4. เห่ชมไม้

กาพย์เห่เรือ

"เห่ชมไม้"




ผู้สอน

นายไพโรจน์ ขวัญคง
นางสาวสิริภา แสงสมัคร



วิชา ท 33102 ภาษาไทย 6




กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย

บทเห่ชมไม้

โคลง มีพรรณ
กลิ่นเกลี้ยง
เรือชายชมมิ่งไม้ ชูช่อ
ริมท่าสาครคันธ์ กลิ่นเนื้ อนวลนาง
เพล็ดดอกออกแกมกัน
หอมหื่นรื่นรสเพี้ยง

ถอดคำประพันธ์
เรือแล่นคล้อยไปจนพบพรรณไม้ต่างๆ อยู่ริมท่าน้ำ

มีกลิ่นหอมสดชื่น ผลิดอกออกช่อผสมกัน กลิ่นหอมน่าชื่นเชย
เหมือนกลิ่นเนื้ อของน้ อง

กาพย์


เรือชายชมมิ่งไม้ ริมท่าไสวหลากหลายพรรณ
เพล็ดดอกออกแกมกัน ส่งกลิ่นเกลี้ยงเพียงกลิ่นสมร

ถอดคำประพันธ์
กระบวนเรือของเจ้าฟ้ากุ้งที่แล่นอยู่ในแม่น้ำต่างก็พากัน

ชื่นชมพรรณไม้ที่กำลังพากัน บานชูช่อและส่งกลิ่นหอมมาจาก
ชายตลิ่ง

ชมดวงพวงนางแย้ม

คิดความยามบังอร
บานแสล้มแย้มเกสร
แย้มโอษฐ์ยิ้มพริ้มพรายงาม

ถอดคำประพันธ์

ดอกนางแย้มที่บานแย้มเกสร
ออกมาก็คิดถึงนางผู้เป็นที่รักตอนยิ้มช่างสวยงามยิ่งนัก

จำปาหนาแน่ นเนื่ อง

คิดคะนึงถึงนงราม
คลี่กลีบเหลืองเรืองอร่าม
ผิวเหลืองกว่าจำปาทอง

ถอดคำประพันธ์

ดอกจำปาดกแน่นต้น ต่างคลี่กลีบสีเหลืองกระจ่างสวย
คิดถึงผิวน้องที่เป็นสีเหลืองสวยกว่าสีดอกจำปา

ประยงค์ทรงพวงห้อย ระย้าย้อยห้อยพวงกรอง

เหมือนอุบะนวลละออง เจ้าแขวนไว้ให้เรียมชม

ถอดคำประพันธ์

ดอกประยงค์เป็นพวงห้อยระย้า
เปรียบเหมือนอุบะที่น้องร้อยแขวนประดับ
ให้พี่ดู

พุดจีบกลีบแสล้ม

หอมชวยรวยตามลม
พิกุลแกมแซมสุกรม
เหมือนกลิ่นน้องต้องติดใจ

ถอดคำประพันธ์
ดอกพุดจีบมีกลีบสวย ทั้งดอกพิกุลขึ้นแซม

ดอกสุกรมนั้น ต่างโชยกลิ่นหอมระรวยมาตามลม
ซึ่งหอมเหมือนกลิ่นของน้อง

สาวหยุดพุทธชาด

นึกน้องกรองมาลัย
บานเกลื่อนกลาดดาษดาไป
วางไว้พี่ข้างที่นอน

ถอดคำประพันธ์
ดอกสายหยุด ดอกพุทธชาด บานเกลื่อนกลาด

เต็มไปหมด นึกถึงน้องซึ่งเคยร้อยมาลัยวางไว้ข้างที่นอน
ให้พี่

พิกุลบุนนาคบาน

แม้นนุชสุดสายสมร
กลิ่นหอมหวานซ่านขจร
เห็นจะวอนอ้อนพี่ชาย

ถอดคำประพันธ์

ดอกพิกุล ดอกบุนนาค บานส่งกลิ่นหอมหวานกระจาย
ไปทั่ว หากน้องมาเห็นก็คงอ้อนวอนให้พี่เก็บให้

เต็งแต้วแก้วกาหลง

หอมอยู่ไม่รู้หาย
บานบุษบงส่งกลิ่นอาย
คล้ายกลิ่นผ้าเจ้าตราตรู

ถอดคำประพันธ์

ต้นเต็ง ต้นแต้ว ต้นแก้ว และต้นกาหลง ต่างก็มีดอก
บานหอมอบอวน โดยไม่รู้หายเหมือนกลิ่นผ้าของน้อง

มะลิวัลย์พันจิกจวง

หอมมาน่าเอ็นดู ดอกเป็นพวงร่วงเรณู
ชูชื่นจิตต์คิดวนิดา

ถอดคำประพันธ์

มะลิวัลย์เลื้อยพันต้นจิก ต้นจวง มีดอกเป็นพวง
กลิ่นหอมอ่อนๆ ชื่นใจทำให้นึกถึงน้อง

ลำดวนหวนหอมตระหลบ กลิ่นอายอบสบนาสา

นึกถวิลกลิ่นบุหงา รำไปเจ้าเศร้าถึงนาง

ถอดคำประพันธ์
ดอกลำดวนก็หอมตระหลบติดจมูก คิดถึงกลิ่นบุหงารำไป
ที่น้องทำ พี่เศร้าใจนัก

รวยรินกลิ่นรำเพย คิดพี่เชยเคยกลิ่นปราง
นั่ งแนบแอบเอวบาง ห่อนแหห่างว่างเว้นวัน
ศรีเสาวภาคย์หลากหลายพรรณ
ชมดวงพวงมาลี จะอ้อนพี่ชี้ชมเชย
วนิดามาด้วยกัน

ถอดคำประพันธ์
กลิ่นดอกรำเพยก็โชยมาเรื่อยๆ ทำให้คิดถึงกลิ่นแก้มน้อง

ยามนั่ งแนบชิดไม่เคยเว้นว่างห่างไกลกัน
เมื่อนั่งชมดอกไม้สวยงามหลากหลายชนิด ก็ทำให้คิดว่า

หากน้องมาด้วยคงจะอ้อนให้พี่ช่วยชี้ดูดอกไม้เหล่านี้ด้วยกัน

สรุปเนื้ อหา/คำถาม