เสนอ ครูโชษิตา แป้นคง จัดทำ โดย รายงาน ก ารแต่งกายของอา เซียน ารแต่งกายของอา เซียน เด็ด็ ด็ด็ กหญิญิ ญิญิ งสุสุ สุสุ นินิ นินิ ชา งามพร้ร้อ ร้ร้ ม เลขที่ที่ ที่ที่30 มัมัธ มัมั ยมศึศึ ศึศึ กษาปีปีปีปี ที่ที่ ที่ที่2 ห้ห้อ ห้ห้ ง 2 E-book
คำ นำ E-book ฉบับั บั บบั บนี้นี้ นี้นี้เป็ป็ป็ น ป็ นส่ส่ ส่ ว ส่ วนหนึ่นึ่ นึ่ งนึ่ งของรายวิวิ วิชวิา คอม1 การค้ค้ ค้ น ค้ นคว้ว้ ว้ า ว้ าและเขีขี ขี ยขี ยน E-book โดยมีมี มี วัมี วั วั ตวั ตถุถุ ถุ ป ถุ ประสงค์ค์ ค์ เ ค์ เพื่พื่ พื่ อพื่ อให้ห้ ห้ ท ห้ ทราบถึถึ ถึ งถึ งการแต่ต่ ต่ ง ต่ งกายของอาเซีซีซี ยซี ยน การจัจั จั ดจั ดทำทำ ทำทำรายงานได้ด้ ด้ ทำ ด้ ทำ ทำทำการค้ค้ ค้ น ค้ นคว้ว้ ว้ า ว้ า รวบรวมข้ข้ ข้ อ ข้ อมูมู มู ล มู ลจากอิอิ อิ น อิ นเทอร์ร์ ร์ เ ร์ เน็น็ น็ ต น็ ต ผู้ผู้ ผู้ เ ผู้ เขีขี ขี ยขี ยน E-book หวัวั วั งวั งว่ว่ ว่ า ว่ าจะเป็ป็ป็ น ป็ นประโยชน์น์ น์ แ น์ แก่ก่ ก่ ผู้ ก่ ผู้ ผู้ ส ผู้ สนใจบ้บ้ บ้ า บ้ างตามสมควร เด็ด็ ด็ ก ด็ กหญิญิ ญิ งญิ งสุสุ สุ นิ สุ นิ นิชนิา งามพร้ร้ ร้ อ ร้ อม ก
เรื่รื่รื่ อรื่ง หน้าหัหัหัวหัข้ข้ข้อข้ที่ที่ที่1ที่ การแต่ต่ต่งต่กายของอาเซีซีซียซีนสารบับับัญบักข123456789คำคำคำคำนำนำนำนำสารบับับัญบัชุชุชุดชุการแต่ต่ต่งต่กายประเทศไทยชุชุชุดชุการแต่ต่ต่งต่กายประเทศเวีวีวียวีดนามชุชุชุดชุการแต่ต่ต่งต่กายประเทศลาวชุชุชุดชุการแต่ต่ต่งต่กายประเทศเมีมีมียมีนมาร์ร์ร์ร์ชุชุชุดชุการแต่ต่ต่งต่กายประเทศสิสิสิงสิคโปร์ร์ร์ร์10ชุชุชุดชุการแต่ต่ต่งต่กายประเทศอิอิอินอิ โดนีนีนีเนีซีซีซียซีชุชุชุดชุการแต่ต่ต่งต่กายประเทศบรูรูรูไรูนชุชุชุดชุการแต่ต่ต่งต่กายประเทศมาเลเซีซีซียซีชุชุชุดชุการแต่ต่ต่งต่กายประเทศกักักัมกัพูพูพูชพูาชุชุชุดชุการแต่ต่ต่งต่กายประเทศฟิฟิฟิลิฟิลิลิปลิ ปิปิปินปิ ส์ส์ส์ส์ประวัวัวัติวัติตินัตินันักนัเขีขีขียขีนบรรณานุนุนุกนุรม 1112ข
ชุ ชุดดกกาารรแแต่ ต่งงกกาายยปปรระะเเททศศไไททยย ชุดไทยเดิม เป็นเครื่องแต่งกายประจำ ชาติไทย มี ประวัติความเป็นมาและเอกลักษณ์อันยาวนาน โดย สามารถแต่งกายได้ทุกเพศทุกวัย โดยผู้ชายจะสวม เสื้อราชปะแตนหรือเสื้อพระราชทาน นุ่งโจงกระเบน และสวมรองเท้า ส่วนการแต่งกายของผู้หญิงจะห่ม สไบหรือสวมเสื้อปัด และนุ่งผ้าถุงหรือโจงกระเบน 1
ชุ ชุดดกกาารรแแต่ ต่งงกกาายยปปรระะเเททศศเเวีวียยดดนนาามม อ่าวหญ่าย เป็นชุดประจำ ชาติของประเทศเวียดนาม ที่ประกอบไปด้วยชุดผ้าไหมที่พอดีตัวสวมทับกางเกง ขายาว ซึ่งเป็นชุดที่มักสวมใส่ในงานแต่งงานและ พิธีการสำ คัญของประเทศ มีลักษณะคล้ายชุดกี่เพ้า ของจีน ในปัจจุบันเป็นชุดที่ได้รับความนิยมจากผู้ หญิงเวียดนาม ส่วนผู้ชายเวียดนามจะสวมใส่ชุดอ่าว หญ่ายในพิธีแต่งงานหรือพิธีศพ 2
ชุ ชุดดกกาารรแแต่ ต่งงกกาายยปปรระะเเททศศลลาาวว ชุดประจำ ชาติของประเทศลาว ผู้หญิง ลาวนุ่งผ้าซิ่น และใส่เสื้อแขนยาวทรง กระบอก สำ หรับผู้ชายมักแต่งกายแบบ สากล หรือนุ่งโจงกระเบน สวมเสื้อชั้น นอกกระดุมเจ็ดเม็ด คล้ายเสื้อ พระราชทานของไทย 3
ชุ ชุดดกกาารรแแต่ ต่งงกกาายยปปรระะเเททศศเเมี มียยนนมมาาร์ ร์ ลองยี คือชุดแต่งกายประจำ ชาติของประเทศ พม่า โดยมีการออกแบบในรูปทรงกระบอก มีความยาวจากเอวจรดปลายเท้า การสวมใส่ใช้วิธีการขมวดผ้าเข้าด้วยกันโดย ไม่มัดหรือพับขึ้นมาถึงหัวเข่าเพื่อความ สะดวกในการสวมใส่ 4
ชุ ชุดดกกาารรแแต่ ต่งงกกาายยปปรระะเเททศศสิสิงงคคโโปปร์ ร์ สิงคโปร์ไม่มีชุดประจำ ชาติเป็นของตนเอง เนื่องจากประเทศ สิงคโปร์แบ่งออกเป็น 4 เชื้อชาติหลัก ๆ ได้แก่ จีน มาเลย์ อินเดีย และชาวยุโรป ซึ่งแต่ละเชื้อชาติก็มีชุดประจำ ชาติเป็น ของตนเอง เช่น ผู้หญิงมลายูในสิงคโปร์ จะใส่ชุดเกบาย่า (Kebaya) ตัวเสื้อจะมีสีสันสดใส ปักฉลุเป็นลายลูกไม้ หาก เป็นชาวจีน ก็จะสวมเสื้อแขนยาว คอจีน 5
ชุ ชุดดกกาารรแแต่ ต่งงกกาายยปปรระะเเททศศอิอินนโโดดนีนีเเซี ซียย เกบาย่า (Kebaya) เป็นชุดประจำ ชาติของประเทศ อินโดนีเซีย สำ หรับผู้หญิง มีลักษณะเป็นเสื้อแขนยาว ผ่า หน้า กลัดกระดุม ตัวเสื้อจะมีสีสันสดใส ปักฉลุเป็นลาย ลูกไม้ ส่วนผ้าถุงที่ใช้จะเป็นผ้าถุงแบบบาติกสำ หรับการแต่ง กายของผู้ชายมักจะสวมใส่เสื้อแบบบาติกและนุ่งกางเกงขา ยาว หรือ เตลุก เบสคาพ (Teluk Beskap) ซึ่งเป็นการแต่ง กายแบบผสมผสาน 6
ชุ ชุดดกกาารรแแต่ ต่งงกกาายยปปรระะเเททศศบบรู รูไไนน หญิง สวมเสื้อคลุมยาว ที่เรียกว่า “ บาจูกูรง ” ใส่กระโปรงปิด มิดชิด และ สวม “ฮิญาบ ” ผ้าคลุมศีรษะสำ หรับหญิงอิสลาม ชาย สวมเสื้อแขนยาว คอปิด กางเกงขายาว มีผ้าพันรอบเอว และสวมหมวกหรือมีผ้าพันศีรษะ 7
ชุ ชุดดกกาารรแแต่ ต่งงกกาายยปปรระะเเททศศมมาาเเลลเเซี ซียย มาเลเซีย ชุดของผู้ชาย เรียกว่า Baju Melayu (บาจู มลายู) ผู้หญิงเรียกว่า Baju Kurung (บาจูกุรุง) ประกอบ ด้วยเสื้อแขนยาวและกางเกงขายาวที่ทำ จากผ้าไหม ผ้าฝ้าย หรือโพลีเอสเตอร์ที่มีส่วนผสมของผ้าฝ้าย ส่วนชุดของผู้หญิง เรียกว่า บาจูกุรุง (Baju Kurung) ประกอบด้วยเสื้อคลุม แขนยาว และกระโปรงยาว 8
ชุ ชุดดกกาารรแแต่ ต่งงกกาายยปปรระะเเททศศกั กัมมพู พูชชาา ชุดประจำ ชาติของชาวพม่าเรียกว่า ลองยี (Longyi) เป็นผ้า โสร่งที่นุ่งทั้งผู้ชายและผู้หญิง ในวาระพิเศษต่าง ๆ ผู้ชายจะ ใส่เสื้อเชิ้ตคอปกจีนแมนดารินและเสื้อคลุมไม่มีปก บางครั้ง จะใส่ผ้าโพกศีรษะที่เรียกว่า กอง บอง (Guang Baung) ด้วย ส่วนผู้หญิงพม่าจะใส่เสื้อติดกระดุมหน้าเรียกว่า ยินซี (Yinzi) 9
ชุ ชุดดกกาารรแแต่ ต่งงกกาายยปปรระะเเททศศฟิ ฟิลิลิปปปิ ปินนส์ ส์ ชุดประจำ ชาติของประเทศฟิลิปปินส์ ผู้ชายจะนุ่ง กางเกงขายาวและสวมเสื้อที่เรียกว่า บารอง ตากา ล็อก (barong Tagalog) ซึ่งตัดเย็บด้วยผ้าใย สัปปะรด มีบ่า คอตั้ง แขนยาว ที่ปลายแขนเสื้อที่ข้อ มือจะปักลวดลาย ส่วนผู้หญิงนุ่งกระโปรงยาว ใส่ เสื้อสีครีมแขนสั้นจับจีบยกตั้งขึ้นเหนือไหล่คล้ายปีก ผีเสื้อ เรียกว่า บาลินตาวัก (balintawak) 10
บบรรรรณณาานุ นุกกรรมม สุนิชา งามพร้อม. (2567). บันทึก การแต่งกายของอาเซียน. https://www.cad.go.th/ewtadmin/ewt/promotion/main.php? filename=Costum http://www.polsci.tu.ac.th/direk/image.aspx?ID=730 11
ปปรระะวัวัติตินันัดดเเขีขียยนน ชื่อ สุนิชา งามพร้อม ศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่2 ห้อง2 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยนครศรีธรรมราช 12