เจ้าพระยาวรพงศ์พิพัฒน์
ประวัติส่วนตัว การศึกษา
เจ้าพระยาวรพงศ์พิพัฒน์ เป็นบุตร พ.ศ. 2412 อายุ 8 ขวบ เข้าเรียนกับ
ของหม่อมเจ้าเสาวรส อิศรเสนา และ หลวงตา (บิดาของหม่อมมุหน่าย) ที่วัด
ทองปุ (วัดชนะสงครามราชวรมหาวิหาร)
หม่อมมุหน่าย อิศรเสนา เกิดใน พ.ศ. 2418 อายุ 12 ขวบ เข้าโรงเรียน
รัชกาลที่ 4 เมื่อวันที่ 31 มีนาคม บุตรข้าราชการ มีพระยาศรีสุนทรโวหาร
พ.ศ. 2405 ที่พระตำหนัก หม่อมเจ้า
เสาวรส อิศรเสนา บริเวณถนน (น้อย อาจารยางกูร) เป็นอาจารย์
พระอาทิตย์ กรุงเทพมหานคร สมรส พ.ศ. 2420 อายุ 16 ขวบ ออกจาก
กับหม่อมราชวงศ์หญิงอรุณ นพวงศ์ โรงเรียน ไปฝึกงานด้านการชุบเงิน-ทอง
ที่โรงชุบจนทองของหม่อมเทวาธิราช
(หม่อมราชวงศ์แดง อิศรเสนา)ข้าง
สะพานรามบุตรี (ปัจจุบันอยู่บริเวณสถานี
บริการน้ำมันใกล้ซอยรามบุตรี ถนน
พระอาทิตย์) ทำหน้าที่ชุบ ล้างและขัดมัน
องค์พระพุทธรูป
การรับราชการ รัชกาลที่6
รัชกาลที่5 11 ธันวาคม พ.ศ. 2453 เป็นองคมนตรี
ในสมัยรัชกาลที่ 6 พ.ศ. 2455 ดำรงตำแหน่งในสภา
พฤศจิกายน พ.ศ. 2420 รับราชการยศนายสิบ
ทหาร ห้อง (ช่าง) เงินเดือน 12 บาท มีหน้ าที่ จางวาง ยศจางวางโท
ควบคุมบังคับช่างที่รักษาความสะอาดในพระที่นั่ง พ.ศ. 2456 เป็นอธิบดีกรมตรวจมหาดเล็ก
พ.ศ. 2425 ผู้บังคับกรมเด็กชา (รวม ขุนหมื่นชาว
ที่เข้ากับ ลูกหมู่ลาวสีไม้) มี ตำแหน่งเทียบเท่า 1 เมษายน พ.ศ. 2457 เป็นจางวางเอก
10 มีนาคม พ.ศ. 2458 รั้งตำแหน่งอธิบดีกรมพระ
นายร้อยทหารหน้ า
พ.ศ. 2428 เป็นหลวงราชดรุณรักษ์ เทียบเท่าร้อย อัศวราชอีกตำแหน่งหนึ่ ง
โทกรมทหารหน้ า ถือศักดินา ๖๐๐ รัชกาลที่7
พ.ศ. 2433 ยกกรมเด็กชาขึ้นเป็นกระทรวงวัง
10 พฤษภาคม พ.ศ. 2436 เป็นหลวงสิทธินายเวร พ.ศ. 2469 ผู้บัญชาการมหาดเล็กกรรมการชำระ
สะสางเงิน พระคลังข้างที่ และตัดทอนรายจ่าย
มหาดเล็กเวรสิทธิ์ ถือศักดินา ๘๐๐
10 กันยายน พ.ศ. 2441 เป็นเจ้าหมื่นเสมอใจราช ราชสำนัก
พ.ศ. 2469 ผู้รั้งตำแหน่งเสนาบดีกระทรวงวัง
หัวหมื่นมหาดเล็กปลายเชือกเวรสิทธิ์ พ.ศ. 2469 ได้เลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น เจ้าพระยาว
ถือศักดินา ๑๐๐๐ รพงศ์พิพัฒน์ สกุลกษัตริ์ยศรีบวรราชเสนานุรักษ์
มหาสวามิภักดิ์บรมราชูปสดมภ์ ศุทธสมเสวกามา
พ.ศ. 2443 ปฏิบัติงานในกรมสุขาภิบาล (จัดทำ ตย์มหาร์ชวังคณบดี ราชธรรมปรเพณีศรีรัตน
ถนนและสาธารณสถาน) ซึ่งต่อมาในสมัยรัชกาลที่ มนเทียรบาล มุทราธารนนทิวาหเนศ บุนยเกษตร
6 ได้เป็นเจ้ากรมโยธา ทำการก่อสร้างทั่วไป ศรณเกษมสวัสดิ์
20 พฤษภาคม พ.ศ. 2446 เป็น พระยาวรพงษ์ พ.ศ. 2475 ผู้สำเร็จราชการพระราชวัง หลัง
พิพัฒน์ จางวางมหาดเล็ก ถือศักดินา ๑๐๐๐[4]
พ.ศ. 2452 เป็นผู้ดูแลกำกับการสร้างท่าเทียบเรือ เปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475
พ.ศ. 2476 เป็น รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัง
พระที่นั่ง พ.ศ. 2477 ออกจากราชการหลังจากยุบกระทรวง
วังเป็นสำนักพระราชวัง รับบำนาญเดือนละ 950
บาทรวมอายุราชการ 57 ปี
ผลงาน
ต่อมา พ.ศ. 2444 เจ้าพระยาวรพงศ์พิพัฒน์
(ม.ร.ว.เย็น อิศรเสนา) ได้ตามเสด็จพระบาทสมเด็จพระ
จุลจอมเจ้าอยู่หัว ไปเปิดทางรถไฟที่ผาเสด็จ ดงพญาเย็น
จังหวัดสระบุรี และเกิดติดใจรถไฟที่ใช้ขนไม้ป่าไปปลูก
ในพระราชอุทยาน ประจวบกลับเวลาไปเยี่ยมญาติข้างย่า
ที่ข้างวัดเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดนนทบุรี รู้สึกรำคาญที่
หนทางไปมาลำบากชักช้า จึงคิดเชื่อมกรุงเทพมหานคร
กับจังหวัดนนทบุรี เพื่อที่จะได้ไปมาสะดวก ท่านจึงได้คิด
ที่จะเชื่อมทั้งสองฝั่งเข้าด้วยกันด้วยการสร้างเส้นทาง
รถไฟ และหากเป็นไปตามแผนที่วางไว้การเดินทางของ
ผู้คน และการขนส่งสินค้าก็จะใช้เวลาน้ อยกว่าการเดิน
ทางโดยเรือ
ถึงแก่อสัญกรรม
เจ้าพระยาวรพงศ์พิพัฒน์ ถึงเเก่อสัญกรรม
เมื่อวันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2484 ในรัชกาลที่
8 สิริอายุ 78 ปี 9 เดือน 27 วัน