โสนน้อ น้ ย เรือ รื นงาม โสนน้อ น้ ย เรือ รื นงาม
ที่”นครโรมวิสัย”มีกษัตริย์ครองอยู่ มีพระราชธิดาที่สวยงามมาก เรือนนี้เมื่อพระ ธิดาเจริญวัยขึ้น เรือนไม้นี้ก็โตขึ้นด้วยและกลายเป็นของเล่นของพระราชธิดา พระบิดาจึงตั้งชื่อพระราชธิดาว่า“โสนน้อยเรือนงาม” 1
เมื่อโสนน้อยเรือนงามมีพระชนม์พรรษาได้สิบห้าพรรษา โหรทูลพระบิดาว่าโสน น้อยเรือนงามกำ ลังมีเคราะห์ ควรให้ออกไปจากเมืองเสีย เพราะจะต้องอภิเษกกับ คนที่ตายแล้ว โสนน้อยเรือนงามปลอมตัวเป็นชาวบ้านและเอาเครี่องทรงพระราช ธิดาห่อไว้ พระอินทร์สงสารนางจึงแปลงร่างเป็นชีปะขาวมามอบยาวิเศษสำ หรับ รักษาคนตายให้ฟื้นได้ 2
โสนน้อยเรือนงามเดินทางเข้าไปในป่าพบ“นางกุลา”หญิงใจร้ายนอนตายเพราะ ถูกงูกัด โสนน้อยเรือนงามจึงนำ ยาของชีปะขาวมารักษา นางกุลาก็ฟื้น นางจึงขอ เป็นทาสติดตามโสนน้อยเรือนงาม 3
ที่“นครนพรัตน์”เมืองใกล้เคียงโรมวิสัย มีกษัตริย์ครองอยู่มีพระราชโอรส นามว่า“พระวิจิตรจินดา” ซึ่งเป็นชายหนุมรูปงามและมีความสามารถ แต่วันหนึ่ง พระวิจิตรจินดาถูกงูพิษกัดสิ้นพระชนม์ พระบิดาและพระมารดาเศร้าโศรกเสียใจ มาก แต่โหรทูลว่า พระวิจิตรจินดาจะสิ้นพระชนม์ไปเจ็ดปีแล้วจะมีพระราชธิดาของ เมื่องอื่นมารักษาได้ พระบิดาและพระมารดาจึงเก็บพระศพของพระวิจิตรจินดาไว้ และมีประกาศให้คนมารักษาให้ฟื้น 4
โสนน้อยเรือนงามและนางกุลาเดินทางมาถึงเมืองนพรัตน์ได้ทราบจากประกาศ จึง เข้าไปในวังและอาสาทำ การรักษา โดยขอให้กั้นม่านเจ็ดชั้น ไม่ให้ใครเห็นเวลา รักษา โสนน้อยเรือนงามแต่งเครื่องทรงพระราชธิดาทำ การรักษา โดยนางกุลา ติดตามเฝ้าดู 5
เมื่อโสนน้อยเรือนงามทายาให้พระวิจิตรจินดา พิษของนาคราชเป็นไอร้อนออกมา ทำ ให้นางรู้สึกร้อนมาก จึงถอดเครื่องทรงพระราชธิดาออกแล้วเสด็จไปสรงน้ำ ระหว่างนั้นนางกุลาก็นำ เครื่องทรงพระราชธิดาของโสนน้อยเรือนงามามแต่ง พอดี พระวิจิตรจินดาฟื้น ทุกคนก็คิดว่านางกุลาเป็นพระราชธิดาที่รักษาจึงเตรียมจะให้ อภิเษก ส่วนโสนน้อยเรือนงามต้องกลายเป็นข้าทาสของนางกุลาไป 6
พระวิจิตรจินดาและพระบิดาและพระมารดาก็ยังมีความสงสัยในนางกุลา จึงให้นาง เย็บกระทงใบตองถวาย นางกุลาทำ ไม่ได้โยนใบตองทิ้งไป โสนน้อยเรือนงามเก็บ ใบตองมาเย็บเป็นกระทงสวยงาม นางกุลาก็แย้งไปถวายพระราชบิดามารดาของ พระวิจิตรจินดา พระวิจิตรจินดาไม่อยากอภิเษกกับนางกุลาจึงขอลาพระบิดา พระมารดาไปเที่ยวทางทะเล พระบิดาพระมารดาให้นางกุลาย้อมผ้าผูกเรือ นางกุลา ก็ทำ ไม่เป็น โยนผ้าและสีทิ้ง โสนน้อยเรือนงามเก็บผ้าและสีไปย้อมได้สีงดงาม นางกุลาก็แย้งนำ ไปถวายพระบิดาพระมารดาอีก 7
พระวิจิตรจินดาจะออกเรือก็ปรากฎว่าเรือไม่เคลื่อนที่ พระวิจิตรจินดาฝากซื้อของ เรือจึงไม่เคลื่อนที่ จึงให้ทหารมาถามรายการของที่คนในวังจะฝากซื้อ ทุกคนฝาก ซื้อ แต่โสนน้อยเรือนงามอยู่ใต้ถุนถึงไม่มีใครไปถาม เรือก็ยังไม่เคลื่อนที่ พระ วิจิตรจินดาจึงให้ทหารกลับไปค้นหาคนในวังที่ยังไม่ได้ฝากซื้อของ ทหารจึงได้ไป ค้นหานางโสนน้อยเรือนงามได้ นางจึงฝากซื้อ”โสนน้อยเรือนงาม” 8
9 พระวิจิตรจินดาเดินทางไป ลมก็บันดาลให้พัดไปยังเมืองโรมวิสัยของพระบิดาของ โสนน้อยเรือนงาม พระวิจิตรจินดาซื้อของฝากได้จนครบทุกคน ยกเว้นโสนน้อย เรื่อนงาม ชาวเมืองบอกว่าโสนน้อยเรือนงามมีอยู่แต่ในวังเท่านั้น พระวิจิตรจินดา จึงเข้าไปในวังและทูลขอซื้อโสนน้อยเรือนงามไปให้นางข้าทาส พระบิดาของโสน น้อยเรือนงามทรงถามถึงรูปร่างหน้าตาของนางทาส ก็ทรงทราบว่าเป็นพระธิดา จึง มอบโสนน้อนเรือนงามให้พระวิจิตรจินดาและให้ทหารตามมาสองค
เมื่อพระวิจิตรจินดากลับถึงบ้านเมือง ทหารสองคนก็ไปทำ ความเคารพนางโสนน้อย เรือนงาม และเรือนวิเศษก็ขยายเป็นเรือนใหญ่มีข้าวของเครื่องใช้พระธิดาครบถ้วน โสนน้อยเรือนงามก็เข้าไปอยู่ในเรือนนั้น พระวิจิตรจินดาจึงแน่ใจว่าโสนน้อย เรือนงามเป็นพระราชธิดาที่รักษาตน 10
จึงจะฆ่านางกุลาแต่โสนน้อยเรือนงามขอชีวิตไว้ พระวิจิตรจินดาก็ได้อภิเษกกับ นางโสนน้อยเรือนงามและอยู่ด้วยกันมีความสุขสืบไป 11
11 ข้ข้ ข้ อ ข้ อคิคิ คิ ดคิ ด สมาชิก เกรียงกมล ประพฤติธรรม ม.112/3 พิทยุตม์ พานหาญ ม.112/17 พิชญพงษ์ ฉัตรัรตนา ม.112/23 คนดีตกน้ำ ไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ คนดี ตกอยู่ในที่คับขันอย่างไรก็ไม่เป็นอันตราย