นิทานเรื่อง สุนัขจิ้งจอกกับพวงองุ่น

สุนัขจิ้งจอกกับ
พวงองุ่น

-1-

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ป่าผืนใหญ่ที่เหล่าสัตว์ได้อาศัยพักพิง
เกิดความแห้งแล้งกันดาร มีแหล่งน้ำและอาหารไม่เพียงพอต่อ
การประทังชีวิต เจ้าสุนัขจิ้งจอกที่อาศัยอยู่ที่แห่งนี้มาเนิ่นนาน
จึงตัดสินใจออกเดินทางด้วยหวังใจว่าจะเจอกับแหล่งหากิน
อันอุดมสมบูรณ์ มันเริ่มเดินรอนแรมอยู่หลายวัน ไม่ได้กินแม้
กระทั่งน้ำสักหยดจนเริ่มหมดแรง "เอายังไงล่ะเรา เดินมาไกล
ขนาดนี้แล้วยังไม่เจออะไร ควรตัดใจแล้วกลับไปที่เดิมดีไหม
นะ" สุนัขจิ้งจอกผู้หิวโหยบ่นกับตัวเอง "ไหน ๆ ก็มาแล้ว เดิน
ต่อไปอีกหน่อยก็แล้วกันนะ" มันจึงรุดหน้าเดินต่อไปอย่างอ่อน

แรง

-2-

เดินมาได้สักพักไม่ทันเหนื่อยนัก เจ้าสุนัขจิ้งจอก
ก็เหลือบไปเห็นองุ่นพวงโตแดงฉ่ำน่ากิน

"นี่ไง ! โชคดีแล้วเรา เจอองุ่นพวงใหญ่ขนาดนี้ ถ้า
ได้ลิ้มลองคงหวานฉ่ำและอิ่มท้องหลายวันแน่ ๆ"

สุนัขจิ้งจอกไม่รอช้ ารีบกระโดดคว้าองุ่นใน
ทันใด "ฮึบ ! อีกนิดเดียว... ฮึบ !" เจ้าสุนัขส่งเสียง
ให้กำลังใจตัวเองอย่างฮึกเหิม แต่ทำอย่างไรก็ยัง

กระโดดไม่ถึงพวงองุ่นสักที

-3-

"ลองกระโดดจากหินก้อนนั้นดู น่าจะทุ่นแรงและเอื้อมถึงองุ่น
พวงนี้ง่ายขึ้นอยู่นะ" ว่าแล้วสุนัขจิ้งจอกจึงเดินไปยังก้อนหิน
นั้น พร้อมกระโดดขึ้นจนสุดแรง "ฮึบ ! โธ่ อีกเพียงเอื้อมก็จะ
ได้ลิ้มรสองุ่นแล้ว" สุนัขจิ้งจอกบ่นอย่างท้อใจ แล้วพยายาม

ขึ้นไปบนก้อนหินเพื่อกระโดดอีกครั้ง "ฮึบ !" สุดท้ายมันก็
พลาด ไม่อาจคว้าองุ่นมากินได้ "อันที่จริงองุ่นพวงนี้ก็ไม่
เห็นจะน่ากินสักเท่าไรนัก ถ้าเรากัดเข้าไปอาจเปรี้ยวจี๊ดจน
กินไม่ไหวเลยก็ได้" สุนัขจิ้งจอกแสร้งบ่นแล้วเดินทางต่อด้วย
ความหิวโซ พร้อมหลอกตัวเองในใจเรื่อยไปว่า "ฉันมีความ
อดทนและความพยายามนะ แต่องุ่นพวงนั้นคงเปรี้ยวเกินที่

ฉันจะกินได้"

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :



เมื่อคิดจะทำสิ่งใดก็ควรทำให้สุดกำลังที่มี
อย่ายอมแพ้แม้ว่าสิ่ งนั้นต้องใช้ เวลานานเพียงใด
ก็ตาม เพราะสุดท้ายแล้วความพยายามจะนำมา
ซึ่ งผลลัพธ์ที่ดีกว่าเสมอ ดังนั้นเด็ก ๆ จึงไม่ควรทำ
ตามสุนัขจิ้งจอกผู้มัวโทษสิ่งอื่นรอบตัว แต่กลับ
ลืมนึกไปว่าตนเองนั่นแหละที่ไม่พยายามมากพอ

จั ด ทำ โ ด ย

4 สาวแซ่บซ่า