The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.
Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search

แม่แบบป.1

แม่แบบป.1

นทิ านกลอนสอนอา่ น ๔๗

ฟา้ ใส

ฟา้ ใสจะไปทะเล
ฟ้าใสจะไปหาป้าท่ที ะเล
แมซ่ ้อื เสอ้ื ใหฟ้ า้ ใสใส่ไปทะเล
ปา้ พาฟ้าใสไปดปู ูทท่ี ะเล
ฟา้ ใสดปู ขู าเก
ฟา้ ใสชอบใจ
ฟ้าใสชอบทะเล

ครเู ยาวลักษณ์ คชพันธ์
โรงเรยี นบ้านโนนจาน

นทิ านกลอนสอนอา่ น ๔๘

ใครรปู หลอ่

ครวู ินัย ครูวนิ ัย รูปหล่อ
พอพอกับพระเอกหนังไทย
ครวู ินัยอยไู่ มใ่ กล้ไมไ่ กล
ไม่ตอ้ งขึน้ รถไฟ ไม่ตอ้ งตอ่ รถยนต์
ครูวนิ ัยรปู หล่อเกินคน
แมห่ นา้ มนเชญิ มา เชิญมาจบั จอง

ครูวินยั ศรีงาม
โรงเรยี นบา้ นหัวงัวฯ

นิทานกลอนสอนอ่าน ๔๙

จำปีและจำปา

จำปีและจำปา ชวนกนั มาร่ายรำ

หน้าตา ดคู มขำ ร้องรำ สนุกดี
ตามี และตามา ชวนกันมา ดคู นรำ
ลกุ ขน้ึ รำกับจำปา
ตามาดูขำขำ

ครูวีรกานต์ อุดมคำ
โรงเรยี นบา้ นหนองคูใหญ่

นทิ านกลอนสอนอ่าน ๕๐

ป.1

ปอหนึ่งวันนี้ ต้องดี ตอ้ งเก่ง

ตอ้ งช่วยตวั เอง และเร่งก้าวไป

หดั อ่าน หดั เขียน พากเพียรใส่ใจ

ฝึกแล้วมีวินัย รกั ในการเรยี น

ครูวลิ ัย ก๋งเมง่
โรงเรียนบา้ นปรีง

นทิ านกลอนสอนอ่าน ๕๑

สัตว์ต่างๆ

แม่ลงิ เกาะกิ่งไม้ กิ้งกา่ ไตต่ น้ กระถนิ
สงิ โตลา่ เหยือ่ กิน จิ้งจอกด้นิ วง่ิ หนีไป
ชอบแย้มยม้ิ หน้าสดใส
จิงโจห้ น้าจม้ิ ลมิ้ รู้อภัยใจเมตตา
มีมติ รอยู่ท่ัวไป

ครเู กศรินทร ลิไพบลู ย์
โรงเรียนบา้ นโคกกงุ

นทิ านกลอนสอนอ่าน ๕๒

คางคก

คางคกหน่งึ ครอบครัว รวมตวั อยทู่ ่ีบ้าน
กลางคืนมาท่ีลาน หาอาหารตามแสงไฟ
แล่นไปหน้าและหลงั
รถรางวง่ิ ขวกั ไขว่ พลาดพลง้ั ถงึ ตายเลย
ถา้ ไมร่ ะมดั ระวัง คางคกหากนิ แมลง
พไ่ี ลแ่ มลงไปทันที
วนั หนึ่งเมือ่ ฝนตก รถเหยยี บเจ้าตายทันที
เจิดจ้าเมือ่ เหน็ แสง ตรอมตรมพ่ตี ายฟรี
มิตรสหายให้คดิ ดี
ครอบครัวสุดแสนเศรา้ อาจเหมือนพีค่ างคกเอย
นอ้ งพี่รอ้ งกันระงม

ขอเตอื นเพื่อนท้ังหลาย
ทำสิ่งใดอย่างเรว็ รี่

ครูศิรพิ ร สานนั ท์
โรงเรยี นบ้านอาคุณ

นิทานกลอนสอนอา่ น ๕๓

หนูหนง่ึ

หนหู น่งึ ถือกระเป๋า ป่ินโตเถาเขา้ โรงเรียน
ฝกึ หัดเล่นอา่ นและเขียน แสนพากเพียรเรียนประจำ
สอู้ ดทนจนเช้าคำ่
ขยันหมั่นฝกึ ฝน เปน็ ประจำจนชำนาญ
ต้งั จติ และคดิ ทำ

ครูสุภาณี บรรจบพทุ ซา
โรงเรียนทา่ ตมู (สนิทราษฎรว์ ทิ ยาคม)

นทิ านกลอนสอนอา่ น ๕๔

กบเขียว

กบเอย๋ กบเขยี ว
อย่ตู ัวคนเดยี วทกุ คืนคำ่
ไม่ชอบออกเที่ยวเดี๋ยวตวั ดำ
อยบู่ ้านเลน่ นำ้ สำราญใจ
ปใี หมป่ ีน้ีมีความสขุ
หมดทุกขห์ มดภยั แจม่ ใสศรี
ชวนกันขอพรทำความดี
สขุ สี ุขสันต์ทุกวนั เอย

ครูอรรถพล สขุ ประสาน
โรงเรียนบ้านขีเ้ หลก็

นิทานกลอนสอนอา่ น ๕๕

หนูดี

หนูดหี ากบ ไปพบกระต่าย

ขา้ งกายกระรอก จ้ิงจอกตวั ใหญ่

ไก่งปู ปู ลา ชา้ งม้าวัวควาย

เสอื ลายวิง่ หนี หมหี มาพาเพลนิ

ครูคำนวณ สากะโทก
โรงเรียนบ้านน้ำคำ

นทิ านกลอนสอนอา่ น ๕๖

หนูจา๋ เดก็ ดี

วันน้ีวนั พระ หนูจ๋าตนื่ เชา้

มาทำกับขา้ ว ใสเ่ ถาปิน่ โต

มยี ำตะไคร้ ผัดไทยพะโล้

ผลไมแ้ ตงโม ชน้ิ โตพอคำ

หนจู า๋ พาเงาะ เดินเลาะสระนำ้

ไปบ้านน้าขำ แกทำน้ำปลา

ครสู ุภาพ หนองเหลก็
เครือข่ายชมุ พลบุรี ๓

นทิ านกลอนสอนอา่ น ๕๗

ลงิ ตฉี ิง่

บ้านฉนั มลี งิ มนั ไม่อยูน่ ิ่ง
มันวง่ิ ขวกั ไขว่ ใหเ้ ราสนใจ
นา่ ขัน จรงิ จริง
แยกเข้ยี วยงิ ฟัน ตีฉ่ิงเพราะดี
เดก็ เดก็ ชอบลงิ เล่าขานนานมา
ตามลา่ หาของ
ลงิ สนี ำ้ ตาล ลงิ บอกอร่อย
ชอบวิง่ เขา้ ป่า ลงิ สุขอรุ า

กลว้ ยคือของชอบ
ไดก้ ินบ่อยบอ่ ย

ครวู ันทนา สระแกว้
โรงเรียนบ้านขวาวโค้ง

นทิ านกลอนสอนอา่ น ๕๘

เรอื่ ง ไก่ได้ทอง

เคยมตี ำนาน เลา่ ขานกันไว้

พ่อไก่แมไ่ ก่ ไดล้ กู สามตวั

ออกไปหากิน คยุ้ ดินริมร้ัว

จกิ หนอนงาถั่ว สวนครัวท่งุ นา

พอ่ ไก่เพลิดเพลนิ กา้ วเดนิ นำหนา้

ตกใจนักหนา ร้องหาแมไ่ ก่

แมล่ ูกดูน่ี เรว็ รีว่ อ่ งไว

พอ่ เจออะไร นไ่ี งทองคำ

ลกู ไก่อยากรู้ บอกหนูจดจำ

ทองมคี า่ ล้ำ ควรทำเช่นใด

พ่อไกต่ อบแทน สร้อยแหวนกำไล

ชา่ งทองทำไว้ คนใสส่ วยดี

ทองเหมาะกับคน สุขล้นมงั่ มี

รำ่ รวยทนั ที ชวี สี ดใส

สเี หลอื งอร่าม สวยงามจับใจ

สร้อยแหวนวงใหญ่ สวมใสใ่ ห้คน

ทองไม่มีค่า ไก่ว่าไมส่ น

ประโยชนข์ องตน ไรผ้ ลจากทอง

อยอู่ ยา่ งสขุ ใจ รกั ใคร่ปรองดอง

คุณค่าสิง่ ของ จงึ มองขา้ มไป

ครูอวยพร ถามูลเลศ
โรงเรยี นบา้ นกะทะ

นิทานกลอนสอนอ่าน ๕๙

กระรอกนอ้ ย

กระรอกหยอกยิม้ เยาะ ชา่ งฉอเลาะตากลมกลิ้ง
หางชูพองฟจู ริง ยดึ เหนีย่ วกง่ิ เกาะหอ้ ยหวั
แสงแดดส่องทองเหลอื บท่ัว
ขนน้ำตาลแกมสที อง เกาะย้ิมยวั่ อยากทักทาย
แก้มพองหนวดพันพัว

โรงเรยี นไทยรัฐวิทยา ๑๕ (บ้านโกสม้ )

นทิ านกลอนสอนอา่ น ๖๐

คณุ ยายแสนดี

วนั หนึง่ มกี า บินมาแต่เชา้
เพอ่ื หากบั ขา้ ว ไปป้อนลกู นอ้ ย
มขี ้าวมากหลาย
พบยายใจดี ดว้ ยความสงสาร
ท่านจึงแบง่ ให้ ย้มิ ให้เบกิ บาน
มุ่งสจู่ ุดหมาย
กาแสนดใี จ รอคอยอา้ ปาก
รีบนำอาหาร ขอบคณุ คุณยาย

ถงึ รงั ลูกน้อย
อิ่มท้องมากมาย

ครสู ธุ ามาศ ร่วมกลา้
โรงเรียนบา้ นหนองคู

นทิ านกลอนสอนอา่ น ๖๑

หนนู อ้ ยนกั วอลเล่ยบ์ อล

คะนา้ ตวั เล็ก ชอบเล่นหมากเกบ็

ความฝันวัยเดก็ อยากเปิดรา้ นสเตก็

นน่ั คือวัยเดก็ คะนา้ เตบิ ใหญ่

ความฝนั เปลยี่ นไป ชอบเลน่ กีฬา

วอลเล่ยบ์ อลนั่นหนา คอื ความฝนั ครง้ั ใหม่

คะน้าฝึกฝน อดทนเรื่อยไป

ความฝันครง้ั ใหม่ จะตอ้ งเปน็ จรงิ

มาถงึ วันน้ี เพราะความขยัน

คะน้าพยายาม ดว้ ยความมงุ่ ม่นั

ฝกึ ฝนทุกวนั จนฝันเป็นจริง

ครูรุ่งนภา ด้วงโพนทนั
โรงเรยี นบา้ นแก “แกศกึ ษาวิทยา”

นทิ านกลอนสอนอา่ น ๖๒

เปลวกับพลอย

เปลวเปน็ เพ่ือนกับพลอย มบี า้ นนอ้ ยอยชู่ ายปา่
คบกนั มานานชา้ ปลกู ผักขายอยู่ข้างคลอง
และยังอยากเปน็ มอื กลอง
เปลวชอบเป่าขลยุ่ มาก ฝนั เป็นนกั ประพนั ธ์เพลง
พลอยแต่งคำคล้องจอง

ครูอุบลรตั น์ บญุ ม่นั
โรงเรียนบ้านตึกชุม

นทิ านกลอนสอนอ่าน ๖๓

ยรี าฟ

ยรี าฟเปน็ สตั ว์ปา่ มีขายาวจงึ วง่ิ ไว
คอยาวเหมือนเสาไฟ เห็นได้ไกลเวลามอง
นำมาจากเมืองอนื่
กนิ ใบไมเ้ ปน็ อาหาร เดก็ เด็กยืนดูยรี าฟ
สวนสตั ว์แสนร่มรนื่

ครูฐดิ าภา ครุฑสุวรรณ์
โรงเรยี นบา้ นขะยงู


นทิ านกลอนสอนอ่าน ๖๔

งานเล้ยี งลงุ ชา้ ง

จิงโจ้เก้งกวาง อ่งึ อา่ งส่งเสยี ง
ออกแรงไมเ่ ก่ียง ลำเลียงให้ลุง
ต่างกว็ างถงุ
ถึงบา้ นลุงชา้ ง ย่งุ กับอาหาร
พะรงั พะรุง ต่างกช็ ืน่ บาน
แบง่ ปันไมตรี
งานเล้ียงลงุ ช้าง จิงโจ้แสนดี
สนุกสุขสันต์ ไม่มเี ก่ยี งกนั

สิงโตกวางลงิ
รักสามคั คี

ครูจินตนา สันวัง
โรงเรียนบา้ นหนองผอื

นิทานกลอนสอนอา่ น ๖๕

คำทักทาย “สวสั ดี”

แสงสรุ ยิ า ทอ้ งฟ้าสดใส
ในปา่ พงไพร สขุ แสนหรรษา
เฝา้ คอยเพอ่ื นมา
กระรอกตวั นอ้ ย เห็นนกปักษา
หันซ้ายหันขวา เพื่อนรกั สวสั ดี
คำทกั ทายเอย
จงึ เอย่ คำทกั
ช่างแสนสุขี

ครวู าสนา แกว้ ลอย
โรงเรยี นบา้ นเซียงซนิ -โนนดู่

นิทานกลอนสอนอ่าน ๖๖

มะลิกับตะวนั

มะลิกบั ตะวนั ไปเท่ยี วกนั กับแมพ่ ่อ
ทอ่ งเท่ยี วไม่รั้งรอ สขุ จรงิ หนอในวันว่าง
ใหแ้ มพ่ าดรู ถราง
มะลบิ อกแมว่ ่า ตอ้ งมีทางไปสักวัน
พอ่ ตอบอยหู่ า่ งหา่ ง ฉันเหน็ ว่าคอ่ ยดูกนั
น่ามที างจะได้ไป
ตะวันหัวเราะรา่ เกบ็ ดอกไม้สีสดใส
ขมี่ า้ วง่ิ ตามทัน ครอบครัวได้สุขเฮฮา

มะลิกย็ ิ้มให้
ทกุ คนตา่ งดีใจ

ครวู รากร สินอนนั ต์
โรงเรียนบา้ นค้อ

นิทานกลอนสอนอ่าน ๖๗

กบน้อย

กบนอ้ ยมีสข่ี า กระโดดมาหาเพือ่ นเกลอ
ไดพ้ บกับสิงโต โอ้โฮตัวโตจัง
จึงแอบอยู่ขา้ งริมฝง่ั
ท้งั กลวั และอยากดู กบโดดจากฝั่งลงน้ำไป
สิงโตส่งเสยี งดัง

ครนู วลจนั ทร์ หงษส์ งู
โรงเรยี นบ้านมว่ งหวาน

นทิ านกลอนสอนอา่ น ๖๘

กระรอกกับหนูนา

กระรอกไปเท่ียวป่า เจอหนูนานา่ สงสยั
ทำไมเจ้ามาได้ ในปา่ ใหญ่อันตรายมี
ฉนั ว่งิ ได้หลงทางมา
หนนู าจึงตอบไป ออกป่าไปในทุง่ นา
ท่านจงช่วยบอกข้า

ครสู ุวรรณา แวดอดุ ม
โรงเรยี นบา้ นหนองหว้า “ครุ ุราษฎรเ์ สรมิ วทิ ย์”

นิทานกลอนสอนอ่าน ๖๙

นารี

แสงแดดแผดจา้ ท้องฟ้าสดใส
หนา้ หนาวยาวไกล อ่นุ ใจทกุ ที
มาเฝ้าทีวี
นารตี ืน่ เชา้ เปรมปรีดทิ์ กุ ครา
ช่างแสนสุขี ถึงกาลเวลา
ต้องรบี อา่ นเขยี น
ผ่านไปไม่นาน เปน็ คนพากเพยี ร
การบา้ นน้ันหนา ตั้งใจเรียนเอย

กระตือรือร้น
ฝกึ อ่านฝึกเขยี น

ครสู ุปญั ญา แกว้ ลอย
โรงเรียนบา้ นคำผง

นิทานกลอนสอนอ่าน ๗๐

เรอ่ื ง หนขู ำ หนูไผ่

หนูขำ หนูไผ่ อยู่บ้านทงุ่ ใหญ่
เด็กดีมนี ำ้ ใจ ชอบไปโรงเรยี น
รูอ้ า่ นรเู้ ขียน
รักเพอ่ื นรักครู มาเรยี นทกุ วัน
ขยนั หม่นั เพยี ร รีบเรง่ ทำงาน
การบา้ นสง่ ครู
ครชู มวา่ เก่ง ตวั อย่างเดก็ ไทย
หนา้ ตาชื่นบาน บอกให้ทา่ นรู้
ฝึกฝนตามดู
หนขู ำ หนูไผ่ ใจสรู้ ูง้ าน
เราภาคภมู ใิ จ ฟมู ฟักรกั อ่าน
เบง่ บานทกุ คน
เดก็ เด็กทกุ คน ตอ้ งเร่งฝึกฝน
ครไู ทยให้รู้ สขุ ล้นชาตไิ ทย

สอนเดก็ ด้วยรัก ครสู มพร ธรรมบญุ
ฝกึ ทกุ วันวาน โรงเรยี นโนนนารายณว์ ทิ ยา

เดก็ ไทยต้องเกง่
ไม่มีหมองหมน่

๗๐

นิทานกลอนสอนอ่าน ๗๑

หมาปา่ กับชายชรา

ณ ป่าแห่งหนง่ึ ซงึ่ มีหมาปา่

หิวโซเดนิ มา เที่ยวหาอาหาร

ผ่านมาบ้านตา เหน็ ปลาหนา้ บา้ น

ตากไวน้ อกชาน แอบคลานเขา้ มา

ด้วยความหวิ โหย ขโมยปลาไม่ชา้

มองเหน็ คณุ ตา หมาป่ารีบไป

ตาหยบิ ไมป้ า ถกู ขาเขา้ ให้

หมาป่าตกใจ วง่ิ ไปลบั ตา

เจา้ แมวแอบดู หดหหู่ นักหนา

สงสารหมาปา่ ตามหาหมากัน

ไปทศี่ าลา เหน็ กาทนี่ ่ัน

สอบถามเร็วพลนั หมาอยูท่ ่ใี ด

กาบอกเจ้าแมว อยู่แถวป่าใหญ่

แมวเดนิ เร็วไว ไปเจอพอดี

แมวบอกหมาป่า ตามมาทางนี้

อย่าช้ามาซี มาท่คี ุณตา

หมาปา่ ขอโทษ อยา่ โกรธเลยหนา

ข้าขอขมา คุณตาดใี จ

ลูบหวั เจา้ หมา ทายาทันใด

หมาแสนดใี จ ตอ่ ไปทำดี

ครูสลักจติ สงวนแกว้
โรงเรยี นบ้านยะวกึ (ผจงราษฎร์วทิ ยาคาร)

นิทานอา่ นสนุก ๗๒

เร่ือง เพอ่ื นรัก

ณ ป่าแห่งหนึ่ง มีสัตว์อาศัยร่วมกันอยู่มากมาย มีกระต่ายกับ
กระรอก ๒ ตัวเป็นเพื่อนกัน ทุกๆเช้าทั้งสองจะไปที่แม่น้ำเพื่อนำน้ำ
มาไว้ดื่ม วันนี้มีช้างป่านิสัยเกเรได้มาเล่นน้ำอยู่ ช้างป่าได้ถาม
กระต่ายกับกระรอกว่า “เจ้ากล้าดีอย่างไรมาตักน้ำของเรา”
กระต่ายกับกระรอกได้ยินเสียงตกใจกลัว ทำให้กระรอกตกลงไปใน
แม่นำ้ กระรอกรอ้ งใหก้ ระตา่ ยชว่ ย “ชว่ ยด้วย ชว่ ยฉนั ดว้ ย” กระต่าย
ตั้งสติได้จึงหาไม้โยนให้กระรอกเกาะเข้าฝั่ง กระรอกดีใจมาก
“ขอบคุณมากกระต่ายเพื่อนรัก ต่อไปนี้เราจะดูแลซึ่งกันและกันนะ”
กระต่ายตอบ “จ๊ะ ต่อไปเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน และรักกัน
ตลอดไป”

ครทู รายขวัญ สตู รตันติ
โรงเรียนบา้ นเปา้

นทิ านอา่ นสนุก ๗๓

เรื่อง อาแปะ

อาแปะ แกมีลกู ชาย ชือ่ เจ้าแกละ แกชอบเลีย้ ง แพะ
และ แกะ ตอ่ มาวนั หน่ึงมีขโมยมางดั แงะ เอาแพะ และ แกะ
ของอาแปะไปหมด แกก็บอกเจา้ แกละ ให้ไปนัดแนะ เพอ่ื นๆ
เพื่อจับขโมย ในท่ีสุด แกกไ็ ด้ แพะ และ แกะ คนื มา แกดใี จ
มาก และได้เลย้ี ง แพะ และ แกะ ต่อไป

ครอู มั พร เรียบรอ้ ย
โรงเรียนบา้ นโสกแดง

นทิ านอ่านสนกุ ๗๔

เร่ือง หนูดี เที่ยวป่ า

วนั น้ีเป็นวนั หยุด หนูดไี ม่ไดไ้ ปโรงเรยี น เม่อื ต่นื แต่เชา้ ลา้ งหน้า แปรง
ฟัน แตง่ ตวั เรยี บรอ้ ยแลว้ กไ็ มล่ มื หยบิ หมวก เพ่อื สวมกนั แดดดว้ ย เมอ่ื เขา้ ไป
ในป่าเหน็ กบกระโดด กระต่ายตวั น้อย ตาแป๋ ว ต้นไม้ ดอกไมร้ ่มครม้ึ หนูดมี ี
ความสุขมากท่ไี ดม้ าเทย่ี วในวนั น้ี อากาศในป่าช่างสดช่นื สบายตา สบายใจ
มากๆเลย หนูดีคิดไว้ว่าต้นไม้ ดอกไม้ มีประโยชน์ต่อเราจริงๆ เราต้อง
ชว่ ยกนั ปลกู และดแู ล เพอ่ื เราจะไดม้ คี วามสขุ ในทุกๆวนั

หนูดีจะนาไปเล่าสู่เพ่อื นๆ ในห้องเรยี นฟังและเชญิ ชวนเพ่อื นๆ ปลูก
ตน้ ไม้ ดอกไมใ้ หม้ ากๆดว้ ย ชุมชนของเราจะไดน้ ่าอยแู่ ละสวยงาม

ครพู ิชญา วนั ดี
โรงเรียนบ้านหนองคนู ้อย

นิทานอา่ นสนุก ๗๕

เรอ่ื ง กระต่ายกบั กระรอก

มกี ระตา่ ยตวั หน่งึ เป็นเพอ่ื นกบั กระรอกอาศยั อยใู่ น
ป่าใกลห้ มบู่ า้ น ทกุ วนั จะออกมากนิ ผกั ของชาวบา้ น

กระต่ายชอบกนิ ผกั บุง้ กระรอกชอบกนิ ยอด
มะพรา้ ว ชาวบา้ นออกมาไล่กระต่ายและกระรอก
กระตา่ ยกระโดดวง่ิ หนอี ยา่ งเรว็ กระรอกวง่ิ ตามกระตา่ ย
เขา้ ไปในป่า สตั วท์ งั้ สองกลวั ชาวบา้ นไล่ตี ไมก่ ลา้ ออกมา
กนิ ผกั อกี เลย

ครสู รุ ะ จนั ทรง์ าม
โรงเรยี นบ้านทุ่งโก

นิทานอ่านสนุก ๗๖

เรือ่ ง บ้านพอเพยี ง

หนูเพยี งดาวเป็นเดก็ ดี อาศยั อยบู่ า้ นหนอง
ไมถ้ ก่ี บั ตายาย เพยี งดาวเป็นคนขยนั ชว่ ยงาน
บา้ นและตงั้ ใจเรยี น วนั หยดุ เพยี งดาวจะชว่ ยคุณ
ตาปลกู ผกั สวนครวั และรดน้าผกั ผกั ทป่ี ลกู มี
พรกิ ขา่ ตะไคร้ คะน้า ผกั กาด ชะอม เพยี ง
ดาวเกบ็ ผกั
ไปขายไดเ้ งนิ มาใชจ้ า่ ยในบา้ น เขารจู้ กั
ประหยดั และอดออม เพยี งดาวชอบอยอู่ ยา่ ง
พอเพยี ง และ
มคี วามสขุ

ครนู งเยาว์ ปิ ยวรารกั ษ์
โรงเรยี นบา้ นหนองไม้ถ่ี

นิทานอ่านสนุก ๗๗

เรื่อง บา้ นตาขาว

ตาขาวมบี า้ นไม้
บา้ นตาขาวทาสเี ขยี ว
ตาขาวมหี มาอยสู่ องตวั
และมแี มวอกี หน่งึ ตวั
หมาตาขาวชอ่ื เจา้ ดา
สว่ นแมวนนั้ ชอ่ื แตงกวา

เจา้ ดาชอบเฝ้าบา้ น
แตงกวานนั้ ชอบไลห่ นู

ครสู ภุ าพร บุญสิงห์
โรงเรยี นบ้านโสมน

นิทานอา่ นสนุก ๗๘

เรื่อง สวนของครอบครวั
เชา้ วนั หน่ึงมาลแี ละมะลิ สองพน่ี ้องทช่ี น่ื ชอบการรดน้า
ตน้ ไมจ้ ะเดนิ ไปหลงั บา้ นเพอ่ื รดน้าตน้ ไมท้ พ่ี อ่ ปลกู ๆไว้ ไมว่ ่า
จะเป็นผกั เชน่ กระเทยี ม ตระไคร้ แตงกวา หรอื จะเป็น
ผลไมแ้ สนอรอ่ ย หอมหวาน เชน่ แตงโม ชมพู่ ทุเรยี น มะไฟ
มะมว่ ง มะยม มะละกอ สบั ปะรด ละมดุ ลาไย ลางสาด และ
อกี นานาชนิด ตลอดจนดอกไมอ้ นั แสนสวยทช่ี วนใหผ้ ง้ึ มา

ตอมดม เชน่ จาปี จาปา ทงั้ มาลแี ละมะลหิ ยบิ ตะกรา้ คนละ 1
ใบ แลว้ เกบ็ ผกั และผลไม้ และหยบิ กรรไกรมาตดั ดอกไม้
เพอ่ื นาไปจดั แจกนั เมอ่ื มองนาฬกิ า เป็นเวลา 08.00 น.
มาลแี ละมะลจิ งึ รบี วง่ิ ไปหาพอ่ กบั แม่ เพอ่ื นาผกั และผลไมไ้ ป
ทาอาหารเชา้ และครอบครวั ของมาลแี ละมะลกิ ไ็ ด้
รบั ประทานอาหารดว้ ยความเอรด็ อรอ่ ยและมคี วามสขุ

ครศู ิรินทิพย์ สวา่ งอารมณ์
โรงเรยี นบา้ นหนองบงึ

นิทานอา่ นสนุก ๗๙

เร่ือง แตงโมของกระต่าย

กระตา่ ยกบั กระรอกเป็นเพอ่ื นรกั กนั มนั ทงั้ สองคยุ
กนั วา่ จะปลกู แตงโม เพราะเป็นผลไมท้ ส่ี ตั วท์ งั้ สอง
ชอบกนิ แตม่ นั คดิ วา่ มนั ตอ้ งออกแรงมาก กระต่ายจงึ ไป
ชวนไก่และจงิ โจม้ ารว่ มปลกู ดว้ ย สตั วท์ งั้ 4 ชว่ ยกนั ขดุ

ดนิ เสรจ็ แลว้ ไก่ ค่อยๆหยอดเมลด็ แตงโม ลงในหลุมที
ละเมด็ จนเสรจ็ แลว้ ชว่ ยกบั กลบหน้าดนิ จากนนั้
ชว่ ยกนั รดน้าและเฝ้าดู อยทู่ ุกวนั จนกระทงั้ เมลด็ เรม่ิ
งอกและออกผลมากมาย มที งั้ ลกู เลก็ ลกู ใหญ่กระตา่ ย
กระรอก จงิ โจ้ ไก่ พากนั เกบ็ แตงโมไปกนิ อยา่ งมี
ความสุข

ครผู าลี ศาลางาม
โรงเรียนบ้านบวั

นทิ านอา่ นสนกุ ๘๐

เรอ่ื ง หนูกบั แมว

กาลครงั้ หน่งึ มหี นูอาศยั อยใู่ นบา้ นอยา่ งมคี วามสขุ จนวนั หน่งึ เจา้ ของบา้ น
นาแมวมาเลย้ี งเพอ่ื กาจดั พวกมนั พวกหนูหนูถูกแมวไล่จบั ทกุ วนั จนเหน็ดเหน่อื ย

และหวาดกลวั วนั หน่งึ พวกหนูประชมุ กนั แตต่ ่างตวั กต็ ่างไมม่ คี วามเหน็ ทพ่ี วก
มนั อยพู่ น้ ภยั เจา้ แมวเลย จนหนูหนุ่มตวั หน่งึ กล่าวขน้ึ

“พวกท่านตอ้ งเหน็ ดว้ ยกบั ขา้ ขา้ มวี ธิ ี เราตอ้ งนากระดงิ่ ไปแขวนทค่ี อเจา้
แมวเมอ่ื มนั มาใกลเ้ ราเรากส็ ามารถหนีไดท้ นั ”

“แตใ่ ครจะเป็นคนนากระดง่ิ ไปแขวนเจา้ แมวละ”
คาถามทไ่ี มม่ หี นูตวั ใดกลา้ แมแ้ ตต่ วั เดยี ว พวกหนูกลบั ไปอาศยั ตามเดมิ และ
หนแี มวเป็นครงั้ คราวตอ่ ไป

นิทานเรอ่ื งน้สี อนใหร้ วู้ า่ คนเราสามารถเสนอวธิ ที ด่ี ไี ดแ้ ต่อาจไม่
สามารถทาไดจ้ รงิ

ครมู ณีพร สุรนั ณุสส์
โรงเรยี นบา้ นกระโพ (กระโพราษฎรว์ ิทยาคาร)

๘๑

นิทานอ่านสนกุ

เรอื่ งดำกับดาว

วันเสาร์ ดำชวนเราไปเที่ยวสวนสัตว์ ฉันสวมเสื้อสี
แดง ส่วนดาวสวมเสื้อสีฟ้า ระหว่างทาง ด้านซ้ายมือ
เป็นต้นข้าวออกรวงสีเหลืองสวยงาม ด้านขวาเป็นสวน
ดอกไม้ มีดอกมะลิ กล้วยไม้ กุหลาบ ดำกับดาวไปท่ีสวน
สัตว์ ในสวนสัตว์มีจิ้งจอก จิงโจ้ ช้าง เต่า เราชอบดูเตา่
ส่วนดำชอบดูช้าง ทำให้ทั้งสองคนมีความสุขมากที่ได้มา
เที่ยวสวนสตั วแ์ ห่งน้ี

ครูจีรวรรณ สนวจิ ิตร
โรงเรยี นบ้านปราสาท

๘๒

นิทานอ่านสนกุ

เร่ือง ฉนั ทำได้แลว้

มีแม่เป็ดตัวหนึ่ง ออกไข่มาห้าฟอง พอฟักออกมาได้
ลูกห้าตัว แม่เป็ดพาลูกไปว่ายน้ำ ลูกเป็ดก็กล้า ๆกลัว ๆ
ไม่กล้าว่ายน้ำ ในที่สุดก็กล้าลงว่ายน้ำ แล้วลูกเป็ดก็ร้อง
ว่าฉันทำได้แลว้ ๆ

ครูละมัย อนิ ทนิล
ครู โรงเรียนท่าตมู (สนทิ ราษฎร์วทิ ยาคม)

นทิ านอา่ นสนกุ ๘๓

เรอ่ื ง ลกู แมวป่ วย

ลูกแมววิ่งเล่นกลางแดดจัดและเมื่อฝนตกลงมาทั้งวันก็เป็นหวัด
ปวดหัว ตัวร้อน ไม่สบายเป็นไข้ แม่จึงพาไปหาหมอ หมอตรวจและ
ให้ยา แนะนำสั่งสอนให้เล่นในที่ร่ม เมื่อแดดจัดควรอยู่บ้าน เมื่อฝนตก
ควรกางร่มและสวมเสื้อกันฝน เมื่อออกจากบ้านเวลานอนอากาศเย็น
ควรใช้ผ้าพันรอบคอและห่มผ้า กินยา ดื่มน้ำ และพักผ่อนมาก ๆ
ตามทห่ี มอบอก ชว่ ยให้อาการดีขน้ึ หายไข้ได้กลับบ้านและไปโรงเรียนและ
ว่ิงเล่นสนกุ สนานกับเพอื่ นได้เหมอื นเดมิ

ครูนธิ กิ ร สภุ าพ
โรงเรียนบา้ นโพนงอย

นทิ านอ่านสนุก ๘๔

เรอ่ื ง ป่าแหง่ ความสุข

ณ ป่าใหญ่ มีภูเขามีต้นไม้รกทึบ เป็นที่อยู่อาศัยของ
สัตว์มากมายหลายชนิด ช้างอยู่ใต้ต้นไม้ กุ้ง เต่า ปลา อยู่
ในน้ำ ปลาบินหาอาหาร ทุกชีวิตอยู่อย่างมีความสุข รัก
กัน ช่วยเหลอื กัน ทำให้ป่าแหง่ นม้ี ีความสุขตลอดไป

ครูสาคร นาคกระแสร์
โรงเรยี นบา้ นบัลลังกพ์ งสวาย

นทิ านอา่ นสนุก ๘๕

เรอ่ื ง เปด็ น้อยไปโรงเรยี น

“ครอบครัวเป็ดน้อยมีแม่และพ่ี ๆ อีก ๔ ตัว วันนี้เป็ดน้อยและ
พีๆ่ ตอ้ งไปโรงเรยี น เป็ดน้อยรอ้ งไหไ้ มอ่ ยากไปโรงเรยี น พี่ ๆ กร็ อ้ งไห้
ตาม แม่บอกว่าที่โรงเรียนมีอะไรทำสนุก ๆ เยอะ เป็ดน้อยและพ่ี ๆ
ยอมไปโรงเรียนที่โรงเรียนมีคุณครูใจดี คุณครูให้ร้องเพลงวาดรูป
ว่ายน้ำ และเล่นของเล่น เป็ดน้อยและพ่ีๆมีเพื่อนมากมายเรียนอย่าง
มีความสุข ตอนเย็นแม่มารับ เป็ดน้อยบอกแม่ว่าเป็ดน้อยชอบหน้า
โรงเรยี น”

ครูศวิ ิมล ผกานนท์
โรงเรยี นบ้านยางกระจับ

นิทานอา่ นสนุก ๘๖

เร่ือง เจ้าจดุ

หนนู ดิ กับยายไปทำบญุ ที่วดั หนนู ิดชว่ ยถอื ป่ินโตใหเ้ ดนิ ไปตามถนน
แลว้ ได้ยินเสียงสนุ ขั รอ้ งอยู่ขา้ งถนนหนูนดิ ชวนยายไปดูแล้วบอกวา่ ลกู
สุนขั ขาหัก หนูนิดเลยบอกยายวา่ ใหน้ ำมาเล้ียงไว้ท่ีบ้านจนลกู สุนัขตัวใหญ่
และแขง็ แรง หนนู ิดตง้ั ชื่อมันว่าเจา้ จดุ อยูม่ าวนั หนงึ่ มขี โมยเขา้ บ้านใน
ตอนกลางคนื เจ้าจุดกระโดดกดั ขาเจา้ ขโมยร้องเสียงดัง หนูนิดกับยายได้
ยินเสยี งแล้วตืน่ มาดู แล้วโทรแจง้ ตำรวจมาจับ หนูนดิ กบั ยายใหร้ างวัลเจ้า
จุดไดร้ ับประทานอาหารอย่างเอร็ดอรอ่ ย

โรงเรยี นบ้านโพนครก

นทิ านอ่านสนกุ ๘๗

เร่ืองหนดู ี

หนูดีเป็นเด็กขยันชอบอ่านหนังสือที่ห้องสมุดเวลาพักกลางวัน
หนังสือที่หนูดีชอบอ่านคือ นิทานเรื่องผลไม้และผักที่ฉันชอบ ผลไม้
ที่หนูดีชอบมีหลายอย่างคือ เงาะ ละมุด ลำไย ชมพู่ แตงโม ทุเรียน
มะละกอ มะไฟ มะม่วง มะยม มังคุด ส่วนผักที่หนูดีชอบคือ คะน้า
ชะอม ถั่ว แตงกวา หนูดีชอบกินผักเพราะมีวิตามินทำให้ร่างกาย
แข็งแรง แม่บอกหนูดีว่าต้องตั้งใจเรยี นและอ่านหนงั สอื ทุกวันโตไป
จะได้มีความเปน็ อยู่ทดี่ สี ขุ สบาย

ครูคะนึงนติ ย์ สมรปู
โรงเรียนบา้ นสาโรช

๘๘

นิทานอ่านสนกุ

เรือ่ ง ไก่กบั กา

ไก่กับกาอยูบ่ า้ นหลังเดยี วกันต่างช่วยปัดกวาดเช็ด ถู ทำความ
สะอาดบา้ นทกุ วัน เม่อื ไก่ หาอาหารมาได้ ก็จะแบ่งใหก้ ากนิ คนื ท่ฝี นตก
หนักฟา้ ร้องไก่กลัว กากเ็ ลยจะอยเู่ ป็นเพ่ือนไก่ ทั้งสองจงึ รักกนั มาก ใกล้
ถงึ วนั เกดิ กา ไก่คิดหาของขวัญให้กา แต่คดิ ไม่ออกเดนิ ทางไปถามสัตว์
ท้งั หลาย ไก่เจอกระต่ายกบั กบกำลังกระโดดแข่งกัน เข้าไปในกระปอ๋ ง
กระตา่ ยบอกให้ไกเ่ อากางเกงไปใหก้ า แต่กามกี างเกงเยอะแล้ว ไกจ่ ึง
เดนิ ทางตอ่ ไป ไก่เจอกวางกำลงั เก็บดอกไมก้ วางบอกใหไ้ ก่เกบ็ ดอก
กหุ ลาบไปให้กา แต่กามีดอกกุหลาบเยอะแล้วไกจ่ ึงเดินทางต่อไป ไก่เจอ
แกะกำลังกินกะหลำ่ ปลใี นสวนของชาวสวน แกะ บอกให้ไก่เกบ็ กล้วย
ของชาวสวนไปใหก้ า แตก่ ามีกล้วยเยอะแลว้ ไก่จึงเดนิ ทางตอ่ ไป ไก่เจอก้งุ
กุ้งบอกให้ไก่เอาแกงสม้ กับกว๋ ยเตย๋ี วไปใหก้ า กามีแกงสม้ กับก๋วยเต๋ียว
ไปใหก้ า กามีแกงส้มกับก๋วยเตย๋ี วเยอะแล้ว ไก่จงึ เดินทางตอ่ ไป

ครูสพุ ชิ ชา เสริมแสง
โรงเรยี นบ้านสรา้ งบก

๘๙

นิทานอา่ นสนุก

เรื่อง กระตา่ ยและกระรอกแสนซน

กระต่ายและกระรอกเปน็ เพอ่ื นรักกนั วนั หนงึ่ มันเดนิ ไปเจอตน้
กระถนิ ซ่งึ อยู่ใกล้ๆ ถงั ขยะริมแม่น้ำ บนตน้ กระถนิ มีรังผึ้งขนาดใหญ่
กระรอกและกระต่ายอยากกินน้ำผง้ึ จึงปรึกษาตกลงช่วยกันคิดหาวธิ ีนำ
รังผ้งึ ลงมาจากตน้ ไม้ กระต่ายพดู ว่า ฉันปีนต้นไม้ไมไ่ ด้ เพราะฉนั ไม่ถนัด
ฉนั เป็นสัตว์ทอี่ าศัยอยูบ่ นพน้ื หญา้ ไม่ได้อาศัยอยบู่ นตนไม้ ฉนั ปีนข้นึ ไป
ไมไ่ ด้หรอก จงึ เสนอความคดิ ให้กระรอกปีนข้นึ ไปเอารงั ผ้งึ ลงมา เพราะ
กระรอกอาศยั อย่บู นต้นไม่ นา่ จะมคี วามชำนาญกวา่ ตน กระรอกตอบตก
ลงที่จะปนี ขน้ึ ไปเอาเอง กระรอกไม่รอช้า รบี ปีนต้นไมข้ น้ึ ไปเอารังผึ้ง มนั
เกาะก่งิ ไมไ้ วแ้ นน่ แลว้ หกั กงิ่ ไม้ข้างๆไปเกยี่ วรังผึ้ง รงั ผึ้งจงึ ตกลงพ้นื เจ้า
กระตา่ ยรอรับอยู่ กระรอกดีใจท่นี ำรังผง้ึ ลงมาได้สำเรจ็ สดุ ท้ายกระรอก
กบั กระตา่ ยไดก้ ินรงั ผ้งึ สมหวังดัง่ ใจ

ครหู ทัยรตั น์ สมิ มา
โรงเรียนบา้ นหนองบวั งาม

นิทานอา่ นสนกุ ๙๐

เรือ่ ง เที่ยวทะเลไทย

วันหยุด เสาร์ อาทิตย์นี้ คุณพ่อ คุณแม่ พาน้องดาว
และพี่ตะวันไปเที่ยวทะเล น้องดาวดีใจมาก รีบเข้านอนแต่
หัวค่ำจะได้ตื่นนอนแต่เช้า เสียงไก่ขันตอนตีห้า น้องดาวรีบ
ลุกเก็บที่นอนไปอาบน้ำ แปรงฟันแต่งตัวใส่ชุดสวยส่อง
กระจกดูความเรียบร้อยแล้ว ขึ้นรถไปเที่ยวน้องดาวกับพี่
ตะวัน ต่ืนเตน้ มากท่ีได้เหน็ น้ำทะเลหาดทรายสขี าวแสนสวย
ท้งั สองพ่ีนอ้ งลงเลน่ นำ้ ทะเลอย่างสนุกสนาน

ครูบปุ ผา พรมศรี
โรงเรยี นบ้านไพรขลา (ไพรขลาราษฎร์วทิ ยากลู )

นิทานอ่านสนกุ ๙๑

เรอ่ื ง “เดก็ น้อยอาบนำ้ ”

เดก็ ชายคนหนึง่ กำลังอาบน้ำ เขาพลัดตกน้ำ
กำลงั จะจมน้ำ มชี ายคนหน่งึ เดินผา่ นมาเขาร้องขอความ
ช่วยเหลือ แต่ชายคนนั้นกลับตำหนวิ า่ เดก็ ชายประมาท
จงึ ตกลงในแมน่ ้ำเดก็ นอ้ ยร้อง “หากจะตำหนขิ ้าโปรดจง
ช่วยขา้ ข้นึ จากน้ำกอ่ นเถิดท่าน”มิฉะนน้ั ข้าคงไม่ได้ทำตาม
ท่ีทา่ นเสนอแนะ

นทิ านเรือ่ งนสี้ อนใหร้ ู้ว่า
คำเสนอแนะไม่มปี ระโยชน์หากไมย่ น่ื ความช่วยเหลอื

ครูวไิ ลย์ กุลบตุ ร
โรงเรยี นบ้านศาลา

นทิ านอ่านสนกุ ๙๒

เรื่อง ผมี อื ถือ

เด็กคนหนึง่ ดื้อมาก ชอบเล่นเกมมาก และตดิ เกมจนโงหวั ไม่ข้ึน
หนงั สอื กไ็ มอ่ า่ น การบา้ นกไ็ ม่ทำ และไมช่ ่วยพ่อแมท่ ำงานบ้านเลย เอาแต่เล่นเกม
ใครห้ามก็ไม่ฟัง

คืนหนึ่ง เดก็ ด้ือเล่นเกมจนหลับไป แลว้ ฝนั ไปว่า มผี ีหนา้ ตาเหมือน
โทรศัพท์มือถือ ตาโบ๋ ผมยาว ตวั ผอมๆ มือยาว มแี ต่กระดูก มนั ยืน่ มอื ยาวๆ จะบีบคอ
เด็กดือ้ และพดู ว่า “แกต้องมาเป็นลูกนอ้ งของข้า แกต้องมารับใชข้ ้า แกตอ้ งตาย
เหมือนข้า ฮา่ ฮา่ เพราะแกไมเ่ รียนหนังสอื แกไมท่ ำการบา้ น แกไม่ชว่ ยพอ่ แม่
ทำงาน แกมาเปน็ ผีดีกวา่ ถ้าเจ้าตาย เจ้าตอ้ งมาเป็นผมี ือถือ ฮ่า ฮา่ ฮ่า ฮา่ ”

เด็กดื้อ ตกใจต่นื โผเขา้ ไปกอดแม่ รอ้ งเสียงดัง “กลวั แลว้ กลัวแลว้
ช่วยดว้ ย ช่วยดว้ ย” ฝนั ร้ายหรือลูก “ครับแม่ ผมฝันน่ากลวั มาก ผมจะไม่เล่น
เกม อกี แล้วครบั แม่” แมก่ อดลูกแล้วพูดวา่ “ดีแล้วลกู ลกู แม่ทำไดแ้ น่นอน”

ครูสน่ัน แสงนิล
โรงเรียนบ้านเบงทา่ ลาด

นิทานอา่ นสนุก ๙๓

เรอื่ ง แม่กน ลกู ดก

แม่กนเปน็ ตัวสะกดในภาษาไทย มลี กู ๖ คน ไดแ้ ก่ น ณ ญ ร ล ฬ โดย
ทกุ ตัวหากไปเปน็ ตวั สะกดตัวใดใหอ้ อกเสยี งเป็น เสียง น

น ออกเสยี ง น
ญ ออกเสยี ง น
ณ ออกเสยี ง น
ร ออกเสียง น
ล ออกเสยี ง น
และ ฬ ก็ออกเสยี ง น เฮ้!!!
แต่เมื่อเวลาผา่ นไป ร อยากเปน็ ตวั ของตวั เอง จงึ หนอี อกจากบา้ น เหตุ
เพราะไมช่ อบสระ โอะ หนไี ปอยกู่ บั พระฤาษี และเรยี นวชิ าเปลยี่ นสระ เม่อื
ไปอยูห่ ลงั ใครให้เปลย่ี นเป็นสระ ออ
กร อ่านวา่ กอน
จร อา่ นวา่ จอน
มร อา่ นวา่ มอน
พร อ่านว่า พอน

ครูณัชชา ชมทอง
โรงเรยี นบา้ นโนนสูง

นทิ านอ่านสนกุ ๙๔

เรื่อง หนนู าไปโรงเรียน

หนูนาเปน็ เดก็ น่ารัก วันนี้เธอดใี จมากท่จี ะได้ไปโรงเรียนวันแรก และตน่ื เตน้ ท่ีจะได้
แต่งชุดนกั เรยี นตวั ใหม่ เธอต่นื เช้ากวา่ ทุกวนั เพื่อท่จี ะเตรียมตัวอาบน้ำ ลา้ งหนา้ แปรงฟัน
และแต่งชุดนักเรยี นดว้ ยตวั ของเธอเอง คุณแม่ของเธอได้เตรียมเส้ือ กระโปรง และกระเป๋า
ไว้ให้เธอเรียบรอ้ ยแล้ว

เม่อื หนนู าแต่งชดุ นักเรยี นเรียบร้อยแล้วจงึ เดินเข้าไปหาคุณแม่ของเธอแลว้ ถามวา่
“คณุ แม่ขา หนูสวยไหมคะ” พรอ้ มกับหมุนรอบตวั เองใหด้ ู

คณุ แม่ของเธออดขำไมไ่ ด้ เมอื่ ไดเ้ หน็ ลกู สาวของตัวเองติดกระดุมเสอื้ ตัวเองผิดคู่ จึงได้
เรยี กหนูนามาพร้อมกับพูดว่า “โธ!่ ลูกรกั มาเด๋ยี วแมจ่ ะตดิ กระดมุ ให้ใหมน่ ะคะ”
“กห็ นูตน่ื เตน้ นีค่ ะ กลัววา่ จะไปไม่ทนั รถโรงเรียนคะ่ ” หนูนาตดั พ้อ
“จะ้ ๆ หนูนาคนเกง่ ของแม”่ แมต่ อบหนูนาพร้อมลอ้ เลยี น

หลงั จากทหี่ นนู าแต่งตัวเสร็จเรยี บร้อยแล้ว ก่อนขึ้นรถไปโรงเรียนเธอจงึ ไดร้ บั ประทาน
อาหารเชา้ เพอ่ื เพ่ิมพลังใหก้ ับตวั เองจะไดม้ สี ขุ ภาพร่างกายที่แขง็ แรง

ครูสุรีพร ธรรมนุช
โรงเรยี นบา้ นข้เี หลก็ โนนจาน

นทิ านอา่ นสนุก ๙๕

เร่ือง “หนนู ดิ อยากไปโรงเรยี น”

วนั หนึง่ แมข่ องหนูนดิ ไปตลาด เพ่ือซอ้ื เสอ้ื กระโปรง ถงุ เท้า
รองเทา้ และกระเป๋าหนงั สือ ให้หนูนดิ แม่บอกว่าหนนู ดิ โตแลว้
จะตอ้ งไปโรงเรยี น ไปเรียนหนังสือ หนูนดิ ได้ยนิ ว่าจะไดไ้ ปโรงเรยี น
กด็ ใี จ ร้องไชโยๆ !

ครูสารภี โสภา
โรงเรียนบา้ นก้านเหลอื ง

นิทานอา่ นสนุก ๙๖

เร่อื ง กระตา่ ยแสนดี


Click to View FlipBook Version