เซิ้งตังหวาย

เ ซิ ง ศิลปะการแสดงพืน
ตั ง ห ว า ย เมืองของภาคอสี าน

เซิงตังหวาย เปนศิลปะการแสดงที
ปรากฏในวัฒนธรรมสองฝังแม่นา

โขง ไทย-ลาว โดยเรมิ ต้นจากการขบั

ลาํ ประกอบดนตรี ภายหลงั มีการฟอ

นราํ ประกอบ ทาํ นองการลาํ ตังหวาย
เปนทนี ิยมนํามาขบั ลาํ เพ่อื ความ

บนั เทงิ สองฝงแม่นาโขง และมีการนํา

มาสรา้ งสรรค์การขบั ลาํ และ

ประกอบการแสดงอยู่เสมอ การลาํ

ตังหวายเรมิ ต้นทบี า้ นตังหวายโคก

เมืองซนนะบรุ ี แขวง สะหวันนะเขต

สาธารณรฐั ประชาธปิ ไตยประชาชน

ลาว และเผยแพรม่ ายังประเทศไทย
ขา้ มฝัง แม่นาโขงส่บู า้ นม่วงเจยี ด

ตําบลเจยี ด อาํ เภอเขมราฐ จงั หวัด

อุบลราชธานี

การขบั ลาํ ตังหวาย คือการขบั ลาํ พืนเมืองประเภทหนึง ของชนเผ่า ลาวเทงิ บรูกระตาก
แขวงสะหวันนะเขต สาธารณรฐั ประชาธปิ ไตยประชาชนลาว และ ในแขวงสะหวันนะเขตรวม
ทงั หมดแลว้ มี 8 เผ่าด้วยกนั เช่น ในเขตดอยประกอบด้วย ตะโอย้ จะลี และ กะเลงิ จาํ นวนทดี ํารง
ชีวิตในเขตทรี าบสงู และที ราบทวั ไปนีมี เผ่ากะตาง ละว้า ส้อย และเผ่ามะกอง ทร่ ี าบลมุ่ คือกลมุ่
ลาว

ลาํ ตังหวายทใี ช้ในพิธกี รรมเลยี งปตู า ขา้ พเจา้ ขอ พนม
มือน้อม เทยี น ธูป ถวายต่อผืนแผ่นดิน ทงั ผู้มีฤทธิ์
ขอเชิญชาวสวรรค์มายังปะ ราํ พิธี โดยพรอ้ มเพียงกนั
ขอใหม้ าประทานพร ใหแ้ กพ่ วกขา้ พเจา้ พวกขา้ พเจา้
ได้ นํา ของอาหารคาวหวาน ทเ่ ี ลอื กสรรอย่างดีเพือมา
น้อมถวาย ปู ปลา วัว ควาย เปด ไก่ ถว่ ั งา หมาก พลู
ดอกไม้ และของมงคล ขอใหร้ บั ประทานตามประสงค

จากการขบั ลําสู่การฟอนรํา

ผู้ทนี ําลาํ ตังหวายมาเผยแพรใ่ นชุมชนบา้ นม่วงเจยี ด
คือ อาจารย์ ประดิษฐ์ แกว้ ชิณ อดีตครูใหญ่

โรงเรยี นชุมชนบา้ นเจยี ด ตําบลเจยี ด อาํ เภอเขมราฐ
จงั หวัดอุบลราชธานี มีความคิดว่าการขบั ลาํ ตังหวาย
และการฟอนราํ ตังหวายควร ได้รบั การส่งเสรมิ
และการอนุรกั ษ์ใหค้ งจากการใหข้ อ้ มูลของบตุ รชายทา่ น
คือ อาจารย์อนิรุทธิ แกว้ ชิณ ใหข้ อ้ มูลไว้ดังนี
อาจารย์ประดิษฐ์ แกว้ ชิณ ได้รเิ รมิ การแสดงลาํ ตังหวายต้งั แต่ป พ.ศ. 2509 เปนต้นมาได้นําออกแสดง ในงาน
ต่าง ๆ จนเปนทน่ ี ิยม จากนันได้พัฒนาทา่ ฟอนราํ ใหเ้ หมาะสมยิงขนึ พรอ้ มทงั ประพันธเน์ ือรอ้ งขนึ ใหม่ และนํา
ออกไปแสดงในงานต่าง ๆ

- ก า ร แ ต่ ง ก า ย -

เครอื งแต่งกาย ผู้แสดงเปนหญงิ ลว้ น
เครอื งแต่งกายนิยมใช้อยู่ 2 แบบ คือ.

แบบท1ี สวมเสือแขนกระบอกสี
พืน นุ่งผ้าถงุ มัดหมีคาดเขม็ ขดั เงนิ ทบั
ผมเกลา้ มวย ใช้ฝายสีขาวมัดผมคลา้ ย
อุบะ

แบบที 2.
ใช้ผ้าแพรวารดั อกทงิ

ชายทงั สองขา้ ง นุ่งผ้าถงุ มัด
หมียาวครงึ แขง้ เกลา้ ผมมวย
ใช้ผ้ามัดหรอื ใช้ดอกไม้ประดับ
รอบมวยผม

- เ ค รื อ ง
ด น ต รี -

เครอื งดนตรี .
พืนเมืองทใี ช้บรรเลงประกอบ คือ

โปงลาง แคน พิณ ซอ กบั แกบ๊ ฉิง และฉาบ.
นิยมใช้เปนวงโปงลางประกอบการแสดง

โปงลาง พิณ แคน
กบั แกบ๊ ซอ (ซอบงั ไม้ไผ่)
ฉิง
ฉาบ

-เนือเพลง และทํานองเพลง-

บดั นี ขา้ ขอยอนอละแม่นมือน้อม ชุลกี รนอแม่นกม้ กราบ ชูสลอนนอนอบนิว
ถวายไท้ ดอกผู้อยู่เทงิ คนงามของน้องนีนา คนงามเอย (ยวกๆๆๆ)

ชายเอย จุดประสงค์นอแม่นหมายแม้น เพือเผยศิลปนอพืนบา้ นเกา่ ของไทยเฮา
นอตังแต่ครงั โบราณพู้นใหเ้ ฟองใหฟ้ ู คนงามของน้องนีนา คนงามเอย
(ยวกๆๆๆ)

ชายเอย หาเอาตังนอแม่นหวายเซิง ลาํ แต่เทงิ นอบา้ นเจยี ดกอ่ สืบแต่กอ นอซุมผู้
เฒ่า โบราณพู้นดอกพืนกะหาย ดอกพืนกะหาย ดอกพืนกะหาย คนงามของน้อง

นีนา คนงามเอย(ยวกๆๆๆ)
ชายเอย ปเู ปนทางนอเพือเลอื กแต้ม คองอสี านนอบใ่ หห้ ลดุ หลน่ นาฏศิลปนอ
แม่นคิดค้น นํามาฮ้อง ออกโฆษณา อา้ ยพีคนงามน้องนา คนงามเอย(ยวกๆๆๆ)
ชายเอย คิดหนคราวนอแม่นเฮาเว้า ในเถยี งนานันบม่ ีฟา แม่สิฟาดนอแม่นไม้
ค้อน แม่สิย้อนนอแม่นไม้แส้ ตีน้องนันแต่ผู้เดียว นันแต่ผู้เดียว นันแต่ผู้เดียว คน

งามของน้องนีนา คนงามเอย(ยวกๆๆๆ)
ชายเอย คนจบๆนอแม่นจงั อา้ ย งามๆกะลแิ ม่นจงั เจา้ ซางบไ่ ปนอแม่นกนิ ขา้ ว หวั
มองหนอเจา้ นําไก่ คนขฮี ้ายคือว่าจงั น้อง กนิ ขา้ วแม่นบา่ ยปลา อา้ ยพีคนงามน้อง

นา คนงามเอย(ยวกๆๆๆ)
ชายเอย ไปบเ่ มือนอแม่นนําน้อง เมือนํานอแม่นน้องบ่ ค่ารถน้องบใ่ หเ้ สีย ค่าเฮือน้
องบใ่ หจ้ า้ ง น้องสิตายนอแม่นเปนซ้าง เอราวัณนอใหอ้ า้ ยขี ตายเปนรถกะลแิ ม่น

แทก็ ซี วันอา้ ยดอกแม่นขเี มือ อา้ ยพีคนงามน้องนา คนงามเอย
(ยวกๆๆๆ)

ชายเอย ย้านบจ่ รงิ นอแม่นจงั เว้า สีชมพูนอเจา้ จงั ว่า ย้านคือตอกนอแม่นมัดกลา้
ดํานาแลว้ ดอกเหยียบใส่ตม ดอกเหยียบใส่ตม ดอกเหยียบใส่ตม คนงามของน้อง

นีนา คนงามเอย(ยวกๆๆๆ)
บดั นี ขอสมพรนอแม่นไปให้ ผองชาวไทยนอทกุ ๆทา่ น สขุ สราญนอทกุ ถว้ นหน้า
หลบั สดชืนทกุ คืนทกุ วัน ทกุ คืนทกุ วัน ทกุ คืนทกุ วัน คนงามของน้องนีนา น้องขอ

ลาแลว้ ….

-ประวัติ ผู้ถ่ายทอด-

นายณัฐภัทร อินทร์แก้ว

ชือเลน่ ฟวส์ เกดิ เมือวันที 6 กรกฎาคม พุธศักราช 2543
บา้ นเลขที 40/70 ม.9ต.พานทอง อ.พานทอง จ.ชลบรุ ี

จบจากโรงเรยี นพานทองสภาชนผูกถมั ถ์
ปจจุบนั กาํ ลงั ศึกษาอยู่ที มหาวิทยาลยั ราชภฏั บา้ นสมเด็จเจา้ พระยา

คณะครุศาสตร์ สาขาวิชานาฏยศิลปศึกษา ชันปที 2

- ก า ร ถ่ า ย ท อ ด
ท่ า รํา -

เปนการราํ เพือบชู าสิงศักดิสิทธิ ในพิธขี อขมาของ
ชาวจงั หวัดอุบลราชธานี ภายหลงั นิยมแสดงในงาน
นักขตั ฤษ์และต้อนรบั แขกผู้มีเกยี รติของภาคอสี าน

ภายหลงั ครูนาฏศิลปพืนเมือง วิทยาลยั นาฏศิลป
รอ้ ยเอด็ กรมศิลปากร ได้ประยุกต์และจดั กระบวนราํ

ขนึ ใหม่ รวม 12 ทา่ จากทา่ ราํ แม่บทอสี าน

ผลงาน
การแสดง

เ ซิ ง ตั ง ห ว า ย

นายธรรมรตั น์ กลมวงษ์
รหสั นักศึกษา 6321163009

นักศึกษาชันปท1ี

คณะครุศาสตร์ สาขาวิชานาฏยศิลปศึกษา
มหาวิทยาลยั ราชภฏั บา้ นสมเด็จเจา้ พระยา

เซิงตังหวาย
ถือเปนการแสดงทีมีความสําคัญต่อวัฒนธรรมศิ ลปะอีสานใน

อันดับต้นๆของวัฒนธรรมอีสาน

เซิงตังหวายฉบบั นี อา้ งองิ มาจาก

อาจารย์ศิรเิ พ็ญ อนั ไพบลู ย์.
หวั หน้าภาควิชานาฏศิลป วิทยาลยั ครูอุบลราชธานี (มหาวิทยาลยั ราชภฏั

อุบลราชธานี) ผู้ใหข้ อ้ มูลการแสดงเซิงตังหวาย

นายณัฐภทั ร อนิ ทรแ์ กว้
นักศึกษาครุศาสตร์ สาขาวิชานาฏยศิลปศึกษา ชันปท2ี มหาวิทยาลยั

ราชภฏั บา้ นสมเด็จเจา้ พระยา ผู้ถา่ ยทอดทา่ ราํ

ขอบคณุ อาจารย์ประจาํ วิชาการออกแบบเทคโนโลยีสําหรบั นาฏยศิลป

อาจารย์รณกฤต เพรชเกลยี ง
อาจารย์ประจาํ สาขาวิชานาฏยศิลปศึกษา มหาวิทยาลยั ราชภฏั

บา้ นสมเด็จเจา้ พระยา

เซิงตังหวาย

ศิลปะการแสดงพืนเมืองภาคอสี าน