โครงงาน เรื่องศึกษาต้นทุนและผลตอบแทน การเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา ฟาร์ม ราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์

ภาคผนวก ก

แบบขอเสนอโครงงาน

โครงงาน ศกึ ษาตน้ ทนุ และผลตอบแทน การเลย้ี งไกเ่ นื้อ กรณศี กึ ษา
ฟารม์ ราตรี บา้ นชอ่ งลม ตำบลหาดงว้ิ อำเภอเมอื งจงั หวดั อตุ รดิตถ์

1. ชื่อโครงงาน ศึกษาต้นทุนและผลตอบแทน การเลี้ยงไก่เน้ือ กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม

ตำบลหาดง้ิว อำเภอเมือง จงั หวดั อตุ รดิตถ์

2. ผู้รบั ผดิ ชอบโครงงาน

2.1 ทป่ี รกึ ษาโครงงาน

ครูเบญจพร อ่ำแจง้ สาขาวิชาการบญั ชี

2.2 ผจู้ ดั ทำโครงงาน

2.2.1 นางสาวชุตภิ า ติคำ ปวส. 2/2 เลขท่ี 7 สาขาวิชาการบญั ชี

2.2.2 นางสาวณัฐนันท์ ลาดใหล ปวส. 2/2 เลขท่ี 10 สาขาวชิ าการบัญชี

2.2.3 นางสาวสรญั ญา ขัดสี ปวส. 2/2 เลขที่ 29 สาขาวิชาการบญั ชี

3. ความเป็นมาและความสำคัญของปญั หา

ในปัจจุบันประเทศไทยมีผลผลิตไก่เนื้อสูงเป็นอันดับ 8 ของโลก และเป็นประเทศผู้ส่งออก

เนื้อไก่และผลิตภัณฑ์อันดับ 4 ของโลก ด้วยกำลังการผลิต 2.8 ล้านตันต่อปี โดยมีตลาดส่งออกหลัก

คือสหภาพยุโรป (อียู) และญี่ปุ่น ซึ่งเป็นประเทศที่ให้ความสำคัญในเรื่องความปลอดภัยทางอาหาร

และมาตรฐานการผลิตสูงมาก ประเทศไทยจึงเป็นศูนย์กลางการผลิตไก่เนื้อด้วยเทคโนโลยีและ

วิชาการทีท่ ันสมัยท่ีสุดแหง่ หนึง่ ของโลก (ศ.ดร.ชยั ภูมิ บัญชาศักด์ิ, 2563) เกษตรกรจึงหันมาทำฟาร์ม

ไก่เนื้อมากขึ้น ด้วยมาตรฐานการผลิตที่มีคุณภาพ มีความต้องการในตลาดสูง และเป็นธุรกิจที่มั่นคง

สามารถเลี้ยงดูครอบครัวและต่อยอดสู่อนาคตได้ ไก่เนื้อที่เลี้ยงเพื่อการค้าในประเทศไทยเป็นไก่เน้ือ

ลูกผสมทั้งหมด ไก่เนื้อที่มีชื่อในทางการค้า เช่น พันธุ์อาร์เบอร์เอเคอร์ พันธุ์รอส พันธุ์คอบบ์ และ

พันธ์ุฮบั บารด์ เป็นต้น ช่ือสายพนั ธ์ขุ องไก่เนือ้ นน้ั จะขนึ้ อยู่กับทางบรษิ ัททจี่ ดั จำหน่ายไก่เน้ือ

จังหวัดอุตรดิตถ์เปน็ จังหวัดท่ีมีการทำอาชีพเกษตรกร และการเล้ียงสตั ว์อยู่เป็นจำนวนมากมี

การกระจายการเลี้ยงสัตว์ไปในหลายอำเภอ รวมถึงเกษตรกรบ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมือง

จงั หวดั อตุ รดติ ถ์ มเี กษตรกรท่เี ลี้ยงไกเ่ น้ืออยู่หลายครวั เรือน เพราะเปน็ อาชพี ท่ีไดผ้ ลตอบแทนกลับคืน

มารวดเรว็ ชนิดของไก่ทีผ่ ู้ศึกษาได้ทำการศึกษา คือไกเ่ น้อื พันธ์ุคอบบ์ ทผ่ี ลิตจากฟาร์มและโรงฟักท่ีได้

มาตรฐานเป็นไก่เนื้อสายพันธุ์ดี ที่มีสุขภาพแข็งแรงและให้เน้ือมาก ไก่เนื้อพันธุ์นี้มลี ักษณะที่เลี้ยงเพือ่

บริโภคเน้อื เป็นหลักและมีอายุการเลี้ยงส้นั สามารถนำมาบริโภคได้ตั้งแต่อายุ 28-60 วัน กลุ่มผู้ศึกษา

จึงได้เข้าไปสอบถามข้อมูล เกษตรกรเลี้ยงไก่เนื้อ บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์

พบว่า เกษตรกรส่วนใหญ่ยังขาดความรู้ความเข้าใจการคิดต้นทุนและผลตอบแทนในการเลี้ยงไก่เน้ือ

ซ่งึ อาจสง่ ผลให้การตัง้ ราคาในการจำหนา่ ยคลาดเคลอื่ น ทำให้สูญเสียโอกาสในการสรา้ งรายได้

จากเหตุผลดังกล่าวคณะผู้ศึกษาจึงมีความสนใจที่จะศึกษาต้นทุนและผลตอบแทนการเล้ียงไก่เน้ือ

กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ เพื่อศึกษา

ต้นทุนและผลตอบแทน การเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว

อำเภอเมือง จงั หวัดอตุ รดิตถ์ ซงึ่ เปน็ ขอ้ มูลท่ีจะเปน็ ประโยชน์ให้กับผู้ท่ีมีความสนใจในการเล้ียงไก่เนื้อ

หรือบุคคลอื่นที่มีความสนใจในการเลี้ยงไก่เนื้อ เพื่อนำไปเป็นประโยชน์ในการตัดสินใจการลุงทุน

เล้ยี งไกเ่ น้อื ต่อไป

4. คำถามการศกึ ษา
4.1 วิธกี ารเลย้ี งไกเ่ น้ือ และการดูแล
4.2 ตน้ ทุนในการเลย้ี งดไู กเ่ นือ้ มีอะไรบา้ ง
4.3 ผลตอบแทนในการเล้ยี งไก่เนื้อ

5. วตั ถปุ ระสงค์ของโครงงาน
1. เพื่อศึกษาสภาพทั่วไปของการเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม

ตำบลหาดง้วิ อำเภอเมอื ง จงั หวดั อุตรดติ ถ์
2. เพอ่ื ศึกษาต้นทุน การเลยี้ งไก่เน้ือ กรณศี ึกษา ฟารม์ ราตรี ร่งุ เชตุ บา้ นช่องลม ตำบลหาดงิ้ว

อำเภอเมือง จังหวดั อตุ รดติ ถ์
3. เพื่อศึกษาผลตอบแทน การเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านชอ่ งลม ตำบลหาดง้วิ

อำเภอเมอื ง จังหวดั อุตรดติ ถ์
6. ขอบเขตโครงงาน

การศึกษาในครั้งนี้จะทำการศึกษาเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อ โดยเลือกตัวอย่างแบบ
เฉพาะเจาะจง เป็นกรณีศึกษาเฉพาะรายโดยได้เลือกศึกษา ราตรีฟาร์ม รุ่งเชตุ ซึ่งเป็นผู้ประกอบการ
เลี้ยงไก่เนือ้ ในบ้านชอ่ งลม ตำบลหาดง้ิว อำเภอเมือง จังหวัดอตุ รดิตถ์ ท่เี ลี้ยงไกเ่ นอ้ื แบบโรงเรือนปิด
เล้ยี งไกเ่ นอื้ ทั้งสน้ิ จำนวน 25,000 ตัว ขนาดโรงเรอื น 16 x 100 เมตร

6.1 ขอบเขตดา้ นเน้อื หา
ศึกษาต้นทุนและผลตอบแทน การเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม

ตำบลหาดง้ิว อำเภอเมือง จงั หวัดอตุ รดิตถ์
6.2 ขอบเขตด้านประชากรและกลมุ่ ตวั อยา่ ง
6.2.1 นางราตรี รงุ่ เชตุ ตำแหน่ง เจา้ ของกิจการ
6.2.2 นายสมเกยี รติ รงุ่ เชตุ ตำแหนง่ พนักงาน
6.2.3 นายเกรียงไกร รงุ่ เชตุ ตำแหนง่ พนกั งาน
6.3 ขอบเขตด้านระยะเวลา
เดอื นพฤศจกิ ายน พ.ศ. 2564 ถงึ เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565
6.4 ขอบเขตด้านสถานที่
6.4.1 ฟารม์ ราตรี ร่งุ เชตุ บา้ นช่องลม 81 หมู่ 2 ตำบลหาดง้วิ อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดติ ถ์
6.4.2 วิทยาลัยอาชีวศึกษาอุตรดิตถ์ เลขที่ 9 ถนนแปดวา ตำบลท่าอิฐ อำเภอเมือง

จงั หวัดอุตรดติ ถ์
7. ประโยชน์ท่ีคาดวา่ จะไดร้ บั

1. ทราบวิธกี ารเลีย้ งไก่เนื้อพันธ์ุคอบบ์
2. สามารถนำความรูม้ าประยกุ ตใ์ ชใ้ นการทำงานได้
3. เข้าใจถึงต้นทุนและผลตอบแทนของธุรกิจฟาร์มไก่เนื้อ กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ
บา้ นชอ่ งลม ตำบลหาดงว้ิ อำเภอเมอื ง จงั หวดั อุตรดติ ถ์

8. แนวคดิ ทฤษฎี และงานวิจัยท่เี กย่ี วขอ้ ง
ในการทำโครงงานครั้งนี้เป็นการศึกษาต้นทุนและผลตอบแทน การเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา

ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ มีวัตถุประสงค์เพื่อ
1. เพอ่ื ศกึ ษาสภาพทว่ั ไปของการเลยี้ งไกเ่ นื้อ กรณีศกึ ษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านชอ่ งลม ตำบลหาดงิ้ว
อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ 2. เพื่อศึกษาต้นทุน การเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ
บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ 3. เพื่อศึกษาผลตอบแทน การเลี้ยงไก่เน้ือ
กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ นักศึกษาได้
ทำการศกึ ษาแนวคิด ทฤษฎแี ละงานวิจนั ท่ีเกย่ี วขอ้ ง มรี ายละเอียดดังนี้

8.1 หลกั การ แนวคิด และทฤษฎี
ตน้ ทนุ (Cost) หมายถึง มลู คา่ ของปัจจัยทน่ี ำมาใช้ใน โครงการ เพอื่ ให้เกิดผลผลติ หรือ

ความสูญเสียทั้งหมดท่เี กิดจากการมโี ครงการ

ตน้ ทุนการผลิต (Production Cost) หมายถึง คา่ ใช้จ่ายในการดำเนินกิจกรรมทางการ

ผลิตเพื่อให้ได้มาซึ่งผลิตภัณฑ์ที่ดี มีคุณภาพ ตามความต้องการของลูกค้า ต้นทุนการผลิต

ประกอบดว้ ย

8.1.1 ต้นทุนด้านวัสดุ/วัตถุดิบ (Material Cost) เป็นค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับวัสดุ

อปุ กรณ์ เครือ่ งมอื ทใ่ี ช้ในการผลติ ท้งั ทางตรงและทางออ้ ม ดงั นี้

8.1.1.1 วัสดุทางตรง (Direct Material Cost) คือ วัสดุหรือวัตถุดิบที่ใช้เพื่อการ

ผลิตโดยตรง โดยส่วนมากมักจะเป็นส่วนประกอบหนึ่งของผลิตภัณฑ์ เช่น ยางรถยนต์มียางเป็น

วัตถุดิบทางตรง ปากกา มีพลาสติกและหมึกเป็นวัตถุดิบทางตรง เป็นต้น จำนวนในการใช้งานวัสดุ

หรอื วัตถดุ ิบทางตรงน้จี ะแปรผนั กบั หน่วยในการผลติ โดยตรง

8.1.1.2 วัสดุทางอ้อม (Indirect Material Cost) เช่น วัสดุ เครื่องมือ อุปกรณ์

ที่ใช้สนับสนุนในการผลิตโดยส่วนมากจะไม่แปรผันกับปริมาณการผลิตโดยตรง เช่น กระดาษทราย

ผ้าเช็ดมอื กาว ตะปู เป็นตน้

8.1.2 ต้นทุนด้านแรงงาน (Labor Cost) เป็นค่าใช้จ่ายด้านแรงงานในการทำงานและ

ผลิตสินค้าเพื่อให้เกิดผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป สามารถแบ่งออกได้คล้ายๆ กับต้นทุนวัตถุ คือ ค่าใช้จ่าย

ด้านแรงงานทางตรง และคา่ จ่ายดา้ นแรงงานทางอ้อม ดังนี้

8.1.2.1 ค่าใช้จ่ายด้านแรงงานทางตรง (Direct Labor Cost) เช่น ค่าจ้างรายวัน

หรอื เงินเดือนของพนกั งานฝา่ ยผลิต ซ่งึ จะแปรผันกบั ปรมิ าณการผลิตโดยตรง

8.1.2.2 ค่าใช้จ่ายด้านแรงงานทางอ้อม (Indirect Labor Cost) เช่น เงินเดือน

ของพนักงานขาย เงนิ เดือนของผูจ้ ดั การ เงินดอื นของวศิ วกร คา่ ใชจ้ า่ ยเหล่านจ้ี ะไม่แปรผันกับปริมาณ

ในการผลิตโดยตรง

8.1.3 ค่าใช้จ่ายโรงงาน หรือค่าโสหุ้ยในการผลิต (Overhead Cost) เป็นค่าใช้จ่ายที่

นอกเหนือ จากค่าใช้จ่ายของวัสดุ และค่าใช้จ่ายด้านแรงงาน เช่น ค่าสาธารณูปโภค ค่าเช่าโรงงาน

คา่ บำรุงรกั ษาเครอ่ื งจักร สวสั ดิการตา่ ง ๆ เปน็ ตน้

8.2 ทฤษฎีผลตอบแทน
ผลตอบแทน คือ สิ่งที่นักลงทุนทุกคนคาดหวังจากการลงทุน ซึ่งการที่จะบอกได้ว่า

การลงทุนนั้นผลตอบแทนดีหรือไม่ ไม่ใช่มองแค่จำนวนเงินที่ได้ แต่ต้องมองกลับไปด้วยว่าเงินทุน
ที่ต้องลงทุนใช้เท่าไหร่ด้วย แล้วใช้อัตราผลตอบแทนเป็นตัววัดความสำเร็จที่จะไปสู่เป้าหมาย
หากผลตอบแทนที่ทำได้จริงสูงกว่าผลตอบแทนที่คาดหวังไว้ โอกาสที่จะประสบความสำเร็จด้านการลงทุน
ก็มีมากขน้ึ และเรว็ ขึ้นด้วย อัตราผลตอบแทนจากการลงทุนนั้น

กำไรสุทธิ คือ รายได้สุทธิ ช่วยบอกมูลค่าผลการดำเนินงานของบริษัทหลังรวมหรือ
หักรายการทั้งหมดในงบกำไรขาดทุนเรียบร้อยแล้ว เป็นตัวเลขที่มีประโยชน์สำหรับนักลงทุน
ในการประเมินรายได้ที่เกินรายจ่ายของบริษัท ตัวเลขนี้ปรากฏในงบกำไรขาดทุนของบริษัทและ
เปน็ ตวั บ่งบอกถงึ ความสามารถในการทำกำไรของบรษิ ทั
การศึกษาครง้ั นี้ใชแ้ นวคิด การวเิ คราะหต์ น้ ทุนและผลตอบแทน ดังน้ี

8.2.1 อัตรากำไรขั้นต้น หมายถึง อัตราส่วนแสดงประสิทธิภาพในการหากำไร โดยคิด
เทียบกับค่าขายสินค้าสุทธิซึ่งเป็นอัตราส่วนที่สำคัญ เพราะแสดงถึงความสามารถของฝ่ายจัดการว่า
มีประสิทธภิ าพหรือมคี วามสามารถเพยี งใด เขียนเป็นสตู รการคำนวณได้ดังน้ี

อตั รากำไรขั้นต้น = กำไรขน้ั ตน้ x 100

ขายสุทธิ

8.2.2 อัตรากำไรสุทธิ (NPM) แสดงถึงความสามารถในการทำกำไรสุทธิ เปรียบเทียบ
กับยอดขายทำให้ทราบถึงความสามารถในการทำกำไรสุทธิของกิจการภายหลังจากการหักค่าใช้จ่าย
ทกุ รายการแล้วใชว้ ัดความสามารถของบริษัทในการควบคุมต้นทุนและค่าใชจ้ ่ายตา่ ง ๆ เขียนเป็นสูตร
การคำนวณไดด้ ังน้ี

อัตรากำไรสุทธิ = กำไรสุทธิ x 100
ขายสทุ ธิ

8.2.3 จุดคุ้มทุน คือจำนวนสินค้าที่บริษัทต้องขายให้ได้เพื่อที่จะคืนทุนค่าใช้จ่าย
จดุ คุม้ ทนุ คำนวณจากการหารตน้ ทนุ คงท่ี ดว้ ยกำไรต่อสนิ ค้าหนงึ่ หน่วย รายไดท้ ่มี ากกว่าจดุ คุ้มทุนก็คือ
กำไร รายได้ที่ตำ่ กว่าจดุ คุ้มทุนคือขาดทุน และรายได้ที่เทา่ จุดคุ้มทุนคือการขายเท่าทุน เขียนเป็นสตู ร
การคำนวณได้ดังน้ี

จดุ คมุ้ ทนุ = ต้นทุนคงที่ .

ราคาตอ่ หน่วย - ต้นทนุ ผนั แปรตอ่ หนว่ ย

8.2.4 อัตราผลตอบแทนจากการลงทุน หรือ ROI เป็นอัตราส่วนแสดงความสามารถใน
การทำกำไรกับการลงทุนหรือเรียกว่า อตั ราผลตอบแทนจากสนิ ทรัพย์ เขียนเป็นสตู รการคำนวณได้ ดงั น้ี

อัตราผลตอบแทนจากการลงทุน = กำไรสุทธิ x 100 0
สนิ ทรพั ย์รวมเฉล่ีย

8.3 ข้อมูลทั่วไปเกยี่ วกับไกเ่ นอื้
ไก่เนื้อ (Meat type chickens) หมายถึง ไก่ที่เลี้ยงขุนเพื่อบริโภคเนื้อเป็นหลัก ไก่เน้ือ

เป็นคำที่เรียกรวม ๆ ซึ่งจะประกอบด้วย ไก่กระทง ไก่ไข่ตัวผู้ขุน และไก่พื้นเมืองขุน ดังนั้น ไก่กระทง
จงึ หมายถึง ไกเ่ นื้อ แต่ไก่เนื้อมไิ ดห้ มายถึงไก่กระทงเสมอไป

8.3.1 การเลยี้ งไก่เน้อื
การเลี้ยงไก่เนื้อควรใช้ระบบการเลี้ยงแบบเข้าออกพร้อมกันหมด (All in – all out)

คือ ในโรงเรือนเดียวกันจะเร่ิมต้นเลี้ยงไก่อายุเท่ากัน ภายหลังจากทีจ่ ับไก่ออกหมดแลว้ โรงเรือนจะมี
เวลาว่างซึ่งเป็นเวลาที่ผู้เลี้ยงจะต้องทำความสะอาดโรงเรือนและอุปกรณ์ต่าง ๆ ให้สะอาด ทำการ
ฆ่าเชื้อโรคทั้งภายในและภายนอกโรงเรือน ฆ่าเชื้อโรคอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ใช้ เช่น อุปกรณ์ให้น้ ำ
ให้อาหาร ผ้าม่าน หลังจากทำความสะอาดโรงเรือนและอุปกรณ์แล้ว จะมีการหยุดพักโรงเรือน
(Down time) อย่างน้อย 7-14 วัน เพื่อตัดวงจรการติดต่อของโรคระบาดบางชนิด ระยะเวลา
ในการเลี้ยงไก่เนื้อจะขึ้นอยู่กับขนาดของไก่ที่ตลาดต้องการซึ่งจะมีน้ำหนักตั้งแต่ 1.3 - 2.8 กิโลกรัม
ไก่ที่มีน้ำหนักน้อยมักจะนำไปทำเป็นไก่ย่าง ขายทั้งตัว ส่วนไก่ที่มีน้ำหนักมากส่วนใหญ่จะนำไป
ขายเป็นไก่แยกช้ินส่วนหรือแปรรูปเปน็ ผลิตภัณฑ์อนื่ ระยะเวลาในการเลย้ี งจะอยรู่ ะหว่าง 28 - 60 วนั

8.3.2 การปฏิบัตเิ มื่อลกู ไกม่ าถงึ ฟาร์ม
การปล่อยให้ลูกไก่อยู่ในกล่องขนส่งลูกไก่นาน ๆ อาจทำให้มีความร้อนสะสม

ในกล่องซึ่งจะทำให้ ลูกไก่แสดงอาการขาดน้ำ (Dehydration) หรือเกิดความเครียดจากความร้อนได้
ซง่ึ จะส่งผลตอ่ ไปทำให้ ระบบการสร้างภูมิคุ้มด้อยลง ดงั นนั้ เม่ือลูกไก่มาถึงฟารม์ จึงควรจะปล่อยลงกก
ใหเ้ ร็วท่สี ุดแตต่ ้องกระทำ ดว้ ยความน่มุ นวล ไม่ควรโยนหรือเทลูกไกอ่ อกจากกล่องสงู เกินไปเพราะอาจ
ทำให้ลูกไกบ่ อบชำ้ ได้

8.3.3 การกกลกู ไก่ (Brooding)
เนื่องจากลูกไก่ในช่วง 1 - 2 สัปดาห์แรกไม่สามารถควบคุมอุณหภูมิร่างกายให้

คงที่ได้ เราจงึ ตอ้ งเพิ่มความอบอุ่นให้กบั ลูกไก่เพื่อให้ลูกไก่มีการเจริญเตบิ โตเปน็ ปกติ ตามกฎของทัมบ์
(Rule of thumb) ระบุไว้ว่าการกกลูกไก่ที่ใช้เครื่องกกแบบเฉพาะที่ เช่น เครื่องกกแบบฝาชี เครื่องกก
แบบโคม นั้นควรจะปรับอุณหภูมิในบริเวณพื้นที่กกให้อยู่ที่ 90 °ฟ หรือ 32 °ฟ ในช่วงสัปดาห์แรก
จากนั้นจึงค่อย ๆ ลดอุณหภูมิลงประมาณสัปดาห์ละ 5 °ฟ หรือ 2.8 °ซ จนกระทั่งอุณหภูมิภายใน
โรงเรือนคงที่อยู่ที่ประมาณ 70 °ฟ หรือ 21 °ฟ การใช้เครื่องกกแบบเฉพาะท่ีน้ีความร้อนที่ตกบนพ้ืน
จะไม่สม่ำเสมอโดยอุณหภูมิใต้เครื่องกกจะสูงกว่าบรเิ วณที่อยู่ห่างออกไป ลูกไก่สามารถเคลื่อนที่หรือ
หลบหนไี ปยงั บรเิ วณที่มอี ณุ หภูมิกกเหมาะสมได้อุณหภมู ทิ ่ีเหมาะสมในการกกลกู ไกด่ ้วยเครอื่ งกกแบบตา่ ง ๆ

ในช่วงสัปดาห์แรกของการกกจะต้องคอยสังเกตพฤติกรรมของลูกไก่อย่างใกล้ชิด
และคอยฟังเสียงท่ีผิดปกตโิ ดยเฉพาะอย่างย่งิ ในช่วงกลางคืนซึง่ มีอากาศเย็นและเงียบสามารถฟังเสียง
ผิดปกติได้สะดวกขึ้น พฤติกรรมของลูกไก่ที่แสดงออกมาสามารถบ่งบอกถึงอุณหภูมิในการกก
วา่ เหมาะสมหรือไม่ เช่นถา้ หากเราไดย้ นิ เสียงไอ จาม หรือลกู ไกม่ านอนสุมรวมกนั ใต้เครื่องกกแสดงว่า
อุณหภูมิในการกกต่ำเกินไป หรือถ้าหากลูกไก่ยืนกระจัดกระจายอยู่ห่าง ๆ อ้าปากหายใจ หรือกางปีกออก
แสดงวา่ อุณหภมู ทิ ่ีใชใ้ นการกกน้นั สงู เกินไป

อุตสาหกรรมการเลี้ยงไก่เนื้อในปัจจุบันมักจะใช้วิธีการกกทั้งโรงเรือน หรือใช้
เครื่องกกแบบ Forced-air furnace brooder ซึ่งจะทำให้อุณหภูมิภายในโรงเรือนใกล้เคียงกัน
ทั้งหมด ฉะนั้นถ้าหากไก่มีความรู้สึกว่าเย็นเกินไปหรือร้อนเกินไปก็ไม่สามารถหลบหนีไปอยู่ยังที่อื่นที่
เหมาะสมกวา่ ได้ ดังนน้ั การตง้ั อุณหภูมใิ นช่วงแรกของการกกจะต้องตั้งใหต้ ่ำกวา่ อณุ หภมู ิของเคร่ืองกก
แบบเฉพาะที่เล็กน้อย คือจะต้องตั้งอุณหภูมิที่ระดับตัวไก่ไว้ที่ประมาณ 88 °ฟ หรือ 31 °ซ ในช่วง
สัปดาห์แรกของการกก

การกกลูกไก่ที่อุณหภูมิต่ำจะทำให้ไก่เนื้อมีอัตราการตายเนื่องจากโรคท้องมาน
สูงขึ้นเนื่องจากเมื่ออุณหภูมิต่ำจะกระตุ้นให้ไก่จะกินอาหารเพิ่มขึ้นส่งผลให้ความต้องการ
ก๊าซออกซิเจนเพิ่มขึ้นด้วย การเพิ่มความต้องการก๊าซออกซิเจนและการเพิ่มขบวนการเมตาบอลิซึม
จากอาหารที่กินเข้าไปเพื่อรักษาอุณหภูมิร่างกายให้อบอุ่นส่งผลให้หัวใจและปอดท ำงานหนักข้ึน
จึงมีโอกาสเกิดโรคท้องมานมากขึ้นความสัมพันธ์ของอุณหภูมิระหว่างการกกลูกไก่กับอัตราการตาย
และการเกดิ โรคทอ้ งมาน

ในโรงเรือนระบบ Evaporative cooling system เราสามารถแบ่งพื้นที่บางส่วน
ภายในโรงเรือนเพื่อใช้สำหรับกกลูกไก่ได้ โดยการใช้ผ้าม่านกั้นแบ่งเป็นห้องโดยใช้พื้นทป่ี ระมาณ 2 ใน 3
ของโรงเรือนเพื่อกกลูกไก่ในช่วงแรก จากนั้นจึงขยายพื้นที่ให้ไก่กระจายไปทั่วทั้งโรงเรื อนเมื่อลูกไก่
อายไุ ดป้ ระมาณ 7 - 10 วัน ในชว่ งฤดรู อ้ น หรือประมาณ 10 - 14 วันในช่วงฤดูหนาว

8.3.4 การให้อาหาร
รูปแบบของอาหาร (Feed form) สำหรับไก่เนื้อนั้นนิยมให้อาหารแบบอัดเม็ด

(Pellet) แต่ในชว่ งทีไ่ ก่ยงั เล็กอยู่ หรือในช่วง 2 สัปดาห์แรกมกั จะใหอ้ าหารแบบเม็ดบแ้ี ตก หรืออาหาร
เกล็ด (Crumble) เพื่อให้ลูกไก่สามารถจิกกินอาหารได้สะดวกขึ้น เมื่อไก่อายุมากขึ้นก็สามารถใช้
อาหารอัดเม็ดขนาดใหญ่ขึ้นได้ อาหารสำหรับไก่เนื้อระยะไก่รุ่นจะมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ
2.0 - 3.5 มิลลิเมตร และอาหารไก่ใหญ่และอาหารก่อนส่งตลาดจะมีขนาดเส้นผ่าศูนยก์ ลางประมาณ
3.5 มิลลิเมตร การอัดเม็ดอาหารจะทำให้ไก่กินอาหารได้มากขึ้น อัตราการไหลผ่านของอาหารใน
ระบบทางเดินอาหารช้าลง นอกจากน้ี ในกระบวนการผลิตอาหารอัดเมด็ น้ันจะเกดิ ความร้อนข้ึนทำให้
สามารถฆ่าเชื้อบางชนิดที่อาจจะก่อโรคได้โดยเฉพาะเชื้อ Salmonella spp. นอกจากนี้ ความร้อน
จากการอัดเมด็ ยังทำใหว้ ตั ถุดบิ บางชนิดสุกทำใหส้ ตั ว์สามารถย่อยและดูดซมึ ได้ดขี น้ึ

วธิ กี ารใหอ้ าหารไก่เนอ้ื
การให้อาหารไก่เนื้อจะแบ่งอาหารตามระยะการเจริญเติบโตของไก่ ซึ่งโดยทั่วไป จะแบ่ง
ออกเป็น 3 ระยะ คือ ไก่เล็ก (Starter) ไก่รุ่น (Grower) และไก่ใหญ่ (Finisher) แต่โปรแกรมการให้
อาหารหรอื สตู รอาหารจะแบ่งออกเปน็ 4 ระยะ ไดแ้ ก่
- อาหารไก่เล็ก (Starter diet) ใช้เลย้ี งไกเ่ นอ้ื ชว่ งอายุ 1 - 18 วนั
- อาหารไก่รุ่น (Grower diet) ใช้เลย้ี งไกเ่ นือ้ ช่วงอายุ 19 - 30 วัน
- อาหารไก่ใหญ่ (Finisher diet) ใช้เลยี้ งไกเ่ นอื้ ชว่ งอายุ 31 วันขึ้นไปหรอื ช่วงอายุ 31 - 35 วนั
- อาหารก่อนส่งตลาด (Withdrawal diet) ใช้เลี้ยงไก่ในช่วงระยะ 5 - 7 วันก่อนจับส่งโรง
ชำแหละ หรอื ก่อนจบั ขาย เนื่องจากในการเล้ียงไก่เนื้อนนั้ มักจะมีการเสริม ยาปฏชิ ีวนะหรือยาป้องกัน
โรคบิดลงไปในอาหารเพื่อควบคมุ โรคตดิ ต่อ และยาในกลุ่มนี้บางชนิดอาจจะมีผลตกค้าง อยู่ในเนื้อไก่
ได้อย่างไรกต็ ามยาปฏิชีวนะที่ใชใ้ นอุตสาหกรรมการเลยี้ งไก่เน้ือนั้น จะสามารถขบั ออกจากร่างกายได้หมด
ภายในระยะเวลา 3 -5 วัน ดังนั้น ก่อนที่จะจับไก่ส่งโรงชำแหละ หรือจับขายจึงจำเป็นจะต้องให้อาหารท่ี
ปราศจากยาปฏิชีวนะให้ไก่เน้ือกนิ บางครั้งนักโภชนศาสตร์ จะปรับลดโภชนะหรือวัตถุดิบบางอย่างท่ี
ไม่ค่อยจำเป็นออกจากสูตรอาหารเพื่อลดต้นทุนค่าอาหาร เช่น ลดปริมาณของวิตามินลง แต่อาจจะ
เพมิ่ กรดอะมโิ นและแรธ่ าตุบางชนดิ เขา้ ไปเพอื่ กระตนุ้ ให้สร้างกลา้ มเน้ือมากขึน้
อุปกรณ์ให้อาหาร (Feeder)
การให้อาหารลูกไก่ในระยะกก จะให้อาหารในถาดอาหารกลม และจะให้ทีละน้อย แต่จะให้
บ่อยครั้งเพื่อเป็นการกระตุ้นให้ลูกไก่กินอาหารได้มากขึ้น เมื่อไก่โตขึ้นก็จะเปลี่ยนมาใช้วิธีการ
ให้อาหารโดยระบบอัตโนมัติ ซึ่งมักจะใช้ระบบจาน (Pan feeder) หรืออาจจะใช้แบบราง
(Trough feeder) ปัจจุบันในอุตสาหกรรมการเลี้ยงไก่เนื้อมักจะนิยมใช้อุปกรณ์ให้อาหารแบบจาน
(Pan feeder) มากกว่า จำนวนไก่ต่อจานอาหารจะขึ้นอยู่กับรูปแบบและขนาดของจาน เช่น
ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 12 นิ้ว จะใช้ในอัตราส่วน 1 จาน/ไก่เนื้อ 50 - 75 ตัว แต่ถ้าหากเป็นการเลี้ยงไก่

เพื่อจับขายเป็นไก่ใหญ่ที่มีน้ำหนักตัวมากกว่า 3.7 กิโลกรัม ก็อาจจะใช้สัดส่วนที่น้อยกว่าน้ี การปรับ
ระดับความสงู ของอุปกรณ์ให้อาหารให้เหมาะสมกบั ขนาดและอายุไก่ท่ีเลี้ยงเป็นสิ่งสำคัญมาก ถ้าหาก
ผู้เลี้ยงปรับระดับไม่เหมาะสมจะทำให้ไก่กินอาหารไม่สะดวกและมีอาหารหกหล่นมาก ในการเลี้ยงไก่
เนื้อ จึงควรปรับระดับของอุปกรณ์ให้อาหารให้อยู่ในระดับเดียวกันกับหลังของไก่ จะเหมาะสมที่สุด
ซึ่งเป็นระดับที่ไก่สามารถยืนกินอาหารได้สะดวกที่สุดและมีการคุ้ยเขี่ยอาหารน้อยที่สุดถ้าหาก
โปรแกรมการใหอ้ าหารไกเ่ นอ้ื กำหนดให้เปน็ แบบการให้อาหารเปน็ ชว่ ง (Intermittent feeding) หรือ
มีการกำหนดโปรแกรมการให้แสงสวา่ งแบบชว่ ง (Intermittent lighting) กจ็ ำเป็นจะตอ้ งใช้อัตราส่วน
อุปกรณ์ให้อาหารต่อตัวไก่น้อยลง หรือเพิ่มจำนวนอุปกรณ์ให้อาหารให้มากขึ้น พื้นที่การให้อาหาร
ไกเ่ นื้อท่ีเหมาะสมในแต่ละชว่ งอายุของไกค่ วรกำหนดใหไ้ มน่ ้อยกวา่ ค่าท่ีแนะนำดงั ต่อไปนี้

- ไกเ่ น้อื อายุ 1-14 วนั พน้ื ทใ่ี หอ้ าหาร (ความยาว) ไมน่ ้อยกวา่ 1 นว้ิ
- ไกเ่ นอ้ื อายุ 14-42 วนั พื้นที่ใหอ้ าหาร (ความยาว) ไมน่ อ้ ยกวา่ 1.75 นิว้
- ไก่เนื้ออายุ 42 วันขึ้นไป พื้นที่ให้อาหาร (ความยาว) ไม่น้อยกว่า 3 นิ้ว อาหารสำหรับ
ใช้เลี้ยงไก่เนื้อนั้นจะต้องเป็นอาหารที่มีคุณภาพดี มีโภชนะต่าง ๆ ครบถ้วนตามความต้องการ
ปริมาณโภชนะในอาหารและวิธีการให้อาหารไก่เนื้อที่เหมาะสมในประเทศไทยนั้นควรคำนึงถึงความ
เหมาะสมของแต่ละท้องถิ่นและฤดูกาล เนือ่ งจากปรมิ าณอาหารที่ไก่กินจะผนั แปรตามสภาพอุณหภูมิ
ฤดูกาล และส่วนประกอบของอาหาร ผลของอุณหภมู ิภายในโรงเรอื นต่อปรมิ าณอาหารและน้ำทไี่ ก่กนิ

8.3.5 การให้น้ำไก่เน้ือ
โดยปกติในร่างกายของไก่จะมีน้ำเป็นองค์ประกอบอยู่ประมาณ 70 - 80% ของ

น้ำหนักตัวปริมาณน้ำที่ไก่เนื้อดื่มในแต่ละวันจะผันแปรตามส่วนประกอบของอาหาร อุณหภูมิภายใน
โรงเรือนและอายุของไก่ ซึ่ง Pesti et al (1985 ; อ้างตาม Bell and Weaver, 2002) ได้เสนอสูตร
การกะประมาณปริมาณน้ำที่ไก่เนื้อจะต้องดื่มในแต่ละวันโดยใช้อายุไก่ (วัน) คูณด้วย 5.9 ก็จะได้
ค่าประมาณการปริมาณน้ำที่ไก่จะต้องดื่มในวันนั้น ๆ เช่น ไก่เนื้ออายุ 10 วัน จะต้องด่ืมน้ำตัวละ
59 มิลลิลิตร (10 x 5.9) การทราบหรือการคาดคะเนปริมาณน้ำท่ีไก่จำเป็นต้องดื่มในแต่ละวันนั้น
จำเป็นอย่างยิ่งในกรณีที่จะต้องให้วัคซีนแบบละลายน้ำดื่ม การให้ยาปฏิชีวนะ การให้วิตามิน
หรอื สารอิเล็คโตรไลท์ในน้ำดื่ม เพอ่ื ให้มัน่ ใจไดว้ ่าไก่ทุกตัวจะไดร้ ับวัคซีน ยา วิตามินหรือสารอิเล็คโตรไลท์
ครบถว้ นเพยี งพอตามที่กำหนดไว้

ผู้เลี้ยงจะต้องจัดเตรียมให้ไว้ให้ไก่ได้ดื่มกินอย่างเพียงพอทั้งปริมาณน้ำและพื้นที่การ
ให้น้ำหรือจำนวนอุปกรณ์ให้น้ำ การติดตามบันทึกปริมาณน้ำที่ไก่ดื่มในแต่ละวันของไก่เนื้อที่เรากำลัง
เลี้ยงอยู่น้ันสามารถใช้เป็นขอ้ มลู เปรยี บเทียบกับไก่เนอื้ ในฝูงท่ผี ่านมาหรือเปรยี บเทียบกับค่ามาตรฐาน
ของสายพันธุ์ไก่ที่เรากำลังเลี้ยง ซึ่งสามารถใช้เป็นดัชนีติดตามสุขภาพของไก่หรือใช้เป็นตัวบ่งชี้ถึง
ปญั หาทอี่ าจจะเกิดข้ึนกบั ไก่ทีเ่ รากำลังเลี้ยงอยู่ได้ โดยเฉพาะอยา่ งยงิ่ ปัญหาเกยี่ วกบั การจัดการ

อุปกรณ์ให้น้ำที่นิยมใช้ในอุตสาหกรรมการเลี้ยงไก่เนื้อในปัจจุบัน ได้แก่ อุปกรณ์ให้น้ำ
แบบอัตโนมัติ ซึ่งแบ่งออกเป็นระบบเปิด เช่น แบบรางน้ำอัตโนมัติ ถังน้ำอัตโนมัติ หรือแบบถ้วย โดย

กำหนดให้พื้นที่การกินน้ำไม่น้อยกว่า 0.75 นิ้ว/ตัว หรือประมาณ 2 เซนติเมตร/ตัว และอุปกรณ์ให้น้ำ
แบบปดิ ได้แก่ อุปกรณใ์ ห้น้ำแบบน้ำหยดหรือแบบนิปเปิล จำนวนไก่ต่อหัวนิปเปิลจะแตกต่างกันขึ้นกับ
การออกแบบของบริษัทผู้ผลิต และขนาดของนิปเปิล ส่วนใหญ่แล้วบริษัทผู้ผลิตจะแนะนำไว้ประมาณ
13 - 15 ตวั /นปิ เปิล 1 หัว แต่ในขณะทไี่ กอ่ ย่ใู นระยะไกเ่ ล็กสามารถใช้ได้ถงึ 25 ตัว/นิปเปิล 1 หัว

แรงดันน้ำภายในท่อส่งน้ำและความสูงของหัวนิปเปิลเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องมีการ
ควบคุมดูแล อย่างใกล้ชิด เนื่องจากจะมีผลต่อการการทำงานของนิปเปิลและความสะดวกในการ
ดื่มน้ำของไก่เนื้อถ้าแรงดันน้ำภายในท่อนิปเปิลน้อยเกินไปจะทำให้น้ำไหลออกจากหัวนิปเปิลไม่หยุด
แต่ถ้าหากมีแรงดัน น้ำภายในท่อมากเกินไปก็จะทำให้ไก่จิกหัวนิปเปิลเพื่อดื่มน้ำทำได้ลำบากขึ้นและ
น้ำไหลแรงมากซงึ่ จะทำใหน้ ้ำหกลงพ้นื มากขน้ึ

ความสูงของหัวนิปเปิลควรจะปรับระดับให้เหมาะสมตามขนาดของไก่ สำหรับไก่
เนอื้ อายุ 1 - 7 วัน ควรปรับระดบั หัวนปิ เปิลใหอ้ ย่ใู นระดบั ตาของไก่ และเม่ือไกท่ ี่มีอายมุ ากกวา่ 7 วนั ควรจะ
ปรับระดับใหห้ ัวนปิ เปลิ อยสู่ ูงกวา่ ตัวไก่ ในลักษณะท่เี มื่อไกย่ นื และเงยหวั ขนึ้ กส็ ามารถจิกหวั นิปเปิลด่ืมน้ำ
ไดโ้ ดยที่ไมต่ อ้ งกม้ หนา้ ลงมาหรือไม่ต้องเขย่งเท้า

8.3.6 อตั ราการเปลยี่ นอาหาร
คา่ อาหารเป็นต้นทนุ ส่วนใหญ่ในการเลี้ยงไก่เน้ือคือ ประมาณ 80% ของค่าใช้จ่ายใน

การเลีย้ งไกเ่ น้ือแต่ละรุ่นจะเป็นค่าอาหาร การเพ่ิมนำ้ หนักตวั ของไก่เนื้อจะสัมพนั ธก์ ับปริมาณอาหารที่
กินมากที่สุด ดังนั้น การวัดประสิทธิภาพการเลี้ยงและค่าตอบแทนทางเศรษฐกิจจึงมักจะมีการวัดค่า
ออกมาเป็นค่าอัตราการเปลี่ยนอาหาร (Feed conversion ratio, FCR) ซึ่งคำนวณได้โดยใช้ค่าของ
น้ำหนักอาหารท่ีไกก่ ินเขา้ ไปในแตล่ ะช่วงอายหุ ารดว้ ยน้ำหนักตวั ไก่ท่เี พมิ่ ขน้ึ ในช่วงอายุน้นั ๆ ค่าอัตรา
การเปลีย่ นอาหารหรือ FCR ทีไ่ ดน้ ี้ยงิ่ มีค่านอ้ ยย่ิงดี คือ ใช้อาหารในปริมาณน้อยก็สามารถเปลี่ยนเป็น
น้ำหนักตัวไก่ได้มากหรือกล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ใช้อาหารที่มีราคาต่ำในปริมาณน้อยเปลี่ยนไปเป็นเนื้อไก่
ท่ีมีราคาสูงได้มากนน่ั เอง

ค่าอัตราการเปลี่ยนอาหารจะเป็นดัชนีบ่งบอกถึงประสิทธิภาพการเลี้ยงและการ
จัดการไก่เนื้อในแต่ละฝูงได้ใช้ในการเปรียบเทียบความแตกต่างของสูตรอาหาร สภาพแวดล้อมภายใน
โรงเรอื นรูปแบบของโรงเรอื น และประสทิ ธภิ าพของการจดั การด้านตา่ ง ๆ ได้

8.3.7 ความแตกต่างของน้ำหนักตวั
เนื่องจากการเจริญเติบโตของไก่เป็นการทำงานของระบบสรีระในร่างกายและเป็น

ความแตกต่างที่มีมาแต่กำเนิด ความแตกต่างที่เกิดข้ึนมาจากหลายปจั จัย เช่น เพศ น้ำหนักของไข่ฟัก
ระบบสรีระในร่างกายของไก่แต่ละตัว ความบกพร่องของการจัดการ โรคและพยาธิ อย่างไรก็ตาม
ผู้เลี้ยง ไก่เนื้อสามารถลดความแตกต่างของน้ำหนักตัวนี้ให้ลดลงได้เพื่อให้อิทธิพลของความผันแปร
ของน้ำหนักตัวไก่ส่งผลกระทบต่อน้ำหนักตัวเมื่อส่งตลาดน้อยที่สุด โรงงานชำแหละและแปรรูป
ผลิตภณั ฑ์จะไดร้ ับไก่เนื้อที่มีน้ำหนักใกลเ้ คียงกัน น้ำหนักผลิตภณั ฑ์ที่ได้ก็จะตรงตามมาตรฐาน ไม่มีเศษเนอื้
ที่ถูกตัดท้งิ มากเกนิ ไป และสามารถวางแผนการจับไก่ส่งโรงงานชำแหละตามน้ำหนักตัวทตี่ ้องการไดง้ ่ายข้นึ

8.3.8 การเลย้ี งไก่เนื้อแบบแยกเพศ
เน่ืองจากเพศจะมผี ลต่อน้ำหนักตวั ของไก่เนอ้ื ซง่ึ โดยปกติไกเ่ พศผจู้ ะโตเร็วกว่าและ

มีน้ำหนักตัวมากกว่าไก่เพศเมีย ฟาร์มเลี้ยงไก่เนื้อบางฟาร์มจึงมีการเลี้ยงไก่แบบแยกเพศเพื่อให้
สามารถคาดคะเนระยะเวลาในการเลีย้ งใหไ้ ดน้ ้ำหนักตัวตามท่ตี ้องการได้งา่ ยขึ้น

8.3.9 อตั ราการตาย (Mortality rate)
อัตราการตายของไก่เนื้อจะขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ เช่น โรงเรือน อายุของ

พอ่ แมพ่ นั ธกุ์ ารจดั การในฝงู และสภาวะการเกดิ โรค ฯลฯ โดยปกตแิ ล้วอัตราการตายของไก่เนื้อในช่วงสัปดาห์
แรกไม่ควรจะเกิน 1% สปั ดาห์ทสี่ องไม่ควรเกิน 0.5% การตายของไก่เน้ืออาจจะเกดิ จากหลายสาเหตุ
โดยเฉพาะอยา่ งย่ิงการตายทส่ี มั พันธ์กบั การเจริญเติบโต เช่น ขาเสีย โรคท้องมาน ช็อก และอ่นื ๆ

8.3.10 ความหนาแนน่ และอตั ราการเล้ียง (Stocking density)
การกำหนดความหนาแนน่ หรืออัตราการเลี้ยงมี 2 ลักษณะคือ การกำหนดเปน็ จำนวน

ตัวต่อพื้นที่เลี้ยง การกำหนดลักษณะนี้จะทำให้ทราบว่าเราจะสามารถเลี้ยงไก่ได้จำนวนเท่าใดต่อโรงเรือน
หรือการกำหนดเป็นน้ำหนักตัวต่อพื้นที่เลี้ยงซึ่งจะบอกได้ว่าเราจะได้ผลิตไก่ได้น้ำหนักเท่าใดต่อโรงเรือน
ซงึ่ โดยปกติแล้ว จำนวนไก่ที่จะเล้ียงได้ภายในโรงเรือนจะขึ้นอยู่กับน้ำหนักตัวเมื่อจับส่งตลาด ลักษณะของ
โรงเรอื น และฤดูกาล

ความหนาแน่นในการเลี้ยงไก่ gonhv จะขึ้นกับฤดูกาล อุณหภูมิ ความชื้นสัมพัทธ์
ในโรงเรือนอุปกรณ์การเลี้ยงและลักษณะของโรงเรือน เช่น ถ้าเลี้ยงไก่เนื้อในโรงเรือนระบบปิดที่ควบคุม
สภาพแวดล้อมสามารถเลี้ยงได้ไม่ควรเกิน 30 กก./ตร.เมตร (นน.ตัวเมื่อจับขาย) โรงเรือนเปิดท่ีมีการ
ควบคุมสิ่งแวดล้อมได้ไม่ดี ควรเลี้ยงไม่เกิน 20-25 กก./ตร.เมตร และโรงเรือนเปิดที่อยู่ในเขตร้อนควรจะ
เลี้ยงไก่หนาแน่นไม่ควรเกิน 16-18 กก./ตร.เมตร สำหรับโรงเรือนเปิดที่ไม่มีการควบคุมสภาพแวดล้อม
จะต้องไม่เลี้ยงไก่ใหม้ ีน้ำหนักตัวเกิน 3 กก.

8.3.11 การให้แสงสว่าง (Lighting)
เนื่องจากสัตว์ปีกเป็นสัตว์ที่ไวต่อความยาวแสงต่อวัน กล่าวคือ แสงจะมีผลกระตุ้น

การเจรญิ พันธุแ์ ละการแสดงพฤติกรรมบางอย่าง เชน่ การอพยพยา้ ยถ่นิ แตไ่ ก่เน้ือมรี ะยะเวลาการเล้ียงส้ัน
และจับขายเมื่ออายุยังน้อย ดังนั้น ความยาวแสงต่อวันจึงไม่มีผลในการกระตุ้นการเจริญพันธุ์ แต่จะมีผล
ต่อการกินอาหาร การเพิ่มความยาวแสงต่อวันจะช่วยให้ไก่มีเวลากินในการอาหารได้มากขึ้นส่งผลให้มี
อัตราการเจริญเติบดีขึ้น โดยพบว่า การเลี้ยงไก่เนื้อภายใต้ความยาวแสง 23 ชั่วโมง/วัน (D23 : L1) จะมี
การเจรญิ เตบิ โตดีกว่าไก่ที่เลย้ี งโดยให้แสงตามธรรมชาติ (D12 :L12)

ความเข้มแสงก็มีผลต่อตัวไก่เช่นเดียวกับความยาวแสงต่อวัน ความเข้มแสงมีผลต่อการ
มองเห็นแตถ่ ้าไก่อยู่ภายใต้แสงทมี่ ีความเข้มมาก ๆ จะท าใหไ้ กเ่ กิดความเครียด ดังนัน้ ควรใหแ้ สงที่มีความ
เข้มเพียงพอที่ไก่จะสามารถมองเห็นน้ำและอาหารได้ก็เพียงพอแล้ว ความเข้มแสงที่เหมาะสมสำหรับไก่เน้ือ
น้ันควรอยู่ระหว่าง 0.5 - 1.0 ฟุตเทียน (Foot-candle) การให้แสงที่มีความเข้มมากเกินไปหรือมากกว่า

1 ฟุตเทียน หรือ 10 ลักซ์ (Lux) จะทำให้ไก่มีอัตราการเจริญเติบโตลดลงเนื่องจากจะมีความเครียด

และมีกจิ กรรมมากข้นึ

โปรแกรมการให้แสงสวา่ งสำหรับไก่เนื้อตามคำแนะนำของ Bell and Weaver (2002)

จะไมท่ ำให้การเจริญเติบโตลดลงแต่จะส่งผลให้ประหยัดค่าไฟลงได้

อายุ (วนั ) สวา่ ง : มดื (ช่วั โมง/วนั )

อายุ (วัน) สว่าง : มืด (ชั่วโมง/วนั )

0-3 24L : 0D

4-7 18L : 6D

8-14 14L : 10D

15-21 16L : 8D

22-28 18L : 6D

29-41 22L : 2D

ท่ีมา : Bell and Weaver (2002) หนา้ 858

8.3.12 การจับไกแ่ ละการขนส่ง

ก่อนที่จะจับไกส่ ่งโรงชำแหละจะต้องมีการอดอาหารเสียก่อนเพื่อลดการปนเป้อื น

เศษอาหารที่ตกค้างอยู่ในระบบทางเดินอาหารและมูลในเนื้อและผลิตภัณฑ์หรือในสายการชำแหละ

ถ้าหากมีข้อผิดพลาดในการล้วงเอาอวัยวะภายในออก เช่น ลำไส้ฉีกขาดก็จะทำให้ซากปนเปื้อนด้วย

มูลหรือเศษอาหารนั้นจนอาจเป็นเหตุให้มีการปนเปื้อนด้วยเชื้อโรคบางอย่างที่ไม่พึงประสงค์ด้วยได้ เช่น

เชื้อ E. coli และ Salmonella spp.ระยะเวลาในการอดอาหารไก่ก่อนจะจับนั้นจะขึ้นอยู่กับระยะทาง

จากฟาร์มไปสู่โรงชำแหละโดยจะต้องมีระยะเวลาเพียงพอที่จะทำให้อาหารมื้อสุดท้ายที่ค้างอยู่ใน

ระบบทางเดินอาหารถกู ขับถ่ายออกมาก่อนท่ีไก่จะถูกชำแหละ โดยปกติแล้วระยะเวลาที่ไกอ่ ดอาหาร

จนกระทั่งไก่ตัวนั้นเดินทางไปถึงหน้าโรงเชือดจะใช้เวลาประมาณ 8 ชั่วโมง ในขณะที่ทำการอดอาหาร

จะต้องมีนำ้ ให้ไกไ่ ด้ดื่มกินตลอดเวลาจนกระทั่งถึงเวลาทีจ่ ะจับแลว้ จึงค่อยเคล่อื นย้ายอุปกรณ์ให้น้ำออก

จากโรงเรือนเพื่อมิให้เป็นอุปสรรคในการจับไก่การจับและการขนส่งไก่กระทงไปยังโรงเชือดมักจะ

กระทำในช่วงเย็น - กลางคืน เนื่องจากมีแสงสว่างน้อย และเป็นช่วงที่มีอากาศเย็นไม่ทำให้ไก่เกิด

ความเครียด การจับไก่บรรจุกล่องจะต้องจับอย่างระมัดระวังเพื่อมิให้ไก่ได้รับบาดเจ็บอันจะเป็น

สาเหตใุ ห้คณุ ภาพซากตำ่ ลง เมอ่ื จบั ไก่บรรจุกล่องและนำขนึ้ ไปไว้บนรถบรรทุกแล้วจะต้องใช้น้ำฉีดพ่นให้

ทั่วแล้วใช้พัดลมเป่าเพื่อมิให้เกิดความร้อนสะสมจนอาจเป็นสาเหตุให้ไก่ช๊อคตายได้ การขนส่งที่

รวดเร็วและมีการจัดการที่ถูกตอ้ งจะทำให้ไก่สูญเสียน้ำหนักในระหว่างการขนส่งน้อยลง ลดการสูญเสีย

เนือ่ งจากไก่ตายระหว่างการขนส่งได้ และลดการปนเปื้อนเช้ือโรคขณะการขนส่งได้

8.3.13 ปัญหาทม่ี ักพบในการเลยี้ งไก่เนอื้
8.3.13.1 น้ำหนักตัวน้อย ปัญหาไก่เนื้อมีน้ำหนักตัวน้อย หรือมีน้ำหนักตัว

ไม่ได้ตามเป้าหมายหรือมาตรฐานที่กำหนดไว้เมื่ออายุถึงเกณฑ์ทีก่ ำหนด อาจจะมีสาเหตุมาจากปัจจยั
ตา่ ง ๆ ดงั ต่อไปน้ี

1) ขนาดไขฟ่ ัก ลูกไก่ท่ีมาจากแม่พันธ์ทุ ่ีเพิ่งเป็นสาวจะมีขนาดเล็กกว่าไข่ท่ีมาจากแม่
พันธุ์ที่มีอายุมาก เมื่อไข่ฟักมีขนาดเล็กก็จะส่งผลให้ได้ลูกไก่ขนาดเล็กตามไปด้วย ในขณะที่ไข่ฟักขนาด
ใหญ่กว่าจะให้ลูกไกท่ มี่ ีขนาดใหญก่ วา่ และมสี มรรถภาพการเจริญเตบิ โตดกี ว่าด้วย

2) สภาพอากาศ การเลี้ยงไก่ในช่วงฤดูร้อนไก่มักจะมีอัตราการเจริญเติบโตช้ากว่า
ในช่วงฤดูหนาว เนอ่ื งจากในช่วงฤดูร้อน ไก่จะกินอาหารน้อยกว่านั่นเอง

3) การจัดการอุปกรณ์ให้น้ำให้อาหารไม่ถูกต้อง ถา้ หากมกี ารจัดเตรยี มอปุ กรณ์ให้น้ำ
หรืออุปกรณ์ให้อาหารไม่เพียงพอกับความต้องการของไก่จะส่งผลให้เกิดการแก่งแย่งกันมากขึ้น ไก่ได้
ด่ืมน้ำและกินอาหารไม่เพยี งพอ จะสง่ ผลให้ไดน้ ้ำหนักตวั ไมไ่ ด้ตามมาตรฐานทกี่ ำหนดไว้

8.3.13.2 คุณภาพอากาศไม่ดี คุณภาพของอากาศภายในโรงเรือนเป็นส่ิง
สำคัญ เนื่องจากการเลี้ยงไก่เนื้อมักจะให้ไก่อยู่ในพื้นที่ที่จำกัดและมีการเลี้ยงแบบหนาแน่นมาก
จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องจัดหาอากาศที่ดีมีออกซิเจนเพียงพอ ไม่มีก๊าซพิษ อย่างไรก็ตาม ปัญหา
เกี่ยวกบั คุณภาพของอากาศมักพบในชว่ งฤดูหนาวเนื่องจากผูเ้ ลี้ยงจะต้องลดปริมาณการระบายอากาศ
ออกจากโรงเรือนให้น้อยลงเพื่อรักษาความอบอุ่นภายในโรงเรือนทำให้มีก๊าซพิษสะสมอยู่มาก เช่น
ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (Co2) ก๊าซแอมโมเนยี (NH3) และอืน่ ๆ

8.3.12.3 คุณภาพน้ำดื่ม น้ำดื่มสำหรับไก่จะต้องคำนึงถึงความสะอาด
ปราศจากเชื้อจุลนิ ทรยี ป์ นเปื้อนมีค่า pH พอเหมาะ และโลหะหนกั ท่ีเปน็ โทษปนเป้ือน คา่ pH ของน้ำ
ดื่มที่เหมาะสมสำหรับการเล้ียงไก่เนื้อควรอยู่ระหว่าง 6.4-8.5 ถ้าหากน้ ามีค่า pH น้อยกว่า 6.4 หรือ
มีค่ามากกวา่ 8.5 จะทำใหไ้ กช่ ะงักการเจริญเติบโต ถ้าหากในน้ำนนั้ มีแรธ่ าตบุ างชนิดมีมากเกินไปก็จะ
เป็นสาเหตุให้ไก่ชะงักการเจริญเติบโตได้ เช่น โซเดียม (Sodium) คลอไรด์ (Chloride) ซัลเฟต
(Sulfate) แมกนเี ซยี ม(Magnesium) และไนเตรท (Nitrate)

2.8.3.12.4 โรคตดิ ตอ่ ไกเ่ นื้อมีอายุการเลย้ี งสนั้ เมอื่ เกิดโรคขึน้ กบั ไก่แล้วจะ
ทำให้ไก่ กินอาหารได้น้อยลงส่งผลให้ชะงักการเจริญเติบโตและมีน้ำหนักตัวน้อย การวินิจฉัยโรค
ที่รวดเร็วและการรักษาอย่างทันท่วงทีจะสามารถลดปัญหาดังกล่าวนี้ลงได้ อย่างไรก็ตาม ใน
อุตสาหกรรมการเลี้ยงไก่เนอื้ นั้น การจัดการไม่ให้มปี ัญหาเก่ียวกับโรคระบาดจะดีทส่ี ุด ดังนั้นผู้เล้ียงไก่
จึงให้ความสำคญั กับการป้องกันและควบคุมโรคมากกว่าการรักษา ซึ่งสามารถทำไดโ้ ดยการทำความ
สะอาดโรงเรือนและอุปกรณ์การเลี้ยงไก่ให้สะอาดและทำการฆ่าเชื้อด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อภายหลังจากจบั
ไกอ่ อกหมดแลว้ มกี ารพกั เลา้ ประมาณ 12-14 วนั เพ่อื ตัดวงจรการติดต่อของโรค

8.4 งานวจิ ยั ทเ่ี กี่ยวขอ้ ง
ไพรัช ทองขัน และคณะ (2557) การผลิตไก่เนื้อของเกษตรกรในจังหวัดเพชรบูรณ์

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ต้นทุนและผลตอบแทนของเกษตรกรผู้ลี้ยงไก่
(2) สภาพการผลิต ไก่เนื้อของเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อ (3) สภาพพื้นฐานทางเศรษฐกิจและสังคมของ
เกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อ (4) ความพึ่งพอใจต่อการส่งเสริมการผลิตไก่เนื้อ แก่เกษตรกรและ
(5) ปัญหาและขอ้ เสนอแนะของเกษตรกร ผเู้ ลยี้ งไก่เน้อื ประชากรท่ีใชใ้ นการศึกษาคือเกษตรกรผู้เล้ียง
ไก่เนื้อ เชิงการค้าที่ขึ้นทะเบียนเป็นมาตรฐานฟาร์มไก่เนื้อในจังหวัดเพชรบูรณ์ จำนวน 174 ราย
ขนาดกลุ่มตัวอย่าง 18 ราย สถิติที่ใช้วิเคราะห์ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ค่าสงู สุด และค่าต่ำสุดผลการวจิ ัยพบว่า (1) ตน้ ทุนปัจจัยการเลี้ยงโดยเฉล่ีย ของเกษตรกรทั้งหมด เท่ากับ
1,523,703.39 บาท ต่อรุ่น ผลตอบแทนในการเลี้ยงเฉลี่ย 1,819,917.42 บาท ต่อรุ่น รายได้จากการ
เลี้ยงภายหลังจาก หักต้นทุนแล้วพบว่า ร้อยละ 73.7 ได้กำไร มีเกษตรกรบางรายประสบปัญหา
ขาดทนุ หรือรายได้ ไมแ่ นน่ อน (2) ฟารม์ เล้ยี งไกเ่ น้อื ของเกษตรกร มขี นาดเฉลย่ี 6.42 ไร่และ 1.56 โรงเรือน
ลักษณะโรงเรือนทั้งหมดเป็นโรงเรือนแบบปิด จำนวนการเลี้ยงเฉลี่ย 19,648.31 ตัว มีประสบการณ์
ในการเลี้ยงโดยเฉลี่ย 10.64 ปีส่วนใหญ่เป็นการเลี้ยงแบบมีพันธสัญญากับบริษัท มีระยะการเลี้ยง
เฉลี่ย 37.79 วัน พักเล้าในแต่ละรอบการเลี้ยงเฉลีย่ 26.79 วัน อาหารที่ใช้เลี้ยงไก่และลูกไก่ส่วนใหญ่
ไดม้ าจากบริษัทที่มีพนั ธสัญญาร่วมกนั (3) เกษตรกรผเู้ ล้ียงไก่เนื้อ จังหวัดเพชรบูรณ์อายเุ ฉลี่ย 46.97 ปี
จบการศึกษาระดับประถมศึกษา จำนวนสมาชิกในครัวเรือนเฉลี่ย 4.1 คน มีแรงงานในครัวเรือน
เฉลี่ย 2.58 คน ส่วนใหญ่ครอบครัวประกอบอาชีพทำไร่ รายได้ภาคการเกษตร นอกเหนือจากการ
เลี้ยงสัตว์เฉลี่ย 100,0000 บาทต่อปีในขณะที่รายจ่ายในภาคเกษตร เฉลี่ย 433,330.51 บาท ต่อปี
เกษตรกรส่วนใหญ่ มีภาวะหนี้สินกับ ธ.ก.ส. หรือสถาบันทางการเงินอื่น เกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเจ้าของ
กรรมสิทธิ์ ในพื้นที่ไม่มีตำแหน่งทางสังคม และไม่ได้เป็นสมาชิกของกลุ่มใด ๆ (4) เกษตรกรมีความ
พึงพอใจต่อการส่งเสริมการผลิตไก่เนื้อในระดับมาก ในด้านการจัดการการผลิตไก่เนื้อและมีความ
พึงพอใจระดบั ปานกลางในด้านของการจัดการโรงเรือนและคมู่ ือการจัดการฟาร์ม (5) ปัญหาของเกษตรกร
ผู้เลี้ยงไก่เนื้อ ประกอบด้วยปัญหาด้านคุณภาพของลูกไก่ อาหาร ที่ตั้งและโรงเรือน แหล่งเงินทุน ระบบ
สาธารณูปโภค และความรู้ในการเลี้ยงไก่เนื้อ ซึ่งปัญหาทั้งหมด ที่กล่าวมาอยู่ในระดับปานกลาง
นอกจากนี้ยังมีปัญหาอื่น ๆ ได้แก่ ต้นทุนและผลตอบแทน การตลาดและราคาซื้อขายไก่สด
ในท้องตลาด การเกิดโรค และโรคระบาด และการติดต่อประสานงาน กับหน่วยงานภาครัฐ ซึ่งเป็น
ปญั หาระดบั นอ้ ย

จิราวัฒน์ สุริยจันทร์, (2558) การศึกษานี้เป็นการประเมินต้นทุนและความเสี่ยงในการ
ผลิตอาหารไก่ไข่โดยฟาร์มและการจา้ งการผลติ กรณีศึกษาวัฒนาฟาร์ม โดยมีวัตถุประสงค์เพือ่ ศึกษา
กระบวนการและต้นทุนการผลิตอาหารไก่ไข่โดยฟาร์ม และการจ้างการผลิต วิเคราะห์เปรียบเทียบ
กระบวนการและต้นทุนผลิตอาหารไก่ไข่ระหว่างผลิตโดยฟาร์ม และการจ้างการผลิต ประเมินความเสี่ยง
ของวัตถุดิบอาหารสัตว์และแรงงานจากการผลิตอาหารไก่ไข่โดยฟาร์ม กรณีศึกษาของวัฒนาฟาร์ม

เพื่อหาแนวทางในการตัดสินใจเลือกการดำเนินการผลิตอาหารไก่ไข่ที่มีต้นทุนการผลิตที่มีความเหมาะสม
และลดความเสี่ยงในการดำเนินธุรกิจฟาร์มไก่ไข่ ผลการวิเคราะห์ต้นทุนและความเสี่ยงในการผลิต
อาหารไก่ไข่ระหว่างการผลิตโดยฟาร์มและระบบการจ้างการผลิต จากผลการศึกษาทำให้ทราบว่า
ในกระบวนการผลิตอาหารไก่ไข่แบบการจ้างการผลิตมีต้นทุนและความเสี่ยงน้อยกว่าระบบการผลิต
โดยฟาร์ม ซึ่งในการผลิตอาหารไกไ่ ข่โดยการจา้ งผลิตมีความเสี่ยงภาพรวมในระดับนอ้ ย โดยพิจารณา
รายด้าน มีความเสี่ยงระดับน้อย จำนวน 3 ด้าน คือความเสี่ยงด้านการขนส่ง ด้านวัตถุดิบ และด้าน
ประสิทธภิ าพ ของอาหารความเสย่ี งระดับปานกลางคอื ความเส่ียงด้านราคาวัตถุดบิ และไม่มีความเส่ียง
เลย ในด้านการผลิต ขณะที่การผลิตอาหารไก่ไข่โดยระบบการผลิตโดยฟาร์ม โดยภาพรวมมีระดับ
ความเสี่ยงปานกลาง โดยพิจารณาในแต่ละด้านพบว่า มีความเสี่ยงระดับปานกลาง 3 ด้าน คือความ
เสี่ยงด้านวัตถุดิบ ด้านการขนส่ง และด้านราคาวัตถุดิบ และมีความเสี่ยงระดับมาก 2 ด้าน คือความ
เสี่ยงด้านการผลิต และด้านประสิทธิภาพของอาหาร ดังนั้นจึงสรุปว่า ผู้ประกอบการฟาร์มเลี้ยงไก่ไข่
ควรเลือกกระบวนการผลิตอาหารไก่ไข่ที่มีต้นทุนการผลิตและความเสี่ยงน้อยที่สุดคือควรเลือกระบบ
การจ้างการผลติ อาหารไกไ่ ขม่ ากกว่า การผลิตโดยฟาร์ม

รองศาสตราจารย์ดุษฎี พรหมทัต, (2556) การศึกษาต้นทุนการเลี้ยงไก่พื้นบ้านแบบ
ธรรมชาติโดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพทั่วไปและ สภาพการผลิตของผู้เลี้ยงไก่บ้านแบบธรรมชาติ
และเพื่อศึกษาต้นทุนและผลตอนแทนของผูเ้ ล้ียงไกบ่ ้าน แบบธรรมชาติ พบวา่ ผ้เู ลีย้ งไก่แบบธรรมชาติ
ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย 162 รายคิดเป็นร้อยละ 90 อายุระหว่าง 41 – 50 ปี 65 รายคิดเป็นร้อยละ
36.11 ระดับการศึกษาจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ถึงมัธยมศึกษา 3 95 รายคิด เป็นร้อยละ 52.78
มีอาชีพทางการเกษตร 126 ราย คิดเป็นร้อยละ 70.00 พื้นที่หรือสถานที่เลี้ยงมีกรรมสิทธิ์ เป็นของตนเอง
108 ราย คิดเป็นร้อยละ 60.00 สภาพพื้นที่เป็นพื้นที่เกษตรและสิ่งปลูกสร้าง 72 ราย คิดเป็นร้อยละ
40.00 มีเหตุผลแลเหตุ จูงใจในการเลี้ยงเพ่ือเพิ่มรายได้ 108 ราย คิดเป็นร้อยละ 60.00 แหล่งความรู้
มาจากเพื่อนและญาติ 91 ราย คิดเป็นร้อยละ 50.56 ผลผลิตจำหน่ายโดยตรงให้กับพ่อค้าขายส่ง
116 ราย คิด เป็นร้อยละ 70.00 และเป็นแบบเหมารวม 86 ราย คิดเป็นร้อยละ 47.78 ไก่หนึ่งตัว
ตอ่ หน่ึงรนุ่ มตี น้ ทนุ และ ผลตอบแทนดังน้ี ต้นทนุ คงทีเ่ ฉลย่ี 346.42 บาท แยกเปน็ เงนิ สด 266.66 บาท
และไม่เป็นเงินสด 79.76 บาท ต้นทุนผันแปรเฉลี่ย 175.70 บาท แยกเป็นเงินสด 2.00 บาท และไม่
เป็นเงินสด 173.70 บาท ผลตอบแทน ทางตรง 1,185 บาท กำไร 662.88 บาท รายได้ทั้งหมด
23,700 บาทต่อรนุ่ รายไดส้ ุทธิ 23,524.30 บาท ต่อรุ่น กำไรสุทธิ 23.177.88 บาทต่อรุ่น ปัญหาไดแ้ ก่
บริเวณหรือสถานที่เล้ียง พ่อพันธุ์แม่พันธุ์ ซึ่งเป็นปัจจัยหลักที่ จะส่งเสริมอาชีพและรายได้ของผู้เลี้ยง
แบบธรรมชาติ

พวงเพชร ปฏิญาณานุวัต, (2554) แนวทางการจัดการมลพิษจากฟาร์มเลี้ยงไก่เน้ือ
ในโรงเรือนระบบปิด เพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างยั่งยืนของชุมชนตำบลโป่ง อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี
เพื่อศึกษาผลกระทบจากมลพิษที่เกิดจากฟาร์มเลี้ยงไก่เนื้อในโรงเรือนระบบปิดที่มีผลต่อสิ่งแวดล้อม
และชุมชน และเพื่อหาแนวทางการจัดการแก้ไขและป้องกันมลพิษจากฟาร์มเลี้ยงไก่เนื้อในโรงเรือน

ระบบปิดอย่างบูรณาการและยั่งยืนจากการศึกษา พบว่า ชนิดของมลพิษที่มีผลต่อชุมชน
และสง่ิ แวดล้อม คอื กลิ่นและฝุ่นละออง มีแหลง่ ท่ีมาหลัก ๆ คอื จากมลู ไก่และความชื้นจากวัสดุรองพ้ืน
มีผลก่อให้เกิดความรำคาญแก่ชุมชน แต่ยังไม่พบการเจบ็ ปว่ ยชองชุมชนที่เกิดจากกลิ่นและฝุ่นละออง
ขณะที่เกษตรกรมีแนวทางในการปอ้ งกันกลิ่นและฝุ่นละอองโดยการทำอุโมงค์ดกั และปลูกต้นไม้เพื่อ
เป็นแนวกันชนป้องกันกลิ่นและฝุ่นละอองในเบื้องต้น และได้กำลังพยายามหาแนวทางอื่น ๆ
ท่เี หมาะสมเพือ่ ป้องกันกลนิ่ และฝนุ่ ละอองอยา่ งบูรณาการต่อไป แนวทางทีเ่ หมาะสมในการอยู่ร่วมกัน
อย่างยั่งยืน คือ ต้องพิจารณาองค์ประกอบทั้ง 3 ด้านพร้อม ๆ กัน ได้แก่ด้านเศรษฐกิจ ด้านสังคม
และด้านสิ่งแวดล้อม โดยนำหลักการต่าง ๆ เข้ามาช่วย เช่น หลักเศรษฐกิจพอเพียง หลักธรรมาภิบาล
หลักการอยู่ร่วมกนั อย่างสนั ติสุข หรือหลกั การปฏิบัติตนใหเ้ ป็นพลเมอื งดีตามวิถีชีวิตประชาธปิ ไตย เปน็ ต้น

สำนักการค้าสินค้า กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ, (2564) การผลิตเนื้อไก่และ
ผลิตภัณฑ์ ของไทย ปี 2564 ในปี 2564 คาดวา่ ไทยจะสามารถผลติ เน้ือไก่ได้ปริมาณ 2,576,890 ตัน
เพิ่มขึ้น 2.91% จาก 2,503,961 ตัน ในปี 2563 เนื่องจากความต้องการบริโภคในประเทศ และ
ต่างประเทศเพิ่มขึ้น ประกอบกับการระบาดของโรคอหิวาต์แอฟริกาในสุกร (ASF) ของสุกร ประเทศ
เพ่อื นบ้านและสาธารณรัฐประชาชนจีน ทำใหม้ กี ารนำเข้าไก่เพื่อทดแทน การบริโภคสุกรมากขึ้น อยา่ งไร
ก็ตาม โรงงานชำแหละไก่หยดุ ทำงานหลายโรง เนื่องจาก การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรสั โคโรนา
2019 จะส่งผล ให้ผลผลิต เนื้อไก่และผลิตภัณฑ์ น้อยลงตามกำลังการผลิตของแต่ละโรงชำแหละไก่
แนวโน้มการบริโภคเนื้อไก่และผลิตภัณฑ์ของไทย ในปี 2564 คาดว่า การบริโภคเนื้อไก่ของไทย
มีปริมาณ 1.66 ล้านตัน เพิ่มขึ้น 3.30% จาก 1.60 ล้านตัน ในปี 2563 เนื่องจากเนื้อไก่เป็นอาหาร
ที่จำเป็นเพื่อการบริโภค และเป็นอาหารโปรตีนที่มีราคาถูกกว่าเนื้อโคและเนื้อสุกร โดยการบริโภค
ในประเทศ คดิ เป็น 64.30% ของปรมิ าณการผลติ ทัง้ หมด

8.5 กรอบแนวคดิ การทำโครงงาน
แนวคดิ ตน้ ทุนและผลตอบแทน

ผลตอบแทน กาไร (ขาดทนุ ) สทุ ธิ
รายได้
หัก ตน้ ทนุ ขาย
กาไรขนั้ ตน้
หกั ค่าใชจ้ า่ ยในการดาเนนิ งาน
กาไรสทุ ธิ

การวิเคราะห์ต้นทุนและ
ผลตอบแทน

โครงสรา้ งต้นทุนการเลยี้ งไก่เนื้อ อตั ตราผลตอบแทน
- จุดคุ้มทุน
- อัตรากาไรตอ่ ตน้ ทนุ
- อัตรากาไรต่อยอดขาย
- อัตราผลตอบแทนจากเงินลงทนุ
- อตั ราผลตอบแทนจากสนิ ทรพั ย์

ภาพที่ 2.1 แสดงกรอบแนวคิดการจดั ทำโครงงาน

9. ระเบยี บวธิ กี ารดำเนนิ งาน

9.1 ขน้ั ตอนการดำเนนิ โครงงาน

ตารางท่ี 1 แสดงแผนการดำเนนิ งาน

ขน้ั ตอนการดำเนินงาน ระยะเวลาในการดำเนนิ งาน มกราคม 2565 กุมภาพนั ธ์ 2565
1234 1234
พฤศจิกายน 2564 ธันวาคม 2564

12341234

1. คิดหัวข้อโครงงานเพื่อเสนอ

ครูที่ปรึกษา

2. เขียนโครงร่างโครงงาน เสนอ

ครูทีป่ รกึ ษา

3. ลงพื้นที่สำรวจธุระกิจการ

เล้ยี งไก่เนอื้

4.ดำเนินโครงงาน ศึกษาต้นทุน

และผลตอบแทน การเลีย้ งไก่เน้ือ

5. ตรวจสอบเอกสารและความ

ถกู ตอ้ ง

6. รวบรวมเอกสาร และจัดทำ

รปู เลม่

7. นำเสนอโครงงาน

การขออนมุ ัติโครงงาน ศึกษา ขั้นการดาเนินงานตามโครงงาน ขนั้ การสรุปผลโครงงาน
สภาพปจั จุบนั และปญั หาของ

ธรุ กิจ/ผลติ ภัณฑ์

เสนอข้อมูลธุรกจิ และ เขียนรายงานส่วนนา นาเสนอโครงงาน
ผลติ ภณั ฑ์ คณะผู้ศกึ ษาคิด และเค้าโครง ศึกษา สรปุ ผลโครงงาน
หวั ขอ้ โครงงานท่สี นใจและ ขอ้ มูลเพม่ิ เตมิ เพยี ง
พอทีจ่ ะคน้ ควา้ หรือขอ
สรุปหวั ขอ้ โครงงาน คาปรกึ ษา และเก็บ
รวบรวมข้อมูลเพอ่ื
เขียนโครงรา่ งโครงงาน จดั ทาเนื้อหาตอ่ ไป
ออกแบบโครงงานศึกษา เขียนรายงานเกีย่ วกบั ผล

และคน้ ควา้ ขอ้ มลู ท่ี การดาเนินงาน
เก่ยี วขอ้ งกบั เรอ่ื งที่สนใจ

ภาพที่ 3.1 แสดงภาพข้นั ตอนการดำเนนิ โครงงานอยา่ งเป็นระบบ

ข้นั การขออนุมัติโครงงานโดยการศึกษาสภาพปัจจุบันและปญั หาของธรุ กจิ /ผลิตภณั ฑ์
1. เสนอขอ้ มลู กลมุ่ และผลิตภัณฑ์
2. เขียนโครงรา่ งโครงงาน
3 .นำเสนอโครงงาน

ขัน้ การดำเนนิ งานตามโครงงาน โดยการเขียนรายงานฉบบั สมบูรณ์
4. เขยี นรายงานสว่ นนำและเคา้ โครง
5. เขียนรายงานเกี่ยวกบั เอกสารท่เี ก่ยี วข้อง
6. เขียนรายงานเกย่ี วกับผลการดำเนินงาน
7. กำหนดกลยุทธท์ างธรุ กิจ
8. การจดั ทำบญั ชี
9. การเขียนรายงานสรปุ ผล อภิปรายผล และข้อเสนอแนะ
10. รวบรวมเอกสาร และจดั ทำรปู เลม่

ขนั้ การสรุปผลโครงงาน
11. นำเสนอโครงงาน
12. สรุปและประเมนิ ผลโครงงาน
9.2 ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง
การศึกษาในครั้งน้ี จะทำการศึกษาเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อ โดยเลือกตัวอย่างแบบ

เฉพาะเจาะจง เป็นกรณีศึกษาเฉพาะราย ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ ซึ่งเป็นผู้ประกอบการเลี้ยงไก่เนื้อ ในบ้านช่องลม
ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ ที่เลี้ยงไก่เนื้อ แบบโรงเรือนเปิด เป็นฟาร์มขนาด
16 X 100 เมตร เล้ยี งไกเ่ นือ้ ท้ังสนิ้ จำนวน 25,000 ตวั

9.3 เคร่อื งมือที่ใชใ้ นการดำเนนิ โครงงาน
เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถาม การสัมภาษณ์ การสังเกต

จากผู้ประกอบการเลี้ยงไก่เนื้อ ซึ่งประกอบด้วย ข้อมูลทั่วไป ของผู้ประกอบการ ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกบั
ฟารม์ ไกเ่ นอ้ื และตน้ ทนุ ในการประกอบอาชพี เลยี้ งไก่เนื้อ

9.4 การเกบ็ รวบรวมขอ้ มูล
9.4.1 ลกั ษณะของข้อมูล สามารถแบง่ ไดเ้ ป็น 2 ประเภท ดงั น้ี
1) ข้อมูลเชิงปริมาณ (Quantitative Data) คือ ข้อมูลที่เป็นตัวเลขหรือนำมา

ให้รหัสเป็นตวั เลข ซ่ึงสามารถนำไปใช้วิเคราะหท์ างสถิติได้ โดยวเิ คราะห์จากเงนิ ลงทุนที่ใชใ้ นการเล้ียง
ไก่ ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นในการเลี้ยงไก่รวมถึงการปันส่วนต้นทุนในการผลิต รายได้จากการขายไก่ และ
กำไรขาดทุนทเี่ กดิ ขน้ึ จากการเลยี้ งไก่

2) ข้อมูลเชิงคุณภาพ (Qualitative Data) คือ ข้อมูลที่ไม่ใช่ตัวเลข ไม่ได้มีการ
ให้รหัสตัวเลขที่จะนำไปวิเคราะห์ทางสถิติ แต่เป็นข้อความหรือข้อสนเทศ ได้จากการสรุปถึงลักษณะ
ของการศึกษาข้อมูลตา่ ง ๆ ที่ได้เก็บรวบรวม ซึ่งกล่าวถึงข้อมูลทัว่ ไปของผูป้ ระกอบการเลี้ยงไก่ ข้อมูล
ทั่วไปเก่ียวกับฟารม์ ไก่

9.4.2 แหล่งที่มาของข้อมูล แหล่งข้อมูลที่สำคัญ ได้แก่ บุคคลเช่นผู้ให้สัมภาษณ์
ผู้กรอกแบบสอบถาม บุคคลที่ถูกสังเกต เอกสารทุกประเภท และข้อมูลสถิติจากหน่วยงาน รวมไปถึง
ภาพถ่าย แผนที่ แผนภูมิ หรือแม้แต่วัตถุ สิ่งของ ก็ถือเป็นแหล่งข้อมูลได้ทั้งสิ้น โดยทั่วไปสามารถจัด
ประเภทข้อมลู ตามแหลง่ ทม่ี าได้ 2 ประเภท ดังนี้

1) ข้อมูลปฐมภมู ิ (Primary Data) คอื ข้อมลู ทผ่ี ูว้ จิ ัยเก็บขนึ้ มาใหม่เพื่อ ตอบสนอง
วัตถุประสงค์การวิจัยในเรื่องนั้น ๆ โดยเฉพาะ การเลือกใช้ข้อมูลแบบปฐมภูมิ ผู้วิจัยจะสามารถ
เลอื กเกบ็ ข้อมลู ไดต้ รงตามความต้องการและสอดคล้องกบั วตั ถปุ ระสงค์ ตลอดจนเทคนิคการวิเคราะห์
ผู้ศึกษาได้ทำการเก็บข้อมูลที่มาจากภายในฟาร์มเลี้ยงไก่เนื้อที่ทำการศึกษา รวมถึงการสัมภาษณ์
เจ้าของฟาร์มเลี้ยงไก่เนื้อ นอกจากนี้ ผู้ศึกษายังได้เข้าไปศึกษาการปฏิบัติงานจริงที่ฟาร์มเลี้ยงไก่เน้ือ
เพื่อดูการปฏิบัติงานตั้งแต่ขั้นตอนแรกของการเลี้ยงไก่เนื้อ จนถึงขั้นตอนการจัดจำหน่ายว่า
มีกระบวนการทำงานเป็นอย่างไรเพื่อให้เห็นถึงกิจกรรมที่เกิดขึ้นจริงในทุก ๆ ขั้นตอน และสามารถ
นำผลที่ได้จากการสังเกตมาประกอบการวิเคราะห์กิจกรรมที่เกิดขึ้นทั้งหมดของฟาร์มเลี้ยงไก่เนื้อ
ไดซ้ ง่ึ จะนำไปสขู่ ้นั ตอนการ วเิ คราะหต์ น้ ทุนการผลิต ตามทฤษฎีและแนวคิดเก่ยี วกับผลตอบแทนต่อไป

2) ข้อมูลทุติยภูมิ (Secondary Data) คือ ข้อมูลต่าง ๆ ที่มีผู้เก็บหรือรวบรวมไว้
ก่อนแล้ว เพียงแต่นักวิจัยนำข้อมูลเหล่านั้นมาศึกษาใหม่ เช่น ข้อมูลสำมะโนประชากร สถิติจาก
หน่วยงาน และเอกสารทุกประเภท ช่วยให้ผูว้ จิ ัยประหยัดค่าใช้จ่าย ไม่ต้องเสียเวลากับการเก็บข้อมลู
ใหม่ และสามารถศึกษาย้อนหลังได้ ทำใหท้ ราบถงึ การเปลี่ยนแปลงและแนวโนม้ การเปลี่ยนแปลงของ
ปรากฏการณ์ที่ศึกษา แต่จะมีข้อจำกัดในเรื่องความครบถ้วนสมบูรณ์ เนื่องจากบางครั้งข้อมูลที่มีอยู่
แล้ว ไม่ตรงตามวัตถุประสงค์ของเรื่องที่ผู้วิจัยศึกษา และปัญหาเรื่องความ น่าเชื่อถือของข้อมูล
ก่อนจะนำไปใช้จึงต้องมีการปรับปรุงแก้ไขข้อมูล และเก็บข้อมูลเพิ่มเติมจากแหล่งอื่นในบางส่ วนท่ี
ไม่สมบูรณ์ ผู้ศึกษาได้ทำการเก็บรวบรวมข้อมูล จากสรุปรายการรับจ่ายของฟาร์มเลี้ยงไก่เนื้อ
กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ สมุด
จดรายการตา่ ง ๆ ทะเบียนคุม นอกจากนี้ ผู้วิจัยยังได้ศึกษาเกีย่ วกับการเลี้ยงไกเ่ นื้อ เช่น ความรู้ทั่วไป
เกี่ยวกับการเลี้ยงไก่เนื้อ โรงเรือนใชใ้ นการเลี้ยงไก่เนื้อ วัสดุอุปกรณ์ วิธีการเลี้ยงไกเ่ นื้อ การให้อาหาร
ซึ่งได้จากการรวบรวมเอกสารที่เกี่ยวข้อง เช่น หนังสือ เอกสารทางวิชาการ งานวิจัย และเอกสาร
อนื่ ๆ ที่เกีย่ วข้อง เป็นตน้

9.5 เครื่องมอื ท่ใี ชใ้ นการดำเนินโครงงาน

เครอ่ื งมือท่ีใช้ในการดำเนินโครงงานเปน็ เคร่ืองมือที่ใชใ้ นการเก็บรวบรวมข้อมูล เพื่อให้ได้

มาซึ่งคำตอบตามวัตถุประสงค์ของโครงงาน ศึกษาต้นทุนและผลตอบแทนการเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา

ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ โดยการใช้แบบสัมภาษณ์

ท่ีได้ออกแบบขน้ึ เพอื่ ให้รองรับวัตถุประสงค์ของการศึกษาโครงงาน แบง่ ออกเปน็ 2 สว่ น ดงั น้ี

แบบสมั ภาษณ์เพื่อการศึกษาและจัดทำโครงงาน
โครงงานศึกษาตน้ ทุนและผลตอบแทนการเลยี้ งไกเ่ นื้อ
กรณศี ึกษา ฟาร์มราตรี ร่งุ เชตุ บ้านชอ่ งลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมอื ง จังหวดั อตุ รดิตถ์
ส่วนท่ี 1 คำชีแ้ จง
1.1 วัตถุประสงค์ของโครงงาน
1.1.1 เพื่อศึกษาสภาพท่วั ไปของการเล้ียงไกเ่ น้ือ
1.1.2 เพื่อศึกษาต้นทุนการเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว
อำเภอเมอื ง จงั หวัดอุตรดิตถ์
1.1.3 เพื่อศึกษาผลตอบแทนการเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม
ตำบลหาดงิว้ อำเภอเมือง จงั หวดั อุตรดติ ถ์
1.2 รายละเอยี ดของโครงงาน
1.2.1 โครงงานน้ีจดั ทำข้ึนเพื่อ ศกึ ษาตน้ ทุนและผลตอบแทนการเลีย้ งไก่เนื้อ กรณศี กึ ษา
ฟาร์มราตรี รงุ่ เชตุ บา้ นชอ่ งลม ตำบลหาดง้ิว อำเภอเมอื ง จังหวัดอุตรดติ ถ์
1.2.2 โครงงานนี้เป็นส่วนหนึ่งของรายวิชา โครงงาน รหัสวิชา 30201-8501 ภาคเรียนที่ 2
ปกี ารศกึ ษา 2564 เป็นการพัฒนาการเรียนรแู้ ละทักษะทางด้านบญั ชขี องผ้เู รยี น
1.2.3 ข้อตกลงในการศึกษาโครงงานศึกษา ต้นทุนและผลตอบแทนการเลี้ยงไก่เนื้อ
กรณศี ึกษาฟารม์ ราตรี บา้ นชอ่ งลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมอื ง จังหวัดอตุ รดิตถ์ ในการให้ขอ้ มูลในแบบ
สัมภาษณ์ จะไม่ให้เกิดผลกระทบที่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อผู้ให้ข้อมูล บุคคลอื่น หรือหน่วยงาน
ทีเ่ กย่ี วข้อง
1.2.4 การศึกษาและจัดทำโครงงานในครั้งนี้ มีความมุ่งหวังที่จะให้เกิดประโยชน์และ
ผลสมั ฤทธ์ิที่ดตี อ่ การเรียนรู้ของผู้เรียนจากการปฏิบตั ิงานจริง ส่งเสรมิ การมีส่วนร่วมระหว่างนักศึกษา
และชมุ ชนรว่ มกนั พัฒนาการดำเนินงานให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลอยา่ งยงั่ ยืน
ส่วนท่ี 2 รายละเอยี ดของกิจการ
ตอนที่ 1 ข้อมูลท่ัวไป
1.1 ชื่อกิจการ………………………………………………………………………………………………….……...
1.2 ช่อื เจ้าของกจิ การ…………………………………………………………………………………………..…..
1.3 ลกั ษณะกิจการ…………………………………………………………………………………………………..
1.4 ระยะเวลาดำเนินกิจการ………………………………………………………………………………………
1.5 ผลิตภัณฑ์………………………………………………………………………………………………………….
1.6 ชอ่ งทาง/สถานทจ่ี ัดจำหน่าย………………………………………………………………………………..
1.7 จำนวนพนกั งาน………………………………………………………………………………………………….
1.8 แนวคิดในการเรมิ่ ต้นประกอบธุรกิจ………………………………………………………………………
1.9 อนื่ ๆ…………………………………………………………………………………………………………………

ตอนที่ 2 ข้อมูลดา้ นการบรหิ ารจดั การและการเงินของกิจการ

รายการ รายละเอียด จำนวนเงนิ หมายเหตุ

1.ขอ้ มลู การลงทุน
1.1 เงนิ ทุนหมุนเวียน
1.1.1 เงนิ สดและเงนิ ฝากธนาคาร
1.1.2 วัสดุสำนักงาน/วัสดสุ ิ้นเปลือง
1.1.3 อน่ื ๆ
1.2 ทีด่ ิน อาคาร และอปุ กรณ์
1.2.1 ทีด่ ิน
1.2.2 อาคาร
1.2.3 อปุ กรณ์
1.3 แหล่งเงนิ ทนุ อ่ืน ๆ
1.3.1 เงนิ กู้ธนาคาร
1.3.2 เงินกู้สหกรณ์ (ระบ)ุ
1.3.3 เงินกนู้ อกระบบ
1.3.4 อ่นื ๆ

2. ขอ้ มูลดา้ นการจำหนา่ ย
2.1 สินคา้ และบรกิ าร (…………………………………)
2.1.1 ปรมิ าณ
2.1.2 ราคาขาย

3. ขอ้ มลู ปริมาณการผลติ (หนว่ ยผลติ )
3.1 สนิ ค้า…………………………………………………….
3.1.1 ต่อเดอื น
3.1.2 ต่อสปั ดาห์
3.1.3 ตอ่ วนั

4. ข้อมลู ต้นทุนการผลิต (DM + DL + MOH)
4.1 วัตถดุ ิบทางตรง
4.1.1 …………………………………………………….
4.1.2 …………………………………………………….
4.1.3 …………………………………………………….
4.2 ค่าแรงงานทางตรง
4.2.1 …………………………………………………….
4.2.2 …………………………………………………….

รายการ รายละเอยี ด จำนวนเงิน หมายเหตุ

4.2.3 …………………………………………………….
4.3 คา่ ใชจ้ ่ายในการผลติ

4.3.1 วตั ถดุ ิบทางอ้อม
4.3.2 คา่ แรงงานทางอ้อม
4.3.3 ค่าใชจ้ ่ายในการผลติ อ่ืน ๆ
4.2.4 …………………………………………………….
4.2.5 …………………………………………………….
5. ค่าใชจ้ ่ายในการดำเนนิ งาน
5.1 ค่าใชจ้ า่ ยในการขาย
5.1.1 …………………………………………………….
5.1.2 …………………………………………………….
5.1.3 …………………………………………………….
5.2 คา่ ใชจ้ ่ายในการบริหาร
5.2.1 …………………………………………………….
5.2.2 …………………………………………………….
5.2.3 …………………………………………………….
6. ข้อมลู ดา้ นการดูแลผลิตภณั ฑ์
6.1 สถานท่ี
6.1.1 …………………………………………………….
6.2 ระยะเวลา
6.2.1 …………………………………………………….
7. ขอ้ มลู อืน่ ๆ
7.1………………………………………………………….
7.2………………………………………………………….
ตอนที่ 3 ข้อเสนอแนะอ่นื ๆ

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

.……………………………………………………………………………………………………………………………………………..

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

9.6 การวิเคราะห์ข้อมลู
ต้นทุน (Cost) หมายถึง มูลค่าของปัจจัยนำที่นำมาใช้ใน โครงการ เพื่อให้เกิดผลผลิต

หรือความสญู เสีย ทงั้ หมดทเี่ กิดจากการมีโครงการ
ตน้ ทุนการผลิต (Production Cost) หมายถึง คา่ ใช้จา่ ยในการดำเนินกิจกรรมทางการ

ผลิตเพื่อให้ได้มาซึ่งผลิตภัณฑ์ที่ดี มีคุณภาพ ตามความต้องการของลูกค้า ต้นทุนการผลิต
ประกอบดว้ ย

9.6.1 ต้นทุนด้านวัสดุ/วัตถุดิบ (Material Cost) เป็นค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับวัสดุ
อปุ กรณ์ เครอ่ื งมอื ท่ีใช้ในการผลติ ทัง้ ทางตรงและทางออ้ ม ดังน้ี

9.6.1.1 วัสดุทางตรง (Direct Material Cost) คือ วัสดุหรือวัตถุดิบที่ใช้เพื่อ
การผลิตโดยตรง โดยส่วนมากมักจะเป็นส่วนประกอบหนึ่งของผลิตภัณฑ์ เช่น ยางรถยนต์มียางเป็น
วัตถุดิบทางตรง ปากกา มีพลาสติกและหมึกเป็นวัตถุดิบทางตรง เป็นต้น จำนวนในการใช้งานวัสดุ
หรอื วัตถดุ บิ ทางตรงนจ้ี ะแปรผนั กบั หน่วยในการผลติ โดยตรง

9.6.1.2 วัสดทุ างอ้อม (Indirect Material Cost) เชน่ วสั ดุ เครือ่ งมือ อุปกรณ์
ที่ใช้สนับสนุนในการผลิตโดยส่วนมากจะไม่แปรผันกับปริมาณการผลิตโดยตรง เช่น กระดาษทราย
ผา้ เช็ดมอื กาว ตะปู เปน็ ต้น

9.6.2 ต้นทุนด้านแรงงาน (Labor Cost) เป็นค่าใช้จ่ายด้านแรงงานในการทำงานและ
ผลิตสินค้าเพื่อให้เกิดผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป สามารถแบ่งออกได้คล้ายๆ กับต้นทุนวัตถุ คือ ค่าใช้จ่าย
ด้านแรงงานทางตรง และค่าจา่ ยด้านแรงงานทางอ้อม ดังน้ี

9.6.2.1 ค่าใช้จ่ายด้านแรงงานทางตรง (Direct Labor Cost) เช่น ค่าจ้าง
รายวันเงินเดอื นของพนักงานฝ่ายผลติ ซึง่ จะแปรผันกบั ปรมิ าณการผลิตโดยตรง

9.6.2.2 คา่ ใช้จ่ายด้านแรงงานทางอ้อม (Indirect Labor Cost) เช่น เงินเดือน
ของพนักงานขาย เงนิ เดือนของผจู้ ดั การ เงนิ ดือนของวิศวกร ค่าใชจ้ า่ ยเหล่านีจ้ ะไมแ่ ปรผันกับปริมาณ
ในการผลิตโดยตรง

9.6.3 ค่าใช้จ่ายโรงงาน หรือค่าโสหุ้ยในการผลิต (Overhead Cost) เป็นค่าใช้จ่าย
ที่นอกเหนือจากค่าใช้จ่ายของวัสดุ และค่าใช้จ่ายด้านแรงงาน เช่น ค่าสาธารณูปโภค ค่าเช่าโรงงาน
ค่าบำรุงรกั ษาเครอ่ื งจักร สวัสดิการตา่ ง ๆ เปน็ ต้น
ตน้ ทุนการผลิต = วัตถดุ ิบทางตรง + คา่ แรงงานทางตรง + ค่าใชจ้ ่ายในการผลิต

ตน้ ทนุ การผลติ ต่อหน่วย = (วัตถดุ บิ ทางตรง + คา่ แรงงานทางตรง + คา่ ใชจ้ า่ ยในการผลติ )

จำนวนหน่วยท่ีผลิตได้

กำไรสุทธิ คือ รายได้สุทธิ ช่วยบอกมูลค่าผลการดำเนินงานของบริษัทหลังรวมหรือ

หักรายการทั้งหมดในงบกำไรขาดทุนเรียบร้อยแล้ว เป็นตัวเลขที่มีประโยชน์สำหรับนักลงทุนในการ

ประเมินรายได้ที่เกินรายจ่ายของบริษัท ตัวเลขนี้ปรากฏในงบกำไรขาดทุนของบริษัทและเป็นตัวบ่งบอก

ถงึ ความสามารถในการทำกำไรของบริษัท เขยี นเปน็ สตู รการคำนวณไดด้ ังน้ี

รายได้
หกั ตน้ ทุนขาย
กำไรข้นั ตน้
หกั คา่ ใชจ้ า่ ยในการดำเนินงาน
กำไรสุทธิ

อัตรากำไรสุทธิ (NPM) แสดงถึงความสามารถในการทำกำไรสุทธิ เปรียบเทียบกับยอดขาย
ทำให้ทราบถึงความสามารถในการทำกำไรสุทธิของกิจการภายหลังจากการหักค่าใช้จ่ายทุกรายการ
แลว้ ใชว้ ัดความสามารถของบริษทั ในการควบคุมต้นทุนและค่าใช้จา่ ยต่าง ๆ เขียนเปน็ สตู รการคำนวณ
ได้ดังนี้

อัตรากำไรสทุ ธิ = กำไรสทุ ธิ x 100
ขายสุทธิ

อัตรากำไรขั้นต้น หมายถึง อัตราส่วนแสดงประสิทธิภาพในการหากำไร โดยคิดเทียบกับ
ค่าขายสินค้าสุทธิซึ่งเป็นอัตราส่วนที่สำคัญ เพราะแสดงถึงความสามารถของฝ่ายจัดการว่ามี
ประสทิ ธภิ าพหรือมีความสามารถเพยี งใด เขยี นเป็นสตู รการคำนวณไดด้ งั น้ี

อัตรากำไรขน้ั ตน้ = กำไรขั้นตน้ x 100
ขายสทุ ธิ

10. งบประมาณท่ีดำเนนิ การ (ระบุรายการ /แผนเงิน) 450 บาท
10.1หมวดคา่ ใช้สอย ( 700 บาท) 150 บาท
10.1.1 ค่าน้ำมนั รถจกั รยานยนต์ 100 บาท
10.1.2 ค่าปรน้ิ เอกสาร
10.1.3 ค่าเขา้ เลม่ โครงงาน 115 บาท
10.2 หมวดคา่ วสั ดุ ( 375 บาท) 50 บาท
10.2.1 กระดาษ 80 บาท
10.2.2 กระดาษสี 100 บาท
10.2.3 อุปกรณ์ตกแต่ง 30 บาท
10.2.4 ฟิวเจอร์บอร์ฉลุลาย
10.2.5 กาวสองหนา้

11. นยิ ายศพั ทเ์ ฉพาะ

11.1 ต้นทุน หมายถึง ค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงไก่เนื้อ ประกอบด้วย ค่าลูกไก่ ค่าอาหาร ค่าน้ำ

คา่ ไฟ ค่าแรงงาน เป็นต้น

11.2 ผลตอบแทน หมายถึง รายได้จากการจำหน่ายไก่เนื้อ ของกรณีศึกษาการเลี้ยงไก่เนื้อ

ฟาร์มราตรี หม่บู ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมือง จังหวดั อตุ รดติ ถ์

11.3 ไก่เนื้อ หมายถึง ไก่ที่เลี้ยงขุนเพื่อบริโภคเนื้อเป็นหลัก ไก่เนื้อ เป็นคำที่เรียกรวม ๆ

ซง่ึ จะประกอบด้วย ไกก่ ระทง ไก่ไข่ตวั ผูข้ นุ และไก่พื้นเมอื งขนุ เป็นตน้

11.4 ไก่เนื้อพันธุ์คอบบ์ หมายถึง เป็นชื่อสายพันธุ์ของไก่เนื้อ มีสีผิวสีเหลือง ขนนกสีขาว

หมู สี แี ดงสด เน้อื มีขนาดใหญ่ เพ่ิมนำ้ หนักได้อย่างรวดเร็ว

11.5 ไก่กระทง หมายถงึ ไก่ที่เลีย้ งเพอ่ื บรโิ ภคเนื้อเป็นหลักและมีอายุในการเล้ียงส้นั ปัจจุบัน

ไก่กระทงได้ถกู ปรับปรุงพนั ธุ์ให้มีการเจรญิ เติบโตเร็ว ใหเ้ นื้อมาก อายุการเลยี้ งส้ันลง

11.6 FCR (Feed Conversion Ratio) หมายถึง ตัวเลขชี้วัด คุณภาพของอาหาร คือ

อัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อหรือ อัตราการแลกเนื้อ ซึ่งตัวเลขจากการคำนวณจะบ่งบอกถึง

ประสทิ ธิภาพของอาหารว่า อาหารสัตว์ชนดิ นัน้ มคี ณุ ภาพดหี รอื ไม่

12. บรรณานุกรม

ศ.ดร.ชยั ภูมิ บัญชาศกั ดิ์ ภาควชิ าสัตวบาล คณะเกษตร มหาวทิ ยาลัยเกษตรศาสตร์. (2563). ไกเ่ นื้อใน
ประเทศไทย ผู้นำมาตรฐานโลกปลอดภัยไร้สารเร่งโต สืบค้นเมื่อ 31 ธันวาคม 2564. จาก
https://www.bangkokbiznews.com/prnews/biz2u/273045.

อุทัย คันโธ. (2554). โมเดลคานวณต้นทุนการผลิตไก่เนื้อในประเทศไทย สืบค้นเมื่อ 31 ธันวาคม 2564.
จาก https://esd.kps.ku.ac.th/kuk-conference/img/gallery/article_10/pdf.

ฐญามน วงค์การณ์ ณฐั ภรณ์ งานดี ปทั นา ยานะแก้ว และคณะ. (2562). การวเิ คราะห์รายได้ ค่าใช้จ่าย
และตน้ ทุนของการเลย้ี งไก่ไขก่ รณีศกึ ษา อาทติ ย์ฟารม์ . สบื ค้มเมอื่ 31 ธนั วามคม 2564. จาก
https://erp.mju.ac.th/openFile.aspx?id=MzkyMTUz&method=inline&fbclid=IwAR.

ณชิ ารีย์ ทองคำ. (2558). การศึกษากระบวนการเปรียบเทยี บต้นทุนและผลตอบแทนการเลี้ยงไก่เน้ือแบบ
วิธีประกันราคาในโรงเรือนแบบปิดเกษตรกร จังหวัดระยอง. สืบค้นเมื่อ 2 มกราคม 2565. จาก
http://digital_collect.lib.buu.ac.th/dcms/files/56920245.

จรนิ ทร นามขาน และจุฑาธิป จนั ทร์ทรง. การวเิ คราะห์โครงสร้างต้นทุนและผลตอบแทนการทำนา. (2559). สบื ค้น
เม่ือ 2 มกราคม 2565. จาก http://research.bkkthon.ac.th/abstac/ab_06012563093505.

การผลิตสัตว์ปีก (ผศ.ดร.ประภากร ธาราฉาย, 2560). การเลี้ยงไก่กระทง. สืบค้นเมื่อ 2 มกราคม 2565.
จาก http://www.as2.mju.ac.th/E-Book/t_prapakorn/202560.pdf

กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (24 มิถุนายน 2563). ความหมายของต้นทุนการผลิต. สืบค้นเมื่อ 5 มกราคม
2565. จาก https://bsc.dip.go.th/th/category/sale-marketing/sm-productioncost.

กรุงเทพธุรกิจ. (6 กุมภาพันธ์ 2565). ต้นทุนการเลี้ยงไก่พื้นบ้านแบบธรรมชาติ. สือค้นเมื่อ 5 มกราคม
2565. จาก https://research.rmutsb.ac.th/fullpaper/2556/2556239509836.pdf

พวงเพชร ปฏญิ าณานุวตั (2554). แนวทางการกำไรและผลตอบแทนจากธรุ กจิ . สืบคน้ เมอื่ 5 มกราคม

2565. จาก https://www.bangkokbiznews.com/blogs/columnist/112795

รองศาสตราจารย์ดุษฎี พรหมทัต. (2556)การศึกษาจัดการมลพษิ จากฟาร์มเล้ียงไกเ่ นือ้ ในโรงเรอื นระบบปิด.

สืบคน้ เมอื่ 10 มกราคม 2565. จาก http://library1.nida.ac.th/termpaper6/sd/2554/19731.pdf

สำนักการค้าสินค้า กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ. (2564). การผลิตเนื้อไก่และผลิตภัณฑ์ ของ

ไทย ปี 2564. สืบค้นเมอ่ื 10 มกราคม 2565. จาก https://api.dtn.go.th/

จริ าวัฒน์ สุริยจันทร์. (2558). การศึกษานี้เป็นการประเมินต้นทุนและความเสี่ยงในการผลิตอาหารไก่ไข่

โดยฟาร์มและการจ้างการผลิต กรณีศึกษาวฒั นาฟารม์ . สืบคน้ เม่อื 13 มกราคม 2565. จาก

http://cmuir.cmu.ac.th/handle/6653943832

ไพรัช ทองขัน และคณะ. (2557).การผลิตไก่เนื้อของเกษตรกรในจังหวัดเพชรบูรณ์. สืบค้นเมื่อ 20

มกราคม 2565. จาก https://www.stou.ac.th/thai/grad_stdy/masters/

กลุ่มตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. อัตรากำไรขั้นต้น อัตรากำไรสุทธิ. สบื คน้ เมือ่ 25

มกราคม 2565. จาก https://www.set.or.th/set/education/knowledgedeta

กรมสรรพากร. พระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยหักค่าสึกหรอ

และค่าเส่ือมราคาของทรัพย์สิน (ฉบับท่ี 145)พ.ศ. 2527 ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.

ให้ไว้ ณ วันที่ 15 มกราคม พ.ศ.2527เป็นปีที่ 39 ในรัชกาลปัจจุบัน . สืบค้นเมอื่

25 มกราคม 2565. จาก https://www.rd.go.th/2369.html

กรมธนารกั ษ.์ สรปุ ราคาประเมินทุนทรัพยท์ ดนิ รอบบัญชปี ี พ.ศ.2559-2562. สืบคน้ เม่อื 27 มกราคม

2565. จาก file:///C:/Users/ASUS/Downloads/

13. การติดตามและการประเมนิ ผลโครงงาน

เป้าหมาย ตวั ชี้วดั ความสำเร็จ การประเมนิ ผลโครงงาน

1. ทราบต้นทนุ วัตถุดิบ คา่ แรงงาน ทราบถึงต้นทุน วัตถดุ ิบ - สถติ ิที่ใช้วิเคราะห์
และคา่ ใช้จ่ายในการผลติ คา่ แรงงาน และคา่ ใช้จ่าย
ในการผลติ ในการเลี้ยงไก่ - โปรแกรมคอมพวิ เตอร์
เนอ้ื วเิ คราะห์

2. ทราบถงึ ผลตอบแทนในการเลี้ยง ทราบถึงผลตอบแทนใน - สถติ ทิ ีใ่ ช้วิเคราะห์
ไกเ่ น้ือ การเลีย้ งไก่เน้ือท่ีแท้จรงิ
- โปรแกรมคอมพวิ เตอร์
วิเคราะห์

----------------------------------------------- -----------------------------------------------
(นางสาวชุตภิ า ตคิ ำ) (นางสาวณัฐนันท์ ลาดใหล)
........../................../..........
........../................../..........

-----------------------------------------------
(นางสาวสรญั ญา ขัดส)ี
........../................../..........

-----------------------------------------------
(ครูเบญจพร อ่ำแจ้ง)
........../................../..........

ภาคผนวก ข
แบบสมั ภาษณ์

แบบสัมภาษณเ์ พอื่ การศึกษาและจัดทำโครงงาน
โครงงานศกึ ษาตน้ ทุนและผลตอบแทนการเลย้ี งไกเ่ นอ้ื
กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี ร่งุ เชตุ บา้ นช่องลม ตำบลหาดง้ิว อำเภอเมอื ง จงั หวัดอตุ รดติ ถ์
สว่ นที่ 1 คำช้ีแจง
1.1 วตั ถปุ ระสงค์ของโครงงาน
1.1.1 เพื่อศึกษาสภาพทวั่ ไปของการเลี้ยงไก่เนื้อ
1.1.2 เพื่อศึกษาต้นทุนการเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว
อำเภอเมอื ง จังหวดั อุตรดติ ถ์
1.1.3 เพื่อศึกษาผลตอบแทนการเลี้ยงไก่เนื้อ กรณีศึกษา ฟาร์มราตรี รุ่งเชตุ บ้านช่องลม
ตำบลหาดงิว้ อำเภอเมอื ง จังหวัดอตุ รดิตถ์
1.2 รายละเอยี ดของโครงงาน
1.2.1 โครงงานน้จี ดั ทำข้ึนเพื่อ ศกึ ษาตน้ ทนุ และผลตอบแทนการเลยี้ งไก่เนื้อ กรณศี กึ ษา
ฟาร์มราตรี รงุ่ เชตุ บา้ นช่องลม ตำบลหาดง้วิ อำเภอเมือง จังหวดั อุตรดติ ถ์
1.2.2 โครงงานนี้เป็นส่วนหนึ่งของรายวิชา โครงงาน รหัสวิชา 30201-8501 ภาคเรียนที่ 2
ปกี ารศึกษา 2564 เป็นการพฒั นาการเรยี นรู้และทักษะทางดา้ นบญั ชขี องผู้เรียน
1.2.3 ข้อตกลงในการศึกษาโครงงานศึกษา ต้นทุนและผลตอบแทนการเลี้ยงไก่เนื้อ
กรณศี กึ ษาฟาร์มราตรี บา้ นชอ่ งลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมืองจังหวัดอุตรดิตถ์ ในการให้ข้อมูลในแบบ
สัมภาษณ์ จะไม่ให้เกิดผลกระทบที่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อผู้ให้ข้อมูล บุคคลอื่น หรือหน่วยงาน
ที่เก่ียวข้อง
1.2.4 การศึกษาและจัดทำโครงงานในครั้งนี้ มีความมุ่งหวังที่จะให้เกิดประโยชน์และ
ผลสมั ฤทธิ์ที่ดีตอ่ การเรยี นรู้ของผู้เรยี นจากการปฏิบัติงานจริง ส่งเสรมิ การมสี ่วนรว่ มระหว่างนักศึกษา
และชุมชนรว่ มกนั พัฒนาการดำเนินงานให้เกดิ ประสิทธภิ าพและประสิทธผิ ลอยา่ งยัง่ ยืน
สว่ นท่ี 2 รายละเอียดของกจิ การ
ตอนที่ 1 ข้อมลู ทั่วไป
1.1 ชอื่ กิจการ………………………………………………………………………………………………….……...
1.2 ช่อื เจ้าของกจิ การ…………………………………………………………………………………………..…..
1.3 ลักษณะกจิ การ…………………………………………………………………………………………………..
1.4 ระยะเวลาดำเนนิ กิจการ………………………………………………………………………………………
1.5 ผลติ ภัณฑ์………………………………………………………………………………………………………….
1.6 ช่องทาง/สถานที่จดั จำหน่าย………………………………………………………………………………..
1.7 จำนวนพนกั งาน………………………………………………………………………………………………….
1.8 แนวคดิ ในการเรม่ิ ตน้ ประกอบธุรกจิ ………………………………………………………………………
1.9 อนื่ ๆ…………………………………………………………………………………………………………………

ตอนที่ 2 ข้อมูลดา้ นการบริหารจัดการและการเงินของกจิ การ

รายการ รายละเอยี ด จำนวนเงิน หมายเหตุ

1.ขอ้ มลู การลงทนุ
1.1 เงินทุนหมนุ เวยี น
1.1.1 เงนิ สดและเงนิ ฝากธนาคาร
1.1.2 วัสดสุ ำนกั งาน/วสั ดสุ ิ้นเปลือง
1.1.3 อ่ืน ๆ
1.2 ท่ดี ิน อาคาร และอุปกรณ์
1.2.1 ท่ีดนิ
1.2.2 อาคาร
1.2.3 อุปกรณ์
1.3 แหล่งเงนิ ทนุ อื่น ๆ
1.3.1 เงินกู้ธนาคาร
1.3.2 เงินกู้สหกรณ์ (ระบุ)
1.3.3 เงินกูน้ อกระบบ
1.3.4 อน่ื ๆ

2. ขอ้ มลู ดา้ นการจำหนา่ ย
2.1 สนิ ค้าและบรกิ าร (…………………………………)
2.1.1 ปริมาณ
2.1.2 ราคาขาย

3. ขอ้ มูลปริมาณการผลิต (หน่วยผลิต)
3.1 สินค้า…………………………………………………….
3.1.1 ตอ่ เดอื น
3.1.2 ต่อสปั ดาห์
3.1.3 ตอ่ วัน

4. ข้อมูลต้นทุนการผลติ (DM + DL + MOH)
4.1 วัตถุดบิ ทางตรง
4.1.1 …………………………………………………….
4.1.2 …………………………………………………….
4.1.3 …………………………………………………….
4.2 ค่าแรงงานทางตรง
4.2.1 …………………………………………………….
4.2.2 …………………………………………………….

รายการ รายละเอยี ด จำนวนเงิน หมายเหตุ

4.2.3 …………………………………………………….
4.3 คา่ ใชจ้ า่ ยในการผลติ

4.3.1 วัตถุดิบทางอ้อม
4.3.2 ค่าแรงงานทางอ้อม
4.3.3 ค่าใช้จ่ายในการผลิตอ่ืน ๆ
4.2.4 …………………………………………………….
4.2.5 …………………………………………………….
5. ค่าใชจ้ า่ ยในการดำเนนิ งาน
5.1 ค่าใชจ้ า่ ยในการขาย
5.1.1 …………………………………………………….
5.1.2 …………………………………………………….
5.1.3 …………………………………………………….
5.2 ค่าใชจ้ า่ ยในการบรหิ าร
5.2.1 …………………………………………………….
5.2.2 …………………………………………………….
5.2.3 …………………………………………………….
6. ขอ้ มูลด้านการดแู ลผลิตภัณฑ์
6.1 สถานที่
6.1.1 …………………………………………………….
6.2 ระยะเวลา
6.2.1 …………………………………………………….
7. ข้อมลู อน่ื ๆ
7.1………………………………………………………….
7.2………………………………………………………….
ตอนที่ 3 ขอ้ เสนอแนะอื่น ๆ

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

.……………………………………………………………………………………………………………………………………………..

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

.………………….………………………………………………………………………………………………………………………….

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

ภาคผนวก ค

ภาพการดำเนนิ งาน

โครงงาน ศึกษาตน้ ทุนและผลตอบแทน การเล้ยี งไกเ่ น้อื กรณศี กึ ษา
ฟาร์มราตรี บ้านช่องลม ตำบลหาดงิ้ว อำเภอเมืองจังหวดั อตุ รดิตถ์

การเตรียมความพร้อมก่อนน้ำไกล่ งเลา้
การขนสง่ ลกู ไก่

ขน้ั ตอนการขนลูกไกเ่ ข้าเลา้
ข้นั ตอนการปล่อยลูกไกล่ งเลา้

ลกู ไก่อายุ 1 วนั
ไก่อายุ 28 วัน

การจบั จำหน่ายไก่เนื้อ
การชัง่ น้ำหนักไก่

นำมูลไก่ใสถ่ งุ เพอ่ื จำหน่าย
ทำความสะอาดโรงเรือน

ทำความสะอาดโดยการฉดี นำ้ แรงดันสูง
ทำความสะอาดอปุ กรณเ์ ลย้ี งไก่

การจดั ทำรปู เล่มโครงงาน
การนำเสนอโครงงาน

เอกสารแสดงการจบั และช่งั น้ำหนกั ไก่





ภาคผนวก ง
ประวตั ิผศู้ ึกษา

ประวัตสิ ่วนตัว

ช่อื : นางสาวชุตภิ า ตคิ ำ
ช่อื เล่น : หมี
รหสั นกั ศกึ ษา : 63302010041
วนั /เดอื น/ปี เกิด : วนั ที่ 25 ตลุ าคม 2544
อายุ : 20 ปี
เบอร์ : 0994162853
ทอี่ ยู่ : 114 หมู่ 1 บา้ นวงั ดนิ ตำบลวงั ดนิ อำเภอเมือง จังหวดั อตุ รดติ ถ์ 53000
E-mail : [email protected]
ประวตั ิการศึกษา :

- จบการศึกษาระดบั มัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนบ้านวังดิน
- จบการศึกษาระดบั ประกาศนยี บตั รวชิ าชพี ช้นั ปีท่ี 1-3 วิทยาลัยอาชวี ศึกษาอตุ รดิตถ์
- ปัจจุบันกำลังศึกษาระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงปีที่ 2 ที่วิทยาลัยอาชีวศึกษา
อตุ รดติ ถ์

ประวตั ิสว่ นตัว

ชือ่ : นางสาวณฐั นันท์ ลาดใหล
ชื่อเล่น : เนย
รหัสนักศกึ ษา : 63302010044
วัน/เดอื น/ปี เกิด : วันที่ 9 ธนั วาคม 2542
อายุ : 22 ปี
เบอร์ : 0931706021
ที่อยู่ : 81 หมู่ 2 บ้านชอ่ งลม ตำบลหาดงวิ้ อำเภอเมืองอุตรดิตถ์ จังหวัดอตุ รดิตถ์ 53000
E-mail : [email protected]
ประวัติการศึกษา :

- จบการศกึ ษาระดับมัธยมศกึ ษาตอนต้น โรงเรยี นทบั กฤชพฒั นา
- จบการศกึ ษาระดบั ประกาศนียบัตรวิชาชพี ช้นั ปที ี่ 1-3 วิทยาลัยอาชวี ศกึ ษาอตุ รดติ ถ์
- ปัจจุบันกำลังศึกษาระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงปีที่ 2 ที่วิทยาลัยอาชีวศึกษา
อตุ รดิตถ์

ประวัตสิ ่วนตัว

ช่ือ : นางสาวสรญั ญา ขดั สี
ชอ่ื เล่น : นอ้ ย
รหัสนักศกึ ษา : 63302010063
วัน/เดือน/ปี เกดิ : 20 เมษายน 2543
อายุ : 21 ปี
เบอร์ : 0645807570
ท่ีอยู่ : 115 หมู่ 5 บ้านง้วิ งาม ตำบลงวิ้ งาม อำเภอเมืองอุตรดิตถ์ จงั หวดั อตุ รดิตถ์ 53000
E-mail : [email protected]
ประวตั กิ ารศึกษา :

- จบการศึกษาระดับมธั ยมศกึ ษาตอนต้น โรงเรียนเตรยี มอดุ มศกึ ษาอตุ รดิตถ์
- จบการศกึ ษาระดบั ประกาศนยี บัตรวชิ าชีพชั้นปีที่ 1-3 วิทยาลัยอาชวี ศึกษาอุตรดติ ถ์
- ปัจจุบันกำลังศึกษาระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงปีที่ 2 ที่วิทยาลัยอาชีวศึกษา
อตุ รดติ ถ์