การทำงานด้วยจิตว่าง

ธัญจริ า ธนากร 61101010186

การท งาน วยจติ าง
[No love, No music]

เอาตวั เ าไปท งาน ดงิ่ ไปกับงาน ความจริงยังมีความ สึกอ เพยี งแ ไ กิเลสตัณหา ไ ยดึ เอาผล
งานมาเ นของตน ความ างเป าทยี่ งั เตม็ ไป วยสติ ญญาน้ัน อาจจะงง ามนั างยงั ไง คอื มัน างทาง
ความ สกึ ไ มกี ารขาดสติ ญญามีครบ วน การท งาน วยจิตท่ี นจงึ ท ใ ตกอ ในความวติ กกังวล า
เร่ืองอน่ื เ ามาแทรกในจติ ใจจะท ใ งานออกมาไ สมบรู

เจ เ นนกั แ งเพลง เขามีแฟนและมคี วามสขุ กบั ความสัมพัน น้มี าก เจแ งเพลงทีเ่ ก่ียวกบั ความรกั
เขาเชื่อ าอารม เห าน้จี ะ ายทอดออกไปไ ชดั เจนสดุ านเน้อื เพลง ไ องคิดเยอะในตอนท่เี ขยี นเพลง
ไ ยดั เยียดใ ตัวเอง องแ งออกมา มนั ออกมาจากจติ ใจและความ สกึ แ จริงแบบที่ไ ไ ปรงุ แ ง และ
ทกุ ครั้งทเี่ ขาทะเลาะกับแฟน เขาก็จะแ งเพลงออกมาในอารม เศ าหรือโกรธในมุมมองของเขาเอง มนั
เ นตัวจุดประกายใ แฟนของเขาตงั้ ค ถามในความสัมพัน น้ี วย แ เจไ คดิ จะใ ค ตอบ เพราะอยาก
จะส่ือ านเพลงและใ มัน านไปเหมอื นไ ปลดป อยอารม

‘คนเราจะแ งเพลงโดยทไ่ี มคี วามรกั ไ ไหม’
เจตอบค ถามนนั้ ในใจ า ‘ไ ไ ’ ความส คัญของการแ งเพลงคอื องใ ความ สกึ อารม นกึ คิด
ตอนท่มี คี วามรักหรือหลังจากมีความรกั ความรกั เ นสิ่งทที่ ใ เกิดความหลากหลายทางอารม มเี พลง
หลายเพลงท่เี ชือ่ มโยงกับความรักทั้งหมด ราวกบั ความ สกึ น้ันเกิดจากความรกั แ ว าเพลงทีไ่ ไ เกิด
จากความรกั ะ คือเพลงทไ่ี มีความ สึกเหรอ เขาต้งั ค ถามนัน้ คนเดียวแ วมองห าแฟนของเขา อนจะ
พูดประโยคที่เขา องมาน่ังเสียใจทหี ลงั
‘เราเลกิ กันเถอะ’
วนั เวลา วงเลย านไปหลงั จากบอกเลิกแฟน เจก็ยังจมอ กบั ห ากระดาษที่ างเห ากบั เศษ
กระดาษที่ถูกขย ไปแ วหลายชิ้น ทุกอ างเกดิ จากความรัก แ จะไ มคี นรัก คนกจ็ ะแ งเพลงออกมา า
รักตวั เองออกมาในลักษณะ างๆ เ น อ ไ โดยท่ีไ มใี คร หรอื มีเวลาดแู ลตวั เองมากขน้ึ ความ สกึ ท่เี ขา
อยากโยนทิง้ มาตลอดไ อนกลับมาท ใ า นจนคิดอะไรไ ออก ในหวั เต็มไป วยความหงดุ หงดิ นท่ี
จะนกึ ค พูดออกมา ทั้งทเ่ี ขา านหนังสือเยอะมากๆเพ่ือท่ีจะไ สะสมคลังค แ การเรียบเรียงออกมา
อ างไ ความ สึกน้นั กลับท ไ ไ เลย


้ด่มำู้ร้ร่ย่ตำ้ด่อำืฝ้ด่มุ่ว้ว้หำ้ย้ดู้ร่ม้ดู่ย่ช่ต่ว่ต่ม้ม่ย้ลำ่ล่ว้นู่ย่ผ่ล

้ต่ก้น้ลำู้ร่ม่ล้ด่ม้ถ้ลู้ร์ณ้หำ็ป์ณู้ร่ส้ต่ตำ้ด่ม่วำ
้ด่ม่ต
์ณ่ล้ด่ผ้ห่ผำ้ห่ม่ต้ด์ธำ้ห็ป้ร์ณ่ต่ต้ด่ม้ทู้ร่ต้ต้ห่ม้ต่ม่ผ้ด่ถ่ล์ณ่ว่ต์ธ่ต็ป
์ณ่ม้หำ้ข้ถู่ย้หำุ่ว้ดำ้ถัป่มู้ร่ว่ว่วัป้ด่ล่ว็ป่ม้ร่คู่ยู้รำ้ข

่ว้ดำ

สามเดอื น อนห านั้น
“โจ”
เสยี งตะโกนทีไ่ ไ เรยี กหาเขา จงึ ท ไ แ นัง่ านสิ่งท่ตี วั เองเขยี น อไป เจทบทวนประโยคใน
กระดาษทอ่ี อกมาจากหวั วนไปวนมาจนแ ใจแ ว ามนั องออกมาเ นเพลงทีส่ มบรู เขา ายทต่ี วั เองไป
อีก วนหนึ่งของ านเพื่อพกั สายตา ไ ไ มองเวลา แ ก็ สึกไ า านไปนานแ ว
ความจริงการแ งเพลง องอาศัยสมาธิ วนๆ แ ว าหลุดเ าไปในวงโคจรน้ันแ ว ทกุ อ างจะ าย
การออกจากวงโคจรน้นั ก็ ายเ นกนั มนั งผลดีผลเสีย างกันออกไป ภาษาทเี่ ขียนออกมาอาจควบคมุ คน
จ นวนหนงึ่ ไ เ นเหมอื นค โฆษณาเชิญชวนใ สกึ ไปในทิศางเดยี วกนั มากข้นึ อ รวมกนั เ นก ม ขบั
เคล่ือนไปในทศิ ทางที่ซบั อนตามบุคลิกของมนุษ ท่แี ตก างกันออกไป
“โจอ ไหน”
“ไ ครบั ”
“ออกไปตามห อย”
กอ็ อกไปตามเองสิ
เจเถียงแ ตัวเองในใจระห างลุกขึ้นจากโซฟา เขาเพง่ิ ตวั านงั่ ดโู ทรทัศ อ นานตอนทมี่ องนา กา
ท่บี อกเวลา ายสอง ยดื แขนกาง มแ วเดินออกไปนอกตัว าน อนท่ีแ จะ นอะไรใ เขาหงุดหงดิ ไป
มากก าน้ี างนอกอากาศ อนเ น อ างทอี่ ยากยกขึ้นมาพูด าไ อยากออกมา แ กไ็ อยากนง่ั อึมครมึ
กบั แ สองคนใน านเหมือนกนั วนเหตผุ ลท่ี องกลับมานอน านเพราะอยากเปล่ียนบรรยากาศทีแ่ ง
เพลง และอีกเหตุผลคอื คดิ ถงึ แมว
ยังไ ถึงห าซอยก็เจอแมวลายสลิดนั่งเงยห ามองนกทเี่ กาะบน นไ
“โจ เ า าน”
กวกั มอื เรยี กมนั กห็ ันมามองแ ว องเสยี งลากยาวเหมอื นร คาญทเ่ี หน็ ห าเขา เจ มมัน วยมือ
เดียวแ วเดนิ กลบั าน เขาไ ไ อยากเอาแมวมาขังใน าน ามนั อยากออกไปเที่ยวก็ป อยมัน ทุกครง้ั ท่ี
มันหวิ หรอื อยากกลบั มันก็จะกลบั มาเอง แ แ ก็จะใ เขาตามไปจับมันทุกคร้งั ท่มี ันหายไปจาก าน
เหมอื นหาเรื่องใ เขาขยบั ตวั เ นๆ
ห าจอขนึ้ ชอื่ เบอ โทรเ าของแฟน เขารับสายแ วตอบค ถามจปิ าถะของอีก ายเหมอื นกบั ทุกๆ
วนั เ นกจิ วัตรไปแ วที่ทัง้ เขาและแฟนจะชอบโทรหาเพื่อคุยกนั เพียงไ ก่ีนาทเี พื่อแลกเปล่ียนเร่ืองที่เพง่ิ
เจอมา แ จะเ นเร่ืองเล็ก อยกต็ าม แ อยากไ ยินเสียงกเ็ นอีกเหตผุ ลท่อี ยากโทรคุย เจเคยจินตนาการ
าเขาเลกิ กับแฟน อยๆแ วนัง่ ซึมเหมือนมันเกิดขน้ึ จริง ส างเหตุการ ในหัวเตรียมรบั มืออารม อน
ไหวของตัวเอง อนท่ีความ สึกแบบน้ันจะมาถึงตวั อีกทง้ั ยัง สกึ โหวงๆในอกเวลาทมี่ ีความสขุ มากๆ เจคดิ

ู้รู้ร่ก่อ์ณ์ณ้ร้ล่บ่ว็ป้ด่ค้น็ป้ม่ม้ล็ป่ฝำ้ล้ข์ร้น
่ล้ห้บ้ห่ม่ต่ล้ถ้บ้ด่ม้บ้ล้ดุ้อ้นำ้ร้ล
้บ้ข
้ม้ต้น้น่ม
่ต้บ้ต่ส้บ่ม่ม่ต่ม่ว้อ้ข็ป้ร้ข่ว้ห่บ่ม่ก้บ้ล่ร่บิฬู่ย์น่วู้ร่ว่ม

่น
ู้ร่ม
ู่ย
่ต์ย้ซุ่ล็ปู่ยู้ร้หำ็ป้ดำ่ต่ส่ช่ง่ง่ย้ล้ข้ถ้ล้ล้ต่ต
้ล่ผ่ว้ดู้ร่ต้ด่ม้บ่ส้ย์ณ็ป้ต่ว้ล่น่ต่อ่ค้ดำ้ด่ม

้น่ก

ามันเ นกลไก องกันของตัวเขาเองท่ไี ใ มีความสุขมากเกนิ ไป ไ ใ หลงลมื ตัวตน าแ จรงิ แ วตวั เขา
เสพตดิ ความเศ า แฟนของเขา เรือ่ งน้ี เจเ าใ งอ างสับสน แ ก็ ายงั รกั อ ถงึ จะ สกึ แบบนัน้ บาง
คนไ เ าใจ าท ไม อง ามไ ใ ตวั เองมีความสุข อ างแรกเลยมนุษ เรามีหลากหลาย และมีนิสัยไ
เหมอื นกนั ไ จ เ น องศกึ ษาใ ลกึ ซ้ึง ใ มากความ แตก างกค็ ือแตก าง เ าใจแ นั้นพอ เขาเคยตอบ
ไปแบบนนั้ เพราะไ อยากเถียงอะไร อ พูดไปอีก ายก็ไ มีทางเ าใจ าเขา สกึ ยังไง เคยประสบ ญหา
น่งั คยุ กบั ตัวเองแ ว องไ ออกมา เพยี งแ เพราะขดั แ งกบั ตวั เอง โมโหตวั เองที่ไ เ าใจในสิง่ ที่คนอ่นื พูด
คดิ าตัวเองไ ปกติ อยากหนไี ปไกลๆ แ กต็ ิดสบาย ไ อยากไปล บาก เลยอ ไ แ ทีเ่ ดิมๆ

กลบั มาคิดแ วกต็ ลกตัวเอง ไ มี ญญาแ กระทง่ั จะหนีไปสงบสตอิ ารม
ปกตเิ จไ กินของหวาน เขาชอบกนิ ของเค็มมากก า สายตากวาดมองขนมเ กห าตาประหลาดๆ
แ วถอนหายใจ ไ เ งเรื่องซ้อื ของใ คนอื่น วย
“รับชน้ิ ไหนคะ”
“อันน้สี องชิ้นครับ”
จ้ิมเลอื กเหมือนตดั สินใจแ วตั้งแ ออกจาก านทงั้ ทีห่ วั โ งมาก
แฟนเจชอบกนิ ของหวาน เหน็ า านน้ีเพิ่งเ ดเลยฝากเจซอื้ โดยไ เมนู วย เ น านแถว าน
เขา วย เลยล บากมาซื้อแ วจะเอาไปใ ระห างไปหา
ตอนอ กับแฟนมันดตี รงท่ไี องคดิ อะไรนอกจากคนตรงห า มีความสุขจน อง ามใจตัวเอง
หลายครั้ง เพราะกลวั องมาผดิ หวงั ทีหลงั ความคิดเรียบเรียงเ นเนื้อเพลงระห างที่มองแฟนพูดเรอื่ ย
เ อยถึงอนาคต มที ัง้ เพลงรกั และเพลงเศ าในเวลาเดยี วกนั ชอบทย่ี ังคล่ังรักอ แ ก็ าเศ า วย าไ ไ
อ กับคนนแ้ี ว แฟนเขากินขนมทซ่ี ้อื มาใ จนหมดแ วพดู ถงึ ความอ อยของมนั ไ หยุด
“ แ ว าอ อย”
“จะ ไ ยงั ไง เธอไ ไ กนิ ”
กจ็ ริง
“เดี๋ยววนั หลังซื้อมาใ อกี ”
“ไ เ นไร มันแพง”
“อยาก าย”
“เสยี เงินแ วมคี วามสขุ เหรอ”
“เพราะท ใ เธอมคี วามสขุ างหาก”
“จบ”
“จบอะไร”
“จบท่เี ธอ”





่ต้หำ
้ล
่จ
็ป่ม
้ห

้ด่ม้ดู้ร
่ร่ว้ลู้ร
่ม่ร้ล้ห้ลู่ย้ด่ม้ถ้ด้ร่น่ตู่ย้ร่ืป่ว็ป้ต้ห้ต้น้ต่มู่ย
่ว้ห้ลำ้ด้บ้ร็ปำ้ซ้ดู้ร่มิป้ร่ว
่ล้บ่ต้ล


้ด้ห่ก่ม้ล้น้ค่ว่ม
์ณ้มัป่ม้ล
่ค้ดู่ยำ่ม่ต่ม่ว้ข่ม้ย่ค้ห้ร้ลัปู้ร่ว้ข่ม่ฝ่ต่ม่ค้ข่ต่ต้ห้ห้ต็ปำ่ม่ม์ย่ย้ห่ม้ห้ตำ่ว้ข่มู้รู่ย่วำ้ย่ต่ยัฟ้ห่ลู้ร้ร้ล้ท่ว้ห่ม้ห่ม้ป็ป่ว

นง่ั หวั เราะกันเองเหมอื น างคน างเขินทตี่ ัวเองพูด
ลองมคี นท่คี ยุ วยแบบนี้สกั คนทีไ่ ใ เพือ่ นจะ ามนั เ นสง่ิ มหศั จรร อ างหน่ึง ตรงไปตรงมา ไ
อม อมเร่อื งความ สกึ สงสยั เหมือนกัน าคนเราจะใ ชวี ติ โดยที่จิตใจ างเป า ไ มีอารม เ ามา
เก่ียว องไ ไหม อ างนน้ั จะด เนนิ ชีวติ อไปอ างไร เขาจะมีความสขุ รึเป ากบั ความ างเป านั้น ไ มี
คนใ รกั ไ องนกึ ถงึ ใคร มอี ิสระใ คิดในสิง่ ทถ่ี ูก ดกั้นทางความสมั พนั เอาไ แปลกรึเป าทอ่ี ดีๆก็
อยากยกเลิกชวี ิตท่ีเ นอ เพื่อท่ีจะจมอ กับความ างเป าเพอ่ื เ าใจมัน เห อมองความ างเป าจนไ
เหน็ อะไร แบบน้นั รเึ ป าที่เขาอยากไ
ออกจากวงโคจรทเ่ี นภาพกาแลก็ ซข่ี องตวั เอง กลบั มามองถนนตรงห า เจขบั รถออกมาโดยไ มี
เสยี งเพลง แ ความเงียบมันกด็ ังพอที่จะใ เขาเพลิดเพลนิ ไปกบั มัน นเคยกบั แสงจากรถตอนกลางคืน
แบบนีม้ ากก าตอนกลางวนั ท่ี าปวดหัว ทุกคร้งั ทอี่ คนเดียวจะมีความคดิ าๆเ ามาเสมอ เ นเสยี ง
กระซบิ บอกใ ท ในสิ่งทีค่ นปกตไิ คิดจะท แ สงั คมทเ่ี รา องพบเจอบีบบงั คับใ เรา องอ ในกฎเกณ
เขาเหน็ วยกบั โทมสั ฮอบ นักคิดทเ่ี ชือ่ ามนุษ นน้ั เลว ายโดยธรรมชาติ จะเอาอะไรมาแ ง าคนๆ
หนง่ึ สตแิ ตกท อะไร ม าม ไ นึกถงึ คนอ่ืน สังคมไ วยห อหลอมหรือเขาเองที่เผยธาตแุ ออกมา
เหลอื บไปเหน็ คนเ รอน างถนนระห างท่ีรถติดก็เอาส่งิ ท่ีคดิ มาปะติดปะ อ
บางทนี ะ คนทดี่ ู าทางสตไิ ดีอาจจะก ลังดิ่งไปกบั ความ างเป าจนลมื สิง่ รอบตัวก็ไ
เจไ ไ อยากด่งิ จนลืมโลกขนาดนน้ั แ กอ็ ยากใ จิตใจตวั เองไ ลองสมั ผัสความ างเป า าง
“โจ กอดห อย”
แมววัยหกเดือนวิง่ เ ามาเอาคางถูขาเขาอ างออด อน อยากใ แมวสงู เ าคนจงั คงจะกอดสนุก า
ดู โจเ นแมวท่ีเขาเอามาเลย้ี งเอง หลังจากน้นั แ ก็รบั ห าท่ีดแู ล อโดยทีเ่ ขาไ ไ ขอ
“ไปไหนมา ท ไมไ รบั สาย” แ ถาม
“อ กบั เพอื่ น ขอโทษครับ”
“มีแฟนเหรอ”
เจไ ตอบค ถามแ เขาเลือกทจี่ ะ มแมวขึ้นไปบน องแทน
เขากบั แ เคยทะเลาะกนั หนักมาก มี ญหาทงั้ เร่อื งเล็ก อยจนถงึ เรอื่ งให กค็ ือเรือ่ งเงนิ เ น ญหา
ท่ี าจะเ นเขาทล่ี บากใจอ ายเดียว เขาคยุ กบั แ อยลง หาทอ่ี ให แ กไ็ ไ ท้ิงแ ไปไหน ยงั คงใ
เงินทุกเดอื น แ บางเดือนตวั เขาเองจะล บากใ การเพม่ิ ระยะ างจงึ เ นเร่ืองดีท่ีจะทะเลาะกัน อยลง
กลบั มาถอื ดินสอในหัว อ ทกุ อ างทจี่ ะเอาลงมาในเพลงไ าจะเ นอารม โลภ โกรธ หลง เกลยี ด
วนมาจากความรกั าไ มคี วามรกั ก็จะไ เกิดความ สกึ เห าน้ี


่ลู้ร่ม่ม้ถ้ล์ณ็ป่ว่ม่ย่ต
้น็ป่ห้ชำ้ม้ห่ม้ด่ม่ต่มู่ย้น่ม่ฝู่ยำ็ป่นัป็ป่ญ้นัป่ม
้หุ้อ่มำ่ม

ู่ย
่ม่มำ
้ด่ม่ต้น่ม็ป่น่ท้ห้อ่ย้ข
่น
้บ่ล่ว้ด้ห่ต้ด่ม
้ด่ล่วำ่ม่ท
่ต่ว้ข่ร
้ท่ล่ช่ม่ม่บุ่บำ้ถ้ย้ร์ย่ว์ส้ด์ฑู่ย้ต้ห้ต่ตำ่มำ้ห็ป้ข้บู่ย่น่วุ้ค้ห่ต่ม้น็ป
้ด่ล่ม่ล่ว่ม้ข่ล่วู่ยู่ย็ปู่ย่ล้ว์ธิป้ห้ต่ม้ห่ม่ล่ว่ล่ย่ตำ่ย้ด้ข้ข์ณ่ม่ล่ว้ช่วู้ร้ค้อ่ม่ย์ย็ป่วู้ร่ช่ม้ด
่ต่ต

ทบทวนความคิดตัวเองแ วอยากหาทางออกกับ อสรปุ นี้ จะท ใ เ นอะไรที่มากก าความ สกึ
ท่วั ๆไป เ นสิ่งท่ีเ าถงึ แ วอนิ ไปกับมันโดยไ องคิดอะไรและจติ ใจกส็ งบกบั มันไ หรือ องลองตัดสนิ ใจ
อะไรสกั อ างในชีวติ าเกดิ าตดั อะไรออกไป อาจจะท ใ เห็นความคิดตัวเองไ ก างขน้ึ

สบิ าวันกบั การนั่ง องสมาธติ ัวเอง
ออกจาก าน กลบั มาอ องของตวั เอง
ขาดการติด อกบั ทุกคน แ กระทัง่ แฟน
เจตง้ั ใจกบั การแ งเพลงมากข้นึ ถงึ แ าจะออกจากโลกภายนอกมาแ ว เรอื่ งงานกย็ ังอ ในหัวเขา
แ เขาไ คิด ามันเ นงาน มันเ นเพียงสิ่งท่ีเขาตงั้ ใจจะท ใ ส เรจ็ ท ใ ดกี าทเี่ คยท ไ สอื่ สารกบั ตัว
เองมากข้ึน เหมอื น องเ าไปในความคิดตัวเอง ท่ไี ไ มีอะไรเยอะแยะ ราวกบั ความ างเป าท่ไี จด อ
กับสิ่งท่ตี ัวเองอยากท มากทส่ี ดุ
เขาคิด าเขาประสบความส เรจ็
งงานใ โปรดวิ เซอ ยมิ้ ใ กบั ผลลพั ท่ตี อบกลับมา
ไ ยากเลยนน่ี า เขาคิด
เม่อื เ ดแ งเตอื นดู อความที่ างไ ไ ตอบ
‘ท อะไรอ ’
‘ท ไมไ ตอบ’
‘อ ไหน’
‘ไ นกึ ถงึ กันเลยเหรอ’
‘อยากเลกิ ใ ไหม’
อความค าวๆ และสายที่ไ ไ รับอกี สามสิบสายจากแฟนเขาคนเดียว
ในระยะเวลาสิบ าวันนน้ั เขาหลงลมื ไป าตวั เองมแี ฟน
เขา ง อความไปขอโทษ และอธิบาย าเขาก ลงั ท อะไร เจไ ไ ตง้ั ใจจะ ดบัง เขาแ หมก นจน
ลมื ทกุ อ างรอบ าง แ ถงึ อ างนั้นเขาก็ไ อยากใ ตัวเขามาน่งั ล บากใจกบั เรือ่ งพวกนี้ แ ก็ป อยความ
คิดนั้น านไป เพราะเขาคิด าการเลิกจะท ใ ตัวเขาดูไ ดี รวมถึงการถกู จดจ ในแบบทแ่ี เขาไปหา
แฟนและอธิบายใ ง อห า แฟนเขาใ อภัย แ เขาไ ไ โ งใจ เพราะ าตัวเขาจะ องกลับไปเ าวง
โคจรน้นั อกี และมนั จะท ใ แฟนไ สบายใจ
สิบ าวนั อมา เขารับงานมา และบอกแฟนไปตรงๆ าตวั เขาจะขาดการติด ออีกคร้งั
านไปอกี หน่ึงเดอื น เขา งงาน และประทบั ใจท่งี านไปไ วยดี แ ความ สึกของแฟนเขาลดลงไป
เร่อื ยๆ ตัวเขาเองก็เรม่ิ หลงลมื ทจ่ี ะใ ใจ ไ มีค บอกรกั จากเขาใ แฟน ทั้งท่ีความ สกึ ก็ไ ไ หายไปไหน
แ ไ มสี มาธิจะไปจด ออ กับมนั แบบท่ีเคยท


ำู่ย่จ่ม่ค้ด่มู้ร้หำ่ม่สู้ร่ต้ด้ด่ส่ผ
่ต่ว่ต้ห
่ม้หำ้ข้ต่วู้ร่ล้ด่ม่ต้ห้น่ตัฟ้ห่ยำ่ม้หำ่ว่ผ่ล่ตำ้ห่ม่ย่ต้ข่ยุ่ม่คิป้ด่มำำ่ว้ข่ส
่ว้ห
้ด่ม่ร้ข
่ช
่ม
ู่ย
่มำ
ู่ยำ
่ม้ว้ค้ข้จิป
่ม
์ธ้ห์ร้ห่ส
ำ่ว
ำ่จ้ด่ล่ว้ด่ม้ข่ท้ดำ่ว้หำำ้หำ็ป็ป่ว่ม่ตู่ย้ล่ว้ม่ต
้ม่ต
้หู่ย้บ
้จ้ห
้ว้ด้หำ่ว้ถ่ย้ต้ด้ต่ม้ล้ข็ปู้ร่ว็ป้หำ้ข้ล

หนึง่ เดอื นอกี ครงั้ ท่ีเขาหายไปไ บอกใคร แฟนเขาไ ตาม และก าเจจะรับ เรอ่ื งราวในหัวเขากไ็
บอกใ จบความสัมพัน นี้ไป โดยทีค่ วาม สกึ รกั ยังอ แ ดูแลไ ไ แ ว

พิม อความหน่งึ างไ นาน เขาไ ไ ทบทวนเหมอื นท่ชี อบท เหมือนเวลามนั หยดุ หมนุ ไปดอ้ื ๆ
ตอนทจี่ ะ ง อความนนั้ ไป

‘เราเลกิ กนั เถอะ’
เพิง่ ไ มาทบทวน อความนัน้ หลังจาก งไปแ วหน่งึ สัปดา เขารับงานอ าง อเน่อื ง แ สมองไ
ท งานโลดแ นเหมอื นกบั สองสามเดอื นท่ี านมา มนั างเป าคนละอ างกัน เขาไ ไ อยาก างเป า
แบบทไ่ี มีอะไรในหัวแบบน้ี เขา องการบางส่งิ ในหัว แ จติ ใจเขา า นตง้ั แ บอกเลกิ แฟนไป
ท ไมถึงคิด าการบอกเลกิ แฟนคอื การตัด ญหาใ ไ มีอะไรมา วง ไ องใ ใจอกี คน ใ ไ มีอะไร
เ ามากวนในหวั กลบั กนั แ วความ สกึ แบบนน้ั ไ เคยรบกวนความคดิ เขาเลย ความรักที่เขามีใ แฟน ง
ผล อความคดิ หลายระบบ ท ใ เขาไ เ าไปในโลกสมาธิแบบนน้ั ไ
แ ตอนนไ้ี มีแ ว

้ล่ม่ต
้ด้ข้ด้หำ่ต่ส้ห่มู้ร้ล้ข่ม้ห่ส้ต่ม่ห่ม้หัป่วำ
่ตุ่ว้ว่ต้ต่ม่ล่ว้ด่ม่ย่ล่ว่ผ่ลำ่ม่ต่ต่ย์ห้ล่ส้ข้ด

้ข่สำ้ด่ม้ว้ค้ข์พ
้ล้ด่ม่ตู่ยู้ร์ธ้ห้ดู้ร่ว่ม่ม