จดหมายรักของฉันถึงใครบางคน

จดหมายรักของฉัน
ถึงใครบางคน…

โดย เกษมศักดิ์ สิทธิฤกษ์

ฉบับที่ 1
รักคือการให้

ถึงเธอ…

รักสำหรับใครหลาย ๆ คน คือการครอบครอง แต่สำหรับฉันรักคือการให้ ให้ดอกไม้
ให้ของขวัญ ให้สิ่ งของ ให้หัวใจ และให้ชีวิต หากความรักคือ “การให้” เช่นนั้นความหมาย
ของการให้ คือการแบ่งปัน เหมือนกับความรักของฉันที่เธอแบ่งปันให้กับใครต่อใคร จนบาง
ครั้งฉันรู้สึกว่าความรักที่เธอแบ่งปันมาให้มันน้ อยนิด และในบางครั้งฉันรู้สึกเหมือนว่าฉันไม่ได้
รับมันด้วยซ้ำไป แต่ไม่เป็นไร ฉันยอมรับได้

ฉันบอกกับตัวเองว่า
ฉันรู้ว่าฉันอยู่ในสถานะอะไร
ฉันไม่จำเป็ นที่จะเรียกร้องสิ ทธิ์ อะไรจากเธอ
แค่ให้ฉันมีความสุขในทุกวันของชีวิตที่มีเธออยู่ข้าง ๆ เท่ากับเป็นการให้ที่ดีที่สุดแล้ว

ฉันเคยถามตัวเองนะว่า “หัวใจของฉัน” ทำด้วยอะไร แต่คำตอบที่ได้ คือ ฉันรักเธอ
เพราะเธอให้ความรักแก่ฉัน แม้จะมาจากการที่ถูกแบ่งปันฉันก็ยอม

จากฉัน

ฉบับที่ 2 Cfcsloocnymhginporolagleittnuicnlgoagltoiwroysni!thosuron
เพราะรักฉันจึง…

ถึงเธอคนเดิม

เธอรู้ไหม เพราะฉันเคยรัก เคยเป็นคนที่เธอรัก เคยมีความสุข เคยหัวเราะ เคยร้องไห้ เคยต้องนอน

คนเดียว เคยกินข้าวคนเดียว เคยวิ่งหนี เคยวิ่งตาม เคยเฝ้ ารอ เคยท้อ เคยสิ้นหวัง เคยหมดกำลังใจ

เคยมีหัวใจที่อบอวลด้วยทุ่งดอกไม้ที่มีผีเสื้อมาดอมดม เคยมีหัวใจที่พองโตเต็มไปด้วยความรักของเธอ

แต่ตอนนี้หัวใจของฉันเต็มไปด้วยซากปรักหักพัง… ที่ไร้ค่าและแตกสลายจนไม่สามารถหาอะไรมาเยียวยา

บาดแผลนี้ ได้

เพราะฉันรัก…ฉันเคยรัก…ฉันเคยถูกรัก…

เพราะฉันเคยรัก… ฉันจึงกลายเป็นคนที่ยอม ยอมเพราะฉันรัก ฉันจึงต้องเจ็บปวดเพราะรัก ดังที่เขา

ว่า ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ หรือความรักทำให้คนตาบอด ฉันเชื่อได้สนิทใจเลยว่ามันคือความจริง เพราะ

ฉันประสบพบเจอกับตัวของฉันเอง ฉะนั้นฉันจึงเริ่มเรียนรู้ว่า ฉันควรพอ…พอกับความรักบ้าๆ นี้สักที แล้ว

หันกลับมารักตัวเองซะ!!! เพราะไม่ว่าเธอจะกลับมาหรือจากไป คนที่จะอยู่กับฉันไปจนหมดลมหายใจก็คือ

“ฉันเอง”

ลาก่อนนะเจ้าความรัก เมื่อไหร่ฉันเข้มแข็ง และพร้อมจะมีรักใหม่เราค่อยกลับมาเจอกันอีกครั้ง แต่

ครั้งนี้ ฉันขอเป็ นผู้พ่ายแพ้ จากฉันคนที่ยอมแพ้

ฉบับที่ 3
กลับมารักตัวเอง

ถึงฉันคนเดิม

จากความรักที่แตกสลายก่อขึ้นใหม่อีกครั้ง ชีวิตที่เคยสิ้นหวังจึงเริ่มสดใส ความรักใน
ครั้งนั้นสอนให้ฉันรู้ว่าฉันต้องเรียนรู้ที่จะรักตัวเอง ก่อนที่จะไปรักคนอื่น แต่ก่อนฉันเคยคิด
ว่าการที่มีใครมารักและได้รักใครสักคนเป็นสิ่ งที่โชคดีที่สุดในชีวิตเเต่เดี๋ยวนี้ฉันเข้าใจแล้วว่า
ความรักบางครั้งมันก็เหมือนกับ ฝุ่ นPM2.5 ที่เป็นฝุ่ นผงเล็กๆ ในอากาศที่มนุษย์ทุกคนมอง
ไม่เห็น และเผลอสูดดมมันเข้าไปแล้วทำร้ายร่างกายจนอาจเจ็บป่ วยได้ เฉกเช่นเดียวกันกับ
ความรักที่ใครๆ ต่างก็มองว่ามันเป็นสิ่ งที่สวยงาม แต่ก็เป็นหนามแหลมคมที่กลับมาทิ่มแทง
หัวใจของเราให้แตกสลายได้เช่นกัน ดังนั้นจงหันกลับมารักตัวเองซะ เพราะไม่มีความรักใด
ดีเท่ากับการรักตัวเอง

“คนเราไม่ตายเพียงเพราะไม่มีใครรักหรอก แต่เราอาจจะตายได้เพียงเพราะไม่รักตัวเอง”

จากฉันคนใหม่

ฉบับที่ 4
ฉบับสุดท้าย

ถึงฉันคนใหม่

ความรักสอนให้ฉันรู้ว่า ถ้าเรารักใครสักคนหนึ่ ง เราก็จะรักตัวเองมากขึ้นและน้ อยลงในเวลา
เดียวกัน ถ้าเรารักใครสักคนหนึ่ งมากพอ เราจะจดจำเขาไว้ในใจไปตลอดชีวิต ไม่ว่าคนๆ นั้นจะทำเรา
เจ็บปวดรวดร้าวสักเท่าไหร่ หรืออาจจะเจ็บจนเจียนตาย และไม่รู้ว่าจะได้กลับมาพบเจอกันอีกหรือไม่
ก็ตาม แต่ฉันก็รู้สึกดี ที่ครั้งหนึ่ งฉันเคยรักและเคยถูกเธอรัก (หรือเปล่า ?)

แต่ไม่เป็นไร… ถือว่าเป็นบททดสอบของชีวิตที่ทำให้ฉันก้าวผ่านมันมาได้
ตอนที่ฉันได้สัมผัสกับรักครั้งแรก ฉันรู้สึกมีความสุขมากเหลือเกิน เมื่อกาลเวลาเปลี่ยน ฤดูกาล
เปลี่ยน ใจคนก็เปลี่ยนเช่นกัน ดังเช่นใจของฉันที่แปรเปลี่ยนมารักตัวเองมากยิ่งขึ้น แม้ฉันจะเคยยอม
เดียวดายและมีความสุขในความรักครั้งนั้นทั้งที่มันเป็นเรื่องยาก ยากที่ว่านั้นคือความยากในการผ่าน
พ้นไปให้ได้… มีคนเคยบอกไว้ว่า “คนเราควรให้ความรักกับตนเองก่อนที่จะมอบให้กับคนอื่น จะมี
ประโยชน์ อะไรหากเรามอบให้กับคนที่ไม่เห็นค่า หัวใจไม่ใช่เงินทอง ที่ไม่ตายก็หาใหม่ได้” ฉันเข้าใจ
มันดีเลยทีเดียว ตอนนี้ฉันก้าวผ่านมันมาได้เเล้ว เพียงแค่ฉันโอบกอดตัวเองอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

จากฉันคนที่มีหัวใจ

ป.ล.จดหมายรักที่เขียนถึงเธอและฉัน ทั้งสี่ฉบับนี้
จะถูกปิดผนึกไปพร้อมกับความรักที่เป็น
ความทรงจำไปตลอดกาล…