ประวัติเเละวิวัฒนาการ 汉字
ของอักษรจีน !
นำเสนอ คุณครูจารุกร จรดล
MEMBERS
นางสาวณิชาภา เรืองมีสุข เลขที่ 11
นางสาวณัฐชา ออกช่อ เลขที่ 19
นางสาวฐิตินันท์ เทียมพงศ์ เลขที่ 28
นางสาววิภาดา ชินรัมย์ เลขที่ 41
นางสาวพิ จักษ์ขณา ทองขาว เลขที่ 43
PREFACE หนังสืออิเล็กทรอนิกส์(E-book)
เล่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชา จีนศึกษา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
หนังสืออิเล็กทรอนิกส์เล่มนี้มีเนื้อหาความรู้เกี่ยวกับประวัติของ
ตัวอักษจีน เเละวิวัฒนาการของตัวอักษรจีน ผู้จัดทำได้เลือก
หัวข้อนี้ในการทำหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เนื่องมาจากเป็นเรื่องที่น่า
สนใจ รวมถึงเป็นการเผยเเพร่ข้อมูลที่ถูกต้องเเละเป็นประโยชน์
เกี่ยวกับเรื่องของตัวอักษรจีนให้เยาวชนได้เรียนรู้ การจัดทำ
หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ได้ทำการค้นคว้า รวบรวมข้อมูลจาก
อินเทอร์เน็ต หวังว่าจะเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่สนใจที่จะศึกษาเกี่ยว
กับตัวอักษรจีนบ้างตามสมควร
ก
CONTENT
ประวัติของตัวอักษรจีน 1 ส่วนประกอบของตัวอักษร 2
ตัวอักษรประกอบขึ้นจากอะไร 3 วิวัฒนาการของตัวอักษร 6
甲骨文เจี๋ยกู่เหวิน ( ) 方块字8 ฟางไคว้เหวินจิ๋น ()9
金文จินเหวิน ( ) 小篆10 เสี่ยวจ้วน ( ) 11
隶书ลี่ซู ( ) 楷书12 ไข่ซู ( ) 13
象形 指事วิธีสร้าง เซี่ยงสิง ( ) 14 วิธีสร้าง จื้อซื่อ ( ) 15
会意วิธีสร้าง ฮุ่ยอี้ ( ) 形声16 วิธีสร้าง สิงเซิง ( ) 17
บรรณานุกรม ข
ประวัติอักษรจีน !ตโโวัลอบังวลฒั่พกยรอเกาิ่ัปจายดากน็สษำ้ณงนูๆวษธจนณเตยรปนรปัวัน้์็วะรใจันวนนเพีนก่อมหนิาโคัรเวกเพจวเิขะศิีนรชปเนนษเ็ตะบทษาปนียีเพร่็พกยปัใทืนตทีะ็ช้ีฒ่ัาบนต้่สนตวมก้ร้ีำต็นทอเนนรีัแมัค่หวขโะกั็าลาบบญนกอไอกษ็ัะปรบวกไมงทร่ปดีาีเาใ่ษก้รททณสนรีคุ่่านรฎ้ามะดีสช่นีทกนโอีเักใมบ่้วกพมนานัาาียงรรจณปรโบาหหรลศจใรณเ์ชฑานากคะซะึ้์ช่กเมวทงรชปาีัืว่ก่็ยตางแอกนนัิงเ็ิางยนงปคดรร่อศ็ืูไาน์หนปอสหดาซว้อมเรแรนนสาวึ้กยน่่าาบงงลางายงธนบทราเอีแขศรค่ินหปขีแทั่รลด้ตราานรืกมธ่ะนงเอวิาตกขะพจก้ทีงจรสีีนายน่ลรฎาสหลรขุนักไษอใตดมกดอชมัปท้ย้าวีบัพ่่งตาใจย1ัาอัชนก6ตังวฒจ้เกัุกกหกอบวลัก่ัษึันรนลอกอกน่วัระใา่านกษซดกานเไนึี้5จคปษร้งวีอพม่ื่0ยจ้ีรถราตงีิลนึห่สนกจชังูเอีกท่กตนไตีนเร่ก่ม์ิหษกพา่ดะกัาตเวดแวณิพัรา้นันีาลวแบลพปงะยัอะลีทเัตีกฒขนงป่กัะเคั็วมรชว่กแนษี่อนอะากนตโตัรดงนา่บักูาจไววกซขทีรรัดษี้นอฒ่้สเาาาสัรทรัุเกณงกีตรดแำยนิษ่สสมใวบแูคบธห์รงถก้บลรดเแแาีรลระเีไนบจยมลมดาีี้่ท้บยยงวี่กู่ 1
ส่วนประกอบของอักษรจีน
ส่วนประกอบของตัวอักษรจีน
偏旁เ(สกป่เเ็วาสกรนีนรียยลอเอปังกชัากื)กร่ย”หอวษะ่ษสเารมกรปือรมอ็อัทันดจีกอย่้ีบัวน“วษกรขายอเ้ารษัดกาหกศชืปงิรขอม้ษลวึรหบนบางประมอยจสทศแะั์ก้วาแมงถแสกดัรหเลูงดลปคปวะม็กะงัำ(กน็ตอดคมคหัลอีถกปัวกุวรวกตืษาิราอา่ธษมาีมะรรอตกงัรหศ่ษหกึาๆอทมกรีมงษ่บแมแาษาๆีรขยลคย้สาปขึ น)้ะถ”วดารขใึจางชงงะแอ้มากสสคงมล่กัหอวีญวะวสมอนบิา่ัว“วลกมาัปกัฒอันยกษหัรนกปมษนะรมข้ษกรึาปณาานกะอร์กยรกเขแขบาะป้แึอ็สอรนขสนล้บมมงาดอะสขงอัปาเงักลสจออกรัคีัษบายงกะษวกเรซตงษภราััอตบวมแัรัทกวอซจหตัแ้ีใษก่อนมหลสรษนทามะีดร่่ตรยขูย้ัปึงึหจนแวดีคภนรผจลเื่วอาอนาะพาทนาีม่
2
ส่วนประกอบต่างๆของอักษรจีน
1. ประกอบขึ้นจากคนและ 2. ประกอบขึ้นจากรูป 3.ประกอบขขึ้นจากรูป
อวัยวะต่างๆของคน โดยแบ่ง ลักษณ์ของสัตว์ เช่น เสือ ลักษณ์ของพื ช เช่น
ตามลักษณะพิเศษของคนเช่น ต้นไม้หญ้า ต้นข้าว ต้นไผ่
คนแก่เด็ก ผู้ใหญ่ ผู้หญิง คน กวาง ม้า หมู วัว แพะ รวมถึงผลผลิตจากพื ช
ป่วยเป็นต้น แบ่งตามอวัยวะ สุนัข นก ปลา แมลง รวม เช่น ข้าว อาหาร เป็นต้น
เช่น ศีรษะ แขน ขา มือ เท้า หู ทั้ง อวัยวะของสัตว์ เช่น
ตา จมูกปาก หัวใจ เป็นต้น ขน เขา เป็นต้น
3
ส่วนประกอบต่างๆของอักษรจีน
4. ประกอบขึ้นจากเครื่อง 5. ประกอบขึ้นจากสิ่งที่
มือเครื่องใช้ในชีวิตประจำ เกิดข้ึนตามธรรมชาติ เช่น
วันและอาวธุซึ่งครอบคลุม
ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์
ทั้งที่พักอาศัย ภูเขาทุ่งนา หิน เเม่น้ำ ไฟ
เช่น ประตู หน้าต่าง
เสื้อผ้า จาน เรือ รถ บ้าน ฝน เป็นต้น
มีด ขวาน เป็นต้น
4
ส่วนประกอบของ
อักษรจีน
5
วิวัฒนาการของตัวอักษร
จรกูจำแปตีอรนนัันรกวะ่วเบาวอษรนัิง่นวกมรขขนอีษจปดอีกนนรรงขัาจบกขแีอร็ีนใดเงตมหใป่ี้แตหลทมัลีีวนมะร่รย่ของวกะีัรนดเกยูมาบปืแกษีรนา็ยรปไเต่ราดขบขลแ้ีรีงยรดแฐงัตคบนเ่่ลาขลบอกีนขะอ่ีะยยมาดแตีงรๆังคขนวตปซ่เัวอใ้นวปราหา็ังอ้อนยบมัชตกันสปัแดีขว่ษีเรนเแดอุห่รจังนกแลลจนใีี่อะษหตยน้ไ้นสมรมมดเ่้ปวขแากแึ็้ขนตนนำตีบ่ดลรกเหลนรลวฐืรนี่ะ่อๆซาาตะูดัยกบนกวพ็ขๆลวมไีกดอ็ดนงาจ้รถพสูกขกืึะป้งกรนวยา้ิแ่ยำารางฐุงบหทคขีาขึ่รีบ้นรนขนดูะ่ปเดาตบตส่จยีแไา่บวยำวัซงบ้ดรูนวูๆบปขรจวึู้ข้ขปแึนวน้นอนรบข่แีางไบดไงดลดต้กแ้ัขกะแวาขลำออีกรัดะห่งกเลโขขนตษำคีีั้ดยดวดรงันบ
6
วิวัฒนาการของตัวอักษร
มคพเีมกัจวิมนขาำพดาโัานมอกดตนกัวงหวยวต่มนามภัอตาวปตัาาียกัลมยษวตษอัาโคาอวดนัญรดำีกี้อจยแ่ัีรษกปตนูุถลัป่รืษนวะอแทไสรัอด้ตัเบงำ้กักวสวีนบห่วยษ่องวขมาัดร่กอสนาดิจนยษทีาตปน่ามซธรามิเูรพทงพปเีัะป็่เมๆเน็นลขกนีากตรอยาู็ณัรปอูจหวยปนั่แะกนลหาีตแปี้งบษสเนบึราป่ลบาร็งมะึบนมจกกตหรีทัูตาีนซอปว่ม้ึรเื้น่บงอปขถนั็กกเตนอตป็ป่ัเษ็งมอรวกนิรสาปะดิปกต่ทภงีร่ขรอใึราะข้ชะนเพฐบ้โทอบจยาเ่โศงปอนาดค็กรตนยขยต่อพ่าคอๆืพา้งบืำ้งงนมนีๆขแตฐปๆ้ฐัาเลาวรปงาะภ็นะอนนสัมาขตกำแพยัาือน้วษสณหนงอวรดัลฐตสนกจังัีงาาวนษนมร
7
อักษรบนกระดองเต่า
甲骨文เจี๋ยกู่เหวิน
ตัวอักษรจีนเป็นหนึ่งในตัวอักษรที่เก่าแก่ที่สุดในโลก และยังเป็น
ตัวอักษรที่ คนใช้มากที่สุดในโลกเช่นเดียวกัน จำนวนของตัวอักษรจีนมีมากกว่า 6
หมื่นตัว ในนี้มีตัวอักษรที่ใช้บ่อย 6000 ตัว ตัวอักษรจีนมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน
甲骨文มีต้นกำเนิดมาจากการจดบันทึกรูปภาพ ตัวอักษรจีนที่เก่าแก่ที่สุดที่ได้ขุดค้นพบ ใน
ขณะนี้คือ "เจี๋ยกู่เหวิน " ซึ่งเป็นตัวอักษรที่มีอายุมากกว่า 3400 ปีมาแล้วและ
ยังถือเป็นตัวอักษรที่สมบูรณ์มาก รูปลักษณะของตัวอักษรจีนตั้งแต่อดีตจนมาถึง
ปัจจุบันนี้มีการเปลี่ยนแปลงไปมาก จากเดิมที่เป็นตัวอักษรภาพได้กลายเป็นตัว
อักษรสี่เหลี่ยมที่ใช้ขีด ประกอบกันขึ้น ดังนั้น โดยทั่วไปแล้วจึงเรียกตัวอักษรจีนว่า
甲骨文 方块字"ฟางไคว้เหวินจื้อ
"
8
方块字ฟางไคว้เหวินจื้อ
方块字"ฟางไคว้เหวินจื้อ" (ตัวอักษรสี่เหลี่ยม) ซึ่ง 方块字
ได้วิวัฒนาการมาจาก "เจี๋ยกู่เหวิน" 9
金文จินเหวิ
น
金文"จินเหวิน ” อักษรที่ถูกค้นพบบน
เครื่อง ทองเหลืองโบราณ ถูกค้นพบ
ตอนปลายสมัยราชวงศ์ซาง
10
小篆"เสี่ยวจ้วน ”
小篆"เสี่ยวจ้วน ” เป็นอักษรมาตรฐาน
สมัยราชวงศ์จิ้น
11
隶书"ลี่ซู “
隶书"ลี่ซู “ อักษรมาตรฐานในสมัย 12
ราชวงศ์ฮั่น
楷书”ไข่ซู “
楷
楷书”ไข่ซู “ อักษรมาตรฐานสมัยราชวงศ์ฮั่น 书
13
象形- เซี่ยงสิง -
เซี่ยงสิง象形象形"เซี่ยงสิง " เป็นวิธีสร้างตัว
月อักษรที่วาดรูปเลียนแบบตามรูปร่าง
ลักษณะ ของสิ่งต่าง ๆ เช่น " "
เขียนคล้ายกับรูปพระจันทร์โค้ง ๆ
14
指事
指事"จื้อซื่อ " เป็นวิธีการสร้างตัวอักษร
โดยการเติมสัญลักษณ์หรือเครื่องหมาย
ให้กับตัว "เซี่ยงสิง" หรืออาจจะสร้าง
刃สัญลักษณ์ขึ้นใหม่เลย เช่น “ เยิ้น”
刀เติมจุด ให้กับ( เตา หมายถึงมีด)
บอกถึงตำแหน่งนั้นเป็นตำแหน่งที่มีคม
มีดอยู่ จึงหมายความว่าคมมีด
15
会意 会意"ฮุ่ยอี้ " คือการเอาเครื่องหมายสองอันหรือ
มากกว่ามารวมประกอบเข้าไว้วยกัน เป็นวิธีที่แสดง 16
明ถึงความหมายใหม่แบบหนึ่ง เช่น “ ” เป็นการเอา
日 月“ ” (พระอาทิตย์) กับ “ ”(พระจันทร์)มารวมกัน
พระอาทิตย์กับพระจันทร์รวมกัน ก็แปลว่าแสงสว่าง
形声
形声" สิงเซิง " เป็นการใช้ส่วนที่บอกความ
หมาย(สิงผาง)กับส่วนที่บอกเสียง
湖อ่าน(เซิงผาง)มาประกอปกันเป็นตัวอักษร
ใหม่ เช่น “ ”ส่วนที่บอกความหมายคือ
ภาษาจีนกลางเรียกว่าตัว "ซานเตี่ยนสุ่ย"
胡จะบอกได้ว่าหากมีตัวนี้จะเกี่ยวข้อง กับน้ำ
“ ”เป็นตัวบอกเสียงอ่านว่า "หู" เมื่อมา
รวมกันจะหมายถึงแม่น้ำหู
17
บรรณานุกรม
ประวัติความเป็นมาของตัวอักษรจีน, สืบค้นเมื่อ วันที่ 11 เดือน กันยายน พ.ศ.2564. จาก.
https://sites.google.com/site/genjinaxuehanyu/prawati-khwam-pen-ma-khxng-
taw-xaksr-cin
นางสาวชลธิดา หนูทองแก้ว. วิวัฒนาการของตัวอักษรจีน, สืบค้นเมื่อ วันที่ 11 เดือน กันยายน
พ.ศ.2564. จาก. https://sites.google.com/site/chontida0026/wiwathnakar-khxng-
taw-xaksr-cin
อาศรมสยาม-จีนวิทยา. พั ฒนาการของตัวอักษรจีน, สืบค้นเมื่อ วันที่ 11 เดือน กันยายน
พ.ศ.2564. จาก. https://www.arsomsiam.com/evolution-of-chinese-characters/
ข