โรงเรียนพัทลุง จังหวัดพัทลุง สํานักงานเขตพ้ืนทีกา่รศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง กวีเยาวชนคนรุ ่ นใหม่ กระทรวงศึกษาธิการ
จาก…นาแดง ตั้ งแต่ ฝึ กซ ้ อมก ็ ร ู ้ ส ึ กว่ ามันค่ อนข ้ างยากนิดน ึ งค่ ะ พอซ ้ อมไปเร่ือย ๆ ซ ้ อมเยอะข ้ ึ นก ็ได ้ นําข ้ อติจากคร ู ไปปรับใช ้ จนถึงวันทีไ่ปแข่ งในงานเปิดโลกการศึกษา สร ้ างปัญญาเด็กพัทลุง ร ู ้ สึกต่ืนเต ้ นมากค่ ะ จากที่ตอนแรกไม่ หวังอะไร พอออกจากห ้ อง แข่ งขัน ร ู ้ ส ึ กว่ าอยากไปต่ อระดับชาติตอนนั้ นร ู ้ ส ึ กกังวล เล ็ ก ๆ และกดดัน ตอนผลแข่ งออกมาว่ าได ้ ไปต่ อ มันร ู ้ ส ึ ก ทั้ งดีใจทั้ งกังวลเล ็ ก ๆ ต่ ออีกค่ ะ ทั้ งหน ู และสปายก ็ ซ ้ อมมา เร่ือย ๆ จนถึงวันแข่ งระดับชาติวันนัน ้ คือตัง ้ ความหวังถึง ขีดส ุ ดว่ าจะคว ้ าที่ 1 มาให ้ ได ้ ตอนทํากังวลนิดน ึ ง แต่ ร ู ้ ส ึ กว่ า ใช ้ เวลาค ุ ้ มค่ าและเต็มทีก่ว่ าตอนแข่ งในงานเปิดโลกฯ ค่ ะ ตอนผลแข่ ง ออกว่ าได ้ ที่ 3 ก ็ ร ู ้ ส ึ กเสียดาย แต่ ว่ าก ็ ภ ู มิใจที่ ได ้ มาถึงจุดนีค ้่ ะ อย่ างน ้ อยก็ได ้ เหรียญทอง ส ุ ดท ้ ายนี้ ขอขอบค ุ ณคร ู ชาลีคร ู ตองและสปาย ทีม่าฝึ กซ ้ อมด ้ วยกัน หากขาดใครไป คงมาไมถ่ ึ งจ ุ ดนีจ ้ ริง ๆ ค่ ะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ ะ
จาก…สปาย สําหรับผม ร ู ้ ส ึ กมีความส ุ ขมากเลยครับที่ได ้ แข่ งขัน ในครั้ งนี้ ตั้ งแต่ ตอนแข่ งในงานเปิดโลกการศ ึ กษา สร ้ าง ปัญญาเด ็ กพัทล ุ ง ที่สามารถคว ้ าชัย ไปต่ อระดับชาติ (ภาคใต ้ ) ครับ ตอนแรกในระดับภาคก ็ ร ู ้ ส ึ กกลัวมากเลยครับ เพราะต ้ องเจอกับคนเก่ งทั้ งภาคใต ้ กลัวว่ าเราจะทําให ้ ผลงานออกมาดีได ้ ไหม ในที่ส ุ ดก ็ ทําได ้ ถ ึ งอาจจะไม่ ได ้ ชนะเลิศแต่ ถือว่ าผมและน าแดงได ้ พัฒนาในหลากหลายสิ่ ง ทั้ งในเร่ือง คํา ความ การวางโครงเร่ืองก่ อนเขียน การใช ้ ภาษาให ้ สวยงาม กระผมขอขอบค ุ ณ ค ุ ณคร ู ท ุ กท่ านที่คอยให ้ คํา ชี้ แนะ และคอยเพิ่มพูนความร ู ้ ในด ้ านต่ างๆ ทั้ งค ุ ณคร ู ชาลี และคร ู ตอง และขอบค ุ ณน าแดง ที่คอยช่ วยเหลือในท ุ กสิ่ง และขอบค ุ ณที่ฟันฝ่ ากันมาตั้ งแต่ วันแรกจนถ ึ งวันส ุ ดท ้ าย ของการแข่ งซึ่งผมได ้ ทั้ งการเพิ่มพูน ประสบการณ ์ และทีส่ําคัญคือได ้ คําว่ า "เพื่อน" สุดท ้ ายนี้ ขอฝากบทโคลงไว ้ สักบทหน่ ึ งครับ ขอบคุณทุกสิง่ให ้ ประสบการณ ์ พูนเพิม่เติมสมาน ยิง่ล ้ น เพื่อนอาจารย ์ คอยสัง่สอนแล สุขหม่ืนสันตแ ์ สนพ ้ น พรัง่พร ้ อมพิสมัย
คำกลาวนำของคำกาพย คำหนึ่งคำมีคุณค,าร"อยเรียงมาเป+นคำกาพย1ซาบซึ้งใจของ “สปาย” นายสุปวีญ1ด"วงเล็ก และ “น้ำแดง” นางสาวสุภัสสร หนูแก"ว ซึ่งมีความมุHงมั่นตั้งใจ ฝKกซ"อมกิจกรรมการแขHงขันกวีเยาวชนคนรุHนใหมH กาพย1ยานี ๑๑ (๖ บท) ครั้งที่ ๑๖ ประจำปS ๒๕๖๕ ระหวHางวันที่ ๑๓ - ๑๔ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๕ มีผลการแขHงขัน เหรียญทองชนะเลิศ ได"มีโอกาสแขHงขันตHอในงานศิลปหัตถกรรมนักเรียน ระดับชาติ ครั้งที่ ๗๐ ปSการศึกษา๒๕๖๕ ภาคใต" ณ จังหวัดสตูล ระหวHางวันที่ ๑๘ - ๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๖ ผลการแขHงขันได"รับรางวัลระดับเหรียญทอง รองชนะเลิศอันดับที่ ๒ คำหนึ่งคำมีความรักถักทอมาเป+นแรงใจวาดหวังให"ความรักที่เดินทาง ระหวHางบรรทัดมามอบให"ทุกคน คำทุกคำคงรู"สึกดีใจที่ไมHได"เป+นคำกาพย1เพียงแคH โลดแลHนในเวทีการแขHงขัน ทวHายังเริงรHาอยูHในกาลเวลาเพื่อการแบHงปeนด"วย คำหนึ่งคำมีความหมาย เพราะทำให"เรามีความหวัง ขอขอบคุณถ"อยคำ แหHงกำลังใจที่ทำให"หัวใจได"เบHงบาน ด5วยรักถักทอคำ กลุ,มสาระการเรียนรู5ภาษาไทย โรงเรียนพัทลุง จังหวัดพัทลุง
• การเมืองเรื่องของเรา ๑ • เขียว-เหลือง เรืองรอง ๒ • โควิด ๔ • ชาติไทย ๕ • ชีวิตเปนของมีค่า ๖ • ดอกไม ๗ • แดนงาม ดามขวานไทย ๘ • ใตทองทะเลไทย ๑๐ • ถิ่นใตบานเรา ๑๒ สารบัญ เรื่อง หนา
• ธรรมชาติ ๑๓ • บอกเลา เศรษฐกิจ ๑๔ • ภาษาไทยภาษาชาติ ๑๖ • มโนราห ๑๘ • สังคมปวย ๑๙ • เหนือฟา...ยังมีฟา ๒๐ • อาชีพ ๒๒ • อาน ๒๕ สารบัญ (ตอ) เรื่อง หนา
การเมืองคืออะไร กฎหมายการใชส้ทิธิ6 ระบบที9เปลี9ยนแปลง อํานาจของประชา บางแดนแคว้นประเทศ พัฒนาเพื9อปวงชน บางพวกเผด็จการ ต่างแย่งต่างชิงดี ผู้คนจนลําบาก สัจจะความจริงใจ การเมืองเรื9องรอบตัว เรียนรู้สู่วิถี นิยามไว้ในความคิด ต่างคนคิดจิตศรัทธา ต่างคนแย่งต่างโหยหา แต่นํามาเป็นของตน ปกครองเขตด้วยเหตุผล ให้สิทธิหลักเสรี ปกครองผลาญยึดยํ9ายี ผองประชาหวาดหวั 9นไหว ต่างอดอยากอยู่รํ9าไป ยุติธรรมหาไม่มี ทุกถิ9นทั 9วทัQงธานี ดั 9งฟ้าใหม่ไร้เมฆบัง การเมือง เรื่องของเรา -๑-
เหล่าเราชาวเขียวเหลือ รุ่นสู่รุ่นรวมใจ จุดประกายความคิด ฝักใฝ่วิชาการ กิจกรรมนําเด่น วาดภาพลายปลายเทียน เติบกล้าลํQานํQาใจ เกืQอกูลพูนกันมา ยิQมรับยิQมยิQมสู้ ยิQมให้ในทุกวัน พี9น้องชาว พ.ท. เพียงเพชรพราวแพรวพราย ชื9อลือเลื9องระบือไกล สานสัมพันธ์อันยาวนาน เป็นหมู่มิตรชิดสมาน ต่างมุ่งมั 9นขยันเรียน สีฟ้าเล่นหลากอ่านเขียน การดนตรีล้วนลีลา แสนยิ9งใหญ่ใสโสกา ต่างเอืQอเฟืQอช่วยเหลือกัน ยิQมร่วมอยู่สู่สัมพันธ์ ยิQมไมตรีมิมีคลาย ความหวังรอสําเร็จหมาย ประดับคู่พัทลุง เขียว-เหลือง เรืองรอง -๒-
ธรรมชาติชีวี เริ9มต้นเมื9อเยาว์มา สีเหลืองแห่งความหวัง ปัญญาไร้ความโง่ อําพันมรกต รวงข้าวมัดรวมวาง นักเรียนคล้ายต้นกล้า ประสบการณ์ที9ชาญเชี9ยว รวมใจรุ่นสู่รุ่น ก้าวไปวันข้างหน้า ยิQมร้องหัวเราะกัน คิดถึงกลับมาเยือน เขียวขจีดั 9งพฤกษา กายเติบกล้าจิตเติบโต เป็นพลังอันมากโข จุดประกายแสงปลายทาง ช่างงามงดสุดสว่าง มิเหินห่างเป็นหนึ9งเดียว ครูท่านหนาคอยเก็บเกี9ยว คอยคํQาเคี9ยวเกี9ยวนําพา แสนอบอุ่นสุดจะหา ความทรงจํามิลางเลือน ความสัมพันธ์ฉันน้องเพื9อน รัQวเขียวเหลืองชาวพ.ท. เขียว-เหลือง เรืองรอง -๓-
โควิดมีพิษภัย โรคเร้ารุมข่มเหง ร้อนเนืQอเจือร้อนจิต ไข้สูงไม่สบาย เจ็บคอคัดคอแค้น เมื9อทัQงสรรพางค์ช่วง ทานยากว่าจะหาย จึงต้องรวมกายใจ หมั 9นดูแลรักษา โควิดคลายคลอน ชีพบรรลัยน่าหวั 9นเกรง ให้ป่วยไข้ทุกข์ใจกาย โรคาพิษพาแพร่หลาย ทัQงเหนื9อยหอบให้หอบทรวง ล้วนแสบแสนกว่าทัQงปวง เช่นอกกลุ้มกลัดฤทัย ห่อนรู้คลายให้หายไป อยู่เป็นสุขสโมสร พักกายาเร่งเข้านอน เจือจางหายสลายไป โควิด -๔-
ไตรรงค์ผืนธงชาติ แดงขาวนํQาเงินพราย สีแดงนัQนคือชาติ เลือดเนืQอนองหลั 9งไหล สีขาวศาสนา ทั 9วโลกยอยลยิน แถบนํQาเงินศาสตร์กษัตริย์ ปกป้องชาติไทยนีQ ธํารงร่วมรักษา หนึ9งคนหนึ9งใจกาย แลพิลาสแลเสื9อมคลาย โบกสะบัดพัดแกว่งไกว เอกราชความเป็นไทย ยอมพลีชีพเพื9อแผ่นดิน เอืQอเฟืQอมามิรู้สิQน ว่าชาวไทยสามัคคี ดุจราวรัตน์มาดมณี ให้แสนสุขแสนสบาย จวบตราบฟ้าสูญสลาย ทําเพื9อชาติและบ้านเมือง ชาติไทย -๕-
ชีวิตหนึ9งจิตผูก ชเ ู กยีรตเิชดิศกัดศิ6 รี บางท่านเกิดมาพร้อม บางท่านเกิดมาจน ต้นทุนคือขยัน กล้าหาญชีวาวาย ชีพคนกลอย่างหิน หากแต่เจียระไน วันใหม่มาดสายรุ้ง แสงส่องสุดสกาว คนหนอคงคุณค่า ยามเย็นสิQนเดือนกาล มีผิดถูกชอบชั 9วดี ย่อมคงไว้ในใจตน เงินหว่านล้อมมิขัดสน ต้องตรากตรําลําบากกาย มีเท่ากันเร่งขวนขวาย เป็นมนุษย์สุดเก่งไกล แรกเนืQอนิลสิQนไสว ดุลมณีสีแพรวพราว รังสีมุ่งเป็นทางยาว ประภัสสรสุขสําราญ แม้นชราอ่อนสังขาร ยังกล่าวขานแต่ความดี ชีวิตเปนของมีค่า -๖-
พบพานพนาไพร หลงอยู่กลางผกา เห็นนกและแมลง ริมนํQาฝนละออง คลาไคลเจอต้นโมก แหงนดูเห็นดวงแข เต็มด้วยบานบุรี เฟื9องฟ้าคู่อัญชัน นั 9นหรือเจ้าพิกุล สวยสดอรชร เพ้อตื9นจากห้วงฝัน รอยยิQมช่างสดใส ที9ซึ9งไร้เส้นขอบฟ้า มวลบุหงาน่าชวนมอง ดูสําแดงแสงสาดส่อง พาฉันท่องล่องลอยแล ดุจหายโศกทัQงปวงแด ไวจริงแท้ราตรีพลัน ทัQงกุนหยีใต้บุหลัน ทานตะวันรํ9ารอนรอน หอมกลิ9นกรุ่นพวงเกสร ครัQนจึงนอนผล็อยหลับไป โอ้ตัวฉันนี9กระไร หวนถึงไปนิจนิรันดร์ ดอกไม -๗-
หลั 9งเลือดสละเนืQอ บรรพชนสร้างไว้ รากเหง้าเย้าประเทศ สมัครรักสาบาน นQําใจบรสิท ุ ธิ6 มอดม้วยมรณา ระลึกถึงบุญคุณ รุ่งสางเรืองไสว วันนีQกว่ามีได้ ลิQมรสความหม่นหมอง แดนงามด้ามขวานไทย ให้ลูกหลานเชยชม ชีวิตเถือเพื9อแดนไทย แต่กาลก่อนย้อนบุราณ มณฑลเขตสืบผสาน เป็นพี9น้องร่วมรบรา สะอาดดุจดอกบุปผา ก็จักสู้จนสุดใจ ท่านการุณปุกผืนไทย ไพศาลค่าฟ้าเรืองรอง เลือดหลั 9งไหลคล้ายบึงหนอง นํQาตาตกดื9มอกกรม รักษาไว้สุขภิรมย์ ความวิจิตรของเมืองไทย แดนงาม ดามขวานไทย -๘-
ผืนดินถิ9นสยาม แผนที9รูปด้ามขวาน รากเหง้าประเพณี คงอยู่คู่ควรค่า รอยยิQมมิตรภาพ เมืองไทยกว้างไพศาล ลิQมรสเลิศอาหาร ฤดูร้อนหนาวนีQ อรุณเช้ารุ่งสาง บรสิท ุ ธเิ6 รยีบงา่ย อดีตจําน้อมนึก บรรพบุรุษเขา ดินแดนงามดุจวิมาน คงอยู่นานโบราณมา เราน้องพี9ร่วมรักษา ผู้เข้ามาจักโปรดปราน ทุกท่านทราบตราบเท่านาน กล่าวขับขานจิตไมตรี ของคาวหวานอย่ารอรี เที9ยวทัQงปีมีผ่อนคลาย แสงสว่างมิห่างหาย มิเดียวดายในไทยเรา หวนระลึกถึงรากเหง้า สร้างปึกแผ่นกรุงธานี แดนงาม ดามขวานไทย -๙-
เกลียวคลื9นสาดสาดซัด อันดามันอ่าวไทย ทรายกอก่อเป็นเนิน กระจายสาดพัดมา ปักเป้าอยู่เป็นคู่ กระเบนเอนเล่นกัน อินทรีตนุเต่า แหวกคลื9นรื9นภิรมย์ ทะเลธรรมชาติ แดดแสดแผดสกาว เราควรช่วยดูแล ทะเลมีคุณค่า ลมโบกพัดพริQวพริQวไหว สายชลใสสะอาดตา แลชมเพลินเดินริมท่า มาดมณีสีแพรวพรรณ เหล่าปลาทูว่ายขบขัน กะพงเก๋าเคล้าคลึงชม ปลากุเลาแลงามสม กระโจนว่ายสายธารยาว งามดั 9งวาดสีร้อนหนาว เข้มครามคลื9นพรรณนา ฟืQนฟูแก้ร่วมรักษา ผืนนํQาฟ้าของไทยเรา ใตทองทะเลไทย -๑๐-
ทะเลแห่งสยาม รายเรียงเกาะน้อยใหญ่ เกาะกูดเกาะเสม็ด อ่าวไทยตระการตา ชายหาดเป็นแนวยาว ไข่มุกอันดามัน ใต้ท้องคลื9นนที สะอาดทุกแห่งหน สาหร่ายปะการัง ลําบากยากระกํา บัดนีQช่วยฟืQนฟู สมบัติของชาวไทย ใตทองทะเลไทย -๑๑- เลื9องลือนามแสนสดใส กระจายไปด้วยผืนป่ า ดุจมีเพชรลํQาค่า ยิ9งสง่ามากอนันต์ ทรายสีขาวคลื9นเป็นสัน สวยจริงพลันดั 9งร่ายมนตร์ อย่ารอรีเร่งร้อนรน ร่วมบันดลร่วมกันทํา รวมอีกทัQงเหล่าสัตว์นํQา เจ็บชอกชํQาเพราะมือใคร มือทัQงคู่มิผลักไส จรรโลงไว้ในสินธู
ลงสู่ทิศทักษิณ สวยสดงดงามพลัน ผู้คนมากเป็นมิตร หลากหลายและหนาแน่น วิถีแดนปักษ์ใต้ จิตใจมิแปรผัน สากลภูมิภาค ผืนนีQที9อาศัย ทะเลที9สวยสด โนราคุณค่าครัน นวัตกรรมดี มุมมองในหลายแง่ นั 9นคือถิ9นใต้สุขสันต์ สุขอนันต์ในดินแดน ทุกชีวิตนับหมื9นแสน ล้วนช่วยเหลือเกืQอกูลกัน ต่างมอบให้และแบ่งปัน แม้นทุกวันจะเปลี9ยนไป ซึ9งหยั 9งรากธรรมเนียมไซร้ มิห่างไกลอยู่ใกล้กัน มรกตอันดามัน ดุจวิมานสําราญแด ชื9นชีวีอย่างถ่องแท้ เชิญชวนชื9นผืนดินไทย ถิ่นใตบานเรา -๑๒-
ธรรมชาติสดใส หุบเขาคู่คงคา พงไพรสุดวิลาส ปฐพีผกาวรรณ สําเนียงเสียงภมร หมู่เนืQอเบืQอเยืQองมา รอยยิQมสุริยา ธรณีสลายไป คนเราควรรู้ค่า ป้องกันยังไม่สาย เปลี9ยนโลกให้พลิกผัน แปลงเปลี9ยนปรับปรุงแปร ผนวกไว้ใต้เวหา ทัQงสัตว์ป่ ามารวมกัน ธรรมชาติคิดรังสรรค์ กลิ9นกรุ่นครันชมนา บินเร่ร่อนเรียงปักษา สาลิกาเจืQอยแจ้วไพร กับผืนป่ าที9รํ9าไห้ ดั 9งหทัยไว้มลาย ร่วมรักษาต้นจนปลาย เราหญิงชายร่วมดูแล แรงมหันต์อันยํ9าแย่ ธรรมชาติชื9นน่ายล ธรรมชาติ -๑๓-
ร่วมมือร่วมใส่ใจ ปรับปรุงขับเคลื9อนแรง ผลิตการตลาด ผสานผสมนีQ ปลูกพืชผักสวนครัว เลีQยงไก่เป็ดปลาปน ที9เหลือนําไปขาย แบ่งปันมิตรเมตตา นิยมชมชื9นชอบ พัฒนาไม่หยุดยัQง พอกินพอประมาณ เช้าคํ9าสุขพอเพียง ตามสมัยการเปลี9ยนแปลง ด้วยสามารถที9เรามี ธรรมชาติดินอินทรีย์ ทุกวิธีวิถีชน ขจีทั 9วน่ายินยล ตามทิวท้องทาบทุ่งนา สร้างรายได้เสริมคุณค่า ก่อฐานะสร้างความหวัง แปลงประกอบเป็นพลัง ตามเศรษฐกิจพอเพียง ตามหลักการเอาอย่างเยี9ยง แบบพออยู่คู่พอกิน บอกเลา เศรษฐกิจ -๑๔-
ดอกเบีQยทุนกําไร ระบบเศรษฐกิจ ตลาดทุนนิยม ล้นหลามค่าใช้จ่าย ฐานะของผู้คน เผชิญพิษวิกฤตไซร้ ข้าวยากหมากก็แพง หนีQสินมาก่ายกอง หาเช้าคํ9ากินหมด ยามยากจนข้นแค้น ความหวังอันลางเลือน พัฒนาประชาชี เงินตราใช้อย่างเนืองนิตย์ ชุบชีวิตหรือทําลาย พลิกสังคมมากหลากหลาย พวกเจ้านายหวังกําไร รวยหรือจนปนกันไป ทุกข์ถ้วนหน้านํQาตานอง ใช้เรี9ยวแรงช่วยประคอง กู้จํานองสิ9งทดแทน ยอมละลดและวางแผน มิเหมือนแม้นตอนมั 9งมี คอยขับเคลื9อนชีวิตนีQ สู่เศรษฐีในตัวเอง บอกเลา เศรษฐกิจ -๑๕-
คําไทยคํารักร้อย วรรณกรรมคําโบราณ กาพย์กลอนโคลงร่ายฉันท์ โวหารภาพพจน์ไซร้ อักษรสูงกลางตํ9า สนธิสมาสฉาว คํานามสรรพนาม สันธานอุทานนีQ หลากพยัญชนะ เทียบฟ้าท่านสร้างคํา เป็นคนควรเรียนรู้ มิให้สิQนสูญตาม ร่วมตามรอยศิลป์ สืบสาน อีกตํานานกานต์ก้าวไกล คําประพันธ์พิศมัย ล้วนเลิศรสบทแพรวพราว อีกทัQงคําเสียงสัQนยาว สันสกฤตคําบาลี กริยาตามวิเศษณ์มี บุพบทเร่งจดจํา รูปสระแลควบกลํQา ไว้ประดิษฐ์วิจิตรงาม อ่านฝึกดูทบทวนความ รักษ์คงอยู่คู่แดนไทย ภาษาไทย ภาษาชาติ -๑๖-
ท่วงทุ้มทํานองไทย อ่านเขียนเรียนตํารา เรานีQลูกพ่อขุน สร้างคิดประดิษฐ์ไซร้ เรานีQผู้ประเสริฐ เป็นไทมิใช่ทาส คําพูดคําร้องซึQง รู้ทีอย่างท่วงทัน ก้าวไกลด้วยวาจา สรรเสริญทัQงซ้องแซ่ สืบสานวรรณกรรม ยอดใจศิลป์ ยอดรัก ภาคภูมิใจในภาษา เนิ9นนามาแต่เยาว์วัย ท่านการุณยิ9งกระไร ลายสือไทยแสนเก่งกาจ ควรชูเชิดและรักชาติ ศึกษาศาสตร์ตามรอยกัน โอ้คะนึงถึงตัวฉัน ภาษานัQนสําคัญแท้ สุดสง่าคู่ควรแก่ หมดนั 9นแลคืออารักษ์ เครื9องหนุนนําอันประจักษ์ ร่วมร้อยถักภาษาเรา ภาษาไทย ภาษาชาติ -๑๗-
กล่าวถึงศิลปะ มโนราห์ที9ยิ9งใหญ่ ทําร่าอันงามงด นุ่มนวลทัQงช้อยเชื9อง ท่าทางแล่นระบํา อวดโฉมท่ากินนร ราหูจับจันทร์เจ้า เทพพนมชมโสภา คิดค่าคู่ควรคง สวยงามสุดวิไล สืบสานอนุรักษ์ เพลากาลเดือนปี วัฒนธรรมปักษ์ใต้ ศรีวิไลคู่บ้านเมือง จรัสจรดนกเรือง เป็นนิตย์เนืองอรชร ผาลานําประภัสสร บัวบานงงอนถอนผาลา ฉากน้อยเล่าดีหนักหนา แสนปรีชาโนราไทย บรรเจิดจงส่งสดใส พิลาสไซร้ในวจี พึงประจักษ์แก่สักขี ดวงฤดีที9สุขเอย มโนราห -๑๘-
สังคมปัญหาใหญ่ บ้านเมืองไม่ก้าวหน้า ผู้คนสิ9งแวดล้อม ความคิดเปืQอนปะปน เรืQอรังหยั 9งรากเหง้า เหมือนนําผ้าปิดตา ร้องไห้ดั 9งสายเลือด ทุกข์ร้อนไร้สุขี มิติแห่งความคิด ปรับปรุงแปรเปลี9ยนไป กลับมามองที9ตน พอเพียงจะนําพา มีทุกข์ภัยต่างนานา เมื9อตัณหาครอบงําตน คอยหล่อหลอมหลากเหลือล้น เยาวชนได้รับมา เรื9องรุมเร้าเรากังขา สื9อแสร้งว่าสังคมดี คล้ายมีดเชือดเฉือนชีวี เพราะสังคมตรมป่วยใจ มิถูกผิดมีมาใช้ ตามสมัยพัฒนา มีเหตุผลรู้คุณค่า ความสุขให้ใครหลายคน สังคมปวย -๑๙-
ความรู้ความเก่งกาจ วิชาครบค่ายิ9ง บางผู้หรือรู้ค่า ทะนงศาสตร์ศิลป์ นีQ ไม่สนไม่ฟังใคร โทษะจะพานแล้ว อาศัยในรู้สึก คนอื9นหมื9นหลากล้น เวลาไม่คอยใคร ดังคําเปรียบรําพัน เส้นทางเกียรติยศ อดทนฝึกฝนท้า ล้วนสามารถสร้างทุกสิ9ง มาดเหมือนเมืองเรืองจุรี ทําเด่นกว่ากล้าเด่นดี ด้วยเพราะนึกว่ายอดแล้ว ไม่ใส่ใจแน่แน่ว ก่อเกิดทุกข์ลุมโลมตน เลวทรามนึกไม่ฝึกฝน หลายเหลือเทียบเปรียบแทนทัน ความรู้ไซร้ย่อมแปรผัน ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เผยปรากฏวันข้างหน้า สิ9งได้มาคือภาคภูมิ เหนือฟา...ยังมีฟา -๒๐-
คนเราเกิดมา กาลเวลาเปลี9ยนผัน ชีวิตอยู่อาศัย ถือดีใคร่ทะนงตน คนมีหลากสีสัน ขาวดํานัQนน่าฉงน มนุษย์เจือปนเทา ที9เก่งกาจอาจเลวทราม ประพฤติดีหรือชั 9ว อยู่กับตัวกรรมติดตาม คนด้อยอย่าเหยียดหยาม อย่าประณามประมาทใคร วันนีQลงมือทํา ก้าวหน้าลํQากว่าคนไหน ปลายทางสู่เส้นชัย ยากเพียงใดใจฝ่ าฟัน ความรู้ที9เราทราบ ดุจดั 9งดาบสองคมนัQน หากใช้ผิดมหันต์ ชีพพลิกผันไม่จีรัง เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือเวหายังมีหวัง จิตร่วมรวมพลัง เมืองยืนยั 9งและมั 9นคง เหนือฟา...ยังมีฟา -๒๑-
เราล้วนมีหน้าที9 ทุกคนมีสิ9งยิ9งใหญ่ ต้องแบกรับเอาไว้ ถึงเหนื9อยหนักก็จักทํา เราเกิดเป็นคน ควรฝึกฝนเป็นประจํา เจอคํากล่าวตอกยํQา ให้หวนคิดพินิจทวน ลมฟ้าและอากาศ ธรรมชาติมีแปรปรวน บางครัQงก็เรรวน คราวครัQงไหวหวั 9นบางที เวลาที9เหลืออยู่ เราควรรู้ในหน้าที9 ลงมือทํามันนีQ ทําสิ9งใดควรทําจริง สร้างสรรค์ในผลงาน เชิงเชี9ยวชาญการทุกสิ9ง คบคนแสนดียิ9ง หากเราได้คบคนดี ครูแพทย์พยาบาล หนึ9งทหารทําหน้าที9 เราทําเพื9อใครนีQ หากมิได้เพื9อส่วนรวม อาชีพ -๒๒-
พากเพียรเรียนมุ่งมั 9น สู้ถึงฝันที9ตัQงไว้ คราวครัQงมีท้อใจ แต่มิถอยกลับดังเดิม ทุกเส้นที9เดินทาง เหมือนแบบอย่างคอยส่งเสริม พัฒนายิ9งเพิ9มเติม ให้ก้าวหน้าถึงจุดหมาย เราเรียนรู้ด้วยรัก บางครัQงพักและผ่อนคลาย วันนีQยังไม่สาย หมั 9นเขียนอ่านฝึกทบทวน ดั 9งนกที9โผบิน ล่องเรื9อยผินลมตีหวน บางทีมีเรรวน ให้ต้องหยุดพักกายา แล้วจึงถึงสําเร็จ พรุ่งนีQเสร็จดั 9งที9หา หน้าที9มีเข้ามา งานอาชีพที9ดิบดี ครูหมอพยาบาล อีกทหารทําหน้าที9 รักษาชาติไทยนีQ ได้เป็นดีเพราะพากเพียร อาชีพ -๒๓-
อนาคตของฉัน นอนวาดฝันอยู่เสมอ อาชีพที9ต้องเจอ นึกพรํ9าเพ้อทุกราตรี อยากเป็นพยาบาล อัยการนักบัญชี คุณครูเจ้าหน้าที9 คิดให้ดีก่อนลงมือ ขอบฟ้ายังมีหวัง ต้องจริงจังและยึดถือ ทําไปไม่เสียชื9อ วางเป้าหมายข้างกายใจ ผูกจิตคิดสร้างสรรค์ ฝึกฝนพลันดีไฉน เวลาไม่คอยใคร ช้าอยู่ใยเริ9มทันที ผู้คนคอยแข่งขัน ดุจรบกันมิปราณี ขยันจนวันนีQ เป็นขวัญศรีที9ได้ลอง หนักเอาเบาก็สู้ ร่วมเรียนรู้อย่างถูกต้อง มิตรหมายสหายปอง ทัQงพี9น้องภูมิใจเรา อาชีพ -๒๔-
ยิ9งดูก็ยิ9งรู้ ยิ9งเห็นอยู่ก็รู้เห็น มิติหลายซ่อนเร้น เก็บเร้นซ่อนซ้อนภายใน หลายคนหลายรู้สึก หลากสํานึกตรึกตรองไป เป็นสุขหมื9นแสนใด มีสนุกทุกตามกาล ใจคนยิ9งยลยาก อยากรู้อยากพบแผ้วพาน ดูไปใคร่ครวญนาน ก็จะรู้อยู่แก่ใจ บางคนบ้างสุขสันต์ บางหวาดหวั 9นเห็นไฉน บางคนเรื9อยเรื9อยไป บางคนอยู่เป็นขวัญตน อิสระตามสบาย มีผ่อนคลายมีดิQนรน บ้างตรมบ้างทุกข์ทน บางคนกล่าวแกล้งอิจฉา ใจคนยิ9งยลยาก เกินจะหากพรรณนา บันดาลเรื9องราวมา ใช่แค่อ่านผ่านดวงใจ อาน -๒๕-
เอ่ยเอืQอนเปล่งวาจา แม่ก.กาและก.ไก่ เรียนรู้แต่เยาว์วัย คิดฟังไซร้ไร้เคลือบแคลง ได้ดีเกิดจากอ่าน ขับกล่าวขานแตกแขนง ความคิดจักสําแดง ให้ปราดเปรื9องเรื9องวิชา อ่านให้มีมิติ ตัวเราซิขวนขวายคว้า คนควรคิดเสาะหา มิรอช้าอย่างุนงม อ่านแล้วได้อะไร เรียบเรียงไว้ให้เหมาะสม บันเทิงเริงอารมณ์ สนุกคิดอิสระ หนังสือคือของขวัญ ใจเรานัQนมุ่งมานะ ความรู้คู่ทักษะ ไม่ยี9หระแก่ผู้ใด เดินทางถึงวันนีQ เพื9อชีวิตที9ก้าวไกล อ่านฝันบันดาลใจ นําพาไปให้เติบโต อาน -๒๖-
รู้จักใดไม่เท่า รู้เรียนเล่าจากการอ่าน ฟังคิดพจมาน จนวายปราณกาลเปลี9ยนไป หนังสือช่วยหนุนนํา จิตจดจํารู้คําไว้ ท่องกเอ๋ยกไก่ แต่เยาว์วัยใช้นานมา อ่านเป็นช่างงามงด ใช้ภาพพจน์จินตนา หุบเขาสุดฟากฟ้า หรือพนาตามสุนทรีย์ อ่านเป็นช่างสุขสันต์ นิยายวรรณคดี สุนทรพจน์ชีQ ความคิดดีมีมากมาย ความฝันอันไกลนัQน เตรียมพร้อมพลันยังไม่สาย วิชาไร้ค้าขาย สุดมลายคลายข้องใจ ทบทวนท่องทัQงทํา แม้นโจรนําไปมิได้ ความรู้ดูผูกไว้ รางวัลให้ชีวิตเรา อาน -๒๗-
เกียรติบัตร
เกียรติบัตร
เกียรติบัตร
เกียรติบัตร
นางสาวนิชนิภา ประสิ ทธิชัยวุฒิ นางสาวลัดดาวรรณ ไชยพูล นางสาวชนาพร สุวรรณคีรี เรียบเรียง/จัดพิมพ์ นางสาวธันยพร เจนถนอมม้า นางสาวอภิชญา เพชรไตรภพ
โรงเรียนพัทลุง จังหวัดพัทลุง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง กระทรวงศึกษาธิการ