งานสรวิชญ์ (1)

กฎเเละกติกา
ของกีฬาปิงปอง

คำนำ

รายงานเล่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของหนังสืออิเล็กทรอนิกส์

ศึกษาโดยรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวกับกีฬาเทเบิลเทนนิสคือประวัติ

และความเป็นมาของ กีฬาเทเบิลเทนนิส หลักและวิธีการเล่น

การแข่งขัน การฝึกเทคนิคและทักษะส่วนบุคคลในการเล่น

การเคลื่อนไหวของร่างกายของร่างกาย รวมทั้งกฎและกติกา

ในการแข่งขัน





นายสรวิชญ์ พยัคฆ์น้อย
ผู้จัดทำ

สารบัญ

ประวัฒความเป็นมา
ของกีฬาปิงปอง




วิธีการเล่นกีฬาปิงปอง
กฎกติการเล่น

สามนามในการเล่น

กฎกติการเล่น

ประโยดของการเล่นกีฬาปิงปอง

รูปในการเล่นกีฬาปิงปอง

ประวัฒความเป็นมา

ของกีฬาปิงปอง

กีฬาปิงปองได้เริ่มขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ.1890 ที่

ประเทศอังกฤษ โดยในอดีตอุปกรณ์ที่ใช้เล่นปิงปองเป็นไม้

หุ้มหนังสัตว์ ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับไม้ปิงปองในปัจจุบัน

ส่วนลูกที่ใช้ตีเป็นลูกเซลลูลอยด์ ซึ่งทำจากพลาสติกกึ่ง

สังเคราะห์ โดยเวลาที่ลูกบอลกระทบกับพื้นโต๊ะและไม้ตีจะ

เกิดเสียง"ปิ๊ ก-ปอก"ดังนั้นกีฬานี้จึงถูกเรียกชื่อตามเสียงที่

ได้ยินว่า"ปิงปอง" (PINGPONG) และได้เริ่มแพร่หลายใน

กลุ่มประเทศยุโรปก่อน

ต่อมาในปี ค.ศ. 1922 (พ.ศ. 2465) ได้มีบริษัทค้า

เครื่องกีฬา จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าว่า"PINGPONG"

ด้วยเหตุนี้ กีฬาปิงปองจึงต้องเปลี่ยนชื่อเป็น เทเบิลเทนนิส

(TABLE TENNIS) และในปี ค.ศ. 1926 ได้มีการประชุมก่อ

ตั้งสหพันธ์เทเบิลเทนนิสนานาชาติ (INTERNATIONAL

TABLETENNIS FEDERATION : ITTF) ขึ้นที่กรุง

ลอนดอน ในเดือนธันวาคม พร้อมกับมีการจัดการแข่งขัน

เทเบิลเทนนิสแห่งโลก ครั้งที่ 1 ขึ้นเป็นครั้งแรก

วิธีการเล่นกีฬาปิงปอง

1. การส่งลูกที่ถูกต้อง ลูกจะต้องอยู่ที่ฝ่ามือแล้วโยน

ขึ้นไปในอากาศ สูงไม่น้อยกว่า 16 เซนติเมตร

2. การรับลูกที่ถูกต้อง เมื่อลูกเทเบิลเทนนิสถูกตีข้าม

ตาข่ายมากระทบแดนของตนครั้งเดียว ต้องตีกลับให้ข้าม

ตาข่าย หรืออ้อมตาข่ายกลับไป ลูกที่ให้ส่งใหม่ คือ ลูกเสิร์ฟ

ติดตาข่าย แล้วข้ามไปตกแดนคู่ต่อสู้หรือเหตุอื่นที่ผู้ตัดสินเห็น

ว่าจะต้องเสิร์ฟใหม่

3. การแข่งขันมี 2 ประเภท คือ ประเภทเดี่ยวและ

ประเภทคู่

4. การนับคะแนน ถ้าผู้เล่นทำผิดกติกา จะเสียคะแนน
5. ผู้เล่นหรือคู่เล่นที่ทำคะแนนได้ 11 คะแนนก่อน จะ

เป็นฝ่ายชนะ ยกเว้นถ้าผู้เล่นทั้งสองฝ่ายทำคะแนนได้ 10

คะแนนเท่ากันจะต้องเล่นต่อไป โดยฝ่ายใดทำคะแนนได้

มากกว่าอีกฝ่ายหนึ่ง 2 คะแนน จะเป็นฝ่ายชนะ
6. การแข่งขันประเภททีมมี 2 แบบ คือ
6.1. SWAYTHLING CUP มีผู้เล่นครั้งละ 3 คน
6.2. CORBILLON CUP มีผู้เล่นครั้งละ 2 - 4 คน

กฎกติการเล่น

1. ในการเล่นปิงปองจะใช้วิธีตีลูกปิงปองโต้กันไปมาระ

หว่างผู้เล่นสองฝ่าย หากฝ่ายใดได้ 11 คะแนนก่อนเป็น

ฝ่ายชนะ

2. สำหรับการเสิร์ฟนั้น วิธีเล่นปิงปองจะหาฝ่ายที่เสิร์ฟครั้ง

แรกด้วยการโยนเหรียญ

3. การเสิร์ฟต้องเปิดฝ่ามือและต้องโยนลูกปิงปองให้สูงไม่

ต่ำกว่า 6 นิ้ว

4. หากผู้เล่นทั้งสองฝ่ายทำคะแนนได้ 10 คะแนนเท่ากัน
5.จะต้องแข่งขันต่อจนกว่าจะมีใครทำคะแนนนำมากกว่า 2


คะแนน เป้นวิธีการเล่นเทเบิลเทนนิสที่เรียกว่า “ดิวซ์”
6. เมื่อจบ 1 เกม ทั้งสองฝ่ายต้องสลับฝั่ งกัน
7. ในการเล่นเกมสุดท้าย ผู้เล่นฝ่ายรับต้องเปลี่ยนฝั่ งทันที


เมื่อมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งทำคะแนนนำได้ 5 คะแนน

สามนามในการเล่น

โต๊ะปิงปองขนาดมาตรฐานได้รับการรับรองจากการ
กีฬาแห่งประเทศไทยและสมาคมเทเบิลเทนนิสแห่งประเทศไทย
มาตรฐาน มอก.เหมาะสำหรับแข่งขันและฝึกซ้อม
เดือยค้ำหน้าโต๊ะฯ เพื่อให้แผ่นไม้ 2 แผ่นเสมอกัน ผลิตด้วย
วัสดุ ABS แลดูเรียบร้อย-สวยงาม
ขนาดขอบโต๊ะ 20 มิลลิเมตร
ขนาดโต๊ะฯ มาตรฐานสากล คือ กว้าง 1525 มม.x ยาว 2747
มม.x สูง 760 มม. (5ฟุตx9ฟุตx2.6นิ้ว)

ประโยดของการเล่นกีฬาปิงปอง
1. สายตา : สายตาจะต้องจ้องมองลูกอยู่

ตลอดเวลา เพื่อสังเกตหน้ าไม้ของคู่ต่อสู้ และมองลูก

ว่าจะหมุนมาในลักษณะใด

2. สมอง : ปิงปองเป็นกีฬาที่ต้องใช้สมองใน

การคิดอยู่ตลอดเวลา รวมถึงต้องวางแผนการเล่น

แบบฉับพลันอีกด้วย

3. มือ : มือที่ใช้จับไม้ปิงปอง จะต้อง

คล่องแคล่วและว่องไว รวมถึงต้องรู้สึกได้เมื่อลูก

ปิงปองสัมผัสถูกหน้ าไม้

4. ข้อมือ : ในการตีบางลักษณะ จำเป็นต้องใช้

ข้อมือเข้าช่วย ลูกจึงจะหมุนมากยิ่งขึ้น

5. แขน : ต้องมีพละกำลัง และมีความอดทน

ในการฝึกซ้อมแบบสม่ำเสมอ เพื่อให้เกิดความเคยชิน

6. ลำตัว : การตีลูกปิงปองในบางจังหวะ ต้อง

ใช้ลำตัวเข้าช่วย

7. ต้นขา : ผู้เล่นต้องมีต้นขาที่แข็งแรง เพื่อ

เตรียมความพร้อมในการเคลื่อนที่ตลอดเวลา

8. หัวเข่า : ผู้เล่นต้องย่อเข่า เพื่อเตรียมพร้อม

ในการเคลื่อนที่

9. เท้า : หากเท้าไม่เคลื่อนที่เข้าหาลูกปิงปอง ก็จะ

ทำให้ตามตีลูกปิงปองไม่ทัน

รูปในการเล่นกีฬาปิงปอง

รูปการเล่นเเบบ2คน

ท่าทางในการจับไม้ปิงปิงปอง

เเบบที่ 1

ท่าทางในการจับไม้ปิงปิงปอง
เเบบที่ 2

ผู้จัดทำ

นายสรวิชญ์ พยัคฆ์น้อย