ระบบเปลี่ยนชีวิต

101 … หลงัจากคุยกบัหม่าตา้เมื่อครู่และปรับความเขา้ใจกนัแลว้รวมท้งักา ชบัอีกฝ่ายให้ส่งเงินมาเพิ่ม หลี่วเ์ออ้ร์ก็ รู้สึกมีความหวงัข้ึนอีกคร้ังแมแ้ต่อาหารกลางวนัที่เป็นหมนั่โถวใส่น้า แกงแจกฟรีกย็งัรู้สึกเอร็ดอร่อย ขณะที่เขาพยายามสูดกลิ่นหอมของอาหารและดื่มด่า กบักลิ่นหอมของหมนั่โถวชิ้นที่สี่จอภาพขนาดใหญ่ใน โรงอาหารกพ็ลนั ปรากฏภาพหอ้งส่วนตวัข้ึน ในตอนแรกหลี่วเ์ออ้ร์ไม่สนใจแต่แลว้เสียงกินอาหารรอบๆ ตวัเขากเ็งียบลง เมื่อเงยหนา้ข้ึนมอง เขากต็อ้งกดั ฟันกรอดทันที ผู้อาวุโสจางใจดีเสียที่ไหนล่ะขนาดตอนกินขา้วกย็งัไม่ปล่อยวาง เที่ยวสงั่สอนอยไู่ด!้ ในห้องส่วนตวักวา้งใหญ่บนหน้าจอมีแขกนั่งอยู่คนหน่ึง สองสามวนัมาน้ีเขาคุน้เคยแขกคนน้ันดีเขาคือ สหายฟางหนิงที่เป็นตวัอยา่งผถูู้กปลุกพลงัพิเศษที่ผูอ้าวุโสจางเอ่ยถึงหลายคร้ัง แต่กลบัถูกเขามองวา่เป็นคน ข้ีขลาดอนัดบัหน่ึงในบรรดาคนถูกปลุกพลงัพิเศษ ดูจากขอ้ความบนหนา้จอแลว้นี่เป็นการถ่ายทอดสดเพื่อสงั่สอนตวัเองแมแ้ต่คนกินขา้วกย็งัจะถ่ายใหดู้ชกัจะ ทนไม่ไหวแลว้! หลี่วเ์ออ้ร์เงยหนา้ข้ึนกเ็ห็นวา่กลอ้งค่อยๆ ฉายภาพโต๊ะอาหารขนาดใหญ่แบบหมุนอตัโนมตัิส่วนคนที่อยขู่า้ง โต๊ะอาหารก็ปรากฏตวัแวบๆ โต๊ะอาหารใหญ่เต็มไปดว้ยอาหารรสเลิศ เน้ือสัตว์และอาหารทะเล น้า แกงที่ ปรุงอยา่งพิถีพิถนัอาหารที่แกะสลกัเป็นพิเศษ อาหารแต่ละจานวิจิตรบรรจงสวยงาม ไอร้อนออกมาจากดา้น ในอาหารแค่ดูก็รู้ว่ารสชาติอร่อยล้า อีกท้งัหนา้ตาท่าทางของคนน้นัก็มีความสุขเพราะฉะน้นัมนัตอ้งอร่อย แน่นอน… หลี่วเ์ออ้ร์มองอาหารโอชะแลว้มองหมนั่โถวแข็งๆ ในมือ ฉับพลนัก็รู้สึกว่ากลืนไม่ลง ความโมโหปะทุ ข้ึนมา… ถา้หลี่วเ์ออ้ร์รู้วา่ผชู้ายที่กา ลงัเพลิดเพลินกบัอาหารอร่อยม้ือใหญ่เป็นตน้เหตุความหายนะที่ทา ใหเ้ขาตกอยใู่น สถานการณ์น้ีเขาคงจะโมโหกวา่เดิมแน่นอน… … ‘คุณไดค้่าความโกรธจากหลี่วเ์ออ้ร์คุณไดค้่าความโกรธจากเฝิงซานไฉ คุณไดค้่าความโกรธจาก XXX…’ ‘ขณะน้ีความกา้วหนา้สลอ็ตความโกรธระดบัสามคือ100%’

102 การแจง้เตือนของระบบทา ใหฟ้างหนิงที่กา ลงัเพลิดเพลินกบัการรับประทานอาหารในหอ้งส่วนตวัระดบัวีไอ พีของร้านอาหารตนเองรู้วา่กลุ่มคนของหน่วยกิจการพิเศษกา ลงัแอบถ่ายทอดสดตอนเขากินขา้วอีกแลว้ การปรากฏค่าความโกรธน่าจะเป็นผลตอบรับจากพวกนกัเรียนโปรแกรมเรียนซ้า ที่กา ลงัทนทุกข์ล าบาก ฟางหนิงรู้จากระบบวา่หน่วยกิจการพิเศษไดว้างจอภาพไวใ้นร้านอาหารของเขาหลายจุดเพื่อติดตามกิจกรรม ของเขาแต่เขาแสร้งทา เป็นไม่รู้ตวัและปล่อยไปไม่สนใจ เพื่อให้คนเหล่าน้ีรู้สึกสบายใจและเพื่อให้ตวัเองแยกตวัจากอศัวิน A โดยสิ้นเชิง ในเมื่ออีกฝ่ายตอ้งการเห็น กิจกรรมของเขา ฟางหนิงกจ็ะแสดงใหดู้ ฟางหนิงเปลี่ยนสถานที่กินขา้วเป็นร้านอาหารของตนเอง ประจวบเหมาะที่ครัวดา้นหลงัร้านอาหารใหญ่กวา่ บา้นและมีเครื่องมือพรั่งพร้อมกวา่มากจึงสะดวกในการขนยา้ยวตัถุดิบใหม่จากภายนอกระบบทา อาหารได้ มีประสิทธิภาพมากข้ึน และยงัพาตวัลูกมือมาด้วย โชคดีที่คนของสา นกังานหน่วยกิจการพิเศษไม่รู้และยงัไวห้นา้ฟางหนิงบา้งจึงไม่ไดต้ิดจอมอนิเตอร์ไวใ้น บ้านของเขา ไม่อย่างน้ันฟางหนิงต้องทุ่มเงินจ้างบอด้ีการ์ดมืออาชีพแน่นอน เพราะจะเอาแต่พ่ึงพา ความสามารถของระบบตรวจสอบจอภาพไม่ได้ช่วงพกัผอ่นเขาไม่อยากใหภ้ าพบ้าๆ บอๆ ที่บ้านตัวเองต้อง ถูกฉายออกไป… ฟางหนิงไม่ไดก้งัวลที่ถูกถ่ายทอดสด เพราะบทสนทนาท้งัหมดของเขากบัระบบเกิดข้ึนในพ้ืนที่ของระบบ คนอื่นไม่มีทางไดย้นิ เวลาน้ีเขาจึงสามารถเพลิดเพลินกบัอาหารม้ือใหญ่ที่ระบบเตรียมใหไ้ดอ้ยา่งเอร็ดอร่อยขณะที่ถูกกลุ่มคนจอ้ง มอง ทา อย่างน้ียงัมีขอ้ดีอีกอยา่ง ทุกคร้ังที่กินขา้ว หากถูกคนของหน่วยกิจการพิเศษถ่ายทอดสด จะทา ให้คนอื่น โกรธตวัเองไม่มากก็นอ้ย สล็อตความโกรธระดบัสามที่ใชห้มดไปก็กลบัมาเต็มอยา่งรวดเร็ว ค่าความโกรธ ไดม้าง่ายมาก มิน่าตอนน้ีจึงใชร้ะบบไดต้ามตอ้งการ การถ่ายทอดสดบนหนา้จอจะเห็นแต่รูปลกัษณ์ภายนอกแต่มองไม่เห็นภายใน หากพวกคนที่ดูถ่ายทอดสดรู้ ล่ะก…็.ตอ้งอิจฉาตาร้อนตายแน่นอน อาหารม้ือน้ีใช้วตัถุดิบช้ันเลิศราคาแพงหูฉี่และมีส่วนผสมของยาสมุนไพรล้า ค่าหลายชนิดที่ปรุงอย่าง พิถีพิถัน อาหารม้ือน้ีน่าจะราคาเท่าไรกนัล่ะ

103 สามพันหรือห้าพันเหรอ ไม่นับค่าแรงของระบบ เพียงแค่วตัถุดิบหรือก็คือราคาอาหารบนโต๊ะอาหารท้งัชุดก็จะมีราคาเจ็ดหมื่นถึง หน่ึงแสนแลว้เมื่อรวมอาหารเชา้วนัหน่ึงสามม้ือตอ้งใชเ้งินถึงสองสามแสน หรือพูดไดว้่ารายไดเ้ดือนละ ยสี่ิบลา้นของฟางหนิงน้นัส่วนใหญ่หมดไปกบัการกิน การทุ่มเงินมากขนาดน้ีย่อมไม่เปล่าประโยชน์ระบบแจ้งว่าการกินอาหารที่ปรุงด้วยยาสมุนไพรนานๆ ประโยชน์ขอ้แรกจะช่วยส่งเสริมร่างกาย ปรับปรุงคุณสมบตัิของกระดูกชา้ๆ ประหยัดคะแนนคุณสมบัติอัป เกรดอิสระที่ล้า ค่า ในเมื่อการอปัเกรดหน่ึงเลเวลมีเพียงหน่ึงคะแนน ส่วนประโยชน์อีกขอ้คือเสริมการทา งาน ของอวยัวะต่างๆ ในร่างกายและชะลอการทรุดโทรมของอวยัวะ… น่าเสียดายที่ฟางหนิงไม่รู้สึกถึงประโยชนข์องขอ้แรก ส่วนขอ้หลงัทา ใหเ้ขานึกถึงขอ้ดีที่อธิบายไม่ได้แต่ไม่รู้ เพราะเหตุใดจึงไม่รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่ชดัเจน แต่ระบบไม่เคยโกหกเขา นี่อาจเป็นเพราะวา่ตอ้งกินเป็น เวลานานถึงจะเห็นผล… ยังดีที่ได้รับประโยชน์ส าคัญที่สุดมาแล้วเรียบร้อย คา แนะนา ก่อนหนา้น้ีของฟางหนิงคือ“ในเมื่อระบบไม่สนใจรสชาติเปร้ียวเผด็เคม็หวาน ง้นัฉนัจะทา หนา้ที่ เอง แกจะไดม้ีเวลาฝึกฝนกา ลงัภายใน รับประกนัว่าขณะที่คนอื่นกา ลงักินอิ่มนอนหลบัส่วนพวกเราก็ยงั ฝึกฝนอย”ู่ ฟางหนิงพูดจามีเหตุมีผล ระบบจึงไม่โตแ้ยง้และยงัไม่เรียกใชฟ้างหนิงไปทา อาหาร เพราะเขาบอกว่าไม่มี ทักษะชีวิตและฝี มือท าอาหารเหมือนระบบ ต่อให้ใชว้ตัถุดิบดีแค่ไหน พอทา ออกมาสุดทา้ยแลว้เกรงว่าจะ ไดผ้ลปรับปรุงร่างกายไม่ถึงหน่ึงในสิบ… หลงัจากที่ฟางหนิงกินอาหารม้ือใหญ่แลว้เขากย็งัรู้สึกวา่ตนสามารถกินไดอ้ีกสกัสองจาน ส่วนพวกที่ดูเขากินขา้วผ่านการถ่ายทอดสดต่างโมโหเดือดดาลจนแทบทนไม่ไหวแลว้แมว้่าบางคนจะเคย เห็นแลว้สองสามคร้ังกต็าม แต่กย็งัโมโหทุกคร้ังที่ไดดู้ คร้ังแรกที่ไดเ้ห็นวา่คนอื่นกินอะไรบา้ง หลี่วเ์ออ้ร์ที่ตอนน้ีมีเพียงหมนั่โถวคอยประทงัความหิวโหยกย็งิ่โกรธ จนจุกอกเขารู้วิธีทา การบา้นของผูอ้าวุโสจางแลว้ความสุขที่แทจ้ริงน้นัง่ายมาก ฉันกินหมนั่โถวแกกินเน้ือ แกสุขฉันทุกข์ เขาขอสาบาน วนัไหนที่ออกไปได้เขาจะเป็นนกักีฬากรีฑาที่โด่งดงัที่สุด จุดประสงคม์ ีเพียงอยา่งเดียว เพื่อ ไลฟ์กินอาหารม้ือใหญ่ทุกวนั…

104 แน่นอนว่าหลี่วเ์ออ้ร์ไม่รู้เลยแมแ้ต่น้อย ว่าต่อให้เขาจะทา ตามเป้าหมายส าเร็จและอยากจะทา อย่างน้ีก็ยงั เป็นไปไม่ได้เพราะมนัคือผลของการมีระบบเป็นของตนเอง ซ่ึงมีแต่ฟางหนิงเท่าน้นัที่จะทา ได…้ วนัรุ่งข้ึน หลี่วเ์ออ้ร์กร็ู้สึกวา่ ในที่สุดความสุขของตวัเองกม็าถึงเสียที “หลี่วเ์ออ้ร์มีคนส่งเงินมาให้มาเซ็นชื่อรับเงินสิ”ครูฝึกถือกระเป๋าหนังใบใหญ่ไวใ้นมือขา้งหน่ึงแล้วร้อง เรียกหลี่วเ์ออ้ร์ที่กา ลงัออกแรงวิดพ้ืน สายตาอิจฉาหลายคู่พากนัมองหลี่วเ์ออ้ร์แน่นอนวา่มาส่งเงินเวลาน้ีจะตอ้งไม่นอ้ยแน่นอน เผลอๆ อาจจะเตม็ กระเป๋ า พวกเขาต่างอิจฉาหลี่วเ์ออ้ร์เพราะโรงอาหารใจดา ของฐานแห่งน้ีหลายคนที่เขา้มาก่อนหนา้น้ีต่างใชเ้งินที่พก มาหรือครอบครัวส่งใหไ้ปหมดเกล้ียงนานแลว้จึงไดแ้ต่ประทงัชีวิตไปกบัหมนั่โถวและน้า แกงฟรีเท่าน้นั พวกที่ถูกปลุกพลงัพิเศษกะทนัหัน คนในครอบครัวก็หวงัพ่ึงพวกเขาให้สร้างโชคลาภ แต่ยงัไม่ทนั ไดเ้งิน ทองคนก็เขา้ไปแลว้แถมยงัตอ้งเสียเงินทองมากขนาดน้ีเสียหนา้ไม่ใช่นอ้ยอยากจะไดเ้งินเพิ่มก็มีเพียงไม่กี่ คนที่เอ่ยปากขอจากครอบครัวได้ สายตาอิจฉาของทุกคนต่างจบัจอ้งไปที่กระเป๋าหนงัใบใหญ่พวกเขาต่างประเมินในใจว่าในน้นัมีเงินเท่าไร ถา้ไม่ถึงห้าแสน ก็ตอ้งถึงแสนสองแสนแน่นอน อย่างไรก็เพียงพอจะกินอาหารม้ือใหญ่ทุกวนั ไดส้ ักสาม เดือน แถมแต่ละม้ือกไ็ม่ซ้า กนัดว้ย แมโ้รงอาหารจะตระหนี่ถี่เหนียวไปมาก แต่หากอยากกินอะไรก็ได้หมด แน่นอนว่าเฉพาะอาหารที่ถูก กฎหมายเท่าน้ัน เพราะจุดประสงค์ส าคญัของโปรแกรมเรียนซ้ าก็คือเพื่อให้พวกเขาเรียนรู้ที่จะเคารพ กฎหมาย ท่ามกลางสายตาอิจฉาของทุกคน หลี่วเ์ออ้ร์เดินเชิดหนา้เขา้ไปหาครูฝึกระหว่างเดินไป เขารู้สึกมีความสุข กบัสายตาอิจฉาของทุกคนมากพลางคิดในใจวา่อิจฉาไปกไ็ร้ประโยชน์ใครใชใ้หพ้วกแกไม่มีพี่นอ้งที่ดีแบบ น้ีล่ะในที่สุดวนัน้ีฉนักจ็ะไดก้ินอาหารม้ือใหญ่แลว้อยา่งนอ้ยก็ไม่ตอ้งน้า ลายไหลแทบตายเหมือนเมื่อวานที่ ผู้อาวุโสจางเปิ ดไลฟ์ อาหาร “เรียนครูฝึก หลี่วเ์ออ้ร์รายงานตวั” เสียงของเขาดงักงัวานเปี่ยมพลงั “เซ็นเรียบร้อยก็รับกระเป๋าไป!”ครูฝึกวางกระเป๋าหนงัลงแมแ้ต่หางตากไ็ม่มองเพียงยนื่กระดาษและปากกา ให้ “ครับ ครูฝึก” หลี่วเ์ออ้ร์เซ็นชื่อของตวัเองบนตา แหน่งที่ระบุในกระดาษและยงัต้งัใจเขียนอยา่งสวยงาม

105 หลงัจากครูฝึกออกไปแลว้เขารอแทบไม่ไหวที่จะเปิดกระเป๋าหนงัที่อีกฝ่ายทิ้งไวใ้ห้ถึงยงัไงก็ไม่มีใครกลา้ ฉกฉวยอะไรที่นี่อยแู่ลว้ แต่พอเขาเปิดดูทุกคนก็ระเบิดเสียงหัวเราะครืนตามมาทนัทีบางคนที่หวงัจะไป “ยืม” เงินกับเขาตอน กลางคืน กลับต้องผิดหวงัอยา่งแรง… “บดัซบเอย้!” หลี่วเ์ออ้ร์มองเส้ือผา้ที่อดัแน่นอยใู่นกระเป๋า เขาอยากจะร้องไหแ้ต่กร็้องไม่ออกขา้งในยงัมีเส้ือ ขนสัตวส์ าหรับฤดูหนาวอีกดว้ย เขาดึงมนัออกมาก็พบว่าดา้นล่างยงัมีเงินสดปึกเล็กเขาหยิบเงินสดข้ึนมา อยา่งระมดัระวงัเมื่อเห็นจา นวนชดัเจนของมนักท็ ้งัโกรธและเศร้าข้ึนมาทนัที “หม่าตา้คราวน้ีฉันจะเลิกคบกบัแกจริงๆ! บอกแลว้ให้เอาเงินมาเพิ่มเยอะๆ แม่งกลบัส่งมาพนัเดียว!แกส่ง เส้ือผา้เยอะขนาดน้ีมาทา บา้อะไร” หลี่วเ์ออ้สาปแช่งพลางจบัธนบตัรสิบใบแน่น ไม่กลา้คลายมือ เงินหน่ึงพนั ไม่มากหรอก แต่ถ้ากินอาหารจานด่วนนอกบ้าน เดือนหน่ึงก็พอจะอยู่ได้สบายๆ ถ้าจะกิน เน้ือสตัวท์ุกวนักย็งัพอไหวอยา่งไรเมืองฉีกไ็ม่ไดม้ีค่าครองชีพสูงมาก แต่ที่ฐานเรียนซ้า แห่งน้ีโรงอาหารสุดใจดา แค่กินกะหล่า ปลีผดัก็ห้าสิบกว่าหยวนแลว้ถา้อยากกินดีกว่าน้ี หน่อย วนัหน่ึงตอ้งมีสองสามร้อยหยวน และถา้อยากจะฟุ่มเฟือยก็ตอ้งมีเงินเป็นพนัหยวน หากเทียบกบั ใน เมืองฉีแลว้เท่ากบัมาตรฐานโต๊ะงานเล้ียงช้นัดีหน่ึงโต๊ะเลยทีเดียวแต่ที่นี่สงั่ ไดแ้ค่อาหารจานสองจาน กล่าวไดว้า่หม่าตา้ใหเ้งินเขาพอแค่ค่าอาหารหรูวนัเดียว!แต่หลี่วเ์ออ้ร์ยงัตอ้งทนอยทู่ ี่นี่อีกสามเดือน เขาไม่รู้ ว่าจะมีโอกาสติดต่อคร้ังต่อไปไดเ้มื่อไร ซ่ึงนนั่หมายความว่าเขายงัตอ้งทนกินหมนั่โถวกบัน้า แกงเป็นหลกั เท่าน้นัและเมื่อหิวสุดๆ ถึงจะกลา้ไปสงั่กบัขา้วจานเลก็แกห้ิว… … “พี่ใหญ่พี่รอบคอบจริงๆ ตอนน้ีอากาศเริ่มหนาวแลว้ยงัต้งัใจไปหา้งซ้ือเส้ือผา้กนัหนาวใหห้ลี่วเ์ออ้ร์อีกใส่ ลงไปเตม็กระเป๋าดว้ย ช่วยหลี่วเ์ออ้ร์เตรียมพร้อมไดด้ีมาก หลี่วเ์ออ้ร์เห็นแลว้จะตอ้งมีความสุขแน่นอน และ ถึงแมพ้วกเราจะไม่มีพอ่แม่อีกอยา่งซานเหม่ยกต็ายเพื่อช่วยพวกเราแต่เรากย็งัมีพี่ใหญ่!” หนิวซื่อทอดสายตามองดว้ยความซาบซ้ึง แต่หม่าตา้กลบั โบกมือให้เล็กนอ้ยพร้อยเอ่ยข้ึน “เกรงใจขนาดน้ี ทา ไมกนัฉันไม่ดูแลพวกแกแลว้ใครจะดูล่ะ ต่อไปลงนรกแลว้เกิดซานเม่ยถามข้ึนมา ฉันจะมีหนา้ตอบได้ ยงัไงฐานนนั่แมว้่าจะใชส้อนซ้า แต่ไม่ถึงกบั ปล่อยให้อดตายหรอกแต่ใครจะสนว่าเขาจะสวมเส้ือผ้าอะไร

106 แมผู้ถู้กปลุกพลงัพิเศษร่างกายจะแขง็แรงไม่มีทางแขง็ตายแต่อีกไม่กี่วนัอากาศก็จะเยน็ลงแลว้หนาวข้ึนมา จะทนไหวไดย้งัไงล่ะ” “นนั่สิเมืองฉีเวลาหนาวแทบจะทนไม่ไหวแต่พวกเราเพิ่งจะซ้ือเส้ือผา้ใหห้ลี่วเ์ออ้ร์ไป ตอนน้ีเหลือเงินพอจะ กินเน้ือไดอ้ีกไม่กี่วนัหรือวา่พวกเราตอ้งไป…” หนิวซื่อเกาหวัถาม “ไม่ได้อศัวิน A ยงัจบัตาดูเราอยู่ลองไปหาพวกฮมัมิ่งเบิร์ดดูดีกว่า พอจะมีอะไรถูกกฎหมายให้ทา บา้ง ไหม…” ตอนน้ีหม่าตา้ยงัหวาดกลวัวา่อศัวิน A จะโผล่มา เขาไม่เคยเจอเรื่องแบบน้ีเลย พวกเราต่างไม่เคยรู้จกักนัและไม่เคยยงุ่เกี่ยวกบัผูห้ญิงอีกอยา่งก็ไม่เคยสังหาร ใครดว้ย เพียงแค่ชอบปลน้เงิน ลกัเลก็ขโมยนอ้ยของคนอื่นเพื่อประทงัชีวิต บุรุษชายชาตรีสมยัโบร่ าโบราณ กท็า อยา่งน้ีไม่ใช่หรือแลว้ทา ไมตอ้งไล่ล่ากดัไม่ปล่อยกนัถึงขนาดน้ีดว้ย ในบรรดาสามคน หลี่วเ์ออ้ร์มีพลงัพิเศษแข็งแกร่งที่สุด และมีกา ลงัขาดีที่สุด เขาถ่วงเวลาให้ท้งัสองไดห้นี ออกไปก่อน แต่สุดทา้ยกลบัถูกไล่ล่าอยา่งไม่ลดละกระทงั่หน่วยกิจการพิเศษน้นัมาตามเก็บไปไดส้า เร็จถูก พาตวัไปเขา้โครงการเรียนซ้า ชีวิตตอนน้ีจะหนักหนาสาหัสแค่ก็ไหนไม่รู้เพราะฉะน้นัก็หวงัว่ากระเป๋าที่ ส่งไปจะช่วยปลอบใจเขาได้บ้าง… … หม่าตา้เป็นพี่ใหญ่สุดในสามคนน้ีได้ไม่เสียเปล่าที่ไดต้า แหน่งน้ีเมื่อเทียบกบัหลี่วเ์ออ้ร์แลว้ความสามารถยงั เป็นรองเล็กนอ้ย แต่อศัวิน A ที่เขาพูดถึงหรือก็คือระบบยงัคงจบั ปีศาจสะสมค่าประสบการณ์เพื่ออปัเกรด การพดูวา่อีกฝ่ายยงัจบัตามองพวกเขากไ็ม่ผดิเลยสักนิด เพราะตอนน้ีมันจับได้แต่อาชญากรธรรมดา เมื่อเทียบกับความต้องการอัปเกรดคร้ังใหญ่แล้ว ค่า ประสบการณ์ยงันอ้ยเหลือเกิน อาชญากรที่มีพลงัพิเศษถูกโจมตีหลายคร้ังก็ไม่ยอมโผล่หนา้มาอีกถา้ตอนน้ี หม่าตา้หนิวซื่อกลา้ก่อคดีล่ะก…็ระบบจะไล่ตามพวกเขาทนัทีแมว้า่จะอยหู่ ่างกนัคนละโยชน์กเ็ถอะ… เมื่อเทียบกบัการทา งานหนกัและความทุ่มเทของระบบแลว้ ฟางหนิงเองก็ยงัคงนงั่เล่นเกมในอินเทอร์เน็ตคา เฟ่ของระบบเช่นเดิม… หลงัจากที่เขาเพิ่งกา จดับอสตวัหน่ึงได้ขอ้ความ QQ ก็เดง้ข้ึนมาบนหนา้จอคอมพิวเตอร์ส าหรับโอตาคุตวั พอ่แลว้การรับสายเป็นอะไรที่ทรมานมาก ปกติเขาไม่รับโทรศพัท์และคนที่ทา ใหเ้ขาตอ้งรับโทรศพัทก์ไ็ม่มี ทางโทรหาเขาตอนน้ี

107 “ประธานฟาง ช่วงน้ีไดโ้ชคลาภที่ไหนอีกเหรอ”ขอ้ความจากเพื่อน QQ ที่ไม่ค่อยไดต้ิดต่อกนั ประธานจา้ว แห่งบริษทัฉีเฉิงซิงเซิ่งกรุ๊ป นกัธุรกิจร้านอาหารและเป็นแฟรนไชส์ในเครือร้านอาหารของเขาทักทายมา ฟางหนิงมองเกมออนไลน์ที่เขากา ลงัเล่น บอสเพิ่งระเบิดอาวุธที่ขายได้สามพนัหยวนในเกม แลว้ตอบ ขอ้ความกลบัอยา่งสบายใจ“เจอสถานที่เจ๋งๆ แลว้ ประธานจา้วผมเพิ่งไดเ้งินสามพนัในหน่ึงนาที” “โอ้ยินดีดว้ย ยินดีดว้ย นั่นเป็นสถานที่ดีเยี่ยมจริงๆ” คู่สนทนาส่งขอ้ความชื่นชม แลว้รีบวกเขา้ประเด็น “เร็วๆ น้ีลูกชายของหวัหนา้ตระกูลฉีเพิ่งจะส่งบตัรเชิญถึงทุกคนในเมืองที่มีหนา้มีตา บอกว่ามียาวิเศษที่ยืด อายุรักษาโรคและช่วยเสริมสร้างร่างกายได้เขาเชิญเราเขา้ร่วมงานเล้ียงที่ครอบครัวพวกเขาจดัข้ึน คือว่า อยา่งน้ีนะ…ประธานฟางงานยงุ่มาก พวกเขากลวัวา่คุณจะไม่มา เลยไหวว้านผมมาเชิญคุณ บตัรเชิญกใ็หผ้ม มาแล้วด้วย…” ถา้เป็นเรื่องอื่น ฟางหนิงคงปฏิเสธแน่นอน ทุกวนัน้ีเขายุ่งอยู่กบัการเล่นเกมและอ่านนิยาย เขาจะมีเวลาไป งานเล้ียงของชนช้นัสูงไดอ้ยา่งไร… แต่คราวน้ีเขาตอ้งไปร่วมงาน ยงัตอ้งใชเ้วลาสักพกักว่าทหารเทพของระบบจะถือกา เนิดข้ึน และเพื่อความ ปลอดภยัยงัตอ้งเตรียมการอยา่งอื่นอีกมากดว้ยไม่แน่วา่จะสา เร็จในหน่ึงเดือน ฟางหนิงคิดวา่ถา้ยาของตระกูลฉีไดผ้ลจริงๆ เขาอาจซ้ือมนัสักสองสามเมด็เพื่อที่เขาจะไดเ้ตรียมพร้อม และ ต่อให้ไม่ใช่เพื่อเหตุผลอื่น แต่เพื่อประโยชน์ของเขาเองก็ควรจะตอ้งหาซ้ือมนับา้งเช่นกนัถา้หากบาดเจ็บ สาหสัข้ึนมากย็งัพอจะมีทางรักษาฉุกเฉินได้ระบบตอ้งเห็นดว้ยกบัการจ่ายเงินกอ้นใหญ่คร้ังน้ีแน่นอน ภายหลงัฟางหนิงก็จะรู้ว่ามาตรการป้องกนัที่หัวหนา้ระบบทา เพื่อป้องกนัเหตุไม่คาดฝันรอบคอบกว่าที่เขา คิดมากทีเดียว มากถึงข้นัที่เขาเข่าแทบทรุด… ฟางหนิงตกปากรับคา เขา้ร่วมงานเล้ียงโปรโมทยาของตระกลูฉีทนัที “ตกลง ประธานจา้วอุตส่าห์ใหเ้กียรติเชิญ กต็อ้งไปแลว้” “ประธานฟางให้เกียรติขนาดน้ีตอ้งขอบคุณมาก” ประธานจา้วยินดีอยา่งยงิ่เขารู้ว่าฟางหนิงคนน้ีค่อนขา้งมี นิสัยประหลาด เศรษฐีใหม่หนา้ใหม่พร้อมดว้ยรถยนตห์รูนางแบบสาวสวยวิลล่าโอ่อ่าในต่างประเทศเครื่องบิน และเรือ ยอช์ตครบครัน แทบรอไม่ไหวที่จะไดป้ระกาศกอ้งใหโ้ลกรู้ถึงความร่ ารวยของตน แต่คนคนน้ีที่คาดวา่จะมี รายไดเ้กือบสามร้อยลา้นต่อปีกลบั ไม่ลืมความต้งัใจเดิมของตนเลยสักนิด ยงัคงต้งัหน้าต้งัตาเล่นเกมและ

108 อ่านนิยายทุกวนัเช่นเดิม แมแ้ต่บา้นก็ราวกบัเช่าอยู่อยา่งมากที่สุดก็แค่เช่าห้องชุด เพราะจะสะดวกกว่าเวลา เขาเล่นเกม… เรื่องน้ีเป็นที่รู้กนั ในหมู่เศรษฐีและหอการคา้เมืองฉีมานานแลว้นอกเหนือจากกินและนอน หากฟางหนิง ไม่ไดน้อนอ่านนิยายอยบู่นโซฟาก็ตอ้งกา ลงันงั่เล่นเกมในห้องหนงัสือแน่นอน ชีวิตของเขาซ้า ซากจา เจจน น่าตกใจ… และถ้าคุณขอให้เขาไปออกงานสังสรรค์เชิญเขาประชุม หรือแม้แต่ยื่นโอกาสหาความร่วมมือเพื่อได้ ผลประโยชน์กอ้นโตร่วมกนัก็ไม่มีทางเลยที่จะเชิญเขาสา เร็จไม่ว่าใครจะชกัจูงก็ไม่ไดผ้ลอยา่งมากที่สุดก็ เชิญไดแ้ต่ตวัแทน ซ่ึงกค็ือผจู้ดัการร้านอาหารคนสวยนนั่เอง… ประธานจา้วไม่คิดมาก่อนเลยวา่เขาแค่ใชป้ระโยชน์จากความพยายามในตอนกลางคืน ลองทักไปใน QQ อีก ฝ่ายจะไวห้นา้มาร่วมงาน เรื่องน้ีทา ใหป้ระธานจา้วรู้สึกวา่ตนมีหนา้มีตามากใครกนับอกวา่อิทธิพลของเขาในเมืองฉีลดลง ไม่มีทางซะ หรอกแมแ้ต่เจา้อว้นหลิวที่มาใหม่ในสมาคมกค็งไม่สามารถเกล้ียกล่อมแบบน้ีไดแ้น่ ฟางหนิง “ขอบใจอะไรกนั ใครให้ร้านของประธานจา้วอยู่ในย่านการคา้ดีที่สุดในเมืองของเราล่ะ แถมให้ ส่วนแบ่งสูงสุดดว้ย” ฟางหนิงไม่ใช่ระบบที่ชอบทา ใหค้นอึดอดัจึงตอบกลบัไปแบบน้นัแต่เขาไม่มีทางบอกอีกฝ่ายวา่แน่วา่ความ จริงแลว้ตนตดัสินใจไปร่วมงานเพราะยาของตระกลูฉี ประธานจา้ว“ฮ่าฮ่า ประธานฟางอยา่คิดมากเลย ทุกคนไดป้ระโยชน์ร่วมกนัท้งัน้นัผมเปิดร้านไม่ไดห้วงัเงิน ทองเหมือนพวกเขา เพียงแค่อยากจะมีอาหารอร่อยๆ ตลอดเวลา พูดจริงๆ แลว้ก็เพราะเครื่องปรุงสูตรลบั เฉพาะของประธานฟาง ตอนน้ียอดขายของร้านจึงดีกวา่ที่ผมคาดไวม้ากทีเดียว” โชคดีที่นักธุรกิจร้านอาหารคนน้ีไม่เคยดูไลฟ์อาหารม้ือใหญ่ของฟางหนิงเลย ดูท่าแลว้คงจะเหมือนกบั จา้วอิ๋งที่วนัๆ เอาแต่มาขอขา้วกินที่นี่ฟางหนิงเจอคนประจบแบบน้ีก็รู้สึกยนิดีเลก็นอ้ย ใครๆ กช็อบฟังคา ชม กนัท้งัน้นันี่นา หลงัจากคุยกบั ประธานจา้วเสร็จแลว้ ฟางหนิงกเ็อ่ยกบัระบบที่กา ลงัง่วนกบัการตระเวนคน้หาปีศาจ “คราวน้ีตระกลูฉีมีเรื่องอีกแลว้พวกเขาอยากจะเชิญพวกเศรษฐีไปร่วมงานเปิดตวัยาวที่พวกเราแยง่มาไดเ้มื่อ คร้ังก่อน ฉนัดูยาตวัน้นัแลว้น่าจะมีผลต่อการรักษาระดบัหน่ึงแต่มนัเป็นแค่สูตรทดลอง ฉนัวา่จะซ้ือมาลอง

109 ดูถา้มนั ไดผ้ลจริงๆ ก็เก็บไวเ้ผื่อตอนบาดเจ็บ แกเคยบอกว่าต่อไปอาจจะมีผีที่ระดบัร้ายกาจกว่าน้ีโผล่มาได้ ไม่ใช่เหรอ” “ตอนน้ีโฮสตค์ิดถึงอนาคตบา้งแลว้ระบบยนิดีมากถึงเวลากไ็ปงานเถอะ” ฟางหนิงไดค้า ตอบยนืยนัก็รู้สึกมนั่ใจไม่สนใจเสียงของระบบอีกแลว้พูดต่อ“เรื่องเดียวที่ฉนักงัวลคือตวัตน ที่แทจ้ริงของฉันตอ้งปรากฏในงานเล้ียงเพื่อที่จะประมูลยานนั่ ไดส้ะดวกแต่ยาน้นัล้า ค่ามากไม่แน่อาจเกิด เหตุไม่คาดฝัน อาจจะตอ้งใชส้ถานะของอศัวิน A มาช่วยป้องกนัอนัตรายเมื่อถึงเวลาน้นัถา้ตอ้งการอศัวิน A มนุษยก์ลไกระดบัต่า ที่ปลอมสถานะที่แทจ้ริงของฉนัจะตอ้งปรากฏข้ึนดว้ยเพื่อป้องกนัไม่ใหใ้ครรู้วา่จู่ๆ ฉนั หายตวัไป…แต่ไม่รู้วา่ตอนน้ีมนุษยก์ลไกระดบัต่า นนั่จะรับมือกบัสถานการณ์ซบัซอ้นขา้งนอกไดไ้หม…” “โฮสตร์อบคอบมากในเมื่อเป็นอยา่งน้ีค่าประสบการณ์ที่เหลือเก็บไวเ้พื่อสร้างทหารเทพและจะเก็บไวอ้ปั เกรด กเ็อามาอปัเกรดมนุษยก์ลไกก่อน ค่าของมนัสูงกวา่” ระบบจดัการอปัเกรดมนุษยก์ลไกลทนัทีผา่นไปพกัหน่ึง ฟางหนิงกเ็ห็นการแจง้เตือนของระบบ “ระบบได้อัปเกรดมนุษย์กลไกระดับต ่าแล้ว โดยใช้วัสดุหนังคุณภาพสูงจ านวนหนึ่ง ใช้วัสดุเหล็กคุณภาพสูง จา นวนหน่ึง เลือดส ารองหน่ึงพนัมิลลิลิตร ผมและเล็บจา นวนหน่ึง เน้ือเยื่อบางส่วน สารเหลวบางชนิดใน ร่างกายจา นวนหน่ึงของแขง็บางอยา่งจา นวนหน่ึง…ขณะเดียวกนักใ็ชค้่าประสบการณ์10,000 คะแนน มนุษย์กลไกระดับต ่าพัฒนาเป็ นมนุษย์กลไกระดับกลางได้ส าเร็จ ตอนน้ีมีฟังก์ชนัดงัน้ีปลอมตวัสมบูรณ์แบบ (เหมือนกบัตวัจริงท้งักลิ่น เลือด ลายนิ้วมือ และเส้นผม) การ ควบคุมระยะไกล ความสามารถการสนทนาระดับกลาง ความสามารถเลียนแบบการเคลื่อนไหวระดับกลาง” “เยี่ยม นี่สุดยอดไปเลย ไม่รู้ว่าระบบมีเลือดส ารองต้งัแต่เมื่อไร” ไม่นานฟางหนิงก็เห็นการแจง้เตือนระบบ สวา่งข้ึนอีกคร้ัง เขาไม่สนใจเรื่องผมและเลบ็มากเท่าไรแต่วา่เลือดสา รองนี่สิมนัมาไดย้งัไงกนั “อืม ยงัไงก็ตาม ตอนน้ีโฮสตก์ินอาหารที่ดีทา ให้การสร้างเมด็เลือดแขง็แรงจึงสามารถเก็บเลือดไวใ้นพ้ืนที่ ระบบได้เผอื่ต่อไปบาดเจบ็สาหสัหรือสูญเสียเลือดมาก ตอนน้ีกจ็ะมีเลือดสา รองไวแ้ลว้สามพนัมิลลิลิตร” ไดย้นิเช่นน้ีฟางหนิงกหายสงสัยทันทีแล้วพยักหน้าชมเชยระบบ ็ “ทา ดีมากแกมกัจะมองการณ์ไกลเสมอ ฉันคิดไม่ถึงดว้ยซ้า คนที่มีกรุ๊ปเลือดหายากบางคนตอ้งพ่ึงพาการ บริจาคเลือดของตนเองเพื่อใหแ้น่ใจวา่มีเลือดอยใู่นธนาคารเลือดเมื่ออยใู่นภาวะวิกฤต” …

110 ระบบพดูข้ึนอีกคร้ัง “แน่นอนอยแู่ลว้ตอนน้ีระบบรอบคอบยงิ่กวา่ โฮสตม์ากไม่ใช่แค่เลือด ผม เลบ็เพราะที่สา คญักวา่น้นัระบบ ยงัเกบ็ตบัลา ไส้เน้ือเยอื่ปอดของโฮสตค์ร่ึงหน่ึงและไตขา้งหน่ึงไวด้ว้ย…” ฟางหนิงมึนงง เขาไม่ควรยกยอ่งไอร้ะบบบา้บอนี่เลยสกันิดเดียว… ไดย้นิวา่ ไตหายไปขา้งหน่ึง ฟางหนิงกเ็ริ่มน้า ตาไหลอาบแกม้… เขาคิดในใจ ‘มิน่า…ก็เลยให้กินอาหารบา รุงร่างกายทุกวนั ไตหายไปขา้งหน่ึงเชียวนะไม่เป็นไตพร่องก็ดี เท่าไรแลว้…’ ระบบเพิกเฉยต่อปฏิกิริยาทางอารมณ์ที่ซบัซอ้นของมนุษย์และยงัคงพดูต่อไปอยา่งไม่สะทกสะทา้น “สรุปแล้วอวัยวะใดๆ ในร่างกายยอ่มมีเป็นคู่ขาดไปอนัหน่ึงก็ไม่เป็นไรระบบเก็บอวยัวะที่ไม่ส่งผลกระทบ ต่อภาพลกัษณ์ภายนอกไปคร่ึงหน่ึงแต่น่าเสียดายที่หวัใจซ่ึงเป็นอวยัวะสา คญัที่สุดไม่มีคู่จึงเกบ็รักษาไดเ้พยีง เซลล์บางส่วนเท่าน้ัน สิ่งเดียวที่ไม่ไดแ้ตะตอ้งก็คือสมองของโฮสต์มนัส าคญัเกินกว่าที่จะเอามาทา อะไร ตามใจชอบ” โอเคขอบคุณมากระบบ อย่างน้อยเขาก็ยงัไม่กลายเป็นไอป้ ัญญาอ่อนเพราะสาเหตุน้ีโชคดีที่เคยแสดงให้ เห็นถึงคุณค่าของสมองที่ขาดไม่ไดม้าก่อน ระบบจึงไม่เขา้มายงุ่ ในส่วนน้ี ฟางหนิงคิดวา่คงจะจบเท่าน้ีแลว้แต่ระบบกลบัเดง้เตือนขอ้ความข้ึนมาอีก “ออ้ความจริงแลว้ระบบคิดวา่จะเก็บอณัฑะของโฮสตด์ว้ย นนั่ก็สา คญัมากเช่นกนั ไม่มีใครมองตรงน้นัของ โฮสต์หรอก แต่เมื่อพิจารณาว่ามนุษยอ์ย่างโฮสต์ให้ความส าคญักบัมนัมาก เพื่อเห็นแก่อารมณ์และการ กระทา ในอนาคตกเ็ลยคิดวา่จะคุยกบัโฮสตก์ ่อนแลว้ค่อยลงมือ…” ฟางหนิงเมื่อไดย้นิวา่ระบบไม่คิดจะปล่อยแมแ้ต่นอ้งชายของเขากแ็ทบจะทรุดลงไปทนัที… “ทา ไมตอนแกเกบ็อวยัวะอื่น ไม่ถามฉนัก่อนสกัคา …” ฟางหนิงถามอยา่งอ่อนแรง ‘ไม่ไดก้าร ตอ้งรีบคน้หาในอินเทอร์เน็ตแลว้วา่ถา้นอ้งชายหายไปขา้งหน่ึงจะมีผลอะไรไหม…’ ระบบไดย้นิดงัน้นักต็อบกลบัอยา่งไม่ใส่ใจ “ออ้ระบบเห็นว่าโฮสตอ์ยใู่นร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่เกือบท้งัวนัและมีเวลานอ้ยมากที่จะเคลื่อนไหวไดอ้ยา่ง อิสระ อีกอย่างโดยพ้ืนฐานแลว้โฮสต์ไม่ไดใ้ช้ฟังก์ชนัซ้า ซ้อนของอวยัวะเหล่าน้ัน ระบบจึงส ารองขอ้มูล ล่วงหนา้ตามความตอ้งการในปัจจุบนั

111 “ข้อหนึ่ง หลังจากการกา เนิดของทหารเทพจะมีศตัรูที่เก่งกาจปรากฏข้ึน และเราจา เป็นตอ้งเตรียมพร้อมกรณี ที่บาดเจ็บสาหสัขอ้ สองโฮสตอ์ายมุากข้ึนเช่นกนัอีกสองปีจะอายสุามสิบ เกรงวา่ร่างกายของโฮสตจ์ะเสื่อม ก่อนวยัอนัควรไม่ทนัฝึกฝนจนถึงขอบเขตอายยุนืถึงตอนน้นัยงัช่วยโฮสตป์ลูกถ่ายอวยัวะที่เก็บรักษาไวไ้ด้ เพื่อรักษาความอ่อนเยาวต์ ่อไปในการย้อืเวลาฝึกฝน” “เอาเถอะในฐานะที่เป็นอดีตโปรแกรมเมอร์ฉนับอกไดแ้ค่วา่การสา รองขอ้มูลของแกดีมาก ดีมากเหลือเกิน ฉนัซาบซ้ึงใจมากที่แกรอบคอบขนาดน้ี!” ฟางหนิงแทบกรีดร้อง ระบบมีเหตุผลมากและนนั่ทา ใหฟ้างหนิงพดูไม่ออกไปชวั่ขณะถึงแมเ้ขาจะรู้สึกเสมอวา่ตอ้งมีอนัตรายซ่อน เร้นบางอยา่งที่ระบบคาดไม่ถึงแต่เขากย็งัคิดไม่ออกไดแ้ต่ยอมมนัไปก่อน รอคิดไดค้่อยจดัการอีกที “ใช่ไหม ระบบก็คิดว่าดีมากโฮสตก์ินอาหารดีๆ ทุกวนัอวยัวะยอ่มไดร้ับการหล่อเล้ียงเต็มที่หน่ึงเทียบเท่า กบัสองได้เพราะฉะน้นัเกบ็สา รองไวส้ ักหน่ึงไม่ดีกวา่เหรอ” หลงัจากระบบไดย้นิคา ชมจากฟางหนิงก็พอใจ มากโฮสตค์นน้ีเกียจคร้านก็ส่วนเกียจคร้าน แต่ความเขา้ใจในการเอาชีวิตรอดของเขายงัคงอยใู่นระดบัดียงั สามารถพึ่งพาได้บ้าง ที่แทร้ะบบก็วางแผนไวก้่อนแลว้นี่เอง ฟางหนิงตระหนกัไดแ้ลว้วา่ระบบแบ่งเวลามาทา อาหารใหเ้ขาทุกวนั ไม่ใช่เพื่อจะคอยบริการใหเ้ขาไดก้ินดีอยดู่ ีแต่เพื่อจุดประสงคน์ ้ีนี่เอง… ขอ้ดีอยา่งหน่ึงของฟางหนิงคือเขามีจินตนาการโลดแล่น คิดมากพอ(แต่ทา นอ้ย)อีกท้งัยงัไม่เคยสิ้นหวงัเขา ฟ้ืนตวัจากความรู้สึกหมดอาลยัตายอยากไดร้วดเร็วและยงัปลอบใจตวัเองไดอ้ีก พร้อมท้งัตระหนักไดว้่า ระบบของตนเองอาจไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนคนอื่นๆ มันไม่มีร้านค้าและไม่ได้ขายฟังก์ชันฟ้ืนคืนชีพ เพราะฉะน้นัหากระบบทา เช่นน้ีกเ็ขา้ใจได้ เพราะนิสัยข้ีเกียจสันหลงัยาวของฟางหนิงแมจ้ะไดย้ินระบบอธิบายถึงขนาดน้ีแลว้แต่เขาก็ยงัปล่อยมนั ไป ได้เพราะยงัไงกย็งัมีนิยายและเกมใหม่ใหเ้ล่น ไม่มีเวลามากพอที่จะจูจ้้ีเรื่องน้ีหรอก… ทวา่เมื่อฟางหนิงกลบัไปที่อินเทอร์เน็ตคาเฟ่ระบบเพื่อเล่นต่อจู่ๆ สมองก็พลนัไดส้ติข้ึนมาและตดัสินใจวา่ เขาจะไม่ยอมปล่อยเจา้ระบบงี่เง่าไปง่ายๆ… เขานึกถึงปัญหาร้ายแรงไดอ้ย่างหน่ึง ระบบถอดส่วนต่างๆ ของร่างกายออกเพื่อส ารองการป้องกนัการ บาดเจ็บสาหัส ซ่ึงนั่นเป็นเรื่องที่ดีมาก แต่ก็ไม่ควรให้มนัแตะตอ้งอวยัวะส่วนต่างๆ ของร่างกายไดต้าม อา เภอใจอยา่ลืมวา่เมื่อครู่มนัยงัคิดจะแตะตอ้งนอ้งชายของเขาอยเู่ลยถา้เกิดวนัหน่ึงมนัไปยงุ่กบัสมองข้ึนมา ล่ะจะเกิดอะไรข้ึน…

112 ปัญหาร้ายแรงขนาดน้ีฟางหนิงพยายามคิดหนกั ในที่สุดกน็ ึกถึงปัญหาที่อาจจะเกิดข้ึนจึงเอ่ยถามทนัที “ระบบ แกยา้ยนั่นยา้ยนี่ไม่กลวัจะกระทบการทา งานภายในร่างกายจนความแข็งแกร่งของพวกเราลดลง เหรอ” “ไม่มีปัญหา เส้นลมปราณพิเศษท้งัแปดน้นั ไม่ไดเ้ติบโตในผวิหนงัและเน้ือแต่อยใู่นช้นัที่ลึกลงไป และไม่ใช่ สิ่งที่จะมองเห็นได้ตราบใดที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อยา่งแขนขาขาด มนัจะไม่ส่งผลอะไรต่อความแข็งแกร่งของ ร่างกาย ร่างกายน้ีต่างไปจากคนอื่น หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นขาดอวยัวะภายในย่อมมีปัญหาตอนฝึกฝนกา ลงั ภายในแน่นอน และเป็นไปไดว้่ากา ลงัภายในอาจพงัทลาย เรื่องที่ซับซ้อนกว่าน้ีอธิบายไปโฮสตก์ ็ไม่เขา้ใจ หรอก”ระบบมนั่ใจในความรู้ทางเทคนิคของตนเองจึงวิจารณ์ออกไป แมร้ะบบจะพูดจาแบบน้ีฟางหนิงกย็งัเขา้ใจได้ระบบกค็ือระบบ นี่คือจุดแตกต่างจากอศัวินทวั่ ไป ตราบใดที่ การท างานของพลงัภายในและปราณแทส้อดคลอ้งกบักฎของตวัระบบกจ็ะไม่มีอนัตราย แต่เขาจะยอมเลิกราแค่น้ีไม่ได้ตอ้งยงิคา ถามอีก “ยงัมีอีกเรื่องแกเป็นระบบดา้นการต่อสู้ไม่ใช่เหรอแลว้ไปเรียนรู้เทคโนโลยทีางการแพทยท์นัสมยัอยา่งการ ปลูกถ่ายอวยัวะต้งัแต่ตอนไหนกนั ไม่กลวัวา่ถอดออกแลว้จะประกอบกลบัไม่ไดห้รือไง” “อ๋อไม่กี่วนัก่อนปิดระบบ ระบบไดเ้รียนรู้เกี่ยวกบัทกัษะชีวิตและทกัษะการแพทย์ถา้เป็นข้นัตอนตดัศีรษะ ควกัหัวใจอนัน้นัยงัไม่กลา้ทา หรอกแต่ก็ไม่ใช่ปัญหาที่จะถอดอะไหล่ของโฮสตส์องสามชิ้นแลว้ประกอบ กลบัเขา้ไป แน่นอนว่าถา้ระบบทา ให้คนอื่นก็จะตอ้งใชพ้ลงัมากหน่อยแต่ทา ให้โฮสตน์ ้นัง่ายพอๆ กบัหยิบ ฟืนจากพ้ืน ปราณแทพ้ลงัภายในทา งานมานานและมนัเชื่อมต่อกนัทุกส่วนของร่างกายแลว้มนัง่ายมากที่จะ ควบคุมการรวมกลุ่มหรือกระจายตวัของเซลล์ร่างกาย นอกจากไม่เสียเลือดมากยงัไม่มีทางประกอบกลบั ไม่ได…้ ” ‘อ้อ เกือบลืมไป ร่างกายของเราถูกระบบครองร่างมาไดส้ ักพกัแลว้ทุกเซลลค์งถูกสมัผสัหมดแลว้เหมือนกนั เพราะฉะน้นัมนัอยากเอาอะไรไปกไ็ด้อยากจะใส่อะไรกไ็ด…้ ’ เอาเถอะคา ถามน้ีคงยงัไม่พอ มนัง่ายเกินไปจนเจา้งี่เง่าน้ีตอบได้ง้นัตอ้งต้งัคา ถามใหม่ “จริงสิ อวยัวะที่แกถอดออกมาก็อยใู่นพ้ืนที่ของระบบดว้ยเหรอ ทา ไมฉนั ไม่เคยเห็นเลย ที่นนั่ปลอดภยัไหม มีโอกาสเสื่อมสภาพหรือเปล่า”

113 “เพราะระบบหวงัดีกลวัโฮสตจ์ะตกใจก็เลยซ่อนไว้ระบบเปิดพ้ืนที่เก็บรักษาความสดโดยเฉพาะ ที่นนั่เวลา หยุดนิ่ง รับประกนัว่าสภาพอวยัวะที่ถอดออกมาเทียบกบัตอนใส่กลบัเขา้ไปจะเหมือนเดิมไม่ผิดเพ้ียน” ระบบตอบค าถามได้สบายๆ แต่แลว้ระบบกพ็บวา่ ฟางหนิงเอาแต่ถามไม่หยดุหยอ่น ท่าทางแปลกไปจากเดิม เป็นไปไดไ้หมวา่เขาไม่อยาก ใหต้นเตรียมการใหพ้ร้อม ชกัจะไม่ไดก้าร มนัตอ้งหาทางชิงพดูข้ึนก่อนที่ฟางหนิงจะยงิคา ถามต่อไป “อยา่เพิ่งถามนู่นถามนี่ไม่หยดุสิเรื่องเมื่อก้ีที่บอกวา่จะเกบ็อณัฑะออกอนัหน่ึงโฮสตต์กลงไหม” “ไม่มีทางเด็ดขาด” ฟางหนิงปฏิเสธทนัควนัเขารู้สึกพ่ายแพ้ปกติระบบโง่อย่างกบัอะไรดีแต่วนัน้ีคา ถาม สามขอ้กลบัตอบไดส้บายมาก หรือวา่เขาจะเล่นมากเกินไปจนทา ใหค้วามฉลาดลดลง เป็นไปไม่ได้ไม่มีทาง เป็ นไปได้ “ดีถา้อยา่งน้นัระบบจะเริ่มยา้ยแลว้” ระบบเพิ่งจะพูดจบ ฟางหนิงก็รู้สึกว่าตวัเขาเบาหวิวราวกบัมีบางอย่าง หายออกไปจากตัว ยงัมีความรู้สึกแสดงวา่อวยัวะส่วนอื่นที่หายไปก่อนหนา้น้ีระบบคงฉวยโอกาสลงมือตอนที่เขาหลับ… “ฉนับอกวา่ ไม่เห็นดว้ยไง” ฟางหนิงโกรธหนา้ดา หนา้แดง “ออ้เมื่อก้ีระบบบอกแลว้ไงก็แค่บอกก่อนเท่าน้นั ไม่ไดบ้อกวา่ โฮสตไ์ม่เห็นดว้ยแลว้จะไม่ลงมือซะหน่อย” สุดทา้ยระบบก็เก็บอวยัวะสุดที่รักของฟางหนิงลงในพ้ืนที่เก็บความสดแห่งหน่ึงในพ้ืนที่ระบบพลางพูดกบั เขา ฟางหนิงที่อณัฑะหายไปขา้งหน่ึงโมโหแลว้เขาด่าอีกฝ่าย “เฮ้ย ฉันว่าแกทา เกินไปหน่อยแลว้ครองร่างฉันยงัพอว่า ถอดอวยัวะที่ไม่กระทบต่อรางกายก็ยอมแลว้ ตอนน้ีแมแ้ต่สญัลกัษณ์ของลูกผชู้ายกย็งักลา้ลงมือไม่ห่วงวา่ฉนัจะกลายเป็นกระเทยหรือไง” “วางใจเถอะ ระบบตรวจสอบมาแลว้ขาดอณัฑะไปอนัหน่ึงจะไม่ส่งผลต่อคุณสมบตัิทางเพศของผชู้ายหรอก ไม่อย่างน้ันระบบจะท าได้ไง โฮสต์เคยได้ยินไหมล่ะขันทีกับกระเทยคนไหนได้รับการยกย่องเป็น วีรบุรุษ…”ระบบไม่แยแสสกันิด แมว้า่ ฟางหนิงจะรู้สึกใจช้ืนข้ึนมาบา้งแต่เขายงัคิดหนกัอนัตรายบางอยา่งที่แฝงอาจปรากฏข้ึนมา ในที่สุด ตอนที่เขาเห็นมนุษยก์ลไกระดบักลางที่เพิ่งออกมาจากพ้ืนที่ระบบหมาดๆ ฟางหนิงกเ็ขา้ใจทนัทีเขา ร้องเสียงหลง

114 “ไอง้งั่ระบบเห็นแก่ตวั!” ระบบงงเล็กนอ้ย ตอนไหนที่ไอค้นข้ีขลาดน้ีกลา้ด่าตนเองแบบน้ีกนัเขาไม่กลวัว่าตวัเองจะตดัเวลาพกัผ่อน เป็ นศูนย์และเรียกคาเฟ่ อินเทอร์เน็ตของระบบคืนหรือไง แน่นอนวา่ ฟางหนิงกลวัการลงโทษท้งัสองแบบจากระบบเป็นที่สุด แต่ตอนน้ีเขามนั่ใจแลว้เพราะระบบงี่เง่า มองขา้มปัญหาสา คญัอยา่งหน่ึงไป “แกเกบ็สา รองไวย้อ่มดีแน่นอน แต่แกอยา่ลืมสิเราทา มนุษยก์ลไกระดบักลางไปเพื่ออะไร!” ระบบยังคงไม่เขา้ใจ ตอบกลบัอยา่งสบัสน “แน่นอนวา่เพื่อปกปิดตวัตนที่แทจ้ริงคนที่เก่งกาจในโลกน้ีมากมายเหลือเกิน ไม่พฒันาเงียบๆ จะตายเร็ว” “ถูกตอ้งแกคิดแต่วา่จะไม่ยงุ่กบัอวยัวะภายนอกแต่แกไม่รู้เลยในโลกน้ียงัมีความสามารถอยา่งหน่ึงที่เรียกวา่ มองทะลุแกไม่เคยไปโรงพยาบาลไม่เคยเห็นอุปกรณ์ตรวจสอบพวกน้นัหรอกแต่น่าจะรู้จกัของพวกน้ีจาก ความทรงจา ของฉนัเครื่องมือพวกน้นัมองเห็นไดง้่ายกว่าอวยัวะภายในคร่ึงหน่ึงในร่างกายขาดหายไป ตบั อาจจะเกิดใหม่ได้แต่อวยัวะอื่นทา ไม่ได้ถา้ถูกอุปกรณ์อื่นคน้พบว่าฉันกบัอศัวิน A มีอวยัวะอย่างเดียวกนั หายไป จะมีใครสงสัยไหม” ระบบคิดวา่ ฟางหนิงคิดแค่น้นักเ็ริ่มโมโหทนัที “อัศวิน A ไม่มีทางไปสถานที่แบบน้นัและไม่มีทางเปิดเผยว่าภายในร่างกายขาดอวยัวะอะไรบา้งถา้ถูกจบั ไปตรวจสอบแบบน้นัจริงๆ ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะปกปิดตวัตน ตราบใดที่อศัวิน A ไม่ถูกเปิดเผยไม่สา คญัวา่ ตวัตนที่แทจ้ริงของโฮสตจ์ะถูกตรวจสอบหรือไม่” แน่นอนวา่ ฟางหนิงไม่มีทางคิดต้ืนๆ แค่น้ีเด็ดขาด เขายิม้เยน็รู้สึกว่าในที่สุดเขาก็เหนือกว่าเจา้ระบบงี่เง่าอีก คร้ัง “เจา้ท่ึม แกไม่รู้วา่พลงัพิเศษมีเป็นพนัเป็นหมื่น ทา ไมถึงจะไม่มีคนที่มีความสามารถมองทะลุไดล้่ะอยา่บอก วา่ ปราณแทคุ้ม้กายของแกมองทะลุไม่ได้ในโลกน้ียอ่มมีคู่ต่อสู้ที่แขง็แกร่งกวา่เสมอ…” “แลว้ไงล่ะ”ระบบเพิ่งตอบไปกน็ ึกเสียใจทนัทีมนันึกถึงเรื่องหน่ึง… ฟางหนิงไม่รอใหม้นัพดูจบกเ็อ่ยต่อ “หึๆ อยา่ลืมสิศตัรูมีโอกาสเยอะแยะที่จะมองออกวา่ฉนักบัอนัวิน A คือคนเดียวกนั…”

115 “หยุดพูดเถอะ ระบบเขา้ใจแลว้ถา้มีคนบงัเอิญเห็นตวัตนที่แทจ้ริงของพวกเราและพบว่ามีอวยัวะบางส่วน ขาดหายไป และอวยัวะพวกน้ันยงัเป็นตา แหน่งเดียวกนัท้งัหมด ก็เป็นไปไดท้ ี่จะสังเกตเห็นว่าท้งัสองขาด อวยัวะตา แหน่งและประเภทเดียวกนัอยา่งน้นักไ็ม่ตอ้งสงสยัอีก ท้งัสองน่าจะเป็นคนคนเดียวกนัแน่นอน” ทา้ยประโยคที่ระบบพดูออกมาน้นัน้า เสียงของมนัห่อเหี่ยวใจมากทีเดียว ฟางหนิงสังเกตเห็นปัญหาที่ระบบมองขา้มไป เพราะระบบไม่ใช่มนุษย์และไม่มีอารมณ์ความปรารถนา เหมือนมนุษย์มนัจะทอ้ใจไดย้งัไงล่ะ ดูท่าคงเป็นเพราะครองร่างตนเองนานเกินไป จึงอาจไดร้ับอิทธิพล บางอยา่ง แต่ไดย้ินน้า เสียงทอ้ใจของมนัแบบน้นัเขาก็ตอ้งปลอบใจเจา้งี่เง่านี่สินะขืนมนัคิดว่าชีวิตไม่มีความหมาย แลว้จะตอ้งแยแ่น่นอน… ความจริงแลว้ฟางหนิงคิดมากเกินไป ระบบคือหลกัการแรกของการเอาชีวิตรอด ชีวิตไร้ความหมายไม่ เกี่ยวขอ้งอะไรกบัมนัสกันิด “เอาล่ะ ตอนน้ีระบบจะคืนใหก้ ่อน เฮอ้เสียเวลาเปล่าไปต้งัมากมายคราวน้ีคิดวา่รอบคอบแลว้เสียอีกคิดไม่ ถึงเลยว่าจะยงัตอ้งรับฟังคา แนะนา จากโฮสต์วนัหน้าวนัหลงัมีเรื่องอะไรอีกระบบจะขอความยินยอมจาก โฮสตก์ ่อน” น้า เสียงของระบบผิดหวังมากทีเดียว “รู้อยา่งน้ีกด็ีแลว้” ฟางหนิงดีใจลิงโลด ภายในพริบตากร็ู้สึกวา่นอ้งชายของเขากลบัมาครบแลว้ ความรู้สึกตอนน้ีประกอบกบัความรู้สึกก่อนหนา้น้ีที่อณัฑะถูกเคลื่อนยา้ย ทา ให้ฟางหนิงที่กา ลงัดีใจเกิดหวั แล่นอีกคร้ัง พอคิดถึงเรื่องส าคญั ไดก้ ็พูดข้ึนทนัที“เดี๋ยวก่อน ที่แกบอกเมื่อก้ีไม่ถูก มนั ไม่ใช่เรื่องเสียเวลา หรอกแกเชี่ยวชาญทกัษะน้ีแลว้ดูเหมือนวา่ต่อไปจะมีประโยชน์มากทีเดียวเลยล่ะ” “มีประโยชน์ยังไงเหรอโฮสต์” ระบบย้อนถาม ฟางหนิงไม่ไดต้อบคา ถามของระบบ แต่กลบัยอ้นถาม “ให้ฉันถามก่อน แกยา้ยอวยัวะในร่างกายฉันไปยัง พ้ืนที่รักษาความสดของระบบนนั่ ไดใ้นพริบตาเลยไหม หรือวา่ตอ้งใชเ้วลานาน” ระบบยงัเป็นไอท้ ่ึมจริงๆ ฟางหนิงพูดชดัเจนขนาดน้ีมนัยงัไม่เขา้ใจทกัษะน้ีมีประโยชน์ยงัไง ไดแ้ต่ตอบ กลับไปตรงๆ “จะบอกว่าพริบตาก็ใกลเ้คียง เพราะแทบไม่ตอ้งใช้เวลาเลย พ้ืนที่ระบบผูกติดกับโฮสต์ใกลก้ ับอวยัวะ เน้ือเยื่อและเซลลข์องโฮสตอ์ยใู่กลแ้ค่คืบจึงไม่ตอ้งใชเ้วลามาก ถา้ใชห้น่วยเวลาของมนุษยอ์ยา่งพวกคุณวดั เกรงวา่จะใชเ้วลาไม่ถึงหน่ึงวินาที”

116 “สุดยอด! ขอ้ดีก็คือถา้จู่ๆ มีผูแ้ข็งแกร่งโผล่มาแลว้เราหลบหรือสู้ไม่ได้แกก็แค่เก็บน้องชายของฉันไป ซ่อน…” “ระบบเข้าใจแล้ว!” จากน้นั ฟางหนิงกไ็ดย้นิขอ้ความแจง้เตือนจากระบบ ‘ระบบได้รับแรงบันดาลใจจากโฮสต์และเข้าใจทักษะพิเศษ –การป้องกนัท้งัหมด (ระดบัต่า ): เมื่อพบการ โจมตีที่ไม่มีหนทางสกดัก้นัสามารถถ่ายโอนบางส่วนของร่างกายไปยงัพ้ืนที่ระบบเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตี ข้อจา กัด: ในระดับปัจจุบันทักษะน้ีไม่สามารถตา้นทานการโจมตีประเภทครอบคลุม ขณะเดียวกันไม่ สามารถตา้นทานการโจมตีที่มุ่งเนน้บริเวณสมอง’ ฟางหนิงเขา้ใจขอ้จา กดัน้ีดีเพราะตอนน้ีเป็นเพียงระบบระดบัต่า หากเป็นระดบักลางและระดบัสูงล่ะก…็. “เอะ๊ทกัษะน้ีอปัเกรดจนถึงจุดที่สามารถซ่อนร่างกายท้งัหมดไวใ้นพ้ืนที่ระบบไดไ้หม” ฟางหนิงจินตนาการ นี่สิถึงจะเป็นวิธีอาศยัพ้ืนที่ระบบเพื่อรักษาชีวิตข้นัสูงตามที่เล่ากนัมา “ไม่รู้สิเพราะสิ่งเดียวที่ตอนน้ีระบบไม่กลา้แตะตอ้งคือสมองของโฮสต์นนั่เป็นทางเลือกสุดทา้ยจริงๆ ระบบ กลา้ใส่หวัใจของโฮสตล์งในพ้ืนที่ระบบไม่กี่วินาทีแลว้นา กลบัมาใส่คืนให้แต่ไม่กลา้ใส่สมองลงไป ถา้ตอน น้นั โฮสตต์ายเพราะสติสัมปชญัญะหยดุทา กิจกรรมท้งัหมด ระบบก็จะตายดว้ยอีกอยา่งทกัษะน้ีมีขอ้จา กดัก็ คือไม่ทราบวิธีการอปัเกรด และไม่อาจใชค้ ่าประสบการณ์หรือการปิดเพื่ออปัเกรดต่อไปได”้ระบบอธิบาย ตรงไปตรงมา “ช่างเถอะ เป็นมนุษยต์อ้งรู้จกัพอเพียงอย่างน้อยการโจมตีจุดที่แข็งแกร่งส่วนใหญ่ขอแค่ไม่ใช่โจมตีหัว พวกเรากจ็ะมีไพต่ายใหม่ในการรับมือ” ฟางหนิงพอใจกบัสิ่งที่มีอยแล้วู่ ไม่ง่ายที่จะใชโ้อกาสน้ีสอนบทเรียนระบบ และสร้างสถานะของตนให้เป็นปึกแผ่นอีกคร้ังและยงัให้ระบบ เรียนรู้ทกัษะการช่วยชีวิต ดูเหมือนวา่เขาไม่ไดสู้ญเสียความมุ่งมนั่เพราะมวัแต่เล่นเกมใช่ไหม ฟางหนิงคิดไดอ้ยา่งน้ีกร็ู้สึกอารมณ์ดีข้ึนมาทนัทีเขาลืมความซึมเศร้าและความสิ้นหวงัก่อนหนา้น้ีไปปลิดทิ้ง จากน้นักค็ิดวา่จะเล่นอะไรต่อดี… ดา้นระบบกลบัพอใจยิ่งกว่าฟางหนิงเสียอีก ในเมื่อมนั ไม่ใช่มนุษย์ความทอ้แทจ้ึงจางหายไปอย่างรวดเร็ว และ‘การป้องกนัท้งัหมด’กเ็ป็นทกัษะสา คญัที่ช่วยเพิ่มอตัราการมีชีวิตรอดไดโ้ดยตรง

117 กระบวนการได้มาน้ันก็แค่อาศยัคา เตือนจากโฮสต์ไม่กี่คา โดยไม่ตอ้งเสียเวลาปิดระบบเพื่อทา ความเขา้ใจ แถมไม่ใชค้่าประสบการณ์เลยแค่ใชท้กัษะชีวิตที่เรียนมากเ็รียนรู้ไดง้่ายๆ เหมือนกบัตกลงมาจากทอ้งฟ้า ยงิ่ ไม่ตอ้งเอ่ยถึงวา่ ฟังกช์นัน้ีแทบจะสร้างข้ึนมาเพื่อระบบโดยเฉพาะเพราะมนัเป็นฟังกช์นัที่ทา งานไดห้ลาย อยา่งพร้อมกนัเช่นน้นัถึงจะไดผ้ลดีที่สุด แมว้่าคนอื่นจะไดเ้รียนรู้มนัดว้ยก็ตาม แต่ในการต่อสู้ที่ดุเดือดและ ผนัผวนก็มกัจะใชไ้ม่ทนัมีเพียงแต่ระบบที่ไม่ใช่มนุษยส์ามารถเปิดเธรดติดตามการโจมตีที่เสี่ยงตายไดทุ้ก เมื่อเท่าน้นัและสามารถทา งานอตัโนมตัิไปถึงข้นัขยบัเขย้อืนร่างกายของฟางหนิงได…้ ทกัษะที่มีประโยชน์มหาศาลเช่นน้ีระบบที่ยึดถือการมีชีวิตรอดเป็นหลกัการแรกย่อมไม่สนใจพฤติกรรม หยาบคายของฟางหนิงก่อนหนา้น้ีแน่นอน กลบักนัมนัเคยคิดว่าถา้ฟางหนิงขอรางวลัคราวน้ีตอ้งใจกวา้งหน่อยแลว้เพื่อกระตุน้ ให้เขาเสนอความเห็น แบบน้ีมากข้ึน… แต่คาดไม่ถึงวา่หมอนี่จะแกแ้คน้และหลงัจากดีใจลิงโลดออกนอกหนา้กไ็ม่เอ่ยถึงรางวลัเลย… ดูท่าอยกู่บัโฮสตท์ ี่เป็นโอตาคุก็มีขอ้ดีเหมือนกนั ไม่ตอ้งกงัวลและพอใจง่าย ระบบถอนหายใจก่อนจะปล่อย มนุษยก์ลไกที่อปัเกรดเป็นระดบักลางแลว้ใหแ้ทนที่ตวัตนแทจ้ริงของฟางหนิงต่อไป จากน้นัมนักต็รวจสอบแผนที่ระบบและวางแผนการจบั ปีศาจคืนน้ีต่อ ทหารเทพใกลจ้ะสา เร็จแลว้ตอ้งรีบทา เวลาอัปเกรด… ความจริงพิสูจน์แลว้ว่า ระบบคิดมากเกินไปอีกแลว้ ฟางหนิงที่เป็นนกัเล่นเกมมือเก๋าจะลืมเรื่องสา คญัที่สุด อยา่งรางวลัไดย้งัไงกนั เพียงแต่ว่าตอนน้ีความสนใจของฟางหนิงรวมอยู่ที่มนุษยก์ลไกระดบักลางที่ระบบเพิ่งปล่อยออกมา เขาจึง เอาแต่คิดวา่ ฟังกช์นัของมนัอาจจะยงัมีประโยชน์อยา่งอื่นอีก… หลงัจากระบบปล่อยมนุษยก์ลไกระดบักลางออกมาแลว้มนัก็ยอ้นนึกถึงสถานการณ์ที่ฟางหนิงพูดก่อนหนา้ น้ีมนัยอมรับแลว้วา่ ไอคิวของโฮสตส์ูงกวา่มนัมากจริงๆ มนัจึงเอ่ยถาม “จริงสิโฮสต์เพิ่งบอกว่าอาจมีคนที่มีความสามารถเก่งกาจมองทะลุร่างไดใ้นอนาคต แต่ตอนน้ีแมม้นุษย์ กลไกอปัเดตเป็นระดบักลางแลว้แต่รับมือไดแ้ค่คนธรรมดาเท่าน้นัหากมีผูแ้ขง็แกร่งที่มีความสามารถมอง ทะลุได้ก็คงดูออกทนัทีว่าความจริงแลว้มนัเป็นเพียงอะไหล่ไม้และเหล็กกลา้ถึงตอนน้นัมนุษยก์ลไกก็คง ใชก้ารไม่ไดอ้ีก…”

118 ฟางหนิงกา ลงัจดจ่อกบั ฟังกช์นัมนุษยก์ลไกระดบักลาง ทนัทีที่ไดย้นิกต็ื่นตะลึงกบัคา พดูของระบบ แต่พอฟัง ชดัแลว้กต็อบกลบัไปอยา่งไม่ใส่ใจ “แกกงัวลเรื่องข้ีประติ๋วแบบน้ีหรอกเหรอ ตราบใดที่แกไม่ทา อะไรพลการทา ใหร้่างกายของฉนัเสียหายก็ไม่ มีปัญหาอะไรแล้ว” ฟางหนิงไม่เคยอธิบายเรื่องน้ีอยา่งชดัเจนมาก่อน ตอนน้ีเขาจึงอธิบายใหร้ะบบงี่เง่าเขา้ใจในคร้ังเดียว มนัจะ ได้ไม่เอาแต่คิดวา่ ไอคิวของมนัไล่ตามโฮสตข์องตวัเองทนัและจดัการทา อะไรเองโดยไม่ปรึกษาเขาก่อนอีก “พวกเขารู้วา่มนุษยก์ลไกเป็นของปลอมแลว้มนัสา คญัยงัไงล่ะ ฉนัเคยบอกแลว้วา่ ไม่ตอ้งกงัวลปัญหาน้ีอยา่ง มากถึงตอนน้ันฉันจะประกาศให้ทุกคนรู้ฉันมีพลงัพิเศษสร้างมนุษยก์ลไก สร้างมนุษย์กลไกวางในที่แจ้ง ทา งานแทนมาตลอด ส่วนตวัตนของฉนัจะหลบซ่อนอยใู่นหลืบ ใครจะกลา้ว่าอะไรไดล้่ะ ตอนน้ีขา้งนอกก็ ไม่ปลอดภยัเลยสกันิด โอตาคุอยา่งฉนัจะเกบ็ตวักไ็ม่ใช่เรื่องแปลก ขอแค่ไม่พบความเกี่ยวขอ้งที่ชดัเจน พวกเขาจะคิดเชื่อมโยงอศัวิน A ที่ไล่จบั ปีศาจไปทวั่กบัฉนัที่เป็นโอตาคุ ตวัพ่อไดย้งัไงกนัขอแค่ไม่มีอะไรเชื่อมโยงกนัพวกปีศาจและศตัรูตวัฉกาจที่แกจบัก็จะมุ่งเป้าหมายแกแ้คน้ ไปที่อัศวิน A ที่ไร้ร่องรอยเท่าน้นั ไม่มีทางกระทบธุรกิจสร้างรายไดข้องเราแน่นอน…” ระบบคิดแลว้กค็ลอ้ยตาม มีเพียงโอตาคุตวัพอ่เช่นโฮสตเ์ท่าน้นัที่จะหาเหตุผลที่ไม่ถูกคนสงสยัได้ ระบบไม่พูดอะไรอีกแต่คา พูดเมื่อครู่ของมนัก็เตือนสติฟางหนิงอีกคร้ัง ทา ให้เขาเขา้ใจเรื่องหน่ึงแจ่มแจง้ และเริ่มร้องขอรางวลัที่ไม่เคยเอ่ยถึงทนัที “เฮ้ฉนัเพิ่งช่วยใหแ้กไดท้กัษะเจ๋งสุดๆ มานะคิดวา่ควรจะใหร้างวลัอะไรฉนัดีล่ะ” ระบบไดย้นิกเ็ซ็งทนัทีถา้รู้แต่แรกไม่ถามตอนน้ีดีกวา่ ปล่อยใหโ้ฮสตล์ืมขอรางวลัก่อน… “โฮสตอ์ยากไดอ้ะไรล่ะ”แต่สุดทา้ยมนักต็ดัสินใจที่จะใหโ้ฮสตเ์สนอมา “ออ้ฉนัคิดว่าแกใชไ้ม้เหล็กและเลือดสร้างมนุษยก์ลไกไดเ้จ๋งขนาดน้ีแลว้ก็ยงัมีความสามารถควบคุมจาก ระยะไกล แถมแกยงัเรียนรู้ทกัษะทางการแพทยแ์ละการปลูกถ่ายอวยัวะได้ง้นัช่วยทา ขาเทียมสองขา้งที่เดิน ไปไหนมาไหนไดอ้ิสระใหห้น่อยสิ” “โฮสตจ์ะทา อะไรกา ลงัเตรียมการล่วงหนา้เผอื่พิการเหรอ”ระบบยอ้นถาม “หึๆ ขอแค่แกไม่แอบทา อะไรวุ่นวาย ฉันก็ไม่ปล่อยให้ตวัเองแขนขาขาดหรอก บอกมาก่อนสิว่าทา ได้ ไหม…”

119 “แน่นอน แต่ถา้ตอ้งใส่กบัคนอื่น อาจตอ้งใชค้่าประสบการณ์มากข้ึน” ฉันรู้อยู่แลว้ว่าราคาที่ตอ้งจ่ายไม่นอ้ยเลย ถา้ไม่มีความดีความชอบบา้ง อย่าคิดว่าระบบจะยอมช่วย แต่เก็บ เรื่องน้นั ไวใ้นใจมานานแลว้ ไม่ใช่แค่ตอ้งทา ใหส้า เร็จยงิ่เร็วเท่าไรยงิ่ดีฟางหนิงคิดกบัตวัเอง “ฉันต้องการรางวลัอนัน้ีแหละ ช่วยทา ให้ใครคนหน่ึงหน่อย แต่ต้องแอบทา เงียบๆ ล่ะ อย่าให้คนอื่นรู้ เด็ดขาด” ระบบจนปัญญา ใครใชใ้หอ้ีกฝ่ายทา ใหม้นัเรียนทกัษะสุดแจ่มนนั่ ไดล้่ะคิดๆ ดูแลว้ยงัคงยอมตกปากรับคา … ดวงดาวส่องแสงระยบิระยบัยามราตรีณ ลานบา้นแสนจะธรรมดาในหมู่บา้นชนบทเขตชานเมืองฉีหลอดไฟ ที่แขวนเอียงกะเท่เร่บนเสาไมส้่องแสงนวลสลวัๆ พืชผกัมากมายท้งัมะเขือเทศ มนัฝรั่งข้ึนฉ่ายวางเรียงราย บนแผน่พลาสติกผนืใหญ่ที่ช้ืนดว้ยน้า คา้งฤดูใบไมร้่วง… ชายวยักลางคนอายสุี่สิบกวา่นงั่บนรถเขน็ขากางเกงของเขาวา่งเปล่า เขากา ลงัออกแรงกม้ลงไปหยบิผกัที่เน่า เสียแลว้วางมนักองไวท้างหน่ึงคดัออกมาใหเ้หลือไวแ้ต่ผกัที่ยงัคุณภาพดี แสงไฟริบหรี่ใหค้วามสวา่งไดไ้ม่มากนกัท่ามกลางความมืดมิดยามราตรีณ ลานนอกบา้น ชายหนุ่มคนหน่ึง กา ลงัมองไปที่กลางลานบา้น คนผนู้้ีไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นฟางหนิงนนั่เอง “โฮสตค์ ิดจะใส่ขาเทียมให้กบัชายคนน้ีเหรอ” แมว้่าไอคิวของระบบจะต่า มาก แต่มนัก็พอคาดเดาเป้าหมาย ได้ “ถูกต้อง แกต้องใช้เลือดของเขาไปท าไหม” “นนั่เป็นเรื่องปกติถา้ตอ้งการใหเ้ขาควบคุมขาเทียมไดค้ล่องตวักต็อ้งทา อยา่งน้นั” “ง้นักร็ีบเถอะ ดว้ยความสามารถของแก ทา ใหค้นธรรมดาๆ สกัคนสลบคงไม่ใช่เรื่องยาก” “เดี๋ยวก่อน มีผหู้ญิงอีกคนกา ลงัจะออกมาจากบา้น” บ ท ที่ 24 ยั ง มี ใ ค ร อี ก ที่ ต้ อ ง ต อ บ แ ท น บุ ญ คุ ณ ท า ใ ห้ เ ส ร็ จ ที เ ดี ย ว เ ถ อ ะ “ที่รัก ท าไมมานงั่อยตู่รงน้ีอีกแลว้ล่ะคะวางลงเถอะ มาให้ฉนัทา เอง”ผูห้ญิงร่างบางเดินออกมาจากในบา้น ใบหน้าของเธอกร าแดด ผิวพรรณหยาบกร้านขาดการบา รุง ดูแล้วค่อนข้างมีอายุแต่เค้าโครงใบหน้า อ่อนโยนของเธอพอจะบอกไดว้า่เมื่อก่อนเป็นผหู้ญิงงามสง่าคนหน่ึง ตอนน้ีอายนุ่าจะยงัไม่มากนัก

120 “ไม่เป็นไรหรอกผมไม่อยากอยวู่า่งๆ หลายปีมาน้ีคุณกล็า บากมากแลว้ ” “พูดอะไรอยา่งน้นัเมื่อก่อนฉนั ไม่ไดม้ีความสุขหรอกเหรอคะ ฉนัพอใจมากแลว้แต่วา่คนดีมกัไม่ไดร้ับการ ตอบแทน สวรรคก์เ็ลยใหคุ้ณตอ้งมาพิการแบบน้ี…” หญิงสาวพดูพลางน้า ตานองหนา้ ฟางหนิงที่ยนือยทู่ ี่ลานบา้นมองภาพน้ีอยา่งเงียบงนั “ลงมือตอนน้ีไหม”ระบบถามเขา “เดี๋ยวก่อน” “เมื่อก้ีโฮสตเ์ป็นคนบอกให้รีบลงมือ ตอนน้ีก็ให้รออีก พวกมนุษยช์ ่างน่าปวดหวัจริงๆ”ระบบเริ่มหงุดหงิด แล้ว “หยดุพล่ามก่อน”โอตาคุตวัพอ่อยา่งฟางหนิงที่นอ้ยคร้ังจะมีปฏิสมัพนัธ์กบัคนอื่น เวลาน้ีมีน้า ตาเอ่อคลอ “พวกเขาคือพอ่แม่ที่พลดัพรากกนัหลายปีใช่ไหม”ระบบเอ่ยถาม “พดูมวั่ๆ ปีน้ีฉนัเพิ่งจะยสี่ิบแปด ผหู้ญิงคนน้นัอายไุม่ถึงสี่สิบดว้ยซ้า ” ฟางหนิงโตก้ลบั ตอนน้นัสองสามีภรรยาที่ลานบา้นกเ็อ่ยข้ึนอีกคร้ัง ชายคนน้นัเอ่ย“ทา ไมทา ดีไม่ไดด้ีนะ สวรรคใ์หผ้มมีชีวิตอยตู่ ่อเพื่อทรมานคุณเหรอ” “ไม่เป็นไรค่ะเราเก็บเงินไดม้ากพอแลว้รอหลงัปีใหม่เราจะไปที่โรงพยาบาลใหญ่แลว้ใส่ขาเทียมนา เขา้ที่ดี ที่สุดใหคุ้ณ ถึงตอนน้นัคุณจะกลบัมายนืไดอ้ีกคร้ังค่ะ” ตอนแรกชายคนน้นัดีใจมาก ต่อมาสีหนา้ของเขากเ็คร่งขรึมอีก“คุณไดเ้งินมาจากไหนต้งัมากมายเงินที่หามา ไดห้ลายปีน้ีกท็ยอยชดใชใ้หค้นพวกน้นั ไปแลว้ไม่ใช่เหรอ” ผหู้ญิงคนน้นักม้หนา้ไม่ตอบกลบั “ทา ไมคุณไม่พูดล่ะคุณแอบทา เรื่องน้นัลบัหลงัผมหรือเปล่าถา้ใช่ละก็ผมขอโขกหวัตายดีกวา่!” ชายคนน้นั เลื่อนรถเขน็ทา ท่าจะออกไปขา้งนอก “คุณคิดฟุ้งซ่านอะไรคะ”ผหู้ญิงคนน้นัจบัรถเขน็เอาไว้“ฉนั ไม่ไดบ้อกเพราะกลวัวา่คุณจะคืนเงินอีก หลายปี มาน้ีมีคนส่งเงินมาทุกเดือน ตอนแรกนอ้ย ตอนหลงัก็เยอะข้ึนเรื่อยๆ ล่าสุดจู่ๆ ก็เพิ่มข้ึนมาก ฉนั ใชค้ืนเงินท้งั ตน้และดอกเบ้ียครบแลว้เงินที่เหลือยงัพอช่วยคุณใส่ขาเทียมไดค้่ะ”

121 “คนน้นัเป็นใครผมไม่เห็นจา ไดว้า่ต้งัแต่เกิดเรื่องน้นัจะยงัมีเพื่อนหรือญาติคนไหนจา ผมได”้ชายคนน้นั ไม่ ยอมเชื่อ “เขาเคยฝากขอ้ความไว้บอกวา่เป็นนกัเรียนที่คุณเคยช่วยเหลือค่ะ” “นกัเรียนง้นัเหรอ” ใบหนา้ของชายผูน้้ีดูเหมือนจะตกอยู่ในห้วงความทรงจา เนิ่นนาน จากน้นัเขาก็ส่ายหัว พลางเยาะเยย้ตนเอง “ผมจา ไดว้่าสมยัน้ันเป็นคนใจดีมากเงินทองหามาไดง้่ายดาย ผมเขา้ร่วมโครงการ ช่วยเหลือนักเรียนและช่วยอุปถมัภ์พวกเขาห้าคน แต่ตลอดช่วงเวลาอุปถมัภ์ท้งัห้าคนไม่เคยโทรหรือส่ง ขอ้ความหาผมสักคร้ัง จนกระทงั่ผมเกิดเรื่องถึงไดห้ยดุอุปถมัภ์มีแค่คนเดียวที่โทรมาหาคุณรู้ไหมวา่เขาพูด อะไร” หญิงสาวร่างเลก็เพียงแต่ส่ายหนา้ “เขาแค่ถามประโยคเดียวไม่ไดต้กลงกนัไวว้า่จะอุปถมัภจ์นกวา่เขาจะเรียนจบมหาวิทยาลยัหรอกเหรอ” “ตอนน้ีคุณจะบอกวา่นกัเรียนที่ผมเคยอุปถมัภส์ ่งเงินมาใหต้ลอดหลายปีผมจะเชื่อไหมล่ะ” ชายคนน้นัส่ายหนา้เมื่อครู่ที่เขาพดูวา่คนทา ดียอ่มไดด้ีกแ็ค่ปลอบใจภรรยาเท่าน้นัหลงัเกิดเรื่องตลอดหลายปี มาน้ียามมีอา นาจก็มีคนประจบ ยามสูญเสียอา นาจก็ไม่มีใครแยแส ทา ให้เขาเลิกคิดเรื่องน้ีไปโดยปริยายถึง อยา่งไรเขากเ็ป็นเพียงคนธรรมดาที่มีจิตใจเมตตาไม่ใช่พระโพธิสตัวท์ ี่ปลงไดทุ้กอยา่ง หญิงสาวรีบกลบัเขา้ไปในห้องเพื่อคน้หาโปสการ์ดเก่าใบหน่ึงทนัทีบนโปสการ์ดปรากฏใบหนา้ชายหนุ่ม คนหน่ึงและขอ้ความส้นัๆ เพียงประโยคเดียว“ผมทา งานแลว้” ชายคนน้นัรับโปสการ์ดมา ใบหนา้ของเขาฉายแววสงสัยจากน้นัดวงตาก็ทอประกาย หวนนึกถึงเรื่องหน่ึงที่ เกิดข้ึนนานมากมาแลว้ “เป็นเขาไดย้งัไง เป็นเขาไดย้งัไงกนัก็แค่เส้ือคลุมทหารตวัเดียวและฉันก็ใส่มนัจน เก่ากึกแลว้ดว้ย” ความทรงจา ของเขายอ้นกลบัไปในอดีตแสนไกลเมื่อตอนที่เขายงัหนุ่มแน่น ในช่วงเวลาอนัเหนื่อยลา้และ หิวโหย ตอนน้นัเขากา ลงัขบัรถบรรทุกคนั ใหญ่แวะจอดบนถนนเส้นหน่ึงที่ไม่รู้จกัพยายามหาโรงแรมราคา ถูกใกลๆ้เพื่อพกัผอ่น อากาศคืบคลานเขา้ฤดูหนาวแลว้ตอนน้นัเองเขาเห็นนกัเรียนมธัยมขา้งถนนที่กา ลงัรีบ ไปโรงเรียน เขาเรียกเดก็คนน้นัเพื่อถามทางและอีกฝ่ายกใ็จเยน็แนะนา โรงแรมราคาประหยดัใกลๆ้มาให้ เขาเห็นวา่อีกฝ่ายสวมเส้ือคลุมบางๆ ตวัเดียวจึงถามส้นัๆ วา่หนาวไหม จากน้นักห็ยบิเส้ือคลุมทหารในรถให้ อีกฝ่ายเด็กคนน้นัดูท่าทางลงัเลเล็กนอ้ยแต่ก็ไม่ไดป้ฏิเสธอะไรเพียงรับไปแลว้เอ่ยขอบคุณ ก่อนจะถามชื่อ เขาอีกคร้ังแลว้จากไป แต่ดูเหมือนวา่อีกฝ่ายจะหนัมาดูเลขทะเบียนรถของเขานานหน่อย

122 เมื่อมองรูปภาพใบน้ีนอกจากเคา้หนา้จะเป็นผูใ้หญ่ข้ึนแลว้ก็แทบจะเหมือนกบัเคา้หนา้ของนกัเรียนในตอน น้นัทุกประการ แน่นอนวา่ชายคนน้นั ไม่รู้นนั่เป็นคร้ังแรกที่ฟางหนิงผา่นฤดูหนาวโดยที่ไม่ตอ้งทนหนาวจนตวัแขง็ “เอาล่ะผมเขา้ใจแลว้อาจเป็นเพราะว่าตอนน้ีเขาเจริญกา้วหนา้แลว้สินะ ดูท่าคงจะไม่เลวเลย ทา ดียอ่มไดด้ี จริงๆ…” ชายคนน้นัยงัร าพึงไม่ทนัจบ ท้งัตวักห็งายไปขา้งหลงัทนัที “ที่รักคะ” หญิงสาวเพิ่งจะเอ่ยเรียกเขาเท่าน้นัแต่แลว้กท็รุดลงไปพร้อมกนั … “บา้เอย๊ทา ไมไม่ฟังกนับา้ง”ขณะที่ฟางหนิงกา ลงัจะร้องไหอ้อกมาอยรู่อมร่อระบบกล็งมือแลว้… “ขืนปล่อยให้พวกเขาพล่ามไร้สาระต่อไป ทนรอจนถึงเชา้ก็ยงัไม่ไดล้งมือ รีบทา ให้เสร็จๆ เถอะ ยงัตอ้งไป จับปี ศาจอีก!” เอาล่ะละครดราม่าสะเทือนอารมณ์เมื่อครู่ถูกระบบที่ไม่ใช่มนุษยข์ดัจงัหวะด้ือๆ เสียแลว้ อารมณ์ของฟางหนิงที่เมื่อครู่ไม่ง่ายกวา่จะกลนั่ออกมาหายวบัไปทนัทีตอนน้ีเขากลอกตามองบน ตราบใดที่ เกี่ยวขอ้งกบั ประสิทธิภาพเอยเวลาเอย ระบบไม่ยอมอ่อนขอ้ให้เลยจริงๆ แต่เพราะมนั ไม่ใช่คน จึงไม่มี ทางเข้าใจความรู้สึกของมนุษย์ได้ เขาไดแ้ต่มองระบบเอาเลือดจากชายคนน้นัมา ทา ขาเทียม จากน้นักป็ระกอบเขา้ไป… “แค่น้ีเองเหรอ” ฟางหนิงตกตะลึง ท้งัหมดใชเ้วลาไม่ถึงชวั่โมงดว้ยซ้า มนัเร็วเกินไป เร็วจนเหลือเชื่อ “รับรองว่าไม่มีปัญหา ระบบใช้ปราณแท้และค่าประสบการณ์มากทีเดียว ปราณแท้ยงัพอว่า แต่ค่า ประสบการณ์สิใชไ้ปไม่นอ้ย นี่เท่ากบัทา งานฟรีๆ เลยนะไม่รู้วา่ตอ้งจบั ปีศาจกี่วนัถึงจะชดเชยได…้ ” ระบบยงัพดูไม่ทนัจบ จู่ๆ มนักต็อ้งชะงกั หลงัจากน้นั ฟางหนิงกร็ู้แลว้วา่ทา ไมระบบถึงนิ่งเงียบไป ระบบแจง้เตือน: โฮสต์ตอบแทน ‘บุญคุณเส้ือหน่ึงตวั’และกระตุน้ความส าเร็จของอศัวินที่กา หนดเฉพาะ หน่ึงเดียว‘บุญคุณเพียงหยดน้า ตอบแทนดงั่น้า พุ’ : ระบบเปิดโมดูลพลงัปราณล่วงหนา้ ปัจจุบนัไดร้ับสลอ็ต พลงัปราณเริ่มตน้ทุกๆ หา้สิบระดบัจะไดร้ับหน่ึงสลอ็ต ระบบไดร้ับผลเพิ่มข้ึนถาวร: หากคุณเลือกใชส้ลอ็ต พลังปราณพร้อมกนัเมื่อเริ่มการเคลื่อนไหว พลงัจะเพิ่มข้ึน 100% และใชร้่วมกบัสลอ็ตความโกรธได้

123 ก่อนฟางหนิงจะทนัไดถ้ามวา่เกิดอะไรข้ึน กถ็ูกเจา้ระบบงี่เง่าถามทนัที “โฮสต์ลองคิดดูใหด้ีสิวา่มีใครอีกไหมที่ตอ้งตอบแทนบุญคุณ พวกเราทา คืนน้ีใหเ้สร็จเลยทีเดียวเถอะ!” “พูดบ้าๆ จะมีที่ไหนอีกล่ะ ที่เหลือกแ็ค่รู้จกักนัตามปกติเท่าน้นั” ฟางหนิงตอบอยา่งไม่สบอารมณ์ เมื่อก่อนเขาจะทา สิ่งที่เป็นไปไม่ไดใ้นสายตาของคนทวั่ ไป แบ่งเงินเดือนจา นวนมากส่งใหค้นที่เคยมีบุญคุณ แต่ตอ้งเผชิญกบัหายนะจนสิ้นหวงัเขามีสารพดัขอ้บกพร่องมากมาย แต่จากประสบการณ์ในวยัเด็ก ท าให้ ฟางหนิงรู้เหตุผลของการรู้บุญคุณและตอบแทนบุญคุณ ในวยัที่เขาขาดความรักการมีคนเขา้มาช่วยเหลือได้ มอบประสบการณ์ชีวิตใหเ้ขามากข้ึน ทา ใหฟ้างหนิงอยากจะตอบแทนคุณใหม้ากเป็นเท่าตวั “จริงสิเห็นแกตกใจขนาดน้ีความสา เร็จคร้ังน้ีเจ๋งมากเลยเหรอ” “ในสถานการณ์ปกติเงื่อนไขการเปิดโมดูลพลงัปราณตอ้งสะสมชื่อเสียงก่อนและเปิดโมดูลอศัวิน กลายเป็น อศัวินที่มีชื่อเสียงระดบัโลกจากน้นัอปัเกรดระบบเป็นเลเวล50 ข้ึนไป ถา้ใชค้่าพลงัปราณจะทรงพลงัมาก… ยงิ่ ไม่ตอ้งพูดถึงผลทวีคูณ แต่ค่าพลงัปราณต่างกบัค่าความโกรธไม่ใช่จะไดม้าง่ายๆ มีแต่ผดุงคุณธรรมถึงจะ ไดร้ับและไดม้านอ้ยมาก ต่างจากค่าประสบการณ์ค่าพลงัปราณจะไดร้ับเท่าไรก็ตอ้งดูระดบัความผิดของอีก ฝ่ายไม่ใช่ระดบัความแขง็แกร่ง” ฟางหนิงเขา้ใจชดัเจนแลว้ค่าพลงัปราณเป็นอะไรที่เจ๋งสุดๆ ไปเลย แมแ้ต่ระบบเองก็ยงัตกตะลึง ดูท่าผูม้ี พระคุณจะพูดถูกแล้วคนทา ดียอ่มไดด้ีถา้หากตวัเองเป็นคนแลง้น้า ใจไม่มีทางที่จะเปิดโมดูลที่มีขอ้กา หนด สูงอยา่งน้ีไดล้่วงหนา้แน่นอน ใครกต็ามที่เล่นเกมมานานจะรู้วา่เลเวล10 ที่มีความสามารถเทียบเท่าเลเวล50 หมายความวา่อยา่งไร เขาอยากจะเขา้ใจรายละเอียดจึงซักถามเพิ่มเติม “ถา้แกใชท้กัษะข้นัสูงตามคา เตือน โดยใชท้ ้งัค่าพลงัปราณ และค่าความโกรธจะเพิ่มอานุภาพถึงระดบัไหน” “นนั่ ไม่ใช่การคา นวณเพิ่มพลงัง่ายๆ เอาอยา่งน้ีละกนัตราบใดที่ถูกโจมตีดว้ยศิลปะการต่อสู้ที่ใชค้วามชอบ ธรรม หากอีกฝ่ายมีความคิดชวั่ร้ายแมแ้ต่นอ้ยก็จะถูกทา ร้ายต่อเนื่องจนกระทงั่พลงัปราณหมดลง หากสิ่งชวั่ ร้ายตามธรรมชาติอย่างภูตผีปีศาจมีพลงัอ่อนแอก็จะจุดชนวนให้สังหารทันที! ไม่ต้องตัดสินว่ายงัมีค่า อันตรายอะไรบ้าง ภูตผีที่มีพลงัแขง็แกร่งก็จะตกอยใู่นสภาวะอ่อนแอถาวร ตอนน้ีมีผลเพิ่มเติมของการโจมตีเป็นเท่าตวัหากผี ปีศาจที่แขง็แกร่งกวา่ ไม่มีวิธีป้องกนัพิเศษ กจ็ะถูกสงัหารทนัที”คา ตอบของระบบสุดยอดมาก

124 ฟางหนิงกลัวพวกภูตผีเป็นที่สุด โดยเฉพาะตอนน้ีที่พวกมันเพิ่งปรากฏตัวข้ึนมา โชคดีที่ระบบมี ความสามารถกา หนดเป้าหมายพวกมนัไดโ้ดยเฉพาะจึงทา ใหเ้ขารู้สึกปลอดภยัข้ึนไม่นอ้ยและรู้สึกสบายใจ มากยงิ่ข้ึน… เขานึกถึงคา ถามของระบบเมื่อครู่น้ีจึงถามอีก“แกไดร้ับความรู้จากความทรงจา ของฉนั ไม่ใช่เหรอ ทา ไมถึง ไม่รู้เรื่องน้ีล่ะ” “ไม่รู้หรอกแต่ละวนั โฮสตม์ ีความคิดนบัร้อยนบัพนัและความทรงจา ก็ซับซ้อนยิ่งกว่าอะไร ระบบอ่านแต่ เรื่องสามญัสา นึกพ้ืนฐานเท่าน้นักลวัวา่อ่านมากไปจะทา ใหโ้ฮสตเ์ป็นบา้” ระบบตอบกลบัอยา่งรวดเร็ว นนั่ ทา ให้ฟางหนิงแอบสบายใจข้ึนหน่อยก่อนหนา้น้ียงักงัวลว่าเรื่องน่าอายของตนเองจะถูกหมอนี่ขุดออกมา แต่วา่ตอนน้ีเขาไม่ตอ้งกงัวลเรื่องน้ีแลว้ บ ท ที่ 2 5 คิด ม า ก เ กิน ไ ป หลงัจากภารกิจตอบแทนบุญคุณส าเร็จลุล่วงแลว้ ฟางหนิงก็รู้สึกราวกบักนัตนเองไดป้ลดเปล้ืองภาระหนกั อ้ึงออกไป ร่างกายและจิตใจของเขาสงบลงมากความรู้สึกที่เคยห่อเหี่ยวกเ็บาบางลง ระบบเห็นแบบน้นัก็เขา้ใจว่านบัจากน้ีฟางหนิงจะเลิกเล่นเกมและอ่านนิยายแลว้จะกระตุ้นตัวเองให้ฮึกเหิม แต่คาดไม่ถึงวา่ ฟางหนิงจะเล่นอยา่งมนั่ใจมากข้ึน… ก่อนหนา้น้ีเขายงัรู้สึกละอายเวลาเล่นไม่มากกน็อ้ย ตอนเล่นกค็ ่อนขา้งเกรงใจถา้ระบบเรียกตวัเมื่อไรกม็า… แต่ตอนน้ีน่ะสิถึงวนังานเปิดตวัยาของตระกูลฉีแล้ว หมอนี่ยงัคงต่อสู้ในเกมออนไลน์จนลืมวันลืมคืน ขณะเดียวกนัยงัไม่ลืมเปิดคอมพิวเตอร์อีกเครื่องหน่ึงเพื่อรอการแจง้เตือนของนิยายตอนใหม่… ฟางหนิงลืมวันลืมคืนจนระบบแทบไร้ตัวตน “โฮสต์คุณบอกว่าจะไปงานเล้ียงเปิดตวัยาของตระกูลฉีเพื่อประมูลยาวิเศษน้ันเพื่อเตรียมพร้อมส าหรับ อาการบาดเจ็บในอนาคตไม่ใช่หรือ ทา ไมโฮสตถ์ึงลืมมนั ไปไดล้่ะ” ระบบที่กา ลงัฝึกฝนกา ลงัภายในอดเอ่ย เตือนชายหนุ่มคนหน่ึงที่ติดเกมงอมแงมท้งัวนัท้งัคืนไม่ได…้ “อ๋อเรื่องน้นัเหรอ ตอนน้ีไปหรือไม่ก็ไม่เป็นไรหรอก” ฟางหนิงกา ลงัเล่นเกมต่อสู้ลอ้มเมืองอยู่เขาใชอ้าวุธ ใหม่ที่แอบใชเ้งินหมื่นหยวนซ้ือมาฟันศตัรูของสมาคมตายพลางพดูข้ึนอยา่งไม่แยแส ในเมื่อเหตุผลที่เขาอยากไปในตอนน้ันคือดูว่ายานั่นจะมีความสามารถมหัศจรรยง์อกแขนขาที่ขาดไปได้ หรือไม่แต่ตอนน้ีผมู้ีพระคุณไดใ้ส่ขาเทียมที่ระบบผลิตใหแ้ลว้เท่ากบัไดข้าแขง็แกร่งเพิ่มข้ึนคู่หน่ึง ดีกวา่ขา มนุษยอ์ยา่งเดิมมากทีเดียว

125 ระบบแจง้เตือน:คุณถูกตดัการเชื่อมต่อ “ชิบหาย…” ฟางหนิงสบถกา ลงัจะแย่งเมืองส าเร็จแลว้แทๆ้แต่แลว้อินเทอร์เฟซเกมออนไลน์บนหนา้จอ ของเขากก็ลายเป็นสีเทา ฟางหนิงใบหนา้ตะลึงงนั ฟางหนิงพลนัตระหนกัไดท้นัทีวา่ราคาของการลอ้เล่นระบบน้นั ไม่ธรรมดาเลยก่อนหนา้น้ีเขาประกาศตวัวา่ จะไปประมูลยาวิเศษของตระกูลฉีเพื่อเตรียมพร้อมส าหรับอาการบาดเจ็บ “กไ็ดๆ้ฉนัจะไปเดี๋ยวน้ี…” ฟางหนิงรู้ดีวา่ทา ไมระบบถึงอยากใหต้วัเองไปร่วมงานนนั่ ถา้ใหร้ะบบออกหนา้เองคงจะวุน่วายเละเทะแมแ้ต่การสนทนาในงานเล้ียงมนัก็ยงัไม่คล่อง มีหวงัตอ้งทา ให้ คนอื่นไม่พอใจแน่ความต้งัใจแรกของฟางหนิงแค่อยากจะซ้ือของเท่าน้นัแต่ขืนไปล่วงเกินใครเขา้แค่ไม่ถูก เฉดหวัออกไปจากงานกด็ีเท่าไหร่แลว้ นอกจากน้ีอศัวิน A ยงัมีสถานะลึกลบัไม่เปิดเผยตวัตนอีกดว้ย นนั่สามารถช่วยให้ระบบทา ตามอา เภอใจได้ มากทีเดียวและยงัเยาะเยย้คนอื่นไดอ้ยางสบาย่ ระบบแจง้เตือน:การเชื่อมต่อเครือข่ายของคุณใชง้านไดแ้ลว้ แต่ตอนน้ีสายไปแลว้ ฟางหนิงมองแอนิเมชนั่ PK ที่กลบัมาอีกคร้ังแลว้กร็ู้สึกอ้ึง ตวัละครในชุดนกัรบหรูหรา หมื่นหยวน ยืนนิ่งไม่ขยบัเขย้ือนเพราะถูกตดัการเชื่อมต่อจึงถูกศตัรูสมาชิกสมาคมสองสามคนฉวยโอกาส ลอ้มไว้ทกัษะที่ปล่อยออกมาต่อเนื่องท้งัมึนงงท้งัลดเป็นผลกให้ถูกลอ้มฆ่าตาย หลงัจากดูแอนิเมชนั่แลว้ ฟางหนิงกอ็ยากจะร้องไหอ้อกมา นอกจากน้ียงัมีสมาชิกสมาคมในเกมที่ลอ้เลียนเขาไม่หยดุหยอ่น “เกิดอะไรข้ึน ประธานใหญ่ของเราเมื่อก้ียงัไร้พา่ย ฟันไปหลายคนติดๆ เมืองหลกันนั่ใกลจ้ะกลบัมาอยใู่นมือ พวกเราแลว้ทา ไมถึงยนืเฉยไม่ขยบัล่ะแต่ถูกไอพ้วกน้ีลอ้มฆ่าตาย หมายความวา่ยงัไง” “ไม่ตอ้งบอกกร็ู้ถูกแฟนดึงสายไฟแน่ๆ” “XX ถูกประธานสงั่หา้มพดูยสี่ิบสี่ชวั่โมง” “ฮ่าฮ่า พดูแทงใจแลว้ล่ะสิ!” “XXX ถูกประธานสงั่หา้มพดูสามสิบวนั” พวกแกกลา้ดียงัไงมาลอ้เลียนคนโสดอยา่งฉัน ไม่เตะโด่งพวกแกออกจากสมาคมอนัดบัหน่ึงเพราะใจอ่อน เห็นแก่เพื่อนเก่าต่างหากล่ะ

126 อีกอย่างระบบไม่ใช่มนุษย์ผูห้ญิงเทียบความร้ายกาจของมนั ไม่ไดเ้ลยสักนิด แกอย่าทา ร้ายฉัน ฟางหนิง พึมพา แลว้กลบัมาครองร่างตวัเอง ระบบพอใจแลว้จึงกลบัไปฝึกฝนต่อ … ฟางหนิงเข้าร่วมงานเปิดตัวที่จัดข้ึนโดยตระกูลฉีเพียงลา พัง เดิมทีเขาคิดว่าจะเรียกจ้าวอิ๋งมาช่วยให้ บรรยากาศไม่กระอกักระอ่วนดีไหม เขาเขา้ใจวา่อีกฝ่ายน่าจะชอบงานแบบน้ีมากๆ เพราะผชู้ายฐานะดีลว้นมารวมตวักนัที่นี่ แต่คิดไม่ถึงวา่พอโทรไปหาจา้วอิ๋งแลว้เธอจะบอกวา่กา ลงัเรียนภาษาองักฤษอยู่พร้อมท้งัเอ่ยปฏิเสธไม่อยาก มาร่วมงาน และเมื่อถามถึงจุดประสงคท์ ี่เธอไปเรียนภาษาองักฤษ จา้วอิ๋งก็บอกว่าเธอมีแผนที่จะพฒันาร้าน เก่า ‘รสชาติของฟางซื่อ’ ให้เป็นร้านอาหารใหญ่ระดบันานาชาติสร้างรายไดจ้ากต่างชาติแต่เธอหารู้ไม่ว่า ปัญหาเรื่องปริมาณเครื่องปรุงรสอยเู่หนือการควบคุมของเถา้แก่ฟางหนิงคนน้ี… ฟางหนิงนบัถือความมุ่งมนั่ของอีกฝ่ายมาก ช่วงไม่กี่เดือนน้ีเมื่อธุรกิจขยบัขยายไปถึงระดบัหน่ึงเขากแ็บ่งเงิน ปันผลของร้านให้สาวสวยที่เป็นพนักงานเก่าแก่อีกฝ่ายย่อมมีแรงจูงใจที่จะพฒันาร้านเก่าแน่นอนว่ามนั ใหญ่โตแลว้คนที่ไดป้ระโยชน์มากที่สุดคือเจา้นายอยา่งเขาที่ถือหุน้ท้งัหมด เขาอยากรู้ว่าการเรียนของอีกฝ่ายรุดหนา้ไปถึงไหนแลว้จึงลองพูดภาษาองักฤษกบัเธอกลบัพบว่าจา้วอิ๋งใช้ เวลาเรียนไปไม่น้อยเลยแต่ยงัไดแ้ค่ระดบัน้า คร่ึงขวด ถา้พูดชา้ๆ ชดัๆ เธอพอจะฟังออกบา้ง แต่ถา้พูดเร็ว หน่อยกไ็ม่ไหว เรื่องน้ีทา ให้ฟางหนิงรู้สึกภูมิใจข้ึนมาบา้ง หลงัจากเปิดอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ระบบไดส้องเดือน เขาก็เชี่ยวชาญ ภาษาอังกฤษ ฟัง พูด อ่าน เขียนไม่มีปัญหา เล่นเกมของต่างชาติที่คิดข้ึนใหม่ได้โดยไม่ตอ้งไปเที่ยวหา เวอร์ชนัภาษาจีน ใชภ้าษาองักฤษกบัพวกนกัเล่นเกมต่างชาติไดค้ล่องแคล่วและไดร้ับคา ชมมากมาย ฟางหนิงนอกจากจะมีความสุขแลว้เขายงัคาดเดาวา่ความสามารถการเรียนรู้ของตวัเองที่เพิ่มข้ึนน่าจะมาจาก อิทธิพลของระบบที่ใชพ้ลงังานภายในทุกวนัและยงักินอาหารบา รุงดว้ย นนั่ช่วยให้เขาที่มีความจา พอใชไ้ด้ อยแู่ลว้ดียิ่งข้ึนไปอีกความสามารถในการทา ความเขา้ใจก็เพิ่มข้ึนตามไปดว้ย สติปัญญาและจินตนาการก็ดี ข้ึนทุกวนั เมื่อรู้แลว้วา่จา้วอิ๋งปฏิเสธที่จะมาร่วมงาน ฟางหนิงจึงเป็นเพียงเจา้นายในนามแต่ไม่มีมาดของเจา้นายและไม่ มีทางฝืนใจคนอื่นไดเ้ลยยงิ่จา้วอิ๋งออกปากดว้ยวา่จะพฒันาร้านของเขาใหด้ีข้ึน เขายงิ่ ไม่มีสิทธ์ิคดัคา้น

127 ฟางหนิงสุ่มหาร้านแบรนดห์น่ึงและขอให้พนกังานจบัคู่ชุดปาร์ต้ีระดบัไฮเอนดแ์ลว้เหมาซ้ือมนัมาท้งัหมด เส้ือผา้ท้งัชุดราคาเจด็แปดหมื่นหยวน พนกังานสาวสวยมีความสุขมากจนเรียกเขาวา่เถา้แก่สุดหล่อ หลงัจากน้นัเขาก็นงั่รถแท็กซี่ไปยงัสถานที่หรูหราตามที่ระบุไวใ้นบตัรเชิญ… ถึงแมว้่าเขาจะนงั่รถแท็กซี่ก็ ไม่เห็นวา่คนเฝ้าประตูคนใดส่งสายตาดูแคลนให้ เพราะเขาถือบัตรเชิญในมือจึงเข้าไปไดร้าบรื่น โดยมีเจา้หนา้ที่ตอ้นรับนา ทางไปหาที่นงั่ของตนเอง สถานที่จดังานเป็นห้องจดัเล้ียงที่วิจิตรบรรจง โต๊ะจดัเล้ียงพร้อมโต๊ะอาหารระดบั ไฮเอนด์วางเรียงเป็น ระเบียบ ด้านบนมีโต๊ะยาววางสินค้า บนโต๊ะจดัเล้ียงแต่ละโต๊ะจะมีป้ายทองหน่ึงป้ายหรือสองสามป้ายที่มีชื่อต่างกนั ฟางหนิงเดินตามเจา้หนา้ที่ตอ้นรับไปที่นงั่ของเขาแต่แลว้กไ็ดย้นิใครบางคนเรียกชื่อ “ประธานฟาง ทางน้ีทางน้ี” ไม่ไกลนกัชายวยักลางคนรูปร่างอว้นทว้นกา ลงัโบกมือให้เขาขา้งกายของอีก ฝ่ ายคือหญิงสาวในชุดราตรีสีขาว “ประธานจา้ว มาถึงเร็วจงัสวสัดีสวสัดีท่านน้ี…” ฟางหนิงเดินเขา้ไปทกัทายอยา่งสุภาพ “ลูกสาวของผมเอง หลิ่วเหยา เหยาที่หมายถึงพลิ้วไหวตามสายลม ใชน้ามสกุลตามแม่ ปีน้ีเพิ่งจะอายุยี่สิบ เหยาเหยา มารู้จกักบั ประธานฟางสิประธานฟางยงัหนุ่มแน่นมีอนาคตดี(มีทรัพยส์มบตัิมากมาย)และนิสยัดี มาก(อยบู่า้นทุกวนั )แตกต่างกบัพวกเสเพลเที่ยวเตร่ท้งัวนัลิบลบั” ประธานจา้วเป็นคนรูปร่างอว้นทว้มจิตใจดีเขาแนะนา หญิงสาวที่อยขู่า้งๆ ใหฟ้างหนิงรู้จกัแต่เขาเป็นกนัเอง เกินไปหน่อยอยา่งนอ้ยกม็ากเกินไปหน่อยในความรู้สึกของฟางหนิง ฟางหนิงเหลือบมองหญิงสาวที่ดูบอบบางราวกบัตุ๊กตากระเบ้ืองเคลือบและดูข้ีอายเลก็นอ้ย ตอนที่เธอมองฟางหนิง ดูเหมือนวา่จะเขา้ใจความหมายที่พอ่ของเธอตอ้งการจะสื่ออยา่งกระจ่างชดัแกม้ของ เธอแดงเรื่อราวกบัตุ๊กตากระเบ้ืองเคลือบแตม้ สีชาด เธอกม้ศีรษะลงเล็กนอ้ยแลว้ทกัทายฟางหนิง “สวสัดีค่ะ คุณฟาง” “สวสัดีครับ คุณหลิ่ว” นับเป็นคร้ังแรกที่ฟางหนิงเห็นว่าผูห้ญิงดูบอบบางได้ขนาดน้ีความจริงแลว้เขา อยากจะมองใหน้านหน่อยวา่เธอไปทา ศลัยกรรมมาหรือเปล่า แต่เพราะพ่อของเธออยดู่ว้ย จึงไดแ้ต่มองแวบ เดียว

128 “นงั่ก่อนครับๆ ผมขอให้พวกเขาจดัโต๊ะให้เราแลว้พวกเรามานงั่คุยกนัก่อนเถอะอีกสักพกัทุกคนถึงจะมา พร้อมกนัตอนน้ีเพิ่งทุ่มนิดๆ เองกวา่งานจะเริ่มก็สองทุ่ม” ประธานจา้วทกัทายฟางหนิงอยา่งสนิทสนมแลว้ ท้งัสามกน็งั่ลงที่โต๊ะจดัเล้ียงของพวกเขา หลิ่วเหยาเงียบมาก หลงัจากนงั่ลงแลว้เธอก็ไม่พูดอะไรและไม่ชา เลืองมองเขาเลย เพียงนงั่เงียบๆ อย่างน้นั ราวกบัตน้หลิ่วลู่ลมและกลว้ยไมห้ลบเร้นกลางหุบเขาร้าง ทุกวนัน้ีหายากนกัที่จะเห็นผหู้ญิงอ่อนโยนที่เงียบ ขรึมงามสง่าเช่นน้ี ฟางหนิงนงั่ตวัตรงอยอู่ ีกดา้นของประธานจา้วแสร้งทา เป็นไม่ชา เลืองมอง… ประธานจา้วเป็นคนที่ถนดัเขา้สงัคม มีประสบการณ์เตม็เปี่ยมและเขา้ใจทกัษะการสนทนาเป็นอยา่งดี ส่วนโอตาคุเช่นฟางหนิงเมื่อพดูคุยกบัอีกฝ่ายกพ็บวา่เขาไม่ไดอ้ึดอดัมากและมีหวัขอ้เรื่องที่จะสนทนา ท้งัสองพดูคุยเกี่ยวกบัสภาพอากาศช่วงน้ีและสถานการณ์ปัจจุบนัต่างแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกนัอยา่งถูกคอ เวลาผ่านไปไดส้ ักพกัท้งัสองก็ไดย้ินเสียงฝีเทา้เดินเขา้มา หลงัจากน้นัน้า เสียงบาดหูก็ดงัข้ึน “โอ้ดูท่าทาง ประธานจา้ว จะเป็นกนัเองมากเลย สงสัยจะเหมือนกบัเขาลือกนัว่าอยากจะหาผูม้ีพลงัพิเศษขยะมาเป็นเขย สินะ” ฟางหนิงฟังแลว้ก็ตะลึง เขาไม่ไดห้ ันมองประธานจา้ว แต่กลบัมองไปทางหลิ่วเหยาอย่างระมัดระวังจาก มุมมองของระบบ กเ็ห็นเพียงใบหนา้อีกฝ่ายแดงเรื่อแต่ไม่มีวี่แวววา่เธอจะปฏิเสธหรือรังเกียจ เขาแอบดีใจเล็กๆ ผูห้ญิงเงียบๆ แบบน้ีเป็นผูห้ญิงแบบที่เขาชอบ แมว้่าคนน้นัจะพูดจาไม่เขา้หูแต่ตอนน้ีใน หวัของเขากลบันึกถึงเรื่องอื่นไปแลว้เอะ๊ถา้ตกลงจะแต่งงานกนักจ็ะอยแู่ต่บา้นเล่นเกมต่อไปไม่ไดแ้ลว้น่ะสิ ถา้แต่งงานแลว้เอาแต่อยบู่า้นเล่นเกมล่ะก…็จะดูเหมือนเป็นผชู้ายที่ไม่เอาไหนหรือเปล่านะ ตอนน้ันเองก็มีขอ้ความแจง้เตือนจากระบบเดง้ข้ึนมา: ระบบตอ้งอปัเกรดเป็นเลเวล 100 ก่อน ถึงตอนน้ัน โมดูลการแต่งงานจะเปิด ‘อ๋อ ที่แทฉ้นักค็ิดมากไป…’ ฟางหนิงร าพึงในใจ ‘ตอ้งใชเ้วลากวา่สองเดือนในการอปัเกรดระบบเป็นเลเวล10 หากต้องการอัปเกรดให้ถึงเลเวล 100 จะต้องใช้ เวลาขนาดไหนกนัเวน้แต่จะเกิดสถานการณ์พิเศษข้ึนอีกและเปิดใหใ้ชง้านโมดูลแต่งงานก่อนเวลา ทวา่ทุก อยา่งลว้นข้ึนอยกู่บัโชคชะตาแมก้ระทงั่ระบบเองกไ็ม่รู้เงื่อนไขการเปิดใชง้าน ไม่อยา่งน้นัมนัคงไม่ตะลึงกบั ความสา เร็จอนั‘ทบเท่าพนัทวี’ นนั่…’ ฟางหนิงคิดแบบน้ีและหลงัจากที่เขาลม้เลิกความคิดที่จะแต่งงานไป ชวั่คราวจึงมีใจหนัมามองชายที่พดูจาดูถูกคนอื่นคนน้นั

129 เมื่อเขาหันไปก็พบว่า ที่แทช้ายคนน้ันเป็นวยัรุ่นอายุราวยี่สิบปีหนุ่มกว่าเขา รูปร่างค่อนขา้งสูง สัดส่วนดี หนา้ตาหล่อเหลาแต่แววตาแฝงไปดว้ยความเยอ่หยงิ่ ฟางหนิงมองลงไปที่พุงนอ้ยๆ ของตนเองก็พลนัรู้สึกถูกโจมตีแต่หลงัจากคิดดูแล้ว ‘จะกลัวท าไม ในเมื่อเรา มีระบบ!’ “ฉีเทาวยัรุ่นควรรู้จกัควบคุมตวัเองซะบา้งแมส้ินคา้ของตระกูลฉีจะดีก็ไม่ควรขบัไล่แขกออกไปแบบน้ี…” ประธานจา้วเป็นคนสุขมุเยอืกเยน็เขายงัคงข่มอารมณ์ไวไ้ดแ้ละเอ่ยอยา่งสุภาพ ฉีเทาเดินเขา้มาทีละกา้วพร้อมแกว้ที่เต็มไปดว้ยไวน์แดง เขากม้หวัลงเล็กนอ้ยแลว้มองไปทางฟางหนิงและ ประธานจา้วอยา่งรังเกียจ “ผมจะกลา้ทา แบบน้นั ไดอ้ยา่งไร? ขืนผมไล่ประธานจา้วผูม้งั่คงั่ออกไป พี่ชายเยว่ร์ู้เขา้ไดเ้อาผมตายแน่ผม เพียงแต่เตือนท่านดว้ยความหวงัดีแทนที่จะยกลูกสาวสุดที่รักใหก้บัคนมีพลงัพิเศษไร้ประโยชน์แบบน้ีสู้ยก ให้ผมดีกว่าและผมจะช่วยรับช่วงดูแลกิจการของท่านต่อเอง โชคดีที่ประธานจา้วมีลูกสาวคนสวยที่พอเขา้ ตาผมบา้งถา้เป็นคนอื่นล่ะก็ผมไม่สนใจหรอกวา่พวกเขาจะเป็นตายร้ายดีอยา่งไร” ฟางหนิงฟังแลว้ถึงกบัชะงกัไปครู่หน่ึงความคิดบา้คลงั่ผดุข้ึนมา ‘อะไรกนั ? ไม่เคยมีใครวา่ฉนัแบบน้ีมาก่อน ฉนัผซู้่ึงเป็นแบบอยา่งในการใชพ้ลงัเหนือธรรมชาติอยา่งสันติจนกลายเป็นเศรษฐีและถึงขนาดที่ระบบเรียน ซ้า นนั่นา ไปถ่ายทอดสด แต่หมอนี่กลบัเรียกฉนัวา่ผูม้ีพลงัพิเศษไร้ประโยชน์อยา่งน้นัเหรอ? ฉันไปท าอะไร ใหห้มอนี่ข่นุเคืองกนั ?’ เขาเพ่งมองอีกคร้ัง และต้งัใจนึกยอ้นความทรงจา เก่าๆ จากน้นัก็มนั่ใจว่าตนไม่ไดรู้้จกักบัคนที่ชื่อฉีเทาเลย แมแ้ต่นอ้ยและไม่เคยทา อะไรใหอ้ีกฝ่ายข่นุเคืองดว้ย ในเวลาน้ีสีหนา้ของประธานจา้วกพ็ลนัเคร่งขรึมข้ึน “คุณชายฉีไม่ตอ้งห่วง ตอนน้ีมีหน่วยกิจการพิเศษรักษา ความสงบสุขอยทูุ่กหนแห่งจึงยงัไม่จา เป็นที่จะตอ้งใหเ้ผา่พ้ืนบา้นอยา่งตระกลูฉีเขา้มาจุน้จา้น” เมื่อฉีเทาไดย้นิดงัน้นักแ็สดงสีหนา้เสียดายเขาส่ายหวัไปมาและช้ีไปที่ประธานจา้วพร้อมกบัพดูวา่ “ประธานจา้วกเ็ลยคิดวา่การไดพ้อ่ครัวฝีมือดีกลบัไปเป็นลูกเขยยอ่มมีประโยชน์กวา่สินะไม่เพียงจะไดร้ับผู้ มีพลงัพิเศษมาสืบทอดเช้ือสาย นกัชิมอาวุโสอยา่งท่านเองก็จะไดเ้พลิดเพลินกบัอาหารอร่อยๆ ในทุกๆ วนั อีกดว้ย ยิงปืนนดัเดียวไดน้กสองตวัวางแผนไดด้ีทีเดียว ท่านยงัคงฉลาดเหมือนเดิมนะครับ แต่น่าเสียดาย ประธานจา้วแมพ้ ่อครัวจะมีฝีมือดีแค่ไหนก็เป็นไดแ้ค่พ่อครัวอยวู่นัยงัค่า ในอนาคตก็เป็นไดแ้ค่คนที่คอยรับ ใชใ้ครสกัคนเท่าน้นัมีเพียงตอนน้ีที่ยงัพอมีคนยอมชื่นชมเยนิยอแต่กเ็ป็นแบบน้ีไดไ้ม่นานหรอก หึๆ…”

130 เมื่อจุดประสงคท์ ี่แทจ้ริงของประธานจา้วถูกเปิดเผยและดูเหมือนคา พูดของอีกฝ่ายใช่วา่จะไม่มีเป้าหมาย สี หน้าของเขากพ็ลนัเปลี่ยนไปเลก็นอ้ย ในทางกลบักนัลูกสาวของเขาหลิ่วเหยายงัคงนงั่นิ่งเงียบไม่พูดจา ราวกบัว่าคนที่พวกเขากา ลงัพูดถึงไม่ใช่ เธอ ขณะที่ท้งัคู่กา ลงัโตเ้ถียงกนักลบัเป็นฟางหนิงที่เริ่มรู้สึกโกรธข้ึนมา เขาไม่ไดรู้้สึกไม่พอใจกบัจุดประสงคข์องประธานจา้ว แถมแอบรู้สึกดีใจอยู่ลึกๆ เมื่อครู่เขาไดใ้ชมุ้มมอง ระบบแอบมองหลิ่วเหยาลูกสาวของประธานจา้วแลว้คิดไม่ถึงวา่เธอจะเผยหนา้สด หนา้ตาสวยหวานละมุน ราวกบัตุ๊กตากระเบ้ืองเคลือบ ทา ใหค้นมองรู้สึกทนไม่ไดท้ ี่อยากจะเอ้ือมมือไปสมัผสั ฉีเทาเป็นใครกนัคิดอยากจะสอดมือเขา้มาจุน้จา้น แถมด่าว่าเขาเป็นพ่อครัวไร้ประโยชน์ไม่หยดุเขาทนไม่ ไหวจริงๆ ‘เมื่อก่อนฉันเป็นแค่โอตาคุที่เก็บตวัอยแู่ต่ในบา้น ไม่ว่าจะถูกโจมตีอย่างไรก็จา ตอ้งอดทนเอาไว้แต่ตอนน้ี ฉนัเป็นชายผถูู้กระบบครองร่างเชียวนะจะอดทนต่อไปทา ไมกนั ?’ ฟางหนิงคิดแบบน้ีและขณะที่เขากา ลงัจะเรียกเทพแห่งระบบออกมาช่วยจดัการ ระบบกลบัชิงพดูข้ึนมาก่อน แล้ว “น่าเสียดายจริงๆ ความโกรธของโฮสตเ์พิ่งระเบิดเป็นคร้ังแรก สามารถเติมสล็อตความโกรธไดถ้ึงสองอนั เชียวนะแต่มนักลบัสูญเปล่าถา้รู้วา่จะเป็นแบบน้ีระบบใชม้นัไปกบัการฟาร์มปีศาจไม่ดีกวา่เหรอ” เมื่อไดย้ินสิ่งที่ระบบพูด ฟางหนิงก็แทบกระอกัเลือด “นนั่ ไม่ใช่ประเด็นสิฉันโดนดูถูกขนาดน้ีแกไม่รู้สึก เห็นใจบ้างเหรอ?” ระบบ “เห็นใจโฮสตเ์รื่องอะไรล่ะ? การถูกเยาะเยย้ไม่ไดท้า ใหโ้ฮสตเ์สียค่าประสบการณ์สักหน่อยถา้สล็อต ความโกรธยงัไม่เตม็กย็งัสามารถสะสมความโกรธได”้ ใหต้ายเถอะ ฟางหนิงรู้สึกยอมแพก้บัระบบงี่เง่าไร้หวัใจน้ีจริงๆ แต่เมื่อเขาลองคิดมุมกลบั‘ตอ้งหลอกระบบ น้ีสกัหน่อยแลว้ล่ะ’ “เฮ้ระบบ แกอยากจดัการเจา้หมอนี่คืนน้ีเลยไหม ฟังจากน้า เสียงของเขาแลว้จะตอ้งเป็นผูม้ีพลงัพิเศษ มีค่า ประสบการณ์ไม่นอ้ยแน่นอน”

131 ตามคาด เมื่อพูดถึงเรื่องฟาร์มปีศาจเพื่อเพิ่มความแขง็แกร่ง เทพแห่งระบบก็ไม่นิ่งเฉยอีกต่อไป “แน่นอนอยู่ แลว้ความจริงแลว้ค่าประสบการณ์ของหมอนี่สูงจนน่าสยดสยองแค่ดูบนแผนที่ระบบโฮสต์ก็จะรู้ว่า เขา เหลืองจนเปล่งประกายแถมประกายสีแดงดว้ย ซ่ึงเป็นสัญลกัษณ์ของความแขง็แกร่ง มีศกยภาพสูง และเป็ น ั อภิมหาชวั่ร้ายเชียวล่ะแต่มนั ไม่ใช่สีแดง จะฟาร์มยงัไง? เขาอาจมีความผิดมหันต์แต่กฎมีขอ้จา กดัผูผ้ดุง คุณธรรมจะฟาร์มไดเ้ฉพาะเหล่าปีศาจที่กา ลงัก่ออาชญากรรมเท่าน้นั ไม่สามารถลงมือกบัผบู้ริสุทธ์ิได”้ ฟางหนิงถูกเทพแห่งระบบสกดัก้นัดว้ยกฎเกณฑ์แต่เมื่อเขามองไปที่ฉีเทาซ่ึงยงัคงมีท่าทีไดใ้จ จึงไม่อยาก ยอมแพ้ การปะทะกนั ในวนัน้ีทา ให้เขารู้ว่า หากในอนาคตตนตอ้งการเก็บตวัอยแู่ต่ในบา้นอยา่งสบายใจล่ะก็ไม่ใช่ เรื่องง่ายเลยแมต้นจะไม่แส่หาเรื่อง ปัญหาก็ตอ้งวิ่งเขา้มาหาเองและแมเ้ขาจะข้ีเล่นแค่ไหน ก็แยกแยะไดว้่า ตอ้งจดัการเรื่องน้ีให้ไดก้่อนถึงจะทา ทุกอย่างไดอ้ย่างสบายใจ ยิ่งไปกว่าน้ัน คู่นัดบอดของตวัเองยงัเป็นที่ หมายปองของคนอื่นดว้ยจะใหเ้ขาทนต่อไปไดอ้ยา่งไร… เขานึกถึงเรื่องหน่ึงที่เกิดข้ึนก่อนหนา้น้ีทนั ใดน้นักม็ีความคิดพิสดารผดุข้ึนมา “แกบอกว่าถา้มีคนพยายามโจมตีฉนัและเป็นภยัคุกคามคร้ังใหญ่ต่อฉนัคนคนน้นัจะยงัถือว่าเป็นผูบ้ริสุทธ์ิ อยอู่ ีกไหม?” ในฐานะผูเ้ล่นมากประสบการณ์ฟางหนิงคุน้เคยกบัการต้งัค่าเกมอย่างยิ่ง การจู่โจมผูเ้ล่นชื่อขาวอย่างไร้ เหตุผลจะตอ้งถูกลงโทษอย่างแน่นอน ในบางเกมชื่อจะเปลี่ยนเป็นสีเหลืองก่อน และเปลี่ยนเป็ นสีแดง หลงัจากฆ่าคน และบางคร้ังก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเลยแต่ตวัระบบเป็นสายคุณธรรมอยแู่ลว้การโจมตี‘คนชอบ ธรรม’อยา่งมนัอาจเปลี่ยนเป็นสีแดงไปเลย “แน่นอนว่าตอ้งเปลี่ยนเป็นสีแดงทนัทีถา้กลา้คุกคามร่างสถิตของระบบ ก็นับว่าเป็นศตัรูตวัฉกาจอนัดบั หน่ึง!ไม่วา่ก่อนหนา้น้ีเขาคนน้นัจะมีความชอบธรรมและสูงส่งแค่ไหน ลว้นถือเป็นความผดิมหนัต์ความผดิ ร้ายแรง มหนัตโทษ…ระบบจะตอ้งกา จดัมนั!”คร้ังน้ีระบบตอบกลบัโดยไม่รีรอไม่มีความลงัเลใจเลยสกันิด ซ่ึงนี่คือการต้งัค่าที่ลึกที่สุดในระบบ หลงัจากฟางหนิงพูดจบ ก็รู้สึกมนั่ใจข้ึนมา เขาจึงบอกกบัระบบว่า “จบัตาดูแผนที่ระบบให้ดีและดูวิธีการ โจมตีทางจิตวิญญาณของเรา…”

132 ขณะที่เทพแห่งระบบกา ลงังุนงงกับศพัท์ใหม่ก็เห็นฟางหนิงกา ลงัขมวดคิ้วให้กับฉีเทาที่กา ลงัดูถูกเขา จากน้นัก็ยกมือกุมหนา้อกกลอกตาและลม้ลงอยา่งชา้ๆ มือขา้งหน่ึงพยายามยนื่ไปจบัอะไรบางอยา่ง ทนั ใด น้นัชุดเครื่องจานชามบนโต๊ะกไ็ถลลงท้งัหมด “เกิดอะไรข้ึน ประธานฟางคุณฟาง? คุณเป็ นอะไรไหม?” ประธานจ้าวรีบเข้าไปประคองฟางหนิงเอาไว้ เขา ไม่รู้วา่ ฟางหนิงมีปัญหาสุขภาพอะไรไหม หรือตอนน้ีเขาจะโกรธมากจนโรคหวัใจกา เริบ? “ผม… ถา้ผมถูกกล่าวหาโดยไม่มีเหตุผลผมกจ็ะรู้สึกเจบ็ ปวดใจอยา่งมากเร็วเขา้ช่วยพาผมไปโรงพยาบาลที ครับ ผมตอ้งการการรักษา…” ฟางหนิงพูดอยา่งยากลา บาก ท่าทางดูเจ็บปวดมากทีเดียว หลงัจากน้นั ไม่นาน เขากห็มดสติและลม้ไปที่ประธานจา้ว จู่ๆ ผคู้นในงานก็ตื่นตะหนกตกใจจนทา อะไรไม่ถูก หลิ่วเหยาซ่ึงอยขู่า้งๆ ก็ลุกข้ึนดว้ยความกงัวลและเขา้มา ช่วยประคองฟางหนิงเช่นกนั อยา่งไรก็ตาม ประธานจา้วผ่านโลกมามากเขารีบโทรเรียกรถพยาบาลร่วมดว้ยช่วยกนักบัลูกสาววางฟางห นิงราบกบัพ้ืน และเรียกหาใครสกัคนมาช่วยปฐมพยาบาลเบ้ืองตน้ ใหฟ้างหนิง มีเพียงฉีเทาเท่าน้นัที่แสดงสีหน้าเฉยเมย จากท่าทีไม่แยแสของเขา ดูเหมือนอยากให้ฟางหนิงตายๆ ไปกบั ความโกรธเลยดีที่สุด… รถพยาบาลมาถึงอยา่งรวดเร็ว จากน้นัทุกคนก็ช่วยกนัยกฟางหนิงข้ึนไปบนรถ ประธานจา้วและหลิ่วเหยาก็ ข้ึนรถไปดว้ยในฐานะคนในครอบครัว … บนรถพยาบาลน้นักลุ่มหมอและพยาบาลต่างกา ลงัยงุ่กบัการวดัความดนั โลหิต อตัราการเตน้ของหวัใจและ เปิดเส้นใหส้ารน้า ทางหลอดเลือดดา … หลงัจากน้นั ไม่นาน หมอคนหน่ึงก็จอ้งไปที่ค่าต่างๆ ดว้ยความสับสนเล็กนอ้ย “ร่างกายของผูป้่วยแข็งแรง เกินมาตรฐาน แลว้ทา ไมจู่ๆ เขาถึงไดส้ลบไป?” “เป็นไปไดไ้หมวา่ผปู้่วยจะมีภาวะอื่น และจะกา เริบเมื่อถูกกระตุน้ ?” หมออีกคนสันนิษฐาน ‘จู่ๆ ก็กา เริบอะไรกนั’ขณะน้ีเทพแห่งระบบรู้สึกงงงวย มนัรู้ดีวา่ร่างกายของฟางหนิงไม่มีปัญหาแมแ้ต่นอ้ย หวัใจเขาเตน้แรงกวา่ทุกคนที่อยตู่รงน้นัเสียอีก…

133 แต่บนแผนที่ระบบ ทา ไมจู่ๆ ฉีเทาถึงไดเ้ปลี่ยนจากสีเหลืองเป็นสีแดงล่ะ? ยิ่งไปกว่าน้ัน จากแดงเป็นม่วง จากม่วงเป็นดา ท้งัๆ ที่ห่างกนัไกลมากแลว้แต่ไม่มีวี่แววที่จะคืนค่ากลบัไปเหมือนเก่าเลย… แน่นอนว่ามนัเข้าใจความหมายของสีน้ีดีอย่างที่มันพูดกับฟางหนิงเมื่อครู่ ปีศาจตัวน้ีไม่เพียงแต่มีค่า ประสบการณ์ที่สูง ยังมีระดบัความผดิบาปที่สูงมากดว้ย ซ่ึงหมายความวา่การจดัการปีศาจตวัน้ีไม่เพียงแต่จะ ช่วยอพัเกรดระดบัแต่สล็อตพลงัปราณที่เพิ่งปลดล็อกไม่นานมาน้ีก็มีความเป็นไปไดท้ ี่จะเพิ่มสูงข้ึนอย่าง มากอาจถึงเตม็เลยกไ็ด้ซ่ึงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะเจอปีศาจแบบน้ีในยามสงบ… “ทา แบบน้ีได้ด้วยเหรอ? โฮสตท์า ไดย้งัไงกนั ?” เทพแห่งระบบอดถามออกไปไม่ไดดู้เหมือนวา่มนัจะคน้พบ สิ่งใหม่อีกแลว้… หากมนัมีตวัตนและดวงตา ฟางหนิงคงไดเ้ห็นแววตาของมนักา ลงัเป็นประกาย… “คิดไม่ถึงล่ะสิถา้พูดถึงการเขา้ใจกฎของระบบ ฉันอาจไม่รอบรู้เท่าแก แต่รู้ลึกกว่าแกแน่นอน เดี๋ยวจะ อธิบายใหฟ้ ังจริงดว้ยอยา่เพิ่งควบคุมร่างกายของฉนัล่ะ” เวลาน้ีสติของฟางหนิงกลบั ไปซ่อนตวัอยู่ในร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ของระบบอีกคร้ัง ดา้นระบบที่รีบร้อน อยากรู้ค าตอบ ในเวลาน้ีไดก้ลายเป็นเดก็ ประถมที่วา่นอนสอนง่ายเลิกควบคุมร่างกายของเขาทนัที‘อยา่งไร เสียกม็ีหมอคอยดูอยแู่ลว้ ไม่เป็นอะไรหรอก’ ในสายตาของคนอื่น ฟางหนิงโกรธจนเป็ นลมหมดสติไป ผคู้นในน้นัลว้นเป็นอจัฉริยะ หมอฉุกเฉินก็มาจากโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในเมือง มีสถานการณ์ไหนที่พวกเขา ยงัไม่เคยเจอบา้ง มีผปู้่วยจา นวนมากที่แกลง้ตายแต่ความจริงไม่มีปัญหาร้ายแรงอะไรเลย การเล่นละครตบตาไม่ใช่เรื่องง่าย ปฏิกิริยาทางสรีระวิทยาต่างๆ ของคนมีสติกบัคนหมดสติน้นัต่างกนัอยา่ง สิ้นเชิง ตอนน้ีจากการวินิจฉยัของพวกเขาแมว้่าฟางหนิงจะไม่มีปัญหาทางร่างกายแต่เขาหมดสติไปจริงๆ นี่ไม่ใช่ การแสร้งทา แน่นอน ประธานจา้วที่ข้ึนไปกบัรถพยาบาล ถามไถ่อาการจากหมอ เขารู้ว่าตอนน้ีฟางหนิงหมดสติไปแลว้เขาไม่ สงสยัเลยวา่หมอกา ลงัโกหกเพราะฟางหนิงไม่มีทางติดต่อกบัหมอฉุกเฉินเหล่าน้ีมาก่อนแน่นอน เขารู้สึกเห็นใจเล็กน้อย ‘เจ้าเดก็คนน้ีไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบน้ีมาก่อน ก็เลยไม่สามารถทนปากพล่อยๆ ของ คนแบบน้นั ได้น่าสงสารจริงๆ’

134 หลิ่วเหยาเองกเ็ฝ้ามอง ‘ฟางหนิง’ ที่หมดสติไปดว้ยความเป็นห่วง เธอไม่คิดวา่จะมีคน ‘โกรธจนเป็นลมหมด สติไป’ เพราะเธอ… ณ ดา้นหลงัหอ้งจดัเล้ียง “มีคนรายงานว่าเมื่อก้ีแกเถียงกบั ประธานจา้วเหรอเกิดอะไรข้ึนกนัแน่?” ชายหนุ่มอายรุาวสามสิบปีที่สวม แวน่กรอบทองเดินเขา้ไปหาฉีเทาพร้อมเอ่ยปากถาม “เปล่า ฉนัก็แค่สนใจลูกสาวของเขาเท่าน้นัแต่เขากลบั ปฏิเสธที่จะยกลูกสาวใหฉ้นัคนตะกละตะกลามอยา่ง เขาน่ะกลบัชอบผมู้ีพลงัพิเศษไร้ประโยชน์ที่มีเพียงทกัษะการทา อาหารมากกวา่ฉนัเลยเดินเขา้ไปสร้างความ บนัเทิงใหพ้วกเขาสักหน่อยไม่คิดวา่ ไอข้ยะนนั่จะถึงกบัเป็นลมหมดสติตลกชะมดัขยะก็คือขยะจริงๆ…” ฉี เทาตอบหน้าตาเฉย ชายสวมแว่นกรอบทองหงุดหงิดเล็กน้อย “แกอยากจะแสดงความเป็นเพลยบ์อยของตวัเองก็ได้แต่ตอ้งดู สถานการณ์ดว้ยเขาจะเป็นขยะหรือไม่น้นัถา้มีปัญญาเขา้มานงั่ในน้ีก็คือพวกคนรวย นี่คือวิธีการสร้างสีสนั ให้ลูกค้าของแกเหรอ?” เมื่อฉีเทาถูกชายสวมแว่นกรอบทองตา หนิซ่ึงๆ หนา้ก็พลนั โมโหข้ึนมา “เหอะคุณชายฉีต่อหนา้คนอื่นฉนั เห็นว่านายเป็นที่เคารพน่านบัหนา้ถือตาก็เลยไวห้นา้ โดยการเรียกนายว่าพี่เย่ว์เพื่อยกเวทีให้นายไดแ้ สดง เต็มที่นายคิดว่าฉันกลวันายจริงๆ เหรอ? กลา้ดียงัไงมาสั่งสอนฉัน อย่าลืมล่ะ ที่นายส าเร็จไดน้ ้ัน ตอ้งยก ความดีความชอบให้ปู่ ของฉันครึ่ งหนึ่งด้วย!” หลงัจากที่เขาพดูจบ กส็ะบดัหนา้และเดินออกจากประตูหลงัไป ฉีเยว่ม์องแผน่หลงัอนัเหิมเกริมของอีกฝ่ายแววตาเยน็ชาลง ตามคาด มีบุญคุณแต่ไร้อา นาจกไ็ม่มีความหมาย … เวลาน้ีเทพแห่งระบบวา่นอนสอนง่ายอยา่งไม่เคยเป็นมาก่อน มนัรอฟังฟางหนิงอธิบายวา่เขาทา ไดอ้ยา่งไร นี่ เป็นสิ่งที่ไม่เคยเป็นมาก่อนต้งัแต่ไดร้ับพลงัพิเศษ ‘ตอบแทนดงั่สายธาร’ เห็นไดว้า่วิธีหลอกลวงทางจิตวิญญาณที่ฟางหนิงเพิ่งคิดข้ึนเมื่อครู่สา คญัแค่ไหน… แน่นอนว่าสา คญัมาก ซ่ึงมนัหมายความว่าระบบจะสามารถฟาร์มปีศาจสีเหลืองที่ทรงพลงัไดม้ากมายและ ประสิทธิภาพกไ็ม่ไดเ้พิ่มข้ึนเพียงเลก็นอ้ยเท่าน้นัเพราะฉะน้นัแลว้ระบบมนัจะไม่วา่ง่ายไดย้งัไงล่ะ…

135 ถึงข้นัที่ว่ามนัพยายามอดทนทิ้งปีศาจสีแดงประกายม่วงไวไ้ม่ฟาร์ม ถา้เป็นเวลาอื่น ถึงแมจ้ะตอ้งวิ่งจากทิศ ตะวนัออกของเมืองไปยงัทิศตะวนัตกของเมืองแมม้ีเวลานอ้ยนิดแค่ไหน มนักต็อ้งวิ่งตามแน่นอน… โชคดีที่ฟางหนิงรู้วา่เขากบัระบบเป็นหน่ึงเดียวกนั ในอนาคตขา้งหนา้ตวัเองจะสามารถนงั่อ่านนิยายและเล่น เกมอย่างสบายใจอยู่ที่บา้นไดห้รือไม่น้ัน ก็ข้ึนอยู่กบัความแข็งแกร่งของอีกฝ่าย ยิ่งอีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก เท่าไร ตนกย็งิ่มนั่คง… ฟางหนิงพูดวา่“จริงๆ แลว้มนัง่ายมาก ฉนัอ่านนิยายมามากและหมอนนั่มาถึงก็ด่าฉนัวา่ขยะ ซ่ึงถือเป็นการ โจมตีร่างกายของฉนัแลว้และเมื่อฉนัคิดมากเขา้ไปอีกการคุกคามของเขาที่มีต่อฉนักย็งิ่ชดัเจน…” “คุกคามอะไร? ไม่เห็นรู้สึกเลย จริงอยู่ที่เขาแข็งแกร่งมาก แต่ถา้ใช้ทกัษะลบัล่ะก็เขายงัไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ ระบบ”ระบบไม่เขา้ใจ เทพแห่งระบบยอดเยยี่มจริงๆ ฟางหนิงหมดคา พดูแต่กย็งัคงพดูต่อ“เขาบอกวา่ฉนัเป็นขยะและตอ้งการที่จะ แยง่คู่นดับอดของฉนัดว้ยถา้เขาเป็นคนธรรมดาก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรแต่เขาคือคนที่มีศกัยภาพสูงที่แกพูด ถึงถา้ตอนน้ีมีการชิงคนเกิดข้ึน ในอนาคตขา้งหนา้กค็งคิดจะกา จดัฉนั ใหส้ิ้นซากแน่นอน ขืนปล่อยเอาไว้วนั หน่ึงที่เขาเติบโตข้ึน ไม่ใช่ภยัคุกคามอนั ใหญ่หลวงเหรอ?” “แม้ว่าถึงเวลาน้ันแกจะสามารถโต้ตอบได้แต่เขาคือคนของตระกูลฉีมีผูอ้าวุโสมากมายอยู่เบ้ืองหลัง จ าเป็ นต้องมีการตอบโต้ นี่ไม่ใช่นิยายแนวขายความฟินที่ฉนัติดตามหรอกนะถา้เจอคู่ต่อสู้ที่มีพลงัเหนือกวา่ ขีดจา กดัของแก ฉนัจะไม่ตาย ไปเลยหรือไง? ทนัทีที่ฉนัคิดไดว้า่จะมีผลร้ายแรงมากขนาดน้ีซ่ึงกค็ือจะทา ให้ ฉนั ไม่สามารถอ่านนิยายและเล่นเกมอยา่งสบายใจในทุกวนัไดอ้ีกก็รู้สึกวา่ตวัเองไม่สามารถทนมีชีวิตต่อไป ได้แล้ว…” ระบบเริ่มเขา้ใจเล็กน้อย แต่ก็ยงัคงสับสน “ฟังดูมีเหตุผล ถึงแมว้่าสิ่งที่โฮสต์พูดจะต้งัอยู่บนพ้ืนฐานของ ขอ้เท็จจริงและหลกัฐาน แต่ก็เป็นแค่การเพอ้ฝันเท่าน้นัแลว้โฮสตท์า ให้แผนที่ระบบเปลี่ยนสีปีศาจตวัน้ีได้ อยา่งไร? ระบบยงัทา ไม่ไดเ้ลย” “แน่นอนว่าแกไม่สามารถทา ไดห้รอกแกเคยบอกแต่แรกแลว้วา่แกเป็นแค่ระบบที่ทา งานตามกฎที่ต้งัไวจ้ึง จะไดร้ับพลงั ไม่สามารถทา ทุกอย่างตามอา เภอใจได้ดงัน้ันจึงเป็นเรื่องปกติที่แกจะไม่รู้ว่ามีการต้งัค่าลบั ไม่อยา่งน้นัเมื่อตอนไดร้ับพลงัพิเศษ ‘ตอบแทนดงั่สายธาร’แกคงไม่ตกใจแบบน้นัแต่ฉนัเป็นโฮสต์ฉนัมีวิธี เรียกใช้การต้งัค่าลบัอยู่แลว้” ฟางหนิงค่อนขา้งมีความอดทน เขาตอ้งทา ให้เจา้ระบบงี่เง่านี่เชื่อเขาให้ได้ ไม่อยา่งน้นักย็ากที่จะเกบ็ซ่อนจุดประสงคท์ ี่แทจ้ริงของเขา

136 เขาค่อยๆ โน้มน้าวทีละนิด “ส าหรับโอตาคุที่อ่านนิยายมาหลากหลายแนวการกดขี่ข่มเหงที่ไม่ใช่แค่จินต ภาพ โดยมีหลกัฐานยนืยนัแบบน้ีก็จะกลายเป็นความโหยหาอยา่งหน่ึงแกลืมวิธีปลดลอ็ก‘พระคุณแห่งหยด น้า ’ ที่ไดร้ับก่อนหนา้น้ีแลว้เหรอ?” “ในการแจง้เตือนแจง้วา่ ไดบ้รรลุความโหยหาในการตอบแทนบุญคุณของฉนัแลว้ไม่ใช่เหรอ? ความโหยหา ใหม่น้ีมีแนวโนม้ที่จะไปกระตุน้การต้งัค่าลบับางอยา่งและวิธีการกระตุน้ที่ง่ายที่สุดก็คือการต้งัค่าให้ฉีเทา กลายเป็นศตัรูที่จู่โจมฉนั โดยตรง เพื่อใหแ้กกา จดัเขาแกคิดวา่ฉนัพดถูกไหม” ู ระบบตอบกลับ “ถูกต้อง!” เมื่อฟางหนิงไดย้นิก็ดีใจอยา่งยงิ่เจา้ระบบงี่เง่านี่มนัหลอกง่ายจริงๆ เพียงสะกิดเลก็นอ้ยมนัก็เชื่อไปหมด อนั ที่จริงถา้มนัมีความรู้สึกนึกคิดเหมือนมนุษย์กจ็ะรู้ในทนัที การที่เขาสามารถกระตุน้ความโหยหาของการต้งัค่าลบัเมื่อครู่น้นั ไม่ไดเ้กิดจากการถูกกดขี่ข่มเหงและไม่ใช่ ความคิดใหม่แต่มนัมีมาโดยตลอด และหยงั่รากลึกในกระดูกไปแลว้ความโหยหาไม่ใช่ความคิดแปลกใหม่ มนัจะเกิดข้ึนโดยเปลี่ยนมุมมองเพียงเล็กนอ้ยไดอ้ยา่งไรก็เพราะระบบไม่ใช่มนุษย์ไม่มีอารมณ์และไม่เขา้ ใจความซับซ้อนของอารมณ์มนุษย์จึงหลอกไดง้่ายถา้เป็นมนุษยล์ ่ะก็คงจบัพิรุธไดน้านแลว้ การที่ความโหยหาในการตอบแทนบุญคุณของตวัเองบงัเกิดข้ึน มนัตอ้งใชเ้วลากวา่สิบปี… เช่นน้ันแลว้อีกความโหยหาในตวัเขาที่ค่อยๆ ก่อตวัข้ึนล่ะคืออะไร? มนัชดัเจนจนไม่สามารถชดัเจนไป มากกวา่น้ีแลว้ ฟางหนิงคิดในใจ ไม่บอกเจา้ระบบงี่เง่าน้ีหรอก ถา้บอกมนัขืนมนัหาทางขจดัความโหยหาน้ันของเราได้ ชีวิตน้ีจะมีอะไรน่าสนุกอีก? อีกอย่าง เขาไม่ตอ้งการและไม่สามารถกา จดัความโหยหาน้ีอยแู่ลว้ตราบใดที่ มนัยงัคงอยู่กเ็ท่ากบัวา่ ไดส้ร้างบฟั ฟาร์มปีศาจถาวรใหก้บัเทพแห่งระบบ โดยไม่ตอ้งกงัวลวา่จะไม่มีปีศาจให้ ฟาร์ม ก่อนหนา้น้ีที่ใชอ้าวุธเทพในการดึงดูดปีศาจน้นั ไดผ้ลก็จริง ทวา่ ไม่สามารถควบคุมได้แต่บฟัน้ีสามารถเปิด ใชง้านไดต้ามตอ้งการและการรวมท้งัสองเขา้ดว้ยกนัจึงจะเกิดประสิทธิภาพสูงสุด… ขณะฟางหนิงกา ลงัครุ่นคิด เวลาน้ีเทพแห่งระบบที่กา ลงัถูกหลอกจนเป็นง่อยกพ็ดูข้ึนอีกคร้ัง “โฮสต์หลงัจากเหตุการณ์เหล่าน้ีระบบตอ้งยอมรับความแตกต่างในไอคิวของเรา และระบบเพิ่งทา การ ตดัสินใจที่ค่อนขา้งลา บากใจไป…”

137 “ตดัสินใจอะไร”ขออย่าไดเ้ป็นเรื่องที่ฉันโจมตีเจา้ระบบงี่เง่านี่จนมนัหมดความมนั่ใจและตอ้งถอนการ ติดต้งัระบบอตัโนมตัินะ ฟางหนิงกงัวลใจมากเพราะเขาพบว่า การถูกครองร่างแบบน้ีก็สะดวกสบายดี เหมือนกนัซ่ึงมนัทา ใหเ้ขาไดบ้รรลุความปรารถนาและความโหยหาที่แทจ้ริงของตวัเอง… โชคดีที่สิ่งเลวร้ายน้ีไม่เกิดข้ึน… ระบบตอบกลบั“ถ้าในอนาคตข้างหน้ามีปัญหาที่แก้ไขไม่ได้อีก ระบบจะหยุดระบบความคิดท้ังหมด อัตโนมัติ และเรียกโฮสต์ออกมาจัดการแทน” ฟางหนิงแทบกระอกัเลือด เป็นการตดัสินใจที่ลา บากใจจริงๆ แต่เขาไม่ยอมทา งานฟรีๆ หรอก“แลว้ฉนัจะ ได้อะไรตอบแทน?” “โฮสตส์ามารถทา อะไรก็ไดต้ามที่ตอ้งการในระบบร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่บางทีโฮสตอ์าจเจอแนวคิดใหม่ๆ จากนิยายหรือเกม…” เรื่องน้ีมนัแน่นอนอยแู่ลว้ ในที่สุดต่อไปน้ีก็จะสามารถเล่นเกมไดอ้ยา่งสบายใจแลว้สินะ แต่ฟางหนิงไดค้ืบ จะเอาศอก“ถา้ฉนักา ลงัยงุ่และไม่มีเวลาออกมาช่วยแกแกป้ ัญหาล่ะ?” ระบบตอบ “กแ็ค่ตดัการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต” เจา้นี่มนัโหดเห้ียมจริงๆ ฟางหนิงกระอกัเลือดอีกคร้ัง “แลว้ถา้ฉนัออกมาแลว้ไม่สามารถแกไ้ขปัญหาไดล้่ะ?” ระบบตอบกลบัอีกคร้ัง “ตดัการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตเหมือนกนั” เทพแห่งระบบกเ็อาแต่ใจเป็นดว้ยสินะ… ฟางหนิง “แล้วแกจะท าอะไร?” ระบบเอ่ยตอบ “ฟาร์มปีศาจและฝึกวิทยายทุธ” เมื่อฟางหนิงไดย้นิ ประโยคน้ีกต็ื่นตกใจ ทนั ใดน้นัความคิดหน่ึงก็ผดุข้ึนมา ‘ฉนัพอจะรู้แลว้วา่ระบบอยา่งแก เกิดข้ึนไดย้งัไง’ จา ไดแ้ลว้ ในคืนเทศกาลชีซีที่มีดาวตกเพลิงน้นัเขาเป็นลมไป และไปชนเขา้กบัโน๊ตบุ๊กเขาจา ไดช้ดัเจนวา่วนั น้นัมีเลือดออกดว้ยแต่สุดทา้ยกลบัไม่มีร่องรอยอะไรเหลืออยู่เลยและในวนัน้นัเขากา ลงัเล่นเกมจอมยทุธ์ ออนไลน์ที่ดดัแปลงมาจากเกมออนไลน์ปัญญาอ่อนเก่าแก่ถา้ระบบงี่เง่าอย่างแกไม่ไดม้ีวิวฒันาการมาจาก มนัล่ะก็ต่อไปไอคิวของฟางหนิงกเ็ทียบเท่ากบัมนั…

138 หลงัจากรู้เบ้ืองลึกของระบบแลว้ ฟางหนิงก็รู้สึกผอ่นคลายข้ึน ไม่ตอ้งคอยกงัวลอีกวา่เจา้ระบบนี่จะยึดครอง ร่างกายของเขาในวนัหน่ึง และยึดครองความรู้สึกนึกคิดของเขาไปดว้ย ดว้ยสถานการณ์ปัจจุบนัที่มีการ เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เขามีชีวิตอยู่ไดไ้ม่เกินสามปีแน่นอน ‘แต่มนัจะดีกว่าถา้แกยอมรับความพ่ายแพ้ เหมือนอยา่งวนัน้ีหลายเดือนมาน้ีฉนัตอ้งคอยกงัวลในตอนอ่านนิยายและตอนเล่นเกมอยเู่รื่อย ทว่าตอนน้ีก็ วางใจไดแ้ลว้ล่ะแต่ไอส้ารเลวที่อยากจะชิงคู่นดับอดของฉนัทา ใหฉ้นันอนไม่เตม็อิ่มและเล่นไดไ้ม่เตม็ที่คน น้นัทางที่ดีตอ้งรีบกา จดัโดยเร็วไม่ควรปล่อยไวใ้หม้ากระทบกิจวตัรประจา วนัของฉนั…’ ระบบแจ้งเตือน: ความโหยหาของโฮสตเ์พิ่มข้ึน หากแขง็แกร่งข้ึนอีกสามระดบัจะไม่สามารถขจดัออกไปได้ อีก ระบบ “??” ฟางหนิงคิดในใจไอร้ะบบงี่เง่าน้ีคงไม่ไดม้องอะไรออกใช่ไหม แต่หลงัจากน้นัเขากร็ู้ตวัแลว้วา่ตวัเองคิดมาก เกินไป เทพแห่งระบบไม่ไดส้นใจกบัการแจง้เตือนน้ีแต่อย่างใด ดูเหมือนว่าการตดัสินใจที่ลา บากใจเมื่อครู่ทา ให้ มนัเลิกวิเคราะห์โดยสิ้นเชิง “ระบบเห็นบนแผนที่ระบบ สีของไอเ้จา้ฉีเทาเขม้ข้ึนกว่าเดิม เปลี่ยนจากสีแดง เป็ นสีด าเลยทีเดียว ยังต้องรออีกไหม” ฟางหนิงตอบกลบั“รอไปก่อน ฉันขอถามหน่อยเถอะ ตอนน้ีเรามีสล็อตความโกรธและไดร้ับสล็อตพลงั ปราณล่วงหนา้ที่จะเปิดใหใ้ชง้านก็ต่อเมื่อถึงระดบั 50 และมีผลทวีคูณ ในระหวา่งน้ีจะมีปีศาจที่แกสู้ไม่ไหว อีกหรือเปล่า?” ระบบเอ่ย “ไม่มีเดิมทีมีแค่ความโกรธอาศยัทกัษะลบัเพียงลา พงัยงัเอาแน่เอานอนไม่ได้แต่เมื่อมีสลอ็ตพลงั ปราณ จะทา ให้พลงัเพิ่มข้ึนเป็นสองเท่าอีกอยา่งถา้ฝ่ายตรงขา้มมุ่งเป้ามาที่เราซ่ึงเป็นผูผ้ดุงคุณธรรมแลว้ก็ ถือเป็นคนชวั่ทนัทีพลงัปราณของเราก็จะเพิ่มข้ึนดว้ยถา้เราขยนัสักนิด คอยสั่งสมสล็อตพลงัปราณให้เต็ม เป็นไปไม่ไดท้ ี่จะมีปีศาจที่เราฟาร์มไม่ไหวแมใ้นสถานการณ์ที่แยท่ ี่สุดเรากส็ามารถหลบหนีได้ถา้เป็นเช่นน้ี ตอนน้ีสามารถไปจดัการเขาไดแ้ลว้ใช่ไหม” ฟางหนิงลงัเล“รออีกสักนิด อยา่งที่ฉนัเพิ่งบอกไป ปีศาจตวัน้ีไม่ใช่ปีศาจป่าเหมือนที่ผา่นๆ มา มนัมีรากฐาน ที่ลึกล้า และเป็นปีศาจประเภทใหม่ในยคุใหม่จึงไม่สามารถจดัการอยา่งไร้สมองได้เราตอ้งรวบรวมขอ้มูล กนัก่อน เพื่อหาแผนที่ดีที่สุด” ระบบช้ีแจง “ก่อนที่โฮสตจ์ะคิดแผนที่ดีที่สุดออกขอตดัการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตก่อน…”

139 ‘เชี่ย!’ ฟางหนิงสบถแลว้รีบพดูข้ึนวา่“ไม่ได้ฉันต้องใช้ในการหาข้อมูล” “ไม่ตอ้ง โฮสตอ์ยากรู้อะไรก็ถามมาไดเ้ลย ระบบจะหาใหเ้อง ซ่ึงเร็วกวา่แน่นอน ละเอียดและลึกซ้ึงกวา่ดว้ย หลายวนัมาน้ีระบบไดท้ดลองแลว้พบวา่การเขา้อินเทอร์เน็ตไม่ยากอะไร มนัคลา้ยๆ กบัการกา้วขา้มกา แพง บล็อกระบบก็เลยลองเขา้ไปท่องเวบ็ที่โฮสตเ์คยบอกมารอบหน่ึงถึงจะไม่เขา้ใจแต่ถา้โฮสตต์อ้งการอะไร ระบบจะดึงมาให้และคดัลอกไปยงัเครื่องของโฮสต…์”ถึงแมร้ะบบจะงี่เง่าแค่ไหน แต่มนัก็รู้วา่ถา้เจา้หมอนี่ ไดเ้ล่นจะตอ้งลืมหนา้ที่ของตวัเองแน่นอน ดงัน้นัการตดัการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตจึงเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพ มากที่สุด ‘ให้ตาย แกมนัร้ายนัก’ ฟางหนิงเริ่มคิดกงัวลถึงวิธีแกป้ ัญหาที่ดีที่สุดทนัทีเขาไม่ยอมให้ตดัการเชื่อมต่อ อินเทอร์เน็ตเด็ดขาด! ‘นิยายยงัรอการอปัเดตได้แต่เพื่อนๆ ในเกมน้นั ไม่มี‘ขาแบก’อยา่งเขาก็คงอยรู่อดได้ ไม่นานหรอกถา้ตอ้งรอหลายวนัคงแยกยา้ยกนัหมดก่อนพอดี’ “ในที่สุดแกกม็าสินะ” คืนหน่ึง ณ ลานกวา้งในเมืองอนั ไร้ซ่ึงผูค้นแห่งหน่ึง มีเพียงไฟถนนที่อยรู่อบๆ เท่าน้นัที่ยงัส่องแสงสลวัให้ พอมองเห็นได้บ้าง ฉีเทากล่าวข้ึน เขายืนอยกู่ลางลานกวา้งก่อนจะโยนผูห้ญิงคนหน่ึงในออ้มแขนของเขาลงแปลงดอกไมท้ ี่อยู่ ไกลออกไป แต่ผหู้ญิงคนน้นักลบัไม่พดูอะไรออกมาสกัคา อัศวิน A ยนือยตู่รงขา้มเขา “ให้ฉันเดาก่อนว่าใครเป็นคนจา้งแกมาแกแ้คน้ฉัน เศรษฐีข้ีขลาดหนา้ใหม่ที่สลบไปจากการโจมตีของฉัน เพียงไม่กี่คร้ังคนน้ันเหรอ? หรือเป็นคุณชายใหญ่แห่งตระกูลฉีฉีเย่วท์ ี่คิดว่าฉันจะแย่งชิงตา แหน่งของเขา หรือคนใหญ่คนโตสักคนที่ฉนัแผลงฤทธ์ิเอาแต่ใจแลว้ไปแหยเ่ขา้? หรือวา่อศัวิน A อยา่งนายไดร้ับขอ้มูลว่า เมื่อก่อนฉนัดูถูกชายรังแกหญิงกระทงั่นา คนเป็นๆ ใหปู้่ของฉนัทา การทดลองฝังเขม็เพื่อเพิ่มกา ลงัภายใน จึง มาที่นี่เพื่อผดุงคุณธรรม?” ฉีเทาหน้านิ่งและเปี่ยมดว้ยความมนั่ใจ ไม่หลงเหลือความหยิ่งผยองและสุขุมอย่างในงานเล้ียงก่อนหนา้น้ี แมแ้ต่นอ้ย ภายในพ้ืนที่ระบบ ฟางหนิง “เจ้านกโง่ตัวน้ีดูเหมือนจะต้ังใจตกปลาเลยนะ? ก่อนหน้าน้ียงัจงใจเยาะเยย้ฉันอยู่เลย แล้ว จุดประสงคแ์ทจ้ริงของเขาคืออะไรล่ะ?”

140 ระบบตอบกลบั“ไม่รู้” ฟางหนิงเอ่ย“เป็นไปไดไ้หมที่จะคลา้ยฉนัที่ไดร้ับพลงัจากการฆ่าผแู้ขง็แกร่ง หรืออยา่งอื่น?” ระบบตอบ “ดูเหมือนวา่ ใช่” ฟางหนิงพดู“แลว้แกยงัมนั่ใจอยไู่หม?” ระบบตอบกลับ “จะใช้ทักษะเดียวเหมือนเดิม” ฟางหนิงวา่“ถา้อยา่งน้นัฉนัขอไปเล่นต่อนะ…” ระบบรับคา “ขอใหส้นุกแต่ถา้ระบบเรียกหา โฮสต์ต้องปรากฏตัวทันที” ฉีเทาเห็นวา่หลงัจากอศัวิน A ไดย้นิสิ่งที่เขาพดูแลว้กย็งัคงยนืนิ่งอยกู่บัที่และมีสีหนา้เหมือนเดิม เขาส่ายหวัเลก็นอ้ย “ไม่ดีเลย ฉนั ไม่ชอบเหยอื่ที่ตายโดยไม่แสดงสีหนา้มนัไม่สนุกจริงๆ นะ ฉนัจะบอกให้ มนัไม่สนุกเลยแกตอ้งเป็นเหมือนพวกเขาสิ…” ทนัทีที่เขาพดูจบ จู่ๆ กท็า การแยกร่าง เพียงพริบตากม็ีร่างแยกอีกสองร่างปรากฏออกมาจากร่างของฉีเทา! จากน้นัคนสองคนกก็ระโดดออกมาจากแปลงดอกไมท้ี่อยไู่กลออกไป พร้อมดึงชายสองคนในชุดสูทออกมา ดว้ยแลว้เหวี่ยงพวกเขากระแทกกบัพ้ืนอยา่งแรง ‘ตูม้ ’ ชายท้งัสองกุมปากพร้อมส่งเสียงไอ ‘แค่กๆ ‘อยู่หลายคร้ัง และเมื่อมองไปที่มืออีกรอบ ก็พบว่ามนัเต็มไป ด้วยเลือด ใบหน้าจึงถอดสีทันที “ดูสิตอ้งสีหนา้หวาดกลวัแบบน้ีของพวกเขาต่างหากถึงจะสนุกเฮอ้เห็นไหม มนุษยเ์ป็นของเล่นที่น่าสนใจ มากแค่ไหน ความดีใจความโกรธความเศร้าโศกและความสุขเปลี่ยนแปลงไปร้อยแปดพนัเกา้ไดใ้นชวั่ พริบตาเดียว มนัช่างน่าสนุกจริงๆ!” ฉีเทาแหงนหนา้มองฟ้าราวกบัวา่เขากา ลงัดูดบางอยา่งแลว้แสดงสีหนา้เพลิดเพลิน “เฮ้ พวกแกสองคน พวกแกคงเป็ นคนของเฟิ งเหนี่ยวสินะ ใครเป็ นคนจ้างพวกแกมา?” “เราไม่ไดเ้ป็นศตัรูกบัคุณ เราเป็นแค่สายลบั ไม่ไดร้ับภารกิจใดๆ แค่มาเพื่อรวบรวมขอ้มูลนิดหน่อยเท่าน้นั” หน่ึงในชายสองคนน้นัเอ่ยปากข้ึน เขารู้สึกถึงความน่ากลวัของชายผนู้้ีแลว้ “เหอะๆ ถา้พวกแกเป็นศตัรูล่ะก็จะยงัมีชีวิตอยอีกเหรอู่ ?” ฉีเทาพดูโดยไม่แมแ้ต่จะหนัมองพวกเขา

141 “การแสดงของฉนัตอ้งการผูช้ม ดงัน้นัพวกแกโชคดีมาก ที่จะยงัไม่ตายในตอนน้ี…” เขาพูดพลางมองไปยงั อัศวิน A “โอ้แขง็แรงจริงๆ เลยนา…แต่น่าเสียดาย ทา ไมแกถึงไม่กลวัเลย เพราะแกคิดว่าตวัเองแขง็แกร่งมากพอล่ะ สิ? จริงด้วย ฉันเคยฆ่าคนมาไม่นอ้ยและฉนัถือวา่แกเป็นผูแ้ขง็แกร่งในหมู่มนุษย์แต่ฉนัชอบที่จะเห็นความ โกรธของคนแขง็แกร่งเสียดว้ยสิคนแขง็แกร่งหลายคนที่คิดวา่ตวัเองแขง็แกร่งน้นัก็ไม่รู้สึกกลวัในตอนแรก เหมือนกนัพวกเขาจะโมโหก่อน จากน้ันเมื่อพบว่าตวัเองไร้พลงัต่อสู้แลว้ความหวาดหวนั่ก็จะก่อตวัข้ึน ร้องไห้สะอึกสะอ้ืน และออ้นวอนให้ฉันปล่อยพวกเขาไป แกไม่กลวัใช่ไหม ถา้อย่างน้ันฉันจะเรียกคน ออกมามากกวา่น้ีแกจะไดรู้้จกักลวับา้ง…” ฉีเทาพูดดว้ยรอยยิม้จู่ๆ ก็มีผูค้นหลงั่ ไหลออกมาจากร่างกายของเขาเป็นจา นวนมากในหมู่พวกเขามีท้งัชาย และหญิง ท้งัเด็กและผูใ้หญ่แมแ้ต่เด็กทารก… แต่ทุกคนลว้นดูเฉื่อยชา ซึมกะทื่อไร้ความรู้สึกและลอยอยู่ กลางอากาศโดยลอ้มรอบฟางหนิงและสายลบัเฟิงเหนี่ยวท้งัสองไวต้รงกลาง… สายลบัท้งัสองของเฟิงเหนี่ยวต่างกลวัจนตวัแขง็ทื่อไปหมดแลว้พวกเขารู้วา่ตวัเองไดพ้บกบัเหตุการณ์เหนือ ธรรมชาติในองค์กรที่มีระดับแรงค์ D ข้ึนไป หรือเหตุการณ์ผิดปกติธรรมดา เหตุการณ์ระดบัน้ีไม่สามารถ แกไ้ขไดด้ว้ยพลงัทางกายภาพเช่นปืนและกงัฟูได้แต่จา เป็นตอ้งจดัการดว้ยพลงัล้ีลบั “ซวยแล้ว A32 พวกเราจะตายในภารกิจแรกเลยเหรอ?” สายลับ A กอดคู่หูของตวัเอง “อยา่กลวัไปเลยอยา่งนอ้ยกม็ีคนที่ตอ้งตายก่อนเรา” สายลบั B กอดคู่หูกลบั “นายทา ใหฉ้นักลวักวา่เดิม…” สายลบั A เกือบจะร้องไห้ อัศวิน A ยงัคงสีหนา้นิ่งเฉยและเงียบสงบซ่ึงนนั่‘ดูเสแสร้งมาก’ “ไม่สนุกเลยแกยงัไม่กลวัอีกเหรอ?” ฉีเทาส่ายหวัและดูเหลือเชื่อเล็กน้อย ความจริงแล้ว ฟางหนิงผู้ซึ่งเป็ นตัวตนที่แท้จริงของอัศวิน A ก็รู้สึกหวาดกลวัไม่ต่างไปจากสายลบัท้งัสอง สิ่งเดียวที่แตกต่างกนักค็ือเขามีที่ซ่อนที่ปลอดภยัแต่สายลบัท้งัสองทา ไดแ้ค่ยนืกอดกนั ถึงแมว้่าเมื่อครู่น้ีเขากา ลงัเล่นเกมอยู่ในอินเทอร์เน็ตคาเฟ่แต่สภาพแวดลอ้มภายนอกยงัคงส่งเสียงน่ากลวั ตลอดเวลาและใบหนา้ผทีี่คลุมเครือกป็รากฏข้ึนมาในสมองของเขา เท่าน้ีก็เพียงพอที่จะทา ให้ฟางหนิงหวาดกลวัจนยอมวางเกมลงและวิ่งเขา้ไปหลบในร้านตีเหล็กใกลๆ้ “ฉนั แทบจะร้องไห้แล้ว เทพแห่งระบบ ที่นี่น่าจะมีคนเป็นๆ แค่สี่คน และมีนายคนเดียวที่ไม่รู้จกัคา ว่ากลวั เพราะฉะน้นัอยา่มวัยนืทื่ออยเู่ลยรีบแสดงพลงัสิแลว้จดัการปีศาจตวัน้ีสกัทีเถอะ!”

142 ระบบตอบกลบั“คอยอีกสักนิดเถอะ ดูว่ามนัจะแสดงพลงัอะไรออกมาอีก ระบบจะไดป้ระเมินความแรง โดยประมาณของศตัรูเหล่าน้ีไดถู้กยงัไงซะกใ็ชแ้ค่ทกัษะเดียวอยแู่ลว้” ฟางหนิงพดู“ถา้อยา่งน้นัแกอยา่ตายกลางคนัแลว้กนัฉนั ไม่มีวิธีรับมือกบัผพีวกน้ีหรอกนะ” ระบบ “ตกลงถา้อยา่งน้นัระบบจะลงมือเลย” หลังจากที่ระบบพูดจบ อัศวิน A กเ็คลื่อนไหวทนัทีเขาลอยตวัข้ึน และใชฝ้่ามือตบไปที่ร่างของฉีเทา! ฉีเทาน้ันดูเหมือนจะประเมินความเร็วของอัศวิน A ต่า ไป จึงไม่ไดท้า การหลบหนีแต่ร่างของเขาสลายตวั แตกเป็นฟองพร้อมกบัเสียงดงั“ปัง” “ฮ่าๆ ฮ่าๆ ฮ่าๆๆ !” เสียงของเขาดงัมาจากทุกสารทิศ “ฉนัซ่อนตวัอยทู่ ่ามกลางวิญญาณเหล่าน้ีแกหาฉนัสิถา้แกหาร่างจริงของฉนั ไม่เจอ ต่อให้แกมีทกัษะล้า ลึก แค่ไหน กไ็ร้ประโยชน์!” ฉีเทายมิ้เขาอดหวัเราะไม่ได้ไม่รู้วา่มีผแู้ขง็แกร่งมากเท่าไรที่ตายกบัทกัษะเรียบง่ายแต่ยากที่จะอ่านออกของ เขา! อัศวิน A คนน้ีแขง็แกร่งจริงๆ เขาเพิ่งจะเคยเห็นความเร็วในการโจมตีระยะประชิดเมื่อครู่เกรงวา่ ในบรรดาผู้ แขง็แกร่งที่เขาพบเจอมาท้งัหมด จะไม่มีใครสามารถหลบหลีกการโจมตีน้นั ได้ น่าเสียดายที่อีกฝ่ายตอ้งเสียแรงเปล่าแลว้! อัศวิน A ถูกกา หนดใหไ้ม่สามารถคน้ร่างจริงของเขาเจอเพราะฉะน้นัแลว้เรี่ยวแรงของอีกฝ่ายกจะถดถอยลง เรื่อยๆ จนหมดแรงไปในที่สุด และถูกฉีเทาสังหาร! ถึงเวลาน้นัเขากจ็ะไดร้ับวิญญาณที่แขง็แกร่งเพิ่มข้ึนอีกตน … ฟางหนิง “ไอร้ะบบ แกพา่ยแพก้ลางคนัแลว้แกบอกวา่จะใชแ้ค่ทกัษะเดียว…” จากน้ันเขาก็มองร่างกายของตวัเองที่อยู่ภายใตก้ารควบคุมของระบบ เขาไม่ไดช้กัฝ่ามือกลบัแต่ยงัคงวาด วงกลมในอากาศแล้วผลักออกไปในทิศทางเดียวกนัหลงัจากน้นั ฟางหนิงกไ็ดย้นิเสียงมงักรคา ราม… ทนั ใดน้นัมงักรเพลิงลา ตวัเพรียวบางและทรงพลงัก็ปรากฏออกมาจากวงกลมที่เขาวาด แลว้กระแทกเขา้ที่ อกของวิญญาณร้ายตวัหน่ึงท่ามกลางกลุ่มวิญญาณเหล่าน้นั!จากน้นัมงักรกห็มุนวนและพงุ่เขา้ไปท้งัตวั!

143 กลุ่มวิญญาณพลนัสลายไป แววตาของวิญญาณร้ายตวัน้นักก็ลบัมามีชีวิตชีวาอีกคร้ัง ตามดว้ยความหวาดกลวั สิ้นหวงัและความเหลือเชื่อ… ร่างของฉีเทาค่อยๆ ปรากฏให้เห็น “นี่มนัเป็นไปไม่ได!้ทา ไมแกถึงหาร่างจริงของฉันไดง้่ายดายแบบน้ี! ทา ไมการสบัเปลี่ยนร่างของฉนัถึงไม่ทา งาน! ฉนัจะไม่ตายที่นี่มนัเคยบอกวา่ตอนน้ียงัไม่มีใครฆ่าฉนั ได!้” เขาฝืนพูดจนจบ จากน้นัร่างกายของเขาก็พองตวัข้ึนอยา่งรวดเร็วและในที่สุดก็ระเบิดกระจดักระจาย‘ตูม้ !’ เลือดที่ไหลไม่รู้จบ เศษกระดูกและเศษผา้กระจดักระจายไปทวั่ลานกวา้ง ลานกวา้งคืนสู่ความสงบอีกคร้ัง ฟางหนิงคิดในใจ ‘แกเปลี่ยนสีจากแดงเป็นม่วงซะขนาดน้นัแมแ้ต่คืนที่มืดมิดก็ไม่สามารถซ่อนตวัตนของ แกจากแผนที่ระบบได้มนัแปลกตรงไหนที่ระบบจะคน้เจอร่างจริงของแก?’ ระบบแจ้งเตือน: ระบบได้ท าการโจมตีผู้คุมวิญญาณฉีเทาอัตโนมัติ ระบบได้ใช้ทักษะลับ ‘เสียงค ารามมังกรเพลิงสวรรค์’ ซึ่งได้ใช้สล็อตความโกรธระดับสาม ระบบโจมตีร่างจริงของฉีเทา ฉีเทาถูกโจมตีโดยพลังหยางและถูกปราบด้วยพลังมังกร ทักษะติดตัว ‘สบัเปลี่ยนร่าง’ของฉีเทาดา เนินการลม้เหลว ระเบิดพลงัโจมตี!ละเวน้การป้องกนั! บดขย้โีจมตี! ผู้คุมวิญญาณฉีเทาได้รับความเสียหาย 1,800 หน่วย ผู้คุมวิญญาณฉีเทาเสียชีวิต ระบบไดร้ับค่าประสบการณ์75,000 คะแนน ระบบไดร้ับการอปัเกรด และตอนน้ีอยทู่ ี่ระดบั 11… ระบบไดร้ับค่าพลงัปราณจา นวนมาก สลอ็ตพลงัปราณระดบัแรกเตม็ ระบบวา่ต่อ“ใชแ้ค่ทกัษะเดียว” ฟางหนิงพดู“แกไม่จา เป็นตอ้งอธิบายความเจ๋งของตวัเอง…แยแ่ลว้!” ระบบ “เขายงัไม่ตายเหรอ?!” ฟางหนิง “ไม่ฉนัหมายถึงแกทุบเขาเละซะไม่เป็นชิ้นดีแบบน้ีกรงเลบ็เมฆามงักรบินที่เราใชจ้ดัการปีศาจไม่ สามารถใช้งานได้อีกแล้ว เราสูญเสียรายได้ไป…”

144 ฟางหนิงเพิ่งพูดจบ ก็เห็นระบบกา ลงัควบคุมร่างกายของเขาและเดินไปหาสายลบัของเฟิงเหนี่ยวท้งสองที่ ั รอดชีวิตมาได้ “ท่านจอมยทุธ์ขอบคุณที่ช่วยชีวิตเรา” สายลบั A และสายลับ B คา นบัคุกเข่าเอาหวัโขกพ้ืนไม่หยดุ ซ่ึงต่างจากการเผชิญหนา้กบัฉีเทา พวกเขาไม่รู้สึกกลวัอศัวิน A ที่จดัการฉีเทาจนเละไม่เป็นชิ้นเลยเพราะคน ของเฟิงเหนี่ยวทุกคนต่างรู้ดีวา่อศัวิน A ไม่เคยทา ร้ายผบู้ริสุทธ์ิเลยสกัคร้ัง พวกเขาเพิ่งเขา้มาอยใู่นแวดวงน้ีและมนั่ใจว่าตวัเองไม่เคยกระทา ความผิดใดมาก่อน ท้งัสองกา ลงัคิดว่า ‘ที่ อัศวิน A คนน้ีเดินเขา้มาหาน้นัแค่ตอ้งการมาปลอบท้งัสองคนแลว้ปล่อยพวกเขาไปสินะ? อัศวิน A “ไปหาดูรอบๆ แลว้เกบ็ของที่หล่นจากคนคนน้นัมาใหฉ้นั…” สายลบัท้งัสองตกตะลึงเมื่อไดย้นิแบบน้นัแต่กย็นืข้ึนและมองไปรอบๆ ‘ลานกวา้งขนาดน้ีชิ้นส่วนของฉีเทา กก็ระจดักระจายไปทุกหนทุกแห่งแลว้น่ะสิจะเจออะไรไดล้่ะ?’ ท้งัสองมองหนา้กนัหยบิไฟฉายที่พกติดตวัออกมาแลว้กม้หนา้คน้หาอยา่งระมดัระวงัแรกเริ่มพวกเขาแสดง สีหนา้ไม่พอใจแต่หลงัจากหาไปครู่หน่ึงก็แทนที่ดว้ยความซาบซ้ึงอศัวิน A ผูน้้ีแขง็แกร่งกวา่ฉีเทาร้อยเท่า โชคดีที่เขาเป็ นคนดี… แต่เมื่อเห็นท่าทีหนกัแน่นของจอมยทุธ์พวกเขาก็หนา้ถอดสีเห็นทีว่าถา้คืนน้ีไม่เจออะไรดีๆ ล่ะก็คงไม่ได้ ไปไหนแน่นอน… ณ ห้องหนังสือหัวหน้าตระกูลฉี “ท่านประธานฉีงานที่ท่านมอบหมายเสร็จเรียบร้อยแลว้ขอ้มูลและวิดีโอที่เกี่ยวขอ้งไดเ้ขา้รหัสและส่งให้ ท่านแลว้หลงัจากตรวจสอบและยนืยนัขอ้มูลแลว้ โปรดชา ระเงินส่วนที่เหลือใหเ้ราดว้ย” ฉีเยว่เ์อ่ย“ทา ไดด้ีมาก สมแลว้ที่เป็นเฟิงเหนี่ยวเป็นขอ้มูลที่ไร้ที่ติจริงๆ กลยทุธ์ยืมดาบฆ่าของพวกคุณนี่มนั ยอดเยี่ยมนกั ไม่มีคนตายไม่มีใครไดร้ับบาดเจ็บ และไม่ตอ้งใชก้า ลงัคนแมแ้ต่คนเดียวอาศยัแค่เรื่องราวใน อดีต แต่ฉนัตอ้งเสียเงินถึงห้าสิบล้านหยวนเลยทีเดียว” เฟิงเหนี่ยวส่งเสียงหัวเราะ“ฮ่าๆ คา พูดของประธานฉีไม่รื่นหูเอาซะเลยจะเป็นเรื่องราวในอดีตไดย้งัไงกนั เห็นไดช้ดัวา่เลือดยงัคงสดใหม่อยู่อศัวิน A จัดการเขาได้ถึงอกถึงใจจริงๆ” ฉีเย่วต์อบรับ “หืม ฉันจะเพิ่มค่าตอบแทนส่วนที่เหลือให้พวกคุณอีกเท่าตวัพวกคุณควรรักษากฎที่ตวัเอง ต้งัข้ึนดว้ยนะ ฉนั ไม่อยากใหเ้รื่องน้ีแพร่ออกไป”

145 เฟิงเหนี่ยวพยกัหน้า “หึๆ ในเมื่อท่านจ่ายเงินมาแลว้เรื่องเหล่าน้ันก็จะหายไปต้งัแต่ตอนน้ีแต่ผมไม่รู้ว่า ประธานฉีตอ้งการขายขอ้มูลบางอยา่งให้เราไหม? ราคาต่อรองกนั ได้และสามารถหกัออกจากค่าตอบแทน ส่วนที่เหลือที่ท่านตอ้งจ่ายไดโ้ดยตรง” ฉีเยว่ข์มวดคิ้วพลางเอ่ยถาม “พวกคุณตอ้งการขอ้มูลอะไร” เฟิงเหนี่ยวกล่าว “การที่อศัวิน A ฆ่าฉีเทา ไม่รู้ว่าญาติเพียงคนเดียวของเขาซ่ึงก็คือปู่ของเขาฉีหยนุเซิงหมอ เทวดามากฝีมือจะจดัการกบัอศัวิน A อยา่งไร? ผมไดย้นิมาวา่ฉีหยนุเซิงพะเนา้พะนอฉีเทามากจนยอมใหทุ้ก อย่างที่เขาตอ้งการและจดัการทุกเรื่องที่ฉีเทาก่อ ชายชราคนน้ียงัมีความเกี่ยวพนักบัระดบับนค่อนขา้งมาก และวา่กนัวา่เขามีความสามารถมากดว้ย” ฉีเยว่ต์อบกลบั“ถา้หมอเทวดาไม่รักษาตวัเอง ปู่กบัหลานกจ็ะไดพ้บกนั ในอีกไม่ชา้…” เฟิงเหนี่ยวหวัเราะเสียงดงั“ฮ่าๆๆ คุณชายฉีเยว่ ์ท่านสมควรไดร้ับสมญานามว่า ‘ผูม้ีความเมตตากรุณา’ ผม ชอบขอ้มูลน้ีผมจะช่วยสนองความสัมพนัธ์ปู่หลานของพวกเขาเอง ดีล่ะ สา หรับขอ้มูลของท่าน เงินส่วนที่ เหลือน้นัท่านจ่ายเพียงคร่ึงหน่ึงกพ็อ” ฉีเยว่เ์ลิกคิ้ว“หืม คุณตอ้งการใชข้อ้มูลน้ีเพื่อดึงอศัวิน A มาเป็นพวกใช่ไหม” เฟิงเหนี่ยวผดุยมิ้“ฉลาดมากแต่ไม่สามารถบอกไดห้รอกวา่จะนา ไปใชอ้ยา่งไร” ฉีเยว่ถ์ามต่อไป “หลงัจากเรื่องน้ีพวกคุณควรอปัเดตขอ้มูลของเขาแลว้ไม่ใช่เหรอ บอกไดห้รือเปล่า?” เฟิงเหนี่ยวท่าทีลงัเลเลก็นอ้ย แต่แลว้ก็กล่าวออกมา “ผมจะแบ่งปันสิ่งน้ีใหท้ ่านฟรีๆ ก็แลว้กนัคนของสา นกั สัจธรรมความจริงแลว้ก็คือกลุ่มคนหน่วยพิเศษตวัจริงแรกเริ่มพวกเขาจดัอศัวิน A อยใู่นระดบัพลงั F และมี ศกัยภาพในการพฒันาที่จา กดัเจา้หน้าที่กลุ่มน้ันทา ให้เราตอ้งขาดทุนจากลูกคา้หลายรายการขาดทุนเป็น เรื่องเลก็แต่ชื่อเสียงเป็นเรื่องใหญ่ถา้ไม่มีใครเชื่อเราอีกเราจะหาลูกคา้รายใหญ่อยา่งคุณชายฉีเยว่ ไ์ดย้งัไง?” ฉีเยว่เ์อ่ยต่อ“ตราบใดที่คุณรักษาสญัญาลูกคา้รายใหญ่จะตอ้งมาหาถึงที่เอง” เฟิ งเหนี่ยวพยกัหนา้เห็นดว้ย“ขอบคุณสา หรับคา อวยพรของท่าน สา หรับขอ้มูลของเขาน้นัเราไดอ้ปัเดตแลว้ ‘ระดับพลัง B+ บุคลิกเปิดเผยและโปร่งใส ไม่เคยรังแกผูอ้่อนแอขอ้เสียอย่างเดียวคือเขาชอบความมืดและ ชอบล่อลวง นอกจากน้ีมีศิลปะการต่อสู้ดีเยี่ยม จิตใจแน่วแน่อย่างยิ่ง เชี่ยวชาญในการจดัการกบัสิ่งเหนือ ธรรมชาติและมีทกัษะเฉพาะในการปราบวิญญาณ การต้งัฉายาให้เขาเป็นเรื่องที่ยากมาก เพราะเขาไร้ ชื่อเสียงเรียงนาม จึงหารากเหงา้ของเขาไม่ได้อศัวิน A น้นัราคาตกเกินไป เพราะฉะน้นัเรียกเขาวา่‘วีรบุรุษ แห่งเมืองฉี’ไปก่อนแลว้กนั”

146 ฉีเยว่แ์ยม้ยมิ้“วีรบุรุษแห่งเมืองฉีฉายาน้ีดีและพวกคุณก็จะมีดาบดีๆ เพิ่มข้ึนดว้ยแถมยงัไม่มีค่าใชจ้่ายเป็น แผนที่ดีทีเดียว” “เหอะๆ คุณชายฉีเย่วฉ์ลาดจริงๆ ผมไดย้ินมาว่ามีสาวงามตระกูลฉีของคุณสนิทกบัเขามากและไดร้่ าเรียน ศิลปะการต่อสู้แปลกประหลาดจากเขาดว้ยคนของเราเห็นแลว้ต่างรู้สึกประหลาดใจอยา่งยงิ่แต่กไ็ม่ทราบถึง ที่มา ดว้ยความสมัพนัธ์น้ีคุณชายฉีเยว่อ์ยากจะลองดึงเขาเขา้มาเป็นพวกดูไหม?” “ฉนั ไม่เชื่อวา่คุณจะมีเจตนาดีขนาดน้นัถึงขนาดใหด้าบดีๆ แบบน้ีกบัฉนัเลยเหรอ?” “หึฉลาดจริงๆ ดว้ยผมแนะนา ใหคุ้ณชายฉีเยว่อ์ยหู่ ่างจากดาบเล่มน้ีจะดีกวา่ผมขอแบ่งปันขอ้มูลใหฟ้รีๆ อีก หน่ึงอยา่งแววตาของเขาดุร้ายมากคนของเราแค่ส่งบางสิ่งที่เกี่ยวกบัฉีเทาใหเ้ขา เขากย็นืยนัวา่คนคนน้ีมีโทษ มหนัต์และเขา้ไปจดัการเขาโดยไม่ลงัเล” “คุณไม่จา เป็นตอ้งหนักใจในเรื่องน้ันกับผมหรอก ผมเป็นคนโปร่งใสและเที่ยงธรรมมาโดยตลอด ไม่ จา เป็นตอ้งกลวัวีรบุรุษแห่งเมืองฉีคนน้ี” ฉีเยว่ร์ับรอง เฟิงเหนี่ยวพยกัหนา้ “เป็นเรื่องดีที่ประธานฉีมีความมนั่ใจแบบน้ีเอาเถอะไม่พูดมากแลว้ตอนน้ีสภาวการณ์ ความเป็นไปของตลาดกา ลงัเป็นไปในทางที่ดีธุรกิจทุกหนแห่งกา ลงัเฟื่องฟูเราต่างดูแลตวัเองให้ดี และอวย พรใหม้ีโชคมีลาภกนัและกนัเถอะ!” ‘ไปตายซะ…’ ฉีเยว่ค์ิดในใจ … สองวนัหลงัจากการเสียชีวิตของฉีเทา ในที่สุดฟางหนิงก็ฟ้ืนตวัและพร้อมที่จะออกจากโรงพยาบาลแลว้ ประธานจ้าวเปลี่ยนมาใช้รถโรลส์-รอยซ์และขบัมนัมารับเขาพร้อมกบัลูกสาว ฟางหนิงนงั่เบาะขา้งคนขบัเบาะหลงัคือหลิ่วเหยาที่นงั่นิ่งราวกบัตุ๊กตากระเบ้ืองเคลือบ ก่อนหน้าน้ีเพื่อจดัการกบัฉีเทาผูซ้่ึงทา เหมือนตอ้งการคู่นัดบอดของตนแต่ความจริงแฝงไปดว้ยเจตนาร้าย เพื่อใหร้ะบบสามารถจดัการปีศาจอยา่งมนัได้ฟางหนิงจึงต้องแกล้งท าเป็ นสลบเพื่อกระตุ้นความโหยหา แต่จากมุมมองของคนอื่นๆ ที่ไม่รู้ความจริงก็คือการโกรธจนเป็นลมหมดสติไป ซ่ึงนนั่ทา ใหเ้ขาเสียหนา้ไม่ น้อย แต่ส าหรับโอตาคุที่ไม่ออกไปไหนเป็นเดือนๆ อย่างเขา เขาไม่ใช่ชายแข็งกร้าวพวกน้ัน ภาพลกัษณ์จึงไม่ จา เป็นเท่าชีวิต

147 ถึงแมเ้ขาจะเสียหนา้ไปบา้งแต่ฉีเทาผูต้อ้งการล่อลวงเขาโดยการทา ให้เขาอบัอาย เจา้หมอนนั่ที่ลุ่มลึก ทรง พลงัไร้เทียมทาน และในอนาคตขา้งหนา้อาจมีศกัยภาพที่น่าสะพรึงกลวัน้นักลบัถึงข้นัตอ้งเสียชีวิต ดว้ยสถานการณ์ที่น่าอึดอดัใจน้ีเดิมทีฟางหนิงคิดวา่ ประธานจา้วอาจไม่สนใจเขาอีกต่อไปแลว้แต่ใครจะไป รู้ว่า ในช่วงที่เขาแกลง้ป่วยน้ีประธานจ้าวกลบัพาลูกสาวหลิ่วเหยามาเยี่ยมไขเ้ขาทุกวนั โดยไม่มีความ เย่อหยิ่งของนกัธุรกิจแมแ้ต่น้อยและยงันา ซุปที่ทา เองกบัมือมาให้เขาเพื่อฟ้ืนกา ลงัวงัชาถึงแมว้่ารสชาติสู้ เทพแห่งระบบไม่ได้แต่ก็ยงัเทียบช้นักบัพ่อครัวยอดฝีมือไดเ้ลยทีเดียว ที่ส าคญัคือมีส่วนผสมของน้า ใจใน น้นัซ่ึงขอ้น้ีไม่ใช่สิ่งที่เทพแห่งระบบสามารถสู้ได้ เมื่อพิจารณาจากท่าทีของเขา ดูเหมือนว่าเขาตอ้งการลูกเขยแต่งเขา้บา้นเช่นเดิม และยงัรู้สึกอบัอายกับ เหตุการณ์ก่อนหนา้น้ี แต่น่าเสียดายเพราะว่าระบบจะปลดล็อกโมดูลแต่งงานไดท้ ี่ระดบั 100 เท่าน้นั ฟางหนิงคิดพลางใชมุ้มมอง ของระบบแกลง้ทา เป็นยืดตวัตรงและจดัเส้ือผา้อนัที่จริงเขากา ลงัเหลือบมองหลิ่วเหยาผูซ้่ึงนงั่อยเู่บาะหลงั หญิงสาวนงั่นิ่งไม่ไหวติง ใบหนา้อนัสะสวยของเธอทา ใหค้นมองเห็นรู้สึกสบายใจ “เสี่ยวฟาง ไม่เป็นอะไรใช่ไหม” ประธานจา้วยงัคงอบอุ่นและเป็นกนัเอง ไม่ไดดู้ถูกฟางหนิงเพราะเขาเป็น ลมก่อนหนา้น้ีแต่ยงัใส่ใจเขามากข้ึนกวา่เดิม ฟางหนิงรีบถอนมุมมองของระบบออกและตอบอยา่งจริงจงัวา่“ผมไม่เป็นอะไรครับ ขอบคุณสา หรับความ ห่วงใยของท่าน ผมก็แค่จดัการกบัความโกรธไม่ไดจ้ึงไดห้มดสติไป ในอนาคตขา้งหนา้น่าจะไม่เป็นแบบน้ี อีก” “ถา้เป็นแบบน้นัก็ดีแลว้หมอเองก็บอกว่าร่างกายของคุณไม่มีปัญหาอะไร เพราะไดร้ับการบา รุงอยา่งดีทา ให้ร่างกายแขง็แรงมาก ไวว้นัไหนคุณช่วยสอนวิธีบา รุงให้ผมบา้งนะ” ประธานจา้วใบหนา้เปี่ยมยิม้เขาขับ รถไปพูดไป แน่นอนวา่ ในเวลาน้ีฟางหนิงรู้วา่ ไม่สามารถปฏิเสธประธานจา้วได้ถา้ไม่เห็นแก่ที่ประธานจา้วไปเยยี่มไขเ้ขา ทุกวนักต็อ้งเห็นแก่เรื่องที่เขาช่วยเรียกรถพยาบาลก่อนหนา้น้ีและยงัพาเขาไปส่งโรงพยาบาลดว้ยตวัเองดว้ย เขาควรจะเล้ียงอาหารม้ือใหญ่เพื่อเป็นการตอบแทน อย่างไรก็ตาม เรื่องที่เกิดข้ึนไม่มีความเกี่ยวขอ้งกบั ประธานจ้าวเลย ดงัน้นัเขาจึงตอบตกลง “ผมยงัไม่ทนัไดต้อบแทนท่านเรื่องก่อนหนา้น้ีเลยครับ ผมขอเวลาเตรียมตวัสกัหน่อย แลว้ผมจะเชิญครอบครัวของท่านมางานเล้ียงโดยการลงมือทา อาหารเอง และผมจะไม่กกั๊อะไรในงานเล้ียง เลย”

148 เมื่อประธานจา้วไดย้ินดงัน้ัน เขาดูดีใจและเห็นดว้ยอย่างยิ่ง จากน้ันก็ขบัรถดว้ยความสบายใจและไม่พูด อะไรอีก ฟางหนิงจึงตอบตกลงอยา่งไม่รีรอแต่ไม่นานกม็ีคนไม่เห็นดว้ย ระบบ “โฮสตเ์ป็นคนตอบตกลงแต่ระบบเป็นคนทา อาหารมาโดยตลอด” ฟางหนิงเอ่ยตอบ “เห็นแก่การร่วมงานกนัอย่างมีความสุขในหลายเดือนที่ผ่านมาน้ีแกช่วยฉันหน่อยเถอะ บุญคุณตอ้งทดแทน แค่ทา อาหารสา หรับสองคน พวกเขากินกนัไม่เยอะหรอก” ระบบตอบกลบั“ไม่ใช่แค่สองคน แต่เป็นสามคนต่างหากล่ะ ประธานจา้วมีภรรยาดว้ย หล่อนตอ้งมาดว้ย แน่นอน หล่อนมีรูปร่างผอมเพรียวแต่กินเยอะกวา่สองพอ่ลูกซะอีก…” ‘เทพแห่งระบบกร็ักเราเหมือนกนันะ’ไม่ทนัไรเขากร็วบรวมขอ้มูลท้งัหมดของแม่ยายในอนาคตมาให…้ ฟางหนิงเอ่ยปาก“ถา้อยา่งน้นั ใหฉ้นัช่วยแกจดัการปีศาจใหญ่อีกสกัตวัไหม? ถา้หน่ึงตวัไม่พอ สองตวักไ็ด”้ ระบบกลบั ปฏิเสธ “ยงัไม่ตอ้งหรอกแต่ถา้โฮสตม์ ีวิธีแกป้ ัญหาสล็อตความโกรธไม่เพียงพอ ระบบจะตกลง ช่วยโฮสตห์น่ึงคร้ัง” ได้ยินแบบน้ัน ฟางหนิงก็รู้สึกปวดหัวข้ึนมาทันทีถึงแม้ว่าระบบไม่ช่วยทา อาหารเพิ่ม เขาเองก็อยาก แกป้ ัญหาน้ีเหมือนกนั ก่อนหนา้น้ีก็เคยเจอผีแต่โชคดีที่เจอแค่ตนเดียวแต่คร้ังน้ีโชคดีผา่นมาแค่ไม่กี่วนัคิดไม่ถึงวา่ ปีศาจที่เขาเจอ จะเป็นถึงผูคุ้มวิญญาณที่มาพร้อมวิญญาณน้อยกลุ่มหน่ึง อนาคตช่างน่ากลวัจริงๆ อย่าว่าแต่แต่งเมียสร้าง ครอบครัวเลย แมแ้ต่อยากจะนั่งเล่นอยู่ที่บา้นอย่างสบายใจก็ยงักงัวล เขาที่มีเทพแห่งระบบคอยให้ความ ช่วยเหลือยงักลวัขนาดน้ีลองจินตนาการไดว้่าคนธรรมดาในอนาคตจะมีชีวิตอยู่อย่างไร อนัที่จริงมีคน ธรรมดาหลายคนถูกฆ่าอยา่งลบัๆ… หากสล็อตความโกรธมีมากเกินไป ระบบก็จะใชท้กัษะลบั ในการจดัการวิญญาณไดง้่ายข้ึน เขาก็จะสบายใจ มากข้ึน แต่สา หรับสลอ็ตพลงัปราณที่เตม็ไปแลว้ในตอนน้ีถึงจะเป็นสมบตัิชิ้นสุดทา้ยที่สามารถปกป้องชีวิต ของเขาแต่กไ็ม่สามารถนา มาใชเ้หมือนอาวธุธรรมดาได้ ฟางหนิง “มนัเป็นเรื่องที่ควรทา อยแู่ลว้ผีเยอะขนาดน้ีน่ากลวัจริงๆ ตอ้งสะสมสลอ็ตความโกรธใหเ้ยอะเขา้ ไวเ้พื่อจดัการกบัพวกมนั”

149 ระบบตอบกลบั“ผีไม่มีอะไรใหต้อ้งกลวัและส่วนใหญ่พวกมนัก็ไม่มีตวัตน ทา ไดแ้ค่โจมตีทางจิตใจเท่าน้นั ซ่ึงไม่มีผลกบัระบบ แต่ถา้คร้ังน้ีสิ่งที่ฉีเทานา มาดว้ยไม่ใช่ผีแต่เป็นคนที่มีความแข็งแกร่งพอๆ กบัเขาค่า ความโกรธของเราจะหมดลงอยา่งแน่นอน ไม่สามารถจดัการดว้ยทกัษะเดียวแน่และเป็นไปไม่ไดท้ ี่จะต่อสู้ กนัถึงสี่ชวั่โมงไม่ง้นัพวกเขาไดเ้หนื่อยตายก่อนพอดี?” เทพแห่งระบบน่าจะกา ลงัระลึกถึงเหตุการณ์ที่กินเวลายาวนานถึงสี่ชวั่โมงอีกเป็นแน่ซ่ึงมนัเกลียดชงัสิ่งที่ อาจทา ให้มนัลดประสิทธิภาพในการจดัการปีศาจเขา้กระดูกดา แมเ้ขาจะไม่เชี่ยวชาญในดา้นอื่นๆ แต่กบั อาชีพของเขาเองน้นัระบบถือวา่ช่า ชองกนัเลยทีเดียว ฟางหนิงหมดคา พูด ‘เทพแห่งระบบไม่ไดเ้ป็นไปในทางเดียวกนักบัเราเลย มนัไม่สนวา่ผีจะน่ากลวัไหม มนั กงัวลแค่วา่ ปีศาจจะฟาร์มง่ายหรือเปล่า’ ฟางหนิงเอ่ยปาก“เอาล่ะแกพดูถูกในอนาคตตอ้งมีการจดัการกลุ่มปีศาจเกิดข้ึนแน่นอน จะตอ้งเตรียมสลอ็ต ความโกรธไวใ้ห้พร้อม แต่กฎเกณฑก์า หนดไวช้ดัเจนแลว้ว่า จะไดร้ับหน่ึงสล็อตเมื่อเพิ่มข้ึนทุกๆ ห้าระดบั ตอนน้ีระดบั 11 แลว้กม็ีแค่สามสลอ็ตเหมือนเดิม” “นี่จึงเป็ นเหตุผลที่ระบบเรียกหาโฮสต์ โฮสตเ์คยกระตุน้การต้งัค่าลบัมาแลว้สองคร้ัง หาวิธีกระตุน้อีกสกัคร้ัง สิ…” ฟางหนิงแทบกระอกัเลือด เมื่อคุณเจ๋ง ปัญหากจ็ะเขา้หาคุณ ‘ฉนัเป็นคนคิดกไ็ด’้ หลงัจากประธานจา้วส่งฟางหนิงถึงบา้นแลว้ ฟางหนิงกเ็ช้ือเชิญเขาข้ึนไปนงั่ดื่มอะไรในบา้นก่อน ประธานจา้วปฏิเสธอย่างสุภาพ เขาบอกว่าฟางหนิงเพิ่งออกจากโรงพยาบาลอยากให้ฟางหนิงไดพ้กัผ่อน เพราะฉะน้นัจะไม่ข้ึนไปรบกวน และถา้มีเวลาจะมาเยยี่มในภายหลงั เมื่อโอตาคุอยา่งฟางหนิงไดย้นิที่ประธานจา้วพดูก็เพียงแค่ยนืส่งเขาที่ขา้งทางเทา้จากน้นัมองดูอีกฝ่ายขบัรถ ออกไป ถ้าเป็ นคนอื่นที่มีทกัษะการสื่อสารดีเยยี่มล่ะก็เขาจะตอ้งคะย้นัคะยอลากประธานจา้วข้ึนไปดื่มชาสัก แก้วและนั่งคุยเกี่ยวกบัเศรษฐกิจและการลงทุน เรียนรู้ประสบการณ์จากผูอ้าวุโสในแวดวงน้ีเพื่อสร้าง ความสมัพนัธ์ใหแ้น่นแฟ้นยงิ่ข้ึนแน่นอน รถโรลส์-รอยซ์ค่อยๆ แล่นไกลออกไป ในรถ ประธานจ้าวขับรถไปพลางพดูวา่“เหยาเหยาลูกเขยคนน้ีที่พอ่เลือกให้ไม่เลวเลยใช่ไหม ไม่ตอ้งพดูถึง วงศต์ระกูลของเขาหรอกในอนาคตขา้งหนา้ตอ้งไม่ดอ้ยไปกว่าตระกูลเราแน่นอน เขายงัเป็นผูม้ีพลงัพิเศษ อีกดว้ย ซ่ึงสามารถส่งต่อใหค้นรุ่นต่อไปได้คนรุ่นหลงัจะตอ้งมีฐานะร่ ารวยกวา่เดิมแน่

150 “เรื่องนิสัยใจคอยงิ่ ไม่ตอ้งพดูถึง หลงัจากที่จู่ๆ ก็ร่ ารวยข้ึนมาแลว้แมว้า่จะใชช้ีวิตคนเดียวโดยไม่มีคนคุม แต่ กไ็ม่ไดใ้ชจ้่ายสุรุ่ยสุร่ายและติดนิสยัแยๆ่เหมือนวยัรุ่นคนอื่นๆ “ถึงแมว้่าเขาจะโมโหจนสลบไปในงานเล้ียงก่อนหนา้น้ีจนขายหนา้คนอื่นๆ เล็กนอ้ยแต่นนั่หมายความว่า เขาไม่ใช่คนเจา้เล่ห์ไม่ใช่คนอารมณ์รุนแรงแน่นอน ด้วยบุคลิกของลูก เมื่อคบหากันแลว้ก็ไม่ตอ้งคอย รองรับอารมณ์อะไรของเขาและเมื่อลูกไดช้ิมฝีมือของเขาแลว้กจ็ะยงิ่รู้สึกถึงความดีของเขาเลยล่ะ สา หรับเรื่องพลงัพิเศษของเขาน้นังานเล้ียงเมื่อหลายวนัก่อนพ่อยงัคงกงัวลกบัสิ่งที่ไอบ้า้นนั่พูด แต่หลงัจาก ที่แม่ของลูกพูดเรื่องน้ัน พ่อก็เลิกกงัวลแลว้ดูสิว่า พ่อหวงัดีกบัลูกมากแค่ไหน และไดค้ิดทุกอย่างเผื่อลูก หมดแล้ว” หลิ่วเหยานงั่เงียบๆ ที่เบาะหลงัหลงัจากไดย้นิก็ตอบกลบัดว้ยน้า เสียงแผ่วเบา “ท้งัหมดน้ีเป็นสิ่งที่แม่เคยพูด หรือเปล่าคะ…” ประธานจา้วหนัขา้ง “ลูกวา่อะไรนะ? เสียงเครื่องยนตใ์นรถดงัเกินไป พ่อฟังไม่ชดัเหยาเหยาลูกพูดใหม่อีก ทีสิ…” หลิ่วเหยา “ค่ะ หนูบอกวา่พอ่พดูถูกแลว้…” ประธานจา้วจึงพยกัหนา้อยา่งพึงพอใจและจู่ๆ ก็นึกถึงสิ่งที่ภรรยาเคยพูดไว้ทนั ใดน้นั ใบหนา้ของเขากเ็ปี่ยม ดว้ยความภาคภูมิใจและความมนั่ใจที่ไม่สามารถอธิบายได้ … สา หรับการเตรียมการงานเล้ียงประธานจา้ว ฟางหนิงไดม้อบหมายใหผ้จู้ดัการร้านอยา่งจา้วอิ๋งเป็นคนจดัการ ใหเ้ธอเป็นคนวางแผนเรื่องที่จะจดังานเล้ียงใหเ้ศรษฐีแห่งเมืองฉีคนน้ีอยา่งไรกต็าม เมื่อถึงเวลาฟางหนิงก็จะ ให้เทพแห่งระบบเป็นคนทา อาหาร เรื่องที่มีความเกี่ยวขอ้งกบัการพฒันาขององคก์รแบบน้ีหากไม่ใช่เรื่อง ไปงานเล้ียงกบัเจา้นายส่วนตวัล่ะก็จา้วอิ๋งไม่ปฏิเสธแน่นอน ถา้ปฏิเสธกแ็ ปลวา่ โง่เตม็ทนแลว้ หลายวนัมาน้ีฟางหนิงยงุ่อยกู่บัการคิดหาวธิีเพิ่มสลอ็ตความโกรธแมแ้ต่นิยายเกมที่เล่นอยเู่ป็นประจา ทุกวนัก็ ไม่มีเวลาให้แค่แวะไปโผล่หนา้ในเกมที่ตนเป็นหวัหนา้กิลด์เพื่อป้องกนัไม่ใหเ้หล่าสมาชิกสลายตวั น่าเสียดายที่การต้งัค่าลบัน้ีเรียกว่าการต้งัค่าลบัเพราะยากที่จะถูกกระตุน้ ไม่สามารถแมแ้ต่จะมองเห็น ทุก อยา่งข้ึนอยกู่บัโชคชะตา… “โอ๊ย ฉันคิดไม่ออกจริงๆ หลายวนัมาน้ีฉันคิดจนปวดหัวไปหมดแลว้ฉันกลวัมากว่าสมองจะเสื่อม…” ฟางหนิงบ่นอุบ