทกันอย่างรวดเร็ว ป๋อมเริ่มปรับตัวอะไรมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย การตื่นนอน การแบ่งเวลาไม่ว่าจะ เป็นแบ่งเวลาเรียนหรือเวลาส่วนตัว ทำแบบนี้มาสักพักป๋อมจึงเริ่มที่จะชินกับการใช้ชีวิตแบบนี้ การเรียนยังคงกังวล เล็กน้อยว่าจะทำไมได้ เพราะเนื้อหาต่างจากที่เรียนมัธยมปลายเยอะมาก หากมองย้อนกลับไปเขายังคงคิดว่าเรา เลือกถูกแล้วใช่ไหมที่มาเรียนสาขานี้ แต่ทุกอย่างดีขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อป๋อมเริ่มสนุกกับการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย การได้อยู่กับเพื่อน ได้ยิ้ม หัวเราะกับเพื่อนไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้คือคำตอบของการเรียนอยู่ในปัจจุบันของป๋อม กิจกรรมช่วงปีที่ 1 อบอุ่นมาก มหาวิทยาลัยทำให้เราทุกคนรู้ว่าไม่ว่าผู้คนจะมาจากไหน ต่างคนต่างที่ ไม่ ว่าจะรุ่นพี่รุ่นน้องหรือเพื่อน เราสามารถเป็นครอบครัวเดียวกันได้เพราะเราคือราชภัฏนครราชสีมา รัฐประศาสนศาสตร์ ครอบครัวแรกในมหาวิทยาลัยของป๋อม รุ่นพี่อันแสนน่ารัก ใจดีกับรุ่นน้อง เมื่อมี กิจกรรมอะไรรุ่นพี่จะคอยมาบอกรุ่นน้องว่ากิจกรรมนี้ดีอย่างไร เข้าร่วมควรทำตัวแบบไหนจึงจะเหมาะสมที่สุด ป๋อมได้เห็นรุ่นพี่ตัวแทนลงสมัครประธานสาขาและคณะกรรมการสาขาเพื่อเป็นตัวแทนทำงานที่ หลากหลายของสาขารัฐประศาสนศาสตร์ การทำงานของรุ่นพี่ทำให้ป๋อมหลงรักการทำงานเพื่อเป็นตัวแทนของ สาขา ป๋อมมองเห็นแล้วว่าสิ่งใดที่จะผลักดันตัวเองไปสู่ความฝันของตัวเองได้ จึงเริ่มเข้าไปคุยกับรุ่นพี่ให้มากขึ้น ศึกษาการเรียนของรุ่นพี่ คอยศึกษาว่ารุ่นพี่ทำกิจกรรมอะไรที่เกี่ยวกับสาขาบ้างเพื่อเป็นแนวทางต่าง ๆ รุ่นพี่มีการ แบ่งเวลาการทำงานกับการเรียนอย่างไรที่ไม่ทำให้ส่งผลกระทบต่อการเรียนและกิจกรรมของมหาวิทยาลัย และ ศึกษาหาความรู้สิ่งที่แปลกใหม่เพื่อนำข้อมูลใส่ความจำตัวเองไว้ รุ่นพี่ให้คำปรึกษาเป็นกันเอง ป๋อมจึงได้รู้ว่าความ เป็นกันเองของรุ่นพี่นั้น คือเสน่ห์อีกอย่างในการทำงานเพื่อเป็นตัวแทนของสาขานี้
จุดเปลี่ยนแปลงของชีวิต เราทุกคนล้วนแต่มีจุดที่อยากจะเปลี่ยนแปลงเพื่อตัวเองหรือคนในครอบครัวทั้งนั้น ขึ้นอยู่ที่ตัวเราเองว่า อยากเปลี่ยนแปลงไปในแง่ทางไหน ทุกคนเลือกที่จะทำมันเองได้ แค่ลองลงมือทำ ป๋อม กัมปนาท เป็นคนที่หนัก แน่นข้างนอก อ่อนข้างใน แต่เมื่อตัดสินใจที่จะลงมือทำสิ่งใดแล้วก็จะทำให้เต็มที่ก่อน หากต้องเสียใจจะได้ไม่เสียใจ ภายหลังว่าทำไมไม่ลงไปให้สุดแรงก่อน การเปลี่ยนแปลงชีวิตของป๋อมคือตอนที่อยู่ปีที่ 3 เป็นปี 3 ที่ต้องกลับมาเริ่มใหม่อีกครั้ง เพราะเนื่องด้วย จากปีที่ 2 มีโรคระบาด โควิด19 มหาลัยจึงประกาศให้นักเรียนนักศึกษาคณะอาจารย์หรือบุคลากรภายในมหาลัย ทำงานหรือเรียนเป็นระบบออนไลน์ทั้งหมด เมื่อเริ่มที่จะเข้ามาในมหาวิทยาลัยเหมือนเดิมอาจจะต้องดูแลตัวเองให้ ดีมากยิ่งขึ้น ยังคงต้องรักษาระยะห่างเพื่อป้องกันโรคระบาดนี้ เมื่อเข้าไปเรียนตามปกติอาจารย์ได้แจ้งว่าจะมีการรับสมัครประธานสาขาและคณะกรรมการสาขาเร็ว ๆ นี้ หากใครสนใจที่จะทำงานภายในองค์กรอยากที่จะเป็นตัวแทนของเพื่อน ๆ หรือสาขามาสมัครได้เลย และป๋อมได้ถูก ดึงรายชื่อมาเป็นผู้สมัคร เนื่องด้วยอาจารย์และเพื่อนในห้องเรียนเห็นว่าป๋อมควรที่จะลงสมัคร และมีเพื่อนตามลง สมัครอีกสองคน หลังจากนั้นป๋อมและเพื่อนอีกสองคนที่ลงสมัครประธานได้เริ่มทำการหาเสียงของตนตลอดจน ครบ 2 อาทิตย์ เมื่อวันเลือกตั้งมาถึง จะมีนักศึกษาที่เข้าร่วมลงคะแนนเลือกตั้ง ตั้งแต่ชั้นปีที่ 1 ถึงชั้นปีที่ 4 ระยะเวลาถึง 16.00 น. จึงปิดการเลือกตั้ง ถึงเวลาประกาศการเลือกตั้งประธานสาขา ผลที่ออกมาคือป๋อมชนะ นับคะแนนชนะแบบขาดลอย ป๋อม ยังคงมองหน้ากระดานคะแนนอยู่ ยังคงตกใจกับตัวเองว่าทำไมเสียงส่วนมากถึงเลือกเขา จนเพื่อนมาจับตัวป๋อมเขา จึงรู้สึกตัว และเพื่อนต่างพากันมาร่วมยินดีและพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ประธานป๋อม คุณเท่านั้นคือผู้ที่เหมาะสม หลังจากนั้นป๋อมได้กล่าวขอบคุณและพูดรับคำรุ่นน้อง รุ่นพี่ และเพื่อน ๆ ของเขาว่าจะทำให้เต็มที่ที่สุด หลังจากแต่งตั้งประธานสาขาแล้ว ต่อไปเป็นหน้าที่ของป๋อมที่จะต้องหาสมาชิกคณะกรรมการสาขาเพื่อมา ทำงานร่วมกับสาขา และมีเพื่อนสนใจเข้าเป็นอย่างมาก ป๋อมได้รับสมัครคณะกรรมการเป็นเป็นที่น่ายอมรับเพื่อน สนใจที่จะร่วมทำงานกับป๋อมเพื่อพัฒนาสาขาต่อจากรุ่นพี่ การเข้ามาเรียนในสาขารัฐประศาสนศาสตร์ของป๋อมในครั้งนี้ ให้อะไรป๋อมในหลาย ๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็น การเรียน กิจกรรม และยังคงได้รับหน้าที่ตำแหน่งประธานอีกด้วย ได้ตอบโจทย์การเข้ามาเรียนในสาขานี้ เพื่อเป็น แนวทางในการพัฒนาตนเองในด้านที่ดีขึ้นภายในอนาคต ที่ป๋อมหวังจะเข้าทำงานในส่วนต่าง ๆ ของงานภาครัฐ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ตอนที่ยังเรียนเพื่อนำไปสอบเข้าทำงาน
อุปสรรคในชีวิต ทุกคนล้วนแต่เจอปัญหาและอุปสรรคที่ผ่านเข้ามากันทั้งนั้น อยู่ที่คนว่าจะสู้กับสิ่งที่เจอในรูปแบบไหน สำหรับป๋อมแล้ว ปัญหาที่เจอก็คงจะเป็นปัญหาที่เรียนกับการได้ทำงานให้กับสาขาครับ เจอแรงกดดันเพียงเพราะ เรามีคำว่าตำแหน่งประธานอยู่หน้าชื่อจริง จนบางครั้งผมถอดใจเลยนะ แต่หันกลับไปมองเพื่อนที่คอยอยู่ข้าง ๆ และยังมีครอบครัวที่คอยเป็นกำลังใจให้ผมเลยสู้ต่อ ผมได้แต่บอกตัวเองเสมอว่าถ้าเราเจอปัญหาอะไรก็ตามให้มีสติ ในการชีวิต มีสติในการตัดสินใจอะไรต่าง ๆ ถ้าหากผมไม่ไหวจริง ๆ ผมจะหาอย่างอื่นทำก่อนเพื่อให้ใจตัวเองนิ่ง จึงค่อยกลับมาสู้ สิ่งที่ป๋อมจะทำคือการพาตัวเองไปอยู่ในที่ที่เราสบายใจ การได้ขับรถเล่นที่สวนสาธารณะ การได้ไปนั่งทานอาหารโปรด ได้ร้องเพลงฟังเพลง ดูหนังที่อยากดู เพื่อเป็นการทำให้ใจเราสงบและกลับมาพร้อม เผชิญกับปัญหาเหล่านี้ได้อย่างเต็มที่ครับ การก้าวเดินไปสู่จุดหมายข้างหน้า ขณะนี้ป๋อมได้ศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 4 ป๋อมได้หมดว่าระการเป็นประธานมาสักพักแล้ว หากแต่ว่ายังเข้าไปช่วยดู งานคอยให้คำปรึกษาประธานรุ่นน้องอยู่ตลอดไม่เคยทิ้ง บวกกับยังเรียนตามปกติเพราะอยู่ในช่วงสุดท้ายของเทอม ก่อนที่จะลงฝึกงานแล้ว การเลือกฝึกงานของป๋อม ได้เลือกที่ฝึกงานที่ตอบโจทย์กับสาขาและวิชาที่ได้เรียนมาทั้งสิ้น ป๋อมเลือกลงฝึกงานที่ว่าการอำเภอด่านขุนทด จังหวัดนครราชสีมา ป๋อมถือโอกาสกลับไปฝึกงานที่ตัวบ้านอยู่ใกล้ เพื่อลดค่าใช้จ่ายของครอบครัวในระหว่างที่ฝึกงาน ที่ว่าการอำเภอด่านขุนทด เป็นแหล่งที่คุ้นชินมาตั้งแต่ที่เรียน มัธยมตอนปลาย ได้มองเห็นการทำงานภายนอกและภายในมาบ้าง การจัดกิจกรรมไม่ว่าจะทำจัดทำงานอะไร อำเภอด่านขุนทดไม่น้อยหน้าอำเภอไหนเลย แต่ที่ป๋อมเลือกมาฝึกงานที่บ้านตัวเองเพื่ออยากจะนำที่ตนเรียนมา นำมาพัฒนาบ้านของตน ไม่ว่าจะออกเสียงได้มากหรือน้อย สุดท้ายป๋อมก็ดีใจที่ได้เข้ามาทำในตรงนี้ นอกจากเตรียมตัวที่จะฝึกงานแล้ว ป๋อมยังคงต้องอ่านหนังสือ เพื่อที่จะเตรียมตัวเข้าสอบ กพ อีกต่างหาก ป๋อมบอกว่าก่อนจะไปถึงฝัน ต้องหาสอบก่อนนะ ถ้าไม่อ่านหนังสือแล้วไปพึ่งแต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ก็สอบไม่ผ่านหรอก คนเราถ้ามีความพยายามมันต้องสำเร็จไม่ว่าจะเร็วหรือช้าแต่มันจะต้องสำเสร็จอย่างแน่นอน การสอบ กพ ต้อง สอบผ่านภาค ก ก่อนนะ แล้วถึงไปภาค ข และสุดท้ายภาค ค มันดูเยอะมากเลยใช่ไหม แต่ป๋อมต้องอดทนอ่าน หนังสือทำให้ตัวเองมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองทำอยู่ เพื่อตำแหน่งหน้าที่การงานที่เราใฝ่ฝันมันอาจจะอยู่ไกล แต่เรา ต้องเดินไปข้างหน้าเพื่อคว้าความสำเร็จนั้นมาให้ได้ ต่อไปจะสอบผ่านหรือไม่ผ่าน อย่างน้อยเราได้เตรียมตัวไปสู้กับ มันแบบไม่ต้องกลัวอะไรแค่นั้นก็พอแล้ว ผลจะออกมาแบบไหนเรายอมรับและทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นพอครับ