จดหมายถึงคนพิเศษ :)

วิชา นโยบายและสวสั ดกิ ารการศึกษาสาํ หรับเดก็ พิเศษ (ดค.362)

ภาคการศกึ ษา 2/2564

ภาคการศกึ ษา 2/2564

จดหมายถึงคนพเิ ศษ

ในชั้นเรียนที่ปรารถนาจะส่งผ่านการรับรู้ เข้าใจและความปรารถนาดีที่มีต่อเด็ก
และผู้คนที่แวดล้อม รวมทั้งสังคมให้รับรู้ เข้าใจ และ “รู้สึก” ในความ “ พิเศษ” ที่งดงาม
และต้องการการสนับสนุน ส่งเสริมตามศักยภาพและความต้องการที่เหมาะสม ในชั้น
เรียนวิชานโยบายสวัสดิการการศึกษาสําหรับเด็กผู้มีความต้องการพิเศษ ช่วงเวลาที่เรา
ออกแบบกิจกรรมเพื่อส่งสาร์นไปยังเด็ก และบุคคลรอบตัว หวังจะเป็นเรื่องราวที่ช่วยให้
ผู้อ่านได้เรียนและรู้ไปด้วยกัน และปรับ รับ มองเห็นความแตกต่างที่งดงาม และร่วมด้วย
ช่วยสนับสนุนให้มนุษย์ทุกคนที่แตกต่างได้ดํารงชีวิตร่วมในสังคมที่เปิดโอกาสให้ทุกคน
ไดร้ ับการพัฒนาอย่างรอบดา้ น

ขอบคุณจดหมายทุกฉบับ
ครู (ผู้รวบรวม)

ลําดบั สารบัญ หนา้

1 พิญาภรณ์ บา้ นเตย ชื่อผเู้ ขียน 1-3
2 ชฎาพร มคี ง 4
6205610360
3 กมลชนก บรรจบ 6205610428 5
6205610543
4 กชพร วงษ์บํารุงจติ ร์ 6205680074 6-7
5 บรุ ินทร์ เรือนแก้ว 6205680132 8 - 11
6 ศศชิ า ภูพ่ นั ธ์ 6205680199
7 ปภาดา กลอนกลาง 6205680462 12
8 จดิ าภา พุธะภาชน์ 6205680512 13
9 สริ วิ ัฒนา มีสวัสด์ิ 6205680538 14
10 กฤษณา พลภกั ดี 6205680843 15 - 16
11 ณัฏฐ์อาภา แน่นชารี 6205680926 17
12 ชลิตา เออื้ ศิรติ ระกลู 6205680991 18
13 กญั ญาณฐั แสงศรี 6205681486 19 - 20
14 บวั บุญ ชูเชื้อ 6205681536 21 - 22
15 ณัฐณิชา รัตนไพบลู ย์ 6208610284 23 - 26
27

วชิ า ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวัสดิการการศกึ ษาสาํ หรับเดก็ พิเศษ อาจารยผ์ ู้สอน ผศ.ดร.ป่นิ หทยั หนูนวล 1
คณะสงั คมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร์ ภาคการเรียนท่ี 2 ปีการศึกษา 2564

แด่... ดาวดวงนอ้ ยทยี่ ังไมถ่ กู คน้ พบ (น้อง ๆ เดก็ พเิ ศษท่ีบกพร่องทางสตปิ ญั ญาและการเรยี นรู้)

สวัสดคี ่ะ พี่เป็นมนุษย์ตัวเลก็ ๆ คนหน่งึ บนโลกใบน้ีเหมอื นกับเธอ เพียงแตเ่ ป็นคนแสนธรรมดา
ไม่มีความพิเศษใด ๆ อย่างเธอเลย ไม่รู้ว่าตอนนี้ความพิเศษของเธอถูกค้นพบหรือยัง ถ้าหากว่ายัง
พี่อยากให้เธออดทนรออีกสักนิด อย่าพึ่งยอมแพ้ อย่าพึ่งหมดหวัง เพราะมีหนึ่งคนที่ค้นพบความพิเศษ
ของเธอแล้วนั่นคือพี่เอง พี่อยากให้เธอได้เป็นดาวดวงน้อยที่ส่องแสงของตัวเองได้อย่างเต็มท่ี
แม้ว่าตอนนี้ดวงดาวจะมืดมนสักแค่ไหน แต่อยากให้เธอรู้ว่า เธอเกิดมาพร้อมกับความพิเศษ
ที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน พี่จึงอยากให้เธอรักตัวเองให้มาก ๆ มีรอยยิ้มในทุก ๆ วัน
และมีความสุขกับเรื่องง่าย ๆ ในชีวิต อย่างเช่นการได้ทานอาหารแสนอร่อย ได้ทําในสิ่งที่ชอบ
ได้มีชีวิตอยู่เพื่อรอฤดูโปรดที่จะมาถึง วันไหนที่โลกใจร้ายกับเธอก็ขอให้เธอใจดีกับตัวเอง
วันไหนที่ผู้คนลืมเลือนเธอก็ขอเพียงแค่เธอจําได้ว่าเธอเป็นใคร เคยมีคนพูดไว้ว่าฝนตกกลางใจ
ไม่อาจโปรยปรายตลอดกาล ดังนั้นพี่จึงอยากให้เธออดทนรอสายรุ้งที่จะมาหลังฝนด้วยกันนะ
ไม่ว่าจะยากสักแค่ไหนพี่ก็จะเป็นกําลังใจให้เธอเสมอ และจะคอยขอพรให้ดาวน้อยดวงน้ี
ถูกคน้ พบโดยเรว็ เพ่ือท่เี ธอจะไดส้ อ่ งแสงของตวั เองเสยี ที

เขยี นโดย พญิ าภรณ์ บ้านเตย 6205610360

วชิ า ดค. 362 วิชา นโยบายและสวัสดกิ ารการศึกษาสาํ หรบั เด็กพิเศษ อาจารยผ์ ูส้ อน ผศ.ดร.ป่นิ หทยั หนูนวล 2
คณะสงั คมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นที่ 2 ปกี ารศึกษา 2564

ถงึ ... คณุ ผู้นาํ ทางดาวดวงนอ้ ย (คณุ พ่อคุณแม่ คณุ ครู และผู้ดแู ลนอ้ ง ๆ เดก็ พิเศษ)

สวัสดีค่ะ หนูคือผู้ที่คอยเฝ้ามองดาวดวงน้อยเติบโต เราอาจไม่รู้จักกัน ไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคย
ได้ยินเสียง แต่หนูรู้ว่าคุณมีหัวใจที่เข้มแข็ง บางครั้งคุณอาจจะรู้สึกเหนื่อยหรือท้อในการดูแลและ
รับมือกับน้อง ๆ ที่มีความพิเศษ และคงมีภาระมากมายท่ีคุณต้องแบกรับมันไว้บนบ่าแสนหนักอึ้ง แต่
คุณก็ยังพยายามทําหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด หนูขอบคุณท่ีคอยมอบความรักและความอบอุ่นให้กับ
ดาวดวงน้อย ขอบคุณที่ไม่ทอดทิ้งเขาแม้ว่าเขาจะไม่สามารถส่องแสงของตัวเองได้เลย แต่เพราะมีคุณ
เป็นผู้นําทาง ดาวดวงน้อยของเราจึงไม่หลงทางและไม่โดดเดี่ยว การอยู่ตรงจุดนี้คงต้องใช้ความ
พยายามเป็นอย่างมาก ทั้งพยายามเข้มแข็ง อดทน และใจเย็น แม้ว่ามันจะสําเร็จบ้างหรือไม่สําเร็จ
บ้างแต่คุณก็เก่งมาก ๆ แล้วค่ะ ชีวิตมีช่วงเวลาที่ยากและง่ายสลับกันไป ขอบคุณที่ไม่ยอมแพ้และต่อสู้
กับอุปสรรคมากมายจนผ่านมันมาได้ทุกครั้งนะคะ ขอให้คุณรู้ว่าคุณไม่ได้สู้อยู่เพียงลําพัง ในวัน
ข้างหน้าไม่วา่ จะเจอกับปญั หาอะไร หนจู ะคอยเป็นกําลงั ใจใหแ้ ละเช่ือวา่ คุณจะผา่ นมันไปไดด้ ้วยดีค่ะ

เขยี นโดย พิญาภรณ์ บ้านเตย 6205610360

วชิ า ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวสั ดิการการศึกษาสาํ หรับเด็กพิเศษ อาจารยผ์ ้สู อน ผศ.ดร.ปิ่นหทยั หนูนวล 3
คณะสงั คมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลยั ธรรมศาสตร์ ภาคการเรียนท่ี 2 ปกี ารศึกษา 2564

ถงึ ... ท้องฟ้าแสนกวา้ งใหญ่ (ทกุ ๆ คน)

เพราะว่าโลกใบนี้เต็มไปด้วยผู้คนที่หลากหลาย ไม่แปลกที่เราจะมีความคิดที่แตกต่างกัน
แต่คงจะแปลกหากคุณใช้มันตัดสินผู้อื่นโดยที่ยังไม่ได้ทําความรู้จักกันเลย ฉันเคยเป็นผู้หวาดกลัวเด็ก
พิเศษ ฉันมีภาพจําว่าเขาเป็นคนก้าวร้าว ชอบโวยวายอาละวาด ชอบทําร้ายข้าวของ และบางครั้งก็ทํา
ร้ายคนรอบข้าง แต่ในวันนี้ที่ฉันมีความรู้ความเข้าใจมากขึ้น ฉันจึงอยากลบล้างความคิดผิด ๆ
เกี่ยวกับเด็กพิเศษ ที่จริงแล้วเขาไม่ได้น่ากลัว ไม่ได้ก้าวร้าวหรือขี้โวยวาย เขาเป็นเพียงเด็กคนหนึ่งที่
ต้องการให้คนเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น มองเห็นในสิ่งที่เขาหลบซ่อนมันเอาไว้ หรือรอให้ใครสักคนค้นพบ
ในสิง่ ทเ่ี ขากย็ ังไม่ร้วู า่ ตวั เองมี

ไม่มีใครสามารถทําทุกอย่างบนโลกใบนี้ได้ ตัวเราเองก็ยังมีสิ่งที่ทําได้และทําไม่ได้เลย
เพียงแค่เด็กพิเศษไม่สามารถทําในสิ่งที่คนทั่วไปทําได้อย่างการติดกระดุมหรือผูกเชือกรองเท้า
มันแปลว่าเขาผิดปกติอย่างนั้นเหรอ? หรือการที่เขาเรียนรู้เท่าไรก็ยังคงอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้
มันแปลว่าเขาไม่พยายามเหรอ? หนทางที่จะไปให้ถึงเป้าหมายนั้นมีอยู่มากมาย การที่เด็กคนหน่ึง
ไม่สามารถเดินบนเส้นทางหลักเหมือนกับคนอื่น ๆ ได้ นั่นหมายถึงเขาต้องการความช่วยเหลือ
บางอย่าง คําดูถูกคําด่าทอไม่ได้ช่วยให้เขาไปถึงเส้นชัย แต่การจับมือพาเขาเดินไปบนเส้นทาง
ที่เหมาะสมต่างหากที่จะช่วยให้เขาไปถึงเป้าหมายนั้น หากเราไม่สามารถแบกโลกทั้งใบไว้ได้
ด้วยตัวคนเดียว เด็กพิเศษก็ไม่สามารถแบกรับความกดดันทั้งหมดของสังคมไว้ได้เช่นกัน ฉันอยากให้
ทุกคนมองเขาเหมือนกับเด็กทั่วไปคนหนึ่ง เพียงแต่เขามีความพิเศษบางอย่างท่ีต้องใช้เวลา
ในการเรียนรู้และปรับตวั เข้ากับสังคม

ท้องฟ้าแสนกว้างใหญ่ยังคงมีดวงดาวมากมายที่รอคอยให้ผู้คนออกตามหา ฉันหวังว่าเรา
จะค้นพบเขาในเร็ววันโดยที่ยังไม่สายเกินไป และเมื่อค้นพบเขาแล้วได้โปรดใจดีและมอบรอยยิ้ม
ให้กับเขา ในวันที่เขาแตกสลายไม่เหลือใครก็ขอให้คว้าเขาเอาไว้ อย่าได้ปล่อยเขาหลุดมือไป
จงเป็นท้องฟ้าที่โอบอุ้มดาวดวงน้อยไว้ด้วยความรักความเข้าใจ ให้โอกาสเขาได้ทําในสิ่งที่อยากทํา
โปรดอย่าคาดหวังให้เขาเป็นอย่างใคร เพราะเขาเกิดมาพร้อมกับความพิเศษที่ไม่เหมือนใคร
และมคี วามฝันเหมอื นกบั เด็กทกุ คนบนโลกใบนี้ไม่ต่างกัน

เขียนโดย พิญาภรณ์ บ้านเตย 6205610360

วชิ า ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวัสดกิ ารการศกึ ษาสาํ หรบั เดก็ พิเศษ อาจารยผ์ สู้ อน ผศ.ดร.ปิน่ หทยั หนนู วล 4
คณะสงั คมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวทิ ยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นที่ 2 ปกี ารศกึ ษา 2564

ถึง… เธอ คนธรรมดาทแ่ี สนพิเศษ

ในบางครั้งชีวิตคนเราก็ยุ่งยาก และแสนวุ่นวาย มีเรื่องมากมายเกิดขึ้นกับเราในแต่ละวัน
บ้างก็มีความสุขจนหยุดยิ้มไม่ได้ บ้างก็เศร้าจนนํ้าตาไหล บางวันก็แสนธรรมดา ไม่มีอะไร
ปล่อยให้ผ่านไปวันๆ และเธอที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ในสังคมที่มีการตัดสินคนอื่นอยู่ตลอดเวลา
รวมถงึ มคี ําพดู ไม่ดใี ส่กนั อย่เู สมอ อยากบอกให้เธอรู้ไว้ เธอไม่ได้แตกต่างไปจากคนอืน่ เธอไมไ่ ดแ้ ปลก
แยกไปจากคนในสังคม เธอเป็นคนหนึ่งในสังคมนี้ เธอเป็นคนธรรมดาเหมือนเรา เหมือนคนทั่วๆไป
เธอไมไ่ ด้เป็นตัวประหลาดอยา่ งทใ่ี ครว่า แต่เธอเปน็ คนธรรมดาทแี่ สนพิเศษ

คนเราทุกคนมีสิ่งพิเศษอยู่ในตัวเสมอ มีเรื่องที่เราถนัดมากกว่าใครๆ มีเรื่องที่เราเก่งกว่าคนอื่นๆ
บางคนวาดรูปเก่ง ร้องเพลงเก่ง เต้นเก่ง หรือเรียนเก่ง สิ่งเหล่านี้ถือเป็นความสามารถที่คนในสังคม
ยกย่อง แต่ต่อให้เธอไม่เก่งในเรื่องพวกนี้ ก็ไม่ได้แปลว่าเธอไม่พิเศษ เธอไม่มีความสามารถ
ต่อให้เก่งในเรื่องเล็กๆน้อยๆ นั้นก็ถือว่าเป็นความเก่งอยู่ดี ต่อให้เธอจะแค่กินเก่ง พูดเก่ง หรือนอนเก่ง
นั้นถือวา่ เก่งแลว้ เปน็ คนที่กินเก่ง พดู เก่ง และนอนเกง่ กวา่ ใครๆ เธอเป็นคนเกง่ อยเู่ สมอ

นอกจากเธอจะเป็นคนเก่งในสักเรื่องหนึ่งในชีวิต เธอยังเป็นคนที่แสนพิเศษอยู่เสมอ
ในโลกที่แสนจะกว้างใหญ่ มีผู้คนเป็นหมื่นๆล้านคน อย่างน้อยจะมีคนหนึ่งคนที่มองเธอพิเศษ
กว่าคนอื่นๆ รักเธอมากกว่าคนอื่นๆ ต่อให้ใครจะไม่รักเธอ มองว่าเธอแปลกประหลาด
แต่ยังไงก็จะมีคนที่มองว่าเธอนั้นเป็นคนธรรมดาที่แสนพิเศษ อย่างน้อยเราคนหนึ่ง J หรืออย่างน้อย
ก็พ่อแม่ของเธอ หรือผู้ปกครอง คนที่คอยดูแลเธอ เธอจะเป็นคนที่แสนพิเศษสําหรับพวกเขาเสมอ
เธอจะเป็นคนเก่ง (แม้ในเรื่องเล็กๆ) ของพวกเขาเสมอ ต่อให้เธอจะติดกระดุมได้ช้ากว่าใคร
แต่เมื่อในท้ายที่สุดเธอสามารถติดกระดุมได้สําเร็จ เธอก็ได้รับคําชมจากคนเหล่านั้นเสมอว่าเธอน่ะ
เก่งที่สุด เธออาจจะมีมุมมองต่อโลกใบนี้แตกต่างจากพวกเรา และคนทุกคนก็มีมุมมองต่อโลก
แตกต่างกันออกไปอีกที เพราะพวกเราต่างพิเศษในแบบของตัวเอง เราทุกคนล้วนเป็นคนธรรมดาที่
แสนพเิ ศษของใครสักคน อย่างนอ้ ยทส่ี ดุ กข็ องตวั เราเอง

เขยี นโดย ชฎาพร มคี ง 6205610428

วิชา ดค. 362 วิชา นโยบายและสวัสดิการการศกึ ษาสาํ หรบั เด็กพเิ ศษ อาจารย์ผูส้ อน ผศ.ดร.ป่ินหทยั หนูนวล 5
คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลยั ธรรมศาสตร์ ภาคการเรียนที่ 2 ปกี ารศกึ ษา 2564

แด่เธอท่ีอยใู่ นความมดื

ถึงเธอที่มีความมืดเป็นเพื่อนสนิท ฉันอาจไม่สามารถเข้าใจความมืดที่เธอกําลังเผชิญหน้าอยู่
ตลอดเวลาได้ แต่ความมืดคือสิ่งที่ฉันกลัวมากที่สุด ก่อนหน้าที่ฉันจะเขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้นมา
ฉันลองหลับตาและจินตนาการดูว่าหากต้องอยู่กับความมืดแบบนี้ไปตลอดตัวฉันจะเป็นยังไงนะ
แล้วก็มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ผุดข้ึนมาในหัวฉันมากมายหลังจากที่ฉันได้ลองหลับตาลง มีทั้งความกลัว
ความหวาดระแวงและความวิตกกังวล จนฉันต้องรีบลืมตาขึ้นมา ทําให้ฉันเริ่มนึกออกว่าฉันจะเขียน
อะไรถึงเธอ

เธอเป็นคนเก่งมากๆเลยที่สามารถใช้ชีวิตอยู่ในความมืดแบบนี้ได้ ความมืดแบบที่ฉัน
แค่ลองจินตนาการดูก็รู้สึกกลัวถ้าจะต้องอยู่กับมัน มันยากเกินไปสําหรับฉัน แต่เธอสามารถรับมือ
กับความมืดนี้ได้อย่างเข้มแข็งทําให้ฉันรู้สึกชื่นชมเธออย่างมาก ฉันอาจไม่สามารถรับรู้เรื่องราว
ทั้งหมดได้ว่าเธอผ่านอะไรมาบ้างแต่ฉันคิดว่าทุกเรื่องทั้งร้ายและดีที่ผ่านเข้ามามันทําให้เธอได้เรียนรู้
และเติบโตเป็นเธอที่แข็งแกร่งในทุกวันนี้ สิ่งที่ผ่านมามันคงไม่ง่ายเลยแต่เธอก็สามารถเผชิญหน้า
และอยู่กับมันได้เป็นอย่างดี ฉันเลยอยากเป็นคนๆนึงที่ให้กําลังใจเธอผ่านจดหมายฉบับนี้ ในวันที่เธอ
เหนื่อยล้า ท้อแท้ หรือเสียใจกับโชคชะตา อยากให้เธอรู้ว่ายังมีฉันที่คอยเป็นกําลังใจให้เธออยู่ตรงนี้นะ
ถ้าฉันเป็นเธอฉันคงต้องขอบคุณอดีตต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาถึงจะมีดีบ้างร้ายบ้าง แต่สุดท้ายแล้วทุกอย่าง
ไดส้ อนใหฉ้ ันเตบิ โตขน้ึ มาอย่างทุกวนั น้ี

ในทุกๆเรื่องร้ายจะมีเรื่องดีซ่อนอยู่เสมอแค่เพียงเราเปิดใจให้กว้างเราก็จะสัมผัสถึงมันได้
เธอสามารถรับรู้สิ่งต่างๆ ได้ด้วยการสัมผัสมันจากความรู้สึกของจิตใจ ไม่ว่าคนอื่นจะมองยังไง
แต่ที่เธอเป็นเธอแบบในทุกวันนี้นั้นดีที่สุดแล้ว ฉันเชื่อว่าเธอจะเติบโตได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ขอให้เธอเข้มแข็ง
และกา้ วผา่ นเรอ่ื งราวต่างๆไปไดด้ ้วยดีนะคนเก่ง :)

เขยี นโดย กมลชนก บรรจบ 6205610543

วิชา ดค. 362 วิชา นโยบายและสวสั ดิการการศึกษาสําหรบั เดก็ พิเศษ อาจารย์ผู้สอน ผศ.ดร.ป่ินหทัย หนูนวล 6
คณะสงั คมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวทิ ยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นที่ 2 ปีการศกึ ษา 2564

ถงึ คุณ (ผู้พิการกายแต่ไมพ่ กิ ารใจ)

สวัสดี! เรามายด์ ไม่ต้องสงสัยนะว่าเราเป็นใคร แค่วันน้ีอยากแวะมาพูดคุยถามไถ่
และให้กําลังใจ เป็นไงบ้าง? ช่วงนี้สบายดีใช่ไหมนะ ด้วยสถานการณ์แบบนี้หวังว่าจะมีอะไรที่ทําให้
คุณรู้สึกสนุกและมีความสุขในแต่ละวันนะ เดือนกุมภาพันธ์ เดือนแห่งความรัก ไม่รู้เหมือนกัน
ว่าคุณรักใคร หรือว่ามีใครรักคุณไหม แค่อยากจะบอกว่าอย่าลืมรักตัวเองนะ ในบางวันที่รู้สึกว่าโลก
มันใจร้าย หรือรู้สึกว่าโลกกําลังโบยตีเรา ก็อย่าเป็นกังวลมากนัก วันรุ่งขึ้นมันก็จะเป็นวันใหม่ที่คาดเดา
ไม่ได้ อาจจะเศร้ามากหรือสุขมากก็ได้ ถึงแม้ว่าคุณจะรู้สึกว่าร่างกายคุณอาจจะไม่สามารถทําอะไร
เหมือนกับคนอื่นได้ แต่ช้าก่อน ไม่เลย ลองดู อยากทําอะไร ลองเลย หากมีโอกาสมาถึงตรงหน้า
อยากให้รีบคว้าไว้แล้วลงมือทําเลย ไม่ต้องคาดหวงั หรอกว่าจะทําได้หรือไม่ได้ แค่ความรู้สึกที่อยากจะ
ลองทํา แค่นี้ก็สนุกแล้ว กายที่สู้คงไม่เท่ากับใจที่สู้ไปพร้อมกัน หมั่นเติมพลังใจให้บ่อยๆนะ
และวันนี้เราก็มาเติมพลังใจให้คุณเพิ่มอีกหนึ่ง ให้พลังใจมันเอ่อล้นออกมาเลย คุณทําได้ทําได้ทุก
อย่าง วันไหนฟ้าร้องฝนตกหรือรู้สึกว่าไม่เป็นดั่งใจ ก็ปล่อยกายปล่อยใจแล้วตั้งใจเริ่มวันใหม่เพราะ
คุณในวันนี้คือคุณที่ใหม่ที่สุด หากคิดว่าเดินก้าวไปข้างหน้าแล้วกลัวว่าจะพลาด ก็ลองค่อยๆเดิน
ค่อยๆก้าวไปก็ได้ ช้าหน่อยแต่ถึงแน่ ระหว่างทางอย่าลืมแวะดูนกชมพรรณไม้ให้มันสบายอกสบายใจ
กันสักหน่อยนะ ชีวิตมันก็คงจะแบบนี้แหละ ยากบ้างง่ายบ้างปะปนกันไป แต่อย่าน้อยใจในตัวเองเลย
ทั้งร่างกายและจิตใจเลยนะ อย่าด้อยค่าตัวเองนะ ทกุ คนมีค่า รวมถึงตัวคุณด้วย โลกใบน้ีมันอาจจะไม่
น่าอยู่ถ้าคุณจะไม่อยู่แล้ว ดังนั้น อยากให้คุณอยู่ อยากให้มีอะไรสักอย่างที่เป็นเหตุผลทําให้คุณอยาก
มีชีวิตอยู่นะ ตัวเราก็ได้แต่หวังว่าคุณจะได้ใช้ชีวิตในแบบที่ตนเองอยากใช้นะมีโอกาสได้ทําในสิ่งที่
อยากทํา เติบโตเป็นผู้ใหญ่อย่างสุขมากๆและทุกข์น้อยๆ ตัวเองก็จะตั้งใจใช้ชีวิตเหมือนกัน
อาจจะแอบมองคุณอยู่ห่างๆ แต่สุดท้ายแล้ว เราเป็นกําลังใจให้คุณในทุกๆเรื่องเลยนะขอให้ผ่านไปได้
ไม่ว่าจะดีหรือร้าย มาแชร์กันได้นะ อาจจะช่วยอะไรไม่ได้มาก แต่เราพร้อมรับฟังเสมอเลย

เขียนโดย นางสาวกชพร วงษ์บํารงุ จติ ร์ 6205680074

วิชา ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวัสดิการการศกึ ษาสาํ หรับเดก็ พเิ ศษ อาจารยผ์ ู้สอน ผศ.ดร.ป่ินหทยั หนนู วล 7
คณะสังคมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นที่ 2 ปีการศึกษา 2564

ถงึ คุณ (คนดูแลผู้พิการกายแต่ไมพ่ ิการใจ)

โลกนี้มันโหดร้ายในตัวของมันเองอยู่แล้ว คุณไม่ต้องคาดหวังมากหรอกว่าคนที่อยู่ในการดูแล
ของคุณจะทําอะไรได้หรือไม่ได้ หรือจะทําได้มากน้อยเพียงใด เราอยากขอให้คุณเชื่อในตัวพวกเขาว่า
พวกเขาสามารถทําทุกอย่างได้ อยากให้คุณลองเปิดใจให้เขาได้มีโอกาสลองลงมือทํา ลองให้เขาได้มี
โอกาสล้มลุกคลุกคลาน ถึงแม้ว่าคุณจะมีความกังวลใจหรือความหนักใจ แต่เราก็อยากให้ขอให้คุณ
เชื่อใจและมอบพลังบวกให้เขามากๆ เขาคงต้องการกําลังใจจากคนใกล้ตัวหรือจากคนที่เขารัก
มันอาจจะทําให้เขามีความมั่นใจในการที่จะลงมือทําอะไรสักอย่างหนึ่งขึ้นมาก็ได้ ได้โปรด คุณอย่าใจ
ร้ายกับพวกเขาเลย โลกใจร้ายกับพวกเขามามากพอแล้ว คุณเป็นคนที่พวกเขารัก พวกเขาต้องการ
คุณ และที่สําคัญอยากให้ตัวคุณเองก็เชื่อในตัวของคุณเองด้วยว่าคุณจะสามารถดูแลพวกเขาให้ดีได้
พวกเขาจะเติบโตมาอย่างดีเลยละ่ เชอื่ ใจตวั เองดว้ ยนะ คุณทําได้ เราเปน็ กาํ ลงั ใจให้นะคะ

เขียนโดย นางสาวกชพร วงษ์บาํ รุงจติ ร์ 6205680074

วชิ า ดค. 362 วิชา นโยบายและสวสั ดกิ ารการศึกษาสําหรับเด็กพเิ ศษ อาจารยผ์ ้สู อน ผศ.ดร.ป่ินหทัย หนูนวล 8
คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรียนท่ี 2 ปีการศกึ ษา 2564

ถงึ …เธอผเู้ ปน็ ของขวัญสดุ พเิ ศษท่สี วรรค์มอบให้

“เธอคนเกง่ กล้าแกรง่ สุดพิเศษ เธอสงั เกต เห็นฉนั อยู่หรือป่าว
เธอทกุ ขส์ ุข ตรากตราํ ทุกเรือ่ งราว เธอปวดรา้ ว ฉันคนน้ี อยู่ข้างเธอ”

สวัสดีนะ…เราชื่อ “ณนนท์” วันนี้เธอรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง! เธอรู้ไหมว่าตอนที่ฉันกําลัง
เขียนจดหมายถึงเธอ บ้านของฉันฝนกําลังตกโปรยปรายเลย ฉันก็ฟังเพลง โด เร มี ฟา ซอล ไปด้วย
พร้อมกับการเขียนจดหมายถึงเธอ เธอชอบเสียงโน้ตดนตรีหรือไม่นะ? เธอรู้ไหมว่าหลังจากฝนตก
กม็ รี งุ้ กนิ นา้ํ สอ่ งทอแสง มว่ ง คราม นา้ํ เงนิ เขยี ว เหลอื ง แสด แดง มันสวยงามมากเลยนะ เธอชอบดูรุ้ง
กินนํ้าไหม? ไหนๆ ฉันขอจับมือเธอเขียนเส้นโค้งของรุ้งกินนํ้าทั้ง 7 สีสัน…เย้ๆ เธอเก่งมาก
เธอทําได้ ฉันรู้สึกรับรู้ได้ว่า “เธอชอบนะ” เพราะเธอกระโดดโลดเต้นไปมา เสมือนเธอดีใจที่ได้รับ
ของขวญั จากคนพิเศษ

เธอรู้ไหมว่า… เธอเป็นของขวัญสุดพิเศษที่สวรรค์มอบให้ ทั้งหน้าตา ร่างกาย อารมณ์
และจิตใจสติปัญญาที่เธอไม่เหมือนใครเลยนะ ก็เพราะเธอคือคนพิเศษของฉันไง…เธอรู้ไหมว่าเธอน่ะ
มีความพิเศษอยู่ในตัว ถึงแม้ว่าบางคนไม่เห็นความพิเศษ ขอเพียงให้เธอรู้ว่า มีฉันคนหนึ่งแล้วที่เห็นถึง
ความพิเศษในตัวของเธอ เพราะฉันอยู่กับเธอแล้วฉันมีความสุขฉันไม่เงียบเหงา ฉันรู้สึกว่าเธอทําให้ฉัน
มีคุณค่า และฉันกับเธอต่างเสริมสร้างคุณค่าและกําลังใจซึ่งกันและกนั บางครั้งการสื่อสารระหว่างฉัน
และเธออาจจะสื่อสารไม่เข้าใจซึ่งกันและกันสักหน่อย แต่ฉันก็มองว่า เธอมีภาษาของตนเอง
ที่เฉพาะที่น่าร้ากกก…นะ เธอชอบโยกตัวไปมา…วิ่งซนไปทั่วบ้าน ไม่สบตาฉันบ้าง บางครั้งก็ไม่พูด
กับฉันบ้าง แต่ฉันก็รับรู้ได้ว่า ฉันยังอยู่ในใจเธอเสมอ สังเกตได้จากฉันจับมือเธอวาดเส้นโค้งรุ้งกินนํ้า
เธอหัวเราะ ดีใจ กระโดดโลดเต้น ที่เธอวาดออกได้อย่างสําเร็จ ฉันอยากจะบอกกับเธอว่าสิ่งที่เธอทํา
อยู่นั้น มันไม่ทําให้เธอรู้สึกแตกต่างจากเด็กคนอื่น เธอก็ยังเป็นเธอ เธอก็ยังเป็นผู้ที่เป็นของขวัญสุด
พเิ ศษทส่ี วรรคม์ อบให้ และฉันจะคอยเป็นกําลังใจคอยเปน็ เพอื่ นขา้ งกาย ข้างใจกับเธอตลอดเวลา

ฉันอยากจะบอกเธอว่า…ฉันจะคอยเฝ้าดูพัฒนาการการเจริญเติบโตของเธออยู่ห่างๆ
อย่างห่วงๆ ฉันไม่ได้ไปไหนแต่ฉันอยู่ในใจของเธอเสมอ ฉันเพียงขอให้เธอสบตากับฉันในเวลาเรา
พูดคุยซึ่งกันและกัน ฉันอยากให้เธอได้ชี้นิ้ว วาดเขียนสิ่งต่างๆ ที่เธอต้องการในเวลาที่ฉัน
ไมอ่ ยู่ตรงนั้น เหมือนที่ฉันได้จับมือเธอวาดเส้นโค้งรุ้งกินนํ้าในตอนนั้น ฉันอยากให้เธอไม่กัดแขนตัวเอง
ไม่ตีตนเองน้า มันเจ็บนะ เมื่อเธอโกรธหรือเธอเครียด เธอลองมาร้องเพลงกับฉันไหมหรือลองมาก
โยกย้ายไปมากับฉันสักครั้ง เพื่อที่จะระบายความโกรธหรือความเครียดได้ ต้องค่อยๆ ใจเย็นๆ
หายใจเข้าลึกๆ แล้วหายใจออกไปโน้ตดนตรี โด เร มี ฟา ซอล เมื่อเธอ ปลีกตัวชอบมานั่งคนเดียว
เธอรู้มั้ยว่าข้างนอกมันหนาวมาก มันมียุง เดี๋ยวยุงกัดนะ เธอลองมานั่งเล่นกับเพื่อนๆ ดีไหม
เผื่อจะมีเพื่อนที่จะช่วยโอบกอดเมื่อยามหนาว มีคนช่วยตบยุงให้ และเธอไม่ต้องกังวลถึง ความพิเศษ
ของเธอท่ที ําใหเ้ ธอร้สู กึ แตกตา่ งกับคนบนโลกใบนี้ ฉันเชื่อว่าเธอทําได้ และเธอทําได้ดดี ว้ ย

วชิ า ดค. 362 วิชา นโยบายและสวัสดิการการศึกษาสําหรับเด็กพิเศษ อาจารยผ์ ูส้ อน ผศ.ดร.ป่นิ หทัย หนูนวล 9
คณะสงั คมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นท่ี 2 ปีการศึกษา 2564

สุดท้ายน้ีอาจจะเป็นเวลาในช่วงสั้นๆ ที่ทําให้เธอและฉันรู้จักกัน ฉันขอบคุณเธอที่มาเป็นคนที่
น่ารักในเรื่องราวในชีวิตกันและกัน เธอเป็นผู้ท่ีเป็นของขวัญสุดพิเศษที่สวรรค์มอบให้กับฉัน
ที่เกินจะอธิบายได้ และฉันอยากให้เธอได้ดูแลตัวเองให้ดี ฉันไม่ได้ไปไหน ฉันยังอยู่เคียงข้างเธอเสมอ
อยู่ในใจเธอเสมอ สักวันเราต้องได้เจอกัน และฉันรอวันนั้นท่ีเธอจะพูดคุย สบตากับฉันพร้อม
กับรอยยิม้ อันแสนน่ารกั ของเธอ…

เขียนโดย บุรนิ ทร์ เรอื นแกว้ 6205680132

วิชา ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวสั ดกิ ารการศกึ ษาสําหรับเด็กพเิ ศษ อาจารยผ์ ูส้ อน ผศ.ดร.ป่นิ หทัย หนนู วล 10
คณะสงั คมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นท่ี 2 ปกี ารศกึ ษา 2564

ถงึ …สถาบนั แหง่ แรกของความรัก

ครอบครวั เรานั้นสําคญั ตรกึ ตรองคดิ ขอเพยี งใหเ้ รามีจติ รกั หว่ งหา
ลกู ของเรา คือ ของขวัญอันล้าํ ค่า ลองหันมาใหเ้ วลากันและกนั

สวัสดีครับ…คุณพ่อคุณแม่ทุกท่านท่ีมีลูกที่เป็นของขวัญสุดพิเศษที่สวรรค์มอบให้
ตอนนี้ท่านกําลังจะคิดว่าเป็นเวรกรรมของครอบครัวหรือไม่? ท่านมองว่าลูกของท่าน
เป็นเด็กที่ผิดปกติหรือไม่? หรือท่านรู้สึกกังวล อยู่ในภาวะความเครียด และรู้สึกอับอายที่ลูกที่แตกต่าง
จากลูกครอบครัวอื่นอยู่หรือป่าว? ผมอยากบอกว่าลูกของท่านไม่ใช่เด็กผิดปกติที่แตกต่างจากเด็ก
ทั่วไปทั้งหมด แต่มีจุดเด่น และจุดด้อยที่แตกต่างจากเด็กคนอื่นทั่วไปเท่านั้นเอง ผมมองว่าคุณพ่อคุณ
แม่โชคดีนะ ที่เราได้มีลูกซึ่งเป็นโซ่ทองแห่งแก้วตาดวงของเราทั้งคู่ ได้สัมผัสความรู้ของการเป็นพ่อ
เปน็ แม่ ที่แตกตา่ งจากคณุ พอ่ คณุ แม่บางท่านยังไม่มีโอกาสได้สัมผัสกับความรู้สกึ น้ันเลยครับ

ผมอยากให้คุณพ่อ คุณแม่คลายกังวล ปลดปล่อยความเครียดไปได้เลย โดยที่ให้คุณพ่อคุณ
แม่ลองหลับตาแล้ว ค่อยๆ หายใจเข้าลึกๆ หวนคิดถึงความรู้สึกเมื่อเราได้เป็นคุณพ่อคุณแม่ครั้งแรก
ได้เห็นใบหน้าของลูกที่เป็นแก้วตาดวงใจครั้งแรกของเรา น่ารัก น่าชังเลยเกิน เมื่อเราหลับตา
และนึกถึงภาพบรรยากาศนั้นแล้ว แล้วลองเปิดใจที่เข้าไปดูและค้นหาจุดเด่นและจุดด้อย
ของลูกของเรา หากลูกเรามีจุดดี จุดเด่น เราต้องเปิดใจพร้อมที่จะสนับสนุน พัฒนา เสริมสร้างให้เขา
เสมอ แต่เมื่อ คุณพ่อคุณแม่ ค้นพบเจอจุดด้อยหรือจุดที่ควรพัฒนาปรับปรุงของลูกเรา ควรที่จะเปิด
ใจทยอมรับพร้อมที่จะเรียนรู้อย่างเข้าใจร่วมกับลูก ปิดทัศนคติลบ เปิดความคิดทางบวกยอมรับในตัว
ลูก ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น ยอมรับในสิ่งที่เขาประสบอยู่ตอนนี้ และพ่อแม่ หรือบุคคลในครอบครัวควร
หันหน้า ปรึกษากันในครอบครัว ถึงวิธีการดูแล เลี้ยงดู ฝึกอบรมลูก รวมถึงวิธีการดูแลรักษา
ที่จะเสริมสร้างการเรียนรู้พัฒนาการเรียนรู้ให้ลูกของเราสามารถที่จะดํารงตนเองอยู่ในสังคมได้อย่าง
มีความสุข ผมอยากให้คุณพ่อคุณแม่ลองหาเวลาว่าง หรือจัดสรรเวลาให้กับลูกอาจจะเป็นช่วงในวัน
เสาร์-อาทิตย์ ตอนเช้า หรือก่อนนอนทุกครั้ง ได้ทํากิจกรรมร่วมกัน พูดคุยแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน
สอบถามถึงความทุกข์ความสุขซึ่งกันและกัน เพราะจะทําให้ลูกรู้สึกว่าเค้าไม่ได้โดดเดี่ยวเดียวดายใน
โลกใบน้ี แต่เขายังมีพ่อแม่ท่ีเข้าใจ เป็นพื้นที่ปลอดภัยสําหรับเขา คอยเป็นกําลังใจที่เขาท้อแท้
เสริมพลังแห่งการเรียนรู้เสริมแรงแห่งการใช้ชีวิตต่อในอนาคต และทําให้เขารู้สึกว่าเขายังมีคุณค่า
สาํ หรบั บนโลกใบน้ี

วิชา ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวสั ดิการการศึกษาสาํ หรับเดก็ พิเศษ อาจารย์ผ้สู อน ผศ.ดร.ป่ินหทยั หนนู วล 11
คณะสงั คมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวทิ ยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นท่ี 2 ปีการศึกษา 2564

ดังนั้นจะเห็นได้ว่าครอบครัวเป็นสถาบันแห่งแรกของความรักที่สร้างความสัมพันธ์

ของพ่อ แม่ ลูกที่อยู่ร่วมกันโดยการเปิดใจ ยอมรับ และเข้าใจซึ่งกันและกัน ผมมีความหวัง

ความเชื่อว่า คุณพ่อคุณแม่ทําได้และทําได้ได้ดีด้วย และเป็นความฝันเล็กๆ ของผมที่จะได้โอกาสเข้า
ไปสัมผัสถึงคววามสัมพันธ์แห่งรักของครอบครัวอีกครั้งหนึ่ง แล้วคงจะมีโอกาสได้ชมรูปภาพแห่ง

ครอบครัวสุขสันต์ ที่เอิบอิ่มเต็มไปด้วยความรัก พลังแห่งรอยยิ้ม พลังแห่งกําลังใจที่เต็มเปี่ยม
หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเราคงได้เจอกันครั้ง…เมื่อดวงตะวันทอแสงสว่างแห่งเส้นทางแห่งความสุขใน

ครอบครัว
เขียนโดย บรุ นิ ทร์ เรือนแกว้ 6205680132

วชิ า ดค. 362 วิชา นโยบายและสวสั ดกิ ารการศึกษาสาํ หรบั เดก็ พิเศษ อาจารยผ์ ้สู อน ผศ.ดร.ปิน่ หทยั หนนู วล 12
คณะสงั คมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นท่ี 2 ปกี ารศึกษา 2564

ถงึ …. เพอ่ื นๆน้องๆกลุ่มเด็กชาตพิ ันธุใ์ นประเทศไทย

สวัสดีเพื่อนๆน้องๆบนพื้นที่ห่างไกล เราชื่อมายน้า จากที่เราลองหาข้อมูลทําให้เห็นว่า
มีหลายปัจจัยที่ทําให้เด็กหลายคนเข้าไม่ถึงระบบการศึกษา เรายังคิดว่าการศึกษาเป็นเรื่องสําคัญท้ัง
การเรียนในและนอกห้องเรียน เราอยากเห็นเด็กๆทุกคนได้เป็นนักเรียน วัยเด็กสําหรับเราเป็นวัยที่เรา
สนุกกับการเรียนรู้ไปพร้อมๆกับเพื่อนๆได้ฝึกใช้ชีวิตได้ฝึกเข้าสังคมโลกจําลอง
ก่อนเข้าสู่โลกความเป็นจริงในวัยผู้ใหญ่ เราอยากเห็นเด็กๆทุกคนสามารถเข้าถึงการศึกษา
ที่มีคุณภาพ มีพื้นฐานมีความสามารถอ่านออกเขียนได้ มีสภาพแวดล้อมของห้องเรียน อุปกรณ์
และเครื่องมอื ทางการศึกษาเพือ่ ผลลพั ธท์ างการเรียนทีม่ ปี ระสิทธิภาพ

เราอยากถามว่าห้องเรียนพวกเธอเป็นยังไงบ้าง ต่างจากห้องเรียนที่เราเรียนอยู่มั้ย
สนุกกับการเรียนมั้ย เรามักจะเห็นข่าวเด็กบนดอยไม่น้อยที่หลุดออกจากระบบ เด็กเดินเท้าไปโรงเรียน
เราอยากเหน็ พื้นที่ห่างไกลนั้นมีเครื่องอํานวยสะดวกอยากเห็นเด็กๆมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น อยากไปช่วย
พัฒนาไม่ว่าจะช่วยได้มากหรือน้อย อยากแบ่งปันโอกาสเล็กๆในเด็กๆบนดอยบนพื้นที่ห่างไกล
ได้มีความสุขได้สัมผัสบรรยากาศเล็กๆน้อยไม่ต่างกับเรา อยากไปลองใช้ชีวิตอยู่สักอาทิตย์สักเดือน
เรามาลองแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมพนื้ เมืองกัน สกั วนั หนง่ึ เราคดิ วา่ เราคงได้ขึ้นไปหาพวกเธอ เจอกันนะ

จาก … มาย

เขยี นโดย นางสาวศศชิ า ภูพ่ ันธ์ 6205680199

วิชา ดค. 362 วิชา นโยบายและสวัสดกิ ารการศึกษาสาํ หรบั เดก็ พเิ ศษ อาจารย์ผูส้ อน ผศ.ดร.ปิ่นหทัย หนูนวล 13
คณะสังคมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวทิ ยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นที่ 2 ปีการศกึ ษา 2564

ถึง...เจา้ หนนู ักผจญภัยตวั นอ้ ย ♡

สวัสดีค่ะเจ้าหนูนักผจญภัยตัวน้อย ตอนน้ีหนูเป็นยังไงบ้างเอ่ยย สบายดีไหมคะ มีความสุขดี
หรือเปล่าเอ่ย การเดินทางบ่อยๆคงทําให้หนูรู้สึกเหนื่อยน่าดูเลยใช่ไหมคะ ไหนจะการเริ่มต้นใหม่
ในสถานที่ใหม่อยู่บ่อยครั้งอีก หนูเก่งมากๆเลยนะคะที่ผ่านมันไปได้ทุกครั้ง แม้ว่าในแต่ละคร้ัง
มันจะผ่านไปยากบ้างง่ายบ้างแตกต่างกันไป แต่พี่คนนี้อยากให้หนูรู้ไว้นะคะว่าหนูเก่งมากๆเลยนะคะ
เก่งมากๆที่ผ่านมันไปได้ในทุกๆครั้งเลย หนูอาจจะรู้สึกกลัวและกังวลเมื่อต้องเดินทางไปยังที่ใหม่ๆ
ซึ่งในทุกการเปลี่ยนแปลงนั้นมาพร้อมกับสิ่งใหม่ๆเสมอ ไม่เป็นไรหากในบางครั้งหนูอาจจะรู้สึกกลัว
เพราะมันเป็นสิ่งที่หนูไม่เคยเจอหนูเลยกลัวที่จะต้องพบเจอมัน ไม่เป็นไรนะคะคนเก่ง ไม่เป็นไรเลย
บางครั้งหนูอาจรู้สึกว่าหนูว้าเหว่หรือไม่มีใคร เมื่อไหร่ก็ตามที่หนูรู้สึกแบบนี้ พี่คนนี้อยากให้หนูมองข้ึน
ไปบนท้องฟ้าจ้องมองคุณก้อนเมฆหรือคุณดวงดาวนะคะ หนูจะเห็นว่าท้องฟ้าในแต่ละวัน
มันไม่เหมือนกันเลยสักวัน มันเปลี่ยนแปลงไปทุกๆวันเลย บางวันคุณก้อนเมฆเยอะ บางวันคุณก้อน
เมฆน้อยหรือบางวันคุณก้อนเมฆไม่มีเลยเพราะว่าคุณก้อนเมฆต้องเดินทางไปผจญภัยในที่อื่นบ้าง
คุณดวงดาวก็เหมือนกันบางวันคุณดวงดาวเยอะ บางวันคุณดวงดาวน้อย หรือบางวันคุณดวงดาวต้อง
ไปผจญภัยในที่อื่นๆทําให้คุณดวงดาวเลยไม่มาเลย คุณก้อนเมฆกับคุณดวงดาวเหมือนกับหนูเลยย
ต้องเดินทางและผจญภัยไปในที่ต่างๆตลอดเวลา เพราะฉะนั้นเมื่อไหร่ก็ตามที่หนูเหนื่อยหรือรู้สึกกลัว
กับการเปลี่ยนแปลง ขอจงให้หนูมองขึ้นไปบนท้องฟ้านะคะหนูจะเห็นว่ายังมีคุณก้อนเมฆกับคุณ
ดวงดาวคอยเดินทางไปกับหนูในทุกๆที่เสมอเลยนะคะ พี่ไม่รู้ว่าในอนาคตหนูจะต้องเดินทางไปผจญ
ภัยที่ไหนอีกบ้าง แต่อีกสิ่งหนึ่งที่พี่สาวคนนี้อยากให้หนูรู้ไว้ว่านอกจากคุณก้อนเมฆและคุณดวงดาวจะ
คอยอยู่ข้างๆและเดินทางไปกับหนูแล้ว ยังมีพี่คนน้ีท่ีจะคอยให้กําลังใจหนูอยู่เสมอนะคะ พี่ส่งกําลังใจ
ไปให้หนูผ่านคุณก้อนเมฆและคุณดวงดาวและฝากคุณก้อนเมฆและคุณดวงดาวไปบอกหนูว่าหนูเก่ง
มากๆ เป็นเจ้าหนูนักผจญภัยที่เก่งที่สุดในโลกเลย สุดท้ายนี้พี่ขอให้หนูเป็นเด็กที่มีความสุขที่สุขในโลก
กินอิ่มนอนนอนอุ่นหลับสนิทในทุกๆคืน ฝากคุณดวงดาวโอบกอดหนูตอนหลับให้หนูได้หลับสบาย
ขออวยพรให้หนูพบเจอแต่สิ่งดีๆในทุกๆการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนะคะ พี่เป็นกําลังใจกับหนูเสมอ

นะคะเจา้ หนูนกั ผจญภยั คนเก่งของพี่ ♡♡♡

อย่าลมื นะคะวา่ เม่อื ไหร่ก็ตามทห่ี นูเหนอ่ื ยขอให้หนูมองขึน้ ไปบนท้องฟ้า
หนูจะเหน็ วา่ ยงั มีคณุ ก้อนเมฆกับคุณดวงดาวคอยใหก้ ําลงั ใจ
และคอยเดนิ ทางไปกับหนูในทุกๆท่ีเสมอเลยนะคะ୧ʕ•ᴥ̀ •́ʔ୨

จาก...กําลังใจดวงโตๆของเจา้ หนูนกั ผจญภยั คนเก่ง ʕっ•ᴥ•ʔっ❤⊂ʕ•ᴥ•⊂ʔ

เขยี นโดย นางสาวปภาดา กลอนกลาง 6205680462

วชิ า ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวัสดิการการศึกษาสําหรบั เดก็ พิเศษ อาจารยผ์ ู้สอน ผศ.ดร.ปิ่นหทยั หนูนวล 14
คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลยั ธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นท่ี 2 ปกี ารศึกษา 2564

ถึง น้องคนพเิ ศษดา้ นการสื่อสาร

สวัสดีค่ะ พี่ชื่ออิ้งนะคะ หนูเป็นอย่างไรบ้างสบายดีมั้ย? เพื่อน ๆ ร่วมชั้นเรียนและคุณครูใจดี
ก ั บ ห น ู ห รื อ เ ป ล ่ า เ ข ี ย น จ ด ห ม า ย ห ร ื อ บ ั น ท ึ ก เ ส ี ย ง ส ่ ง ก ล ั บ ม า เ ล ่ า ใ ห ้ พ ี ่ ฟ ั ง ไ ด ้ น ะ ค ะ
ถึงแม้หนูพูดสื่อสารได้ไม่คล่องเหมือนคนอื่นแต่ก็มีพี่ คุณครู นักแก้ไขคําพูด และคนอื่น ๆ อีกมากมาย
ที่พยายามจะเข้าใจหนู อย่าเพิ่งท้อและหมดหวังกับตัวเองนะคะ ค่อย ๆ ฝึกพูดช้า ๆ ไม่ต้องรีบ
ถึงแม้หนูจะเริ่มพูดได้ช้า พูดไม่ชัด พูดติด ๆ ขัด ๆ เป็นบางที แต่คนเราทุกคนสามารถพัฒนาตนเอง
ได้อยู่เสมอค่ะ พี่มีนิทานสั้น ๆ มาแบ่งปันค่ะ หวังว่าหนูจะรู้สึกสนุกและชอบนิทานเรื่องน้ี
ชื่อเรือ่ งว่า ราชสีห์กบั หนู

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ราชสีห์เจ้าป่ากําลังนอนหลับอย่างสบายใจ หนูตัวหนึ่งวิ่งซุกซน
จนเผลอไต่ขึ้นไปบนร่างของราชสีห์ ทําให้ราชสีห์ตื่นและร้องคํารามด้วยความโกรธ จึงตะปบหนู
ไว้ในกรงเล็บ หนตู กใจกลวั จนตวั ส่นั พรอ้ มรอ้ งขอชวี ิตและกลา่ วว่า หากปล่อยตัวเองไป ในวันขา้ งหนา้
อาจสามารถช่วยเหลือราชสีห์ได้ แม้ราชสีห์จะหัวเราะเยาะ แต่ก็ยอมปล่อยหนูไป ต่อมาวันหนึ่งราชสีห์
ออกล่าเหยื่อแล้วพลาดท่าติดบ่วงของนายพราน พยายามดิ้นเท่าไรก็ดิ้นไม่หลุด หนูได้ยินเสียงร้อง
ของราชสีห์จึงเข้ามาช่วยเหลือด้วยการกัดแทะบ่วงจนขาด ทําให้ราชสีห์รอดชีวิตมาได้ จากความ
ช่วยเหลือของหนูตัวเล็ก ๆ นั่นเอง นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าดูแคลนผู้ใดว่าไร้ค่า คนเล็ก ๆ
อาจทําส่ิงทย่ี ง่ิ ใหญ่ได้ในวนั หนง่ึ

เปรียบกับตัวหนูเองอย่าได้ดูแคลนหรือหมดกําลังใจตนเองที่พูดสื่อสารได้ไม่ดีในตอนน้ี
ในอนาคตหนูอาจจะกลายเป็นนักพูดที่ดีก็ได้ค่ะ มีพี่อิ้งเป็นกําลังใจให้หนูในการได้ฝึกพูดและบําบัด
ในการพูดอยู่เสมอนะคะ สู้ ๆ ไมว่ า่ ใครจะวา่ อะไรหนูเวลาพดู อยา่ งไร กอ็ ย่าเก็บไปใส่ใจใหจ้ ติ ใจขุ่นมวั ค่ะ

จาก พอี่ งิ้

เขยี นโดย นางสาวจดิ าภา พธุ ะภาชน์ 6205680512

วชิ า ดค. 362 วิชา นโยบายและสวัสดิการการศึกษาสาํ หรับเดก็ พเิ ศษ อาจารยผ์ ูส้ อน ผศ.ดร.ปิ่นหทยั หนนู วล 15
คณะสงั คมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นท่ี 2 ปีการศึกษา 2564

ถงึ เดก็ พิเศษท่ีมองเหน็ และอา่ นหนงั สือได้แต่ไม่ได้ยนิ เสยี ง

วันนี้ก็คงเป็นอีกหนึ่งวันที่อาจจะมีความสุข เศร้า เสียใจ ร้องไห้ หัวเราะ ยิ้ม เป็นอีกหนึ่งวัน
ที่กําลังดําเนินไปเรื่อย ๆ ไม่ช้าก็เร็ว ฉันหวังว่าพวกเธอจะรักตัวเองไม่ว่าตัวเองจะเป็นยังไงก็ตาม
อยากให้เธอได้พบเจอแต่สิ่งที่ดี มองหาเรื่องที่ทําให้มีความสุขได้ในแต่ละวัน และโอบกอดมันไว้
และขอบคุณตัวเองที่ผ่านวันร้าย ๆ มาได้ เธอเข้มแข็งและแข็งแกร่งมาก ๆ เลยนะ วันนี้น่ะ สําหรับฉัน
มันคือวันพิเศษเพราะว่าฉันได้เขียนจดหมายถึงพวกเธอที่เป็นคนพิเศษยังไงล่ะ การที่เธอเกิดมาบนโลก
บนใบนี้น่ะ ถึงจะมีหลาย ๆ อย่างที่ไม่ได้ดั่งใจ ไม่เป็นตามที่ต้องการ แต่ว่านะบนโลกน้ี
มันจะมีอะไรที่สมบูรณ์แบบได้ยังไงกัน การเกิดมาของทุกคนมีเหตุผลทั้งนั้น และทุกคนก็มีเอกลักษณ์
เฉพาะตัวของตัวเองนะ ฉันอยากให้พวกเธอภูมิใจในตัวเอง เธอไม่ได้ผิดปกติและแปลกแยกจากผู้อ่ืน
เลยสักนิด ถึงจะไม่ได้ยินเสียงแต่ก็ยังมีวิธีอื่นในการสื่อสารอยู่นี่เนอะ เพราะอย่างงั้นก็ไม่ต้องกังวลไป
หรอกนะว่าเราจะไม่เข้าใจพวกเธอ ถึงมันอาจจะยากในบางครั้งแต่ก็พยายามต่อไปเรื่อย ๆ
จนกว่าจะเข้าใจกันก็ได้นี่เนอะ ใช่มั้ยล่ะ? แล้ววันนี้เป็นยังไงบ้าง เจอเรื่องดี ๆ ในวันนี้บ้างรึยัง
อย่าใจร้ายกับตัวเองมากเกินไปนะ ยิ้มให้ตัวเองดูด้วยนะ หลาย ๆ ครั้งที่ฉันพบเจอเด็กพิเศษ
ไม่ว่าจะแบบไหนก็ตาม ฉันก็อยากลองยื่นมือไปช่วยดูบ้าง แต่ก็กลัวและกังวลหลายอย่าง ๆ
เคยคิดกลับกันว่าถ้าตัวเราเป็นเด็กพิเศษเราจะทํายังไงดีนะ คงต้องการให้คนรอบข้างเข้าใจมาก ๆ
เลยสินะ ถ้าเกิดว่ามีโอกาสก็อยากไปเล่นด้วยกัน อยากช่วยหลาย ๆ อย่างเลยล่ะ จริง ๆ แล้วการได้
ช่วยเหลือคนอื่นทําให้เราได้เห็นคุณค่าในตัวเองมากขึ้นด้วยล่ะ อยากเล่นด้วยกัน อยากวาดรูป
อยากพับกระดาษด้วยกัน แค่คิดภาพตามก็รู้สึกได้เลยว่าต้องสนุกแน่ ๆ จริง ๆ แล้วฉันเอง
ก็มีความสนใจในภาษามือเหมือนกันนะ ถ้าเกิดว่าได้เรียนรู้ก็จะสื่อสารกับเด็กพิเศษได้
คงดีมากแน่ ๆเลย ไม่ต้องพูดแต่ก็เข้าใจกันได้ เพราะว่าถ้าสื่อสารกันได้ พวกเราคงคุยกันได้ทุกเรื่อง
เลยใช่มั้ยแบบนั้นพวกเธอก็จะไม่เหงาด้วยนะ ยังไงคนเราก็เกิดมาแล้วอยู่ด้วยตัวเองเพียงคนเดียว
ไม่ได้หรอกเนอะ เรายังต้องการการยอมรับจากคนอื่น ต้องการความรักจากคนอื่น อยากพูดคุยกับคน
อื่น เพราะวา่ ทกุ คนนะ่ ไมว่ า่ จะรา่ งกายแบบไหน สผี วิ อะไร เพศอะไรกต็ าม กม็ คี วามตอ้ งการเหมอื นกนั
เพราะอย่างนั้นรู้สึกอะไรก็แสดงมันออกมาเลยนะ อย่าเก็บไว้กับตัวเองคนเดียวเลย ถึงจะมีคน
ทไี่ มพ่ รอ้ มทําความเขา้ ใจ ไม่ยอมรบั ฟังพวกเธอ แตก่ ย็ ังมเี ราอยูน่ ะ

วชิ า ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวัสดิการการศกึ ษาสาํ หรับเดก็ พิเศษ อาจารย์ผู้สอน ผศ.ดร.ปิน่ หทยั หนนู วล 16
คณะสังคมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวทิ ยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรียนที่ 2 ปีการศกึ ษา 2564

เราพร้อมรับฟังพวกเธอเสมอเลยนะ ขอแค่สื่อสารออกมาก็พอแล้ว ถึงตัวฉันเองจะเป็นคนที่เข้า
หาคนอื่นไม่เก่ง แต่ก็อยากมีเพื่อนนะขอโทษด้วยนะทอ่ี าจจะเขยี นจดหมายนี้ไม่ได้ดเี ทา่ ไหร่ แต่ว่ายังไง
ก็ตาม เราก็อยากให้พวกเธอยิ้มเยอะ ๆ ให้กับตัวเองนะ รู้สึกอะไรก็บอกกับคนที่ไว้ใจได้นะ เราหวังว่า
เราเองก็จะเป็นคนที่พวกเธอสามารถไว้ใจได้นะ อยากบอกว่าพวกเธอทุกคนมีคุณค่าในตัวเองนะ
อย่าให้ใครมาต่อว่าเธอได้ล่ะอยากทําอะไรก็ทําเลยนะ ทําที่มีความสุขและเป็นสิ่งที่ถูกต้องเท่านั้นก็ถือ
ว่าดีมาก ๆ แล้วเมื่อถึงเวลาหนึ่งเธอก็จะยอมรับการเป็นตัวของตัวเองได้ และเข้าใจตัวเองมากข้ึน
รกั ตัวเองมากขึ้น จะต้องมวี ันน้นั แน่นอน สๆู้ เข้าไวน้ ะ เราพรอ้ มใหก้ ําลงั ใจพวกเธอเสมอเลยนะ

เขยี นโดย น.ส. สิริวัฒนา มสี วสั ดิ์ 6205680538

วิชา ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวัสดิการการศกึ ษาสําหรับเด็กพเิ ศษ อาจารยผ์ ้สู อน ผศ.ดร.ปนิ่ หทัย หนนู วล 17
คณะสงั คมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลยั ธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นที่ 2 ปีการศกึ ษา 2564

ถงึ เธอคนเก่ง และคณุ พอ่ คุณแมข่ องเธอคนพิเศษ
สวัสดีค่ะเธอคนเก่งและคุณพ่อคุณแม่ ขออนุญาตแนะนําตัวก่อนนะคะ หนูชื่อ ปุยฝ้ายค่ะ

กําลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 3 คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ค่ะ ตอนนี้ฝ้าย
กําลังศึกษารายวิชาที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับเธอคนที่มีความต้องการพิเศษ การที่ฝ้ายได้เรียนวิชานี้ทําให้
ฝ้ายได้เห็นถึงมุมมองของเธอคนที่มีความต้องการพิเศษ รวมถึงมุมมองของครอบครัวเธอคนพิเศษ
ได้กว้างมากขึน้ มาก ๆ เลยคะ่

ฝ้ายได้เรียนรู้ว่าเธอคนเก่งท่ีมีความต้องการพิเศษนั้นไม่ได้แตกต่างอะไรจากฝ้ายเลย
เราเหมือนกันมาก ๆ เราเติบโตขึ้นในทุก ๆ วัน เราสามารถเรียนรู้เรื่องราวต่าง ๆ ได้มากมาย
เพียงแต่เธอนั้นมีข้อจํากัดบางอย่างที่ต้องการแรงสนับสนุนจากพวกเราและคุณพ่อคุณแม่เพื่อให้เธอ
ได้แสดงศักยภาพออกมาอย่างเตม็ ที่ และเพอ่ื ใหเ้ ธอไดเ้ ติบโตข้ึนไปทลี ะก้าวอยา่ งเขม้ แข็ง

เธอคนเก่งคะ เธอรู้ไหมว่าเธอเก่งมาก ๆ เลยนะคะ เราชื่นชมและนับถือเธอคนเก่งมาก ๆ เลย
เรารู้สึกว่าการเป็นเธอคนพิเศษนั้นเป็นเรื่องยากและต้องเข้มแข็งมาก ๆ เนื่องจากต้องต่อสู้กับเรื่องราว
ต่าง ๆ มากมาย ทั้งในเรื่องของสภาวะแวดล้อม หากเธอคนพิเศษบางคนนั้นมีข้อจํากัดในด้านร่างกาย
หรือสุขภาพ หรือในเรื่องของผู้คนที่ขาดความเข้าใจและสร้างบาดแผลให้กับจิตใจของเธอคนเก่งโดย
ไม่ตั้งใจก็ดีหรือตั้งใจก็ดีอยู่เสมอ ฝ้ายอยากให้เธอคนเก่งรู้ไว้ว่าเธอเก่งมาก ๆ แล้วนะคะ วันไหนที่โลก
ใจร้ายเกินไปที่จะเข้มแข็งก็อ่อนแอออกมาบ้าง อย่าเข้มแข็งจนปวดใจจนเกินไปเลยนะคะ พวกเราเป็น
มนุษย์ตัวเล็ก ๆ เอง ไมต่ อ้ งเขม้ แขง็ ตลอดเวลากไ็ ดน้ ะคะ เรามีความรู้สึก เราเจ็บปวดได้ เราอ่อนแอได้
การอ่อนแอไม่ได้แปลว่าเธอไม่เก่งแล้วนะคะ เธอยังเธอเป็นเธอคนเก่งอยู่เสมอเลย ฝ้ายจะคอยเป็น
กําลงั ใจใหเ้ ธอคนเกง่ ทกุ คนอย่เู สมอเลยนะคะ

คุณพ่อคุณแม่คะ คุณพ่อคุณแม่ก็เป็นคนเก่งมาก ๆ เหมือนกันเลยรู้ไหมคะ คุณพ่อคุณแม่
เปรียบเสมือนต้นไม้ใหญ่ของเธอคนเก่ง เมื่อไหร่ที่เธอคนเก่งล้าหรือท้อแท้ใจ คุณพ่อคุณแม่
ก็คอยเป็นที่พักพิงให้เธอคนเก่งอยู่เสมอเลย การดูแลและเข้าใจใครสักคนคงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยใช่ไหม
คะ ฝ้ายสามารถรับรู้ได้เลยว่าคุณพ่อคุณแม่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อเป็นแรงสนับสนุนให้เธอคนเก่งได้
เติบโต ได้เรียนรู้ และได้ใช้ชีวิตอย่างที่เธอคนเก่งต้องการในบางครั้งที่อาจมีกระทบกระทั่งกันบ้าง
คุณพ่อคุณแม่อย่าโกรธไปเลยนะคะ ลองอีกสักตั้ง พยายามอีกสักหน่อย หาตรงกลางระหว่างกัน
เพื่อให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี คุณพ่อคุณแม่เป็นที่พึ่งและกําลังใจสําคัญของเธอคนเก่งเลยนะคะ
เพราะเธอคนเก่งรู้ว่าไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็จะยังมีคุณพ่อคุณแม่เป็นทั้งแรงใจและแรงสนับสนุนอยู่ข้าง
ๆ เสมอเลย ในวันที่เหนื่อยล้านั้นอย่าฝืนจนเกินไปนะคะ ใช้เวลาพักผ่อนและให้เวลากับตัวเองบ้างแม้
สักเล็กน้อยก็ยังดี แม้จะมีบทบาทของคุณพ่อคุณแม่เป็นที่ตั้ง แต่ลึก ๆ แล้วในตัวตนของเรา
เรากย็ ังเป็นเดก็ ตวั เล็ก ๆ ทตี่ ้องการการโอบกอดและการดแู ลเหมือนกันนะคะ

ฝ้ายขอให้จดหมายฉบับนี้เป็นกําลังใจให้เธอคนเก่ง และคุณพ่อคุณแม่ของเธอคนเก่งทุกคนเลยนะ
คะ ขอใหโ้ ลกใบนไ้ี ม่ใจร้ายจนเกนิ ไป และขอให้เธอคนเก่งและคุณพอ่ คณุ แมย่ ้มิ ไดใ้ นทกุ ๆ วนั คะ่

เขียนโดย นางสาวกฤษณา พลภกั ดี 6205680843

วชิ า ดค. 362 วิชา นโยบายและสวสั ดิการการศึกษาสําหรบั เด็กพเิ ศษ อาจารยผ์ ูส้ อน ผศ.ดร.ป่นิ หทัย หนูนวล 18
คณะสงั คมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นที่ 2 ปกี ารศึกษา 2564

ถึง....เธอคนพเิ ศษของทกุ คน <3
สวัสดีเธอคนพิเศษของทุกคน เธอเป็นอย่างไรบ้าง ตอนนี้เธอจะทําอะไรอยู่นะ เช้าวันนี้อากาศ

ดีมากเลย ถ้าได้นอนอยู่บนเตียงกับผ้าห่มผืนใหญ่ก็คงจะดี แต่จะดีกว่าถ้าเรามาเขียนจดหมายถึงเธอ
คนพิเศษในวันที่อากาศพิเศษแบบนี้วันน้ีเรามีเรื่องอยากมาเล่าให้เธอฟังแหละ เธอเชื่อเรื่องนางฟ้าไหม
เธอเคยเห็นนางฟ้าไหม เธอคิดว่านางฟ้ามีจริงไหม เราจะได้ยินมาว่าที่เธอมีบางอย่างที่พิเศษมาก ๆ
แตกต่างกันออกไป เพราะว่าถูกอุ้มสลับตัวกับลูกของนางฟ้า ทําให้เธอมีหน้าตาน่ารัก แล้วเธอก็ยังพูด
ภาษานางฟ้าได้ด้วยนะ ถึงเราจะไม่ค่อยเข้าใจภาษานางฟ้า แต่เราว่าเป็นภาษาที่วิเศษสุด ๆ ไปเลย
ที่เราเลือกมาเรียนสังคมสงเคราะห์ก็เป็นเพราะเราอยากเข้าใจภาษานางฟ้าของเธอนะ ถึงแม้อาจจะ
ยากไปบ้างแต่เราก็จะพยายามเหมือนกับเธอที่พยายามมาตลอด เธอไม่ต้องกังวลว่าคุณพ่อคุณแม่
ของเธอจะไม่โอเคนะ เราเคยอ่านเจอว่ามีแม่คนหนึ่งเคยเล่าให้ฟังว่า ที่เขาได้ลูกเป็นเด็กพิเศษนั้น
เป็นเพราะว่าพระเจ้าเลือกเขาให้ดูแลเด็กคนนี้แล้ว พระเจ้าเชื่อว่าเขาสามารถดูแลเด็กคนนี้ได้ดีที่สุด
จึงยอมให้มาเกิดเป็นลูกของเขา ถ้าไปเกิดที่อื่นจะไม่ดีเท่านี้ เมื่อเขามีโอกาสเช่นนี้แล้ว เขาก็ต้องทํา
หน้าที่แม่ให้ดีที่สุด เห็นไหมทุกคนรักเธอนะ คนรอบข้างเธอพร้อมให้กําลังเธอเสมอ เวลาเธอหัวเราะ
เราก็จะหัวเราะด้วยกัน เธอร้องไหเ้ ธอก็จะไม่ให้เธอร้องไห้อยู่ลําพัง เธอจะไมโ่ ดดเดี่ยวเราก็จะอยู่ข้าง ๆ
เธอ ท้ังเวลาเธอสุขและทกุ ขน์ ะนางฟ้าของทกุ คน

ที่เราเขียนจดหมายฉบับนี้ เราอยากให้เธอคนพิเศษได้รู้ว่าเธอเป็นคนเก่ง เธอไม่ต้องกังวลเลย
ว่าเธอไม่เหมือนคนอื่น อย่าคิดว่าตัวเองไม่มีค่า เธอเก่งและมีคุณค่าในแบบของเธอ เธออาจจะมีวันท่ี
แย่บ้าง แต่เราเชื่อว่าหลังจากนั้นเธอจะผ่านไปได้ ชีวิตเธอจะสดใสเหมือนกับสายรุ้งหลังฝนตก
มันสวยงามมากเลยแหละ เธอเป็นคนเข้มแข็ง เธอพิเศษกว่าคนอื่นทั้งความพยายาม ความอดทน
เราจะอยู่ข้าง ๆ โอบกอดเธอและเป็นกําลังใจให้เธอเสมอ เราอยากให้เธอยิ้มเยอะ ๆ นะ รอยยิ้มของ
เธอสดใสที่สุดเลย ขอให้เธอมีความสุขในทุก ๆ วัน พักผ่อนเยอะ ๆ นอนหลับฝันดี กินข้าวเยอะ ๆ
ให้รางวัลตัวเองให้สมกับที่เธอเข้มแข็งมาตลอด และหวังว่าวันที่เราได้พบกัน เราจะได้เห็นรอยยิ้ม
ทส่ี ดใสของเธอ ไว้เรามาแลกรอยยิม้ กันนะนางฟ้าตวั น้อยของฉนั

และสุดท้ายอยากขอบคุณทั้งพ่อแม่ผู้ปกครอง คุณครูและผู้ที่เกี่ยวข้อง ขอบคุณทุกคนที่คอย
เอาใจใส่ดูแลนางฟ้าตัวน้อย พยายามทําความเข้าใจในทุกเรื่องด้วยความใจเย็น ถึงแม้บางเรื่องจะยาก
ไปบ้าง แต่สุดท้ายทุกคนก็ไม่ทิ้งให้นางฟ้าตัวน้อยต้องอยู่ตัวคนเดียว ดูแลนางฟ้าตัวน้อยแล้วอย่าลืม
ดแู ลตัวเองกนั ด้วยนะคะ ทกุ คนเก่งทสี่ ุดแลว้ ค่ะ

เขยี นโดย นางสาวณัฏฐ์อาภา แน่นชารี 6205680926

วิชา ดค. 362 วิชา นโยบายและสวัสดกิ ารการศึกษาสําหรับเด็กพิเศษ อาจารย์ผสู้ อน ผศ.ดร.ปิน่ หทยั หนูนวล 19
คณะสงั คมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นที่ 2 ปีการศึกษา 2564

ถึง เพือ่ นท่ฉี นั ห่วงใย (กลุ่มเดก็ ท่พี งึ่ สญู เสยี ผู้ปกครองจากสถานการณโ์ ควิด-19)
นี่จะเป็นจดหมายฉบับสั้นๆ เราคิดว่าจากสถานการณ์ที่ผ่านมาเธอคงได้รับทั้งจดหมายแสดง

ความเสียใจและคําพูดปลอบโยนเธอมากมายคําพูดให้กําลังใจ แต่แม้ว่าเธอไม่มีเราก็อยากให้เธอได้
อ่านข้อความสั้นๆจากเพื่อนคนนึงเป็นอีกฉบับนึงที่ฉันคิดว่าถ้าเธอได้อ่าน เธอจะรู้ว่ายังมีเราอยู่ข้างๆ
เธออีกคน ก่อนอื่นเราขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของใครสักคน ตัวของเราเองไม่อาจรู้ได้เลย
ว่าสิ่งที่เธอได้เผชิญอยู่ตอนนี้ มันทรมานใจเธอมากขนาดไหน กับการที่เธอต้องสูญเสียใครสักคนอัน
เป็นที่รัก เธออาจจะรู้สึกสับสน เธออาจจะรู้สึกเปราะบาง เธออาจจะรู้สึกโลกใบนี้มันน่ากลัว
และไมป่ ลอดภัยแมก้ ับตวั เธอเอง แต่ไม่เป็นไรนะเราจะอย่ขู า้ งๆเธอตรงน.ี้ .

เธอไม่ได้โดดเดี่ยว แล้วเธอก็ไม่ต้องรีบพยายามเข้มแข็งเพื่อใคร การที่เรามีความรู้สึกเศร้า
มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ทุกคนในบางจังหวะของชีวิต เธอไม่ได้แตกต่างหรือแปลกแยกเลย
เราจะไม่ซักถามหรือพยายามให้เธอพูดถึงเขา คนที่จากเธอไป หรือถามว่าตอนนี้เธอรู้สึกอย่างไร
แต่หากเธออยากจะเล่าเราพร้อมฟังเสมอ เราเคยได้อ่านเจอคําพูดจากคนนึง รวมถึงสิ่งที่ตัวเราเองเคย
เผชิญจากการสูญเสียคนที่เรารักอย่างกระทันหัน เราได้เรียนรู้ว่า การจากไปของใครสักคน ไม่ได้สูญ
เปล่าหากคนๆนั้นยังอยู่ในหัวใจและความทรงจําของคนที่ยังมีชีวิตอยู่เอาเข้าจริง เราก็ไม่รู้หรอกนะว่า
มันเป็นแค่คําพูดเท่ๆ ของใครบางคนคิด เพราะเขาอาจจะแค่อยากให้กําลังใจคนอื่นๆที่กําลังอยู่ใน
สถานการณ์แบบน้ีเท่านั้นหรือเปล่า แต่หากลองมองอีกมุม เราว่ามันก็จริงๆนะในเมื่อคนที่จากเราไป
เขาไมส่ ามารถรบั ร้ไู ด้น่ี แตค่ นท่อี ยนู่ ส่ี ิ เลอื กเกบ็ ความทรงจําเหลา่ นีไ้ ด้

เราเข้าใจว่าการสูญเสียแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน และการแสดงออกของแต่ละคนไม่ใช่สิ่งที่น่า
อับอายหรือต้องรู้สึกผิดเลย ถ้าเธอจะจม ดําดิ่งกับความเศร้าก็ไม่เป็นไรสักหน่อย สิ่งต่างๆที่ผ่านมาฉัน
เชื่อว่าเธอได้ทําทุกอย่างเท่าที่เธอสามารถทําได้แล้วและบางสิ่งที่เกิดขึ้น มันก็อยู่นอกเหนือการควบคุม
ของเรา และมันไม่ใชค่ วามผิดของใครทเี่ ราจะต้องโทษ

วชิ า ดค. 362 วิชา นโยบายและสวสั ดกิ ารการศกึ ษาสําหรบั เดก็ พิเศษ อาจารย์ผูส้ อน ผศ.ดร.ปน่ิ หทัย หนนู วล 20
คณะสงั คมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร์ ภาคการเรียนท่ี 2 ปกี ารศกึ ษา 2564

เราเชื่อมั่นว่าจะมีสักวันต่อจากนี้ หรือสักช่วงหนึ่งที่เธอจะรู้สึกว่า เธอเข้มแข็ง และเธอยอมรับ
มันได้ และถึงแม้ว่ามันคงจะต้องใช้เวลาอีกนานเราอยากให้เธอรับรู้ว่า เธอจะมีเรา มีเพื่อนๆ มีคนรอบ
ข้างเธอที่ยังคอยเป็นห่วง และพร้อมเคียงข้างเธอทุกจังหว่ะต่อจากน้ี อีกหน่อยเธอก็คงจะต้องกลับไป
เรียน ใช้ชีวิตตามช่วงวัยของเธออย่างคุ้มค่า เราขอให้เธอรักษาสุขภาพ เตรียมตัวกับการเรียน ถ้าวัน
ไหนที่เธอรู้สึกเหนื่อย ก็พักบ้าง หานํ้าหวาน ขนมหวานทานให้สดชื่น เราเคยได้ยินว่าการหากิจกรรมท่ี
เธอรู้สึกชอบ หรือกีฬากลางแจ้งอื่นๆ มันจะทําให้เราอารมณ์ดีขึ้นนะ หรือถ้าเป็นไปได้เธอเขียนเรื่อง
เล่าว่าเธอเป็นยังไงบ้างมาให้กันฟังบ้างก็ได้นะ เราเองอยากรับรู้ไม่ว่าจะเรื่องดีมากหรือดีน้อยเราก็
อยากรับฟังทุกช่วงชีวิตของเธอ ท้ายสุดเราอยากบอกว่า ไม่ว่าวันนี้ พรุ่งนี้ อีกหกเดือน หรือสองปี
ข้างหน้าเธอจะเป็นอย่างไงเราก็จะอยู่ข้างๆเธอ เติบโตเคียงข้างเธอ แล้วก็รอดูความสําเร็จของเธออยู่
ในทุกๆวัน เธอไม่ต้องเก่งกว่าใคร หรือเก่งเหมือนใคร ไม่จําเป็นต้องเป็น ต้องดีตามกรอบที่ใครตั้ง เธอ
ไม่จําเป็นต้องเอาตัวเธอไปเปรียบเทียบกับใครเลย แค่ทําในสิ่งที่เธอมีความสุขก็พอแล้ว เพราะไม่ว่า
ยงั ไงเธอก็คือหน่งึ คนพิเศษสาํ หรบั เราเสมอ

เขยี นโดย ชลิตา เอื้อศริ ติ ระกูล 6205680991

วชิ า ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวัสดิการการศกึ ษาสําหรบั เด็กพิเศษ อาจารย์ผู้สอน ผศ.ดร.ป่ินหทัย หนูนวล 21
คณะสงั คมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564

ถงึ พอ่ แมห่ รอื ผู้ดูแลของเดก็ ท่ีมคี วามต้องการพเิ ศษ

สวัสดีค่ะ หนูชื่อ นางสาวกัญญาณัฐ แสงศรี หรือเรียกหนูว่าแป้งก็ได้ค่ะ หนูเป็นนักศึกษาคณะ
สังคมสงเคราะห์ศาสตร์ชั้นปีที่ 3 ค่ะ ในเทอมนี้หนูได้ลงเรียนวิชานโยบายและสวัสดิการการศึกษา
สําหรับเด็กพิเศษ ทําให้หนูได้รู้เรื่องราวของเด็กที่มีความต้องการพิเศษมากขึ้น หนูจึงเขียนจดหมาย
ฉบับน้ีมาเพือ่ ใหก้ ําลังใจคณุ พ่อคุณแม่ หรือผู้ทีด่ ูแลเดก็ ในกลมุ่ นีค้ ่ะ

จากวันแรกที่คุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลได้รับรู้ว่าน้องมีความต้องการที่เพิ่มเติมจากเด็กคนอ่ืน
คงเกิดความกังวลในใจมากมายไม่ว่าจะเป็นจะดูแลน้องได้ดีหรือไม่ เมื่อน้องโตไปจะดูแลตัวเองได้
หรือไม่ คุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลคงจะหาข้อมูลในสิ่งที่น้องเป็นมากมาย เพื่อที่จะดูแลน้องให้ได้ดี
ที่สุด ให้น้องได้รับในสิ่งที่ดีที่สุด การดูแลของคุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลเป็นหนึ่งในปัจจัยที่จะช่วยให้
น้องดีขึ้นได้นะคะ สําหรับคุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลพัฒนาการของน้องที่ดีขึ้นแม้เพียงเล็กน้องคงเป็น
เหมือนก้าวที่ยิ่งใหญ่สําหรับคุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแล เมื่อน้องโตขึ้นในระดับที่ต้องเข้ารับการศึกษา
คุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลคงจะต้องหาโรงเรียนหรือสถานศึกษาที่เหมาะสมกับน้อง เพื่อให้น้องมี
พฒั นาการทเี่ หมาะสมทง้ั ในด้านของร่างกาย อารมณแ์ ละจิตใจ

สําหรับคุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลที่ยังทําใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ สิ่งที่เกิดขึ้นกับน้อง
ไม่ใช่ความผิดของคุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลนะคะ สิ่งที่เกิดขึ้นมันเกิดขึ้นจากกลไกตามธรรมชาติ
คุณพ่อคุณแม่ไม่ได้เป็นคนเลือกยีนหรือโครโมโซมให้กับลูก ดังนั้นอย่าโทษตัวเองนะคะ หนูเชื่อว่า
ความรัก ความอบอุ่น ความดูแลเอาใจใส่ของคุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลมีให้กับน้องไม่ได้น้อยไปกว่า
พ่อแม่ของเดก็ คนอนื่ ๆ เลย

สําหรับคุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลน้องคงเป็นเหมือนคนที่พิเศษที่ถึงแม้คุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ท่ี
ดูแลจะต้องเสียสละเวลา หรือเสียสละบางสิ่งบางอย่างเพื่อมาดูแลน้อง หนูอาจจะไม่ได้เข้าใจถึงสิ่งท่ี
คุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลเผชิญทั้งหมด แต่สิ่งที่หนูมีให้กับคุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแล คือ กําลังใจ
นะคะ แม้ในวันท่ียากลําบาก พบเจอกับอุปสรรคในชีวิต ไม่ว่าจะสิ่งนั้นจะเกิดจากปัญหานอกบ้านหรือ
ปัญหาภายในบ้าน หนูขอให้คุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลใจเย็นๆ ค่อยๆ หาทางรับมือ หนูเชื่อว่าทุก
ปัญหามีทางออกเสมอไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว แต่สิ่งที่ต้องมี คือ สติที่เพียงพอในการรับมือกับสิ่งที่เกิดข้ึน
หนูหวังว่าคุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลจะก้าวเดินไปกับน้อง อาจจะไม่ต้องเป็นก้าวที่เร็วมาก แต่เป็น
ก้าวช้าๆ ท่มี ่ันคง

วชิ า ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวสั ดกิ ารการศึกษาสาํ หรับเด็กพิเศษ อาจารย์ผ้สู อน ผศ.ดร.ป่ินหทยั หนูนวล 22
คณะสังคมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวทิ ยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นที่ 2 ปีการศกึ ษา 2564

สุดท้ายที่หนูอยากจะบอกกับคุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแล เมื่อดูแลน้องแล้ว อย่าลืมดูแลตัวเอง
ด้วยนะคะ ไม่ใช่น้องที่เป็นคนที่พิเศษสําหรับคุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแล แต่คุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่
ดูแลก็เป็นคนที่พิเศษสําหรับน้องเช่นกัน คุณพ่อคุณแม่ หรือผู้ที่ดูแลคงเป็นเสมือนโลกทั้งใบของน้อง
เป็นหน่อยสนับสนุนที่ดีที่สุดสําหรับน้อง หนูหวังว่าทุกคนจะสามารถอยู่ร่วมกันในสังคมนี้ได้อย่าง
เข้มแข็งนะคะ

เขยี นโดย นางสาว กัญญาณฐั แสงศรี 6205681486

วชิ า ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวสั ดิการการศึกษาสาํ หรับเด็กพเิ ศษ อาจารยผ์ ้สู อน ผศ.ดร.ป่นิ หทัย หนนู วล 23
คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลยั ธรรมศาสตร์ ภาคการเรียนที่ 2 ปกี ารศกึ ษา 2564

ถึง เจ้าลิลลี่สีม่วง

สวัสดีเจ้าลิลลี่สีม่วงของฉัน เธอเป็นอย่างไรบ้าง? มีเรื่องอะไรที่กําลังทุกข์ใจอยู่ไหม?
แล้วคนรอบข้างของเธอใจดีกับเธอหรือเปล่า? แต่ถ้าจะให้ทายคนรอบข้างคงใจดีกับเธอมาก ๆ เลยล่ะ
ก็เธอน่ะเป็นถึงเจ้าลิลลี่สีม่วงเลยนะ ..... เธอคงจะสงสัยล่ะสิว่าทําไมฉันถึงเรียกเธอว่าเจ้าลิลลี่สีม่วง
ก็เพราะดอกลิลลี่สีม่วงน่ะหมายถึงว่า “เธอคือคนพิเศษของฉัน เธอที่มีความพิเศษที่ไม่เหมือนใคร”
ส่วนฉันคนนี้ก็จะเป็นดอกคาโมมายล์ให้เธอเอง เธออยากรู้ใช่ไหมล่ะว่ามันหมายความว่าอะไร ดอกคา
โมมายล์น่ะหมายถึง “ฉันขอให้เธอเข้มแข็งและฝ่าเมฆฝนพายุลูกนี้ไปให้ได้” ฉันคนนี้จะคอยเฝ้ามอง
และเป็นกําลังใจให้เธออยู่เสมอเลยนะ เธอเคยได้ไหมประโยคที่ว่า “ตั้งแต่เกิดมาเขาคือของขวัญที่มีค่า
และดีที่สุดในชีวิต เขาคือโลกทั้งใบของฉัน” เธอลองทายเล่น ๆ ดูสิว่าคนที่พูดหมายความว่าอะไร
เราอาจไม่รู้หรอกนะว่าเธอคนเก่งจะเคยผ่านอะไรมาบ้างแต่สิ่งที่เราอยากให้เธอได้รู้คือเธอน่ะมีค่า
มีค่ามาก ๆ ตั้งแต่วินาทีแรกที่ใครบางคนได้รับรู้ว่าเธอมีตัวตนอยู่ เธอคือของขวัญที่ดีที่สุดของใคร
คนนึงเลยนะ ถึงเราจะไม่รู้ว่าเธอต้องเจอกับอะไรมาบ้างแล้วกว่าจะผ่านมันมาได้เธอจะต้องเจ็บปวด
ขนาดไหนมีใครคอยจับมือเธอแล้วก้าวผ่านมันไปพร้อมกับเธอหรือไม่ แต่เราอยากบอกเธอนะว่าตอนน้ี
เธอมีเราคนนนี้ ะ คนทเ่ี ห็นคุณคา่ และเหน็ ความพิเศษของเธอ

เธอรู้จักโนบิตะไหม? โนบิตะน่ะคือตัวการ์ตูนตัวหนึ่งจากเรื่องโดราเอม่อนล่ะ โนบิตะ
คือคนที่ไม่ว่าจะทําอะไรก็มักจะล้มเหลว เรียนก็ไม่เก่ง กีฬาก็ไม่ได้เรื่อง บางเรื่องเป็นเรื่องง่าย ๆ
แต่เขาก็ทําไม่ได้ทั้ง ๆ ที่คนอื่นทําได้ 55555 สิ่งนี้ฉันไม่ได้คิดเองหรอกนะ แต่คนหลาย ๆ คนรอบตัว
ของโนบิตะเองก็มักจะพูดแบบนี้ใส่เขาแหละ เธอรู้ไหมจนบางครั้งเขาก็เชื่อแบบที่คนอื่นพูดเลยนะ
หลาย ๆ ครั้งเขามักจะคิดว่าตัวเองน่ะไม่เก่งอะไรเลย แต่เธอรู้หรือเปล่าฉันว่าบางครั้งเขาอาจจะลืมไป
ว่าเขาเป็นคนที่ยิงปืนเก่งเป็นที่สุดแถมเขาน่ะยังเล่นพันด้ายได้เก่งมาก ๆ เลยล่ะเพื่อน ๆ
หรือคนรอบตัวเขายังเก่งได้ไม่เท่าเลย แถมเขาน่ะยังเป็นคนที่อ่อนโยนและมีนํ้าใจมาก ๆ บางครั้งใน
เวลาที่มีปัญหาใหญ่มาก ๆ เกิดขึ้นโนบิตะคนนี้นี่แหละที่มักจะมีความกล้าหาญกว่าใคร และก็เพราะ
ของคนคนนี้นี่แหละที่ทําให้เพื่อน ๆ ของเขารอดพ้นจากอันตรายในหลาย ๆ ครั้ง ถ้าถามว่าทําไมอยู่ ๆ
เราถึงพูดเรื่องนี้น่ะหรอ? 5555 เราก็แค่อยากบอกเธอน่ะว่าจริง ๆ แล้วทุกคนก็มีความสามารถและ
ความพิเศษเฉพาะตัว บางสิ่งบางอย่างเราอาจจะแตกต่างไปจากคนอื่นบ้าง บางสิ่งบางอย่างคนอ่ืน
อาจจะทําได้แต่เราทําไม่ได้บ้าง แต่ก็นั่นแหละบางสิ่งบางอย่างน่ะคนอื่นอาจทําไม่ได้หรือทําได้ไม่ดี
เท่ากับที่เธอทําได้รู้ไหม เพราะฉะนั้นต่อให้เราทํามันไม่ได้ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะกลายเป็นคนไร้
ค่า บางทีที่เราทํามันไม่ได้ก็อาจเป็นเพราะว่ามันไม่ใช่ความถนัดของเราก็เท่านั้นเอง เธอรู้ไหมทุก ๆ
คนน่ะก็มีสิ่งที่เหมือนกับโนบิตะอยู่ในตัวนะ เธอเองก็เหมือนกัน สิ่งนั้นที่เราพูดถึงมันคือ “ความกล้า”
ทุกคนน่ะล้วนมีสิ่งนี้ด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่ว่าความกล้าหาญของแต่ละคนอาจไม่เท่ากันและไม่
เหมอื นกนั แคน่ น้ั เอง

วชิ า ดค. 362 วชิ า นโยบายและสวสั ดกิ ารการศึกษาสําหรบั เดก็ พเิ ศษ อาจารย์ผสู้ อน ผศ.ดร.ปนิ่ หทยั หนนู วล 24
คณะสงั คมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวทิ ยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรียนท่ี 2 ปกี ารศกึ ษา 2564

ฉันอยากให้เธอได้จดจําเอาไว้นะว่าวันไหนที่เธอเหนื่อยล้า เจ็บปวด ท้อแท้ เสียใจ หรือวันที่เธอ
อยากจะร้องไห้ เธอจะยังมีดอกคาโมมายล์ดอกเล็ก ๆ ดอกนี้เสมอเลยนะ ถึงแม้ดอกคาโมมายล์ดอกนี้
จะเป็นเพียงดอกไม้ดอกเล็ก ๆ แต่เธอเชื่อไหมว่าดอกคาโมมายล์ดอกนี้นี่แหละจะคอยปลอบโยนและ
เช็ดนํ้าตาให้กับเธอเอง เราหวังว่าวันไหนที่เธอรู้สึกแย่หรือเหนื่อยหัวใจ เธอจะหยิบจดหมายฉบับนี้
ขึ้นมาอ่านและเราก็หวังว่าดอกคาโมมายล์ดอกนี้จะทําให้เธอรู้สึกดีขึ้นนะ จงจําเอาไว้ล่ะว่าดอกคาโม
มายล์ดอกนี้จะคอยภาวนาให้เธอมีความสุขที่สุดในทุก ๆ วันและก็จะคอยภาวนาให้คนรอบตัวใจดีกับ
เจา้ ดอกลลิ ล่ีสมี ่วงเยอะ ๆ เลย

เขียนโดย น.ส.บัวบญุ ชเู ชื้อ 6205681536

วชิ า ดค. 362 วิชา นโยบายและสวสั ดิการการศึกษาสาํ หรับเด็กพิเศษ อาจารยผ์ ู้สอน ผศ.ดร.ป่ินหทัย หนนู วล 25
คณะสงั คมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร์ ภาคการเรียนที่ 2 ปกี ารศึกษา 2564

ถึง คุณพอ่ คณุ แม่ของเจา้ ลิลลีส่ มี ว่ ง

สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ของเจ้าลิลลี่สีม่วง ขอบคุณที่คุณพ่อและคุณแม่พยายามอย่างหนักมา
โดยตลอด ขอบคุณที่คุณพ่อคุณแม่เลี้ยงดูดอกไม้ดอกนี้ด้วยความทะนุถนอมและใส่ใจมาเสมอ ใน
บางครงั้ คุณพอ่ คณุ แมอ่ าจจะเหนื่อยกาย ท้อแท้ โมโห หรอื ทกุ ข์ใจ หนูเข้าใจมันนะคะและไม่เปน็ ไรเลย
เพราะหนูเข้าใจว่าคนเรามีความรู้สึกและเหนื่อยล้าเป็น ถ้าวันไหนที่คุณพ่อคุณแม่รู้สึกว่าไม่ไหว ถ้าวัน
ไหนที่คุณพ่อคุณแม่รู้สึกแย่กับตัวเองไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะไรก็ตาม คุณพ่อคุณแม่ลองมองในกระจกดู
นะคะแล้วคุณพ่อคุณแม่จะได้เห็นพ่อแม่ที่แสนดีและเก่งที่สุดในโลกของเจ้าลิลลี่สีม่วง คุณพ่อคุณแม่
อาจลองเปิดใจและพูดคุยกับตัวเองในกระจก ลองพักเหนื่อยสักนิด บอกเล่าถึงความรู้สึกที่อยู่ภายใน
ของตัวเองใหค้ นในกระจกฟงั ดูนะคะ

เขียนโดย น.ส.บัวบญุ ชูเชอื้ 6205681536

วชิ า ดค. 362 วิชา นโยบายและสวสั ดิการการศกึ ษาสาํ หรบั เดก็ พิเศษ อาจารยผ์ ูส้ อน ผศ.ดร.ป่ินหทยั หนนู วล 26
คณะสังคมสงเคราะหศ์ าสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรยี นท่ี 2 ปีการศกึ ษา 2564

ถึง คณุ ครูของเจ้าลิลล่สี ีม่วง

สวัสดีค่ะคุณครูของเจ้าลิลลี่สีม่วง ขอบคุณที่คุณครูคอยช่วยเหลือและดแู ลเจ้าลิลลี่สีม่วงดอก
นี้อยู่เสมอเวลาที่เขาไปโรงเรียนนะคะ หนูจะไม่ขอให้คุณครูดูแลเขาให้พิเศษกว่าเด็กคนอื่น ๆ แต่หนู
อยากจะขอให้คุณครูช่วยใส่ใจและคอยสังเกตเขาให้มากหน่อยนะคะ หนูเข้าใจว่าการจะดูแลเด็ก
พิเศษคนหนึ่งอาจเป็นเรื่องยาก เพราะฉะนั้นหนูจึงรู้สึกขอบคุณจริง ๆ เจ้าลิลลี่ดอกนี้เป็นดอกไม้ที่
พิเศษมาก ๆ สําหรับใครหลาย ๆ คนเลยค่ะ และหนูก็หวังว่าอย่างน้อย ๆ เจ้าดอกไม้ดอกนี้ก็จะมีมุมที่
พิเศษสําหรับคุณครูเหมอื นกันนะคะ

เขียนโดย น.ส.บวั บญุ ชเู ช้ือ 6205681536

วชิ า ดค. 362 วิชา นโยบายและสวัสดกิ ารการศึกษาสาํ หรบั เดก็ พเิ ศษ อาจารย์ผู้สอน ผศ.ดร.ปิ่นหทัย หนูนวล 27
คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวทิ ยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคการเรียนที่ 2 ปีการศกึ ษา 2564

จดหมายถึง ผู้คนที่อยู่รายล้อมเดก็ สมาธสิ ้ัน

สวัสดีค่ะทุกคน เป็นอย่างไรกันบ้างคะ สบายดีไหม? ตอนนี้เรากําลังเรียนในรายวิชา
เกี่ยวกับเด็กพิเศษอยู่ค่ะ รายวิชานี้ทําให้เราได้รู้จักเด็กพิเศษในหลายกลุ่ม โดยกลุ่มที่เราสนใจศึกษา
เป็นกลุ่มเด็กสมาธิสั้น ก่อนอื่นต้องบอกว่า ก่อนหน้านี้เรารู้แค่เด็กกลุ่มนี้จะซนและไม่มีสมาธิในการทํา
สิ่งต่าง ๆ มากกว่าเด็กทั่วไป แต่ไม่เคยหาข้อมูลเพิ่มเติมเลย เพราะเราคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไกลตัว
จนได้มาศึกษาในรายวิชานี้และเกิดความสนใจเกี่ยวกับเด็กสมาธิสั้น ซึ่งคําว่า “สมาธิสั้น”
หรือ “ไฮเปอร์” เป็นคําที่เราได้ยินผู้ใหญ่เรียกเด็กซนอยู่บ่อย ๆ จนคุ้นหู วันนี้เราจึงตั้งใจเขียนจดหมาย
มาเล่าให้ทุกคนฟังสั้น ๆ เกี่ยวกับกลุ่มเด็กสมาธิสั้นที่เราได้หาข้อมูลมาเพื่อให้ทุกคนที่อยู่รอบตัวเด็ก
สมาธสิ ั้นได้เข้าใจพวกเขากันมากข้ึนคะ่

ทุกคนรู้มั้ยคะว่าเด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้นนั้นมีจํานวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ นั่นหมายความว่าโรคน้ี
เป็นโรคที่เกิดขึ้นได้เป็นปกติ โดยสาเหตุมาจากทั้งปัจจัยทางพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตาม
โรคสมาธิสั้นสามารถรักษาให้หายขาดได้ หากมีการดูแลรักษาเด็กด้วยการทานยาร่วมกับการดูแล
ด้านพฤติกรรม สิ่งแวดล้อม และจิตใจ แต่หากไม่มีการดูแลรักษาก็จะส่งผลกระทบในทางลบ
ต่อเด็กได้ในหลายด้าน ฉะนั้นหากลูกหลานของทุกคนมีแนวโน้มว่าจะเป็นโรคนี้จึงควรไปพบแพทย์
เพื่อวินิจฉัยโรคนะคะ ส่วนคนที่ได้อยู่ใกล้ชิดหรือพบเจอกลุ่มเด็กสมาธิสั้น เราอยากให้กําลังใจ
และอยากให้ทุกคนได้ลองทําความเข้าใจกับเด็กกลุ่มนี้ให้มากขึ้นว่า สิ่งที่พวกเขาเป็นไม่ใช่เพราะ
ความดื้อรั้น ซน หรือไม่ตั้งใจทําสิ่งต่าง ๆ แต่เกิดจากการเป็นโรคค่ะ และสําหรับการพูดคุยกับพวกเขา
เ ร า ส า ม า ร ถ ใ ช ้ เ ท ค น ิ ค ก า ร พ ู ด ค ุ ย ก ั บ เ ด ็ ก ส ม า ธ ิ ส ั ้ น เ พ ื ่ อ ส ื ่ อ ส า ร ก ั บ พ ว ก เ ข า ไ ด ้ ง ่ า ย ม า ก ข้ึ น
เช่น การพูดพร้อมกับสบตา การพูดให้ปฏิบัติตามอย่างเป็นขั้นเป็นตอนและเข้าใจง่าย เป็นต้น
นอกจากนี้ยังมีวิธีการในการอยู่ร่วมกับพวกเขาอีกมากมายที่เราอยากให้ทุกคนลองหาข้อมูลเพิ่มเติม
เพราะเราคิดวา่ สิง่ สาํ คญั ทสี่ ุดคือความเขา้ ใจที่เรามีต่อตวั เด็กคะ่

เราขอเป็นหนึ่งกําลังใจให้เด็กพิเศษและผู้ที่อยู่รายล้อมรอบเด็กพิเศษทุกคน ขอให้ทุกคน
มีความสุขในทุก ๆ วัน หากวันใดเหนื่อยและเสียใจไปบ้างก็ขอให้กลับมามีรอยยิ้มได้เสมอนะคะ
สุดทา้ ยนีเ้ ราอยากช่ืนชมว่า พวกคณุ ทุกคนเก่งและเป็นคนพเิ ศษมาก ๆ เลยค่ะ :)

เขยี นโดย ณฐั ณิชา รัตนไพบูลย์ 6208610284