ท่องเที่ยว วิดีโอมือถือ สีเขียว มินิมอล เรียบง่าย (3)

ประสวัรตะิจแังกห้ววัด

สารบัญ

เรื่อง หน้า

คำนำ ก

คำขวัญจังหวัด 1
สระแก้ว

ประวัติจังหวัติ 2--5
สระแก้ว

บรรณานุกรม 6

คำนำ

ข้อมูลทั่วไปจังหวัด
เขตการปกครองประกอบด้วย 9 อำเภอ
59 ตำบล 731 หมู่บ้าน 1 องค์การบริหาร
ส่วนจังหวัด 16 เทศบาล (3 เทศบาลเมือง
13 เทศบาลตำบล) และ 49 องค์การ

บริหารส่วนตำบล



ตั้งอยู่ภาคตะวันออกของประเทศไทย
ระหว่างละติจูดที่ 13 องศา 14 ลิปดา ถึง
14 องศา 11 ลิปดาเหนือ และลองติจูดที่
101 องศา 51 ลิปดา 56 ลิปดาตะวันออก
มีพรมแดนติดต่อกับประเทศกัมพูชาทาง
ทิศตะวันออกยาวประมาณ 165 กิโลเมตร
ห่างจากกรุงเทพมหานครโดยทางรถยนต์
236 กิโลเมตรพื้นที่ประมาณ 7,195.138

ตารางกิโลเมตร

คำขวัญ
จังหวัดสระแก้ว

“ชายแดนเบื้องบูรพา
ป่างามน้ำตกสวย

มากด้วยรอยอารยธรรมโบราณ
ย่านการค้าไทย – เขมร”

ที่มาของจังหวัดสระแก้ว

สระแก้ว เป็น จังหวัด หนึ่งใน ภาคตะวัน
ออก ของ ประเทศไทย แยกออกมาจาก
จังหวัดปราจีนบุรี เมื่อ พ.ศ. 2536 โดยใน
ปั จจุบันถือเป็ นจังหวัดที่มีพื้ นที่มากที่สุดใน
ภาคตะวันออก และเป็นอีกหนึ่งจังหวัด
พรมแดนที่มีการติดต่อค้าขายเป็ นอย่างมาก

สระแก้ว เป็นชื่อที่มาจากชื่อสระน้ำ
โบราณซึ่งอยู่ในพื้นที่อำเภอเมือง
สระแก้ว มีอยู่จำนวน 2 สระ ในสมัย

กรุงธนบุรีราว พ.ศ. 2323
สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก เป็น
แม่ทัพยกทัพไปตีกัมพูชา (เขมร) ได้
แวะพักกองทัพที่บริเวณสระน้ำทั้งสอง

แห่งนี้ กองทัพได้อาศัยน้ำจากสระ
ใช้สอยและได้ขนานนามสระทั้งสองว่า
"สระแก้ว-สระขวัญ" และได้นำน้ำจาก
สระทั้งสองแห่งนี้ใช้ในการประกอบพิธี
ถือน้ำพิพัฒน์สัตยา โดยถือว่าเป็นน้ำ

บริสุทธิ์

ประวัติจังหวัดสระแก้ว

ประมาณ 4,000 ปีก่อน บริเวณอ่าวไทยยัง
เป็ นทะเลโคลนตมเว้าลึกเข้ามาในแผ่นดิน

มากกว่าปัจจุบัน พื้นที่ที่เป็นจังหวัด
สระแก้วยังไม่มีผู้คนอยู่อาศัย เป็นเพียง
แค่ทางผ่าน ต่อมาเริ่มมีคนมาตั้งถิ่นฐาน
จนขยายใหญ่ขึ้นเป็นหมู่บ้าน ผู้คนพากัน
ตั้งหลักแหล่งบริเวณเชิงเขา ซึ่งปัจจุบันคือ
อำเภอตาพระยา อำเภอโคกสูง อำเภอ
วัฒนานคร อำเภออรัญประเทศ อำเภอ
เมืองสระแก้ว และอำเภอเขาฉกรรจ์ โดย
เฉพาะบนสองฝั่งลำน้ำพระปรงและพระสะ

ทึง จากนั้นผู้คนได้กระจายออกไปอยู่
บริเวณที่ดอนกลางทะเลโคลนตม ที่
ปัจจุบันคือ อำเภอบ้านสร้าง อำเภอเมือง
ปราจีนบุรี อำเภอประจันตคาม ในจังหวัด

ปราจีนบุรี

พ.ศ. 1000 ชุมชนที่ตั้งถิ่นฐาน
บริเวณเมืองสระแก้วได้พัฒนาเป็ น
ชุมชนที่หนาแน่นขึ้น โดยแบ่งออก
เป็นสองกลุ่ม คือ กลุ่มลำน้ำพระ
ปรง-พระสะทึง มีวัฒนธรรมแบบ

สุวรรณภูมิ สมัยก่อน
ประวัติศาสตร์ และแบบ ทวาราวดี
มีศูนย์กลางอยู่ที่เขาฉกรรจ์ และ
กลุ่มลำห้วยพรมโหด มีวัฒนธรรม

แบบ ขอม ศูนย์กลางอยู่ที่
ปราสาทเขาน้ อย-เขารังและบ้าน
เมืองไผ่ (ปัจจุบันอยู่ในเขต อำเภอ

อรัญประเทศ )

สมัยโบราณ สระแก้วมีความสำคัญในด้าน
เป็ นเส้นทางคมนาคมทางตะวันตก-ตะวัน
ออก (ระหว่างเมืองชายฝั่งทะเลอ่าวไทยกับ
กัมพูชา) และทางเหนือ-ใต้ (ระหว่างเมืองใน
ลุ่มน้ำโขง ชี มูล กับเมืองชายฝั่งทางจันทบุรี)
กระทั่งหลัง พ.ศ. 1500 รัฐพื้นเมืองต่าง ๆ ใน
สุวรรณภูมิมีการปรับตัวเนื่ องจากการทำการ
ค้ากับจีน ประกอบกับภูมิประเทศบริเวณอ่าว
ไทยเปลี่ยนแปลงกลายเป็ นแผ่นดินตื้ นเขิน
ขึ้น เส้นทางคมนาคมทางน้ำเปลี่ยนแปลง

ผู้คนจึงอพยพย้ายถิ่นออกจากสระแก้ว
บริเวณลุ่มน้ำบางปะกงมีกลุ่มบ้านเมืองเกิด
ขึ้นราว พ.ศ. 1900 เป็นชุมชนขนาดเล็ก
ผู้คนเสาะหาของป่ าเพื่ อส่งส่วยให้แก่ราชธานี
ต่าง ๆ ต่อมาพัฒนาเป็นเมืองชายแดน เป็น

เส้นทางเดินทัพผ่านไปยังกัมพูชา
ในสมัยอาณาจักรสุวรรณภูมิและอาณาจักร
ทวารวดี สระแก้วเป็นชุมชนที่มีความสำคัญ
แห่งหนึ่ง มีฐานะเป็นเมืองขึ้นของเมือง
ปราจีนบุรี (เมืองประจิมในสมัยโบราณ)

บรรณานุกรม

https://th.wikipedia.org › wiki › จังหวัด
สระแก้ว