บทความวิจัย

ผลของรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรว ตอสมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก และความสามารถในการบริการระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล ของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 THE EFFECTS OF HARROW’S INSTRUCTIONAL MODEL WITH ABILITY OF SMALL ENGINE JOB AND DIESEL SMALL ENGINE OIL FUEL PUMP SKILLS FOR STUDENTS IN THE FIRST YEAR VOCATIONAL CERTIFICATE วุฒิดนัย ณะวงวิเศษ1 และชญานนท แสงมณี2 Wudthidanai Nawongwiset1 and Chayarnon Saengmanee2 1 นักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิศวกรรมเครื่องกล คณะครุศาสตร หมาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี 1 Student in Bachelor of Science in Technical Education (Mechanical Engineering) , Faculty of Education, UdonThani Rajabhat University 2 อาจารยประจำหลักสูตรหลักสูตรครุศาสตรอุตสาหกรรมบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมเครื่องกล คณะครุศาสตร Assistant Professor, Bachelor of Science in Technical Education (Mechanical Engineering) , Faculty of Education, UdonThani Rajabhat University บทคัดยอ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงคเพื่อศึกษา 1) เพื่อศึกษาสมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมัน เชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดยใชรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตร วิชาชีพปที่ 1 2) เพื่อศึกษาความสามารถในการบริการปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดยใชรูปแบบการ สอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 3) เพื่อเปรียบเทียบสมรรถนะรายวิชา งานเครื่องยนตเล็ก ที่โดยใชรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 กอนเรียนกับหลังเรียน กลุมตัวอยางที่ใชในการวิจัยครั้งนี้ นักศึกษาประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปที่ 1 จำนวน 18 คน ภาคการเรียนที่ 1 ปการศึกษา 2566 ไดมาจากการสุมตัวอยางแบบกลุม แบบแผนการวิจัยเปนการวิจัยเชิงทดลอง แบบกลุมเดียวทดสอบกอนเรียนและหลังเรียน เครื่องมือที่ใชในการวิจัย ประกอบดวย แผนการจัดการเรียนรู จำนวน 1 แผน แบบวัดทักษะการปฏิบัติงาน จำนวน 8 หัวขอ แบบทดสอบสมรรถนะวิชา ดำเนินการทดลองใช 1 ผูประสานงาน : วุฒิดนัย ณะวงวิเศษ E-Mail : [email protected]

ระยะเวลา 7 ชั่วโมง วิเคราะหขอมูลโดยใช คาเฉลี่ย สวนเบี่ยงเบนมาตรฐาน รอยละ ทดสอบที่แบบกลุมเดียว และ ทดสอบทีแบบไมอิสระ ผลการวิจัยสรุปไดวา 1. สมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซลที่โดยใชรูปแบบ การสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 มีคาเฉลี่ยหลังเรียน เทากับ 15.06 คะแนน คิดเปนรอยละ 75.28 เมื่อเปรียบเทียบคะแนนสอบหลังเรียนกับเกณฑ พบวา นักเรียนมีสมรรถนะ รายวิชาหลังเรียนเฉลี่ยสูงกวาเกณฑ 2. ผลวิเคราะหคะแนนทักษะการบริการปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดยใชรูปแบบการสอน ทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 มีคาเฉลี่ยและสวนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เทากับ 33.67 คะแนน และ 8.81 ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบคะแนนทักษะการปฏิบัติงานหลังเรียนกับเกณฑ พบวา นักเรียนมีความสามารถในการบริการปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล หลังเรียนสูงกวาเกณฑ 3. ผลเปรียบเทียบสมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล กอนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 ที่ไดรับการจัดการเรียนรูดวยรูปแบบการสอน ทักษะปฏิบัติของแฮรโรว มีคะแนนเฉลี่ยกอนเรียนและหลังเรียนเทากับ 7.64 คะแนน และ 15.06 คะแนน ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบคะแนนสอบกอนเรียนกับหลังเรียน พบวา คะแนนสอบหลังเรียนของนักเรียนสูงกวา กอนเรียน คำสำคัญ : รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวสมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก ความสามารถในการ บริการปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล บทนำ ผูปฏิบัติงานเปนชางประจำศูนยใหบริการ รถยนตทางการเกษตร ชางซอมเครื่องยนตเล็กการเกษตร รวมถึงชางในชุมชน ซึ่งเปนอาชีพเฉพาะทางที่ตองการผูมี ความรูทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติที่เกี่ยวกับ เครื่องยนตเล็กแกสโซลีนและเครื่องยนตเล็กดีเซล ตอง อาศัยเทคนิคและความชำนาญในการปฏิบัติงาน บำรุงรักษาและแกไขปญหาตาง ๆ ในการทำงานของ เครื่องยนตเล็กการเกษตรและรถยนตทางการเกษตร โดย ในวิชางานเครื่องยนตเล็ก เปนการศึกษาและปฏิบัติ เกี่ยวกับโครงสรางและหลักการทำงานความปลอดภัยใน การทำงาน การใชเครื่องมือการถอด ประกอบ ตรวจสอบ ชิ้นสวน แกไขขอขัดของ ปรับแตงเครื่องยนตเล็กแกส โซลีนและดีเซล ระบบแสงสวาง ระบบสตารทดวยไฟฟา เครื่องยนตเล็กดีเซล บำรุงรักษาและการประมาณราคา

คาบริการ (หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ พุทธศักราช 2562 (ปรับปรุง พ.ศ.2565), 2565: 48) ซึ่งจะเห็นไดชัด วาวิชานี้มีความสำคัญกับชางผูปฏิบัติงานที่เกี่ยวกับ เครื่องยนตเล็กการเกษตร ใหสามารถนำความรูและทักษะ ในรายวิชานำไปพัฒนาอาชีพและตอยอดกิจการราน ใหบริการตรวจสอบซอมของตนเองไดในอนาคต ผลการวิเคราะหคะแนนจากแบบบันทึกผลการ พัฒนาคุณภาพผูเรียน รายวิชางานเครื่องยนตเล็กของ นักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปที่ 1 วิทยาลัยเทคนิคกาญจนาภิเษกอุดรธานี พบวา เนื้อหา เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล ซึ่งมี คะแนนเฉลี่ยเทาเกณฑที่กำหนดไว (วิทยาลัยเทคนิค กาญจนาภิเษกอุดรธานี, 2565) ซึ่งผูวิจัยจึงมีความสนใจที่ จะพัฒนาสมรรถนะของนักเรียนใหเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ นักเรียนไมสามารถบริการปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนต เล็กดีเซลไดอยางถูกตอง ทั้งนี้อาจเนื่องมาจากผลการจัด กิจกรรมการเรียนรูที่ไมมีความหลากหลายหรือจัด กิจกรรมการเรียนรูที่ไมสอดคลองกับความสนใจและความ ถนัดของผูเรียนซึ่งทำใหผูเรียนไมไดแสดงออกเทาที่ควร ขาดการคิดวิเคราะหและอาจเปนเพราะวิชางาน เครื่องยนตเล็ก เปนวิชาที่เนื้อหาบางเรื่องยากเกินที่จะ อธิบายใหเขาใจไดงาย จึงยากตอการจัดกิจกรรมการ เรียนรูและยากตอการทำความเขาใจอยางรวดเร็วจึงสงผล ใหนักเรียนมีสมรรถนะไมเปนไปตามเปาหมาย รูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของแฮร โรวไดจัดลำดับขั้นของการเรียนรูทางดานทักษะปฏิบัติ โดยเริ่มจากระดับที่ซับซอนนอยไปจนถึงระดับที่มีความ ซับซอนมาก ดังนั้นการกระทำจึงเริ่มจากการเคลื่อนไหว กลามเนื้อใหญไปถึงการเคลื่อนไหวกลามเนื้อยอย ซึ่ง กระบวนการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวมี 5 ขั้น ไดแกขั้นที่ 1 ขั้นการเลียนแบบ เปนขั้นที่ใหผูเรียน สังเกตการกระทำที่ตองการใหผูเรียนทำไดซึ่งผูเรียน ยอมจะรับรูหรือสังเกตเห็นรายละเอียดตาง ๆ ได ขั้นที่ 2 ขั้นการลงมือกระทำตามคำสั่ง เมื่อผูเรียนไดเห็นและ สามารถบอกขั้นตอนของการกระทำที่ตองการเรียนรูแลว ใหผูเรียนลงมือทำโดยไมมีแบบอยางใหเห็น ผูเรียนอาจลง มือทำตามคำสั่งของผูสอน หรือทำตามคำสั่งที่ผูสอนเขียน ไวในคูมือก็ไดการลงมือปฏิบัติตามคำสั่งนี้แมผูเรียนจะ ยังไมสามารถทำไดอยางสมบูรณแตอยางนอยผูเรียนก็ได ประสบการณในการลงมือทำ และคนพบปญหาตาง ๆ ซึ่ง ชวยใหเกิดการเรียนรูและปรับการกระทำใหถูกตอง สมบูรณขึ้น ขั้นที่ 3 ขั้นการกระทำอยางถูกตองสมบูรณ ชั้นนี้เปนขั้นที่ผูเรียนจะตองฝกฝนจนสามารถทำสิ่งนั้น ๆ ไดอยางถูกตองสมบูรณ โดยไมจำเปนตองมีแบบอยาง ขั้น ที่ 4 ขั้นการแสดงออก ขั้นนี้เปนขั้นที่ผูเรียนมีโอกาสได ฝกฝนมากขึ้นจนกระทั่งสามารถกระทำสิ่งนั้นไดถูกตอง สมบูรณแบบอยางคลองแคลว รวดเร็ว ราบรื่น และดวย ความมั่นใจ ขั้นที่ 5 ขั้นการกระทำอยางเปนธรรมชาติ ขั้น นี้เปนขั้นที่ผูเรียนสามารถกระทำสิ่งนั้น ๆ อยางสบายๆ เปนไปอยางอัตโนมัติโดยไมรูสึกวาตองใชความพยายาม เปนพิเศษ ซึ่งตองอาศัยการปฏิบัติบอย ๆ ในสถานการณ ตาง ๆ ที่หลากหลาย (ทิศนา แขมณี, 2564: 245-246) จากเหตุผลที่นำเสนอขางตน ดังนั้นผูวิจัยจึง ตองการศึกษารูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของ แฮรโรววาจะสามารถแกปญหาที่เกิดขึ้นไดหรือไม จะทำ ใหนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 มีสมรรถนะ

รายวิชางานเครื่องยนตเล็กและความสามารถในการ บริการปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล เปนไปตาม เกณฑที่ตั้งไวไมต่ำกวารอยละ 75 หรือไมและนักเรียนมี สมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก หลังเรียนสูงกวา กอนเรียนหรือไม อยางไร วัตถุประสงคของการวิจัย 1. เพื่อศึกษาสมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนต เล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดย ใชรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียน ชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 2. เพื่อศึกษาความสามารถในการบริการ ปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดยใชรูปแบบการ สอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรว ของนักเรียนชั้น ประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 3. เพื่อเปรียบเทียบสมรรถนะรายวิชางาน เครื่องยนตเล็ก โดยใชรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของ แฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 ระหวางกอนเรียนกับหลังเรียน สมมติฐานการวิจัย 1. นักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 มี สมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมัน เชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดยใชรูปแบบการสอน ทักษะปฏิบัติของแฮรโรวหลังเรียนไมนอยกวารอยละ 75 2. นักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 มี ความสามารถในการบริการปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนต เล็กดีเซล โดยใชรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรว หลังเรียนไมนอยกวารอยละ 75 3. นักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 มี สมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่องระบบน้ำมัน เชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซลโดยใชรูปแบบการสอน ทักษะปฏิบัติของแฮรโรวหลังเรียนสูงกวากอนเรียน วิธีดำเนินการวิจัย การวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงคเพื่อศึกษา เปรียบเทียบสมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก และ เพื่อศึกษาความสามารถในการบริการปมน้ำมัน เชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล ของนักศึกษา ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปที่ 1 ที่เรียนโดยใชรูปแบบ การเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวโดยมีหัวขอ ในการดำเนินการวิจัยดังนี้ ประชากรและกลุมตัวอยาง แบบแผนการวิจัย เครื่องมือที่ใชในการวิจัย การเก็บ รวบรวมขอมูล การวิเคราะหขอมูล และสถิติที่ใชในการ วิเคราะหขอมูล ประชากรและกลุมตัวอยาง 1. ประชากร เปนนักศึกษาประกาศนียบัตร วิชาชีพชั้นปที่ 1 จำนวน 2 หองเรียน จำนวน 34 คน ภาคการเรียนที่ 2 ปการศึกษา 2566 วิทยาลัยเทคนิค กาญจนาภิเษกอุดรธานี ซึ่งจัดหองเรียนในแตละ หองเรียนเปนแบบคละความสามารถ 2. กลุมตัวอยาง เปนนักศึกษาประกาศนียบัตร วิชาชีพชั้นปที่ 1 จำนวน 18 คน ภาคการเรียน ที่ 1 ปการศึกษา 2566 วิทยาลัยเทคนิคกาญจนาภิเษก อุดรธานี ที่ไดมาจากการสุมตัวอยางแบบกลุม (Cluster Random Sampling)

แบบแผนการวิจัย การศึกษาครั้งนี้มีแบบแผนการทดลองแบบ กลุมเดียวทดสอบกอนและหลังการทดลอง (One Group Pretest-Posttest Design) สอบกอน ทดลอง สอบหลัง T1 X T2 สัญลักษณที่ใชในแบบแผนการทดลอง T1 แทน การทดสอบกอนเรียน X แทน รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติ ของแฮรโรว T2 แทน การทดสอบหลังเรียน เครื่องมือที่ใชในการวิจัย 1. แผนการจัดการเรียนรูที่ใชรูปแบบการสอน ทักษะปฏิบัติของแฮรโรวจำนวน 1 แผน 2.แบบทดสอบสมรรถนะวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล เปน แบบทดสอบปรนัยชนิดเลือกตอบ 4 ตัวเลือก 3. แบบวัดทักษะการปฏิบัติงาน เรื่อง การ บริการปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล เปนรายการตรวจสอบการปฏิบัติงาน จำนวน 8 หัวขอ การวิเคราะหขอมูล ในการวิเคราะหขอมูลการจัดการเรียนรูวิชา งานเครื่องยนตเล็ก โดยใชรูปแบบการเรียนการสอน ท ั ก ษ ะป ฏ ิ บ ั ต ิ ข อง แ ฮรโร วข อ ง น ั ก ศ ึ ก ษาชั้น ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปที่ 1 ผูวิจัยดำเนินการ วิเคราะหดังนี้ 1. ศึกษาสมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดยหา คาเฉลี่ย สวนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และรอยละ 2. เปรียบเทียบทักษะการปฏิบัติงาน เรื่อง การบริการปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล ของ คะแนนหลังเรียนกับเกณฑรอยละ 75 ดวยการทดสอบ ที่แบบกลุมเดียว (t-test For One Sample) 3. เปรียบเทียบสมรรถนะรายวิชางาน เครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็ก ดีเซลของคะแนนกอนเรียนและหลังเรียนดวยการ ทดสอบทีแบบไมอิสระ (t-test For Dependence Sample) สถิติที่ใชในการวิเคราะหขอมูล 1. สถิติพื้นฐาน คือ คาเฉลี่ย ( X ) รอยละ และ สวนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) โดยใชโปรแกรม สำเร็จรูปทางสถิติสำหรับขอมูลทางสังคมศาสตร 2. สถิติที่ใชทดสอบความแตกตางของทักษะ การปฏิบัติงาน เรื่อง การบริการปมน้ำมันเชื้อเพลิง เครื่องยนตเล็กดีเซล คือ รอยละ และการทดสอบที่ แบบกลุมเดียว 3. สถิติที่ใชทดสอบความแตกตางของ สมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมัน เชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล ระหวางกอนเรียนกับหลัง เรียน คือ การทดสอบที่แบบไมอิสระโดยใชโปรแกรม สำเร็จรูปทางสถิติสำหรับขอมูลทางสังคมศาสตร

ผลการวิเคราะหขอมูล ตอนที่ 1 การศึกษาสมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดยใชรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 หลังเรียนไมนอยกวา รอยละ 75 ดังตารางที่ 1 ตารางที่1 ผลสมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดยใชรูปแบบ การสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 หลังเรียนไมนอยกวารอยละ 75 รายการประเมิน จำนวน นักเรียน คะแนน เต็ม คะแนน รวม คะแนนเฉลี่ย ประสิทธิภาพ คะแนนสมรรถนะ รายวิชาหลังเรียน 18 20 271 15.06 75.28 ตอนที่ 2 ผลวิเคราะหคะแนนทักษะการบริการปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล ที่โดยใชรูปแบบ การสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 หลังเรียนเทียบกับเกณฑรอยละ 75 ดังตารางที่ 5 ตารางที่2 ผลวิเคราะหคะแนนทักษะการบริการปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดยใชรูปแบบการสอน ทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 หลังเรียนเทียบกับเกณฑรอยละ 75 (n=18) การทดสอบ X S.D. df t Sig. (2-tailed) ความสามารถในการบริการ ปมน้ำมันเชื้อเพลิง เครื่องยนตเล็กดีเซล 33.67 8.81 17 1.77 0.095 * มีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 ตอนที่ 3 การเปรียบเทียบสมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็ก ดีเซล ที่โดยใชรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 ระหวางกอน เรียนกับหลังเรียน ดังตารางที่ 6

ตารางที่ 3 ผลเปรียบเทียบสมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดยใชรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 ระหวางกอนเรียนกับ หลังเรียน (n=18) การทดสอบ X S.D. df S.D.D t Sig. (2-tailed) กอนเรียน 7.64 3.61 17 2.71 11.24 0.000 หลังเรียน 15.06 3.37 * มีนัยสำคัญทำงสถิติที่ระดับ .05 อภิปรายผล 1. สมรรถนะรายวิชางานเครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซลโดยใชรูปแบบ การสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้น ประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 มีคาเฉลี่ยหลังเรียน เทากับ 15.06 คะแนน คิดเปนรอยละ 75.28 เมื่อ เปรียบเทียบหลังเรียนกับเกณฑ พบวา นักเรียนมี สมรรถนะรายวิชาหลังเรียน สูงกวาเกณฑอยางมี นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ซึ่งเปนไปตามสมมติฐาน ขอที่ 1 ทั้งนี้เพราะการใชรูปแบบการเรียนการสอน ทักษะปฏิบัติของแฮรโรวเริ่มจากการปฏิบัติที่งายไปสู การปฏิบัติที่มีความยากและซับซอนมาก และมี กระบวนการพัฒนาทักษะจากการเลียนแบบจน สามารถกระทำหรือปฏิบัติงานอยางเปนธรรมชาติใน สถานการณตาง ๆ ที่หลากหลายได สอดคลองกับ งานวิจัยของ พุฒิญา อาจหาญ (2563: บทคัดยอ) ได พัฒนากิจกรรมการเรียนรูตามแนวคิดของแฮรโรว เพื่อ เสริมสรางทักษะปฏิบัติรำวงมาตรฐาน ของนักเรียนชั้น ประถมศึกษาปที่ 3 ผลวิจัยพบวา กิจกรรมการเรียนรู ตามแนวคิดของ แฮรโรวมีประสิทธิภาพตามเกณฑ 88.64/87.27 นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลัง เรียนสูงกวากอนเรียนอยางมีนัยสำคัญทางสถิติที่ละดับ .05 มีทักษะปฏิบัติการรำวงมาตรฐาน โดยใชกิจกรรม การเรียนรูตามแนวคิดของ แฮรโรว อยูระดับดีมาก คิด เปนรอยละ 80 2. ผลวิเคราะหคะแนนทักษะการบริการ ปมน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล โดยใชรูปแบบ การสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวของนักเรียนชั้น ประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 เทียบคะแนนทักษะการ ปฏิบัติงานหลังเรียนกับเกณฑรอยละ 75 มีคาเฉลี่ยและ สวนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เทากับ 33.67 คะแนน และ 8.81 ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑพบวา นักเรียนมีความสามารถในการบริการปมน้ำมัน เชื้อเพลิงเครื่องยนตเล็กดีเซล หลังเรียนสูงกวาเกณฑ อยางมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สอดคลองกับ

งานวิจัยของ นรนิติ พรหมพื้น, เพชรผอง มยูขโชติ และ จรีลักษณ รัตนาพันธ (2563: บทคัดยอ) ไดพัฒนา ทักษะการเขียนแบบเบื้องตน ดวยรูปแบบการสอน ทักษะปฏิบัติของแฮรโรว สำหรับนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปที่ 6 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย นนทบุรีผลการวิจัยปรากฏวา ผลการวิเคราะหคะแนน ทักษะการเขียนแบบเบื้องตน ดวยรูปแบบการสอน ทักษะปฏิบัติของแฮรโรว พบวา นักเรียนมีคะแนน สูง กวาเกณฑมาตรฐานรอยละ 70 ทุกคน อยางมีนัยสำคัญ ทางสถิติที่ระดับ .01 3. ผลเปรียบเทียบสมรรถนะรายวิชางาน เครื่องยนตเล็ก เรื่อง ระบบน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องยนต เล็กดีเซล ที่โดยใชรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของ แฮรโรวการทดสอบกอนเรียนและหลังเรียนของ นักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปที่ 1 มีคาเฉลี่ย เทากับ 7.64 คะแนน และ 15.06 คะแนน ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบคะแนนสอบกอนเรียนกับหลังเรียน พบวา คะแนนสอบหลังเรียนของนักเรียนสูงกวากอน เรียนอยางมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สอดคลอง กับงานวิจัยของ เยาวนา สิทธิเชนทร (2560: บทคัดยอ) ไดพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรูตามรูปแบบการเรียน การสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรวสำหรับนักเรียนชั้น ประถมศึกษาปที่ 3 ผลการวิจัยปรากฏวา ผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนของนักเรียนหลังจากที่เรียนโดยใชชุด กิจกรรมการเรียนรูดังกลาวสูงกวาผลสัมฤทธิ์กอนเรียน อยางมีนัยสําคัญทางสถิติที่ ระดับ .05 ขอเสนอแนะ 1. ขอเสนอแนะเพื่อใชในการจัดการเรียน การสอน 1.1 ผูสอนตองศึกษาและทำความเขาใจ ขั้นตอนแตละขั้นตอนของรูปแบบการเรียนการสอน ทักษะปฏิบัติของแฮรโรวเปนอยางดีมีความอดทนใน การรอฟงความคิดเห็นตาง ๆ จากผูเรียน ใสใจ และ คอยใหคำชี้แนะอยางทั่วถึง ไมลำเอียงหรืออคติ สราง ความรูสึกเปนกันเองระหวางผูเรียนและครูผูสอน 1.2 การจัดการเรียนการสอนทักษะ ปฏิบัติของแฮรโรวเปนรูปแบบการสอนที่ตองใชเวลาใน การจัดการเรียนรู ดังนั้นครูผูสอนจำเปนตองวางแผน เรื่องเวลาใหดีและปฏิบัติตามแผนที่กำหนดไวเพื่อ ปองกันการสอนเนื้อหาในเรื่องอื่น ๆ ไมทันกับเวลา 1.3 การจัดการเรียนการสอนทักษะ ปฏิบัติของแฮรโรวจะทำใหนักเรียนเกิดทักษะจากการ ปฏิบัติงาย ๆ ไปสูทักษะที่มีความซับซอนมาก ดังนั้น กิจกรรมหรือสถานการณที่ครูสรางขึ้นตองเปน สถานการณทั่วไปที่อยูในชีวิตประจำวันหรือเปน สถานการณที่นักเรียนจะไดพบในการปฏิบัติงาน 2. ขอเสนอแนะในการวิจัยครั้งตอไป ควรมีการศึกษาขอมูลและงานวิจัย ที่ เกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของ แฮร โรวที่มีการวัดความพึงพอใจ เพิ่มเติม

เอกสารอางอิง กมลวรรณ ตังธนกานนท. (2557). การวัดและประเมินทักษะการปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพจุฬา ลงกรณมหาวิทยาลัย. กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). แนวทางการวัดและประเมินผลในชั้นเรียน กลุมสาระการเรียนรู การงานอาชีพและเทดโนโลยี. กรุงเทพฯ: โรงพิมพองคกรรับสงสินคาและพัสตุภัณฑ. เกษมณี พุกหนา. (2555). ผลของรูปแบบการจัดการเรียนรูทักษะปฏิบัติของซิมพซันเสริมดวย เทคนิคระดมสมองตอทักษะปฏิบัติงานผลงานความคิดสรางสรรคและผลสัมฤทธิ์ทางการ เรียนลาระงานประดิษฐของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปที่ 5. วิทยานิพนธปริญญาครุสตรมหา บัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. จริยา อันเบา. (2563). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรูทักษะปฏิบัติฟอนออนซอนสาดบานแพงสำหรับ นักเรียนมัธยมศึกษาปที่ 3 ตามแนวคิดของแฮรโรว. วิทยานิพนธปริญญาครุสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. เจริญวิชญ สมพงษธรรม. (2553). การพัฒนาสมรรถนะการปฏิบัติงาน: สมรรถนะหลัก (Core Comptency). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา. ณัฐพัชร มหายศนันท และปรุฬหจักร อัครารัศมสกุล. (2563). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู นาฏศิลปเพื่อเสริมทักษะเรื่องฟอนซอปนฝายโดยวิธีการสอนแบบทักษะปฏิบัติของแฮรโรว. วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตรและสังคมศาสตรมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค, 7(2), 65-75. ทิวัตถ มณีโชติ. (2554) การพัฒนาสมรรถนะ ตัวชี้วัด และเครื่องมือวัดดานการวัดและประเมินผล การศึกษาของครูระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร: กรุงเทพฯ. DOI:https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/PNRU.res.20114 ทิศนา แขมณี. (2564). ศาสตรการสอน: องคความรูเพื่อการจัดกระบวนการเรียนรูที่มีประสิทธิภาพ. พิมพครั้งที่ 25. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย. ธเนศ ขำเกิด (2555). สมรรถนะ คือ อะไร. สืบคนเมื่อ 20 มกราคม 2566, จาก https://www.gotoknow.org/posts/30162.

นพระพี ชูน้ำเที่ยง. (2557). ผลของรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีสเสริมดวยเทคนิคเพื่อน ชวยเพื่อนและการใชวิดิทัศนที่มีตอทักษะนาฎศิลปและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 1. วิทยานิพนธปริญญาครุสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. นรนิติ พรหมพื้น, เพชรผอง มยูขโชติ และจรีลักษณ รัตนาพันธ(2563: 34-45).การพัฒนาทักษะการ เขียนแบบเบื้องตน ดวยรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของแฮรโรว สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปที่ 6 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย นนทบุรี. การประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 10. วิทยานิพนธปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศึกษาศาสตร มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. บุสดี พงศาเจริญนนท. (2558). ผลของการเรียนตามรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของซิมพซันเสริม ดวยเทคนิคการใชคำถามตามแนวคิดหมวกหกใบตอทักษะปฏิบัติการประดิษฐบายศรีและ ความสามารถในการคิดแกปญหาเชิงสรางสรรคของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปที่ 4. วิทยานิพนธปริญญาครุสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏ อุดรธานี. ประวีนา เอี่ยมยี่สุน. (2564). การประเมินผลการเรียนรูดานทักษะพิสัย. วารสารวิพิธพัฒนศิลป บัณฑิตศึกษา, 1(2), 18-32. ปญญา สังขภิรมย และสุนทร พานิชกุล. (2550). สุดยอดวิธีสอนการงานอาชีพและเทคโนโลยี: นำไปสูการจัดการเรียนรูของครูยุคใหม. นนทบุรี: บริษัทไทยรมเกลาจำกัด. พุฒิญา อาจหาญ. (2563). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรูตามแนวคิดของ แฮรโรว เพื่อเสริมสราง ทักษะปฏิบัติ รำวงมาตรฐาน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปที่ 3. Journal of Modern Learning Development, 5(6), 214-224. พูลสวัสดิ์ มาลา. (2559). ผลของรูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีสเสริมดวยแบบฝก ทักษะปฏิบัติตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะปฏิบัติคอมพิวเตอรของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปที่ 4. วิทยานิพนธปริญญาครุสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. เพชรผอง มยูขโชติ. (2558). การประดิษฐของใช. ใน ประมวลสาระชุดวิชาการจัดประสบการณการ เรียนรูวิชาอาชีพ. (หนวยที่ 3, หนา 21-37). นนทบุรี: สาขาวิชาศึกษาศาสตร มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ไพโรจน คะเชนทร. (2556). การวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. สืบคนเมื่อ 21 มกราคม 2566, จาก www.attoongpel.com/Sarawichakarn/wichakarn/1-10 การวัดผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียน 10.pdf. มาลินี จุฑะลพ. (2537). จิตวิทยาการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ: อักษรพิพัฒน. เยาวนา สิทธิเชนทร. (2560). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรูตามรูปแบบการเรียนการสอนทักษะ ปฏิบัติของแฮรโรว เรื่องงานประดิษฐจากวัสดุเหลือใช กลุมสาระการเรียนรู การงานอาชีพและ เทคโนโลยี สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปที่ 3 ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาสงขลา เขต 1. วิทยานิพนธปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต แขนงวิชาหลักสูตรและการ สอน สาขาวิชาศึกษาศาสตร มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. วิทยาลัยเทคนิคกาญจนาภิเษกอุดรธานี. (2564). รายงานผลสมรรถนะทางการเรียน ประจำป การศึกษา 2564. อุดรธานี: วิทยาลัยเทคนิคกาญจนาภิเษกอุดรธานี. สมชาย วรกิจเกษมสกุล. (2553). การวัดและประเมินผลการศึกษา. พิมพครั้งที่ 3. อุดรธานี: โรงพิมพอักษรศิลป. สมนึก ภัททิยธนี. (2546). การวัดผลการศึกษา. พิมพครั้งที่ 4. กาฬสินธุ: ประสานการพิมพ. ส.วาสนา ประวาพฤกษ. (2537). การวัดผลจากการปฏิบัติจริง. วัดผลการศึกษา. 16(47), 36-42. สำนักมาตรฐานการอาชีวศึกษาและวิชาชีพ. (2561). คูมือการจัดทำแผนการจัดการเรียนมุงเนน สมรรถนะเลมนี้จัดทำขึ้นเพื่อใชเปนแนวทางในการจัดการเรียนรูของสถนศึกษาอาชีวศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. ________. (2565). หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ พุทธศักราช 2562 (ปรับปรุง พ.ศ. 2565). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพชุมนุมสหกรณการเกษตรแหงประเทศไทย. สุคนธ สินธพานนท. (2550). สุดยอดวิธีสอนสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรมนำไป การจัตการเรียนรู ของครูยุดใหม. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน. สุชาติ ศิริสุขไพบูลย. (2527). เทคนิคและวิธีการสอนวิชาชีพ. กรุงเทพฯ: สถาบันเทคโนโลยีพระจอม เกลาพระนครเหนือ. สุวิมล วองวานิช. (2545). การวัดทักษะปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: ภาควิชาวิจัยการศึกษา คณะครุศาสตร จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.

อภิชาติ อนุกูลเวช. (2551). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนฝกปฏิบัติทางเทคนิคบนเครือขาย อินเทอรเน็ตสำหรับนักเรียนอาชีวศึกษา. ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยี การศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. อานนท ศักดิ์วรวิชญ. (2547). แนวคิดเรื่องสมรรถนะ Competency: เรื่องเกาที่เรายังหลงทาง. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย. Harrow, A.J. (1972). A taxonomy of The Psychomotor Domain. New Yok: David Mckay.