ภาษาบาลี สนั สกฤต
คายมื ภาษาบาลี สนั สกฤต
ภาษาบาลี ภาษาสนั สกฤต
1. ใช้สระ อะ อา อิ อู เอ โอ เช่น อิสี อตุ ุ กณั หา 1. ใช้สระ อะ อา อิ อู เอ โอ และเพ่ิม ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ ไอ
เอา เช่น ฤษี ฤดู กฤษณ์ อารยะ ไศล
อริยะ เสล อิสริยะ โมลี โบราณ
ไอศวรรย์ เมาลี เปาราณ
2. ใช้ ส เช่น สาสนา สิสสะ สนั ติ สิริ วิสาสะ 2. ใช้ ศ ษ เช่น ศาสนา ศิษย์ ศานติ ศรี
สาลา สีสะ สกุ กะ สญู พิศวาส ศาลา ศีรษะ ศกุ ร์ ศนู ย์
3. ใช้ ฬ เช่น จฬุ า กีฬา บีฬ ครฬุ เวฬรุ ิยะ 3. ใช้ ฑ เช่น จฑุ า กรีฑา บีฑา ครฑุ ไพฑูรย์
4. ใช้พยญั ชนะเรียงพยางค์ เช่น กิริยา สามี 5. ใช้อกั ษรควบกลา้ พยญั ชนะประสม เช่น
ฐาน ถาวร ปทมุ เปม ปิ ยะ ปฐม ปชา
ปกติ ภทั ท ปี ติ จิต กริยา สวามี สถาน สถาวร ปัทมะ
เปรม ปรียะ ประถม ประชา ปรกติ
ภทั ร ปรีติ จิตร
5. ใช้พยญั ชนะสะกดและตวั ตามตวั เดียวกนั เช่น 5. ใช้ตวั รร แทน รฺ (ร เรผะ) เช่น ธรรม
ธมั ม กมั ม มคั ค สคั ค สพั พ วณั ณ กรรม มรรค สวรรค์ สรรพ วรรณ
6. มีหลกั ตวั สะกดตวั ตาม 6. มีหลกั ตวั สะกดตวั ตามต่างจากภาษาบาลี
หลักตวั สะกดตัวตามสาหรบั
สงั เกตคาที่มาจากภาษาบาลี
1. จกั กะ ปัจจบุ นั
ภกิ ขุ ปัจฉิม
2.
บคุ คล ทพั พี
พยคั ฆ์ อทิ ธิ
3. สงั ข์ มณฑล
สนั ติ สญั ญา
4.
ตวั ย ตามด้วย ย
วลั ลภ อยั ยกิ า ตวั ล ตามดว้ ย ล
อสั สมั กลั ละ ตวั ส ตามด้วย ส
แบบฝึกหัด
ใหน้ กั เรียนนำคำต่อน้ ใี ส่ลงในตำรำงใหถ้ ูกตอ้ ง
เขม (ป.) เกษม (ส.) มัสยา (ส.) มัจฉา (ป.) อคั คี (ป.) อคั นี (ส.)
ภรรยา (ส.) ภริยา (ป.) ศกึ ษา (ส.) สกิ ขา (ป.) อกั ษร (ส.) อกั ขระ (ป.)
ภิกษุ (ส.) ภกิ ขุ (ป.) อปั สร (ส.) อจั ฉรา (ป.) บุปผา (ป.) บษุ บา (ส.)
วัตถุ (ป.) วัสดุ (ส.) ปฏริ ูป (ป.) ภาษา (ส.) วรรณคดี(ส.) ปัสสาวะ(ป.)