วนั ท่ีพระมหาชนกเรืออบั ปางนั้น ท่ีเมืองมิถิลา พระเจา้ โปลชนกสวรรคต พระ
มหาชนกทรงวา่ ยน้าอยูก่ ลางทะเลได้ ๗ วนั ก็ตรงกบั วนั อุโบสถพอดี พระองคจ์ ึง
บว้ นพระโอษฐด์ ว้ ยน้าเค็มแลว้ ทรงสมาทานอุโบสถศีล วนั น้ันนางมณีเมขลา
เทพธิดาผูต้ รวจทะเลก็ไดเ้ หาะมาพบพระมหาชนกวา่ ยน้าอยู่ จึงถามวา่ ทา่ นเป็นใคร
ทาไมจึงยงั เพียรแหวกวา่ ยอยูก่ ลางทะเลทง้ั ท่ีมองไมเ่ ห็นฝ่ัง พระองคท์ รงตอบนางมณี
เมขลาวา่ พระองคค์ ือพระมหาชนก เช่ือมน่ั วา่ ความพยายามจะไมท่ าใหไ้ รผ้ ล
พระองคจ์ ึงเลา่ ความจริงใหฟ้ งั นางสงสารจึงชอ้ นพระองคไ์ ปสง่ ท่ีอุทยานหลวงใน
เมืองมิถิลา แลว้ ก็วางพระองคไ์ วบ้ นแทน่ ศิลา พระธิดาพระเจา้ โปลชนกแหง่ เมืองมิถิ
ลาน้ีพระนามวา่ “สีวลี”