วรรณคดีและวรรณกรรม สมัยรัชกาลที่ ๗ วรรณคดีและวรรณกรรม สมัยรัชกาลที่ ๗
ผู้แต่ง : พระยาอุปกิตศิลปะสาร (นิ่ม กาญจนาชีวะ) เนื้อเรื่องโดยย่อ : เนื้อเรื่องกล่าวถึงความขัดแย้งระหว่างกษัตริย์ราชวงศ์เดียวกัน คือ ทุร โยชน์ กับพี่น้องปาณฑพ การแต่งงานของพี่น้องตระกูลปาณฑพกับนางเทราปที การพนัน สกา พวกปาณฑพเสียพนันและถูกเนรเทศ ต่อมาได้รวบรวมกำ ลังยกกองทัพมาทำ สงคราม ซึ่งถือว่าเป็นสงครามระหว่างพี่น้องที่โหดร้ายและรุนแรงที่สุด ตอนท้ายทุรโยชน์เป็นฝ่าย พ่ายแพ้ วรรณกรรมคำ กลอนเรื่องนี้ทำ ให้ผู้อ่านได้รู้จักเรื่องราวของมหาภารตยุทธ์ ซึ่งเป็น มหากาพย์อีกเรื่องหนึ่งจาก ๒ เรื่องของอินเดีย (มหากาพย์อีกเรื่องหนึ่ง คือรามายณะ หรือรามเกียรติ์) การรบครั้งนี้ถือกันว่าเป็นสงครามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอินเดียที่เคยมีมา และเชื่อกันว่าเป็น เรื่องจริง แต่ไม่มีหลักฐานบันทึกแน่นอนทางประวัติศาสตร์ หากปรากฏในรูปแบบของอิติ หาส (ตำ นาน) ซึ่งกลายเป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิในปัจจุบัน มหากาพย์เรื่องมหาภารตะมีกำ เนิด มาจากบทเพลง หรือลำ นำ ที่ใช้ขับร้องสรรเสริญวีรบุรุษในสมัยโบราณ ตั้งแต่ปลายสมัย พระเวท หรือราว ๓,๐๐๐ ปีมาแล้ว คุณค่าที่ได้รับ มีประโยชน์ทั้งในด้านศาสนาและวัฒนธรรม เพราะเสนอเรื่องคุณค่าของความดีและโทษ ของความชั่ว ให้ความสำ คัญในเรื่องวรรณะและการปฏิบัติตนตาม ซึ่งเป็นหลักสำ คัญของ ศาสนาพราหมณ์ – ฮินดู สอนเรื่องความภักดีต่อพระผู้เป็นเจ้าซึ่งจะนำ มนุษย์ไปสู่ความ หลุดพ้น สอนถึงทางสายกลางที่ไม่ให้ยึดมั่นถือมั่นในระบบวรรณะซึ่งในสมัยอินเดียโบราณ ถือว่ามีเคร่งครัดมาก ๑. สงครามภารตะคำ กลอน
ผู้แต่ง : หม่อมเจ้าอากาศดำ เกิง รพีพัฒน์ เนื้อเรื่องโดยย่อ : "ละครแห่งชีวิต" เปิดฉากด้วยภาคปฐมวัยสะท้อนภาพสังคม ครอบครัวแบบระบบเจ้าขุนมูลนาย ซึ่ง "ด.ช.วิสูตร" มองว่าตัวเองช่างเป็นเด็กอาภัพนัก เหตุเพราะไม่เป็นที่โปรดของพ่อ เหมือนเป็นหมาหัวเน่า จะมีก็เพียง "ยายพร้อม" ที่เป็น พี่เลี้ยงคอยดูแลและเฝ้าปลอบยามที่เขาทุกข์ใจ ยายพร้อมพูดกับเขาเสมอว่าเรื่อง "อาภัพ" และ"โชค" แม้ว่าเขาจะอาภัพในเรื่องความรักจากพ่อแม่ แต่เขาก็มีโชคทางการ พนัน วิสูตรเป็นเด็กที่เกเร หัวเรือใหญ่ เจ้าคิดเจ้าแค้น และไม่เชื่อใจในเพื่อนมนุษย์ด้วย กัน พอเขาอายุได้ ๑๗ ปี เพื่อนร่วมชั้นเรียนที่ชื่อ "ประดิษฐ์" ทำ ให้เขารู้จักกับคำ ว่า "มิตรภาพ" และ"น้ำ ใจ" อย่างแท้จริง ซึ่งในช่วงนี้วิสูตรกับแม่มีเหตุต้องขยับขยายออก จากคฤหาสน์ของพ่อเพื่อหลีกทางให้กับผู้หญิงที่สาวกว่า "วิสูตร" ตามแม่มาอยู่บ้านใกล้เรือนเคียงกับประดิษฐ์ที่ฝั่งธนบุรี และได้บ่มเพาะ ความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ "ลำ จวน" น้องสาวของประดิษฐ์ ต่อมาประดิษฐ์ได้รับทุนไปเรียน ต่อที่เมืองนอก จึงทำ ให้เขาขาดเพื่อนคู่ใจ ส่วนลำ จวนก็ตีจากไปคบกับ "ร้อยโทกมล" หนุ่มนักเรียนนอก จึงทำ ให้เขาคิดอยากจะ"ไปเมืองนอก" เพื่อแสวงหาความเจริญ รุ่งเรืองของต่างบ้านต่างเมืองบ้าง เขาได้พบ "มาเรีย เกรย์" สาวนักหนังสือพิมพ์ลูกครึ่ง อังกฤษอิตาเลียน ได้ชักชวนให้วิสูตรเข้าสู่วงการหนังสือพิมพ์ โดยใชนามปากกา "บ็อบ บี้" ชีวิตช่วงนี้ของเขาเต็มไปด้วยเรื่องการผจญภัยกับได้เรียนรู้สิ่งแปลกๆ ใหม่ๆ ได้มี โอกาสไปประเทศต่างๆ ได้สัมภาษณ์บุคคลสำ คัญระดับโลก อิ่มเอิบกับความรักและ มิตรภาพในแวดวงของคนหนังสือพิมพ์และได้สัมผัสกับผู้หญิงอีกหลายคน ๒.ละครแห่งชีวิต
จุดหักเหของชีวิตมาถึงเมื่อวิสูตร "ประสบอุบัติเหตุ" ทำ ให้ต้องเลิกอาชีพนักหนังสือพิมพ์ สุขภาพทรุดโทรม ฐานะการเงินตกต่ำ จึงตัดสินใจไปตายดาบหน้าเดินทางไปเผชิญโชคใน อเมริกา ซึ่งเขาได้รับพระราชทานทุนเล่าเรียนหลวงเรียนวิชาต่างประเทศที่มหาวิทยาลัย ยอร์จทาวน์ แต่ก็ไม่สามารถเรียนได้ เพราะสายตาได้รับความกระทบกระเทือนจากอุปัทว เหตุรถยนต์ในครั้งนั้น เขาจึงทิ้งชีวิตนักเรียนนอกพร้อมเดินทางกลับบ้านเกิด เขาได้ผ่าน ญี่ปุ่นและจีน โดยมี "พอลลี เดอร์คลูด" ลูกสาวนักค้าของเก่าเป็นเพื่อนร่วมทาง วิสูตร และมาเรียพบกันเป็นครั้งสุดท้ายที่ท่าเรือเมืองเซียงไฮ้ เวลา ๖ ปีที่ใช้ชีวิตในต่างแดน การกลับเมืองไทยครั้งนี้เขาไม่ได้มองว่าตนเป็นคนอาภัพอีกต่อไป เขากลับเข้าไปอยู่บ้านเดิมของพ่อ และเข้ากับพี่น้องได้ดี เขาไม่มีความน้อยใจที่ ยากจน เพราะถือว่าประสบการณ์ที่เห็นสิ่งดีงามมามาก แล้วทั่วโลกสำ คัญกว่าความยาก ดีมีจน สิ่งที่เขาค้นพบจากการแสวงหาอันยาวนาน นี้ก็คือ "การรู้จักตนเองและเพื่อนร่วม โลกมากขึ้น และสามารถปรับตนให้เป็นคนในสังคมได้มากขึ้น คุณค่าที่ได้รับ ละครแห่งชีวิตจึงไม่ได้เป็นนวนิยายที่มุ่งสะท้อนเรื่องราวส่วนพระองค์ของผู้เขียน ของ ความสัมพันธ์ระหว่างหม่อมเจ้าอากาศดำ เกิงกับพระบิดา ซึ่งที่จริงแล้วละครแห่งชีวิตเป็น นวนิยายที่สะท้อนวัฒนธรรมใหม่ปะทะเก่าในสังคมไทยช่วงเวลานั้นในหลากหลายประเด็น ได้เป็นอย่างดี สิ่งที่เขาค้นพบจากการแสวงหาอันยาวนาน นี้ก็คือ การรู้จักตนเองและ เพื่อนร่วมโลกมากขึ้น และสามารถปรับตนให้เป็นคนในสังคมได้มากขึ้น
ผู้แต่ง : ศรีบูรพา (กุหลาบ สายประดิษฐ์) เนื้อเรื่องโดยย่อ : “สงครามชีวิต” เล่าเรื่องระหว่าง ระพินทร์ ยุทธศิลป์ ชายหนุ่มผู้ยากไร้ และใฝ่ฝันจะเป็นนักประพันธ์ กับ เพลิน โรหิตบวร หญิงสาวผู้เคยมีชีวิตที่เพียบพร้อมแต่ ชะตากลับพลิกผันให้ต้องจมอยู่กับความขมขื่น ศรีบูรพาบรรยายเรื่องราวชีวิตของทั้งคู่ ความรู้สึกอันลึกซึ้ง ความเห็นอกเห็นใจกันในยามยาก ความฝันและอุดมคติในชีวิตที่ ปรารถนา รวมถึงสภาพสังคมไทยในช่วงเวลานั้น ให้ผู้อ่านได้รับรู้ผ่านจดหมายโต้ตอบหลาย ฉบับที่พวกเขาส่งถึงกันตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง สงครามชีวิตเป็นการนำ เสนอภาพชีวิตของผู้ ยากไร้ในสังคม โดยเปรียบเทียบกับชีวิตคนร่ำ รวย สะท้อนให้เห็นช่องว่าง และความเหลื่อม ล้ำ ทางเศรษฐกิจและสังคม ที่มีความแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน ทั้ง ๆ ที่เป็นคนอยู่บนผืน แผ่นดินเดียวกัน คุณค่าที่ได้รับ ๑. ให้คนทั้งหลาย มีความเห็นอกเห็นใจกัน แม้จะต่างกันโดยฐานะและภาวะก็ตามที เพราะความเห็นอกเห็นใจนั้น จะนำ ความสุข ความราบรื่น ร่มเย็นมาสู่ชีวิตคนเรา ๒. แสดงอำ นาจของความรัก ความผิดหวัง ความขมขื่น ความเศร้า และความ เปลี่ยนแปลงต่าง ๆ เป็นภาวะของมนุษย์และของโลก จึงไม่ควรตั้งอยู่ในความประมาท ถ้า ใครประสบเหตุการณ์เช่นนี้ ควรจะรู้ว่า เป็นธรรมดาโลก เราควรประจัญหน้ากับมันอย่าง กล้าหาญ (และเก็บเกี่ยวทุกสิ่งทุกอย่างเป็นประสบการณ์ ดังเช่น รพินทร์ ยุทธศิลป์ ได้ใช้ ประสบการณ์ที่พบ-รัก-ร้างจากเพลิน โรหิตบวร เป็นความสำ เร็จของการเขียนนวนิยาย) ๓. พ.ศ. ๒๔๗๔ - ๒๔๗๕ ซึ่งกำ หนดให้เป็นเวลาดำ เนินเรื่อง “สงครามชีวิต” ประเทศไทย (สยาม) ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ มาก แบบเดียวกับ พ.ศ.๒๕๔๐ - ๒๕๔๑ ๓. สงครามชีวิต
ผู้แต่ง : หม่อมหลวงบุปผา นิมมานเหมินทร์ (ดอกไม้สด) เนื้อเรื่องโดยย่อ : นวนิยายเรื่องนี้สะท้อนปัญหาที่เกิดกับครอบครัวของกลุ่มชนชั้นกลาง อีกเรื่องหนึ่ง เนื้อเรื่องกล่าวถึง รัตน์ ปวุตติกุล ตัวเอกของเรื่องซึ่งเกิดในตระกูลที่มีชื่อ เสียง แต่ไม่ได้รับความเป็นธรรมจากครอบครัว ไม่ได้รับการยกย่องเหมือนพี่ ๆ ผู้สูงศักดิ์ ทั้งหลาย เขาจึงมุ่งมั่นที่จะสร้างตนเองให้มีฐานะ และมีชื่อเสียง ด้วยการเลือกอาชีพ พ่อค้าแทนการรับราชการ รัตน์จึงเป็นตัวแทนของกลุ่มผู้ดีเก่าที่ปรับตัวเข้ากับระบบสังคม ใหม่ได้ คุณค่าที่ได้รับ บุคคลบางจำ พวกมีนิสัยไม่พอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ สิ่งใดได้แล้วหรือแน่ใจว่าจะได้เป็นมั่นคง มักไม่ไยดี ส่วนที่ตนจำ เป็นจะต้องใช้ความพยายาม ต่อสู้กับผู้อื่นเพื่อแย่งกรรมสิทธิ์จาก เขานั้น กลับเป็นสิ่งที่เร้าความปรารถนาอย่างรุนแรง ทำ ให้พะวงหลงใหลถึงกับยอมเสีย สละทุก ๆ อย่างเพื่อชัยชนะแห่งตน ๔. สามชาย