Xurshid Davron slayd

Iste`dodli shoir va publist Xurshid Davron
tavallud topgan kuniga bag`ishlab slayd

Davronov Xurshid,
1952-yil 20-yanvarda
Samarqand shahri
yaqinidagi Chordara
qishlogʻida
tugʻilgan) — oʻzbek
shoiri, dramaturgi,
tarixchi, yozuvchisi
va tarjimoni.
Oʻzbekiston xalq
shoiri

Xurshid Davron 90-
yillarda shе’riyatdan
ko’ra nasriy janrlarda
samarali ijod qildi. U
o’tmishda yashagan
unutilmas tarixiy
siymolar hayoti va
faoliyati bilan qiziqib,
ular haqidagi
mo’tabar qo’lyozma
manbalar bilan
tanishdi.

Dastlabki shе’rlar to’plami – Qadrdon quyosh (1979), Shahardagi olma daraxti’

(1979). Keyinchalik Tungi bog’lar (1981), Uchib boraman qushlar bilan (1983),
To’marisning ko’zlari’ (1984), Bolalikning ovozi (1986), Qaqnus (1987) va
Bahordan bir kun oldin’ (1997) kabi she’riy to’plamlari nashr etilgan

Sharq va G’arb shoirlarining
asarlaridan iborat.Qirq bir oshiq
daftari.(1989) va yapon shoirlarining
shе’rlaridan tarkib topgan .Dеngiz
yaproqlari (1988) to’plamlarini o’zbеk

tiliga tarjima qilgan.

Xurshid Davron tarjimon sifatida N.

Zabolotskiyning “Turnalar” (1985), M.
Chaklaysning “Ot oʻyin” (1986), O.

Vatsiyetisning “Tomoshabogʻ” (1987),
“Dengiz yaproqlari. Yapon sheʼriyati

antologiyasi” (1988), tatar xalq dostoni
“Edigey” (2012), Sharq va Gʻarb

shoirlarining muhabbat toʻgʻrisidagi
sheʼrlaridan iborat “Qirq bir oshiq

daftari” (1989) majmuasini, J. Rumiy, A.

Axmatova, M. Svetayeva, O.

Mandelshtam, M. Mushfiq, O. Umar,
Yu. Emro, N. Hikmat va boshqa koʻplab

shoirlarning asarlarini oʻzbek tiliga
oʻgirdi. Oʻzining ham sheʼrlari qirqdan

ortiq jahon tillariga tarjima qilindi.

Oʻzbekiston xalq
shoiri Xurshid Davron
1989 yilda Mahmud
Qoshgʻariy nomidagi

Xalqaro mukofot,
1997 yilda “Doʻstlik”

ordeni,
2009 yilda Xalqaro
“Oltin qalam” milliy

mukofoti bilan
taqdirlangan.









БИТИК “БОБУРНОМА”ГА БИР НИГОҲ
Қўлларимга қарайсан – нимжон. Шер оҳуни қувиб етар,
Нимжон дейсан худди қуш каби. “Қарс” синади оҳу бўйни,
Ишон, юлдуз сўнса тўсатдан, Оҳунинг қонин ичиб,
Бу қўлларим юлдуз ёндирар. Оҳунинг гўштини еб
Агар тошга айланса шамол, Шер оҳуга айланар,
Бу қўлларим уни уйғотар. Чангалзор томон қочар…
Овчи ўқ узади:
ШОИР УЧУН ЭРТАК “У-у-у-у-у-у!”
Ҳар бир шоир ортидан илон
Судралганча борар изма-из,
Қотилларнинг қўлларисимон,
Совуқ, ғаддор мисли ёлмоғиз.
Шоир СЎЗдан қўрқса мабодо,
Ё ортига чекинса ногоҳ,
Ё ортига боқса, ўша он
Уни ямлаб ютади илон.
Чекинмаса, қўрқмаса шоир,
Дадил боқса ёғийга – инон,
Умидини узмай бари бир
Бораверар ортидан илон.