E-book คำ ยืม ยื ภาษา เขมร วิชวิาภาษาไทย
สารบับั บั ญบั ญ คำคำคำคำคำคำยืยืยื ยื มยื มยื มภภาาษษาาเเขขมมรร 1 หหลัลัลั ลั กลั กลั กกกาารรสัสัสั สั งสั งสั งเเกกตตภภาาษษาาเเขขมมรร 2 ลัลัลั ลั กลั กลั กษษณณะะคำคำคำคำคำคำภภาาษษาาเเขขมมรรใในนภภาาษษาาไไททยย 3 กกาารรยืยืยื ยื มยื มยื มคำคำคำคำคำคำภภาาษษาาเเขขมมรรมมาาใใช้ช้ช้ ช้ใช้ช้ในนภภาาษษาาไไททยย 4 สสมมาาชิชิชิ ชิ กชิ กชิ กกกลุ่ลุ่ลุ่ลุ่มลุ่ลุ่ม 5
คำคำคำคำยืยื ยื ม ยื มภาษาเขมร ที่ที่ที่ ที่ มที่ มที่ มาาขขอองงภภาาษษาาเเขขมมรร - รับเข้ามาจากหลายสาเหตุ เช่น การค้า สงคราม การเมือง การปกครอง วัฒนธรรม เพราะมี อาณาเขตใกล้กัน เเละมี มีการยืมภาษามาตั้งแต่ ก่อนสมัยสุโขทัยจนถึงอยุธยาตอนต้น เนื่องจากพบ หลักฐานต่างๆ ที่เป็นอักษรขอมและเนื้อหาคำ ยืม ภาษาเขมรปะปนจำ นวนมาก - ได้รับอิทธิพลจากภาษาบาลี และภาษาสันสกฤต จากอิทธิพลของศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธ นอกจากนี้ยังมีอิทธิพลจากภาษาอื่น ๆ เช่น ภาษาไทย ภาษาฝรั่งเศส ภาษาเวียดนาม ฯลฯ ซึ่งเป็นผลมาจาก การติดต่อ 1
หลัลั ลั ก ลั กการสัสัสั ง สั งเกตภาษาเขมร 1.มักเป็นคำ โดด(ที่อาจต้องแปลเพิ่ม) 2.มักสะกดด้วย จ ญ ร ล ส #เจ้าหญิงรักลูกสาว 3.ส่วนใหญ่ไม่มีรูปวรรณยุกต์ 4.นิยมใช้อักษรนำ และควบกล้ำ 5.มักขึ้นต้นด้วย บัง บัน บรร บำ 6.มักขึ้นต้นด้วย สระอำ 7.เป็นคำ แพลง(การแปลงเสียง/ พยัญชนะ) 2
มักจะสะกดด้วย จ ญ ร ล เช่น เผด็จ บำ เพ็ญ กำ ธร ถกล ตรัส.มักเป็นคำ ควบกล้ำ เช่น ไกร ขลัง ปรุง มักใช้ บัง บัน บำ นำ หน้าคำ ที่มีสองพยางค์ เช่น บัง บังคับ บังคม บังเหียน บังเกิด บังคล บังอาจ บัน บันได บันโดย บันเดิน บันดาล บันลือ บำ เพ็ญ บำ บัด บำ เหน็จ บำ บวง นิยมใช้อักษรนำ เช่น สนุก สนาน เสด็จ ถนน เฉลียว เป็นต้น คำ เขมรส่วนมากใช้เป็นราชาศัพท์ เช่น ขนง ขนอง เขนย เสวย บรรทม เสด็จ โปรด เป็นต้น มักแผลงคำ ได้ เช่น ข แผลงเป็น กระ เช่น ขดาน เป็น กระดาน เช่น ขจอก เป็น กระจอก 1. 2. 3. 4. 5. ลัลั ลั ก ลั กษณะคำคำคำคำภาษาเขมรในภาษาไทย 3
ยืมมาใช้โดยตรง เช่น กระดาน กระท่อม กะทิ บัง โปรด ผกา เป็นต้น ยืมเอาคำ ที่แผลงแล้วมาใช้ เช่น กังวล บำ บัด แผนก ผจัญ ยืมทั้งคำ เดิมและคำ ที่แผลงแล้วมาใช้ เช่น เกิด-กำ เนิด ขลัง-กำ ลัง เดิน-ดำ เนิน ตรา-ตำ รา บวช-ผนวช ใช้เป็นคำ สามัญทั่วไป เช่น ขนุน เจริญ ฉงน ถนอม สงบ ใช้เป็นคำ ในวรรณคดี เช่น ขจี เชวง เมิล สดำ สลา เป็นต้น ใช้เป็นคำ ราชาศัพท์ เช่น เขนาย ตรัส ทูล บรรทม เสวย นำ มาใช้ทั้งเป็นภาษาพูดและภาษาเขียน 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. การยืมคำ ภาษาเขมร มาใช้ในภาษาไทย การยืมคำ ภาษาเขมร มาใช้ในภาษาไทย 4
ด.ช. อัครวินทร์ ปันทา เลขที่4 ด.ช. เปรมรพีสุวพงษ์ เลขที่16 ด.ช.พัทธนันท์ เสร็จกิต เลจที่18 ด.ช.ภัทรกร กิจไพบูลย์เลขที่19 ด.ช.ภูมิสิริ เชาว์มั่งคง เลขที่20 สมาชิชิชิ ก ชิ กกลุ่ลุ่ลุ่มลุ่ 5
จบ