น.ส. กัญญาณัฐ เดชอินทร์

E – Portfolio
TU106

การใชภ้ าษาไทยเพอ่ื การสอ่ื สาร

การใชภ้ าษาไทยเพอ่ื การสอ่ื สาร

1 การสอ่ื สาร

การสื่อสาร (communication) คือ การติดต่อกนั ระหวา่ งมนุษยต์ ้งั แต่ 2 คน
ข้ึนไป โดยถ่ายทอดเรื่องราว ต่าง ๆ ท่ีเป็นขอ้ เทจ็ จริง ขอ้ คิดเห็น หรือการแสดง
ความรู้สึก ซ่ึงตอ้ งอาศยั เครื่องนาํ ทางหรือส่ือนาํ ไปดว้ ย วธิ ีใดวธิ ีหน่ึง เพ่ือใหถ้ ึง
จุดหมายปลายทางที่ตอ้ งการ และทาํ ใหเ้ กิดการรับรู้ร่วมกนั ตลอดจนเกิดการ
ตอบสนองต่อกนั

2 จดุ มงุ่ หมายในการสอ่ื สาร

- เพอ่ื บอกเลา่ คอื การสอ่ื สารเพอ่ื ทาํ ใหผ้ รู้ บั สารเกดิ ความรขู้ น้ึ สว่ นตา่ งๆ ของสารมกั เตม็ ไปดว้ ย
ขอ้ เทจ็ จรงิ ทเ่ี กย่ี วขอ้ ง ไมไ่ ดท้ าํ เพอ่ื สนบั สนุนความคดิ เหน็ ดา้ นใดดา้ นหน่ึงแบ่งเป็นการบอกการ
วเิ คราะหแ์ ละการอธบิ าย ตวั อยา่ งเชน่
ขอ้ เขยี นในตาํ ารา สารานุกรม หนงั สอื พมิ พ์ เป็นตน้
- เพอ่ื โน้มน้าว คอื การทผ่ี สู้ ง่ สารพยายามทาํ ใหผ้ รู้ บั สารเชอ่ื หรอื คลอ้ ยตามสว่ นต่างๆของสาร
ลว้ นนําเสนอเพอ่ื สนบั สนุนความคดิ เหน็ บางอยา่ ง หรอื เพอ่ื ทาํ ใหเ้ กดิ การกระทาํ บางอยา่ งตามมา
ไมว่ า่ จะเป็นการเชญิ ชวน โตแ้ ยง้ วพิ ากษว์ จิ ารณ์ การกระตุน้ หรอื สรา้ งแรงบนั ดาลใจ เชน่ การ
โฆษณา การปราศรยั หาเสยี ง และคาํ ขวญั เป็นตน้

2

การใชภ้ าษาไทยเพอ่ื การสอ่ื สาร

- เพอ่ื จรรโลงใจ คอื การทผ่ี สู้ ง่ สารพยายามสรา้ งอารมณ์ความรสู้ กึ ทด่ี หี รอื
สรา้ งผลกระทบทางอารมณ์ใหแ้ ก่ผรู้ บั สาร อาจเป็นการสรา้ งความบนั เทงิ
การสรา้ งความตลกขบขนั ความสขุ สนุกสนานรน่ื เรงิ เชน่ การต์ นู นยิ าย
และบทกวี เป็นตน้
หลกั ในการสอ่ื สาร
• ทาํ ความเขา้ ใจเรอ่ื งองคป์ ระกอบในการสอ่ื สาร และปัจจยั ทางจติ วทิ ยา
• ตอ้ งคาํ นงึ ถงึ บรบิ ทในการสอ่ื สาร
• คาํ นึงถงึ กรอบแหง่ การอา้ งองิ (Frame of Reference)
• สง่ สารอยา่ งมวี ตั ถุประสงคช์ ดั เจนผา่ นสอ่ื หรอื ชอ่ งทางทเ่ี หมาะสม
• ผสู้ ง่ สารและผรู้ บั สารควรเตรยี มตวั และเตรยี มการลว่ งหน้า
• คาํ นงึ ถงึ การใชท้ กั ษะ
• คาํ นึงถงึ ปฏกิ ริ ยิ าตอบกลบั ตลอดเวลา
ภาษา
ภาษาหมายถงึ ระบบการสอ่ื สารดว้ ย
สญั ลกั ษณ์ทม่ี นุษยก์ าํ หนดขน้ึ เมอ่ื มนุษยม์ าอยรู่ วมกนั
เป็นสงั คมและมคี วามจาํ เป็นทจ่ี ะตอ้ งตดิ ตอ่ สอ่ื สารเพอ่ื
บอกเลา่ ความคดิ ความรสู้ กึ ความตอ้ งการ เรอ่ื งราว
และประสบการณ์แก่กนั มนุษยจ์ งึ กาํ หนดสญั ลกั ษณ์ขน้ึ
แทนความหมายทต่ี อ้ งการจะสอ่ื

สอ่ื พน้ื บา้ นกบั การสอ่ื สารอยา่ งสรา้ งสรรค์

1. ส่ือพ้นื บาน (สื่อพื้นเมอื ง / ส่ือประเพณี)
หมายถึง รปู แบบของการสือ่ สารทางวฒั นธรรม
ทั้งระหวางบคุ คลกับบุคคล และระหวางบคุ คลกับ
กลมุ บคุ คล ซึ่งเกดิ ข้ึนใน ยุคกอ นที่จะมีสอื่ มวลชน
และไดร บั การยอมรับ สง่ั สม อกี ทง้ั สืบทอดตอกนั
มาอยางเปน ระบบ โดยทําหนา ที่เช่ือมโยงและ
ถายทอดขอ มลู ขา วสาร ความหมาย และอารมณ
ความรูสึกของสมาชกิ ในสงั คมเดียวกัน กอ เกดิ เปน
การสื่อสารที่เปน เอกลกั ษณข องคนใน
สังคม เชน เรอื่ งเลาพืน้ บาน การละเลน พื้นบา น
การแสดงพ้ืนบา น วัตถทุ างวัฒนธรรม ประเพณี
และพิธกี รรมตา ง ๆ เปน ตน

4

สอ่ื พน้ื บา้ นกบั การสอ่ื สารอยา่ งสรา้ งสรรค์

นิทานพ้ืนบา้ น (Folktale)คือ เร่ืองเล่าที่กลุ่มชน กลุ่มใดกลุ่มหน่ึง
เล่าสืบต่อกนั มาเป็นเวลาเนิ่นนาน โดยอาจเป็นเร่ืองราวท่ีแต่งข้ึนหรือ
นาํ มาจากเคา้ ของเหตุการณ์ท่ีเกิดข้ึนจริงๆ

เพลงพน้ื บา้ น คอื เพลงทก่ี ลุม่ ชนในทอ้ งถน่ิ ต่างๆ ประดษิ ฐเ์ น้ือหา
ทว่ งทาํ นอง และลลี าการรอ้ งการเลน่ เป็นแบบแผนตามความนยิ มและ
สภาพแวดลอ้ มของทอ้ งถน่ิ นนั้ ๆ เพอ่ื ใชร้ อ้ งเลน่ ในโอกาสต่างๆ

2. รปู แบบการแสดง

๏สื่อพ้ืนบานที่ถายทอดดวยลีลาทาทางการแสดงออกในลักษณะ
ตาง ๆ ซ่งึ อาจจะมอี ปุ กรณ หรือดนตรปี ระกอบดว ยกไ็ ด เชน
๏การแสดงท่เี ปนเรื่องราว
๏การแสดงท่ีไมเ ปนเร่ืองราว
๏การละเลน พน้ื บา น
๏ดนตรีพน้ื บา น

3. รปู แบบวตั ถุ
๏สื่อพื้นบานที่เปนสิ่งของซ่ึงรับรูไดดวยประสาทสัมผัสทั้งหา คือ การ
มองเหน็ การชมิ รส การไดกลิน่ การไดยนิ และการจับตอง เชน

๏สถาปต ยกรรมพ้ืนบา น
๏ประติมากรรมพืน้ บา น
๏จิตรกรรมพืน้ บา น
๏หัตถกรรมพ้นื บา น
๏อาหารพืน้ บา น
๏การแตง กายพน้ื บา น

5

สอื่ พนื้ บา้ นกบั การสอื่ สารอย่างสรา้ งสรรค ์

4. รปู แบบประเพณี
๏สื่อพ้ืนบานท่ีเปนแบบแผนพฤติกรรมการแสดงออก โดยมี
วัตถุประสงคอยางใดอยางหน่ึง และมีกระบวนการข้ันตอน รวมถึง
องคประกอบตาง ๆ เพ่ือท่ีจะทําใหการกระทํานั้นบรรลุตามเปาหมาย
ซึ่งมกี ารสงั่ สมและสบื ทอดตอกนั มาในกลุม ชน เชน
๏ความเชือ่
๏ประเพณีพธิ ีกรรม

หลกั การใชส้ อ่ื พน้ื บา้ นอยา่ งสรา้ งสรรค์
รูจริง คือ ตองมีความรูเก่ียวกับส่ือพื้นบานที่จะนําไปใชอยางดี ละเอียดรอบดาน เชน

เรื่องความเปน มา ลกั ษณะ องคป ระกอบ และวิธกี ารปฏบิ ัติ เปนตน

เขาใจ คือ ตอ งใชสื่อพื้นบานบนพน้ื ฐาน ความเขาใจธรรมชาติของสื่อนั้น ๆ ท้ัง

ในเชิงความเหมาะสม ขอ จาํ กัด ขนบประเพณี และความเชือ่

ใหคุณคา คือ ในการใชส่ือพน้ื บานผูใชต องเหน็ คุณคา ของสือ่ น้ัน ๆ โดยไมค ดิ เพียงจะใช

ประโยชน แตตองใหเกียรติทั้งแกตัวสื่อ ตลอดจนศิลปนหรือผูเปนเจาของ หรือผูที่

เก่ยี วขอ งกบั ส่อื น้ันดว ย

ลองมาทําดู คือ การท่ีจะทําใหผูใชส่ือพ้ืนบานเขาถึง รัก และตระหนักเกี่ยวกับส่ือชนิด

น้ัน ๆ ไดอยางถองแท คืออาจตองลองไปปฏิบัติเก่ียวกับสื่อพ้ืนบาน ชนิดน้ันดูดวย

ตนเอง

Th e Pla y
7