สัจธรรม หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย

คาํ อธิษฐานบวชใจ

นะโมตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธสั สะ
นะโมตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธสั สะ
นะโมตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธสั สะ

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมงั สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คจั ฉามิ

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ ธมั มัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ สังฆงั สะระณัง คจั ฉามิ

ตะตยิ มั ปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะตยิ ัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะตยิ มั ปิ สังฆงั สะระณัง คจั ฉามิ

บดั นี้ ข้าพระพุทธเจ้าขอถวายตัวเป็นลกู ของพระพทุ ธเจา้
ใจของข้าพระพทุ ธเจา้ ไดต้ ายจากโลก  เป็นธรรมอนั บรสิ ุทธิแ์ ลว้  

ขออธิษฐานบวชใจตัง้ แต่บัดนี้เป็นตน้ ไป
ขอพระพทุ ธ พระธรรม พระสงฆ์

จงจาํ ไว้ว่า ขา้ พระพุทธเจ้าไดบ้ วชใจตลอดไปแลว้

๕๐

คาํ ถอนอธิษฐาน

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพทุ ธัสสะ
นะโมตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธสั สะ

ถา้ หากในชาติหนึ่งชาตใิ ดจนถงึ ในชาตปิ จั จบุ นั นี้ ขา้ พเจา้ ไดเ้ คยอธิษฐาน
สาบาน ให้คาํ ม่นั สัญญา หรือ ปรารถนาสิ่งใดๆ ดงั ต่อไปนี้ เชน่ ข้าพเจา้
เคยปรารถนาเป็นพระพทุ ธเจา้ พระโพธสิ ัตว์ คบู่ ารมี หรอื ผตู้ ิดตามร่วมสร้างบารมี
ของพระโพธสิ ัตว์ ปรารถนาเป็นพระปจั เจกพระพทุ ธเจ้า พระเอตทัคคะสาวก
ปรารถนาการบรรลุมรรคผลนิพพานเฉพาะต่อหน้าพระพกั ตร์ของพระพทุ ธเจา้
พระองค์ใดพระองคห์ นึ่ง ปรารถนาทอ่ งเทยี่ วอยใู่ นวฏั สงสาร หรอื ปรารถนา
วา่ จะเกิดตามติดกัน จะผกู พนั กนั กับผหู้ นึ่งผู้ใดไปทุกชาติ ดว้ ยความรัก หรอื
ด้วยความอาฆาตแค้นเกลยี ดชงั หรอื ปรารถนาสิ่งหนึ่งสิ่งใดทที่ ําใหจ้ ะหลงผิดตดิ อยู่
ในเดรจั ฉานวชิ ชา หรอื ความปรารถนาอื่นใดนอกจากนี้ ท้งั ทีร่ ู้ตัวกด็ ี ไม่รู้ตัวกด็ ี
ทตี่ ั้งใจกด็ ี ไมไ่ ด้ตงั้ ใจก็ดี ทจี่ าํ ไดก้ ็ดี จําไมไ่ ด้ก็ดี อันเป็นอุปสรรคขดั ขวาง

ไมใ่ ห้ขา้ พเจา้ สิ้นกเิ ลสตัณหา บรรลุถงึ ซงึ่ พระนิพพานในปจั จุบันนี้
ขา้ พเจา้ ขอตงั้ จิตอธิษฐาน ถอดถอนคําอธิษฐาน คาํ มนั่ สัญญา คาํ สาบาน หรือ

ความปรารถนาท้งั หมดเหลา่ น้ัน ตัง้ แตบ่ ดั นี้เป็นตน้ ไป

ด้วยพทุ ธานุภาเวนะ ธมั มานุภาเวนะ สังฆานุภาเวนะ และ ความเมตตา
อันไม่มีทสี่ ุดไมม่ ปี ระมาณ จากพระพุทธคุณ พระธรรมคณุ พระสังฆคุณ
พระคุณบดิ ามารดา พระคุณครูบาอาจารย์ ผมู้ ีพระคุณ และ บญุ บารมีทขี่ า้ พเจ้า
ไดท้ าํ มาแล้วทุกภพทกุ ชาติ จงรวมกันเป็นตบะ เดชะ พละ ปจั จัย ดลบันดาลให้
ถอดถอนคืน หรอื ลบลา้ งมิจฉาทฏิ ฐิ คําอธิษฐาน คาํ มัน่ สัญญา คําสาบาน หรอื

ความปรารถนาเหล่าน้ันไดเ้ สียท้ังหมด และ
ขอใหเ้ กดิ สติ สมาธิ ปญั ญา เป็นสัมมาทฏิ ฐิ  
สิ้นกเิ ลสท้ังหมดในปจั จบุ นั นี้เดีย๋ วนี้ด้วยเทอญ

๕๑

คาํ ขอขมา

คําถอนอธษิ ฐานสาปแช่ง ขา้ พเจา้ เหน็ โทษ และ สํานึกในโทษบาปกรรมทีไ่ ดท้ าํ มาแล้ว
ทที่ าํ ใหต้ นเอง และ ผ้อู ื่นเป็นทกุ ขเ์ ดอื ดรอ้ นมามากแสนมาก
หลายภพหลายชาตจิ นถึงในชาติปจั จุบันนี้ กวา่ จะรู้เดยี งสาในชาตินี้
กผ็ ดิ ศีลผิดธรรมมามิใช่น้อย หากข้าพเจา้ เคยล่วงเกนิ ตําหนิตเิ ตยี น
ตอ่ พระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ พระพุทธศาสนา บิดามารดา
พอ่ แม่ครูอาจารย์ ผมู้ ีพระคุณ ผู้ปฏบิ ัตดิ ปี ฏิบัติชอบ เจ้ากรรมนายเวร

หรอื ผหู้ นึ่งผใู้ ด ดว้ ยกาย วาจา ใจ
ทัง้ ทีต่ ้งั ใจกด็ ี ไมต่ งั้ ใจกด็ ี ทั้งทีร่ ตู้ วั ก็ดี ไมร่ ตู้ วั ก็ดี

บดั นี้ ขา้ พเจ้าสํานึกผดิ แล้วจากใจจริง ๆ
ขอกราบขอขมาตอ่ ทกุ ท่าน ได้โปรดอด (งด) โทษแกข่ ้าพเจา้

อยา่ ได้เป็นโทษบาปเวรกรรมแกข่ ้าพเจ้าอีกเลย
และ ในทางกลบั กัน ถ้าทา่ นผ้ใู ดเคยลว่ งเกนิ แก่ขา้ พเจ้า
ทางกาย วาจา ใจ ข้าพเจ้าขอใหอ้ โหสิกรรม ใหอ้ ภยั ท้งั หมด
ไม่ขอจองเวรจองกรรม อาฆาต พยาบาท เบียดเบยี นกนั อีกตอ่ ไป

ขา้ พเจ้าขอถอนคําอธิษฐาน ถอนคําสาป ถอนคําแช่ง ถอนคําสาบาน

ทขี่ า้ พเจา้ ไดต้ ั้งขนึ้ ถึงพรอ้ มแลว้ ด้วยกเิ ลส ด้วยตณั หา ดว้ ยอุปาทาน

ดว้ ยราคะ ด้วยโทสะ ดว้ ยโมหะ ด้วยมานะ ด้วยมจิ ฉาทิฏฐิ

เป็นไปเพ่ือความพยาบาท เบียดเบียน สร้างเวรสร้างกรรม

ไมป่ ระกอบด้วยธรรม ไม่ประกอบดว้ ยวนิ ัย  ไมป่ ระกอบด้วยกศุ ล

ไมป่ ระกอบดว้ ยปญั ญา ไมป่ ระกอบด้วยบารมี

ทีข่ า้ พเจา้ ได้อธิษฐานไว้ สาปไว้ แช่งไว้ สาบานไว้

ในอดตี ชาติก็ดี ปจั จบุ ันชาตกิ ด็ ี

ระลึกไดก้ ็ดี ระลึกไมไ่ ดก้ ด็ ี เสียทง้ั หมดทัง้ สิ้น

ต้ังแต่บดั นี้เป็นต้นไป

๕๒

คําแผ่เมตตา

อะหัง สุขิโต โหมิ ขอให้ข้าพเจ้าจงเปน็ ผ้ถู งึ สุข
นิททกุ โข โหมิ จงเปน็ ผ้ไู รท้ ุกข์
อะเวโร โหมิ จงเปน็ ผไู้ มม่ เี วร

.อัพยาปชั โฌ โหมิ จงเปน็ ผ้ไู มเ่ บียดเบยี นซงึ่ กันและกัน

อะนีโฆ โหมิ จงเปน็ ผูไ้ มม่ ที กุ ข์
สุขี อตั ตานัง ปะริหะรามิ จงรักษาตนอยเู่ ปน็ สุขเถิด
สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ ขอสัตวท์ งั้ หลายทั้งปวงจงเปน็ ผถู้ งึ ความสุข
สัพเพ สัตตา อะเวรา โหนตุ ขอสัตว์ทัง้ หลายทั้งปวงจงเปน็ ผูไ้ มม่ ีเวร

.สัพเพ สัตตา อพั ยาปชั ฌา โหนตุ ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงจงอย่าได้เบียดเบียนซึง่ กันและกัน

สัพเพ สัตตา อะนีฆา โหนตุ ขอสัตวท์ ง้ั หลายท้งั ปวงจงเปน็ ผู้ไมม่ ที ุกข์
สัพเพ สัตตา สุขี อัตตานัง ปะริหะรนั ตุ ขอสัตวท์ ัง้ หลายทัง้ ปวงจงรกั ษาตนอย่เู ปน็ สุขเถดิ

สัพเพ สัตตา สัพพะทกุ ขา ปะมญุ จันตุ ขอสัตวท์ ้ังหลายทงั้ ปวงจงพ้นจากทุกข์ทั้งมวล
สัพเพ สัตตา ลทั ธะสัมปตั ตโิ ต มา วิคัจฉันตุ ขอสัตวท์ งั้ หลายทง้ั ปวงจงอย่าไดพ้ รากจากสมบตั ิอนั ตนได้แล้ว
สัพเพ สัตตา กัมมสั สะกา กัมมะทายาทา สัตว์ท้ังหลายทัง้ ปวง มกี รรมเปน็ ของของตน มกี รรมเปน็ ผ้ใู ห้ผล
กมั มะโยนิ กมั มะพันธุ กัมมะปะฏิสะระณา มกี รรมเปน็ แดนเกดิ มกี รรมเปน็ ผูต้ ดิ ตาม มีกรรมเปน็ ทพี่ ึง่ อาศยั

.ยัง กัมมงั กะรสิ สันต,ิ กลั ยาณัง วา ปาปะกงั วา, จกั ทํากรรมอนั ใดไว,้ เปน็ บญุ หรือเปน็ บาป,

ตสั สะ ทายาทา ภะวิสสันติ จกั ต้องเปน็ ผู้ไดร้ บั ผลของกรรมน้ันๆ สืบไป

คาํ แผ่เมตตาอุทิศส่วนกศุ ล

สัพเพ สัตตา สะทา โหนตุ, อะเวรา สุขะชีวิโน
ขอใหส้ ัตวท์ ั้งหลาย อยา่ ไดม้ ีเวรแกก่ นั และกนั จงเปน็ ผดู้ ํารงชีพอยู่เปน็ สุขทุกเมอื่ เถดิ

กะตงั ปุญญงั ผะลงั มัยหัง สัพเพ ภาคี ภะวนั ตุ เต
ขอให้สัตวท์ งั้ หลายจงได้เสวยผลบญุ ทขี่ า้ พเจา้ ได้บําเพ็ญดว้ ยกาย วาจา ใจ แล้วนั้นเทอญ

๕๓

คําแผ่เมตตาอทุ ศิ บญุ กศุ ล แผ่เมตตาสม่ําเสมอ

(หลวงตาใช้บทนี้สําหรบั องค์ทา่ น) ตดิ ขดั อะไร ให้นึกถงึ ความเมตตาอปั ปมัญญา
อันไม่มที สี่ ุดไม่มีประมาณจาก
พทุ ธงั เมตตงั จติ ตงั มะมะ พทุ ธะ พุทธานุภาเวนะ
ธมั มัง เมตตัง จติ ตัง มะมะ ธมั มะ ธัมมานุภาเวนะ พระพทุ ธคณุ พระธรรมคณุ พระสังฆคุณ
สังฆัง เมตตงั จติ ตัง มะมะ สังฆะ สังฆานุภาเวนะ พระคุณพ่อแม่ครอู าจารย์ และ หลวงตา
น้อมจติ อธิษฐานธรรมแท้ เข้าสู่ใจโดยตรงแล้วจะรแู้ จง้ ทีใ่ จเอง
เมตตัญจะ สัพพะโลกสั มิง มานะสัมภาวะเย อะปะรมิ าณัง
อทุ ธงั อะโธ จะ ติรยิ ัญจะ อะสัมพาธัง อะเวรัง อะสะปตั ตงั

ทกุ ขัปปตั ตา จะ นิททุกขา ภะยปั ปตั ตา จะ นิพภะยา
โสกปั ปตั ตา จะ นิสโสกา โหนตุ สัพเพปิ ปาณิโน

สัพพะทกุ ข์ สัพพะโศก สัพพะโรค สัพพะภัย สัพพะเคราะห์
เสนียดจญั ไร ววิ ญั ชยั เย สัพพะธะนงั สัพพะลาภงั
ภะวนั ตุ เต รกั ขันตุ สรุ กั ขนั ตุ

สัพเพ สัตตา อะเวรา อพั พะยาปชั ฌา อะนีฆา “ขอใหอ้ ดทนต่อความทกุ ขย์ ากลาํ บากไมย่ อ่ ท้อ
สุขี อัตตานัง ปะรหิ ะรนั ตุ แล้วจะได้ดี ไม่มใี ครไดด้ ี ถ้ามีแต่สบาย”

(ถา้ แผเ่ มตตาให้ตนเอง ใหเ้ ปลยี่ น “ภะวนั ตุ เต” เป็น “ภะวันตุ เม” แทน)

๕๔

บทอธษิ ฐานจิต และ ปรบั ธาตขุ ันธ์

พทุ ธานุภาเวนะ ธมั มานุภาเวนะ สังฆานุภาเวนะ

รวมกบั บญุ บารมที ีข่ ้าพเจ้าได้ทาํ มาแลว้ ทุกภพทุกชาติ
ขอใหธ้ าตุทกุ ธาตุ ขันธ์ทกุ ขันธ์ สสาร พลังงาน ความวา่ ง
ธาตุรู้ ภมู ิคมุ้ กัน พลังจิตทบี่ รสิ ุทธิ์ พลังธรรมชาติทีบ่ รสิ ุทธิ์

จงสมดุลเป็นปกตธิ รรมชาติโดยอัตโนมตั ติ ลอดเวลา
ตั้งแตบ่ ัดนี้เป็นตน้ ไปด้วยเทอญ

พทุ โธพระอะระหัง พทุ ธังรักษา
ธัมโมพระอะระหัง ธัมมังรกั ษา
สังโฆพระอะระหัง สังฆงั รักษา

ทุกข์ โศก โรค ภยั เสนียดจญั ไร
เช้อื โรครา้ ย สารพษิ ร้าย เซลลเ์ น้ือรา้ ยใด ๆ มีมา
อนัตตาสูญเปลา่ นะสูญ โมสูญ พุทสูญ ธาสูญ ยะสูญ
สูญหายไปด้วย นะโมพุทธายะ ยะธาพทุ โมนะ

สัมปะจติ โต ปจั ฉามิ

โรคระบาด และ ภัยพิบตั ิกาํ ลงั เกิดขนึ้ มากมาย
ให้ฝึกพลงั ลมปราณ อธิษฐานจติ แผ่เมตตาตน และ ผูอ้ ่นื

ดูขัน้ ตอนการฝึกลมปราณ อธิษฐานจิต และ ปรับธาตขุ นั ธ์ หน้า ๕๙-๖๑

๕๕

บทสรปุ จากใจ

“ธรรมแท”้

หลวงตาณรงคศ์ ักดิ์ ขีณาลโย
เมษายน ๒๕๖๓

๕๖

“ธรรมแท”้

ไมม่ ีผูป้ ฏบิ ัติธรรม
ไมม่ ีวธิ ปี ฏิบตั ธิ รรม
ไมม่ ธี รรมใหป้ ฏบิ ตั ิ

ไม่มีธรรมให้ถึง
ไมม่ ผี ู้ถึงธรรม

ทีเ่ รียกว่า ธรรม
ความจรงิ แทไ้ มม่ ีธรรม
ความไม่มธี รรมนั่นแหละ เป็น “ธรรมแท้”

ใจ เป็นธรรมแท้แต่เดมิ แลว้
แตพ่ ยายามดนิ้ รนคน้ หา อยากได้ อยากถึง อยากเป็น

อยากบรรลเุ ทา่ ไหร่ ไมพ่ บธรรม

หยุดดิน้ รนคน้ หา หยดุ อยาก ใจจึงเป็นธรรม
แต่อยากหยุด ไมเ่ ป็นธรรม

พบธรรม แตย่ ดึ ไม่ได้
ทยี่ ดึ ได้ ปรุงแต่งใหเ้ ป็นได้ ไมใ่ ช่ธรรม
“ธรรมแท้” เหมือนอยู่ใต้ตา จึงมองหาไม่เหน็

๕๗

ËÅǧµÒ
໹š äÃÍЋ

ǘǣƮǬǠˑ DŽˍǘ ǣǑ˟ƿƿǥ
ǫljˏǬƿˏǬǠˑ ǐˍǘ ǣǑ˟ƿƿǥ

๕๘

ขนั้ ตอนการฝึกลมปราณ อธิษฐานจติ และ ปรบั ธาตุขันธ์

โรคระบาด และ ภยั พิบตั ิกําลังเกิดขึน้ มากมาย
ให้ฝึกพลังลมปราณ

อธิษฐานจิต แผ่เมตตาตน และ ผู้อนื่

1 ­´¤ÅŠ¯¯ƒŒ´n È
¯´§£¯¯ƒÅ­n­£–
Š›™¯n ‰Ã¡œ

Ä£m©™n¯‰Œm©¤ 2 ­´¤ÅŠÂ„n´Œn´È §ƒ¸ È
Å­¥n »¬i ƒ¸ ©m´¬²–¹¯Æ ¯´§£Â„n´™¯n ‰Å­Ân —£É
—–¶ ƒ¥²–»ƒ¬³›­§‰³ ¢³ÐËÒÂã¨à¢ŒÒ·ÍŒ §¾Í§
Å­n™n¯‰Ã¡œ£´ƒ™¬Ê· –º Å­n£†· ©´£¥¬i» ƒ¸ ©m´ ·ÍŒ §¨Ð¾Í§
 ʹ¯Â¯´„¯‰Â¬¤· ¯¯ƒ ¬–ŒÊ¹› Êm£Å¬ œ¶ƒœ´› Ė¤¯—³ ě£—³ ¶
Š´ƒ¥´h ‰ƒ´¤ ¥œ³ ¯´¯¯ƒÂ¶ Š›Â„´n Ɲ—ɣ È
ž´m ›Š£»ƒ Ɲ˜‰¸ ¬£¯‰
´œm´›Æ™Ê³©¥´h ‰ƒ´¤

๕๙

3 ¡Ñ¡ÅÁäÇ·Œ è·Õ ŒÍ§ ͸ÔÉ°Ò¹¨Ôµ¢³Ð·Õè
㪌¡Ãк§Ñ ÅÁªÇ‹  ¡¡Ñ ÅÁ ËÃ×Í ¡Åé¹Ñ ÅÁËÒÂã¨Ç‹Ò

çn©¬©–£›—Åq ›ÅŠ©´m ¾·Ø ¸Ò¹ÀØ ÒàǹР¸Á˜ ÁÒ¹ØÀÒàǹРÊѧ¦Ò¹ÀØ ÒàǹÐ
ÃÇÁ¡ÑººØÞ ºÒÃÁ·Õ ¢èÕ ŒÒ¾à¨ÒŒ ä´Œ·ÓÁÒáÅÇŒ ·Ø¡À¾·Ø¡ªÒµÔ
¾·Ø ⸾ÃÐÍÐÃÐ褄 ¾Ø·¸§˜ ÃÑ¡ÉÒ
¸Á˜ âÁ¾ÃÐÍÐÃÐËѧ ¸Á˜ Á§Ñ Ã¡Ñ ÉÒ ¢ÍãËŒ¸ÒµØ·Ø¡¸ÒµØ ¢Ñ¹¸·Š ¡Ø ¢¹Ñ ¸Š ÊÊÒà ¾Åѧ§Ò¹
Êѧ⦾ÃÐÍÐÃÐËѧ Êѧ¦§Ñ ÃÑ¡ÉÒ †©´£©´m ‰ š´—¥º i» ¢»£¶†nº£ƒ³›  §³‰Š—¶ ™·Êœ¥¶¬™º š ζ
™ƒº „ q Īƒ Ä¥† ¢¤³ ¬›¤· –Š³ Æ¥
 §³‰š¥¥£Œ´—¶™·œÊ ¥¬¶ ™º šÎ ¶
Œ¯¹Ë Ä¥†¥i´¤ ¬´¥ ¶«¥i´¤ ¨§ÊÁ´ÅØ à»¹š »¡µ¸Ô ÃÃÁªÒµÔ
§§q›¯Ë¹ ¥´i ¤Å–È ££· ´
â´Â굄 â¹ÁµÑ µÔ ÅÍ´àÇÅÒ
¯›³——´¬»Â§m´ µé§Ñ ᵋº´Ñ ¹àéÕ »¹š µŒ¹ä»´ŒÇÂà·ÍÞ.
›²¬» Ä£¬»  ™º ¬» š´¬» ¤²¬»
¬» ­´¤Æ–n©¤ ›²Ä£ º™š´¤² ¤²š´ ™º Ä£›² ขอ้ ควรปฏิบตั ใิ นขนั้ ตอนนี้

ÊÁÑ »Ð¨µÔ âµ »˜¨©ÒÁ.Ô ตอนทฝี่ ึกกลั้นลมหายใจใหม่ ๆ ถ้ากลนั้ ลมได้แล้ว
àÁè×ͨºáÅÇŒ ¡ç¡Å×¹ÅÁ ¹Óé ÅÒ ŧ·ÍŒ § ลองเอาหน้าไปจ่มุ น้ําดวู ่ามีลมร่วั หรือไม่
ถา้ ลมรัว่ จะมฟี องอากาศออกทางรจู มูก
ดบู ทอธิษฐานจติ และ ปรับธาตขุ ันธ์ หน้า ๕๕
ถ้าฝึกกลนั้ จนลมไม่ร่ัวแล้ว กไ็ มต่ ้องเอาหน้าจุ่มน้ําอกี
๖๐ ทาํ ทุกวนั จะชาํ นาญเอง

ควรอธษิ ฐานจิต และ สวดมนต์ให้จบ
ในขณะกลั้นลมหายใจ

ถา้ กรรมหนักไมม่ าตดั รอน กอ็ าจแคลว้ คลาดไปได้
แต่ต้องละบาป บําเพญ็ บญุ กุศล

ฝึกฝนจติ ใจใหป้ ราศจากกเิ ลสเครอื่ งเศร้าหมอง

4 »Å‹ÍÂÅÁËÒÂã¨ÍÍ¡ªÒŒ æ
ÃÙ‡ÊÖ¡Ç‹ÒÅÁËÒÂã¨ÍÍ¡
„•²™·­Ê ´¤ÅŠ¯¯ƒÅ­™n µ†©´£¥»¬i ƒ¸ ©m´ Ἣ‹ ‹Ò¹¡ÃШÒÂÍÍ¡ä»
¯´„¯‰Â¬·¤¯¯ƒŠ´ƒƒ´¤ Œ›m Œ¹¯Ë Ä¥† ·ÑÇè µÇÑ ·¡Ø â٠ØÁ¢¹
áÅÐ àÍҢͧàÊÂÕ ÍÍ¡¨Ò¡¨µÔ ã¨
ƖÃn ƒ m ¥´†² ę¬² Ä£­² †©´£Ä§¢ †©´£Äƒ¥š ¨¹¶§Ö »ÅÒÂÁÍ× »ÅÒÂà·ÒŒ ÈÃÕ ÉÐ
†©´£­§‰ †©´£¯´ˆ´—Æn› ¤´œ´™
†©´£©—¶ ƒƒ‰³ ©§ †©´£Âª¥i´­£¯‰ ÍÂÒ‹ ËÒÂã¨ÍÍ¡
†©´£­©m ‰Å¤ ¥³ƒÅ†¥žh »ƒ ›³ ·é§Ô ·Ò§¨ÁÙ¡Í‹ҧà´ÂÕ Ç
¯´¯¯ƒ™Ë‰¶ Ɲŭn­£– ¥i¯£§£­´¤ÅŠ¯¯ƒ
Á¹Ñ ¨ÐàÊÕ¢ͧ
5

½ƒ¡ÊµÔÊÑÁ»ªÞÑ ÞÐ
Å­£n †· ©´£—¯m ›¯Ê¹ ‰Æ£m„´–¬´¤
â´Â “Ê¡Ñ áµÇ‹ ‹Òǔ٠¡Ò (ÅÁËÒÂã¨)
ç² Š—¶ ž¥»n i» žn»†–¶ —¥¸ƒ—¥¯‰¥‰º ׉m
 ¯¹Ê Å­nƒ–¶ ¯µ›´ŠŠ—¶ ś¬£´š¶

๖๑

ชอ่ งทางตดิ ตามธรรมะ

เพอ่ื ความพ้นทกุ ข์ในปจั จบุ นั

หลวงตาณรงคศ์ ักดิ์ ขณี าลโย

www.luangtanarongsak.org
FB : เพจหลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโย
Line OpenChat : ธรรมจากหลวงตาณรงคศ์ ักดิ์
สอบถามธรรมะ และ ขอรับสื่อธรรมไดท้ าง
Official Line ID : @dhammaluangta
YouTube : เสียงธรรมะ หลวงตาณรงคศ์ ักดิ์ ขีณาลโย
YouTube (English) : Luangta Narongsak Kheenalayo
Instagram : @luangta.narongsak
Podcast / Antenna : หลวงตาณรงคศ์ ักดิ์

Podbean : Luangta Narongsak
Soundcloud : เสียงธรรมะ หลวงตาณรงคศ์ ักดิ์ ขณี าลโย

๖๒

ภาพประกอบ

ขอขอบคณุ ทุกพลังบญุ ทีส่ ่งผา่ นมาดว้ ย

ใจถึงใจ

ทา่ นเจา้ คณุ ขวญั วดั อรุณราชวรารามราชวหิ าร
ลูกศิษยห์ ลวงตา
ทีมงานไฟลนก้น
อิม่ บญุ อมิ่ รัก
Roots Physio
Charlie’s Angles
Pixabay

Made out of Nature

๖๓

ทงิ้ ท้าย ทลาย อตั ตา

" สพพฺ ทานํ ธมฺมทานํ ชนิ าติ "
" การให้ธรรมเปน็ ทาน ยอ่ มชนะการให้ทงั้ ปวง ”

พทุ ธศาสนสุภาษติ

" การให้ธรรม ชนะการให้ทง้ั ปวง
รสแห่งธรรม ชนะรสทั้งปวง

ความยินดีในธรรม ชนะความยนิ ดที ้งั ปวง
ความสิ้นตัณหา ชนะทุกขท์ ้งั ปวง "

พระผู้มพี ระภาคทรงตรสั พระคาถานี้ แก่ท้าวสกั กะจอมเทพ และเหลา่ เทวดา
สกั กเทวราชวตั ถุ พระไตรปฎิ กภาษาไทย (มจร.) ข.ุ ธ. ๒๕/๓๖๔/๑๔๔

หากหนังสือเล่มนี้มีประโยชน์
ท่านสามารถรว่ มบุญ และร่วมกันดแู ลโลกเรา ลดภาวะโลกรอ้ น

โดยการส่งต่อหนังสือ EBook เล่มนี้
ในรูปแแบบ PDF ไฟล์ แทนการพมิ พ์
ใหแ้ กบ่ ุคคลทที่ ่านรัก และปรารถนาดี

๖๔

"All good books are alike in that they are truer than
if they had really happened and after you are finished reading one

you will feel that all that happened to you and afterwards
it all belongs to you; the good and the bad, the ecstasy,

the remorse and sorrow, the people and the places and how the weather was."
Ernest Hemingway

"หนังสือทดี่ ลี ้วนแลว้ แตเ่ หมอื นกนั ตรงที.่ . มันบอกเลา่ เรื่องราวทีเ่ สมือนจริงยิง่ กวา่ สิ่งทีเ่ กดิ ขนึ้
หลงั จากทเี่ ราอา่ นจบแล้ว เราจะรูส้ ึกเหมือนว่าเร่ืองราวในน้ันไดเ้ กิดขนึ้ กับเรา

และทกุ อย่างเป็นสิ่งทีเ่ ราเผชิญ ทง้ั สิ่งทีด่ ี สิ่งไมด่ ี ความสุข ความสงสารและความโศกเศร้า
ผ้คู นและสถานที่ และสภาพภมู อิ ากาศ"
 เออร์เนสต์ เฮมิงเวย์
(นักประพันธ์ชาวอเมรกิ นั )

"Books are the quietest and most constant of friends;
they are the most accessible and wisest of counsellors,

and the most patient of teachers."
Charles William Eliot

"หนังสือเป็นเพ่ือนทเี่ งยี บและมนั่ คงมากทีส่ ุด
เป็นทีป่ รึกษาทีเ่ ข้าถึงไดง้ ่ายและรอบรทู้ สี่ ุด
และเป็นครทู ีอ่ ดทนทสี่ ุด"
ชาร์ล วิลเลยี ม อเี ลยี ต
(อดตี อธิการบดีมหาวทิ ยาลยั ฮาร์วาร์ด)

๖๕

ǫǝƽLjǐ ˛ƿ Ȝ LJǍǍƿȝ ǕǃǗˡ Ƶˏ Ǒǣdž ș ǕLJˏ LJǗˏ Ǘnjǣdž ș ǡDŽˡ njǖˡ ǣDŽ

ǫǝnj Ǘˡ Ƭˏ ƻǙˡ nj ǍǍLJ

ȘȜ

ș ˡǡdžDŽ ˣǍ ˛Ǚ Ț ǝǔǦ Ț