Η ΚΥΡΑ ΚΑΛΗ ΚΑΙ Η ΚΥΡΑ ΚΑΚΗ
Μια φορά κι έναν καιρό στην ίδια γειτονιά ζούσαν
η κυρά Καλή και η κυρά Κακή.
Η κυρά Καλή ήταν πολύ φτωχή και δούλευε από το
πρωί ως το βράδυ. Όμως, ποτέ δεν γκρίνιαζε, ήταν
ευγενική και τα παιδάκια της ήταν πάντα χαρούμενα.
Η κυρά Κακή ήταν πολύ πλούσια και ποτέ δεν της έλειπε
τίποτε. Όμως, από το πρωί ως το βράδυ γκρίνιαζε, μιλούσε
άσχημα και τα παιδιά της ήταν πάντα θυμωμένα.
Μια μέρα η κυρα Καλή πήγε στο δάσος να μαζέψει ξύλα
για το τζάκι και έχασε το δρόμο. Όταν βράδιασε, είδε ένα
σπιτάκι και χτύπησε την πόρτα.
«Καλώς ήρθες!» της είπε ένας γέρος με μακριά άσπρα
γένια.
Γύρω από το τραπέζι, κάθονταν 12 παιδιά.
Τρία από αυτά φορούσαν κίτρινα φύλλα στα
μαλλιά τους.
Τρία άλλα παιδιά είχαν στο κεφάλι τους
χιονονιφάδες.
Πιο δίπλα τρία παιδιά κρατούσαν λουλούδια
και τα τρία τελευταία, στάχυα.
«Κάτσε να ζεσταθείς κοντά μας, θεία» της είπαν.
«Ευχαριστώ πολύ, παιδιά μου».
«Για πες μας ποιον μήνα αγαπάς
πιο πολύ;»
«Ω, πολύ δύσκολο να
διαλέξω έτσι που είναι όλοι
τους καλοί και γεμάτοι
δώρα».
Ο Ιανουάριος μας φέρνει το
χιόνι και παίζουν τα παιδιά.
Ο Φεβρουάριος τις
Απόκριες με γέλια και
μασκαράδες. Ο Μάρτιος τα
χελιδόνια και ο Απρίλιος το
Πάσχα. Ο Μάιος τα
λουλούδια και ο Ιούνιος τον ήλιο τον ζεστό. Ο Ιούλιος
παιχνίδια στη θάλασσα. Ο Αύγουστος τόσα φρούτα. Ο
Σεπτέμβριος τα σταφύλια και το κρασί. Ο Οκτώβριος τη
βροχή που χρειάζεται το χώμα . Ο Νοέμβριος μας δίνει τις
ελιές και ο Δεκέμβριος τα Χριστούγεννα. Αγαπώ όλους
τους μήνες και τους ευχαριστώ από την καρδιά μου».
Όταν ήρθε η ώρα να φύγει, ο γέρος της έδωσε
ένα σακί για να το ανοίξει στο σπίτι της. Μόλις
έφτασε, ανοίγει και τι να δει; Χρυσάφι,
διαμάντια και μαργαριτάρια. Με αυτά ζούσε
μια χαρά και τα μοιραζόταν με όποιον είχε ανάγκη.
Όταν η κυρα Κακή έμαθε τι έγινε, πήγε κι
αυτή στο δάσος και χτύπησε την πόρτα.
«Καλημέρα θεία» της είπαν τα παιδιά του
γέρου.
«Πού την είδες την καλή μέρα;» ρώτησε
αυτή απότομα.
« Καλά, κάτσε να ζεσταθείς. Ποιον μήνα
αγαπάς περισσότερο;».
«Κανέναν τους! Ο ένας είναι χειρότερος από τον άλλον!
Ο Ιανουάριος φέρνει παλιόκρυο, ο Φεβρουάριος φασαρία
με τις Απόκριες, ο Μάρτιος κουτσουλιές από τα χελιδόνια,
ο Απρίλιος δουλειές πολλές για το Πάσχα, ο Μάιος
αλλεργία με τα λουλούδια. Τον Ιούνιο δεν αντέχω τη
ζέστη, τον Ιούλιο με ζαλίζουν τα παιδιά που δεν έχουν
σχολείο. Ο Αύγουστος μας βασανίζει με τα κουνούπια.
Τον Σεπτέμβριο πεθαίνω από την κούραση να μαζέψω τα
σταφύλια στο αμπέλι. Ο Οκτώβριος όλο βροχές και τίποτε
άλλο. Τον Νοέμβριο σκοτεινιάζει νωρίς. Όσο για τον
Δεκέμβριο, τόσα λεφτά πεταμένα σε δώρα. Είναι όλοι οι
μήνες χάλια!».
Όταν ήρθε η ώρα να φύγει, ο γέρος της έδωσε ένα σακί να
το ανοίξει στο σπίτι της.Η κυρα Κακή ούτε ευχαρίστησε
ούτε αποχαιρέτησε. Έτρεξε γρήγορα ν’ ανοίξει το σακί της.
Όταν έφτασε σπίτι της, όμως, δεν βρήκε θησαυρούς αλλά
μόνο φίδια. Έτσι πήρε ένα μάθημα για την γκρίνια της και
τους κακούς της τρόπους.
Ψέμματα νάναι ή αλήθεια; ‘Ετσι λεν’ τα παραμύθια!!!
***************