6. เห่ครวญ

ก"าเหพ่คย์รผู้เสอหวน ่ญเรือ"
นายไพโรจน์ ขวัญคง
นางสาวสิริภา แสงสมัคร

วิชา ท 33102 ภาษาไทย 6

เสียงสรวลระรี่นี้ เสียงใด
เสียงนุชพี่ฤๅใคร ใคร่รู้

เสียงสรวลเสียงทรามวัย นุชพี่ มาแม่
เสียงบังอรสมรผู้ อื่นนั้นฤๅมี

ถอดความ

เสียงหัวเราะนี้เป็นของใคร เสียงน้องของพี่หรือใคร
เสียงหัวเราะของน้องเหมือนตามพี่มา เสียงของน้องนั้นเพราะ
จนหาคนอื่นเทียบไม่ได้

เสียงสรวลระรี่นี้ เสียงแก้วพี่หรือเสียงใคร
เสียงสรวลเสียงทรามวัย สุดสายใจพี่ตามมา

ถอดความ

เสียงหัวเราะนี้เป็นเสียงน้องของพี่หรือเสียงใคร
เสียงหัวเราะนี้เหมือนตามพี่มา

ลมชวยรวยกลิ่นน้อง หอมเรื่อยต้องคลองนาสา
เคลือบเคล้นเห็นคล้ายมา เหลียวหาเจ้าเปล่าวังเวง

ถอดความ
ลมแผ่ว ๆ พัดกลิ่นหอมของน้องเรื่อยมาจนถึงจมูก

เหลือบมองเห็นเหมือนเจ้ามาแต่พอมองหากลับไม่มี

ยามสองฆ้องยามย่ำ ทุกคืนค่ำย่ำอกเอง

เสียงปี่ มี่ครวญเครง เหมือนเรียมคร่ำร่ำครวญนาน

ถอดความ
เวลายามสองเสียงฆ้องบอกเวลา

ทุกคืนพี่ยิ่งเศร้าใจ เสียงปี่ ที่ดังอยู่เหมือนพี่
ที่คร่ำครวญ

ล่วงสามยามปลายแล้ว จนไก่แก้วแว่วขันขาน

ม่อยหลับกลับบันดาล ฝันเห็นน้องต้องติดตา

ถอดความ
ยามตีสามใกล้เช้าจนไก่ขัน เมื่อหลับไป

พี่กลับฝันเห็นน้องติดตาอยู่ในฝันของพี่

เพรางายวายเสพรส แสนกำสรดอดโอชา
อิ่มทุกข์อิ่มชลนา อิ่มโศกาหน้า

ถอดความ
เวลาเช้ าจนถึงเย็นพี่นี้ไม่วายเศร้าหมอง

กินไม่ได้ เพราะอิ่มไปด้วยความทุกข์
อิ่มไปด้วยน้ำตา อิ่มความเศร้าโศก น้ำตานองหน้า

เวรามันแล้ว จึงจำแคล้วแก้วโกมล

ให้แค้นแสนสุดทน ทุกข์ถึงเจ้าเศร้าเสียดาย

ถอดความ

เวรกรรมตามมาทันแล้ว พี่จึงต้องจากเจ้าที่พี่รัก
คิดแล้วก็แค้นใจนักที่ต้องจากน้องมา พี่เป็นทุกข์เศร้า
เสียดายยิ่งนัก

งามทรงวงดั่งวาด งามมารยาทนาดกรกราย

งามพริ้มยิ้มแย้มพราย งามคำหวานลานใจถวิล

ถอดความ

นางสวยเปรียบเป็นดั่งภาพวาด
งามทั้งมารยาท เมื่อยิ้มก็สวย
คำพูดหวานๆ ทำให้พี่ชวนคิดถึง

แต่เช้าเท่าถึงเย็น กล้ำกลืนเข็ญเป็นอาจิณ

ชายใดในแผ่นดิน ไม่เหมือนพี่ที่ตรอมใจ

ถอดความ

ตั้งแต่เช้าถึงเย็น พี่กล้ำกลืนทนทุกข์อยู่ตลอดเวลา คงไม่มี
ชายผู้ใดในแผ่นดินจะเป็นเหมือนพี่ที่ทนทุกข์เฝ้าคิดถึงแต่น้อง

เรียมทนทุกข์แต่เช้ า ถึงเย็น
มาสู่สุขคืนเข็ญ หม่นไหม้
ชายใดจากสมรเป็น ทุกข์เท่า เรียมเลย
จากคู่วันเดียวได้ ทุกข์ปิ้ มปานปี

ถอดความ

พี่เฝ้าแต่ทนทุกข์ตั้งแต่เช้าถึงเย็น ทุกวันคืนเหมือนตกนรก
ทั้งเป็น ผู้ชายคนไหนถ้าได้จากหญิงอันเป็นที่รักก็ต้องทุกข์
เหมือนพี่ จากกันแค่วันเดียวแต่ทุกข์เหมือนจากกันนานนับปี