GE1102(02)-กลุ่ม15-1

รายวชิ า ไทยกบั สภาวการณ์โลก(GE1102) section 02 กลมุ่ ย่อยหมายเลข 15

งานช้ินที่ 1 ช่ืองาน ส่ิงของแทนตวั ฉนั

รหัส ชือ่ สมาชกิ เบอร์โทร การสง่ งาน (ทาเครือ่ งหมาย)

ลาดับ รหสั นักศึกษา ชื่อ-นามสกลุ เบอรโ์ ทร ทางานสง่ หรือ ไม่ไดส้ ่งงาน
0843099300 ทางานสง่ ไม่ไดส้ ่งงาน
1 640021 กนกอร ขาเกลย้ี ง 0924360526
0901615470 
2 640026 ชนนิกานต์ นาเมืองรกั ษ์ 0612287680 
0929035137 
3 640027 ภัทรวดี เพง็ เออื ม 0970756198 
0970407875 
4 640028 ภัทรวรรณ เพ็งเอือม 0989140626 
0923891933 
5 640034 อนงคน์ าถ เนตรกระจา่ ง 0994644761 
0989300581 
6 640106 มโนประภา เฮงสิ 0824000805 
0982715836 
7 640183 สริ ิกมลกาญจน์ มณรี ัตน์ 0949101989 
0885991423 
8 640186 พดิ าวรรณ ผลเจรญิ 

9 640188 ปุลินปภา สภุ าพจรติ กลุ

10 640303 ธวุ พร โคตเสน็

11 640304 ณิชนนั ทน์ โพธิธ์ าราม

12 640323 เส·ฐยี รพงษ์ ต้ังกฤตยกวิน

13 640328 สาลนิ ี หนเู งนิ

14 640338 พิมลพรรณ ขวาขนั ธ์

15 640368 ธนวทิ ย์ ธนประทีป



ชือ่ : นางสาวชนนิกานต์ นาเมอื งรกั ษ์ รหสั นักศึกษา : 640026 กล่มุ ยอ่ ย : 15

กจิ กรรมครง้ั ท่ี 1 สิ่งทีท่ าในกจิ กรรมครง้ั น้ีคืออะไร ได้เรยี นรูอ้ ะไรจากการ
ทากิจกรรมคร้งั น้ี

1.สง่ิ ของแทนตัวฉนั คาอธิบาย : กีต้าร์ จากตนเอง : จากการศกึ ษา
กจิ กรรมนี้ทาให้ได้ร้วู า่ กีตารเ์ ป็น
รูปประกอบ ทีเ่ ลือกกตี ้าร์เป็นส่ิงของแทนตวั สง่ิ สาคญั ที่บอกตัวตนของเรา
: ( ส่งิ ของแทนตวั ฉัน ) ฉันเพราะวา่ ดฉิ นั ชอบร้องเพลง กตี ้าร์ทาใหเ้ ราเป็นคนใจเยน็
และชอบฝึกเลน่ กีต้าร์มากๆใน มากยง่ิ ขึ้น เพราะตอ้ งใช้ความ
เวลายามวา่ ง หรอื ชอบนัง่ เลน่ ขยันหมัน่ เพยี ร ความอดทน ใน
กีตา้ รใ์ นเวลาบางครง้ั ทีร่ ู้สกึ การฝึกซ้อม และยงั ทาใหเ้ รา
เครยี ด เหงาหรอื รสู้ กึ โดดเด่ียว เป็นคนระมัดระวงั มากยิง่ ข้นึ
เสยี งกตี ้าร์ ช่วยใหด้ ฉิ นั ผอ่ น เนอ่ื งจากจะตอ้ งดูแลรักษาเปน็
คลายความเครียดทม่ี ลี งได้จริงๆ อยา่ งดี หากทาตกหรือกระแทก
เพราะขณะท่เี ลน่ ทาให้ดฉิ นั บอ่ ยๆอาจพงั ได้อย่างงา่ ยดาย
โฟกสั แคเ่ สียงกีต้าร์กับเสยี งรอ้ ง
เพลง ช่วยใหล้ ืมเรอ่ื งราวตา่ งๆท่ี จากเพ่อื น : ทาใหไ้ ด้รถู้ งึ ตวั ตน
ทาให้เครียดหรือคิดมากไปได้ ของเพ่อื นจากความชอบของแต่
ชัว่ ขณะ สุดท้ายนก้ี ีตา้ รเ์ ป็นสิง่ ละคน บง่ บอกถงึ นสิ ยั ทัศนคติ
สาคญั ท่ีสร้างความสุขให้กับตวั ความคิด และยังทาใหเ้ ราเข้าใจ
ดฉิ ัน ดิฉนั จึงขอนากีต้าร์มาเปน็ เพอื่ นคนนั้นมากข้นึ อกี หากเรา
ส่ิงของแทนตวั ฉนั เขา้ ใจเพื่อนทุกคนจะทาให้เกดิ
ความสามัคคีมากข้นึ ในการ
ทางาน

ชื่อ : นางสาว ภัทรวดี เพ็งเอือม รหัสนักศึกษา : 640027 กลุ่มย่อย : 15

กิจกรรมที่1

1.สิ่งของแทนตัวฉัน

สิ่งที่ทำในกิจกรรมครั้งนี้คือ
อะไร

คำอธิบาย : รองเท้า รูปประกอบ (สิ่งของแทนตัวฉัน)
ที่เลือกรองเท้าเป็นของแทน
ตัวเพราะว่าดิฉันชอบซื้อ ได้เรียนรู้อะไรจากการทำ
รองเท้าและรองเท้าก็เป็น กิจกรรมครั้งนี้
สิ่งจำเป็นที่ต้องมี รองเท้า
สำหรับฉันที่ต้องซื้อหลายคู่ จากตนเอง : จากการศึกษา
เพราะว่ารองเท้าแต่ละคู่ ไม่ กิจกรรมนี้ทำให้ได้รู้ว่ารองเท้า
ได้เข้ากับเสื้อผ้าทุกตัว เป็นสิ่งสำคัญที่บอกตัวเราได้
รองเท้าที่ฉันชอบซื้อคือ เพราะว่าฉันต้องดูแลรักษา
รองเท้าผ้าใบเพราะว่าเป็น รองเท้าให้ดีทุกคู่ที่ซื้อมา สอน
รองเท้าที่มีเอกลักษณ์ ให้รู้ว่าเราควรรักษาของอย่างไร
เฉพาะตัว มีความโดดเด่น จากเพื่อน : ทำให้รู้ถึงตัวตน
และสามารถสวมใส่ได้ ของเพื่อน ว่าเพื่อนมีความชอบ
อย่างสบาย รองเท้าผ้าใบ รองเท้าแบบเดียวกับเราไหม
สามารถดูแลรักษาได้ง่าย และยังทำให้เราเข้าใจเพื่อนได้
ไม่ยุ่งยาก ดีมากขึ้น ได้รู้ว่าเพื่อนชอบแบบ
ไหน หรือไม่ชอบแบบไหนอีก
ด้วย

ฟ่ื



ช่อื : น.ส. อนงคน าถ เนตรกระจาง รหสั นักศึกษา: 640034 กลมุ ยอยท่ี: 15

กิจกรรมคร้ังที่ 1
สิง่ ของแทนตวั ฉนั
สิ่งท่ีทําในกิจกรรมครง้ั นคี้ ืออะไร/ภาพประกอบ

(รปู ภาพ:ส่ิงของแทนตวั ฉัน)

คาํ อธิบาย: ยาดมสมุนไพร

เปนส่ิงของแทนตัวฉัน เพราะวา ฉันเปนคนคนหน่ึงที่ชอบและสนใจในเร่ืองของสมุนไพรอยูแลว ใน
ความคิดสวนตัวของฉัน รูสึกวายาดมสมุนไพรมีกลิ่นที่หอมและแรงกวายาดมทั่วไปท่ีสวนใหญเขามักจะชอบใชกัน
ไมวาจะไปไหนฉันจะพกยาดมสมุนไพรติดตัวไวตลอดเวลา หรือตอนท่ีเลนกีฬา รูสึกเวียนหนาจะเปนลมก็ยาดม
สมุนไพรนี่แหละที่ชวยชีวิตของฉัน กล่ินของสมุนไพร ตอนที่สูดดมเขาไป หายใจเขาลึกๆ ช่ืนใจ จนบางทีเพื่อนขอ
ดมดวย สรุปพากันติดยาดมสมุนไพรทั้งคู และที่สําคัญกวานั้นกล่ินของยาดมสมุนไพรทําใหฉันคิดถึงยายและ
บรรยากาศท่บี านของฉัน มีอยูครั้งนึงที่งานกีฬาสียาดมสมุนไพรถือวาเปนเหมือนยาวิเศษ ไดชวยเหลอื เพอ่ื นทีเ่ ปน
นักวิ่ง ไวไดหลายคน ฉันก็รูสึกดีใจนิดหนอย อยางนอยของท่ีฉันพกติดตัวเปนประจําก็ไดก็มีประโยชนตอผูอื่น
เหมอื นกัน

ไดเรียนรูอะไร

จากตัวเอง: ยาดมสมุนไพรที่เปนส่ิงของแทนตัวฉันน้ันทําใหฉันไดเห็นวายาดมสมุนไพรน้ันไมไดมีแต
ผสู ูงอายุน้ันที่ชอบใช แตคนรุนใหมอยางฉันก็นิยมใช นั้นทําใหเหน็ วายาดมสมุนไพรไดรับความนิยมจากคนรุนใหม
และคนรุนใหมอยางฉนั ก็มคี วามสนใจในสมนุ ไพรไทยมากขน้ึ เหมือนกัน

จากเพ่ือน: ทําใหรูจักเพ่ือนมากข้ึน ไมวาจะนิสัย ความคิดทัศนคติวาสิ่งของแทนตัวนั้นส่ือใหเห็นวาเพื่อน
แตล ะคนมีตัวตนทีแ่ ทจรงิ ยังไง และทําใหเ ขา ใจเพอ่ื นมากข้นึ



ชอื : นางสาวสิรกิ มลกาญจน์ มณีรตั น์ รหัสนั กศึกษา : 640183 กลมุ่ ยอ่ ย : 15

กจิ กรรมครงั ที 1 : สิงของแทนตวั ฉัน

คําอธบิ าย : พัด

นี คือพัดทฉี ันมักจะพกติดตัว เนื องจากฉันเปนคนที ไดเ้ รยี นรูอ้ ะไรจากจิ กรรมนี
รอ้ นงา่ ย ดังนั นฉันจึงมักจะพกพัดติดตัวเพือใช้
คลายรอ้ น ฉันเรมิ พกพัดตังแต่ศึกษาในชว่ งชนั จากตนเอง : ทําให้ได้ย้อนกลับย้อนมามองว่า
มัธยมปลาย เนื องจากสถานทเี ข้าแถวอย่ใู นโรงยิมที หากขาดพัดไป ความมันใจก็อาจจะลดลง แต่
อากาศไม่ถ่ายเทจึงทําให้อากาศรอ้ นอบอ้าว ฉันจงึ ก็ไม่ได้หมายความว่าการทไี ม่มีพัดจะทาํ ให้ฉัน
พกพัดเพือไว้ใชค้ ลายรอ้ นยามเข้าแถว เมอื มีพัด ไม่มีความมันใจในตัวเอง เพราะเราทกุ คนก็
ทา่ มกลางอากาศรอ้ นแล้วก็ย่อมต้องมีเพือนมา ล้วนทจี ะมีความมันใจในตัวเอง ต่างกันเพียง
ขอยืม ซงึ ฉันก็ไม่ใชค่ นทหี วงของ ในบางครงั ฉันก็ ว่าจะมากหรอื น้ อยเทา่ ใด แม้ว่าการมีพัดใน
จะพกพัด2อัน อันหนึ งให้เพือนๆยืม ส่วนอกี อันฉัน ชว่ งทอี ากาศอบอ้าวจะเปนเรอื งทดี ี แต่ถา้ ไมม่ ี
ไว้ใชเ้ องกับเพือนทสี นิ ท ภายหลัง จากสิงทพี กยาม ก็ไม่ใชว่ ่าจะไม่สามารถอย่ไู ด้เชน่ กัน เพราะใน
คลายรอ้ นจึงกลายเปนสิงทตี ้องพกติดตัวเสมอไม่ บางครงั เราก็ไม่สามารถพกได้
ว่าจะไปทไี หน และเวลาทฉี ันคลีพัดออกมามักจะมี
ความรูส้ ึกมันใจมากขึน กล้าทจี ะแสดงออก คงอาจ จากผอู้ ืน : เพือนๆแต่ละคนเองก็มีสิงของที
เปนเพราะให้ความรูส้ ึกเหมือนกับว่าตัวเองเปนสตรี สามารถใชแ้ ทนตนเองต่างกัน จึงทําทําให้ได้
ในยคุ โบราณทจี ําเปนต้องพกพัดอย่เู สมอ ฉันเปน เห็นทรรศนะคติทมี ีต่อสิงของต่างๆของเพือน
คนทชี อบสิงของและขนบธรรมเนี ยมต่างๆทมี ีมา และสิงของทเี พือนๆเลือกมานั นเองก็สามารถ
ตังแต่โบราณ จึงทําให้ฉันมีความสุขเวลาทคี ลีพัด ทําให้เราพอทจี ะคาดเดานิ สัยและบุคลิกของ
ออกมาใชง้ านเสมอ และเวลาทเี ครยี ดเองก็มักจะใช้ คนนั นๆได้อีกด้วยได้อีกด้วย
พัดทพี กมาพัดเพือไล่ความรอ้ นและความอดึ อัดใน
หัวออกไป อีกทงั เวลาทมี ีคนเปนลมพัดของฉันก็ได้
ใชป้ ระโยชน์ เชน่ กัน นั นจึงทําให้ฉันมีความสุขมาก
สําหรบั ฉันพัดจึงเปรยี บเสมือนสือกลางทคี อยแบ่ง
ปนสายลมแห่งความสุขให้แก่ผอู้ ืน เพราะตัวฉันเอง
ก็มีความสุขเชน่ กันเวลาทเี พือนมาขอยืมพัด

กจิ กรรมที่คร้ังที่1

ส่ิงของแทนตวั ฉัน ส่ิงทที่ ำในกจิ กรรมคร้ังนคี้ ืออะไร

รูปภาพประกอบ แว่นสายตาสนั ้ คำอธบิ ำย: แวน่ สายตาส้นั เป็นสิ่งของ
แทนตวั ฉันเพราะวา่ ฉนั สายตาส้ันใน
ได้เรียนรู้อะไรจำกกำรทำกจิ กรรมคร้ังนี้ ชีวติ ประจาวนั น้ี ฉนั ตอ้ งใชเ้ เวน่
จำกตนเอง: ไดเ้ รียนรู้วา่ ส่ิงไหนสาคญั ตลอดเวลาใชอ้ ่านหนงั สือ ใชม้ องเห็น
ที่สุด สาหรับฉนั น้นั คือแวน่ สายตาส้ัน ส่ิงตา่ งๆ แวน่ สาคญั ต่อฉนั มากๆ ฉนั
ทาใหใ้ ชช้ ีวิตที่สะดวกมากยงิ่ ข้นึ ถา้ ขาด ไดเ้ ห็นสิ่งใหม่ๆชดั ๆ ใชช้ ีวิตสะดวก
แวน่ ทาใหก้ ารมองเห็นไม่ชดั พร่ามวั ตวั ฉนั เองตอ้ งพกแวน่ ติดตวั
ตลอดเวลา

ชื่อ:นางสาวพิดาวรรณ ผลเจริญ
รหสั นกั ศึกษา:640186 กลุม่ ยอ่ ย:15



¡¨Ô ¡ÃÃÁ·èÕ 1

ÊèÔ§¢Í§á·¹µÑÇ©¹Ñ : µØ¡µÒ

คําอธิบาย: เหตผุ ลทีเ่ ป็ นตกุ ตา
อยางแรกเลยคอื ฉันเป็ นคนทชี่ อบตุก ตา
มากๆ ถาไปทไี่ หนไกลๆหรอื ไปนานๆ
เชนตอนกลับตางจงั หวัด ฉนั จะตอ งพก
ตกุ ตาตวั ใดตัวหน่งึ ไปดวยตลอด เพราะ
มันทาํ ใหฉันรูสึกสบายใจเม่ือมตี กุ ตาตวั
โปรดอยดู ว ยในทกุ ๆที่ และหากคนื ไหน
ทีฉ่ ันไมไดน อนกอดตกุ ตามันจะทาํ ให

ฉันนอนไมห ลับ
ไดเรยี นรูอะไรจากการทาํ กิจกรรม
จากตวั เอง: จากทไี่ ดทาํ กิจกรรม กท็ ําใหเราไดรูเกีย่ วกบั ตัวเอง
มากข้นึ วาจริงๆแลว ของแทนตัวทีเ่ ราขาดไมไดคืออะไร แลว กท็ าํ ให
รูวา ของอะไรทอี่ ยกู บั เราแลว ทําใหเ รามีความสุข รสู กึ ดหี รอื สบายใจ

ทีม่ ีของสิง่ นั้นอยูใกลๆ ตัว

จากเพ่ือน: ทาํ ใหเราไดร วู าความคิดอกี มมุ นึงของเพ่อื นเป็ นยัง
เพ่ือนมสี ิง่ ของอะไรทีเ่ วลาอยูดวยแลวเพ่ือนจะมีความสขุ

ª×èÍ ¹Ò§ÊÒÇ ¸ÇØ ¾Ã ⤵àÊç¹ ÃËÊÑ ¹Ñ¡ÈÖ¡ÉÒ 640303 ¡Å؋Á‹ÍÂ: 15



ช่ือ นำยเสฐียรพงษ์ ตงั้ กฤตยกวนิ รหสั นกั ศกึ ษำ 640323 กลมุ่ ย่อย 15

ไดเ้ รยี นรูอ้ ะไรจำกกิจกรรมครง้ั นี้

กิจกรรมครงั้ ท่ี 1 สง่ิ ท่ีทำในกิจกรรมครงั้ นีค้ ือ จำกตนเอง : จำกไดศ้ กึ ษำ
กิจกรรมนี้ ทำใหร้ ูว้ ่ำ ผมไดใ้ ช้
ส่งิ ของแทนตวั ฉนั คำอธิบำย : ท่ีนำโนต้ บ๊คุ มำ เวลำกบั กำรใชโ้ นต้ บ๊คุ มำก ซ่งึ
: โนต้ บคุ๊ แทนตวั ผมเพรำะ เวลำว่ำงถำ้ สำมำรถชว่ ยฝึกทำใหจ้ ดจอ่ กบั
ผมไมร่ ูจ้ ะทำอะไร ผมจะเปิด กำรทำงำน มกี ำรฝึกแยก
โนต้ บ๊คุ ขนึ้ มำ แลว้ หำอะไรท่ี ประสำทกำรทำงำนกบั เพ่ือน
อยำกทำในโนต้ บคุ๊ ซ่งึ โนต้ บุ๊ กบั กำรทำงำนของเรำ และยงั
คช่วยทำใหผ้ มผอ่ นคลำยเวลำ ตอ้ งหม่นั รกั ษำควำมสะอำด
ทำงำน เพลดิ เพลนิ กบั กำรเลน่ และระวงั ไมใ่ หต้ ก เพรำะอำจ
เกมส์ กำรต์ นู และนิยำย ชว่ ย ทำใหโ้ นต้ บคุ๊ มกี ำรทำงำน
ทำใหต้ วั ผมมีควำมสขุ เวลำ error ได้
เครยี ดมำกๆได้ ดงั นนั้ ผมถงึ ได้
เลอื กโนต้ บคุ๊ มำแทนตวั ผม จำกเพ่ือน : ทำใหร้ ูถ้ งึ ควำม
เป็นตวั ของตวั เองของเพ่ือน ซง่ึ
จะสำมำรถทำใหเ้ รำเขำ้ ใจ
เพ่ือนไดม้ ำกขนึ้ ซ่งึ จะช่วยให้
เรำรว่ มมอื กำรทำงำนไดง้ ่ำย
ขนึ้ มคี วำมสำมคั คีมำกขนึ้

ช่ือ นางสาวสาลนิ ี หนเู งิน รหสั นกั ศกึ ษา 640328 กลมุ่ ยอ่ ย 15

เวลาฉนั ออกจากบา้ นไปทาธุระขา้ งนอก
อากาศรอ้ นมาก และทารา้ ยผวิ ของเรา ฉนั
จงึ มกั พกไปกางรม่ จนติดเป็นนิสยั ขาดรม่
ไมไ่ ด้

กจิ กรรมคร้ังที่ 1 สิ่งของแทนตวั ฉัน
คือร

จากตนเอง:หากเราเตรยี มรม่ ไมว่ า่ จะฝนตกหรอื
แดดออกเราก็จะไมเ่ ดือดรอ้ นจากสภาพอากาศ
จากเพ่ือน: แบง่ ปันรม่ ใหเ้ พ่ือนในยามลาบาก
พ่งึ พากนั และกนั

ชือ : นางสาวพิ มลพรรณ ขวาขันธ์ รหัสนักศึกษา : 640338 กลุ่มย่อย : 15

กจิ กรรมคร้งั น้ี 1
สง่ิ ของแทนตัวฉนั

รูปประกอบ :
(สิงของแทนตวั ฉัน)

คาํ อธิบาย : กระเปาสตางค์
กระเปาสตางคเ ปน สงิ่ ท่แี ทนตัวฉนั เพราะวาเมือ่ กอ นฉนั เปนคนนึงที่ชอบทําเงนิ
หาย หรอื จําไมไดว าเกบ็ เงนิ จาํ นวนน้นั ไวท ไี่ หน อีกทงั้ พวกบัตรตางๆ พอจะเอามา
ใชทั้งทกี ห็ าไมเจอ จากน้นั มา ฉันจงึ รีบไปหาซื้อกระเปา สตางค แลว พยายามบงั คับ
ตัวเองเกบ็ เงนิ ใหเปนท่เี ปน ทาง ไมวางท้ิงไปท่วั กระเปา สตางคจ ึงติดตัวฉนั ตลอด
เวลา และเรียกไดวาเปนส่ิงท่สี ามารถใชแ ทนตัวฉนั ไดด ที ส่ี ุด

ได้เรียนรู้อะไรจากการทํากิจกรรมครงั นี
จมาีคกวตามนใเอสใงจ:ในจารกายกลจิ ะกเรอรยี มดขาไงดตร นูจ กักคระณุ เปคาาขสอตงาเงงคินท เล่ีแ็กทๆนนตอวั ยฉๆนั นเพนั้ รทาะําใจหาฉกนั
เมือ่ กอนถาฉันหาเงนิ ไมเ จอ กจ็ ะไมหาอีกเลย แตต อนน้ีฉนั มกี ระเปา สตางค
ก็สามารถหมดหว งเร่อื งหาเงินไมเจอ และเวลาทฉี่ นั ออกไปขา งนอก ไมว า
จะไปเท่ยี วหรือไปทําธรุ ะ ฉนั มกั จะพกกระเปา สตางคไ ปทุกที่ สําหรับฉนั
แถลาหวกากระเรเาปราูจ สกั ตเาลงือคกเปสีขนอสง่ิงกขรอะงเทปีต่ า ดิสตตวัาฉงคนั ไตดลเ หอดมาทะั้งกนบั ้ที วัง้ันนเกน้ั ิด จะสามารถ
เรยี กทรัพยไ ดอ กี ดวย
จสาีขกอเงพก่ือรนะเป: ทา สาํ ตใหาเงรคาข ไอดงรเูถพงึ ่อืลนกั แษตณละะปครนะไจดาํ ด ตี ัวเพหรราือะแวมาแนตัน้ น คิสือัยตัวในตนกาขรอเงลเือขกา

กิจกรรมครงั ที1

Basketball นาย ธนวิทย ธนประทีป
รหัส 640368กลมุ 15
เหตุผลทเ่ี ลือกบาสเก็ตบอล
เพราะเป็นกฬี าท่ผี มชอบ ไดเ้ รยนรู้อะไรจากกจิ กรรมนี
เลน มากๆ เเละผมจะใช
เวลาวางสว นมากในการ จากตนเอง
ฝึกซอ มบาสเกต็ บอล เเละ ไดเ รียนรูวาการที่เราไดท ํากิจกรรม
ผมยังสนกุ กบั มนั อีกดว ย ตา งๆกบั คนที่เราสบายใจดวยมัน
เวลาทผ่ี มไดเ ลน มันกับ เป็นชวงเวลาทีส่ ําคัญมากเเคไ หน
เพ่อื นๆ มันจึงเป็นเป็นเวลา จากเพ่ือน
ทีห่ น าจดจําสาํ หรบั ผมมาก ไดเ รียนรวู ิธกี ารทาํ งารรวมกบั ผูอ่ืน
เเละทุกครงั้ ท่ีเป็นบาส ผม เเละยงั ไดเ รยี นตวั ตนของเพ่อื นๆ
จะนึกถงึ เพ่อื นๆของผมอยู เเตละคนไมวาจะเป็นอปุ นิสยั หรือ
ตลอด เเมกระทงั่ กิจวตั รประจําวนั ของ
เพ่อื นเเตล ะคนจาก สง่ิ ของตางๆท่ี
เพ่อื นไดนํามาเลาเร่อื งราวเเบง ปัน
ใหเราไดอ ะ เเละยงั ไดรจู กั เพ่อื นใหม
เพ่มิ ยง่ิ ข้นึ ดว ย

ตอนท่ี 2

ส่ิงของจากสมาชกิ ในกลมุ่

1.พาวเวอรแ์ บงค์ 2.กีตา้ ร์ 3.รองเทา้ 4.นา้ หอม 5.ยาดมสมุนไพร
6.นาฬิกาขอ้ มือ 7.พดั 8.แว่น 9.หมอน 10.ตุ๊กตา 11.แอร์พอด
12.โนต้ บกุ๊ 13.รม่ 14.กระเป๋าสตางค์ 15.ลกู บาส

วนั ท่ี 14 เดือน 2 สา้ หรบั ฉันวนั น้นั เป็นวันท่นี ่าเบือ่ แต่ส้าหรบั คนอืน่ มันคอื
วนั แห่งความรกั ทุกๆปวี ันนี้จะมีพวกเดก็ นักเรยี นผ้ชู ายทมี่ อบต๊กุ ตาหรือ
ซ้อื นา้ หอมใหก้ บั เด็กผู้หญงิ ที่เขาแอบชอบ บางคนลงทุนแตง่ เพลง
ดีดกีตา้ รย์ ื่นหมอนรูปหวั ใจเพื่อสารภาพรัก ตดั ภาพมาที่ฉัน ผูห้ ญงิ ท่สี วย
ท่สี ุดในโรงเรียน ใส่แว่นในมือถอื ยาดมสมุนไพรกบั พดั คู่ใจ กไ็ ม่เข้าใจ
เหมือนกนั วา่ ท้าไมเรายงั ไม่มแี ฟน มันคงเปน็ เพราะว่า วนั ๆเอาแตเ่ รียน
หนงั สอื น่งั พมิ พ์งานในโนต้ บกุ๊ เลยไม่มเี วลาคิดเร่อื งอื่น ชว่ งกลางวนั .......
ฉันเดนิ ไปทานขา้ วทโ่ี รงอาหารปกติ จๆู่ ก็มีลกู บาสท่ีไหนไมร่ รู้ อยมาโดนหัว
ของฉนั ฉนั ลุกข้ึนและมองหาวา่ ใครเป็นคนทา้ อยู่ๆเสยี งรนุ่ พท่ี ่เี ปน็
ประธานนกั เรยี นกด็ งั ขน้ึ "นอ้ งพีข่ อโทษนะพไี่ มไ่ ด้ต้ังใจ นก่ี ระเปา๋ สตางค์
ของนอ้ งใชไ่ หม" ในใจฉันคดิ ว่ารนุ่ พปี่ ระธานคนนี้อีกแลว้ เพราะเม่ือ 2 วัน
ก่อนฉนั ก็เจอเหตุการณค์ ลา้ ยๆกนั แบบนี้ แตต่ อนน้นั เปน็ รองเท้าท่ีลอยมา
โดนหวั ฉนั ฉันรูส้ กึ ว่ามนั เหมือนเดจาวูมแี ค่วัตถทุ ่ีมกี ารเปลี่ยนแปลง

"น้อง!! กระเปา๋ .." "อ๋อขอบคุณคะ่ " หลังเลิกเรียนทีห่ ้องพยาบาล......ท้า
ยงั ไงดีเนยี่ ฝนตกร่มก็ลืมเอามาแถมโทรศัพท์แบตหมดอกี มองไปรอบๆแต่
กไ็ มม่ ีใคร โชคดนี ะท่มี ีพาวเวอรแ์ บงคข์ องใครก็ไม่รอู้ ยบู่ นโต๊ะพักครู.....สัก
พกั ฉนั เหน็ รนุ่ พ่ปี ระธานวงิ่ ตากฝนตรงมาหาฉัน แลว้ ถามฉันว่า "น้องทา้ ไม
ยงั ไม่กลับบ้าน" พ่ีเขาดูเวลาทน่ี าฬกิ าขอ้ มอื "น่มี ัน 18:00 น แลว้ นะ" ฉัน
รสู้ กึ ดใี จทอ่ี ยา่ งน้อยในโรงเรยี นกย็ ังมคี นอยู่ "รอแมม่ ารบั แตโ่ ทรศพั ทแ์ บต
หมดตอนน้ีก้าลงั ชาร์จอยู่ แล้วพี่ท้าไมไม่กลบั บ้าน" ฉนั ถามพ่เี ขากลับเพื่อ
ไม่ให้บรรยากาศรอบตวั มนั วังเวง "พมี่ าเอาของลืมไว้ทหี่ ้องพยาบาล" ฉัน
ท้าหนา้ สงสัย "ก็ไอข้ องท่ีน้องใช้ชารจ์ โทรศัพทอ์ ยนู่ นั่ แหละ"

ฉนั ได้แต่มองหนา้ และย้มิ แหง้ ๆให้กบั พ่ีเขา "ไม่เป็นไรถือวา่ ถา่ ยโทษ
เร่ืองกลางวนั ..... "พ่ีเขาหยบิ แอรพ์ อดออกมาจากกระเป๋าและชวน
ฉนั ฟังเพลง สกั พักฝนเร่ิมหยุดตก "พ่คี ะแบตเต็มแลว้ เดี๋ยวฉันชารจ์
มาคนื พรุ่งนีน้ ะ" พีเ่ ขายิ้มหวานและมองหน้าฉนั อยากรู้จงั ว่าคิด
อะไร ปีน๊ ป๊นี ...."พคี่ ะฉนั ไปกอ่ นนะแมม่ าแลว้ " กอ่ นท่ีฉนั จะขึ้นรถ
ไปพเี่ ค้าได้ตะโกนบอกกบั ฉันวา่ "นอ้ ง!! พรงุ่ นี้ไปกินข้าวกลางวนั
ด้วยกนั นะ"

ฉันยิ้มตอบและรสู้ ึกว่ากา้ ลงั จะมบี างอยา่ งเปล่ยี นไป...........