เรื่อง เครื่องแต่งกายนาฏศิลป์ไทย

เครื่องแต่งกาย
และ

อุปกรณ์การแสดง



เครื่องแต่งกายนาฏศิลป์

เครื่ องแต่งการนาฏศิลป์ ไทยมีความงดงามและกรรมวิธีการ
ประดิษฐ์ที่วิจิตรบรรจงเป็นอย่างยิ่ง ทั้งนี้เพราะที่มาของเครื่องแต่งกาย
นาฏศิลป์ไทยนั้น จำลองแบบมาจากเครื่องทรงของพระมหากษัตริย์
(เครื่องต้น) แล้วนำมาพัฒนาให้เหมาะสมต่อการแสดง ซึ่งจำแนกออก
เป็น 4 ฝ่าย ดังนี้

เครื่องแต่งกาย ตัวพระ

เครื่องแต่งตัวพระ คือ เครื่อง
แต่งกายของผู้แสดงหรือผู้รำที่
แสดงเป็ นผู้ชาย



เครื่องแต่งกายตัวนาง

เครื่องแต่งตัวนาง คือ เครื่องแต่งกายของผู้แสดงหรือผู้
รำที่แสดงเป็นหญิง สำหรับเครื่องแต่งตัวพระและนางนี้ จะ
ใช้แต่งกายสำหรับผู้ระบำมาตรฐาน เช่น ระบำสี่บท ระบำพร
หมาสตร์และระบำกฤดาภินิหาร เป็นต้น และยังใช้แต่งกาย
สำหรับตัวละครในการแสดงละครนอกและละครใน



เครื่องนุ่งห่ม

กางเกงหรือสนับเพลาสำหรับผู้ชายแสดงชาย
ผ้านุ่งหรือโจงกระเบนสำหรับผู้หญิงแสดง เสื้อใน
เสื้อนอก ผ้าห่มนางสไบ

สนับเพลา

ผ้านุ่ง

ห่มนาง

สไบ

เครื่องประดับ

จี้นาง

เข็มขัด

ปะวะหลํ่า

กำไลข้อมือ

กำไลข้อเท้า

ทับทรวง

สั งวาล

เครื่องประดับศีรษะ

หัวโขน

ชฎา

รัดเกล้า

กรบังหน้า

เทริด

เครื่องแต่งกายละคร

เครื่องแต่งกายโขน

เครื่องแต่งกายพันทาง

เครื่องแต่งกายละครพันทาง

เครื่องแต่งกายแบบพื้นเมือง

การแต่งกายพื้นเมืองภาคเหนือ

การแต่งกายพื้นเมืองภาคกลาง

การแต่งกายพื้นเมืองภาคอีสาน

การแต่งกายพื้นเมืองภาคใต้

การแต่งกายระบำเบ็ดเตล็ด

การแต่งกายระบำเบ็ดเตล็ด เช่น ระบำไก่ ระบำโบราณคดี และ
การแต่งกายสร้างสรรค์