พอ่ คา้ ขายเกลอื กับเจา้ ลาขี้เกยี จ
บทนำ�
นับนพันปีมาแล้ว ทนี่ ทิ านอสี ปยังคงครองใจนักอา่ น โดยเฉพาะเด็กๆ ทว่ั ทกุ มมุ โลก
เพราะเปน็ นทิ านที่มีทงั้ ความสนุกสนาน และให้คตสิ อนใจแก่ผูอ้ ่านในแต่ละเรือ่ งซงึ่ ไม่
เคยลา้ สมยั และนำ�มาใช้แก้ไขปัญหาและใชเ้ ป็นหลักในการดำ�เนินชีวติ ปลูกฝงั ทัศนคติ
และจริยธรรมในแง่มุมต่างๆไดเ้ ปน็ อย่างดเี ชน่ เดียวกบั นทิ านเรง่ื ต่างๆท่นี ำ�มารวบรวม
ไว้ในเล่มน้ใี นรูปเล่มท่กี ะทดั รดั และเนือ้ หาที่กระชบั แตย่ ังคงความสนกุ สนานและมคี ติ
สอนใจท้ายเร่อื งตามแบบฉบบั ของนทิ านอสี ปอย่างครบครนั
กาลคร้งั หน่งึ นานมาแลว้ มพี ่อค้าคนหน่ึง
ในหมูบ่ า้ นเล็กๆ
อาชีพของเขาคือเป็นคนขนส่งเครอื่ ง
เทศต่างๆในหมู่บ้าน
เขาเล้ียงลาตวั หนง่ึ พอ่ คา้ มักจะเอาของ
วางบนหลังเจา้ ลาแลว้ พามันไปท่ตี ลาด
เพอื่ ขายของ
เขารู้ว่าเจา้ ลาน้นั สำ�คัญต่อธุรกิจ
ของเขาเงยี บเปน็ อยา่ งมาก
สบายจงั เลย
เจ้าลาน้นั ไดร้ ับการดูแลเปน็ อยา่ งดี
จะจากพอ่ ค้า
ไดก้ ินอาหารดีๆได้ท่ีนอนดๆี
ได้อยูอ่ ย่างสบาย
งำ�่
งำ�่
งำ�่
อรอ่ ยจงั
แตเ่ จ้าลาคิดในใจวา่ ’’ไม่อยากทำ�งานเลยเรา
อยากอยู่แบบสบายๆ’’
ต้องทำ�งานอีก
แลว้ หรอ
เพราะวา่ แต่ละวนั การเดินทางสง่ สนิ คา้ อยู่
ห่างไกลจากหมูบ่ ้านเปน็ อย่างมากเจา้ ลาไม่
ชอบทำ�งานการขนสง่ ซักเทา่ ไหร่
อยู่มาวนั นึงเพอื่ นของพอ่ คา้ บอกเขา
วา่ ที่ตลาดต้องการเกลือมาอย่างมาก
หลงั จากนน้ั พอ่ คา้ จึงจัดหาเกียร์มาได้ 20
กระสอบเอาไวข้ าย
พ่อขาจงึ นำ�กระสอบเกลือมาใส่ทหี่ ลงั เจ้าลา
แต่หลงั จากน้นั พอ่ คา้ ก็คดิ วา่ ลุกไม่ไหวมาก
เกนิ ไปพอ่ ค้าจงึ นำ�กระสอบเกลือออกใหอ้ นั นึง
พอพอ่ ค้านำ�เกลอื มาขายท่ตี ลาดได้จน
หมดให้พ่อค้ามรี ายไดเ้ พม่ิ ขึน้ เป็นอยา่ ง
มาก
อยู่มาวันหนง่ึ ทีเ่ ขาใช้ประจำ�ถูกปิด
ซอ่ มแซมอยู่ขอดงึ เส้นทางหนงึ่ ท่ีมแี ม่น้ำ�
ลำ�ธารแทน
ในระหว่างการเดินทางแมน่ ำ้ �เจ้าลาเดนิ
ตกหลมุ ในแม่น้ำ�ทำ�ใหเ้ จา้ ลาจงไปครง่ึ ตัวและ
ยงั ทำ�ใหเ้ จ้าลาใจมาก
หลังจากท่ีพอ่ ค้าช่วยเจ้าลาขน้ึ มาจากน้ำ�
แต่เจ้าน้ันรูส้ ึกเบาท่หี ลงั เป็นอยา่ งมากทำ�ให้
พอ่ ค้าไมไ่ ด้ไปขายเส้ือท่ีตลาด
เจ้าลาจงึ รู้ได้ว่าถา้ ทำ�ใหเ้ กลือหายไปอีก
ครง้ั เจา้ ลาจะไดไ้ ม่ตอ้ งทำ�งานอีก
เจา้ ลาทำ�แบบเดมิ เหมอื นเมื่อวานครง้ั แต่
คร้งั น้ีพอ่ คา้ รู้แล้วว่าทำ�ไมเจา้ ลาทำ�แบบน้ี
พ่อคา้ จงึ จะหาวธิ ีเอาคนื
วันตอ่ มาพ่อคา้ นำ�กระสอบมาใส่ทหี ลัง
เหมอื นอย่างเคยแตค่ ร้ังน้ีเจา้ ลาแปลกใจวา่
”เอ้ แปลกจงั ทำ�ไมไม่รูส้ ึกสักทห่ี ลังเลยไม่
เป็นไรเดย๋ี ววันนก้ี ท็ ำ�ให้หายไปอีกต้องทำ�งาน
พอเจ้าลามาถึงแมน่ ้ำ�อกี ครง้ั เจ้าวง่ิ ลงไปใน
น้ำ�โดยทนั ทีทนั ใดนั้นเจา้ ลารูส้ ึกว่าหลังหนกั
มากจะทำ�ให้เจ้าลุกข้ึนจากนำ้ �ไม่ไดห้ ลงั จาก
นั้นจงึ ถูกลงโทษ
หลังจากน้นั เจ้าลาไม่กล้าน่ังในแมน่ ำ้ �อีก
เลย
ชว่ ยเจา้ ลากบั พอ่ ค้าไปตลาดหน่อย!
จดั พมพ์,จัดจำ�หนา่ ยโดย
ศูนย์สง่ เสรมิ รกั การอา่ น (สงวนลขิ สทิ ธ์ิตามพระราชบัญญัติ)
208/38-39 ซ.โชดดี ก.จรญั สนทิ วงศ์ ต.บา้ นชอ่ งหล่อ
อ.บากอกนอ้ ย จ.กรุงเทพ
โทร.0-2418-0729 , 0-2411-4948
fax. 0-2412-4765
เล่าเร่ือง:พ่ีอ้ยุ
ภาประกอบ: ศราวธุ สุขลำ�อางค์
พสิ ูจน์อักษร:สมาพร สุขลำ�อางค์