การละเล่นพื้นบ้านของไทย

การละเล่นพื้นบ้าน
ของไทย

การละเล่นกระต่ายขาเดียว
เป็นของภาคเหนือ

ประวัติความเป็นมา

การละเล่น "กระต่ายขาเดียว" น่าจะเป็นที่มาของ สำนวน "ยืน
กระต่ายขาเดียว" หรือ "ยืนเป็นกระต่ายขาเดียว" ซึ่งหมายถึง การ
ยืนยัน การเถียง การโต้แย้ง ด้วยเหตุผล หรือมุมมองจากตนเองฝ่าย
เดียว และมักเป็นการแย้งที่ไม่สมเหตุสมผล รวมถึงมักจะเป็นการ
โกหก ปิดบังความจริง เพราะการยืนกระต่ายขาเดียว โอนเอน ไม่

สมดุล ไม่มั่นคง ล้มได้เสมอ

กฏกติกาและวิธีการเล่น

สถานที่เล่น
บริเวณลานกว้างในร่มหรือกลางแจ้ง เช่น สนามกีฬาหรือสนามโรงเรียน

ผู้เล่น
เล่นได้ทั้งผู้หญิงและผู้ชายไม่จำกัดผู้เล่น

วิธีเล่น

– ขีดเส้นบนพื้นให้เป็นรูปสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่พอสมควรและแบ่งผู้เล่นออก
เป็น 2 ฝ่าย เท่าๆกัน โดยให้แต่ละฝ่ายตกลงกันว่าฝ่ายไหนจะเป็น
กระต่ายก่อน

– ฝ่ายที่เป็นกระต่ายแต่ละคนต้องคิดชื่อไว้คนละหนึ่งชื่อเพื่อให้ฝ่ายตรง
ข้ามหรือฝ่ายที่เล่นเรียก ถ้าผู้เล่นเรียกชื่อไหน ฝ่ายที่เป็นกระต่ายที่มีชื่อ
ตรงกับที่ถูกเรียกก็จะวิ่งกระโดดขาเดียวเข้ามาในกรอบสี่เหลี่ยม เช่น มี
ฝ่ายละ 4 คน ฝ่ายที่เป็นกระต่ายคิดชื่อไว้แล้ว คือ กล้วย ส้ม เงาะ
แตงโม ฝ่ายผู้เล่นเรียกชื่อ “กล้วย” ฝ่ายที่เป็นกระต่ายที่คิดชื่อกล้วยไว้ก็

ต้องวิ่งกระโดดขาเดียวออกมา

– เมื่อเลือกกระต่ายได้แล้ว ฝ่ายที่เป็นกระต่ายต้องวิ่งกระต่ายขาเดียว
ไล่จับแตะคนของฝ่ายเล่น ใครโดนจับหรือมาถูกตัวกระต่ายต้องออก
จากการเล่นไป แต่ถ้ากระต่ายเปลี่ยนขาหรือขาแตะพื้นจะต้องออก

จากการเล่นทันทีฝ่ายผู้เล่นจะเลือกกระต่ายตัวใหม่



– เมื่อฝ่ายผู้เล่นถูกจับหมดแล้ว ฝ่ายเล่นต้องกลับมาเป็นกระต่ายบ้าง

รายชื่อสมาชิกกลุ่ม

นายเจตนิพัทธ์ สระทองอินทร์ เลขที่ 3
ด.ช.ธิวานนท์ จันทรา เลขที่ 8
ด.ช.ธีรดนย์ พิมสร เลขที่ 9
ด.ช.ชัชพงศ์ ชำนาญพล เลขที่21
ด.ช.อัศวิน ศรีทองคำ เลขที่ 23