พุทธศาสนสุภาษิต

พุทธศาสนสุภาษิต
นำเสนอ
คุณครู

อรสา ศรีภา

จัดทำโดย
นายธาวิน เมฆฉาย 3/12 เลขที่6

โย จ ปุตฺตานมสฺสโว

โย, จะ, ปุด-ตา-นะ-มัด-สะ-โว

บุตรที่เชื่อฟังบิดามารดา เป็นบุตรที่ประเสริฐ

สุขา มตฺเตยฺยตา โลเก

สุขา มัด-เตย-ยะ-ตา โลเก

เคารพรักและบำรุงมารดาบิดา นำมาซึ่งความสุข

ทนฺโต เสฏฺโฐ มนุสฺเสสุ

ทัน-โต เสต-โถ มะ-นุด-เส-สุ

ผู้ฝึกตนได้ คือผู้ประเสริฐที่สุดในหมู่มนุษย์

มตฺตญฺญุตา สทา สาธุ

มัด-ตัน-ยุ-ตา สะ-ทา สาทุ

ความรู้จักประมาณ ทำประโยชน์ให้สำเร็จทุกเมื่อ

อตฺตา หิ กิร ทุมฺทโม

อัด-ตา หิ กิ-ระ ทุม-ทะ-โม

ตนนั่นแล ฝึกได้ยาก

สุทนฺโต วต ทเมถ

สุ-ทัน-โต วะ-ตะ ทะ-เม-ถะ

ผู้ฝึกตนดีแล้ว ควรฝึกผู้อื่น

สมคฺคา สขิลา โหถ

สะ-มัค-คา สะ-ขิ-ลา โห-ถะ

จงมีความประนีประนอมกัน

วิวาทํ ภยโต ทิสฺวา

วิ-วา-ทัง ภะ-ยะ-โต ทิด-สะ-หวา

จงเห็นความทะเลาะวิวาท เป็นภัย

อิจฺฉา นรํ ปริกสฺสติ

อิด-ฉา นะ-รัง ปะ-ริ-กัส-สะ-ติ

ความอยาก ย่อมชักพาคนไปต่างๆ

กุทฺโธ ธมฺมํ น ปสฺสติ

กุด-โท ทัม-มัง นะ ปัส-สะ-ติ



เมื่อโกรธ มักมองไม่เห็นธรรม

สีลเมว อิธ อคฺคํ

สี-ละ-เม-วะ อิ-ธะ อัค-คัง

ศีลเท่านั้น เป็นเลิศในโลกนี้

อตฺตา ว เสยฺโย ปรมา

อัด-ตา วะ เสย-โย ปะ-ระ-มา

ตนเองนั่นแหล่ะ เป็นสิ่งสำคัญ

ปญฺญา ว ธเนน เสยฺโย

ปัน-ยา วะ ทะ-เน-นะ เสย-โย

ปัญญา ประเสริฐกว่าทรัพย์

สกมฺมุนา โหติ ผลูปปตฺติ

สะ-กัม-มุ-นา โห-ติ ผะ-ลู-ปะ-ปัด-ติ

การงานจะประสบผลสำเร็จ เพราะลงมือทำ

อตฺตานํ อติมญฺญสิ

อัด-ตา-นัง อะ-ติ-มัน-ยะ-สิ

ไม่ควรดูหมิ่นตนเอง

จิตฺตํ ภาวิตํ กมฺมนิยํ โหติ

จิด-ตัง พา-วิ-ตัง กัม-มะ-นิ-ยัง โห-ติ

จิตที่อบรมแล้ว ย่อมทำการงานให้สำเร็จ

มา จิตฺตสฺส วสํ คมิ

มา จิด-ตัด-สะ วะ-สัง คะ-มิ

อย่าเผลอไปตามกระแสจิต

ตโต ญาติ มาตาปิตุ

ตะ-โต ญาติ มา-ตา-ปิ-ตุ



ร่มเงาแห่งบิดามารดา ย่อมอำนวยความสุขให้

จิตฺตํ คุตฺตํ สุขาวหํ

จิตตัง คุตตัง สุขาวะหัง

จิตที่ระวังดีแล้ว ย่อมนำความสุขมาให้

หทยสฺส สทิสี วาจา

หะ-ทะ-ยัด-สะ, สะ-ทิ-สี, วา-จา

วาจาเช่นเดียวกับใจ