O ΠΟΛΥΡΟΒΙΘΑΣ

O ΠΟΛΥΡΟΒΙΘΑΣ

Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ έναν τόπο μακρινό ζούσε ένας άνθρωπος όχι πολύ
έξυπνος αλλά καλόκαρδος. Θα τον λέμε Πολυροβιθά. Να γιατί:

Μια μέρα εκεί που περπατούσε, βρήκε ένα ρεβίθι.

«Αν φυτέψω αυτό το ρεβίθι, θα φυτρώσει μία ρεβιθιά που θα κάνει
εκατό ρεβιθια. Του χρόνου, θα φυτέψω τα 100 ρεβίθια και θα
φυτρώσουν 100 ρεβιθιές που θα μου δώσουν όλες μαζί δέκα
χιλιάδες ρεβίθια. Την επόμενη χρονιά θα φυτέψω αυτά τα 10.000
ρεβίθια και, θα φυτρώσουν 10.000 ρεβιθιές που θα μου δώσουν ένα
εκατομμυριο ρεβίθια. Πω Πω! Πού θα βάλω 1.000.000 ρεβίθια;
Πρέπει να πάω στον βασιλιά να μου δώσει τις βασιλικές αποθήκες».

Πάει, λοιπόν, στον βασιλιά και του ζητάει όλες τις βασιλικές αποθήκες.

«Βρε, αυτός είναι πιο πλούσιος κι από μένα!» σκέφτηκε ο βασιλιάς. Και του έδωσε
την βασιλοπούλα για γυναίκα του. Μετά τον γάμο λέει ο βασιλιάς: «Τώρα πρέπει
να πάτε να μείνετε στο δικό σου παλάτι».

Τί να κάνει τώρα ο Πολυροβιθάς που ήταν φτωχός και δεν είχε ούτε παλάτι
ούτε τίποτα; Φορτώνει δέκα άμαξες με πράγματα και υπηρέτες και ξεκινάει
το ταξίδι με την βασιλοπούλα. Στον δρόμο, λέει ψέματα ότι θέλει να
περπατήσει λίγο, πάει πιο κάτω βρίσκει ένα πηγάδι κι αρχίζει να κλαίει:

«Τι θα κάνω τώρα; Πού πηγαίνω; Καλύτερα να πεθάνω».

Μέσα στο πηγάδι ζούσε ένας δράκος. Τον άκουσε που
έκλαιγε και του είπε:

«Μην κλαις και άκου τι θα κάνεις. Εγώ έχω ένα παλάτι
έτοιμο, γεμάτο με υπηρέτες, χρυσάφι και ό,τι άλλο θέλεις.
Θα σου δώσω τα κλειδιά να πάτε τώρα κιόλας.

Σε έναν χρόνο θάρθω και θα σε ρωτήσω 10 ερωτήσεις. Αν
μου τις απαντήσεις, όλα θα γίνουν δικά σου. Αν, όμως, δεν
ξέρεις να απαντήσεις, θα φάω εσένα, τη γυναίκα σου και το
παιδί που θα κάνεις».

Ο Πολυροβιθάς τί να κάνει, δέχτηκε. Πήγε στο πλούσιο παλάτι
του δράκου, έκανε κι ένα παιδάκι και οι μέρες περνούσαν
μέχρι που ξέχασε τι του είχε πει ο δράκος.

Την τελευταία νύχτα του χρόνου, χτύπησε την πόρτα ένας
γεράκος βρώμικος, ντυμένος με κουρέλια. Ο Πολυροβιθάς τον
καλωσόρισε και τον έβαλε να φάει στο ίδιο τραπέζι μαζί τους
και του έδωσε το καλύτερο δωμάτιο να κοιμηθεί.

Τα μεσάνυχτα χτύπησε η πόρτα του παλατιού. ‘Ηταν ο
δράκος του πηγαδιού. Είπε με σιγανή φωνή «Πολυροβιθά,
ήρθε η ώρα σου!». Ο Πολυροβιθάς κοιμόταν βαθιά και δεν άκουσε τίποτα.

«ΕΝΑ;» ρωτάει ο δράκος. «’Ενας είναι ο Θεός» απαντάει ο γεράκος πίσω από την πόρτα.

«ΔΥΟ;» - «Δύο κέρατα ο ταύρος».

«ΤΡΙΑ;» - «Τρία φύλλα το τριφύλλι».

«ΤΕΣΣΕΡΑ;» - «Τέσσερεις εποχές ο χρόνος».

«ΠΕΝΤΕ;» - «Πέντε μάτια η μέλισσα » συνέχισε ο γεράκος.

Ο δράκος φυσούσε και ξεφυσούσε από τον θυμό του.

«ΕΞΙ;» - «’Εξι πόδια το μυρμήγκι».

«ΕΠΤΑ;» - «Εφτά μέρες η εβδομάδα».

«ΟΚΤΩ;» - «Οκτώ πλοκάμια το χταπόδι».

«ΕΝΝΙΑ;» - «Εννιά μήνες το μωρό».

Ο δράκος κόντευε να σκάσει. Του είχε μείνει μία ερώτηση μόνο.

«ΔΕΚΑ;» - «Δέκα δάχτυλα τα χέρια».

Τότε ο δράκος μούγκρισε δυνατά κι έσκασε από τον θυμό του. Και κανείς ξανά
δεν άκουσε ποτέ γι αυτόν. Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

*******************

Ποιος νομίζεις ότι ήταν ο γεράκος; --------------------------------------------------

Ο Πολυροβιθάς ήταν: έξυπνος καλόκαρδος κακός

ΒΑΛΕ ΣΕ ΚΥΚΛΟ ΤΑ ΣΩΣΤΑ:

τρεις μέρες τρία δασκάλες τρία παιδιά τρεις άντρες
τέσσερεις σκύλοι τέσσερα φίδια
τέσσερα ώρες τέσσερεις κότες ένα μολύβι ένας λύκος

ένας καρέκλα μία γάτα

ΤΑΙΡΙΑΞΕ:

κλαίω βρες μη λες
μην αφήνεις
τρώω άκου μη βγαίνεις
μην κλαις
αφήνω κλάψε μη βρίσκεις
μην τρως
βγαίνω πες μην ακούς

βρίσκω φάε

ακούω άσε

λέω βγες

ΕΝΩΣΕ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ:

βρώμικος διαφορετικός
φτωχός
γέρος καθαρός
νέος
πλούσιος

ίδιος

ΤΑΙΡΙΑΞΕ ΣΩΣΤΑ ΛΕΞΕΙΣ ΚΙ ΑΡΙΘΜΟΥΣ:

εκατό 100.000
100
χίλια 1.000.000
2.000.000
δέκα χιλιάδες 1.000
10.000
εκατό χιλιάδες

ένα εκατομμύριο

δύο εκατομμύρια