Pink and Blue Motivational Education Portrait Poster

นิวคลิอิก

"ความฝัน"

นางสาวสุภนิดา ลอยลม

"เห็นกลอนกานท์วรรณกรรมที่ล้ำค่า
งามสง่าร้อยลำนำเรียงอักษร
เป็นบทกวีที่ไพเราะทุกคำกลอน

และสะท้อนความเป็นไทยตลอดมา"

คำนำ

สมุดทำมือ "นิวคลิอิก" เป็นการรวบรวมงาน

บทประพันธ์ตลอดระยะเวลาในการเรียน รายวิชา

กวีนิพนธ์ ชั้นปีที่ ๑ ภาคเรียนที่ ๒/๒๕๖๔

(ทศศ.๖๔๒) ของ นางสาวสุภนิดา ลอยลม ภาย

ใต้นามปากกา ความฝัน

งานบทประพันธ์ดังกล่าว ได้เเต่งขึ้นผ่าน

ประสบการณ์ การเรียนรู้ การพบเจอกับ

เหตุการณ์ที่น่าประทับใจ เรียงร้อย เล่าความเป็

เรื่องราวผ่านรูปเเบบบทประพันธ์

งานประพันธ์ ความฝัน ได้ผ่านการคัดกรอง

ตรวจสอบจากผู้ที่มีความรู้ความสามารถด้าน

รายวิชา กวีนิพนธ์ไทย คือ ผศ.ดร.รุงรัตน์ ทอง

สกุล อ.ประจำวิชา ที่คอยให้คำปรึกษา ชี้เเนะการ

ทำงานให้มีประสิทธิภาพสูงสุด ซึ่งเป็นพระคุณ

อย่างสูง

"ความฝัน"

นางสาวสุภนิดา ลอยลม

สารบัญ

คำนำ
สารบัญ

บทเเนะนำตัวเอง ๑
กลอนสุภาพ ๒
กาพย์ยานี ๑๑ ๓
กาพย์ฉบัง ๑๖ ๔
กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ ๕
โคลงสี่สุภาพ ๖
เพลงตันหยง ๗
นิราศ ๘-๑๐
เพลงสอนน้อง ๑๑
อินทรวิเชียร์ฉันท์ ๑๒
ร่ายยาว ๑๓
บทครูในดวงใจ ๑๔-๑๖

วิเคราะห์สุนทรียศาสตร์ด้านเสียง ๑๗.
บทแนะนำตัวเอง
๑๘-๒๑
วิเคราะห์สุนทรียศาสตร์

๑.

บทเเนะนำตัวเอง


อันตัวฉันชื่อสุภนิดา ชอบศึกษาฝึกฝนในสิ่งใหม่
มีน้ำใจเอื้อเฟื้ อต่อทุกคน
ท่องโลกกว้างร่าเริงและฝักใฝ่




นางสาวสุภนิดา ลอยลม

กลอนสุภาพ ๒.
เรื่อง ผ่านเสียงดนตรี





เสียงดนตรีบรรเลงกล่อมดวงจิต ชุบชีวิตฟื้ นฟูความเศร้าหมอง

สื่อความหมายเสียงเพลงผ่านคำร้อง ชั่งเป็นที่จับจ้องบรรดาคน

ไวโอลินสากลมีอยู่มาก เห็นได
้จากผู้เล่นที่เหลือล้น

เมื่อยามตอนจิตใจเรามืดมน ก็ฝึ
กฝนขับร้องผ่านสุนทรีย์

ความฝัน


๒๓ ธันวาคม ๒๕๖๔

กาพย์ยานี ๑๑ ๓.
เรื่อง วิกฤตโรคร้าย

โควิดทุกวันนี้


ต่างมากมีทั่วทุกแห่ง

อาการก็แสดง ให้เห็นชัดขึ้นทุก
เป็นโรคติดต่อง่าย


พรากการตายชีพดับขันธ์

ต้องหาทางป้องกัน และผลักมันออกห่างไป
ใส่แมสกันสักนิด
ห่วงชีวิตอย่าอยู่ใกล้

ช่วยเป็นกำลังใจ ให้รอดพ้นโควิดเอย



ความฝัน
๐๗ มกราคม ๒๕๖๕

กาพย์ฉบัง ๑๖ ๔.

เรื่อง ชีวิตของนกกระยาง

กระยางอยู่กันเป็นฝูง พวกมันชักจูง

ไปหาอาหารใกล้เคียง

กลางวันยืนกันรายเรียง พากันส่งเสียง

ดังลั่นทั่วท้องนภา

อยู่ตามต้นไม้เวหา ทำด้วยพงหญ้า

เป็นที่อาศัยพักพิง


ความฝัน
๐๗ มกราคม ๒๕๖๕

๕.

กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
เรื่องวิถีชีวิต








วิถีชีวิต มีไม่น้อยนิด ที่สืบทอดมา

เช่นการยักยอ ไว้ล่อหาปลา ผู้คนค้นหา ในนาในบึง

จนถึงวันนี้ ผ่านมาเป็นปี ใช้ลวดสายขึง

เรียงต่อเป็นแนว แล้วใช้แรงดึง ทุกคนกลับอึ้ง

ถ้าปลาตัวโต




ความฝัน
๐๗ มกราคม ๒๕๖๕

๖.

โคลงสี่สุภาพ
เรื่องใจช้ำเห็นบัวบาน

บัวบานยามรุ่งแจ้ง กลางบึง เห็นอยู่
บัวโผล่ใจกลับหมอง
น่าเศร้า
เธอจากพี่ระกำ
พอตื่นมาตอนเช้า เหลืออยู่ คนเดียว
เหว่หว้าในใจ
สุดจะทนผ่านพ้น มากมาย เรื่องราว
อีกกี่วันถึงหาย ไม่รู้
พอยิ่งคิดสลาย ทุกเมื่อ แค้นใจ

คนแต่งวิเคราะห์ผู้ กล่าวไว้เขียนลง




ความฝัน
๓๑ มกราคม ๒๕๖๕

๗.

เพลงตันหยง
ตันหยงอัญชัน




ตันหยง ตันหยง หยงไหรละน้อง หยงดอกอัญชัน

ถ้าพี่คิดถึงตัวน้องนั้น ได้โปรดพี่นั้นหลบบ้านมา

บ้านน้องทางนี้ ทุกคนยินดีรอพี่มาหา

ได้โปรดพี่นั้นหลบบ้านมา ทิ้งน้องเหว่หวาคอยทุกวัน




ความฝัน
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕

นิราศ ๘.

เรื่อง นิราศเที่ยวใต้ไปกับมิตรภาพ

เมืองท่องเที่ยวโด่งดังทางภาคใต้

ทุกคนรู้หาดทรายทะเลใส ภิรมย์ใจพวกเราต่างเช็คอิน

เพื่อนสนิทจับมืออย่างเร็วพลัน พวกเรานั้นพาไปไม่หมดสิ้น

สถานที่พักผ่อนหาดสุรินทร์ ใครได้ยินเพียงชื่อต้องมากัน

ร่มหลากสีเตียงนอนริมชายหาด
เสียงคลื่นสาดลมพัดอย่างไม่หวั่น
นอนอาบเเดดถ่ายรูปเเสนสุขสันต์ เพลินท้ั้งวันอากาศเเสนร่มรื่น

ทะเลสีครามสวยสดใส เห็นเเต่ไกลผู้คนเล่นโต้คลื่น

พวกเราต่างนั่งมองกันสดชื่น เก็บรูปยื่นนงั่นอนไว้อวดกัน

พลางนั่งมองของกินตามแผงลอย ระพีคล้อยจะลับอีกแล้วนั้น

เที่ยวเพลิดเพลินลืมหิวกันทั้งวัน รีบเร็วพลันก่อนฟ้าจะมืดไป

สาวิกาแนะนำร้านอาหาร มีของทานรสเด็ดร้านอยู่ใกล้

ทั้งซีฟู้ดทะเลขนาดใหญ่ สบายใจอิ่มแล้วพักผ่อนกัน

พอรุ่งสางพระจันทร์ยังไม่สิ้น หาดสุรินทร์พื้นที่ดั่งในฝัน
เดินทางต่อไม่ช้าอย่างเร็วพลัน จุดหมายน้ั้นผู้คนมีมากมาย

แหลมพรมเทพอาทิตย์เป็นสีส้ม มาเชยชมตะวันยามตอนบ่าย

พอตอนตกรู้สึกอบอุ่นกาย ดูสบายดวงตาในยามเย็น

มองลงดูทะเลที่กว้างใหญ่ สุดแดนไกลขอบฟ้ามองมิเห็น

สุภนิดาชอบในยามเย็น คงจะเป็นสิ่งที่ละลานตา
กลับมาที่ตอนขึ้นไปก็เหนื่อย รู้สึกเมื่อยและปวดทั่วท้ั้งขา

ตอนกลับลงทางชันเดินเร็วมา แต่คุ้มค่ากับการที่ได้เยือน

๙.

ขี่รถไปสักพักก็ถึงห้าง มันชั่งกว้างหยุดตรงบันไดเลื่อน

ชวนกันหาซื้อผักไม่แชเชือน เราคือเพื่อนก็ต้องช่วยเหลือกัน

เมื่อถึงห้องนำผักที่ซื้อมา ไม่รอช้าหยิบผักนั่นซอยหั่น

ในมื้อนี้จะผัดผักบุ้งกัน แสนสุขสันต์จะได้นอนพักผ่อน

พอถึงเช้าอีกวันออกเดินทาง
ทุกคนต่างไม่หวั่นแม้จะร้อน
ไม่ว่าอะไรเพื่อนต้องมาก่อน
พาเที่ยวตอนในช่วงเทศกาล

มุ่งเดินทางไปที่วัดฉลอง ได้เดินมองแนะนำคนทุกท่าน

ถึงเวลาตอนเที่ยงโดยประมาณ ได้แวะทานก๋วยเตี๋ยวสี่พระยา

มาถึงร้านก็ต้องรอตามคิว ก็นั่งหิวกับเพื่อนตามประสา

มองท้องฟ้าสีครามงามหนักหนา มันคุ้มค่าทุกคนอย่างสุขสันต์

พอตกค่ำชวนกันกลับไปห้อง พวกเพื่อนพ้องเล่ากันช่างน่าขัน

เรานั้นเยือนดินแดนเพชรดามัน ชั่งเหมือนฝันได้มาในคร้ังนี้

วางแผนกันท่องเที่ยวในทุกเดือน ต้องมีเพื่อนร่วมทางในทุกที่

ตื่นขึ้นมาในช่วงตอนบ่ายสี่ เป็นเวลาที่เรานั้นได้หมาย

เกศินีจะบอกเพื่อนทุกคน อย่ารีบล้นซื้อของกันหลากหลาย

สถานที่ให้เที่ยวมีมากมาย ร้านจำหน่ายของฝากกลีบบ้านไกล

เช้าอีกวันพากันไปเที่ยวต่อ คิดกันหนอว่าจะไปที่ไหน

หาดป่าตองอีกแห่งที่ต้องไป เพราะว่าใครก็ต่างมาชื่นชม

ได้เห็นวิวทะเลที่สวยงาม ฟ้าสีครามพากันน่าสุขสม

ฝูงนกกาพากันบินร่อนลม ชื่นอารมณ์สดใสในสายตา

ถึงเวลาตะวันใกล้ลาลับ แสงระยับสีทองน่ามองหา ความมืด


มิดกำลังคืบคลานมา แสงทองจ้าสุดท้าย ณ แห่งนี้

ถ่ายรูปไว้เพื่อเป็นที่ระลึก เพื่อให้นึกว่าเคยมาถึงที่

แหลมพรหมเทพจำไว้ให้จงดี วิวสวยมีถ่ายไว้ในมือถือ

๑๐.

ลงจากแหลมไปต่อที่ตลาด ต้องไม่พลาดของกินที่ขึ้นชื่อ

นั่นโอเ้อ๋วของหวานที่เลื่องลือ ถ้าได้ซื้อรับลองจะติดใจ

กินอิ่มท้องพุงป่องสมอุรา เดินมุ่งหน้ามิสนว่าสิ่งใหน

กลับถึงหออาบน้ำอย่างว่องไว พบกันใหม่พรุ่งนี้สวัสดี

นิราศห่างปากพาราพาจนบ่าย ฝนตกมาโปรยปรายแต่บ่ายสี่

คอยรถมารับกลับมากมี เก้าวิถีมุ่งหน้ากลับกรุงไกล
ขวัญฤทัยต้องห่างต่างถิ่นแปลก
จำลาแยกพัทลุงมุ่งเมืองไหน


สะพายเพออกเดินเห็นทางไกล ทิศทางใดไม่รู้เพลินดูทาง
ข้ึนรถสามแถวนั่งร่วมนักเรียน ใช้ปากเพียรถามทุกที่อยู่บ้าง

ตามทางรถมองป้ายระยะทาง รถวิ่งห่างเมืองใหญ่ไกลนรา

สามแถววิ่งสู่เมืองควนขนุน ใจยังครุ่นพอถึงแยกทางขวา

รถมุ่งตรงป้ายทางบอกออกตรงมา ไม่นานช้าถึงที่ปลายทางพลัน


กว่าจะถึงเลน้อยก็เหมือนเล่น แลมองเห็นบา้นพกักลางน้ำ

นั้นได้ห้องพักปักหมุดอีกหนึ่งวัน ช่างสุขสันต์บึงสวยรวยสุขใจ

ครันอรุณเบิกฟ้าสีครามแดง ตะวันช่างทอแสงส่องบึงใหญ่

เห็นเหยี่ยวบินร่อนเล่นมิห่างไกล กาดำไห้เสียงดังกังวานเอย




เที่ยวใต้ไปกับมิตรภา/ความฝัน / ทานตะวัน
ขวัญฤทัย / น้ำหวาน / หมูตุ๋น

๑๑.

เพลงสอนน้อง



ไม่ได้อยากถาม แต่แค่อยากรู้
ว่าเธอนั้นจำได้ไหม



คำตายเหล่านี้ แค่จำง
่ายเธอ เธอจำได้ไหม
สระเสียงสั้น กก กบ กด นั้น เธอจำได้ไหม



และมีคำเป็น ที่เธอต้องรู้ และจดจำมันให้ได้

สระเสียงยาว มีกง กน เกอย มี กม
และ เกอว เธอจำได้ไหม

ไม่ยากเลยเธอ แค่นึกดู นึกดูให้ดี

เทพธิดา
๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕

๑๒.

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

เรื่อง พระคุณครู

สักการะเชิดชู ปิยะผู้พิเศษศรี

มุ่งมั่นประทานดี สอนเต็มที่เเม้เหน็ดเหนื่อย

ได้ดีเพราะมีครู คุรุผู้มิพักเมื่อย

ฝึกหัดไปเรื่อยเปื่ อย
จะมีมุ่ง ธ จดจ่อ

กล่าวเตือนเเละบ่มสอน ก็มิบ่นรึย่อท้อ

เมตตาเเละเฝ้ารอ วิริยาเจริญเรียน

ความฝัน
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕

๑๓.

ร่ายยาว

เรื่อง พระคุณพ่อเเม่

ร่ายบทนี้มาจะกล่าวถึงพระคุณพ่อเเม่
ท่านดูเเลเรานั้นบุญคุณเหลือ
คอยจุนเจือตอนท
ุกข์หมดหนทาง
อยู่เคียงข้างกายเราไม่ไปไหน
ทำทุกสิ่งให้เราด้วยหัวใจ
เเละฝักใฝ่ว่าลูกควรได้ดี

ความฝัน
๑๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕

๑๔.

บทครูในดวงใจ

โคลงสี่สุภาพ


จากเรื่อง : นิราศนรินทร์คำโคลง
ผู้แต่ง : นายนรินทรธิเบศร์ (อิน)

แต่งปี : ในช่วงรัชกาลที่ ๒ (พุทธศักราช ๒๓๕๒)

ที่มา : http://app.eduzones.c
om/portal/foreign/5203/

เรืองเรืองไตรรัตน์พ้น พันแสง

รินรสพระแสดง ค่ำเช้า

เจดีย์ระดะแซง เสียดยอด

ยลยิ่งแสงแก้วก้าว แก่นหล้าหลากสวรรค์

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑


จากเรื่อง : มัทนะพาธา

ผู้แต่ง : พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ ๖)

แต่งปี : พุทธศักราช ๒๔๖๖

ที่มา : http://www.thaigoodview.com/node/78755

ดูก่อนสุชาตา มะทะนาวิไลศรี

ยามองค์สุเทษณ์มี วรพจน์ประการใด

นางจงทำนูลตอบ มะธุรสธตรัสไซร้

เข้าใจมิเข้าใจ ฤก็ตอบพะจีพลัน

๑๕.

กาพย์ยานี ๑๑

จากเรื่อง : กาพย์เห่เรือ

ผู้แต่ง : เจ้าฟ้าธรรมธิเบศไชยเชษฐ์สุริยวงศ์ (เจ้าฟ้ากุ้ง)

แต่งปี : ช่วงปลายสมัยอยุธยาตอนปลาย


ที่มา :


https://sites.google.com/site/thanapornjaiyong/neux


ha-khxng-reuxng/kaphy-he-reux-bth-chm-nk

เรื่อยเรื่อยมารอนรอน ทิพากรจะตกต่ำ

สนธยาจะใกล้ค่ำ คำนึงหน้าเจ้าตราตรู

เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง นกบินเฉียงไปเป็นหมู่

ตัวเดียวมาพลัดคู่ เหมือนพี่อยู่ผู้เดียวดาย

กลอนสุภาพ

จากเรื่อง : สุดสาครเข้าเมืองการะเวก

ผู้แต่ง : พระสุนทรโวหาร (ภู่)

แต่งปี : เริ่มประพันธ์ราวปี พ.ศ. ๒๓๖๔–๒๓๖๖ สิ้นสุดการประพันธ์


ราว พ.ศ. ๒๓๘๘

ที่มา :


https://www.baanjomyut.com/library_7/memorization


/02.htm

บัดเดี๋ยวดังหง่างเหง่งวังเวงแว่ว สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา

เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต

แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด

ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน

ร่ายสุภาพ ๑๖.

จากเรื่อง : นิราศนรินทร์คำโคลง

ผู้เเต่ง : นายนรินทรธิเบศร์ (อิน)

แต่งปี : พุทธศักราช ๒๓๒๕

ที่มา : http://saranporn-toon.blogspot.com

ศรีสิทธิ์พิศาลภพ เลอหล้าลบล่มสวรรค์

จรรโลงโลกกว่ากว้าง แผนแผ่นผ้างเมืองเมรุ

ศรีอยธุเยนทร์แย้มฟ้ า แจกแสงจ้าเจิดจันทร์

เพียงรพิพรรณผ่องด้าว ขุนหาญห้าวแหนบาท

๑๗.

วิเคราะห์สุนทรียศาสตร์ด้านเสียง

บทแนะนำตัวเอง


อันตัวฉันชื่อสุภนิดา ชอบศึกษาฝึกฝนในสิ่งใหม่

ท่องโลกกว้างร่าเริงและฝักใฝ่ จิตใจใหญ่เอื้อเฟื้ อต่อทุกคน



บทประพันธ์นี้มีสุนทรียศาสตร์ คือ การเล่นเสียงสัมผัสอักษร
วรรคที่ ๒ ได้แก่คำว่า ฝึก - ฝน
วรรคที่ ๓ ได้แก่คำว่า ร่า - เริง และ คำว่า ฝัก - ใฝ่
วรรคที่ ๔ ได้แก่คำว่า จิต - ใจ

บทประพันธ์นี้มีสุนทรียศาสตร์ คือ การเล่นเสียงสัมผัสสระ
วรรคที่ ๒ ได้แก่คำว่า ใน - ใหม่
วรรคที่ ๔ ได้แก่คำว่า ใจ – ใหญ่ และ คำว่า เอื้อ - เฟื้ อ

วิเคราะห์สุนทรียศาสตร์ ๑๘.

โคลงสี่สุภาพ

เรืองเรืองไตรรัตน์พ้น พันแสง

รินรสพระแสดง ค่ำเช้า

เจดีย์ระดะแซง
เสียดยอด
ยลยิ่งแสงแก้วก้าว แก่นหล้าหลากสวรรค์

(นรินทรธิเบศร์.//(๒๓๕๒).//สืบค้นเมื่อ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๖๔,/


จากhttp://app.eduzones.com/portal/foreign/5203/)

บทประพันธ์นี้มีสุนทรียศาสตร์ คือ ๑.การเล่นเสียงสัมผัสอักษร


จากเรื่องนิราศนรินทร์คำโคลงบทประพันธ์นี้มีการเล่นเสียงสัมผัสอักษรในบทที่ ๑


วรรคที่ ๓ ได้แก่คำว่า ริน - รส บทที่ ๒ วรรคที่ ๓ได้แก่คำว่า ยล - ยิ่ง , แก้ว –

ก้าว บทที่ ๒ วรรคที่ ๔ได้แก่คำว่า แก่น บทที่ ๒ วรรคที่ ๔ ได้แก่คำว่า หล้า –


หลาก

๒. การเล่นเสียงสัมผัสสระ

จากบทประพันธ์นี้มีการเล่นเสียงสัมผัสสระ ในบทที่ ๒ วรรคที่ ๑ ได้แก่คำว่า ระ -


ดะ

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

ดูก่อนสุชาตา มะทะนาวิไลศรี

ยามองค์สุเทษณ์มี วรพจน์ประการใด

นางจงทำนูลตอบ มะธุรสธตรัสไซร้

เข้าใจมิเข้าใจ ฤก็ตอบพะจีพลัน

(พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว .//(๒๕๖๔).//สืบค้นเมื่อ ๑๓ ธันวาคม


๒๕๖๔,/จากhttp://www.thaigoodview.com/node/78755)

บทประพันธ์นี้มีสุนทรียศาสตร์ คือ ๑.การเล่นเสียงสัมผัสใน
จากบทประพันธ์นี้มีการเล่นเสียงสัมผัส ในบทที่ ๑ วรรคที่ ๑ ได้แก่คำว่า ชา - ตา

บทที่ ๑ วรรคที่ ๒ ได้แกคำว่า มะ - ทะ
๒.เสาวรจนี คือ รสแห่งความงาม เป็นบทชมโฉมหรือชมความงาม
จากบทประพันธ์นี้เป็นการชมความงามของนางมะทะนา ด้วยคำว่า วิไลศรีซึ่ง

หมายความว่า งดงามยิ่ง

๑๙.

กาพย์ยานี ๑๑

เรื่อยเรื่อยมารอนรอน ทิพากรจะตกต่ำ

สนธยาจะใกล้ค่ำ คำนึงหน้าเจ้าตราตรู

เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง นกบินเฉียงไปเป็นหมู

ตัวเดียวมาพลัดคู่ เหมือนพี่อยู่ผู้เดียวดาย

(เจ้าฟ้าธรรมธิเบศไชยเชษฐ์สุริยวงศ์ .//ช่วงปลายสมัยอยุธยา
ตอนปลาย.//สืบค้นเมื่อ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๖๔,/

จากhttps://sites.google.com/site/thanapornjaiyong
/neuxha-khxng-reuxng/kaphy-he-reux-bth-chm-

nk)
บทประพันธ์นี้มีสุนทรียศาสตร์ คือ ๑.การเล่นเสียงสัมผัสอักษร
จากบทประพันธ์นี้มีการเล่นเสียงสัมผัสอักษร ในบทที่ ๑ วรรคที่

๒ ได้แก่คำว่า ตก - ต่ำ บทที่ ๑ วรรคที่ ๔ ได้แก่คำว่า ตรา -
ตรู บทที่ ๒ วรรคที่ ๔ ได้แก่คำว่า เดียว – ดาย
๒.การเล่นคำซ้ำ

จากบทประพันธ์นี้มีการเล่นคำซ้ำ ในบทที่ ๑ วรรคที่ ๑ ได้แก่
คำว่า เรื่อย – เรื่อย และ คำว่า รอน – รอน บทที่ ๒ วรรคที่ ๑

ได้แก่ คำว่า เรื่อย - เรื่อย และ คำว่า เรียง - เรียง

กลอนสุภาพ ๒๐.

ฝ่ายกุมารสินสมุทรสุดสวาท ไม่ห่างบาทบิดาอัชฌาไสย

ความรักพ่อยิ่งกว่าแม่มาแต่ไร ด้วยมิได้ขู่เข็ญเช่นมารดา

เห็นทรงธรรม์บรรทมสนิทนิ่ง หนีไปวิ่งเล่นอยู่ในคูหา

โลดลำพองลองเชิงละเลิงมา เห็นแผ่นผาพิงผนิดปิด


หนทาง

(พระสุนทรโวหาร.//(๒๓๖๔).//สืบค้นเมื่อ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๖๔,/


จากhttps://sites.google.com/site/botkoncom/)




บทประพันธ์นี้มีสุนทรียศาสตร์ คือ ๑.การเล่นเสียงสัมผัสอักษร

จากบทประพันธ์นี้มีการเล่นเสียงสัมผัสอักษร ในบทที่ ๑ วรรคที่ ๑


ได้แก่คำว่า สิน – สมุทร - สุด – สวาท บทที่ ๑ วรรคที่ ๒ ได้แก่คำว่า ขู่


– เข็ญ บทที่ ๒ วรรคที่ ๓ ได้แก่คำว่า โลด - ลำ

บทที่ ๒ วรรคที่ ๔ ได้แก่คำว่า แผ่น - ผา

๒. การเล่นเสียงสัมผัสสระ

จากบทประพันธ์นี้มีการเล่นเสียงสัมผัสสระ ในบทที่ ๑ วรรคที่ ๒ ได้แก่


คำว่า ดา - ฌา บทที่ ๒ วรรคที่ ๒ ได้แก่คำว่า ไป - ใน บทที่ ๒ วรรคที่


๓ ได้แก่คำว่า เชิง - เลิง บทที่ ๒ วรรคที่ ๔ ได้แก่คำว่า ผนิด - ปิด




ร่ายสุภาพ

ศรีสิทธิ์พิศาลภพ เลอหล้าลบล่มสวรรค์

จรรโลงโลกกว่ากว้าง แผนแผ่นผ้างเมืองเมรุ

ศรีอยุธเยนทร์แย้มฟ้า แจกแสงจ้าเจิดจันทร์

เพียงรพิพรรณผ่องด้าว ขุนหาญห้าวแหนบาท

(นรินทรธิเบศร์.//(๒๔๑๓).//สืบค้นเมื่อ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๖๔,/


จากhttp://saranporn-toon.blogspot.com)

บทประพันธ์นี้มีสุนทรียศาสตร์ คือ ๑.การเล่นเสียงสัมผัสอักษร

จากบทประพันธ์นี้มีการเล่นเสียงสัมผัสอักษร ในวรรคที่ ๒ ได้แก่คำว่า


เลอ - หล้า - ลบ - ล่ม

๒๑.

วรรคที่ ๓ ได้แก่คำว่า โลง - โลก , กว่า - กว้าง

วรรคที่ ๔ ได้แก่คำว่า แผน – แผ่น - ผ้าง

วรรคที่ ๕ ได้แก่คำว่า เยนธ์ – แย้ม วรรคที่ ๖ ได้แก่

คำว่า แจก - จ้า - เจิด – จันทร์ วรรคที่ ๗ ได้แก่คำ

ว่า เพียง - พิ - พรรณ วรรคที่ ๘ ได้แก่คำว่า หาญ -


ห้าว – แหน