คำภาษาถิ่นใต้ เทียบ ภาษากรุงเทพ อักษร ง จ ฉ ช ซ

1

ชยั วฒั น์ สีแกว้

2

คำภาษาถน่ิ ใต เทยี บ ภาษากรงุ เทพ

อกั ษร ง จ ช ซ

ชยั วฒั น์ สแี กว้
พ.ม.,ศษ.บ. (เกียรตินิยม),ศศ.ม.

เรียบเรยี ง

3

คำภาษาถิน่ ใตเทียบภาษากรุงเทพ อักษร ง จ ฉ ช และ ซ
ชยั วฒั น สแี กว

ขอ มูลทางบรรณานกุ รมหอสมดุ แหง ชาติ
National Library of Thailand Cataloging in Publication Data

ชัยวฒั น สแี กว .
คำภาษาถ่ินใตเ ทยี บภาษากรุงเทพ อักษร ง จ ฉ ช และ ซ พิมพค ร้ังแรก. - - นครศรีธรรมราช : ๒๕๖๕
๓๒ หนา : ภาพประกอบ
๑. คำภาษาถ่ินใต อักษร ง จ ฉ ช และ ซ ๒. ออกเสยี งตามสำเนยี งภาษาถ่นิ ใต
๓. ประเภทคำ ความหมาย ๔. เทียบคำภาษากรุงเทพ
I. ช่ือเร่อื ง

ISBN ๙๗๘ - ๖๑๖ - ๔๗๘ – ๐๘๙ – ๗
สงวนลิขสิทธ์ิ

สงวนลขิ สทิ ธต์ิ ามพระราชบญั ญตั ลิ ิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
พมิ พครงั้ แรก ๒๕๖๕
จัดพมิ พและจำหนา ยโดย
นายชยั วฒั น สแี กว
๕๖/๗ ถนนหลงั พิพิธภัณฑ
ตำบลในเมอื ง อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช
จังหวัดนครศรธี รรมราช ๘๐๐๐๐
โทรศพั ท ๐๙๑ ๘๓๖ ๐๙๔๔

4

คาํ นาํ

คำภาษาถิ่นใต เทยี บ ภาษากรุงเทพ อกั ษร ง จ ฉ ช และ ซ เลม นี้ รวบรวมและเรียบเรียงขึน้ จำนวน
๓๑๘ คำโดยใชขอมูลภาษาถิ่นใตท ่ีผเู รียบเรียงเปน เจา ของภาษาโดยตรงวธิ ีการนำเสนอในแตละหนาไดแบง
ออกเปน ๔ สว น สวนท่ี ๑คำ/ถอ ยคำภาษาถนิ่ ใต ในสว นน้อี าจเขียนสะกดตรงหรือไมตรงกับภาษากรุงเทพก็ได
สว นท่ี ๒ ออกเสยี งตามภาษาถิน่ ใต สว นนีเ้ ขียนตามการออกเสียงตามภาษาถิ่นใตจรงิ ๆ โดยใชพยัญชนะ สระ
และวรรณยกุ ตใ หอานออกเสียงเหมอื นหรือใกลเคียงกับภาษาถน่ิ ใตมากที่สดุ สว นท่ี ๓ ชนดิ /ความหมาย และ
สว นที่ ๔ คำ/ถอยคำกรงุ เทพ หรือภาษากลาง หรือภาษาราชการ หรือภาษามาตรฐาน

ปจ จุบันการเปลี่ยนแปลงทางภาษาเกิดข้ึนไดงายและรวดเร็ว เนื่องจากความเจริญกา วหนา ทางเทคโนโลยี
การศกึ ษา การสื่อสารในวทิ ยุ โทรทศั น และสอื่ อิเลก็ ทรอนกิ สอ ่นื ๆ ลวนมีอิทธิพลสำคัญทำใหภาษา
เปล่ยี นแปลง เยาวชนรนุ ใหมบางคนไมเ คยใชคำศัพทภ าษาถิน่ ทพี่ อแมปูยา ตายายของตนใช แมวา บางคนพูด
สำเนยี งภาษาถ่นิ แตใชค ำศัพทและสำนวนเปน ภาษากรงุ เทพ หรือภาษากลาง หรือภาษาราชการ หรือภาษา
มาตรฐาน หากไมมกี ารบนั ทึกรวบรวมไวเปน ลายลักษณอักษร ภาษาถ่นิ บางคำหรือบางเสยี งอาจสูญหายไปเรว็
กวา เวลาอันควร

หนังสือเลม น้จี ึงเปนทางหนงึ่ ท่ีมสี ว นชว ยอนุรักษ สืบสานภาษาถ่นิ ไวใ หอนุชนรนุ หลังไดศกึ ษา เรยี นรชู ว ย
ใหผ สู นใจภาษาถิน่ ไดรจู ักคำ/ถอ ยคำภาษาถิ่น และสามารถนำไปใชไดถกู ตองตามกาลเทศะ และโอกาสที่
เหมาะสม และอำนวยประโยชนแกผ ูท ส่ี นใจศึกษาดานภาษาและวฒั นธรรม นอกจากนจ้ี ะชวยเปนสื่อสรา งสรรค
ความเขาใจอนั ดีระหวา งชนทุกภมู ิภาค ทุกชาติ ทุกภาษา อันเปนแนวทางนำไปสคู วามรัก ความสามัคคี ความ
เขา ใจทด่ี ีและความสันตสิ ุขของมวลมนษุ ยชาติ

หวงั เปนอยา งยิ่งวา คำภาษาถ่ินใต เทยี บ ภาษากรุงเทพ อักษร ค ฆ เลม นี้ สามารถเอ้ือประโยชนตอ
การศึกษาคน ควา ชว ยเสริมสรางความรคู วามเขา ใจ ภาษาถิ่นใตใหก วางขวางและลกึ ซ้ึงยิ่งข้นึ และยังเปนการชว ย
สืบสาน อนุรักษ และธำรงไวซ่ึงวัฒนธรรมทางภาษา อนั เปนเอกลกั ษณและมรดกสำคญั ย่งิ ของชาติไวใ หคงอยูคู
แผน ดินสบื ไป

ดวยความปรารถนาดี

ชัยวัฒน สีแกว

สารบญั 5

ขอแนะนำการใชห นงั สอื คำภาษาถน่ิ ใต เทียบ ภาษากรุงเทพ อักษร ง จ ฉ ช ซ ๖
หมวดอกั ษร ง ๗
หมวดอักษร จ ๙
หมวดอักษร ฉ ๑๕
หมวดอักษร ช ๒๐
หมวดอกั ษร ซ ๒๖
บรรณานุกรม ๒๙
ภาคผนวก ๒๙

6

ขอ แนะนำ

การใชห นังสือคำภาษาถ่นิ ใต เทียบ ภาษากรงุ เทพ อักษร ง จ ฉ ช ซ

--------------------------------
๑ เรียงลาํ ดบั คาํ ตามหลกั การเรียงลาํ ดบั คาํ ในพจนานกุ รม
๒ ในแต่ละหนา้ ไดน้ าํ เสนอนาํ เสนอโดยแบ่งออกเป็น ๔สว่ น
สว่ นท่ี ๑ คาํ /ถอ้ ยคาํ ภาษาถ่ินใต้
สว่ นท่ี ๒ ออกเสยี งตามภาษาถ่นิ ใต้
ส่วนท่ี ๓ ชนดิ /ความหมายของคาํ /ถอ้ ยคาํ
สว่ นท่ี ๔ ถอ้ ยคาํ กรุงเทพ (ภาษากลาง ,ภาษาราชการ,ภาษามาตรฐาน)
๓ บอกชนดิ ของคาํ (ส่วนท่ี ๓) โดยเขียนอกั ษรย่อไวห้ นา้ บทนิยาม ซง่ึ ใชอ้ กั ษรย่อ ดงั นี้
น. หมายถงึ นาม
ส. หมายถงึ สรรพนาม
ก. หมายถงึ กรยิ า
ว. หมายถงึ วิเศษณ์
บ. หมายถงึ บพุ บท
สนั . หมายถงึ สนั ธาน
อ. หมายถงึ อทุ าน
(สาํ ) หมายถงึ สาํ นวน
ตัวอยาง

เงิง้ เห่ิง ก. ชะเงอ้ ชะเงงิ้ กระเบน
จอ้ งม่อง จ่องม่อง น. ช่ือปลาทะเลชนิดหนึง่
๔ การเขยี นบทนิยาม หรืออธิบายความหมายของศพั ท์ เขียนสนั้ กระชบั อา่ นเขา้ ใจงา่ ย เช่น
ฉอย ช่อย ก. สอย สอย
ชกั งก ฉกั ฮ็อก ว. โกรธ กระฟัดกระฟียด งอน
๕ การเทียบคาํ ศพั ทภ์ าษากลาง หรอื ภาษากรุงเทพ หรอื ภาษาราชการ หรือภาษามาตรฐาน (สว่ นท่ี ๔)เขยี นกาํ กบั ไวเ้ พ่ือให้
ศกึ ษาเปรียบเทยี บไดอ้ ยา่ งชดั เจน เช่น
เชยี ด เฉีย้ ด ก.ใชข้ องมคี มกดลงบนส่ิงตา่ ง ๆ เชอื ด
เพ่ือใหส้ ่ิงนนั้ แยกออกจากกนั
โซย่ โซย้ ก.โชคไม่ดี เคราะหร์ า้ ย ซวย
๖. คาํ /ถอ้ ยคาํ ทีใ่ ชเ้ ป็นสาํ นวน จะ เขยี นคาํ จะเขยี นอกั ษรยอ่ สาํ ไวใ้ นวงเล็บ เป็น (สาํ ) และเรียงไวห้ นา้ ชนิดของคาํ เช่น

จนเหมือนยนหมา้ ยดนั จ๋นเมื่อนย่นไมด้ ๋นั (สาํ ) ก. ยกจนมาก -

ซดั โรง สดั โรง่ (สาํ ) ก. คอยรงั ควาญ รบกวนไมห่ ยดุ หย่อน - -

7

หมวดอักษร ง

คำ/ถอยคำภาษาถ่ินใต ออกเสยี งตามภาษาถน่ิ ใต ชนิด/ความหมาย เทียบคำ/ถอ ยคำภาษากรงุ เทพ
(ภาษานครศรีธรรมราช) (ภาษานครศรีธรรมราช) (ภาษากลาง/ภาษาราชการ/ภาษมาตรฐาน)

งงเหมอื นไกต าแตก ฮง เม้ือนไกตา (สำ)ก.งงมาก งงมาก
งวน
งอกฟน แตก ก.กวนใจ ,รบกวน กวนใจ รบกวน

ง็อกแง็ก ฮว น ก.ฟนข้ึน (เด็กเรม่ิ มฟี น ) ฟนงอก,ฟน ขึน้
งวั เล
งาชา ง หอกคว่นั

งา ปากทา เคย้ี ว ฮ็อกแฮก ก.โยก,คลอน โยก,คลอน
งานบาวสาว
งา มวาน ฮ่ัวเล น.พะยูน ,หมูน้ำ กเ็ รียก พยนู
งาย
ฮาฉาง น.๑ อวยั วะอยา งหน่งึ ของชาง ๒. ชอ่ื พรรณไม งาชาง,วานงาชา ง
งุมงำๆ
งูเจาะ หาปา กทา เข่ยี ว ชนดิ หน่ึง (ปรากฏในตำรายาแผนโบราณ
งูฉนุ ชุน
ภาคใต)
งบู องหลา
งูปลองทอง (สำ) ก.รอรบั ผลประโยชน อาปากรอเค้ียว
งปู ะ
ฮา นบา วสา ว น.งานแตงงาน งานแตงงาน

หามวาน น. รอ งกน รอ งกน

ฮาย ว. (เวลา) สักพัก,ประมาณ ๓ ชั่วโมง สักพัก

ฮมุ ฮ่ำฮุมฮำ่ ก.บนพึมพำ บน พมึ พำ
ฮูจอ ก.งูกดั งูกัด
ฮชู ุน ฉุน ก.งตู ะลาน งูตะลาน

ฮูบองลา น.งจู งอาง งูจงอาง
ฮูปลอ งทอ ง น.งทู บั สมงิ คลา งูทบั สมิงคลา
ฮูปา น.งูกะปะ งกู ะปะ

8

งูปากบกุ ฮูปา กบุก น. งกู ะปะชนิดหนง่ึ มีพษิ มาก งกู ะปะ
งูเหา ชาง
งเู หลอื มปากเปด ฮเู หาฉาง น. ตะกวดชนิดหนงึ่ มพี ิษ กดั ถึงตาย ตะกวด

เงิ้ง ฮูเลอื่ มปากแปด น. ชอื่ งูขนาดเลก็ ชนิดหน่ึง หัวเล็ก สชี มพู -

เงนิ ข้หี นู น้ำตาล ขาว หรือสม ปากแบนอยางเปด เชือ่

เงินตาไก วา เปนสัตวนำโชค

เงือด เห่ิง ก.ชะเงอ ชะเงอ
เงื่อนตรุบเบด็
เงอ่ื นทก เฮินค้ีนู น.เงนิ ตรานโมชนดิ หนงึ่ ขนาดเขื่องชนิดหน่งึ , -
แงง็
แงบๆ เฟองข้ีหนู ก็เรยี ก
โงก
โงงเงง เฮนิ ตา ไก น.เงินตรานโมชนิดหน่ึง ขนาดและสัณฐาน -
ไงไง
คลายตาไก

เหงอื ด ก.เง้ืองา เงอื้ งา

เหงือนตรุบแบด็ น.เง่อื นตะกรุดเบด็ เง่ือนตะกรุดเบด็

เหงอื นท็อก น.เงื่อนกระตกุ เงอ่ื นกระตุก

แฮ็ง ว.สุนัขคำราม สุนัขคำราม

แหบแหบ ว.ชกั ชา ,อดื อาด ชักชา ,อดื อาด

โหก ก.สปั หงก สัปหงก

โฮง เฮง ก.วิงเวยี น,ทรงตวั ไมอ ยู วิงเวยี น,ทรงตัวไมอยู

ไฮไฮ ว.ไมเตม็ เต็ง,ขาดหุน กใ็ ช ไมเ ต็มเตง็ ,(คอยขา ง)

วิกลจริต

9

หมวดอักษร จ

คำ/ถอ ยคำภาษาถิ่นใต ออกเสียงตามภาษา ชนดิ /ความหมาย เทยี บคำ/ถอยคำภาษากรุงเทพ
(ภาษานครศรีธรรมราช) ถ่ินใต (ภาษากลาง/ภาษาราชการ/ภาษ
(ภาษ มาตรฐาน)
จก นครศรธี รรมราช)

จง น. แกวทีท่ ำเปนแผน กระจก
จบ จ็อก ตาเปน ตอ กระจก เรียกวา “ตาจก” ตาเปน ตอกระจก
จนเหมือนยนหมายดนั กระจง
น. ชอื่ สัตวปาชนดิ หนง่ึ ครง้ั ,รอบ
จมไหล จง ว.เทีย่ ว,ครงั้ ,ทั่ว ยากจน
จอ บ ว.ยากจน (สำ)
จวก จน เมือ่ นยน มาย ก.ดกั ปลาไหล, ต้งั ของ (ต่งั คอ ง) ก็เรียก ดักปลาไหล
จวกพลิก ดัน๋
จว ง จมไล ขุด
จวด จว ก ก.ขดุ ขดุ
จวน ตัก
จอ จวกพล้กิ ก.ขดุ ปลาจวด
จอก พบ,เจอ
จอกลอย จว ง ก.เออ้ื มมือไปตักนำ้
จ็อง จว ด น.ชื่อปลาทะเล
จอ็ งด็อง จว น ก.พบ,เจอ
จองมอง
จะโกย จอ ก.ใชไ ฟลน,ตอบุหร่ี ลน,ตอ บุหรี่

จอ ก น. แกว นำ้ แกวนำ้

จอก น.ขนั น้ำใบเล็ก ๆสำหรับลอยนำ้ ในขนั ใบใหญ ขนั นำ้ (ขนาดเล็ก)

จอง ว.ชีโ้ ด โด

จองดอง ก.ดื้อ,ทะลึ่ง,พิเรน ทะล่งึ ,พิเรน

จอ งมอง น.ชือ่ ปลาทะเลชนิดหนึง่ กระเบน

จะโกย น.ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ปาทองโก

10

จักรดอก จก้ั ดอก น. เครอ่ื งจกั รสำหรบั รีดใหยางเปนแผนและมี เครือ่ งรดี ยาง
ลวดลาย
จกั รลนื่ จก้ั หลืน น. เครอื่ งจกั รสำหรับรีดใหย างเปน แผน แตไ มมี เครื่องรดี ยาง
ลวดลาย
จงั จ๋ัง ว.มาก เยอะ
จังจิบ จ๋ังจิบ
จังเบอร จัง๋ เบอ ว.มาก เยอะ
จงั เสยี จง๋ั เสย้ี
จังหนั จั๋งหนั้ ว.มาก เยอะ
จงั หู จั๋งหู
จันหวนั จน๋ั วนั่ ว.มาก เยอะ
จับจันทร จั้บจัน้
จับดกิ จับด๊กิ ว.มาก เยอะ
จับติด จบ้ั ต้ิด
จับนา จับนา ว.มาก เยอะ
จับเบด็ จั้บแบด
จับเร่อื ง จับเหรือง ว.เหลวไหล,ไมเขา ทา ไมเขาทา
จบั ลง จบั ลง
จากหลบ จา กลอ บ น.จนั ทรปุ ราคา จันทรปุ ราคา
จาดบาด จาดบา ด
จาน จา น ก.หยอกลอ หยอกลอ
จา น จาน
จานจม จา นจม ก.จับได จบั ได

ว.สนใจ สนใจ

ก.ปลากินเหย่อื ที่เบด็ ปลากนิ เหย่ือทเ่ี บด็

ก.เรมิ่ ตนทำสง่ิ ใดสง่ิ หน่ึง เรม่ิ ตน

ก.เขาทรง,ทรงเจา เขา ทรง,ทรงเจา

น.จากทมี่ งุ ครอบอกไกปด หวั จากทั้งสองขาง จากหลบ

ว. อจุ าดตา (ใชเ ปน คำดา ) อจุ าดตา

ก.ราด เชน จานแกง คือ ราดแกง ราด

ว.มาก เชน คนจา น คอื คนจำนวนมาก มาก

ว.มาก มาก

11

จาบ จาบ น.ชื่อนกชนิดหน่ึง กระจาบ
จาพทุ โธ จาพุด โท
จาแหละ จาและ อ.โธ โธเอย,โถ
จาเหอ จา เหอ
จาว จา ว อ. โธ, โถ โธ,โถ
จำติ จำ๋ ติ
จำปาขอม จำ๋ ปา คอ ม ว.คำกลาวรูส กึ สงสาร คำกลา วรูสกึ สงสาร
จำปาแขก จ๋ำปาแขก
ก.ยกเลกิ ,ไมไดไมเสีย ยกเลิก
จำปาดะ จ๋ำปาดา
ก.มีสต,ิ ระลกึ ได มีสติ
จำเหนียว
น.ชอ่ื ตน ไมช นิดหน่ึง ดอกมีกลิน่ หอม ลลี าวดี(ลน่ั ทม)
จิ
จิ้งจัง้ น.ช่อื ไมพุมเตีย้ ดอกคลา ยจำปแตเลก็ กวา กลบี จำป
ดอกแข็ง สนี วล กล่ินหอม
จิบ
จมิ น.ชื่อตน ไมช นนดิ หนึ่ง ผลคลา ยขนนุ กนิ ได ขนุนจำปา
จิๆ
จำ๋ เน่ียว ก.วิธอี ุนอาหารดวยวิธกี ารนำไปตง้ั ไฟ โดยไม รวน
จี ตองใสเคร่ืองปรุงรส
จ๊ี
จิ่งจงั่ ก.จะ จะ

จิบ้ น.วธิ ีการถนอมอาหาร ดว ยการนำปลาตัวเลก็ ปลาหมัก
จิม่ มาหมกั
จี่จี่
น.ชอ่ื นกชนิดหน่ึง กระจบิ

ว.หม่นิ เหม หม่ิน

น.บอกใหเด็กคายของออกจากปาก คาย

จี๋ ก.เผาไฟ เชน ปลาจี (ปลาเผา) เผา
เคยจี (กะปเ ผา)

12

จี้ จี่ ก.ไมส บายใจ,ทุกขใจ,กระวนกระวายใจ เชน จี้ ไมสบายใจ,ทุกขใ จ,

จดื เหมอื นหืดยักษ จาน จ้คี รนั กระวนกระวายใจ
จดุ
จด้ื เมอื่ นหืด้ หยัก ว.จืดชืด จืดชืด
จุดมอด
จุด ก.ใชเ ล็บหรอื ส่งิ อ่ืนแคะสิง่ ตาง ๆ, เผา แกะ,เผา
จุดหลัง
จมุ จุดหมอด น.การเลนของเด็กอยางหนึ่ง ใชวธิ กี ารใชไม การเลน ของเด็กอยา งหนง่ึ
เสยี บที่เลบ็ เทาแลว จุดไฟ แกะ หรือ เกา หลัง
จมุ จี้ จุดลงั่ ก.ใชเล็ดแกะ เข่ยี หรอื เกา ตุมทแี่ ผนหลัง
จุๆ จุม
ก.ใชนิ้วหรือส่งิ อ่นื ใดแหยลงในส่ิงตา ง ๆ ทม่ี นี ำ้ จม้ิ
จงู เบน จุมจี๊ อยดู วย
จูจุน จจุ ุ
เจด็ ก.การเลนของเด็กอยางหนึง่ เลนจำ้ จ้ี
เจด็ หมูน
เจด็ หมูนเพชร ว.คำเรยี กสุนขั มา
เจ็ดหมนู เพลงิ
เจ็บพงุ ขี้ จูงเบน ก.วิธนี งุ ผาแบบหนึ่ง โจงกระเบน
เจ็บพงุ เย่ยี ว จจู นุ น.ช่อื ขนมชนิดหน่งึ ฝก บวั
เจ็บหวั
เจย แจด็ น.แผลเร้ือรัง แผลเรือ้ รัง
เจย้ี ะ แจด็ มนุ น.ชอ่ื พชื ชนดิ หน่งึ ตนเปน เถา มีรสขมมาก บอระเพด็
เจย คาง แจ็ดมุนแผ็ด น.ช่ือพชื ชนดิ หนึ่ง,เจ็ดหมนู แดง กเ็ รียก บอระเพด็
เจือ แจ็ดมนุ เพลง้ิ น.ช่อื พืชชนิดหนึ่ง ตนเปน เถา มรี สขมมาก บอระเพ็ด
เจากรรม แจบ พุงคี้ ก.อยากถายอจุ จาระ ปวดทอ งขี้
เจา กรรมเจา วำ แจบพุงเหยยี ว ก.อยากถายปสสาวะ ปวดทองเย่ยี ว
เจานาค แจบหว้ั ก.ปวดหัว ปวดหวั
เจย น.ของใชประเภทเครื่องจกั สานชนิดหนง่ึ ตะแกรง
เจย้ี ะ น.เย่อื บาง ๆท่ีหมุ ขา วหลาม -

เจยขาง ก.ใชม อื แตะท่ีคางผอู ื่นแลว ยกขึ้น เชยคาง
เจอ้ื ก.เผือ่ ,เหลอื เผอ่ื ,เหลือ

เจากำ๋ อ.คำกลา วรูสึกตาใจ,สงสาร เวรกรรม
เจากำ๋ เจา ว่ำ อ.คำกลาวรสู กึ ตาใจ,สงสาร เวรกรรม
เจาหนาก น.ผูทีเ่ ตรียมตวั บวชพระ หรือสามเณร นาค

เจาเฒา เจา ถาว ส. คำแทนตวั ผูทเี่ ราพูดถึง 13
เจาท่ี เจาถี น.บรรพบุรุษผูลวงลับ
เจา เปรว เจาเปรว น.หวั หนา ผีในปาชา เขา ทา น
เจาโป เจา โป น.พนั ธขุ า วเจา พนั ธหุ นึ่ง พระภมู ิเจาท่ี
เจาเมือง เจา เมอ่ื ง น.ผูท ี่เปนหัวหนาปกครองจงั หวดั ผี
เจาเรอื น เจา เรือ่ น น. เจา ของบาน ขาวเจา
เจาะ จอ ก.กดั (ใชแกง)ู ผวู า ราชการจังหวดั
เจาะหมูก จอหมูก ก.เจาะจมูกววั ควาย เจา บา น
เจียก เจยี ก ก.ผา เชน เจียกไมฟ น กดั (ใชแ กง )ู
เจี้ยน เจ่ียน ก.ทอด,เจียว เจาะจมกู
เจีย้ นที่ เจี่ยนถี น.ตะหลวิ ,ทัพพี ผา
แจ แจ ว.บาน(ใชแ กพ ืช) ทอด,เจียว
แจ็กๆ แจกแจก ว.แฉะ ตะหลิว,ทัพพี
แจ็ง แจง็ ก.ชีเ้ ด บาน (ใชแกพชื )
แฉะ
แจงๆ แจง แจง ว.คำสัง่ ใหววั เดนิ ไปทางขวาขณะไถนา ช้ี

โจ โจ น.เครอื่ งหมายแสดงการหวงหาม คำสงั่ ใหววั เดินไปทางขวา
ขณะไถนา
โจกเจก โจก เจก
โจด โจด เครอ่ื งหมายหาม

โจพรก โจพร็อก ว.ชักชา ชักชา
น.รากทีใ่ หญทีส่ ุดของพืช รากแกว
ใจ ใจ
น.เครือ่ งหมายแสดงการหวงหาม ทำดวยกะลา เครือ่ งหมายหาม
ใจมาก ใจมา ก
ใจไว ใจไว ส.แลวแต, ตามใจ ,อะไรก็ได เชน ใจไปไหน
ใจยักษ ใจย กั้
(จะไปไหนก็ได) ใจอวิ า ปรือ (จะตอ วา อยางไรก็ ตามใจ,แลวแต

ได)

ว. มนี ำ้ ใจ,ไมถ ือตัว ใจกวา ง

ว. ใจรอ น,หุนหนั พลนั แลน ใจรอ น

ว.ดรุ า ย อำมหติ ดุราย

ใจเหี่ยวเหมือนหุบรม จเ็ หี้ยวเม่อื น (สำ)ว.ใจหอเหี่ยว 14
ใจใหญ หุบหรอ็ ม ว.ใจกวา ง
ใจหอเหย่ี ว
ใจใย ใจกวาง

15

หมวดอกั ษร ฉ

ฉก ช็อก ก. แยง ชิงอยา งรวดเร็วจากมือผูอ่ืน แยง ชิง
ฉกแฉ็กช็อกแช็ก ก. ชกั ชา ,อืดอาดยดื ยาด,ไมทันการ อดื อาดยืดยาด
ฉวม ชอ็ กแชก็ ฉ็อก
ฉวย แฉก็
ฉอ
ฉอก ชวม -
ชว ย
ฉ็อง ชอ ว. เสียงอยา งเสียงแหทเ่ี หวีย่ งลงสมั ผสั นำ้ จบั ,ถือ
ชอ ก
ฉอ็ งเยย่ี ว ก. จับ,ถอื เชน เดก็ หญิงอยาใหเ ด็กชายฉวยมือ
ชอ็ ง
,ฉวยปลายเชยี กไวคนขา ง โกง
ชอ็ งเหยียว
ก.คดโกง,ไมซอื่ สัตย เถกิ

ว. บรเิ วณเหนอื หนาท่ีเคยมีผมแตผ มหายไป มี

ลกั ษณะเวาแหวงข้ึนไปทางดานกลางศรี ษะ, ห่นื , ฉุน

หวั ฉอก กเ็ รียก

ก.มอี ารมณท างเพศ มกั ใชแ กสตั ว เชน ววั

ควาย,อาด ก็ใช ว.กลน่ิ ฉุน กลิ่นแมงดา เชน

แมงดานฉ้ี ็องดี กลน่ิ ปสสาวะ

ก.มกี ลิน่ ปส สาวะ

16

ฉอด ชอ ด น. ชอื่ ตะเกียงชนิดหนงึ่ ตะเกียงแกส
ฉอดแฉด ชอ ดแชด
ฉอน ชอน ว.ชางพูด มกั ใชแ กเ ด็กผหู ญงิ จอแจ
ฉอย ชอย
ฉดั ชัด ก.คลอน,โยก คลอน,โยก
ฉัดคางขาด ชัดคางขา ด
ฉดั ตรอ ชดั ตรอ ก.สอย สอย

ฉดั ตาย ชดั ตา๋ ย ก.เตะ เตะ
ฉดั หลบั ชดั ลบั
ฉบั โขลก ชบั้ โคลก้ ก.คำขู คำขู

ฉบั ฉกึ ชบ้ั ฉึก ก.เตะตะกรอ เตะตะกรอ

ว.คาํ ขู่ คาํ ขู่

ว.คาํ ขู่ คาํ ขู่

ก.แสดงอาการดา่ ดว้ ยมอื (ปลายนวิ้ หวั แมม่ ือและ -
ปลายนวิ้ ชขี้ องมือขา้ งหนึ่งจรดกนั แลว้ ใชน้ วิ้ ชขี้ อง
มืออีกขา้ งหน่งึ แยง่ ในช่องวา่ งระหว่างนวิ้ หวั แม่มือ
และนงิ้ ชีท่จี รดกนั โดยหนั ไปทางผทู้ ่ีตอ้ งการดา่ )

ก.จอง จอง

ฉาก 17

ฉากหวั ชา้ ก ว.สบั ดว้ ยขวานหรือจอบเพ่ือตกแตง่ ใหร้ าบเรยี บ สบั
ฉากหวั พ่อม
ฉาง ชา้ กหวั้ ว.คาํ ดา่ ,ตดั หวั กใ็ ช้ -
ฉาด ชา้ กหว้ั ผอม ว.คาํ ดา่ ,ตดั หวั พ่อม กใ็ ช้
ฉาดเขาแทด็ ชา่ ง ว.ตอก -
ฉาบ ชา้ ด ว.หมด
ฉาน ชา้ ดเคา้ แทด็ ว.ใชป้ ระกอบหลงั คาํ เช่น ตบฉาดเขาแท็ด ตอก
ฉ่าน ชา้ บ ว.เกือบ
ฉาย ช่าน ส. คาํ แทนตวั ผพู้ ดู หมด
ฉา้ ย ฉา่ น ว.คาํ ตอบรบั ผาง,เปรีย้ ง
ฉาว ช่าย ว. เกือบ,เฉียด เกือบ,เฉียด
ฉาวม่ี ใช้ ก.เปิดพ่าย บอกใบ้ เช่น ฉา้ ยเบอร์ ฉนั ผม
ฉาํ ฉา เชา้ ก.ทะเลาะกนั คะ่ ครบั
ฉิง้ เชา้ หมี ว.เสียงดงั ล่นั ,เอะอะ เกือบ,เฉียด
ฉิง้ ฉาย ชาํ้ ชา้ น.ช่อื ตน้ ไมช้ นิดหนงึ่ เปิดพ่าย
ฉิด ชงิ้ น.ช่อื เครอื่ งดนตรีไทยชนดิ หน่ึง ทะเลาะกนั
ฉิม้ ชิง้ ชา่ ย ว.ขอไปท,ี พอผา่ นๆ,ไม่จรงิ จงั เสยี งดงั ล่นั ,เอะอะ
ฉิด ว.นิดหนอ่ ย,ตระหน่ี กา้ มปู
ชมิ้ ก.จมิ้ ,ทิ่ม ฉิ่ง
ไมจ่ รงิ จงั
นดิ หนอ่ ย,ขีเ้ หนียว
จมิ้ ,ทิ่ม,แทง

ฉี 18

ฉีก ช่ี (สาํ ) น.ลกั ษณนาม เรียก เงินคอื บาท เชน่ หมา้ ย -
ตางคส์ กั ฉี คอื ไม่มีเงนิ สกั บาท
ฉีกตาแกรก
ฉีกหมอก ชีก้ ก. ทาํ ใหแ้ ยกออก เช่น ฉีกผา้ ฉีกเรยี น (ผ่าหรือแกะ ฉีก,แกะ ผา่
ฉีกเหงอื ก ทเุ รียน)
ฉีกแอก ชกิ้ ตาแกรก
ฉีด ชีก้ มอ้ ก ว. เชา้ ตรู่ เชา้ ตรู่
ฉกึ ชีก้ เหือ้ ก
ฉกุ ชีก้ แอก้ ว. เชา้ ตรู่ เชา้ ตรู่
ฉนุ ชีด้
ฉนุ ชนุ ชึก้ (สาํ )ก.นอกคอก ,ทาํ นอกเรอื่ ง -
ฉบุ หวั โมง้ ชกุ้ (สาํ )ก. แหกคอก,ไมอ่ ยใู่ นกรอบ
ฉฉู ี ช่นุ น.ช่อื ผกั ชนดิ หน่งึ อยใู่ นนา้ํ แหกคอก
ฉฉู ี ชนุ่ ฉนุ่ กระเฉด
ฉดู ชบุ้ ฮ่วั โมง้
ฉๆู้ (คาํ เรียกสนุ ขั ) ช่ชู ่ี ก.จอง,ฉบุ กใ็ ช้ จอง
เฉ ช่ชู ่ี ก.ย(ุ ใชแ้ กส่ นุ ขั ) เอา
ชดู้ ก.ยา้ ยพชื ลงแปลงเพาะ ปลกู
ชชู้ ู้ น.ช่ืองชู นิดหนงึ่ ไม่มีพิษ
เช่ (สาํ )ก.จอง -
น.วิธีทาํ อาหารอยา่ งหนง่ึ
ก.การเลา่ นของเดก็ อยา่ งหน่ึง ตม้ ใส่กะทิ
ก.กระเดน็ เป่ายงิ ฉบุ
ว.คาํ เรยี กสนุ ขั กระเด็น
ว.เอยี ง ไม่เทา่ กนั มา
เป๋

19

เฉง้ เชง้ ว.หมด,ชาํ ระเงนิ หมด,ชาํ ระเงิน
เฉง้ หวบั
เฉียง เชง้ วบั ว.หมดสนิ้ หมดสิน้
เฉียงพรา้ นางแอ
เฉียงรุน เช่ียง ก.สบั ,ผา่ ,จามดว้ ยขวาน สบั ,ผ่า,จาม

เฉ่ียว เช่ียงผรา่ นา่ งแอ้ น.ช่อื พรรณไมย้ นื ตน้ ชนดิ หนง่ึ คอแหง้ ,แสนฟา้ นางแอ
แฉ้
แฉกแวกฉายวาย เช่ียงรุน่ น.ช่อื พรรณไมป้ ระเภทไผ่ขนาดใหญ่ ขนาดลาํ ใหญ่ -
เช่ียว มาก ใชท่ าํ เสาเรอื นได้
แฉง
แฉ็ง ก.โฉบ โฉบ

แฉ็งแฮ แช้ ก.รอ่ นไป,ขวา้ งของแบน รอ่ น
โฉ
โฉ้ แฉกแหวกชา่ ย ก.แตกกระจดั กระจาย ไปคนละทิศคนละทาง แตกกระจดั กระจาย
ว่าย
โฉง้ ขวาน
ไฉไล แช่ง ว.ถึงท่ีสดุ ถึงท่สี ดุ

แชง็ ก.ปลนิ้ เช่น แฉ็งไข ,ไขแฉ็ง ปลนิ้

แช็งแฮ่ ว.เสียงรอ้ งของเหย่ียว เสยี งรอ้ งของเหย่ยี ว
โช่
โช้ ก.ส่งเสียงดงั สง่ เสียงดงั

โชง้ ขวา้ น ส.คาํ เรยี กช่อื ผทู้ ่ตี นเองโกรธ และไมอ่ ยากกล่าวช่อื -
ใช่ไล่ โดยใชค้ าํ “โฉ”้ แทน

ว.ใชป้ ระกอบคาํ อ่นื แสดงความไมม่ ่นั ใจ เช่น ไหรโฉ้
โครโฉ้

น.ช่อื นกชนิดหนงึ่ หวั ขวาน

ว.เถลไถล ไล กใ็ ช้ -

20

หมวดอกั ษร ช

ชง ชง่ ก.งง งง
ชนขวบ ชน่ ขว้ บ
ขนววั ชน่ ฮ่วั ว.ครบปี ครบปี
ชบ ช๊อบ
ชม ชม่ น.การพนนั โดยนาํ ววั ชนกนั ววั ชน
ชวก ฉวก
ชวง ช่วง น.เนรมิต,ชบุ ชวี ิต ชบุ ชีวติ
ชวั ช่วั
ชอ่ ฉอ ก. ลอ้ เลน่ ดว้ ยความรกั ความเอ็นดู หยอกลอ้
ชอ่ งนาํ้ ฉองหนา่ ม
ชอ่ น ฉอน ว.เปียกทงั้ ตวั ตงั้ แต่หวั จรดเทา้ โชก
ช่อนไชย ฉอนไช่
น.ลกั ษณนามผลไม้ เชน่ กาํ ซาํ ชวงนน้ั ดกเครยี ด ช่อ,พวง
ชอ้ น ฉ่อน
ชอ้ นกินขา้ ว ฉ่อนก๋ินคา้ ว น.ไมโครโฟน ไมโครโฟน
ชอ้ นเขยี ว ฉ่อนเค่ยี ว
ช่อม ซอ้ ม ก.ผกู ,มดั ผกู ,มดั
ชะหวิ้ ชา่ ฮวิ้
น.ทางระบายนาํ้ บนคนั นา รอ่ งนา้ํ

น.ช่อื ปลานา้ํ จดื ปลาชอ่ น

น.ช่ือปลานาํ้ จดื ลกั ษณะคลา้ ยปลาช่อน แต่ ปลาช่อน
หวั แหลมกวา่

ก.ปอ้ น ป้อน

น.เครอื่ งใชต้ กั อาหารชนดิ หนง่ึ ชอ้ นโตะ๊

น.ชอ้ นกินขา้ เคลอื บสีเขียว ชอ้ นโตะ๊

ว.ไมเ่ ตม็ เตง็ ไม่เตม็ เต็ง

น.ตะกรา้ มหี หู วิ้ ตะกรา้

21

ชกั งก ฉกั ฮอ็ ก ว.โกรธ,กระฟัดกระเฟี ยด งอน
ชกั ดกิ ๆ
ชกั ตางค์ ฉกั ดกิ๊ ดกิ๊ ก.อาการชกั ชกั
ชกั ปาก
ชกั ไม่ออก ฉกั ตา้ ง ก.จ่ายเงนิ , ออกเงนิ ออกเงิน

ชกั ยา่ น ฉกั ป๊ าก ก.พดู ตามท่ีเสยี้ มสอน -
ชกั สายสงิ ฉกั มยั้ ออ้ ก
ชกั หนก น.(สาํ ) ช่ือพชื สมนุ ไพร (ปรากฏในตาํ รายาแผน รากหญา้ คา
ชกั หนา้ โบราณภาคใต)้ ,มกั ใชค้ กู่ บั “คไู้ มห่ กั ชกั ไม่ออก”
ชกั หนุ
ชกั เหมอื นไอท้ องเหน็ ผี ฉกั หยาน ว.เดนิ เป็นแถว เดนิ เป็นแถว

ชกั ไอค้ ง ฉกั ซ่ายซง่ิ น. โยงสายสญิ จน์ โยงสายสญิ จน์
ช่งั
ช่งั มนั แหละ ฉกั นอ๊ ก ก.มมี ารยา,ชกั งก กใ็ ช้ มมี ารยา
ชงั กงั้
ชน้ั ฉกั นา้ ว.ชกั สีหนา้ ,กระเงา้ กระงอดดว้ ยความไมพ่ อใจ ชกั สีหนา้

ชนั ชี ฉกั ฮนุ้ ก.โกรธ งอน
ชนั ตุ
ฉกั เม่ือนไอท่ อ่ ง (สาํ )ก.ชกั ดนิ้ ชกั งอ ชกั ดนิ้ ชกั งอ
เหน้ พ่ี

ฉกั ไอค่ ง่ (สาํ )ว. เขน้ ขน้ั อนั ตราย -

ฉงั น. ตาช่งั ว.ชาํ นาญ ตาช่งั , ชาํ นาญ

ช่งั ม่นั และ ว. ชา่ งมนั เถอะ,ชา่ งหวั มนั ช่างหวั มนั

ช่งั ก่งั ก.เกกมะเหรกเกเร เกเร

ฉ่นั น.ของใชช้ นิดหนึง่ ทาํ เป็นชนั้ ๆ สาํ หรบั ใสอ่ าหาร ป่ินโต

ช่นั ช่ี ก.สญั ญา,ตกลง สญั ญา,ตกลง
ช่นั ตู้ น.แผลเรอื้ รงั ของไก่ชน ชนั ตุ

22

ชบั ฉบั ว.แข็งแรง,ชบั ชกึ กใ็ ช้ แข็งแรง
ชวั
ฉวั น.เคร่อื งใชไ้ ฟฟา้ อยา่ งหนงึ่ ใชพ้ ดู เพ่อื ชว่ ยใหเ้ สียงดงั ไมโครโฟน
ชาเฉย
ชา่ น.นา้ํ ชา นา้ํ ชา
ชา้ พลู ช่าเฉย้
ชา้ งแล่นอยา่ ยงุ หาง
ฉ่า น.ของใชป้ ระเภทเคร่อื งจกั สานอย่างหนง่ึ ตะกรา้
ชา้ งเยด็
ชา้ งเหยยี บ ฉา่ พลู้ น.ชะพลู ชะพลู

ชาติ ฉา่ งแหลนย่าย่งุ (สาํ )ว.อย่าขดั ขวางผมู้ อี าํ นาจ -
หา้ ง -

ฉา่ งแยด่ ว.คาํ ดา่ ปลาหมอ
ฉ่างเยยี้ บ น.ช่อื ปลานา้ํ จดื ชนิดหนงึ่

ฉา้ ด ว.คาํ นาํ หนา้ คาํ อ่ืนแสดงถึงความหนกั แนน่ เช่น ชาติ

-

ดี ชาตชิ ่วั ชาตริ า้ ย ชาตเิ หมรอ่

ชาตคิ าด ฉา้ ดคาด ว.จรงิ ๆ,มาก จรงิ ๆ,มากตาล
ชาติโซ ฉา้ ดโซ่ ว.คาํ ดา่ คาํ ดา่
ชาตเิ ปรต ฉา้ ดเปรด้ ว.คาํ ดา่ คาํ ดา่
ชาตสิ ตั ว์ ฉาดสดั้ ว.คาํ ดา่ คาํ ดา่
ชาตเิ สดสา ฉาดเสด้ ซ่า ว.ลาํ บากมาก,นา่ หนกั ใจ ลาํ บากมาก
ชาม ชา่ ม น.ภาชนะใสอ่ าหารอย่างหนงึ่ จาน

ช่าย ฉ่าย ว.เวลาบา่ ย 23
ชาวนอก ฉาวหนอก น.ชาวอาํ เภอปากพนงั ,เชยี รใหญ่,หวั ไทร
บา่ ย
ชา้ํ ทอน ฉ่าํ ทอ่ น น.ฝีชนิดหนง่ึ ขึน้ ตามนวิ้ มือ ชาวอาํ เภอปากพนงั ,เชยี ร
ชาํ้ หนอง ฉ่าํ นอ่ ง น.กลดั หนอง ใหญ่,หวั ไทร
ชงิ เปรต ชง่ิ เปรด้ น.ประเพณีทาํ บญุ วดั สาทรเดอื นสบิ ฝีตะมอย
ชิงรู้ ช่งิ หรู่ ว. ส่รู ู้ ทาํ งา่ รูด้ ี กลดั หนอง
ชิงหมี ชง่ิ ม่ี สนั . อนั ท่ีจรงิ บี ยงั บี ก็ใช้
ชดิ ฉิด ก.ตระหน่ี -
ชีโค ชีโค่ น.ช่อื การละเลน่ ของเดก็ อยา่ งหนง่ึ
ชกุ สรู่ ู้
ชดุ หมู ฉกุ น.ชอ่ อนั ท่จี รงิ ท่ีจรงิ
ชนุ ฉดุ มู่ น.อปุ กรณใ์ สต่ วั หมทู ่ยี งั มชี วี ติ
ช่นุ ช่นุ ก.ซอ่ มเสือ้ ผา้ ขเี้ หนียว
ฉนุ ก.อย่ไู มน่ ่งิ ,ดนิ้ ไปมา ช่ือการเลน่
ชมุ
ชมุ่ ก.ประชมุ ว.มาก ช่อ
ชมุ พู่ ตะกรา้ ใสห่ มเู ป็น
ชมุ พนู่ า้ํ ซอ่ ม
อย่ไู ม่น่ิง, ซกุ ซน ดนิ้ กระวน
กระวายดิน้ ,กระวนกระวาย
ประชมุ ,ชกุ ชมุ

ชมุ ผู น.ช่อื พืชชนดิ หนงึ่ ผลกนิ ได้ ฝร่งั
ชมุ ผหู นา่ ม น.ช่ือพืชชนดิ หนง่ึ ผลกินได้ ชมพู่

ชชู ก ช่ชู อ็ ก น.ช่อื สตั วไ์ มม่ กี ระดกู สนั หลงั ชนดิ หนง่ึ 24

เช เช่ ต๊กั แตนตาํ ขา้ ว
เชา้ เฉ่า
เชวิ้ ๆ เฉ่ิวเฉิ่ว ก.ทิ่ม ตาํ โขลก ตาํ ,ทิ่ม,โขลก
เชยี ก เฉีย้ ก
เชียกงวั เฉีย้ กฮ่วั น. ลกั ษณนามการกรีดยาง เชน่ สองเชา้ สามเชา้ วนั
เชยี ด เฉีย้ ด
ว.คาํ ไลก่ ระรอก ชวิ้ ๆ
เชียมๆ เช่ียมเชย่ี ม
เชอ เชอ่ น.เชือก เชือก
เชิด เฉิด้
เชิดรูป เฉิด้ หรูบ น.เชอื กลา่ มววั เชือกล่ามววั
เชอื้ เฉ่ือ
เชอื้ โนรา เฉ่ือโนร่ า่ ก.ใชข้ องมคี มกดลงบนสิง่ ตา่ ง ๆ เพ่ือใหส้ ่ิงนน้ั แยก เชือด
เชอื น เช่ือน ออกจากกนั
เชอื ะๆ เฉอะเฉอะ
แช แช่ น.คาํ ส่งั ใหค้ วายหยดุ เดิน คาํ ส่งั ใหค้ วายหยดุ เดนิ
แชน่ แฉ็น น. ภาชนะชนิดหนึ่ง กระเชอ
โชก โฉก ก.เลน่ หนงั ตะลงุ เลน่ หนงั ตะลงุ
ก.ทาํ ใหร้ ูปหนงั ตะลงุ เคลอื่ นไหว
ก.เชญิ -
น. เชอื้ สายมโนราห์
ก.ฟ่ันเฟือน,ลืม เชอื น ๆ กใ็ ช้ เชิญ
ว.คาํ ไลไ่ ก่ เชอื้ สายมโนราห์
ว.ชา้ ,นาน ลมื
ว.เกง่ ,ชาํ นาญ ชวิ้ ๆ
ว.มาก,ท่วั เช่น เปียกโชก ชา้ ,นาน
เก่ง,ชาํ นาญ
โซก

25

โชคดีมชี ยั แพพ้ ระชนะมาร โฉกด๋ีม่ีใช่ แผผ่ ระ ว. คาํ ใหพ้ ร โชคดีมชี ยั แพพ้ ระชนะมาร
ชะหนะหมา่ น
ใชช้ าติ กรรมตามสนอง
ใช่ได้ (ไมใ่ ชไ่ ด)้ ฉา่ นชาด ก.ผลกรรมตามสนองทนั ตาเห็น ไมไ่ ด้
ใชฟ่ ังถกู ไมร่ ูเ้ ร่ือง ฟังไมท่ นั
ไช ฉ่ายดา้ ย (สาํ )ก. ไม่ได้ เจาะ,ต่อย

ฉ่านคว่งั ทกู้ ก. ฟังไม่ถกู ,ฟังไม่รูเรอ่ื ง

ไช่ ก.เจาะ,ตอ่ ย เช่น แตนไช ต่อไช ทวยยายมนั ไช

26

หมวดอักษร ซ

ซกๆ ซอ็ กซอ็ ก ว.เปียกทงั้ ตวั ตงั้ แตห่ วั จรดเทา้ โซก
ซน้ ซอ็ น
ซวดเซยี ด สว้ ดเสยี้ ด ก.เคลด็ ขดั ยอก,รน่ เขา้ ไป ซน้

ซองตู สอ่ งตู๋ ว.อาการป่วยหนกั เตม็ ท่ี เชน่ ฉานไขซ้ วดเซยี ดแลว้ นิ หนกั
ซอน ซอ่ น
ซอ่ นมือไวใ้ ตผ้ า้ สอนม่อื ห น.ซอกหลงั ประตู ซอกประตู
ว่ายตา่ ยพา้
ซอ้ ม ส่อม ก.ซุก,ซ่อนตวั ,มดุ ตวั เขา้ ไปในท่กี าํ บงั ซุก
(สาํ )ก.มีความลบั ไมน่ ่าไวว้ างใจ
ซอ้ มสาร
ซกั ผม ก.ทม่ิ ตาํ มกั ใชแ้ ก่ขา้ ว -
ซดั ก.ตาํ ขา้ ว (ซอ้ มมือ) ตาํ
ซดั ตา
ซดั ทา่ ส่อมส่าน ก.สระผม ตาํ ขา้ ว
ซดั โรง ซกั้ พ่ม ก.ปา,ขวา้ ง สระผม
ซาบ สดั ก.มองเห็น,มองไป ปา,ขวา้ ง
ซาเหมรอ่ สดั ต๋า ก.ตงั้ ท่าราํ มโนราห์ มอง
สดั ถา (สาํ )ก.คอยรงั ควาญรบกวนไม่หยดุ หย่อน ตงั้ ทา่ ราํ มโนราห์
สดั โรง่ ก.แอบดู
สา้ บ ว.คาํ ดา่ -
ซา่ เหมรอ้
แอบดู

-

ซวิ ซิว่ น.ปลาซิว, 27
ซวิ ชกั ซิ่วฉกั ตะครวิ (ช่อื อาการ) เช่น ซิวชกั คอื เป็นตะครวิ
ซซี้ บิ สสี้ ิ่บ น.ช่อื นกชนิดหนงึ่ ปลาซิว
ซกึ ๆ สกึ สกึ ว.จาํ นวนมาก เป็นตะครวิ
ซยุ ซยุ่ น.ไมป้ ักเครื่องหมาย กระจาบ
ซมู ๆ ซมู่ ซมู่ น.คาํ ส่งั ใหช้ า้ งหมอบลง มาก
เซา้ ซี้ สาวสี่ ก.พดู รา่ํ ไรเพ่ือใหไ้ ดใ้ นสิง่ ท่ีตอ้ งการ สญั ลกั ษณ์
เซก เซก้ น.ซีก คาํ ส่งั ใหช้ า้ งหมอบลง
เซิง เซิ่ง น.เพดาน พดู ร่าํ ไร
เซอื่ ง เสือง ว. เหม่อลอย เซ่ืองซมึ ซกี
แซะ แส น.ช่อื ตน้ ไม้ เพดาน
แซะมง่ึ แซะมงึ่ ว. คาํ ลงทา้ ย เซือ่ งซมึ
แซกๆ แส็กแส็ก ว.จาํ นวนมาก,แออดั ยดั เยยี ด แซะ
แซ็ดๆ แส็ดแส็ด ว.หนกั เตม็ ท่ี มงั้ ,กระมงั
โซ โซ่ ว.คาํ ดา่ ,เลว ช่วั ไม่ดี ขเี้ หร่ มาก
โซย่ โสย้ ก.ซวย,เคราะหร์ า้ ย เตม็ ท่ี
โซย่ โหรย่ โสย้ โหรย่ ว.ไมด่ ี เช่น ของโซย่ โหรย่ คาํ ดา่
ซวย

-

28

บรรณานกุ รม

ชยั วฒั น สแี กว. พจนานุกรมภาษาถ่ินใตเ ทียบภาษาไทยกลาง. กรงุ เทพฯ : พ.ศ.พัฒนา, ๒๕๕๒.

มหาวทิ ยาลันราชภัฏนครศรีธรรมราช. พจนานกุ รมภาษาถน่ิ ใต พุทธศกั ราช ๒๒๕๐. ฉบับเฉลมิ พระเกยี รติ
พระบาทสมเด็จพระเจา อยหู ัว พิมพเนือ่ งในพธิ ีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๖ รอบ ๕ ธันวาคม
๒๕๔๒. พิมพครัง้ ท่ี ๕. กรุงเทพฯ : มหาวทิ ยาลนั ราชภฏั นครศรธี รรมราช , มลู นิธิรวมพัฒนาภาคใต
และสถาบันทักษิณคดีศึกษา, ๒๕๕๑.

มูลนธิ สิ ารานุกรมวัฒนธรรมไทย ธนาคารไทยพาณชิ ย. สารานกุ รมวัฒนธรรมไทยภาคใต เลม ๒. กรงุ เทพฯ :
บริษทั สยามเพรสแมเนจเมนท จำกดั , ๒๕๔๒.

มลู นิธสิ ารานุกรมวฒั นธรรมไทย ธนาคารไทยพาณิชย. สารานกุ รมวฒั นธรรมไทยภาคใต เลม ๓. กรุงเทพฯ :
บริษัทสยามเพรสแมเนจเมนท จำกัด, ๒๕๔๒.

ราชบณั ฑติ ยสถาน.พจนานุกรมฉบับราชบณั ฑติ สถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระ
เจา อยหู วั เนือ่ งในโอกาสพระราชพิธมี หามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๗ รอบ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔.
กรุงเทพฯ : ราชบณั ฑิตยสถาน, ๒๕๕๖.

29