พิพิ พิ กุ พิ กุกุ ล กุ ลทอง E B O O K วรรณกรรมไทย จัดทำ โดย อัณศยา แก้วมณี ม.6/6 เลขที่44
เรื่อง พิกุลทอง คำ นำ หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ (E-book) เล่มนี้ เป็นส่วนหนึ่งขอวิง วิชา ภาษาไทยเพิ่มเติม (ท30212) ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โดยมีจุด ประสงค์เพื่อศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับเรื่อง พิกุลทอง และคุณค่า ของวรรณคดีไทยเรื่องนี้ โดยผู้จัดทำ ได้รวบรวมข้อมูลเกี่ยวเล่มนี้ มาจาก แหล่งความรู้ต่างๆ เช่น ห้องสมุด ตำ ราเรียนและสื่อ อิเล็กทรอนิกส์ต่างๆ ได้ศึกษาอย่างเข้าใจเพื่อประโยชน์กับการเรียน ผู้จัดทำ ได้เลือกหัวข้อนี้ในการจัดทำ หนังสือ เนื่องจากเป็นเรื่อง ราวที่น่าสนใจ และหวังว่า E-book เล่มนี้จะเป็นประโยชน์ต่อผู้ อ่านหรือผูัที่กำ ลังหาข้อมูลนี้อยู่ หากมีข้อแนะนำ หรือผิดพลาด ประการใด ผู้จัดทำ ขอน้อมรับไว้และจะนำ ไปปรับปรุงต่อไป
หนัา 4 • ความเป็นมา หน้า น้ 5 - 10 • ตัวละคร หน้า น้ 11-17 • เนื้อเรื่อง หน้า น้ 18 • คุณค่าในแต่ละด้าน ของเนื้อเรื่อง หน้า น้ 19 • ข้อคิดที่ได้จากเรื่อง หน้า น้ 20 • บรรณานุกรม สารบัญ บั OLIVIA WILSON WORKBOOK 1. 5. 3. 7. 2. 6. 2. 3. 4. 5. 6.
เรื่อรื่งนางพิกุพิลกุทอง นี้เ นี้ป็นป็ละครนอก หนึ่งนึ่ใน 14 เรื่อรื่ง ที่นิยนิมนำ มาเล่นกันมากเรื่อรื่ง หนึ่งนึ่ตั้งตั้แต่ครั้งรั้สมัยมัอยุธยา ปัจจุบันบัยังยัพบว่าว่มี ต้นฉบับบัหนังนัสือสืตัวเขียขีนที่เหลือรอดจากการถูกถูพม่าม่ทำ ลายคราวเสียสีกรุงรุเก็บ รักรัษาไว้อว้ยู่ที่ยู่ ที่ หอสมุดแห่งห่ชาติ เป็นป็สมุดช่อช่ยสีขสีาว ตัว หมึกมึดำ ลายมือมืกึ่งบรรจงแกมหวัดวัตัวอักษร์ไร์ม่สม่ม่ำ เสมอและมีบัมีนบัทึกว่าว่หมู่กมู่ลอน บทละคร ชื่อชื่พิกุพิลกุทอง เรื่อรื่งนางพิกุพิลกุทองต่อจาก สำ นวนเดิมดิที่เป็นป็การผจญภัยยืดยืยาวถึรุ่นรุ่ลูกลูนั้นนั้มาจากกลอนอ่านสำ นวนของนาย บุศย์ รจนา จัดจัพิมพิพ์โพ์ดยโรงพิมพิพ์วัพ์ดวัเกาะราวปี พ.ศ. 2433 ตรงกับสมัยมัรัชรักาลที่ 5 ซึ่งซึ่นายบุศย์ผู้ย์นี้ผู้ ไนี้ ด้นำด้นำนิทนิานไทยครั้งรั้กรุงรุเก่า มาแต่งสำ นวนใหม่เม่ ป็นป็ "กลอนอ่าน" หรือรืกลอน สวด อยู่หยู่ลายเรื่อรื่ง เช่นช่แก้วหน้าน้ม้าม้ จันจัทโครพ ,สุวสุรรณหงส์ เป็นป็ต้น อย่าย่งไรก็ตามเมื่อมื่สังสัเกตตามเนื้อนื้เรื่อรื่ง สำ นวน กลอนค่อน ข้าข้งจะรวบรัดรัและไม่สม่ละสลวยเท่าใดนักนัเพราะผู้แผู้ ต่งคงมี่จุ มี่จุดประสงค์เพียพีงไว้ สำ หรับรัเล่นละครเท่านั้นนั้ ความเป็น ป็ มา
ตัวละครเรื่อง พิกุลทอง พิกุ พิ กุ ลทอง หญิงสาวแสนสวยแห่ง เมือ มื งสัณนุราช ผู้มีจิ มี ต จิ ใจ งดงามยามพูด พู จะมีพิ มี กุ พิ กุ ล ทองลอยออกมา
ตัวละครเรื่อง พิกุลทอง พิชั พิชั ยมงกุฎ เจ้า จ้ ชายแห่งเมืองกุตารนคร ผู้ เก็บดอกเจ้า จ้ หญิงพิกุ พิ กุ ลทองได้
ตัวละครเรื่อง พิกุลทอง ไอ้จ้ อ้ อ จ้ ย มหาดเล็กผู้ติด ติ ตาม เจ้า จ้ ชายพิชั พิชั ยมงกุฎ
ตัวละครเรื่อง พิกุลทอง อุษ อุ ณะ พญาแร้ง ร้ ผู้มีฤทธิ์อ ธิ์ าคม สามารถแปลงร่า ร่ ง เป็นคนได้ ต้อ ต้ งการพิกุ พิ กุ ลทองมาเป็นชายา
ตัวละครเรื่อง พิกุลทอง พิศ พิ นุปักษี แร้ง ร้ ขั้น ขั้ ทีที่ปรึก รึ ษาของพญาแร้ง ร้ มีฤทธิ์แ ธิ์ ปลงเป็นคนได้
ตัวละครเรื่อง พิกุลทอง พระนางกาขาว นางยักษ์ผู้มีอาคม หลงรัก รั เจ้า จ้ ชายพิชั พิชั ยมงกุฎ จนอยากจะได้เป็นพระสวามีโมี ดยไม่ส ม่ นใจ คำ ทัดทานของใครทั้งสิ้น
เนื้อเรื่องย่อ พิกุลทองเป็นตัวละครในบทละครเรื่องพิกุลทอง เป็นธิดา ของท้าวสันนุราช* กับนางพิกุลจันทรา* แห่งเมืองสันนุราช* นางพิกุลทองมีรูปงาม ผมหอม และเมื่อพูดจะมีดอกพิกุล ทองร่วงจากปากทุกครั้ง วันหนึ่งนางพิกุลทองลงสรงในแม่น้ำ พร้อมกับนางกันทลิ มา*พี่เลี้ยงและนางกำ นัล พญาแร้ง*ซึ่งอยู่ที่เขานิลกาฬ า*ออกบินหาซากศพเป็นอาหาร พบสุนัขเน่าลอยน้ำ มาก็จิก กินจนถึงที่นางพิกุลทองสรงน้ำ อยู่ นางคลื่นเหียนอาเจียน และด่าว่าพญาแร้งด้วยความรังเกียจ พญาแร้งอาฆาตจอง เวรคิดจะฆ่านางจึงแปลงกายเป็นหนุ่มรูปงามไปขออาศัยอยู่ กับตายายที่ชายป่าเมืองสันนุราช ทำ อุบายเนรมิตเงินทอง ให้ตายายร่ำ รวยและให้ไปสู่ขอนางพิกุลทองแก่ตน ท้าวสัน นุราชยินยอมยกนางให้แต่ตั้งเงื่อนไขว่าให้สร้างสะพานทอง จากบ้านมาถึงวังภายใน 3 วัน ถ้าไม่สำ เร็จจะประหารชีวิต พญาแร้งเรียกบริวารมาช่วยสร้างสะพานได้ นางพิกุลทอง จำ ต้องอภิเษกกับพญาแร้งแปลง เมื่ออยู่ด้วยกันในเวลา กลางคืนนางได้กลิ่นสาบแร้ง แต่พญาแร้งแสร้งกลบ เกลื่อนเพื่อไม่ให้นางสงสัย และเกี้ยวพาราสีเล้าโลมแต่ไม่ ร่วมอภิรมย์กับนาง
เนื้อเรื่องย่อ ครั้นรุ่งเช้าพญาแร้งบอกนางพิกุลทองว่าตนคิดถึงบิดา มารดาเพราะจากมาได้ 5 ปีแล้วและชวนนางไปบ้านเมือง ของตน ขณะเดินทางโดยเรือสำ เภาเข้าเขตป่าหิมพานต์*ถึง หาดแก้วพยัคฆี พญาแร้งทำ อุบายหยุดพักเรือแล้วบินไป เรียกบริวารที่เขานิลกาฬามากินคนบนเรือ ส่วนนางพิกุล ทองนั้นพญาแร้งตั้งใจจะกินเอง แม่ย่านางประจำ เรือสำ เภา สงสารนางพิกุลทองจึงปรากฏกายขึ้นบอกว่าสวามีของนาง พิกุลทองเป็นแร้งแปลงมาจะฆ่านาง แล้วแยกเสากระโดง เรือให้นางพิกุลทองซ่อนตัวจนพ้นภัยจากพญาแร้ง นาง พิกุลทองอาศัยอยู่ในเสากระโดงเรือได้ 7 วัน แม่ย่านางบอก ว่าให้ออกไปสระสรงให้ผ่องใสแล้วจะพบคู่ครองและได้กลับ บ้านเมือง นางพิกุลทองนั่งสรงน้ำ ที่บันไดเรือ นางสางผม และมีผมเส้นหนึ่งหลุดติดมือมาจึงนำ ผมใส่ผอบ จารึกที่ฝา ผอบเป็นเรื่องราวแต่หนหลังและบอกว่าถ้าผู้ใดเป็นคู่ครอง ของนางขอให้พบผอบนี้และให้ตามมาช่วย นางอธิษฐานแล้ว เสี่ยงผอบลอยน้ำ ไป
เนื้อเรื่องย่อ พระพิไชยมงกุฎ*โอรสท้าวสังข์ศิลป์ไชย*กับนาง สุพรรณ*เก็บผอบได้จึงออกตามหาเจ้าของผมในผอบ ระหว่างเดินทางพบนางยักษ์กาขาว* ซึ่งเป็นบริวารท้าว เวสสุวัณ*แปลงกายเป็นสาวงามลวงว่านางเป็นเจ้าของผม พระพิไชยมงกุฎหลงเชื่อจึงอยู่กับนางในเมืองเนรมิตริมทะเล และได้นางเป็นชายา หลายวันต่อมาพระพิไชยมงกุฎสงสัย ว่านางเป็นยักษ์จึงใช้มนตร์สะกดไว้แล้วเดินทางต่อไปจนพบ นางพิกุลทอง นางเล่าว่าทุก 7 วันพญาแร้งจะบินมากินคนที่ หาดทราย เมื่อพญาแร้งมาตามกำ หนดพระพิไชยมงกุฎ สังหารได้และพานางพิกุลทองไปเป็นชายาอยู่ที่เมืองของตน
เนื้อเรื่องย่อ หลายปีต่อมานางพิกุลทองมีโอรสกับพระพิไชยมงกุฎ 2 องค์ ชื่อ รัก*และยม* วันหนึ่งนางพิกุลทองกับสวามีและโอรสไปประพาสทุ่ง ชมดอกบัว นางยักษ์กาขาวซึ่งลอบตามมาซ่อนตัวในป่ารอโอกาสอยู่ นานแล้วได้เนรมิตดอกบัวดอกใหญ่ขึ้นและแอบอยู่ในน้ำ ตามเรือไป เมื่อนางพิกุลทองเอื้อมมือไปเด็ดดอกบัว นางยักษ์ฉุดนางพิกุลทอง ลงไปในน้ำ ทุบตีนางและสาปให้เป็นชะนี ต่อเมื่อได้เลือดของนางยักษ์ กาขาวมาอาบจึงจะคืนร่างดังเดิม แล้วนางยักษ์ก็แปลงกายเป็นนาง พิกุลทองอยู่ในน้ำ แทน พระพิไชยมงกุฎฉุดนางขึ้นเรือ รักและยม บอกพระพิไชยมงกุฎว่านางผู้นี้ไม่ใช่มารดา ส่วนมารดาที่แท้จริงคือ ชะนีที่เดินร้องไห้ตามมาริมน้ำ พระพิไชยมงกุฎไม่เชื่อจึงโกรธและไล่ โอรสทั้งสองขึ้นฝั่งแล้วพานางยักษ์แปลงกลับวัง รักและยมตามหา ชะนีพิกุลทองจนพบและอยู่ด้วยกันในป่า บางครั้งชะนีพิกุลทอง คลุ้มคลั่งด้วยเวทมนตร์ก็เที่ยวโหนกิ่งไม้ไปในป่า เมื่อรู้สึกตัวก็ลงมา เลี้ยงดูสองกุมาร รักและยมเก็บดอกพิกุลทองที่ร่วงจากชะนีเวลา ร้องไห้ไปแลกกับอาหารที่ตลาด พวกวิเสทไปตลาดพบสองกุมารก็ จำ ได้จึงไปทูลนางสุพรรณ เมื่อสอบถามได้ความจริงแล้วพระพิไชย มงกุฎจึงพาโอรสทั้งสองไปหาชะนีพิกุลทองในป่าถามถึงวิธีแก้คำ สาป ชะนีพิกุลทองบอกว่าถ้าได้เลือดนางยักษ์กาขาวมาอาบร่าง ขนเพชรที่ศีรษะหล่นลงนางจึงจะกลับเป็นมนุษย์ พระพิไชยมงกุฎให้ ทำ จั่นและให้รักและยมเข้าไปอยู่ในจั่นเพื่อล่อให้ชะนีเข้าไปหา เมื่อ ชะนีติดจั่นแล้วเสนาก็อุ้มกุมารทั้งสองออกจากจั่น พระพิไชยมงกุฎ ให้เสนาไปนำ นางยักษ์แปลงมาที่อุทยาน ออกอุบายให้นางนอนหลับ แล้วมอบพระขรรค์ให้เพชฌฆาตฟัน ร่างแปลงก็กลับเป็นยักษ์เลือด ไหลนองอุทยาน พระพิไชยมงกุฎให้นำ เลือดไปรดชะนีจึงกลับเป็นนาง พิกุลทองดังเดิม
เนื้อเรื่องย่อ ต่อมาอีก 7 ปีนางพิกุลทองพร้อมพระพิไชยมงกุฎและโอรส ทั้งสองเดินทางโดยเรือสำ เภาไปเยี่ยมท้าวสันนุราชกับนาง พิกุลจันทรา ระหว่างทางนางยักษ์กาสุวรรณ*น้องของนาง ยักษ์กาขาวคิดจะแก้แค้นแทนพี่จึงใช้กระบองตีเรือสำ เภา แตก นางพิกุลทองพลัดกับพระพิไชยมงกุฎและโอรส พระ สมุทร*เนรมิตขอนไม้ให้นางเกาะขึ้นฝั่ง นางใช้ผ้าสไบทำ เป็น ธงปักไว้ที่หาดแล้วเดินเข้าป่าจนถึงเมืองเวฬุจักร*และเข้า พักใต้ต้นไทร ท้าววิรุฬจักร*เจ้าเมืองซึ่งเป็นยักษ์ม่าย คิดถึง คำ ทำ นายฝันที่ว่าจะได้สตรีสูงศักดิ์คนหนึ่งไว้จึงออกเที่ยว ป่าพร้อมบริวาร เสนายักษ์เห็นนางพิกุลทองนอนหลับอยู่ใต้ ต้นไทรก็ไปทูลท้าววิรุฬจักร ท้าววิรุฬจักรเข้าไปเกี้ยวนางแต่ นางไม่ยินดีด้วย กลับด่าว่าต่าง ๆ นานา ท้าววิรุฬจักรพา นางพิกุลทองไปไว้ในปราสาท นางอธิษฐานขออำ นาจความ ซื่อสัตย์ต่อสวามีช่วยให้พ้นอันตราย ท้าววิรุฬจักรโกรธที่ นางพิกุลทองไม่ยอมเป็นมเหสีจึงส่งนางไปเป็นทาสทำ งาน ในครัว
เนื้อเรื่องย่อ ฝ่ายพระพิไชยมงกุฎกับโอรสทั้งสองขี่สังข์ตามกระแสน้ำ จนถึงหาดทราย เห็นธงและดอกพิกุลทองตกเรี่ยรายอยู่ก็ เที่ยวตามหานางพิกุลทอง พบพระวสิษฐ์*ฤๅษีบอกทางให้ และมอบแหวนวิเศษที่ทำ ให้แปลงกายได้แก่พระพิไชย มงกุฎ ทั้งสามเดินทางไปจนถึงเมืองเวฬุจักรและเข้าพักใน อุทยาน วันหนึ่งนางอรุณวดี*ธิดาท้าววิรุฬจักรประพาส อุทยาน พระพิไชยมงกุฎเห็นนางก็นึกรักจึงชวนโอรสแปลง กายเป็นนกสาลิกา 3 ตัวพูดโต้ตอบกัน นางอรุณวดีเอ็นดู นกจึงนำ ไปเลี้ยงในวัง พระพิไชยมงกุฎกลับร่างเป็นมนุษย์ และได้นางเป็นชายา
เนื้อเรื่องย่อ ต่อมาพระพิไชยมงกุฎสังหารท้าววิรุฬจักรได้และยังคงพัก อาศัยอยู่ในเมืองเวฬุจักร นางพิกุลทองสงสัยว่ามนุษย์ 3 คนที่สังหารท้าววิรุฬจักรจะเป็นสวามีและโอรส จึงทดสอบ ด้วยการทำ อาหารคาวหวานและใส่ดอกพิกุลทองลงไป ทั้งหมดจึงได้พบกัน นางอรุณวดีใส่ความว่านางพิกุลทองตก เป็นมเหสีของท้าววิรุฬจักรแล้วแต่ประพฤติชั่วจึงถูกส่งไป อยู่ในครัว นางพิกุลทองขอพิสูจน์ความสัตย์ด้วยการลุยไฟ เทวดาต่างโปรยดอกไม้ทิพย์จากสวรรค์ลงมาดับไฟ พระพิ ไชยมงกุฎโกรธนางอรุณวดีจึงไล่ตี นางเสียใจและอับอายจึง คิดผูกคอตายแต่พี่เลี้ยงช่วยไว้ได้ มเหสีท้าววิรุฬจักรซึ่งเป็น มารดานางอรุณวดีสั่งสอนและให้สติธิดา นางพิกุลทองไม่ ถือโทษนางอรุณวดีและกล่าวปลอบโยนนาง ทั้งหมดจึงอยู่ ร่วมกันอย่างมีความสุข
คุณ คุ ค่า ค่ ในแต่ล ต่ ะด้า ด้ น คือ คื ควา คุ ม ณคุ ค่าค่ด้านวรรณศิลป์ พิถี พิ พิ ถี ป ถั พิ นถั ในการใช้คำ อย่าง ทำ ระณีต ทำ ให้เกิดความ ใ ง ช้ าม ความไพเราะในการ ผู้ ช้ ภาษา ผู้ อ่าอ่นสามารถ ซ ได้ าบ ด้ รับรัรสไพเราะของเสียง ควา ซึ้งใน มหมาย นึ สั นึ ก สัม คิ ผัสอารมณ์และความ ที่ผู้แ ด คิ ต่าง ๆ ต่งถ่าถ่ยทอดออกมาเป็นบทประพันพัธ์ คุณคุค่าค่ ด้านปัญญา ผู้อ่าอ่ นจะได้รับรั ความรู้ ความคิดคิ เพิ่มพิ่ ขึ้นขึ้ ทำ ให้มีปัมีปัญญาแตกฉานทั้ง ทั้ ด้าน วิทวิ ยาการ ความรู้รรู้อบตัวตั ความรู้เ รู้ ท่าทันคน เป็นต้นต้ คุณคุค่าค่ด้านอารมณ์ วรรณคดีเป็นเครื่อ รื่ งจรรโลงใจ และ สะเทือนอารมณ์การร้อร้งไห้ กับตัวตัเอกของเรื่อ รื่ งหรือรืการหัวเราะกับ คำ พูดพูของตัวตัละครล้วน เป็นผล ทางจิตจิ ใจ ซึ่งอารมณ์เหล่านั้น คือคืความสุขและความ บันเทิงใจของผู้อ่าอ่น คุณคุค่าค่ด้านสังคมและวัฒวันธรรม วรรณคดีและวรรณกรรมสืบต่อต่ วัฒวันธรรมของชาติจติากคนรุ่นรุ่ หนึ่งไปสู่อีกอีรุ่นรุ่หนึ่ง ผู้แต่งต่มักมัจะแทรก ความรู้ข้รู้อข้อคิดคิเห็นใน ด้านวัฒวันธรรมประเพณี ค่าค่นิยม คติ ชีวิตวิคำ สั่งสอน คุณคุธรรม และจริยริธรรม
ข้อ ข้ คิดคิที่ไที่ ด้จ ด้ ากเรื่อ รื่ ง จากเค้าค้เรื่อ รื่ งพิกุพิลกุทองจึงจึเป็นป็ต้นต้กำ เนิดนิของสำ นวนไทยเปรียรีบเปรยคนที่ไที่ ม่ ค่อค่ยพูดหรือรืมักมัพูดอุบอุอิบอิอยู่แยู่ ต่ใต่นปาก ว่าว่ "กลัวลัดอกพิกุพิลกุจะร่วร่ง" "การคิดคิดีทำดีทำดี ...ย่อย่มได้รัด้บรัสิ่งสิ่ที่ดี ที่ ตดีอบสนองเสมอ" ...อย่าย่งเช่นช่พิกุพิลกุ ไม่คม่วรพูดจาหยาบคาย คิดคิให้ดีห้ก่ดีอก่นพูด ทำ ดีไดีด้ดีด้ดีทำ ชั่วชั่ ได้ชั่ด้วชั่ วรรณคดี พิกุพิล กุ ทอง
บรรณานุกนุ รม