สารวัด1พ.ย. 63 ฉบับที่44

วนั อาทติ ยท์ ่ี 1 พฤศจกิ ายน 2020

พระวรสารนักบญุ มทั ธิว มธ 5:1-12ก

เวลานนั้ พระเยซเู จา้ ทอดพระเนตรเหน็ ประชาชน

จานวนมาก จงึ เสดจ็ ขน้ึ บนภเู ขา เมอ่ื ประทบั แลว้ บรรดา

ศษิ ยเ์ ขา้ มาหอ้ มลอ้ มพระองค์ พระองคท์ รงเรม่ิ ตรสั สอน

วา่ “ผมู้ ใี จยากจน ยอ่ มเป็นสขุ เพราะอาณาจกั รสวรรค์

เป็นของเขา ผเู้ ป็นทกุ ขโ์ ศกเศรา้ ยอ่ มเป็นสขุ เพราะเขา

จะไดร้ บั การปลอบโยน ผมู้ ใี จอ่อนโยน ยอ่ มเป็นสขุ

เพราะเขาจะไดร้ บั แผน่ ดนิ เป็นมรดก ผหู้ วิ กระหาย

ความชอบธรรม ยอ่ มเป็นสขุ เพราะเขาจะอมิ่

ผมู้ ใี จเมตตา ยอ่ มเป็นสขุ เพราะเขาจะไดร้ บั พระเมตตา

ผมู้ ใี จบรสิ ทุ ธิ์ ยอ่ มเป็นสขุ เพราะเขาจะไดเ้ หน็ พระเจา้

ผสู้ รา้ งสนั ติ ยอ่ มเป็นสขุ เพราะเขาจะไดช้ อ่ื วา่ เป็นบตุ ร

ของพระเจา้ ผถู้ ูกเบยี ดเบยี นขม่ เหงเพราะความชอบธรรม

ยอ่ มเป็นสขุ เพราะอาณาจกั รสวรรคเ์ ป็นของเขา

ท่านทงั้ หลายยอ่ มเป็นสขุ เมอ่ื ถูกดหู มนิ่ ขม่ เหงและใส่

รา้ ยต่างๆ นานาเพราะเรา จงชน่ื ชมยนิ ดเี ถดิ เพราะ

บาเหน็จรางวลั ของท่านในสวรรคน์ นั้ ยงิ่ ใหญ่นกั ”

2

บทเทศน์เร่ืองไฟชาระ

วนั น้ีพอ่ เทศน์ในนามของพระและในนามของพอ่ แมข่ องพน่ี ้องเพอ่ื เตอื นพน่ี ้องให้
แสดงความรกั และความกตญั ญรู คู้ ณุ ตอ่ พวกเขา เสยี งรอ้ งวงิ วอนของพวกเขาดงั
มาจากขมุ ไฟวา่ “ จงบอกลกู ๆ และญาตขิ องเราวา่ ความชวั่ รา้ ยทาใหเ้ รากาลงั
ไดร้ บั ความทุกขท์ รมานอยา่ งมหนั ต์ ขอคาภาวนาจากญาตพิ น่ี ้องทกุ คน เราถกู
ทรมานในขมุ ไฟทแ่ี ผดเผาอยนู่ ้ตี งั้ แตว่ นั ทเ่ี ราจากพวกเขาไป!”
พน่ี ้องทร่ี กั ไดย้ นิ เสยี งเรยี กของแมแ่ ละพอ่ ทเ่ี คยอทุ ศิ ตนและทาทุกอยา่ งเพอ่ื เรา
รวมทงั้ ญาตๆิ ทเ่ี คยชว่ ยเลย้ี งดพู วกเราดว้ ยความปรานไี หม? ขณะน้พี วกเขา
กาลงั รอ้ งขอความชว่ ยเหลอื วา่ “โปรดชว่ ยพวกเราใหพ้ น้ จากความเจบ็ ปวดดว้ ย
พวกท่านสามารถชว่ ยเหลอื เราได”้ พน่ี ้องทร่ี กั ใหเ้ ราพจิ ารณาถงึ เรอ่ื งแรกคอื
ขนาดของความเจบ็ ปวดทผ่ี ทู้ อ่ี ยใู่ นไฟชาระไดร้ บั และเรอ่ื งวธิ ที เ่ี ราสามารถ
ชว่ ยเหลอื พวกเขาใหพ้ น้ จากความทุกขท์ รมานซง่ึ ไดแ้ ก่คาภาวนา การทากจิ การ
ดี และเหนอื กวา่ สงิ่ อน่ื ใดคอื การขอมสิ ซา พอ่ จะไมเ่ สยี เวลาอธบิ ายเรอ่ื งการมอี ยู่
จรงิ ของไฟชาระ พระศาสนจกั รทม่ี พี ระจติ ทรงเป็นผนู้ าเพอ่ื มใิ หพ้ ลาดพลงั้ สอน
เราเรอ่ื งไฟชาระอยา่ งชดั แจง้ วา่ มสี ถานทส่ี าหรบั วญิ ญาณเพอ่ื ใชโ้ ทษบาปจนครบ
กอ่ นทจ่ี ะเขา้ สคู่ วามรงุ่ โรจน์ในสวรรค์ น่เี ป็นเรอ่ื งของความเชอ่ื หากเรายงั ชาระ
โทษบาปไมห่ มด แมจ้ ะไดร้ บั การโปรดบาปแลว้ เรากจ็ ะตอ้ งไปชาระโทษบาปตอ่
จนครบถว้ น... มขี อ้ ความหลายตอนในพระคมั ภรี ท์ บ่ี อกเราอยา่ งชดั เจนวา่ แมว้ า่
บาปของเราไดร้ บั การอภยั แลว้ แตพ่ ระกย็ งั คงกาหนดใหเ้ ราทากจิ ใชโ้ ทษบาปใน
โลกน้ี มฉิ ะนนั้ กต็ อ้ งไปชดใชต้ อ่ ในเปลวไฟแหง่ ไฟชาระ อาดมั หลงั จากทไ่ี ดท้ า
บาป รสู้ กึ เสยี ใจในความผดิ ทไ่ี ดก้ ระทาลงไป พระเจา้ ทรงยกโทษใหแ้ ลว้ แต่
กระนนั้ อาดมั กย็ งั ตอ้ งใชโ้ ทษบาปในโลกน้ี 900 ปี การถกู ลงโทษบาปของ
นกั บญุ มารอี า มกั ดาเลนาอาจชว่ ยใหห้ วั ใจของเราออ่ นโยนไดบ้ า้ งเมอ่ื พระเยซูเจา้
ทรงชว่ ยนางใหร้ อดจากการถกู หนิ ทมุ่ พน่ี ้องทร่ี กั เมอ่ื เป็นเชน่ น้เี ราคงเขา้ ใจวา่
พวกเราทท่ี าบาปกนั มากมายจะตอ้ งถกู ทรมานอยใู่ นไฟชาระกนั คนละกป่ี ี แมว้ า่

3

เราจะมขี อ้ อา้ งวา่ ไดแ้ กบ้ าปแลว้ แตเ่ ราจะไมต่ อ้ งใชโ้ ทษบาปและไมต่ อ้ งหลงั่
น้าตากนั เลยหรอื ? พน่ี ้องทร่ี กั ทราบหรอื ไมว่ า่ ความเจบ็ ปวดเพยี งเลก็ น้อยทพ่ี ระ
เยซคู รสิ ตเจา้ ทรงไดร้ บั นนั้ มคี า่ มากกวา่ การเสยี ชวี ติ อยา่ งทรมานของคนทงั้ โลก
ไฟในไฟชาระกเ็ ป็นไฟชนดิ เดยี วกนั กบั ไฟในนรก ขอ้ แตกตา่ งมอี ยเู่ พยี งอยา่ ง
เดยี วคอื ไฟชาระมที ส่ี น้ิ สดุ หากพระเจา้ ในพระเมตตาของพระองคท์ รงอนุญาตให้
วญิ ญาณในไฟชาระสกั ดวงทก่ี าลงั ถกู ไฟเผาอยนู่ นั้ ปรากฏมาทธ่ี รรมาสน์ทพ่ี อ่
เทศน์อยนู่ ้ี เราคงจะเหน็ วญิ ญาณนนั้ ลอ้ มรอบดว้ ยเปลวไฟและถา้ ใหผ้ นู้ นั้ เลา่ ถงึ
ความทกุ ขท์ รมานทก่ี าลงั เกดิ ขน้ึ กบั เขาอยู่ พวกเราคงจะไดย้ นิ เสยี งรอ้ งและเสยี ง
สะอกึ สะอน้ื ทด่ี งั กกึ กอ้ งไปทวั่ ทงั้ วดั จนอาจทาใหจ้ ติ ใจของพวกเราอ่อนโยนลงได้
ในทส่ี ดุ -- ความทรมานของวญิ ญาณในไฟชาระชา่ งแสนสาหสั เสยี น่กี ระไร! พ่ี
น้องทร่ี กั พวกเราสามารถชว่ ยพวกเขาได้ ความโศกเศรา้ ทถ่ี กู พรากจากพระชา่ ง
เป็นความทุกขท์ รมานทเ่ี หลอื ทนจรงิ ๆ... การถกู เผาดว้ ยไฟแหง่ พระยตุ ธิ รรมของ
พระเจา้ !... น่ีเป็นความทกุ ขท์ รมานทอ่ี ยเู่ หนือความเขา้ ใจของมนุษย!์ .. ความ
เสยี ใจมหาศาลทท่ี ราบวา่ สามารถหลกี เลย่ี งไดอ้ ยา่ งงา่ ยดายในโลกน้!ี พน่ี ้องจะ
ทอดทง้ิ พวกเขาไปหรอื ทงั้ ทพ่ี วกเขาเคยรกั พน่ี ้องอยา่ งมากเมอ่ื มชี วี ติ อย?ู่ พ่ี
น้องจะนอนหลบั อยา่ งสขุ สบายหรอื ขณะทพ่ี วกเขากาลงั นอนอยบู่ นเตยี งทท่ี าจาก
กองไฟหรอื ? พน่ี ้องยงั มคี วามกลา้ ทจ่ี ะไปหาความสาราญกนั หรอื ขณะทพ่ี วกเขา
กาลงั ทกุ ขท์ รมานและรอ้ งไหก้ นั อยทู่ งั้ วนั ทงั้ คนื ? ... พน่ี ้องจะไมย่ อมใหท้ านหรอื
ขอมสิ ซาสกั 1 มสิ ซาเพอ่ื ชว่ ยใหพ้ วกเขาไดร้ อดพน้ จากความทกุ ขท์ รมานเลย
หรอื ? พน่ี ้องสามารถบรรเทาความทุกขข์ องพวกเขาได,้ สามารถเปิดประตคู กุ
ของพวกเขา แตพ่ น่ี ้องกลบั ทอดทง้ิ พวกเขาไป... ชา่ งเป็นความเจบ็ ปวดทแ่ี สน
สาหสั จรงิ ๆ!

นกั บญุ เทเรซา (อาวลี า) กล่าววา่ “มวี ญิ ญาณดวงไหนหนอ ทบ่ี รสิ ทุ ธมิ์ าก
พอทจ่ี ะเขา้ สวรรคไ์ ดโ้ ดยไมต่ อ้ งผา่ นไฟชาระ?” ในการป่วยครงั้ สดุ ทา้ ย (ขณะท่ี
ดารงตาแหน่งเป็นคณุ แมอ่ ธกิ ารณิ ี) รอ้ งขน้ึ อยา่ งฉบั พลนั วา่ “โอพ้ ระยตุ ธิ รรมและ

4

พระพลานุภาพของพระชา่ งน่ากลวั จรงิ !” ขณะทเ่ี ขา้ ตรที ตู อยู่ พระเจา้ ทรง
อนุญาตใหท้ า่ นแลเหน็ ความศกั ดสิ์ ทิ ธขิ์ องพระองคเ์ หมอื นกบั ทบ่ี รรดานิกรเทวดา
และนกั บญุ ทงั้ หลายแลเหน็ พระองคใ์ นสวรรค์ ทา่ นถงึ กบั ตวั สนั่ ไปทวั่ รา่ งจนภคนิ ี
ทอ่ี ยลู่ อ้ มรอบร่าไหแ้ ละพดู วา่ “คณุ แม่ เกดิ อะไรขน้ึ หรอื ?... ---คณุ แมฯ่ ตอบวา่
“แมไ่ มไ่ ดก้ ลวั ความตายเลย แมก่ ลบั อยากตายเพอ่ื จะไดส้ นิทสมั พนั ธน์ ิรนั ดรกบั
พระดว้ ยซ้า” – “ถา้ อยา่ งนนั้ คณุ แมก่ ก็ ลวั บาปทไ่ี ดเ้ คยทาหรอื ทงั้ ๆ ทค่ี ณุ แมใ่ ช้
โทษบาปและพลกี รรมอยา่ งหนกั อยเู่ สมอ?”—“...ทแ่ี มก่ ลวั จนตวั สนั่ คอื การทต่ี อ้ ง
สง่ บญั ชคี นื ใหพ้ ระทจ่ี ะทรงตดั สนิ ตามพระยตุ ธิ รรมโดยปราศจากพระเมตตา ...
สงิ่ ทแ่ี มก่ ลวั กค็ อื ความศกั ดสิ์ ทิ ธขิ์ องพระ คดิ ดสู ิ ชวี ติ ของแมจ่ ะตอ้ งถกู นาไปอยู่
เฉพาะพระพกั ตรข์ ององคพ์ ระเยซคู รสิ ตเจา้ และหากแมม่ จี ดุ ดา่ งใดๆ แมเ้ พยี ง
เลก็ น้อยทส่ี ดุ แมแ้ ตแ่ คเ่ งาของบาป กห็ มายถงึ มหาวบิ ตั กิ าลงั จะเกดิ ขน้ึ กบั แม่
แลว้ !”—ภคนิ ีทอ่ี ยใู่ นทน่ี นั้ จงึ รอ้ งกนั ลนั่ วา่ “ถา้ เชน่ นนั้ ความตายของพวกเราจะน่า
กลวั มากขนาดไหนกนั หนอ!” พน่ี ้องทร่ี กั เราคงไมก่ ลา้ ทาบาปกนั อกี แมแ้ ตบ่ าปท่ี
เบาทส่ี ดุ หากเราสามารถเขา้ ใจวา่ บาปแมเ้ พยี งเลก็ น้อยทาใหเ้ ป็นทเ่ี คอื งพระทยั
ของพระไดม้ ากเพยี งใด พระเจา้ ทรงความยตุ ธิ รรมกบั ทกุ สง่ิ ทพ่ี ระองคท์ รงสรา้ ง
และเมอ่ื พระองคท์ รงตอบแทนเราแมใ้ นสง่ิ ทเ่ี ลก็ ทส่ี ดุ ทเ่ี ราทาเพอ่ื พระองค์ รางวลั
นนั้ กย็ งิ่ ใหญ่จนเรานึกไมถ่ งึ เชน่ กนั แมแ้ ตค่ วามปรารถนาดขี องเราทไ่ี มม่ กี จิ การก็
จะไดร้ บั รางวลั อยา่ งใหญ่หลวง พระองคไ์ มท่ รงลมื ทจ่ี ะประทานรางวลั ตอบแทน
แก่ทุกๆ สงิ่ ทเ่ี ราทาเพอ่ื พระองค์ ขณะเดยี วกนั ความผดิ พลาดของเราแมแ้ ตท่ ่ี
เลก็ น้อยทส่ี ดุ กจ็ ะถกู สง่ ตวั ไปผา่ นกรรมวธิ ที าใหบ้ รสิ ทุ ธใิ์ นไฟชาระ นกั บญุ เป็น
จานวนมากกอ่ นจะไดไ้ ปสวรรคก์ ผ็ า่ นไปทไ่ี ฟชาระก่อน นกั บญุ ปีเตอร์ เดเมยี น
(1007-1072) กลา่ ววา่ พส่ี าวของเธออยใู่ นไฟชาระนานหลายปีเพราะเคยชอบฟัง
เพลงทม่ี เี น้อื หาหยาบโลน. เลา่ กนั วา่ มนี กั บวช 2 ทา่ นสญั ญากนั วา่ คนทต่ี าย
ก่อนจะกลบั มาบอกคนทย่ี งั มชี วี ติ อยวู่ า่ หลงั จากตายแลว้ อยใู่ นสภาพเชน่ ไร พระ
เจา้ ทรงอนุญาตใหเ้ ป็นไปตามนนั้ คอื คนทต่ี ายไปก่อนแจง้ วา่ ตนตอ้ งอยใู่ นไฟชาระ

5

15 ปีเพราะเคยเป็นคนทช่ี อบเอาแตใ่ จตนเองเป็นใหญ่ และพดู เสรมิ อกี วา่
“ถา้ ผมถกู เฆย่ี นเป็นๆ ตดิ ตอ่ กนั 10,000 ปีกย็ งั ดกี วา่ ความทุกขท์ รมานในไฟท่ี
กาลงั ไดร้ บั อย”ู่ พระสงฆอ์ งคห์ น่งึ บอกกบั เพอ่ื นวา่ พระเจา้ ทรงลงโทษใหอ้ ยใู่ นไฟ
ชาระหลายเดอื นเพราะการปฏเิ สธไมร่ บั ทางานเพอ่ื วตั ถปุ ระสงคท์ ด่ี งี านหน่ึง
พวกเรามกี นั บา้ งไหมในชว่ ง 8-10 ปีทผ่ี า่ นมา ทไ่ี ดร้ บั เงนิ จากพอ่ แมห่ รอื เพอ่ื น
เพอ่ื ขอมสิ ซาหรอื เพอ่ื นาไปบรจิ าคแลว้ มไิ ดจ้ ดั การใหเ้ ป็นไปตามนนั้ ? น่าสงสาร
ผตู้ ายทย่ี งั คงตอ้ งทนทุกขท์ รมานอยใู่ นไฟชาระเน่อื งจากไมม่ ใี ครนาเงนิ ของตน
กอ่ นเสยี ชวี ติ ไปขอมสิ ซาให!้ ผเู้ ป็นพอ่ แมท่ น่ี ่าสงสาร เมอ่ื มชี วี ติ อยเู่ คยเสยี สละ
ความสขุ เพอ่ื ลกู ๆ แตก่ ลบั ถกู ลกู หลานเนรคณุ และนาเงนิ นนั้ ไปเพมิ่ เป็นทรพั ยส์ นิ
ของตนเอง! นกั บญุ อลั เบริ ต์ (St.Albert Magnus 1206-1280 : นกั ปราชญแ์ ละท่ี
ปรกึ ษาของพระสนั ตะปาปา) ผทู้ รงคณุ ธรรมอยา่ งน่าอศั จรรยไ์ ดแ้ สดงใหเ้ พอ่ื นคน
หน่งึ ทราบในวนั หน่งึ วา่ พระไดท้ รงนาทา่ นไปยงั ไฟชาระเพราะการทาตนเยอ่ หยง่ิ
เลก็ น้อยทค่ี ดิ วา่ เป็นผรู้ อบรู้ สง่ิ ทน่ี ่าตกใจคอื มนี กั บญุ หลายองคย์ งั คงอยใู่ นไฟ
ชาระกนั นกั บญุ เซเวรนี ุส (Severinus : 410-482) อคั รสงั ฆราชแหง่ โคโลญ
ปรากฏตวั ใหเ้ พอ่ื นคนหน่งึ หลงั จากเสยี ชวี ติ ไปนานหลายปี ทา่ นบอกกบั เพอ่ื นวา่
หลงั จากทต่ี ายไปแลว้ กต็ อ้ งอยใู่ นไฟชาระเพราะเคยเลอ่ื นเวลาทาวตั รเชา้ ไปทา
ตอนเยน็ แทน ดงั นนั้ ผทู้ ช่ี อบเลอ่ื นเวลาสวดกนั โดยอา้ งวา่ ไมม่ เี วลาจะตอ้ งอยู่
ในไฟชาระกนั สกั กป่ี ี! หากเราตอ้ งการความสขุ ในการไดเ้ ป็นเจา้ ของพระจรงิ ๆ
เราจงึ ควรหลกี เลย่ี งการทาบาปไมว่ า่ จะเลก็ น้อยแคไ่ หนกต็ ามรวมทงั้ บาปหนกั
ดว้ ย เพราะการถกู แยกออกจากพระนนั้ เป็นความทกุ ขท์ รมานอยา่ งแสนสาหสั
อยา่ งแทจ้ รงิ !

*****************************************************

โดยนกั บุญยอหน์ เวยี นเนย์ (1786-1859)
แปลและเรยี บเรยี งจาก http://catholicsaints.info/on-purgatory-by-saint-john-mary-vianney/

โดย กอบกจิ ครวุ รรณ
6

วนั ตารางผู้ขอมสิ ซา ผขู้ อ
วนั จนั ทรท์ ่ี 2 พฤศจกิ ายน 2020
สาหรบั ครอบครวั
วนั ภาวนาอุทศิ แก่ผลู้ ่วงลบั ยอหน์ บปั ตสิ เมธา
สขุ สาราญ ครอบครวั สริ กิ ุลนิษฐ์ ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
วนั องั คารท่ี 3 พฤศจกิ ายน 2020 สขุ สาราญ มทั ธวิ วฒุ กิ ร และครอบครวั ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
อุทศิ ให้ ยอหน์ ฮวิ โชย่ หวุ่น นพ.ฤทธไิ กร อคั รสกลุ
น.มารด์ นิ เดอ ปอเรส นกั บวช อทุ ศิ ให้ มารอี า โกลธลิ ดา วนดิ า แซ่กู้ คุณจนั ทรา วรจติ รสนั ติ
อทุ ศิ ให้ ยอแซฟ ธรี ธร –อนั นา มนวภิ า อคั รสกุล นพ.ฤทธไิ กร อคั รสกลุ
วนั พธุ ท่ี 4 พฤศจกิ ายน 2020 อทุ ศิ ให้ ยอหน์ บอสโก ยง่ิ วรจติ รสนั ติ
ระลกึ ถงึ น.ชารล์ ส์ โบโรเมโอ สขุ สาราญ เปาโล เธยี รธชั อคั รสกลุ และครอบครวั ครอบครวั
พระสงั ฆราช สขุ สาราญ ครอบครวั เตชวชั รา ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
อุทศิ ให้ ยอหน์ ฮวิ โชย่ หวุ่น
วนั พฤหสั บดที ่ี 5 พฤศจกิ ายน 2020 อุทศิ ให้ เปาโล สรุ ยิ นั ต์ ยงบรรทม ยอหน์ บปั ตสิ เมธา
ลก 15:1-10 อทุ ศิ ให้ เซราฟีนา สภุ า สารสิ ระ ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
อุทศิ ให้ ยอหน์ บอสโกยงิ่ วรจติ รสนั ติ คุณจนั ทรา วรจติ รสนั ติ
“ทตู สวรรคข์ องพระเจา้ จะมคี วามยนิ ดี
เชน่ เดยี วกนั เมอ่ื คนบาปคนหน่งึ กลบั สขุ สาราญ ครอบครวั ตรภี านุรตั น์ ครอบครวั
สขุ สาราญ ครอบครวั ภรู พี รรษวงศ์ ครอบครวั
ใจ” อทุ ศิ ให้ ยอหน์ ฮวิ โชย่ หวุ่น ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
วนั ศกุ รท์ ่ี 6 พฤศจกิ ายน 2020 อทุ ศิ ให้ ยอแซฟ สมศกั ดิ ์วริ ยิ ะเสรมิ กุล ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
อุทศิ ให้ ดอมนิ กิ โก เพยี วเซน็ ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
ลก 16:1-8 อุทศิ ให้ ยอหน์ บอสโกยง่ิ วรจติ รสนั ติ คณุ จนั ทรา วรจติ รสนั ติ
“ ฉนั จะทาอย่างไร นายจะไล่ฉนั ออก
สขุ สาราญ ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์ ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
จากหน้าทผ่ี จู้ ดั การแลว้ ” อทุ ศิ ให้ ยอหน์ ฮวิ โชย่ หว่นุ ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
อทุ ศิ ให้ เทเรซา แหง่ อาวลี า ซว้ิ ฝ่า ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
วนั เสารท์ ่ี 7 พฤศจกิ ายน 2020 อุทศิ ให้ เปาโล ไฉ่-โรซา กมิ เปา ลอ้ คา มารอี า รชั ดาวรรณ ลอ้ คา
ลก 16:9-15 อทุ ศิ ให้ ยอแซฟ วชิ ยั –เทเรซา สริ วิ รรณ
อทุ ศิ ให้ ยอหน์ บอสโกยงิ่ วรจติ รสนั ติ มารอี า วภิ าวรรณ
“พระเจา้ ทรงลว่ งรใู้ จของท่าน สงิ่ ท่ี สขุ สาราญ ครอบครวั ธารงธรรมวงศ์ (แซ่โซว) คณุ จนั ทรา วรจติ รสนั ติ
มนุษยย์ กยอ่ ง เป็นสงิ่ น่ารงั เกยี จเฉพาะ อุทศิ ให้ ยอแซฟ ลปิ ประพณิ ทพิ ย์
อุทศิ ให้ ยอหน์ ฮวิ โชย่ หวนุ่ ครอบครวั
พระพกั ตรพ์ ระเจา้ ” อุทศิ ให้ มารอี า มกั ดาเลนา ซุน้ หยนิ ครอบครวั
อทุ ศิ ให้ อากาธา เสงย่ี ม ตนั ประสาท ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
วนั อาทติ ยท์ ่ี 8 พฤศจกิ ายน 2020 อุทศิ ให้ ยอหน์ บอสโกยง่ิ วรจติ รสนั ติ ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
มารอี า รชั ดาวรรณ ลอ้ คา
สขุ สาราญ ครอบครวั เอนกกุลพพิ ฒั น์ คณุ จนั ทรา วรจติ รสนั ติ
อทุ ศิ ให้ ยอแซฟ ลปิ ประพณิ ทพิ ย์
อทุ ศิ ให้ มารอี าเปียะเอง็ แซ่โคว้ -ยอแซฟอว้ิ บว้ ย แซโ่ งว้ ครอบครวั
อทุ ศิ ให้ ยอหน์ ฮวิ โชย่ หวุน่ ครอบครวั
อุทศิ ให้ เทเรซา แหง่ พระกุมารเยซู โรซา ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
อุทศิ ให้ ยอหน์ บอสโกยง่ิ วรจติ รสนั ติ มารอี า วภิ าวรรณ
ครอบครวั ครี กี าญจนะรงค์
สขุ สาราญสาหรบั ทกุ คน คณุ จนั ทรา วรจติ รสนั ติ

-

7

- วนั จนั ทรท์ ่ี 2 พฤศจิกายน
ขอเชญิ พน่ี ้องรว่ มวจนพธิ กี รรมอุทศิ แดว่ ญิ ญาณผลู้ ่วงลบั
และระลกึ ถงึ เดอื นแหง่ การภาวนาเป็นพเิ ศษ
สาหรบั วญิ ญาณในไฟชาระ
เวลา 18.30 น. สวดภาวนาอทุ ศิ แดว่ ญิ ญาณผลู้ ว่ งลบั
เวลา 19.00 น. พธิ บี ชู าขอบพระคณุ

-วนั ศกุ รท์ ี่ 6 พฤศจิกายน
ขอเชญิ พน่ี ้องรว่ มเฝ้าศลี มหาสนิทโอกาสวนั ศกุ รต์ น้ เดอื น
เวลา 18.30 น. ตงั้ ศลี และอวยพรศลี
เวลา 19.00 น. พธิ บี ชู าขอบพระคุณ

*********************************************

8