นูรฟาดีละห์ อภิบาลแบ รหัส 406318019

บูกู บาฮาซา

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

นูรฟาดีละห์ อภิบาลแบ

บูกู บาฮาซา

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

นูรฟาดีละห์ อภิบาลแบ

-ก- บูกู บาฮาซา

คำนิ ยม

หนั งสือเล่มนี้ .. เป็นหนั งสือที่มีคุณค่า เพราะ
กว่าที่นั กศึกษาจะเรียบเรียงเรื่องราว บันทึกภาพ และ
จัดทำเป็นรูปเล่มได้ ต้องอาศัยความมุมานะ อุตสาหะ
ความเพียรพยายามในการจัดทำอย่างมาก

ในฐานะของครู.. ที่เห็นกระบวนการทำ
นวัตกรรมชิ้นนี้ ของนั กศึกษาทุนครูรัก(ษ์)ถิ่น รุ่นที่ 1
ตั้งแต่เริ่มต้นจนเป็นรูปเล่มสมบูรณ์ รู้สึกภาคภูมิใจ
ในตัวนั กศึกษาที่มีความมุ่งมั่น ตั้งใจ เรียงร้อยตัอักษร
เรื่องราว และภาพประทับใจที่เกิดขึ้นในภูมิลำเนาของ
ตนเอง ทุกๆตัวอักษร และทุกๆเรื่องราวที่นั กศึกษา
ถ่ายทอด ล้วนมีความหมาย เพราะได้เห็นถึงวิถีชีวิตของ
ชุมชนที่นั กศึกษาอาศัยอยู่

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-ข- บูกู บาฮาซา

ขอให้นวัตกรรมชิ้นนี้ .. เป็นจุดเริ่มต้นของ
การเรียนรู้ เป็นบทเรียน เป็นความภาคภูมิใจ และ
เป็นเสมือนหนึ่ งตัวแทนของความตั้งใจ ขอให้
นั กศึกษาจดจำเรื่องราวการ ได้มาซึ่งหนั งสือเล่มนี้
จะเป็นเครื่องเตือนใจให้นั กศึกษา รู้ว่า.. คุณค่าของ
การเรียนรู้มักจะสำเร็จเสมอ ​

ด้วยความภูมิใจในตัวศิษย์รักทุก
อ.ดร. สมฤดี ปาละวัล

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-ค- บูกู บาฮาซา

คำนำ

บูกู บาฮาซาเล่มนี้ เป็นหนั งสือเสริมทักษะ
การอ่านภาษาไทย พํฒนาขึ้นในโครงงานยกระดับ
คุณภาพการเรียนรู้ด้านการอ่าน การเขียน และการ
วิเคราะห์ของนั กเรียนในระดับชั้นประถมศึกษา ทั้งนี้
เรื่องราวในหนั งสือเล่มนี้ ใช้อ้างอิงจากเรื่องจริงใน
ชุมชน ซึ่งในแต่ละเรื่องอาจจะมีเรื่องราวหลาย
ต้นฉบับ ที่ล้วนแต่มีคุณค่าสำหรับผู้เขียน

บูกู บาฮาซา นั บเป็นหนั งสือที่ตอบโจทย์
ความต้องการของท้องถิ่น และผลิตโดยคนในท้อง
ถิ่น เพื่อเด็กในท้องถิ่นอย่างแท้จริง

หวังเป็นอย่างยิ่งว่า บูกู บาฮาซาเล่มนี้ จะ
ช่วยเสริมทักษะด้านการอ่าน การเขียนภาษาไทย
และการคิดได้ดียิ่งขึ้น หากมีข้อผิดพลาดประการใด
ผู้จัดทำต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ด้วย ขอบคุณค่ะ

(นางสาวนูรฟาดีละห์ อภิบาลแบ)
ผู้จัดทำ

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-จ- บูกู บาฮาซา

สารบัญ 1-4
5-7
เขื่อนบางลางชุมชนน่ าอยู่ 8-10
เรื่องที่ ๑ เรื่องเล่าเขื่อนบางลาง 11-13
เรื่องที่ ๒ จับปลาบึกด้วยมือเปล่า 14-16
เรื่องที่ ๓ เหลือไว้แค่ชื่อ 17-20
เรื่องที่ ๔ ปล่อยปลาสู่เขื่อน 21-24
เรื่องที่ ๕ เกาะป๊อปคอร์น 25-28
เรื่องที่ ๖ ล่องแพแลธรรมชาติ 29-31
เรื่องที่ ๗ ก๋วยเตี๋ยวบนแพ 32-36
เรื่องที่ ๘ ตาดีกาสัมพันธ์
เรื่องที่ ๙ มัสมั่นหน่ อไม้
เรื่องที่ ๑๐ บ้านปอเอาะ

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-1- บูกู บาฮาซา

เรื่องเล่าเ
ขื่อนบางลาง

ในชั่วโมงเรียน วิชาประวัติศาสตร์ของ
นั กเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่5/1
ครูฟาเดล: หลังจากที่เราเรียนเนื้ อหากันแล้ว ท้าย
คาบของวันนี้ ถ้าทุกคนตั้งใจเรียน ครูมีเรื่องจะเล่าให้
พวกเราฟังด้วยนะครับ
นักเรียน: วันนี้ ผม จะเป็นเด็กดีครับครู
ครูฟาเดล: ดีมากครับ งั้นเรามาเริ่มบทเรียนในวันนี้
กันเลยครับ ก่อนหมดเวลา 15 นาทีสุดท้าย ครู
ฟาเดลก็ตั้งใจจะเล่าเรื่องที่สั ญญาไว้ต้นคาบกับเด็กๆ
รางวัลสำหรับความตั้งใจของทุกๆ คน
ครูฟาเดล: เอาละครับ เหลือเวลาอีก 15 นาที วันนี้
พวกเราน่ ารักกันทุกคนเลย ดังนั้ น ครูจะเล่าเรื่อง
ตามที่สั ญญาครับ
นักเรียน: เย้ ครูฟาเดล
น่ ารักที่สุดเลยครับ/ค่ะ

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-2- บูกู บาฮาซา

ครูฟาเดล: ครูอยากเห็น
พวกเราทุกคนน่ ารักทุกวัน
และทุกคาบเลย ถ้าเป็นแบบนั้ นจริงๆ ครูสัญญาว่าจะ
มาเล่าให้ฟังบ่อยๆเลยครับ และครูฟาเดลก็ได้ตั้ง
คำถามก่อนการเล่าเรื่องให้เด็กๆ ได้คิดกัน
ครูฟาเดล: นั กเรียนรู้ไหมว่า ทำไมโรงเรียนของเรา
ถึงได้ชื่อว่า โรงเรียนเขื่อนบางลาง
ชามิล: ผมขอตอบครับครู เพราะว่าโรงเรียนของเรา
อยู่หน้ าเขื่อนบางลางและใกล้เขื่อนด้วยครับ
ครูฟาเดล: ส่วนที่ชามิลตอบถูกต้องครับ โรงเรียน
ของเราก็ได้ตั้งเชื่อว่าเขื่อนบางลางนั่ นเอง แล้วมีใคร
พอจะบอกครูได้บ้าง ว่าเขื่อนบางลางที่เราเห็นๆ กัน
นั้ น มีไว้เพื่ออะไร นั กเรียนต่างพากันเงียบและหาคำ
ตอบกับตัวเอง
ครูฟาเดล: เอาละเด็กๆ ในวันนี้ ครูเลยจะมาเล่าเรื่อง
เขื่อนบางลางให้พวกเราทุกคนได้ฟังกันครับ

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-3- บูกู บาฮาซา

เนื่ องจากบ้านของเราที่เราอาศัยอยู่กันนี้ มีสภาพ
ภูมิประเทศหลากหลาย ส่ว
นใหญ่เป็นภูเขาสูงสลับซับ
ซ้อนกับพื้นที่ราบ ประกอบด้วยเขามากมาย มีผืนน้ำที่
กว้างใหญ่ ที่เกิดจากการก่อสร้างเขื่อนในระหว่าง
หุบเขา และเป็นต้นกำเนิ ดของแหล่งน้ำสำคัญหลาย
สายอย่างแม่น้ำปัตตานี และรวมถึงแม่น้ำสายบุรีด้วย
ที่พิเศษมากไปกว่านั้ น เขื่อนบางลางเป็นโรงผลิต
ไฟฟ้าพลังน้ำอเนกประสงค์แห่งแรกของภาคใต้ของ
เราเลยนะ คนทั้งภาคใต้ของเราต่างก็ใช้ไฟฟ้าจาก
เขื่อนบางลางแห่งนี้ รวมทั้งโรงเรียนและบ้านของ
พวกเราทุกคนด้วยนะ มันช่างเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ และ
น่ ายินดีมากๆ

นักเรียน : โห มันยิ่งใหญ่จริงๆ
ครับครู บ้านเรานี่ มีอะไรที่เราไม่รู้จักมันดีอีกเยอะเลย
นะครับ เด็กๆทุกคนก็ต่างรู้สึก
และพูดออกมาในทาง
เดียวกัน

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-4- บูกู บาฮาซา

ครูฟาเดล: ใช่แล้วครับนั กเรียน สำหรับเรื่องเล่าของ
เขื่อนบางลาง มีใครมีประเ
ด็นคำถามอะไรอยากจะ
ถามคุณครูอีกไหมครับ เมื่อครูฟาเดลเห็นว่าเด็กๆไม่มี
คำถามแล้วจึงขอตัวจบบทเรียนและเรื่องเล่าของวันนี้
ไว้เพียงเท่านี้ และนั กเรียนทุกคนก็ต่างรู้สึกภูมิใจใน
บ้านเกิดของตัวเองอย่างล้นหลาม ดีใจที่ได้เกิดมาใน
ชุมชนที่แสนจะสวยงามแห่งนี้ .

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-5- บูกู บาฮาซา

เหลือไว้แค่ชื่อ

ตกดึกของวันหนึ่ ง ขณะที่มูฮำหมัดกำลัง
รู้สึกตื่นเต้นกับการได้ไปโรงเรียนวันแรก เพราะเป็น
เทอมแรกที่ย้ายมาเรียนที่โรงเรียนเขื่อนบางลางแห่ง
นี้ แต่เดิมมูฮำหมัดเรียนที่โรงเรียนตลาดปรีกี บ้าน
เกิดของคุณแม่ที่ปัตตานี นึ กถึงการไปโรงเรียนวัน
แรก และยิ้มด้วยดวงตาเป็นประกาย ขณะที่พ่อกับแม่
เดินมา
แม่:ลูก ทำไมยังไม่เตรียมตัวเข้านอนอีกจ๊ะ พรุ่งนี้ เรา
ต้องไปโรงเรียนกันตั้งแต่เช้า ถ้าอิดออดแม่โกรธนะ
(พูดพร้อมรอยยิ้มเชิงตักเตือน)
มูฮำหมัด:ผมไม่มีทางสายหรอกครับแม่ ผมยังตื่นเต้น
กับการต้องตื่นไปโรงเรียนใหม่
แต่เช้าอยู่เลยครับ และสำหรับ
วันนี้ ผมมีเรื่องจะเล่าให้พ่อกับ
แม่ฟังเยอะแยะ เลยครับและ
ลูกน้ อยก็ยังคงเป็นเด็กที่ช่างพูด
ช่างจาเหมือนเดิม
แม่ : ไหน ? พ่อกับแม่อยากฟังแล้วเขื่อนบางลางชุมชนน่าอยู่

-6- บูกู บาฮาซา

มูฮำหมัด: ในตอนเช้าที่พ่อไปส่งผมที่โรงเรียน ผม
ประหม่ามากๆเลยครับ ผมไม่รู้จักใครเลย แต่และแล้ว
ก็มีเด็กคนหนึ่ งเดินเข้ามาหาผม ตัวเขาสูงกว่าผมอีก
นะแม่ เขาหล่อด้วยครับ (มูฮำหมัดยังคงอธิบายถึงรูป
ลักษณ์ ของเด็กผู้ชายที่ตัวเองได้ไปเจออย่างละเอียด)
แม่: แล้วลูกได้เป็นเพื่อนกับเขาแล้วใช่ไหม ทำตัวดีๆ
กับเขาหรือเปล่า
มูฮำหมัด: แน่ นอนครับแม่ ผมแบ่งขนมที่แม่ใส่ใน
กระเป๋าให้มุมินด้วยนะครับ ผมทำดีไหม ?
ผู้เป็นพ่อหลังจากที่ได้ยินบทสนทนาที่ยืดยาวของ
ลูกชายได้หัวเราะออกมา พร้อมกับลูบหัวอย่างเอ็นดู
พ่อ: ทำดีมากลูกพ่อ แต่อย่าลืมทำดีกับเพื่อนคนอื่นๆ
ด้วยนะ เพราะคนอื่นๆก็ถือว่าเป็นเพื่อนลูกแล้วทุกคน
ว่าแต่มุมินที่ว่าบ้านอยู่ไหนล่ะ ?
มูฮำหมัด: จริงด้วยผมลืมบอกเรื่องบ้านของมุมินไป
เลย บ้านเขาอยู่สนามบินครับ (ในห้วงความคิด เอ๊ะ!
ทำไมถึงชื่อว่าหมู่บ้านสนามบินกันนะ) และไม่ทัน
ขาดคำ มูฮำหมัดก็ถามขึ้นอีกทันทีว่า พ่อครับ ทำไมถึง
ชื่อว่าหมู่บ้านสนามบินล่ะครับ มีเครื่องบินอยู่แน่ ๆเลย
ใช่ไหมครับ พูดพร้อมดวงตาที่เป็นประกาย

เขื่อนบางลางชุมชนน่าอยู่

-7- บูกู บาฮาซา

พ่อ:ใช่แล้วแหละจ้า เมื่อก่อนหมู่บ้านที่ว่าเคยมีสนาม
บินจริงๆ และเครื่องบินที่ลูกว่าก็สามารถแลนด์ดิ้งลง
สนามบินที่ว่าได้ แต่เดี๋ยวนี้ ไม่มีแล้วแหละจ้ะ หลง
เหลือเพียงแค่ชื่อ ให้ได้อยู่ในความทรงจำของคน
หมู่บ้านนั้ นได้รำลึก
มูฮำหมัด: ฮือ น่ าเสียดายจังนะครับพ่อ
แม่: เอาละๆ เขาไปนอนกันเถอะ ดึกมากๆแล้ว ไว้พ่อ
กับแม่จะรอฟัง สิ่งที่ลูกได้เจอในวันที่สองของการไป
โรงเรียนอีก คืนนี้ พอแค่นี้ ก่อน พร้อมเดินเข้าไปหอม
แก้มลูกของตัวเองและเดินไปปิดไฟ เข้าสู่ห้วงของ
ความมืด และทุกคนก็ได้พักผ่อนกัน.

เขื่อนบางลางชุมชนน่าอยู่

-8- บูกู บาฮาซา

จับปลาบึกด้วยมือเปล่า

"เช้าวันใหม่ กับบรรยากาศ
หนาวเย็นจากการที่ฝนตก
กระหน่ำทั้งคืน"

เป็นการเริ่มต้นวันใหม่ที่เริ่มเข้าสู่ ฤดูฝน
อย่างเต็มรูปแบบ ซึ่งก็ตรงกับวันหยุด เสาร์-อาทิตย์
เด็กๆต่างพากันใส่เสื้อกันหนาว ถือร่มกันคนละคัน
เดินท่ามกลางสายฝนด้วยความสนุกสนาน บางคน
เดินชมระดับน้ำของคลองหลังบ้านตัวเอง บางคน
เล่นฝนบ้าง ตามประสาเด็ก

ณ.บ้านของมูฮำหมัด
พ่อ: มูฮำหมัดลูก วันนี้ พ่อจะพาเราไปที่ที่หนึ่ ง ไหน
พอจะเดาได้ไหมว่าพ่อจะพาไปที่ไหน
มูฮำหมัด: คลองหลังบ้านเราใช่ไหมครับ พ่อ
อนุญาตให้ผมเล่นน้ำคลองใต้ความดูแลของ
พ่อแน่ ๆ (มูฮำหมัดเป็นเด็กช่างพูด ต่อปาก
ต่อคำได้ตอบพ่อไปด้วย
รอยยิ้มและความ
คาดหวัง)

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-9- บูกู บาฮาซา

พ่อ: หึ ผิดแล้วแหละจ้า มันไกลกว่าที่ลูกคิดไว้เยอะ
หลังจากนั้ น ครอบครัวขอ
งมูฮำหมัดก็พากันขึ้น
รถยนต์คันโปรดจากไป
พ่อ: ถึงแล้ว เป็นไงชอบไหม แต่อย่าลืมใส่เสื้อกันฝน
ที่แม่เตรียมไว้ให้ละ แล้วก็อย่าดื้อเชื่อฟังแม่นะ
มูฮำหมัด: ว้าวว ได้เลยครับพ่อ ว่าแต่คนเยอะมากๆ
เลยครับ ว่าไปบ้านเราก็ไม่ธรรมดานะครับเนี่ ย
แม่: ใช่แล้วแหละจ้า ที่ลูกเห็นไม่ได้มาจากแถวบ้าน
เราอย่างเดียวนะ คนที่อยู่ใกล้ๆบ้านเรา พอได้ยินข่าว
ว่าทางเขื่อนบางลางจะระบายน้ำออก เนื่ องจาก
ปริมาณน้ำในเขื่อนเยอะจนเกินไปแล้ว เขาก็ต่างพา
กันมาที่นี่ บ้างก็จะมาดูการจับปลาบึกด้วยมือเปล่า
บ้างก็มาเพื่อจะกระโดดลงไปจับเอง ท่ามกลางน้ำที่
เชี่ยวแรง
มูฮำหมัด: โห คนที่กระโดดลงไปจับเขาคงกล้ามากๆ
เลยนะครับแม่ ผมตื่นเต้นจัง
เลยครับ หลังจากที่หาที่
จอดรถได้แล้ว...

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-10- บูกู บาฮาซา

พ่อ: อ่ะ ไปกัน หลังจากสิ้นคำพูดของพ่อมูฮำหมัดก็
ทำการจับมือแม่และเดินไปบนสะพานที่มีผู้คนหนา
แน่ นนั้ นทันที ปล่อยให้พ่อเดินตามหลังด้วยรอยยิ้มที่
ตลกปนมีความสุขที่ได้เห็นท่าทางของลูก
มูฮำหมัด: เขาจะกระโดดแล้วครับ ผม ผมเห็นปลาบึก
ด้วยมันพลุบ ๆ โผล่ ๆ อยู่ตรงนั้ น โห ตัวมันใหญ่มาก
แน่ ๆ มูฮำหมัดยังคงพรรณนาต่อไปไม่หยุด และไม่กี่
นาทีต่อมา
มูฮำหมัด: แม่ มาดูนี่ เขาจับได้แล้วตัวใหญ่กว่าพ่ออีก
แต่... น่ าสงสารมันจัง หัวมันแตกแล้วมีเลือดซึมออก
มา
แม่: ใช่แล้ว ปลาถูกปล่อยพร้อมกระแสน้ำเชี่ยวแรง
ตกลงมาจากประตูระบายน้ำ มันน่ าจะตกลงมาด้วย
ความเร็วจึงทำให้หัวมันแตกอย่างที่เห็น
และทุกคนก็ต่างตื่นเต้นกับภาพและบรรยากาศตรง
หน้ าเอามากๆ นี่ แหละครับเขื่อนบางลางบ้านเรา.

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-11- บูกู บาฮาซา

ปล่อ
ยปลาสู่ เขื่อน

เช้าวันนี้ มูฮำหมัดมาโรงเรียนโดยมีคุณพ่อมา
ส่งเหมือนกับทุกๆวัน แต่ที่ต่างออกไปคือ วันนี้ มีพี่ชา
มิลติดรถมาด้วย โดยปกติแล้วพ่อจะขี่มอเตอร์ไซค์มา
ส่ง ตกดึกของเมื่อคืนเด็กๆ ได้คุยกันแล้วว่า จะมาด้วย
กัน และชามิลเองก็ได้ขอคุณแม่แล้วด้วย ว่าจะติดรถ
คุณอา พี่ชามิลเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของน้ าผม วัน
นี้ นั กเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย ป.4-6 จะไป
ปล่อยปลากัน ระหว่างทางเด็กๆก็คุยกันถึงประเด็น
ปล่อยปลา คนที่ตื่นเต้นเป็นพิเศษก็คงเป็นมูฮำหมัด
เพราะเพิ่งขึ้นป.4 ปีนี้ เป็นครั้งแรกที่จะได้ไปปล่อย
ปลาร่วมกับพี่ๆ
มูฮำหมัด: พี่ชามิล ปีที่ผ่านมา พี่ไปปล่อยปลาไหม
ครับ
ชามิล: ไป ๆ ปีที่แล้วเป็นปีแรกที่พี่ได้ไปปล่อยปลา
บอกเลยว่าพี่ตื่นเต้นมากๆ ตื่นเต้นที่จะ
ได้ไปปล่อยปลา ตื่นเต้นที่จะ
ได้ขึ้นเรือ

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-12- บูกู บาฮาซา

มูฮำหมัด: คงสนุกมากแน่ ๆ ฟังเฉย ๆ ผมยังรู้สึก
สนุกเลยครับ ว่าแต่พี่ชามิล
ครับ ทำไมในทุก ๆ ปี
โรงเรียนของเราถึงต้องไปปล่อยปลาลงเขื่อนกัน
เหรอครับ
ชามิล: อือ เรื่องนี้ พี่ก็ไม่ค่อยรู้เหมือนกัน น่ าจะ
เป็นการเพิ่มจำนวนปลาในเขื่อนมั้งครับ ให้คุณอา
เป็นคนเล่าดีกว่า
พ่อ: ที่พี่ชามิลพูดมาก็มีส่วนเกี่ยวข้องนะ การที่ทาง
โรงเรียนมีการให้นั กเรียนไปปล่อยปลาทุกปี เป็น
เพราะจะเพิ่มประชากรปลาให้มีจำนวนมากขึ้น
ทดแทนตัวที่ถูกจับไป ให้มันเจริญเติบโตเป็นความ
สวยงาม และอุดมสมบูรณ์ของเขื่อนต่อไป
มูฮำหมัด: อ๋อ ผมเข้าใจแล้วครับ ดีมาก ๆ เลยนะครับ
เย้ วันนี้ ผมจะได้ไปปล่อยปลากับเพื่อนๆแล้ว

ณ. โรงเรียน
ครูฟาเดล: สำหรับนั กเรียนชั้นประถมศึกษา 4-6
ที่จะไปปล่อยปลาในวันนี้ มาเข้าแถวหน้ าอาคารภูผา
เพชรเป็นชั้นนะครับ ไปจุดที่ครูฟายืนอยู่เลยครับ

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-13- บูกู บาฮาซา

ครูฟา: เข้าแถวเป็นชั้นนะลูก อีก 5 นาทีเราจะเดิน
ทางกันแล้ว เมื่อเด็ก ๆ ชั้น
ประถมศึกษาตอนปลายมา
ครบกันแล้ว ทุกคนก็ออกเดินทางโดยรถของพี่เจ้า
หน้ าที่ทหารไปยังจุดที่เราจะปล่อยปลา
ครูฟาเดล: ต่อไปให้นั กเรียนขึ้นแพตามที่ครูฟาได้
แจ้งที่โรงเรียนนะครับ แล้วอย่าลืมกฎที่พวกเราร่วม
กันตั้งที่โรงเรียนด้วยนะ เด็กๆทุกคนทราบ
นักเรียน: ทราบครับ/ค่ะ และเด็กๆก็ได้ปล่อยปลาที่
บรรจุอยู่ในถุงลงในเขื่อนอย่างที่ตั้งใจ เด็กๆ ต่าง
รู้สึ กเห็นคุณค่าของปลาและต้องการให้มันเติบโตใน
เขื่อนที่กว้างใหญ่แห่งนี้ พร้อมพี่น้ องปลาตัวอื่นๆ
ต่อไป.

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-14- บูกู บาฮาซา

เกาะป๊อปคอร์น

ตอนบ่าย หลังจา
กมูฮำหมัดได้กลับจาก
โรงเรียนถึงบ้านแล้ว คลับคล้ายคลับคลาว่ามีอะไร
อยากจะถามพ่อกับแม่เอามากๆ แต่แม่ตัดบทด้วยการ
ให้ไปถอดเสื้อนั กเรียนออก และไปอาบน้ำ ทานข้าว
ให้เรียบร้อยเสียก่อน มูฮำหมัดจึงจำใจยอมทำตามแต่
โดยดี และปล่อยให้คำถามยังค้างคาในใจต่อไป

หลังจากที่เสร็จสิ้นภารกิจ เจ้าตัวก็ตรงไป
ยังโถ่งบ้านที่มีพ่อกับแม่อยู่ และเริ่มต้นคำถามที่ค้าง
คาในใจทันที
มูฮำหมัด: พ่อครับ แม่ครับ วันนี้ ผมได้ยินมาว่า วัน
หยุดตรุษจีนที่จะมาถึงนี้ มุมินบอกกับผมว่าทาง
ครอบครัวจะพาไปเที่ยวเกาะป๊อบคอร์นกัน เกาะที่ว่า
อยู่ที่ไหนครับ จากที่ผมเคยได้เรียนมาป๊อบคอร์น
แปลว่าข้าวโพด มันเกี่ยวอะไรกันเหรอครับ พ่อกับแม่
ไม่รีบขัดการเล่าแบบร่ายยาวของมูฮำหมัด เอ็นดูเจ้า
ตัวด้วยซ้ำว่า ทำไมถึงได้ช่างสงสัยเก่งขนาดนี้

เกาะป๊อปคอร์น

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-15- บูกู บาฮาซา

แม่: เกาะป๊อบคอร์น จุดกางเต็นท์แห่งใหม่ที่ถูกค้น
พบกลางทะเลสาบ ฮาลา-
บาลา ไงลูก จริงๆอยู่ใกล้
มาก ๆ กับก๋วยเตี๋ยวบนแพที่เราเคยไปกินมา เพียงเรา
เช่าเรือไปไม่กี่นาทีเราก็ถึงเกาะป๊อปคอร์นกันแล้ว
และพ่อก็พูดเสริม
พ่อ: เกาะป๊อปคอร์นคือสถานที่ท่องเที่ยวที่รู้จักกันใน
หมู่ชาวบ้านในเขตผืนที่เขื่อนบางลาง และทะลาสาบ
ฮาลา-บาลา แท้จริงแล้วเกาะแห่งนี้ มีชื่อว่า
"ปูลายาฆง" เป็นภาษามลายูที่แปลว่าเกาะข้าวโพด
อย่างที่ลูกเข้าใจว่าเกี่ยวอะไรกับข้าวโพดหรือเปล่านั้ น
แหละ เนื่ องจากว่าในอดีตนั้ นชาวบ้านจะเดินทางมาที่
เกาะแห่งนี้ เพื่อปลูกข้าวโพด ภายหลังได้นำชื่อภาษา
อังกฤษมาตั้งเพื่อให้ง่ายต่อการจำของนั กท่องเที่ยว
จนเปลี่ยนมาเป็นชื่อเกาะป๊อปคอร์นดั่งเช่นทุกวันนี้

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-16- บูกู บาฮาซา

บรรยากาศโดยรอบของจุดกางเต็นท์นั้ น
ถือว่าชิลมากๆ มองไปทาง
ไหนก็จะเห็นแต่ผืนน้ำที่
ทอดยาวไปจรดขุนเขาไกลสุดลูกตา เป็นบรรยากาศ
ที่ดูเงียบสงบ งดงามและอิสระ เหมาะสำหรับคนที่
อยากจะมาพักผ่อนท่ามกลางธรรมชาติจริงๆ จึงเป็น
ที่สนใจของเหล่านั กท่องเที่ยวสายกางเต็นท์ที่กำลัง
มองหาโลเคชั่นดิบๆ สถานที่ใหม่ๆ ในการออกผจญ
ภัยกางเต็นท์ดื่มด่ำกับธรรมชาติอย่างแท้จริง
มูฮำหมัด: ว้าว ฟังดูน่ าสนุกมากๆ เลยนะครับ ไว้วัน
หยุดพ่อกับแม่พาผมไปสักครั้งนะครับ ส่วนครั้งนี้
เดี๋ยวผมจะไปฟังมุมินเล่าถึงการไปเกาะป๊อปคอร์น
ก่อนละกันครับ พร้อมด้วยยิ้มแบบที่เคยทำเป็น
ประจำ ในวันนี้ พ่อกับแม่ก็เห็นถึงความอยากไปเยือน
ของลูกจริง ๆ สักครั้ง และคิดว่าในอนาคต จะได้สาน
ฝันของลูกน้ อยคนนี้ .

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-17- บูกู บาฮาซา

ล่องแพ
แลธรรมชาติ

ภายในห้องเรียนนั กเรียนชั้นประถมศึกษา
ปีที่ 4/1 ในรายวิชาของครูฟา
หัวหน้าห้อง: นั กเรียนทั้งหมดทำความเคารพ
นักเรียน: สวัสดีครับ/ค่ะ คุณครู
ครูฟา: เชิญนั่ งได้ค่ะ
นักเรียน: ขอบคุณครับ/ค่ะ คุณครู
ครูฟา: วันนี้ จำได้ไหมเอ่ย ว่าเราจะทำอะไรกัน
อาดีล: จำได้ครับครู วันนี้ เราจะเล่าเกี่ยวกับสถานที่
ท่องเที่ยวของชุมชนของเรา ต่อจากสัปดาห์ที่แล้วครับ
ครูฟา: ดีมากครับอาดีล วันนี้ เราจะมาต่อจากสัปดาห์
ที่แล้วกันนะคะ ส่วนวันนี้ ใครจะออกมาเล่าเป็นคน
แรกคะ สิ้นสุดเสียงของครูฟา นั กเรียนก็เงียบไป
ชั่วขณะ เเละสุดท้ายก็มีคนยกมือขึ้น

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-18- บูกู บาฮาซา

อาดีล: ผมครับครู ผมเตรียมมาแล้ว ผมว่าเพื่อนๆ น่ า
จะชอบสถานที่นี้ มากแน่ ๆค
รับ
ครูฟา: เชิญอาดีล ผู้กล้าของเราประจำวันนี้ ได้เลยค่ะ
และอาดีลก็ได้รับขวัญกำลังจากเพื่อนๆ และรวมถึงครู
ฟาด้วยการตบมือ
อาดีล: สถานที่ที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ เป็นการชม
ธรรมชาติอย่างแท้จริง ผู้ที่ไปเที่ยวจะได้ดื่มด่ำกับ
บรรยากาศของป่าไม้ น้ำ และท้องฟ้าที่สวยงาม นั้ นก็
คือ คือ คือ ล่องแพฮาลาบาลานั้ นเอง เนื่ องจากบ้าน
ของผม ต้องใช้เรือในการข้ามน้ำ ตอนมาโรงเรียนไม่
ก็ตอนกลับจากโรงเรียน ผมมักจะเห็นแพที่พานั ก
ท่องเที่ยว ชมฮาลาบาลาอยู่บ่อยๆ ผมถึงถามพ่อว่า พ่อ
ครับ ปลายทางที่แพจะไปจอดคือที่ไหนกันครับ พ่อ
ของผมได้เล่าว่า เขาจะไปเรื่อยๆ จนถึงที่ที่เรียกว่า ป่า
ฮาลาบาลา ที่นั่ นมีสถานที่ให้เราเช็คอิน และถ่ายรูป
กับธรรมชาติสวยๆ เยอะแยะเลยครับ

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-19- บูกู บาฮาซา

ผมก็ได้ถามพ่อต่อว่า มันต้องใช้ระยะเวลานานเท่าไร
กว่าเราจะเดินทางไปยังที่ห
มาย พ่อบอกว่า ส่วนใหญ่
เขาจะเหมาแพกัน แล้วค้างคืนบนแพกันด้วย เพราะ
ต้องใช้ระยะเวลาที่มากพอสมควร แถมตอนเย็นจะได้
เล่นน้ำเขื่อน ขึ้นเรือด้วยเลย ส่วนในเรื่องของอาหาร
การกินภายในแพมีเครื่องครัวที่ใช้ประกอบอาหารได้
เลย ส่วนใหญ่คนที่มาเที่ยวจะพาอาหารสดมาทำกิน
กันบนนั้ นครับ และเมื่อสิ้นสุดการเล่นเรื่อง

เพื่อนๆ มีอะไรจะสอบทราบไกด์อาดีลไหม
ครับ พร้อมรอยยิ้มกว้างของอาดีล เรียกเสียงหัวเราะ
จากเพื่อนๆ และครูฟาเป็นอย่างดี
มูฮำหมัด: ผมมีครับครู
ครูฟา: ว่ามาเลยครับ ไหนถามว่า...
มูฮำหมัด: จริง ๆ ก็ไม่เชิงกับถามครับครู ผมมีไอเดีย
ดีๆจะเสนอครูครับ(พร้อมรอยยิ้มจางๆด้วยความกล้า
และเขินในเวลาเดียวกัน)

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-20- บูกู บาฮาซา

ครูฟา: ได้เลยค่ะ ไหนว่ามาสิ จะเสนออะไรครูคะ
มูฮำหมัด: ผมคิดว่า ทัศนศ
ึกษาครั้งต่อไป เราเปลี่ยน
จากไปเที่ยวไกล ๆ มาล่องแพบ้านเราดีไหมครับ ผม
ว่าเพื่อนๆก็คิดแบบผม (และมูฮำหมัดก็หาพรรคพวก
ด้วยการตั้งกระทู้คำถามที่คิดว่าเพื่อนๆก็น่ าจะคิด
เหมือนกัน)
เพื่อนๆ : ใช่ครับครู ใช่ค่ะครู ผม/หนู คิดว่ามันต้อง
สนุกมากแน่ ๆ ได้ชมธรรมชาติที่สวยงามและสงบ
ครูฟา: หัวเราะกับความคิดของเด็กๆ เรื่องนี้ ครูขอ
ปรึกษาผอ. และคณะครูท่านอื่นๆก่อนนะคะ แต่ครูคิด
ว่าทุกอย่างเป็นไปได้นะ เพียงเด็ก ๆ เป็นเด็กดี ตั้งใจ
เรียน แล้ววันหนึ่ ง InsyaAllah เราจะมีโอกาสได้ไป
เยี่ยมชมกันนะ และในวันนี้ ก็หมดคาบของครูฟา
พร้อมกับความรู้สึ กรักและหวงแหนบ้านเกิดของ
นั กเรียนทุกคน ทุกคนดูดีใจและมีความสุขกับการได้
ออกมาเล่าเรื่องสถานที่สวยๆของบ้านตนเอง.

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-21- บูกู บาฮาซา

ก๋ว
ยเตี๋ยวบนแพ

เนื่ องจากวันนี้ ครูฟาได้สัญญากับลูก ๆ ชั้น
ประถมศึกษาปีที่ 4/1 ซึ่งครูฟาเป็นครูประจำชั้นว่าจะ
พาไปเลี้ยงฉลองเนื่ องในโอกาสห้องของเราได้รับ
รางวัล ห้องเรียนดีเด่นระดับชั้นประถมศึกษาตอน
ปลาย

บ่ายวันพุธ คาบที่ 4 กับ 5 เป็นชั่วโมงของ
รายวิชาลูกเสือ ซึ่งในวันนี้ คุณครูฟาได้ขออนุญาตกับ
ทางผู้อำนวยการโรงเรียน และเห็นชอบว่าจะให้
นั กเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่4/1 ลาชั่วโมงการซ้อม
แถวลูกเสื อในวันนี้
และเพื่อไม่ให้เสียเวลามากไปกว่านี้ แบยาที่เตรียมรถ
แสตนท์บายไว้แล้ว เมื่อได้ยินเสียงครูฟา เด็กชั้น
ประถมศึกษาปีที่ 4/1 ทั้งหมดก็ได้มารวมตัวกันอย่าง
พร้อมเพรียง

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-22- บูกู บาฮาซา

ครูฟา: เด็กๆ มากันครบแล้วใช่ไหมคะ หัวหน้ าช่วย
เช็กให้ครูทีค่ะ ถ้าครบแล้ว
เราจะได้ไปกันเลยนะ จะได้
ไม่เอาเวลากลับบ้านตอนบ่ายของเรา กลัวพ่อแม่จะมา
รอนานนะคะ และเด็กๆ ก็ขึ้นรถกันหมดทุกคน โดยมี
แบยาและคุณครูช่วยกันปิดประตูตอนท้าย และทุก
คนก็ได้เดินทางมายังร้านบนแพเล็กๆ แต่การันตีถึง
รสชาติ และบรรยากาศร้านที่ดีมากๆ เด็กๆ ต่างพากัน
สั่งเมนูก๋วยเตี๋ยวชามโปรดของตัวเอง และนั่ งมองวิว
กันอย่างมีความสุข ด้วยจำนวนนั กเรียนที่มากันเยอะ
พอตัว ทำให้แม่ค้าต้องพูดขึ้นมาว่า
แม่ค้า: ครูเเละเด็กๆ นั่ งรอและชมวิวกันก่อนนะคะ
ต้องใช้เวลานิ ดนึ งค่ะ เด็ก ๆ มากันเยอะเลย ( พร้อม
รอยยิ้มที่ใจดีมากๆ) และต่อด้วย ถ้าครูและเด็กๆ มี
อะไรสงสั ยสามารถถามลูกชายกะได้เลยนะคะ
มุมิน: บังครับ แล้วบ้านบังอยู่ที่ไหนครับ ไกลจาก
ที่เราอยู่กันนี้ มากหรือเปล่า

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-23- บูกู บาฮาซา

บัง: ยิ้มก่อนตอบเล็กน้ อย ไม่หรอกเดะ ที่พวกเดะนั่ ง
อยู่ตอนนี้ เป็นทั้งร้านและบ
้านของบังเลยครับ จริง ๆ
บ้านบังต้องเข้าลึกไปอีกระดับหนึ่ งเลย ซึ่งการเดิน
ทางด้วยเรือไป-กลับก็ดูจะเสียเวลาไปหน่ อย บวกกับ
ช่วงนี้ นั กท่องเที่ยวรวมทั้งคนในพื้นที่ต่างพากันมา
กินก๋วยเตี๋ยวร้านแม่บัง เลยทำให้เราตัดสินใจอยู่ที่นี่
กลับไปบ้านด้านในที่ว่านาน ๆ ครั้งเลยแหละ
อาลิฟ: โห อย่างนี้ ตอนเด็กๆ พี่ก็ได้เล่นน้ำทุกวันเลย
สิครับ ดีจังงง
บัง: ก็ประมาณนั้ นแหละครับ พอโตขึ้นก็ไม่ค่อยได้ลง
ไปว่ายแล้วต้องช่วยแม่บังทำงาน และช่วยพ่อพานั ก
ท่องเที่ยวล่องเรือไปตามเกาะบ้าง พี่เลยผิวไหม้แดด
จนมาถึงทุกวันนี้ ไงครับ สิ้นสุดคำบังทำเอาทั้งเจ้าตัว
เเละเด็ก ๆ หัวเราะด้วยมุกของบังไม่น้ อย
หลังจากที่คุยกันระยะหนึ่ ง แม่ค้าเจ้าของร้านก็ได้
เรียกลูกของตัวเอง เป็นการบอกว่า ก๋วยเตี๋ยวพร้อม
เสิร์ฟแล้ว และทุกอย่างก็ถูกวางลงบนโต๊ะหน้ าเด็กๆ
เรียบร้อย

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-24- บูกู บาฮาซา

มุมิน: ครูครับ ผมและเพื่อนๆ ขอแช่ขาลงน้ำ และรับ
ประทานได้ไหมครับ มันค
งได้ฟิลอีกฟิลมาก ๆ เลย
ครับ
ครูฟา: เอาละ ๆ ครูอนุญาต แต่นั่ งกันดี ๆ ละ ด้วย
ความที่เด็กชั้นนี้ เป็นเด็กนั กเรียนที่โตขึ้นมาหน่ อย
แล้ว ครูฟาจึงอนุญาตให้เด็ก ๆ แช่ขาลงน้ำได้ เพราะ
ตัวเองก็เฝ้าดูแลอย่างใกล้ชิด และทุกคนก็ต่างรับ
ประทานก๋วยเตี๋ยวบนแพกันอย่างเอร็ดอร่อย ใน
ระหว่างนั้ นครูฟาก็ได้พูดขึ้นมาว่า
ครูฟา: สำหรับวันนี้ เป็นการเลี้ยงฉลองสำหรับพวก
เราห้องป.5/1 ที่น่ ารักของครูทุกคน เราจะไม่มีวันนี้
ถ้าไม่มีนั กเรียนทุกคน ลำพังครูเพียงคนเดียวก็คงไม่
สามารถทำทุกอย่างเองได้ โดยปราศจากความร่วมมือ
ของพวกเราทุกคน ขอบคุณพวกเราทุกคนมากๆนะคะ
รักทุกคนมากๆค่ะ
นั กเรียน: พวกเราก็รักครูมากๆครับ พร้อมรอยยิ้มที่
ปริ่มไปด้วยความสุขและความยินดี และบรรยากาศ
การทานก๋วยเตี๋ยวบนแพกับคุณครูฟาและเพื่อนๆ คน
ก็ตรึงอยู่ในใจเด็กๆ ชั้นประถมศึกษาปีที่5/1 ตลอด
ไป.

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-25- บูกู บาฮาซา

ตาดีกาสั มพันธ์



ในทุกๆปี เทศบาลตำบลเขื่อนบางลางจะ
มีการจัดงานตาดีกาสัมพันธ์ และในปีนี้ หมู่บ้าน
ดาแลแป ซึ่งเป็นหมู่บ้านของมูฮำหมัด ได้รับเลือกให้
เป็นเจ้าภาพในการจัดตาดีกาสัมพันธ์ในครั้งนี้ จะ
สลับหมุนเวียนกันในทุกๆปี ทั้งหมู่บ้านที่อยู่ใน
เทศบาลตำบลเขื่อนบางลาง

ณ. บ้านของมูฮำหมัด
ทั้งพ่อ แม่ รวมถึงตัวของมูฮำหมัดเอง ต่างก็วุ่นๆ
เพราะต่างคนก็ต่างมีหน้ าที่ในงานนี้ มูฮำหมัดแต่งตัว
ด้วยชุดพละของโรงเรียนแล้ว รีบออกจากห้องนอน
ไปลานจอดรถทันที
แม่: มาเร็วลูก
มูฮำหมัด: แล้วพ่อล่ะครับ ไม่ไปด้วยกันเหรอครับ
แม่: พ่อไปตั้งแต่โต้รุ่งหลังละหมาดซุบฮีแล้วแหละลูก
เดี๋ยวแม่ก็ต้องไปช่วยทำกับข้าวเหมือนกัน

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-26- บูกู บาฮาซา

มูฮำหมัดก็ขึ้นรถไป และใช้เวลาในการเดิน
ทางจากบ้านถึงโรงเรียน
5 นาที มูฮำหมัดได้ยิน
ขบวนรถที่เพิ่งมาถึง บรรทุกนั กเรียนตาดีกาจาก
โรงเรียนอื่น และได้เหลือบไปเห็นมุมิน หลังจากที่
แยกย้ายจากแม่แล้ว มูฮำหมัดก็ตรงไปหามุมินทันที
และเริ่มเข้าสู่พิธี หลังจากที่ทางนายกเทศมนตรี และ
ผู้ใหญ่ท่านอื่นๆ ที่เข้าร่วมงานเปิดพิธีกันเสร็จ
เรียบร้อย ก็ถึงเวลาการเเข่งขันทั้งภาคเวทีและภาค
สนามของเด็กๆ สิ้นสุดเสียงไมค์ประกาศ เด็กๆ ทุก
คนก็ไปประจำที่ ที่ตัวเองต้องลงแข่งขัน
มูฮำหมัด: มุมิน แล้วมุมินเเข่งอะไรหรือเปล่า เราไม่ได้
ลงแข่งอะไรเลยทั้งภาคเวทีและสนาม
มุมิน: ปีนี้ เรายังไม่ได้แข่งหรอก เรายังเป็นเด็กเล็ก ไว้
ปีหน้ าเราจะลงแข่งฟุตบอล และทั้งสองคนก็หัวเราะ
ออกมาพร้อมกัน

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-27- บูกู บาฮาซา

มุมิน: เราพูดจริงๆ นะ เเละนายเองก็ต้องเชียร์เราเป็น
นั กเตะทรงคุณค่าให้ได้

มูฮำหมัด: ฮ่า ๆ เอาละเราทีมนายเอง ว่าแต่เราจะทำ
อะไรกันดี
มุมิน: เราก็เชียร์เพื่อนๆแสดงไง นี่ ๆ อามานี ที่เราเคย
เล่นด้วยกันที่โรงเรียนอ่ะ เขาเสียงเพราะมากนะ เขา
ลงแข่งอานาซีดด้วยแหละ เชียร์เขากัน
เวลาผ่านไปจนถึงเวลาละหมาดซุฮรี เด็กๆ ต่างพากัน
ไปเอาน้ำละหมาดที่บ่อน้ำใหญ่ของมัสยิดและเข้าไปรอ
ในมัสยิดอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย และทุกคนก็ได้
ทำการละหมาดอย่างพร้อมเพรียงกัน นั บว่าเป็นภาพ
ที่งดงามมากๆ ช่วงบ่ายของงานตาดีกาสัมพันธ์ เป็น
ช่วงที่ให้ผู้ปกครองและเยาวชนทำการแข่งขันกัน โดย
กีฬาพื้นบ้านจะแบ่งออกเป็นสองรอบ รอบแรก คือ
รอบบรรดาพ่อ ๆ และทีมเยาวชนชาย และรอบที่สอง
คือ รอบบรรดาแม่ ๆ และทีมเยาวชนหญิง

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-28- บูกู บาฮาซา

มูฮำหมัด: มุมินดูนี่ กีฬาที่กำลังจะแข่งกัน เรียกว่า
"ซียุดือบู" พ่อเราก็ลงแข่งด
้วยนะ มาเอาใจช่วยพ่อเรา
กัน ปี๊ ดดดดดด สิ้นสุดเสียงนกหวีดการเเข่งขันก็เริ่ม
ขึ้นด้วยความเร็ว พ่อสู้ๆ ๆ ๆ ยังดังไม่ขาดสาย
จากมูฮำหมัด และเวลาต่อมาหลังจากที่หน้ าของผู้เข้า
แข่งขันได้โขลกด้วยแป้ง ต่างเรียกเสียงหัวเราะจาก
คนดูรวมทั้งมูฮำหมัดและมุมินที่นั่ งเชียร์อยู่ไม่ห่าง
และในที่สุดพ่อของมูฮำหมัดก็พิชิตด่านสุดท้ายด้วย
การเป้าลูกโป้งจนแตกได้สำเร็จ และเป็นผู้ชนะ ทั้ง
สองคนต่างตะโกนเป็นเสียงดัง ๆ ออกมาพ่อเก่ง
มาก ๆ ครับ และในทันทีที่สิ้นสุดเสียงของเด็กๆ พ่อ
หันมายิ้มแฉ่งพร้อมใบหน้ าที่มอมแมมด้วยแป้งและ
คราบขนน ทำเอาเด็กๆยิ้มตามอย่างไม่ได้นั ดหมาย
และวันตาดีกาสั มพันธ์วันแรกก็จบลงอย่างสวยงาม
มันเต็มไปด้วย ความสุข รอยยิ้ม และปฏิเสธไม่ได้เลย
ก็คือ ความเหนื่ อย แต่ไม่ว่าอย่างไร ทุก ๆ คนต่างก็
ยินดีและยินยอมกับความเหนื่ อยนี้ เพื่อแลกกับรอย
ยิ้มของเด็กๆ และความเป็นอันหนึ่ งอันเดียวกันของ
ทุกคนในชุมชนเขื่อนบางลางของเรา.

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-29- บูกู บาฮาซา

ม
ัสมั่นหน่ อไม้

วันนี้ แม่ของมูฮำหมัดสวยเป็นพิเศษ วันนี้ แม่
แต่งกายด้วยชุดกุรงสีเขียว ที่ประดับด้วยดอกไม้
สวยงาม จนพ่อไม่วายที่จะแซว
พ่อ: วันนี้ อุมมีสวยเป็นพิเศษเลยนะครับ และหัวเราะ
เชิงหยอกล้อ
มูฮำหมัด: ผมเห็นด้วยครับพ่อ วันนี้ อุมมีของผมสวย
มาก ๆ ขนาดปกติก็สวยอยู่แล้วนะครับเนี่ ย สองพ่อ
ลูก ยังคงแซวแม่ไม่หยุด จนในที่สุดแม่ก็ปริปากพูด
ออกมา
แม่: พอเลย ทั้งสองคน วันนี้ มีงานแต่งของเพื่อนแม่
สมัยมัธยม ว่าไปก็ไม่ได้เจอกันนานมาก ๆ แล้ว มาเจอ
กันอีกทีก็วันแต่งสะแล้ว วันนี้ แม่น่ าจะเจอเพื่อนๆ
ตอนสมัยเรียนอีกหลายคน ดังนั้ น ก็ต้องสวยนิ ดนึ ง
พร้อมด้วยหัวเราะเบา ๆ สวนกลับลูกและสามี
มูฮำหมัด: แม่ครับ รถที่จะใช้เดินทางไปงานวาลีมะฮ์
มาถึงแล้วครับ

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-30- บูกู บาฮาซา

แม่: ขอบใจจ้ะลูก แม่ต้องไปแล้วนะ เดี๋ยวแม่ซื้อขนมที่
ลูกชอบมาฝากนะ ไปก่อน
นะคะอาบี

ในงานแต่งของเพื่อน
แม่: Assalamualaikum ฮาซานะห์ Barakallah
kawanKu Semuga bahagia dalam hidup
ฮาซานะห์: Ya Terimakasih ขอบคุณที่มางานมากๆ
เลยนะ ว่าไปเราไม่เจอกันนานเกือบ ๆ ห้าปีเลยนะ
แม่: จริงด้วย ถ้าไม่มีงานนี้ วันนี้ เราอาจจะยังไม่เจอ
กันก็เป็นได้ ทั้งสองคนเดินพลาง พูดหยอกล้อตาม
ประสาเพื่อนที่ไม่เจอกันนาน จนมาถึงโต๊ะสำหรับรับ
ประทานอาหารแขกที่มาร่วมงาน และมีสาวๆ ทำ
หน้ าที่ในการเสิร์ฟอาหาร เมนูงานเลี้ยง ได้แก่ แกง
มัสมั่นหน่ อไม้ ซุปวัว ผักลวก น้ำพริก แกงฟักทอง
และเมนูของหวาน ฯลฯ
ฮาซานะห์: งั้นฉันขอตัวไปรับแขกที่เพิ่งมาใหม่ทาง
ด้านนู้ นก่อนนะ ทานให้อิ่ม ทานให้อร่อยไว้เราคุยกัน
ตอนเสร็จทานข้าวนะ

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-31- บูกู บาฮาซา

แม่: ได้เลย รีบ ๆ ไปเลยค่ะเจ้าสาว วันนี้ เพื่อนสวย
มาก ๆ เลยนะ พร้อมรอยยิ
้มที่จริงใจของแม่

แกงมัสมั่น เป็นอาหารขึ้นชื่อของภาคใต้ ยิ่ง
ในงานวาลีมะฮ์ หรือในงานต่างๆ ของชาวมลายูสาม
จังหวัดของเรา ก็มักมีแกงมัสมั่นเป็นหนึ่ งในอาหาร
คาว นั บว่าเป็นเสน่ ห์ของบ้านเราเลยก็ว่าได้
และแม่ก็ได้ไปหาเจ้าสาวในงาน พร้อมให้ของขวัญวัน
สำคัญของเพื่อน ถ่ายรูปพูดคุยกันอีกพักหนึ่ ง ก่อนที่
แม่ต้องขอตัวกลับบ้าน และลาเพื่อนจริง ๆ สะที
ระหว่างทางที่กลับบ้าน แม่ก็ไม่ลืมที่จะซื้อขนมโปรด
ของมูฮำหมัดไปฝากเจ้าตัว ในงานแต่งมีผู้คนมาขาย
ขนม เสื้อผ้า ของเล่นมากมาย และวันนี้ แม่ก็ได้พบ
เพื่อนสนิ ทในวัยมัธยม และมีขนมติดไม้ติดมือไปให้
ลูกน้ อยและอาบีที่บ้านอีกด้วย.

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-32- บูกู บาฮาซา

บ้านปอเอาะ




ความสวยงามบนหุบเขาบ้านเรา
เวลาผ่านไป ช่วงฤดูร้อนก็ได้มาถึง อย่างที่
ทุกคนรู้ดี เป็นช่วงที่เด็กๆต่างดีใจเพราะมันเป็นช่วง
ปิดภาคเรียนของเด็กๆนั่ นเอง ในทุกๆ ปี ครอบครัว
ของมูฮำหมัดมักจะไปเที่ยววันหยุดกัน ไม่ว่าจะเป็น
ทะเลบ้าง น้ำตกบ้าง นั บว่าเป็นเรื่องที่ตื่นเต้นสำหรับ
เด็กชายมูฮำหมัดเอามากๆ แต่แล้วในปีนี้ ดูเหมือนมูฮำ
หมัดจะผิดหวังเอาสะแล้ว
มูฮำหมัด: พ่อครับ แม่ครับ วันศุกร์นี้ โรงเรียนเปิด
การเรียนการสอนเป็นวันสุดท้ายแล้วนะครับ ว่าแต่...
ปีนี้ เราจะไปไหนกันดีครับ มูฮำหมัดพูดด้วยเเววตา
เป็นประกาย ในขณะนั้ น แม่ก็ได้หันไปหาพ่อด้วยรอย
ยิ้มแห้งๆ และส่งนั ยตาเชิงให้พ่อพูดกับลูกต่อ

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-33- บูกู บาฮาซา

พ่อ: ลูก ในปีนี้ พ่อกับแม่คงจะพาลูกไปพักผ่อนวัน
หยุดเหมือนทุกๆปีไม่ได้แล้
วนะ อย่างที่ลูกรู้กันดี ตอน
นี้ เราทุกคนกำลังประสบกับโรคระบาด โควิด 19 พ่อ
ว่าการเซฟที่ดีที่สุดคือเริ่มจากเซฟตัวเราเองนะลูก
ลูกเข้าใจที่พ่อพูดใช่ไหม แม่ที่เริ่มสังเกตสีหน้ าลูกเลย
พูดออกมาว่า
แม่: อย่าเพิ่งน้ อยใจเลยนะลูกรักของแม่ ไว้โควิดหมด
เมื่อไรพ่อกับแม่สัญญาว่าจะพาลูกไปทะเล ไปก่อ
ปราสาททรายอย่างที่ลูกชอบกัน
มูฮำหมัด: ผมเข้าใจพ่อกับแม่นะครับ ผมเป็นเด็กดีผม
ไม่งอแงหรอกครับ พร้อมรอยยิ้มกว้างโชว์ฟันหน้ า
อย่างปกติที่คุ้นเคย และการสนทนาระหว่างพ่อ แม่
ลูก ก็จบลงด้วยการนอนหลับในยามค่ำคืน

ในเช้าวันเสาร์ ขณะที่
ทุกคนกำลังรับประทานอาหาร
เช้าร่วมกัน พ่อก็เริ่มบทสนา
ขึ้นมา

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-34- บูกู บาฮาซา



พ่อ: มูฮำหมัดลูก พ่อได้คุยกับแม่ของเราแล้วนะ หลัง
จากที่เราทานข้าวกันเสร็จ เราจะเริ่มไปกันเลย
มูฮำหมัด: มองพ่อ สลับกับมองแม่อย่างสงสัย ว่าท่าน
ทั้งสองจะพาไปที่ไหนกัน พร้อมพูดออกมาว่า "เราจะ
ไปไหนกันครับ ?" และรอยยิ้มบนใบหน้ าก็เริ่มปรากฏ
ให้เห็น แต่พ่อเลือกที่จะไม่ตอบ และแล้วสามพ่อแม่
ลูกก็ได้มาถึงจุดหมายที่ตัวเองตั้งใจ
แม่:แท่นแท๊น เรามาอยู่ที่บ้านปอเอาะ สวยไหม สวย
ใช่ไหมล่ะ
มูฮำหมัด: ว้าว สวยมากๆเลยครับ ผมไม่ยักรู้ว่าใน
หมู่บ้านของเรามีที่ที่สวยงามขนาดนี้ อยู่

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-35- บูกู บาฮาซา

พ่อ: ใช่แล้วลูก ที่นี่ มีชื่อว่าบ้านปอเอาะ แค่เราเลี้ยว
ทางแยกตรงเขาใกล้ๆบ้าน
เรา และลัดเลาะตามถนน
คอนกรีตมาหน่ อย เราก็มาถึงที่นี่ ได้ในเวลาไม่ถึง 20
นาที ไหน ! พอจะทดแทนทะเลที่ลูกไปตลอดได้หรือ
เปล่า
มูฮำหมัด: สวยมากๆเลยครับ มันรู้สึกคนละแบบ แต่
ที่นี่ ก็สวยแบบที่ผมไม่คาดคิดว่าจะมีใกล้ๆบ้านเราเลย
ครับ ว่าแต่ผมขอเล่นน้ำได้ไหมครับ
พ่อ: จริงๆ น้ำปอเอาะที่เราอยู่กันนี้ เป็นน้ำเดียวกัน
กับเขื่อนบางลางเลยนะ ลูกก็รู้ว่ามันลึกมากๆ

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

-36- บูกู บาฮาซา



แม่: ขณะที่พ่อกับลูกคุยกัน แม่ก็พูดแทรกขึ้นมาว่า
เรื่องนั้ นไม่ต้องเป็นห่วงเลยพ่อ แม่เตรียมห่วงยาง
เป็ดตัวโปรดของหนูไว้แล้ว เอาเถอะพ่อ ถือว่าทดแทน
ให้พ่อไปเล่นกับลูก ปลอดภัยแน่ นอน เดี๋ยวแม่จะรับ
หน้ าที่ปิ้ งลูกชิ้น และทำส้มตำรอนะคะ
มูฮำหมัด: เย้ แม่ใจดีมาก ๆ เลยครับ ผมรักพ่อกับแม่
ที่สุดในโลกเลย ถึงแม้ว่าปิดเทอมปีนี้ มูฮำหมัดจะไม่
ได้ไปเที่ยวทะเล อย่างที่เคยๆมา แต่เชื่อเถอะ วันนี้ เป็น
วันหยุดครอบครัวที่เต็มไปด้วยความสุขอย่างแท้จริง.

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

บูกู บาฮาซา

ที่ปรึกษา : ขอบคุณผู้ใหญ่ใจดี



ดร.สมฤดี ปาละวัล ผศ.ดร. จันจลี ถนอมลิขิตวงศ์

นางสาวพุมพนิ ต คงแสง นางสาวอุชุพร บลพิบูล

นายวราห์ เทพณรงค์ นางสาวฮูดาย์ ดูมีแด

นางสาววิศนี ย์ ผดุง

บรรณาธิการอำนวยการ : ดร.สมฤดี ปาละวัล
นางไซหนั บ เอสเอ

บรรณาธิการ : นางสาวอารีนา เจะแต นางสาวจุฬา-
วรรณ บัวหลวง นางสาวพลอยไพลิน ลิ้มพงศ์พันธ์
นางสาวนุรีซา ศรีเกษม นางสกุลตา บาโง
นางสาวซุลฮา หมัดเล๊าะ

ออกแบบเนื้อหา : นางสาวนูรฟาดีละห์ อภิบาลแบ

ออกแบบรูปเล่ม : นางสาวนูรฟาดีละห์ อภิบาลแบ

และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือขอบคุณเพื่อน ๆ และครอบครัว

มาก ๆ ที่คอยให้คำปรึกษาและกำลังทำให้หนั งสือเล่ม

นี้ บรรลุตามจุดประสงค์ที่วางไว้ เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

บูกู บาฮาซา

ประวัติผู้เขียน



นางสาวนูรฟาดีละห์ อภิบาลแบ
รหัสนั กศึกษา 406318019
นั กศึกษาครูรัก(ษ์)ถิ่น รุ่นที่ 1
กำลังศึกษาอยู่คณะครุศาสตร์
สาขาการประถมศึกษา ชั้นปีที่ 2
มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา
ที่อยู่ 140 ม. 6 ต.เขื่อนบางลาง อ.บันนั งสตา
จ.ยะลา 95130
ช่องทางติดต่อ Facebook : ฟาดี ละห์
เบอร์ : 065 069 7634

" ความพยายาม ไม่เคย
ทรยศใคร "

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่

เขื่อนบางลาง ชุมชนน่าอยู่