ไดโนเสาร์เป็นสัตว์ที่สูญพันธุ์หลากหลายส่วนใหญ่เป็นสัตว์เลี้ยงไดโนเสาร์กินเนื้อประจำ ลูกด้วยนมตามพื้นดินในลำดับ Sauriformes

คำนำ

ไดโนเสำร์เป็ นสัตว์ที่สูญพันธุ์หลำกหลำยส่วนใหญ่เป็ นสัตว์เลีย้ งไดโนเสำร์กินเนือ้

นเนือ้ ประจำ ลูกด้วยนมตำมพื้นดินในลำดับ Sauriformes (Lizard Buttocks) และ Ornithids (นกก้น) ในกลุ่มสัตว์มีกระดูกสันหลัง

และครองสัตว์เลือ้ ยคลำนในแผ่นดิน 1 { {2}} ล้ำนปี ในยุค Mesozoic ไดโนเสำร์ปรำกฏตัวครั้งแรก 230 ล้ำนปี ที่ผ่ำนมำ (ม) ในช่วงยุค Triassic
และหำยไปเม่ือสิ้นสุดยุคครีเทเชียสเก่ียวกับ 65 มเมื่อกำรสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ส้ินสุดลงกำรปกครองของพวกเขำบนแผ่นดิน Mesozoic มักจะถูกเรียกว่ำ"
ไดโนเสำร์แห่งยุค", หลังจำกสัตว์หลักของยุค นกที่ทันสมัยมักจะถือว่ำเป็ นลูกหลำนโดยตรงของไดโนเสำร์ theropod

T-rex replica from Hualong Dino Works

กำรค้นพบของ" จ้ิงจกที่น่ำกลัว" ฟอสซิลเป็ นปัญหำสำหรับนักสร้ำงโลกยุคใหม่ที่เชื่อว่ำโลกนี้มีอำยุพันปี มำกกว่ำล้ำนปี เร่ิมแรกคำถำมทำง
ศำสนำ / ปรัชญำแบบอ่ืนที่เกี่ยวข้องกับกำรสูญพันธุ์ถูกสร้ำงขึ้นสำหรับผู้ที่กำจัดเทพเจ้ำธรรมชำติทัง้ หมด: หำกพระเจ้ำทรงสมบูรณ์แบบเขำ
สร้ำงส่ิงที่สมบูรณ์แบบทำไมเขำจึงอนุญำตให้ส่ิงมีชีวิตใด ๆ ที่เขำสร้ำงขึ้นเพ่ือสูญพันธุ์ กำรค้นพบฟอสซิลไดโนเสำร์เมื่อหลำยล้ำนปี ก่อนนั้น
ไม่ใช่ปัญหำสำหรับแหล่งกำเนิดเพรำะเป็ นที่ยอมรับว่ำกำรพัฒนำทั้งหมดได้ผ่ำนช่วงเวลำที่เกี่ยวข้องเช่นชีวิตตรงกันข้ำมกับวงจรผีเสือ้ หนึ่ง
ตัว (ไข่ตัวอ่อนดักแด้และ ผู้ใหญ่) หรือส่ิงมีชีวิตบนโลก (Cambrian ยุคก่อนประวัติศำสตร์, Paleozoic, Mesozoic, Cenozoic
ฯลฯ ) ระยะแรกเป็ นพื้นฐำนสำหรับเวทีในอนำคต หลังจำกกำรครอบครองมำเป็ นเวลำนำนกำรตำยอย่ำงกะทันหันของไดโนเสำร์วำงรำกฐำน
สำหรับเหตุกำรณ์ต่ำง ๆ เช่นกำรเพ่ิมขึ้นของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและนก ตั้งแต่ฟอสซิลไดโนเสำร์ครั้งแรกได้รับกำรยอมรับในศตวรรษที่สิบ
เก้ำกระดูกไดโนเสำร์ได้กลำยเป็ นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญในพิพิธภัณฑ์ทั่วโลก ไดโนเสำร์กลำยเป็ นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมของ&# 39 และ
ยังคงได้รับควำมนิยมในหมู่เด็กและผู้ใหญ่ พวกเขำขำยหนังสือและภำพยนตร์ที่ขำยดีที่สุดเช่น Jurassic Park และกำรค้นพบใหม่ ๆ จะ
ได้รับกำรคุ้มครองโดยสื่อเป็ น

ซำกไดโนเสำร์

ำกดึกดำบรรพ์ หรือ “ฟอสซิล” (Fossil) คือ หินที่เก็บรักษำซำกส่ิงมีชีวิตโบรำณหรือร่องรอยของกำรดำรงชีวิต
ของส่ิงมีชีวิตเหล่ำนีไ้ ด้เป็ นอย่ำงดี ไม่ว่ำจะเป็ นพืช สัตว์ แบคทีเรีย ส่วนของละอองเกสร หรือแม้แต่รอยเท้ำต่ำง
ๆ ซ่ึงถูกแปรสภำพและเก็บรักษำไว้ด้วยกระบวนกำรทำงธรรมชำติในชั้นหินใต้เปลือกโลก ก่อนจะกลำยมำเป็ น

หลักฐำนทำงธรณีวิทยำที่สำคัญให้เรำได้ทำกำรศึกษำและทำควำมเข้ำใจต่อโลกและส่ิงมีชีวิตในอดีต

ซำกส่ิงมีชีวิตจะกลำยเป็ นซำกดึกดำบรรพ์ เม่ือมีอำยุตัง้ แต่ 1 หม่ืนปี ขึน้ ไป ดังนั้น ซำกดึกดำบรรพ์ที่ถูกขุดพบ
สำมำรถแสดงร่องรอยของส่ิงมีชีวิต ตั้งแต่บรมยุคอำร์เคียน (Archean Eon) เมื่อเกือบ 4 พันล้ำนปี ก่อน

เร่ือยมำจนถึงยุคสมัยโฮโลซีน (Holocene Epoch) ซึ่งเป็ นยุคสมัยของเรำ

ออกล่ำเหยื่อ

เมื่อประมำณ 72 ล้ำนปี ที่แล้ว นักล่ำที่โด่งดังที่สุดได้ปรำกฏขึน้ บนโลกก่อนที่ยุคไดโนเสำร์จะ
ส้ินสุดลง น่ันคือ ไทรันโนซอรัส หรือ ที – เร็กซ์ ซ่ึงเป็ นที่รู้จักกันมำกที่สุด ช่ือของมันแปลว่ำ กิ้งก่ำ
ทรรำชย์ พวกมันครอบครองส่วนใหญ่ของทวีปอเมริกำเหนือในปลำยยุคครีตำเชียส ฟอสซิลของ
ที-เร็กซ์ถูกขุดพบครั้งแรกที่รัฐไวโอมิง สหรัฐอเมริกำ ในปี ค.ศ. 1900 นักล่ำชนิดนี้หนัก 6 ตัน ยำว
รำว 13 เมตร และมีกระโหลกสั้นกว่ำไดโนยักษ์นักล่ำชนิดอ่ืน และแม้ว่ำมันจะมีขนำดย่อมกว่ำ
โคตรนักล่ำชนิดอ่ืน ๆ แต่ก็มีอำวุธสังหำรที่มีประสิทธิภำพไม่แพ้กัน ฟันของมันมีขนำดใหญ่และ
หนำ จนสำมำรถใช้ขบกระดูกชิ้นโต ๆ ได้อย่ำงสบำย โพรงจมูกของที-เร็กซ์ค่อนข้ำงใหญ่กว่ำพวก
นักล่ำอื่น ๆ ซ่ึงแสดงให้เห็นว่ำพวกมันสำมำรถดมกล่ินได้ดีในระยะไกล จนทำให้บำงคนคิดว่ำ

พวก ทีเร็กซ์น่ำจะเป็ นพวกกินซำกแบบไฮอีน่ำมำกกว่ำนักล่ำ โดยดมกล่ินหำซำกสัตว์

พิพิธภัณฑ์ไดโนเสำร์

ศูนย์ศึกษำวิจัยและพิพิธภัณฑ์ไดโนเสำร์ภูเวียง จังหวัดขอนแก่น ซำกดึกดำ
บรรพ์ไดโนเสำร์ช้ินแรกของไทยพบที่อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น ในปี 2519

โดยนำยสุธรรม แย้มนิยม อดีตนักธรณีวิทยำของกรมทรัพยำกรธรณี ขณะ
สำรวจแร่ยูเรเนียม ในหมวดหินเสำขัว ทีอ่ ุทยำนแห่งชำติภูเวียง บริเวณห้วย
ประตูตีหมำ กระดูกชิ้นนีม้ ีควำมกว้ำงยำวประมำณ 1 ฟุต จำกกำรเปรียบเทียบ
พบว่ำมีลักษณะใกล้เคียงกับไดโนเสำร์ซอโรพอดซ่ึงมีขนำดใหญ่ ยำวประมำณ
15 เมตร และจำกกำรตรวจสอบพบว่ำเป็ นส่วนปลำยล่ำงสุดของกระดูกต้นขำ

ของไดโนเสำร์จำพวกกินพืช

กำรสูญพันธุ์ของไดโนเสำร์

เหตุกำรณ์กำรสูญพันธุ์ยุคครีเทเชียส-พำลิโอจีน เกิดขึน้ เม่ือรำว 66 ล้ำนปี ก่อน
เป็ นหนึ่งในกำรสูญพันธุ์ครัง้ ใหญ่ในประวัติศำสตร์โลก กำรสูญพันธุ์ครัง้ นีเ้ กิด
หลังเหตุกำรณ์กำรสูญพันธุ์ยุคไทรแอสสิก-จูแรสสิก ในช่วงปลำยยุคครีเทเชียส
ซึ่งกวำดล้ำงส่ิงมีชีวิตไปกว่ำ 70% หรือประมำณ 3 ใน 4 ของสำยพันธุ์ทัง้ หมด

บนโลกรวมถึงพวกไดโนเสำร์ เทอโรซอร์ และสัตว์เลือ้ ยคลำนใต้
ทะเล [ต้องกำรอ้ำงอิง] สำเหตุกำรสูญพันธุ์ในครัง้ นีน้ ั้นได้มีกำรสันนิษฐำนว่ำ
น่ำจะมำจำกอุกกำบำตที่พุ่งชนโลกบริเวณคำบสมุทรยูคำทำน ประเทศเม็กซิโก

สัตว์เลื่อยคลำน

สัตว์เลือ้ ยคลำน (อังกฤษ: reptile) จัดอยู่ในไฟลัมสัตว์มีแกนสันหลัง โดยคำว่ำ Reptilia มำจำกคำว่ำ Repera ที่มี
ควำมหมำยว่ำ "คลำน" เป็ นสัตว์มีกระดูกสันหลังที่จัดเป็ นสัตว์ในกลุ่มแรก ๆ ของโลกที่มีกำรดำรงชีวิตบนบกอย่ำงแท้จริง
สัตว์เลือ้ ยคลำนในยุคดึกดำบรรพ์ที่รอดชีวิตจำกกำรสูญพันธุ์และยังดำรงชีวิตในปัจจุบัน มีจำนวนมำกถึง 7,000 ชนิด[1] กระจำย
อยู่ท่ัวโลกทั้งชนิดอำศัยในแหล่งน้ำและบนบก จัดเป็ นกลุ่มของสัตว์ที่ประสบควำมสำเร็จในกำรปรับเปล่ียนสภำพร่ำงกำยในกำร

เอำตัวรอดจำกเหตุกำรณ์หินอุกกำบำตพุ่งชนโลกมำมำกกว่ำ 100 ล้ำนปี มำแล้ว

ในยุคจูแรสซิกที่อยู่ในมหำยุคมีโซโซอิก ซึ่งมีอำยุของยุคที่ยำวนำนถึง 100 ล้ำนปี จัดเป็ นยุคที่สัตว์เลือ้ ยคลำนมีวิวัฒนำกำรจนถึง
ขีดสุด[2] มีสัตว์เลือ้ ยคลำนมำกมำยหลำกหลำยขนำด ตั้งแต่กิ้งก่ำตัวเล็ก ๆ จนถึงไทรันโนซอรัส เร็กซ์ซ่ึงเป็ นไดโนเสำร์กินเนื้อ
ขนำดใหญ่ ที่มีจำนวนมำกมำยครอบครองพืน้ ที่ทั่วทุกแห่งในโลก ยุคจูแรสซิกจึงถือเป็ นยุคของสัตว์เลือ้ ยคลำนอย่ำงแท้จริง

ต่อมำภำยหลังเกิดเหตุกำรณ์อุกกำบำตพุ่งชนโลก ทำให้กลุ่มสัตว์บกที่อำศัยในยุคจูแรสซิก เกิดล้มตำยและสูญพันธุ์อย่ำง
กะทันหันโดยไม่ทรำบสำเหตุของกำรสูญพันธุ์ที่ชัดเจนและแน่นอน