พเ ลง ใค รงามเลิศลิ ในปฐพี ของ Phumin x War ni จัดทำ โดย สาขาวิชาภาษาไทย(ศศ.บ.) 65123010106 มหาวิทยาลัยราชภัฏลำ ปาง นางสาว ศุภลักษณ์ หมอยาดี นำ เสนอ ผศ.ดร. สุภาวดี ยาดี
เพลง ….ใครงามเลิศในปฐพี ศิลปิน ปิ : Phumin, Warin วรินทร์ เนื้อร้อง/ทำ นอง: ภูมิมินท์ บึงชารี (Phumin) เรียบเรียง: ภูมิมินท์ บึงชารี (Phumin) สังกัดค่าย: Suem reccord (สึม)
=ดอกไม้คือชีวิตเรามันสามารถเติบโตได้ทุกที่ทุกเวลาแม้ จะอยู่ในเเจกันหรือจะเป็นดอกไม้ที่อยู่ข้างทางสุดท้ายมัน ก็คือดอกไม้แต่ดอกไม้มันจะสวยแค่ไหนหากเราพาตัวเรา ไปในที่ที่มันไม่ควรอยู่ดอกไม้นั้นก็จะดูไม่มีค่าแต่หาก ดอกไม้นั้นไปอยู่ในที่ที่ควรอยู่ดอกไม้ดอกนั้นจะดูมีค่า อย่าไปคิดเสียใจคนดี ดอกไม้นี้อยู่ที่ใดก็งดงาม จะเป็นดอกไม้ที่วางในแจกัน หรือเป็นดอกไม้อยู่ข้างทางก็ดี เพราะสุดท้ายมันก็คือดอกไม้ ที่ใครต่อใครเฝ้าหวังเพื่อเชยชม แต่คุณค่าของมันจะเพิ่มขึ้นลดลง ก็อยู่ ณ ตรงที่มันเติบโต
=ในโลกใบนี้เราอาจจะเป็นคนที่สมบูรณ์แบบทุกอย่างบางคนเขาว่าเราดี บางคนเขาว่าไม่ดีเราอย่าไปคิดว่าชีวิตเราต้องดีเพราะคำ ว่าดีของแต่ละะ คนมันช่างต่างกันเราจงภูมิใจสิ่งที่เราเป็นและะจงภูมิใจสิ่งที่เรามี ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใด จะเป็นดั่งใจให้เราได้ทุกที อย่างคนนั้นบอกว่าสิ่งนี้ดี หรือมันอาจดีแค่เพียงเขาเอง ถ้าอย่างนั้นอย่าได้ไปคิด ว่าในชีวิตจะต้องมีที่ดีที่สุด เพราะคำ ว่าดีที่สุดแต่ละคน มันอยู่ที่ใจของตนยินดี
=คุณค่าตัวเราอยู่ที่การให้ค่าตัวเองเหมือนดอกไม้ที่อยู่ข้างถนน หากคนที่ชอบเดินผ่านก็จะบอกว่าสวยเพราะฉะนั้นเราควรอยู่ที่ที่ เราควรอยู่ คุณค่าของแต่ละอย่างอยู่ที่การให้ค่าของคน อย่างดอกไม้ข้างข้างถนน หากมองจากคนที่ชอบก็ว่าสวย ชีวิตของคุณก็ด้วยจะดูสดสวยเมื่อคนมองมา บางครั้งก็ดูไร้ค่า ถ้าที่แห่งนั้นไม่ควรคู่เรา ก่อนเคยคิดว่าตัวเอง ไม่ได้เลิศหรูสมบูรณ์เหมือนใครใคร แต่มาวันนี้ก็เพิ่งเข้าใจ
=เปรียบเราเป็นเหมือนดอกไม้ที่พอเวลาผ่านไปจากวันนี้เป็น ดอกไม้ที่เคยสดใสในวันหนึ่งก็ต้องเหี่ยวเฉาได้เหมือนกัน ไม่มีใครไหนจะถูกใจคนทั้งโลก อย่างดอกไม้ที่ราคาแพง ก็เหี่ยวเฉาถูกแมลงกัดกินได้เหมือนกัน หรือเป็นดอกไม้อยู่บนภูเขาสูงชัน พอผ่านนานวันก็ร่วงโรยลงสู่พื้น บางสิ่งนั้นฉันเคยว่าดี พอผ่านนานปีก็ ปีก็ มีอื่นใดมาทดแทน อย่างคนเราวันนี้สวยงามสุดแสน
=ดอกไม้ที่สวยก็เปรียบเหมือนสาวงามจะอยู่ที่ไหนก็สวยแม้จะอยู่ข้างทาง ก็อยากมีคนที่มารอเด็ดดมแต่เมื่อเวลาเปลี่ยนไปสู่วัยชราก็ไม่มีใครสนใจ แต่คุณค่าของเราอยู่ที่ตัวของเราเอง กลับเปลี่ยนแปลงเมื่อสู่วัยชรา คุณค่าของแต่ละอย่างอยู่ที่การให้ค่าของคน อย่างดอกไม้ข้างข้างถนน หากมองจากคนที่ชอบก็ว่าสวย ชีวิตของคุณก็ด้วยจะดูสดสวยเมื่อคนมองมา บางครั้งจะดูไร้ค่า ถ้าที่แห่งนั้นไม่ควรคู่เรา คุณค่าของแต่ละอย่างอยู่ที่การให้ค่าของคน อย่างดอกไม้ข้างข้างถนน
=คนเรางามเลิศเท่ากันมันอยู่ที่ใจเราและจะอยู่ที่ที่ มันคู่ควรกับเราหากอยู่ที่ที่คู่ควรกับเราเราก็จะดูมี ค่าในสายตาคนอื่นๆ หากมองจากคนที่ชอบก็ว่าสวย ชีวิตของคุณก็ด้วยจะดูสดสวยเมื่อคนมองมา แต่บางครั้งก็ดูไร้ค่า ถ้าที่แห่งนั้นไม่ควรคู่เรา จึงเป็นคำ ถามมานานแสนนาน ว่าใครกันหนาที่สวยงามเลิศ แต่สุดท้ายจงจำ ไว้เถิด คนเราทั้งหมดงามเลิศเท่ากัน บางคนนั้นก็สวยงามจากใจ
=เวลาของคนเรามีเท่ากันอย่ามัวสนใจคำ พูดของคนที่ คิดไม่ดีกับเราบางคนเข้ามาเพื่อหวังผลประโยชน์จากเรา เราก็อย่าไปสนใจเพราะสุดท้ายนั้นมันก็คือชีวิตที่เราต้อง เจอ บางคนใช้คำ พูดได้สวยงาม บางคนมีรูปร่างที่งดงาม สุดท้ายก็ต่างอยู่ที่ใครจะเข้าใจ เพราะชีวิตมันเป็นของเรา จงพาตัวเราไปในที่ที่คู่ควร เข็มนาฬิกาไม่เคยหมุนทวน อย่าแปรปรวนกับคำ พูดของคน เพราะสุดท้ายนานาประการ
=เราเกิดมาไม่ได้เพื่อเเข่งขันกับใครเราเติบโต ในที่ของเรา ไม่ได้เกิดมาแข่งขันเพื่อเป็นใหญ่ ความงามของมันก็ต่างกันออกไป อยู่ที่ใครนั้นจะเติบโตในที่ของตน
ต้องการสื่อถึงว่า คุณค่าของเรา อยู่ที่การให้ค่า และการด้อยค่า ความผิดหวังหรือ ความรู้สึกไร้ค่าของตนเอง ไม่ได้มาจากคนอื่น แต่มาจากมุมมอง ของตัวเราเอง ไม่มีใครสามารถบังคับความรู้สึกของเราได้ ชีวิต ของเรานั้นไม่ได้ด้อยค่ากว่าใครเลย