เล่ม1 - บทที่ 1 น้ำศักดิ์สิทธิ์

เลม่ 1 กา้ วแรกแหง่ ปาฎหิ ารย์ - บทท่ี 1 การใชน้ ้ำศกั ดสิ์ ทิ ธิ์ (23,257ตวั อกั ษร)

ณ เวลา 4 ทมุ่

ตมู !!!

ภายใตท้ อ้ งฟ้ายามราตรใี นป่ าหลงั โรงเรยี นเชร็คไดเ้ กดิ ระเบดิ ขนึ้ ทำลายความเงยี บสงบ ใบหญา้ ตน้ ไมพ้ น้ื ดนิ
ตา่ งถกู ทำลาย ทบี่ รเิ วณรอบๆแรงระเบดิ ไดเ้ กดิ หลมุ ทไ่ี มไ่ ดล้ กึ มากอะไร

ภายในนัน้ มรี า่ งของเด็กหนุ่มทอี่ ายรุ าวสบิ สองปี รปู รา่ งดธู รรมดาไมไ่ ดม้ อี ะไรดโู ดดเดน่ เป็ นพเิ ศษ ผมออกสี
ดำมเี ทาปนเล็กนอ้ ยนัยตาสเี ทาเสอื้ ผา้ เต็มไปดว้ ยดนิ โคลนรา่ งกายซบู ผอมเหมอื นไมไ่ ดก้ นิ อาหารมาหลายวนั

และเด็กหนุ่มคนนัน้ คอื หลง ลหี่ ยาง

“คราวนกี้ ท็ ำไมส่ ำเร็จงัน้ รเึ นยี่ ”ความรสู ้ กึ ทอ้ แทก้ อ่ ตวั ขนึ้ เพราะนไี้ มใ่ ชค้ รัง้ แรกทไี่ มส่ ำเร็จแตอ่ าจจะเป็ นครัง้ ที่
รอ้ ยไมส่ อิ าจเป็ นพันครัง้ หรอื หมนื่ ครัง้

หลายคนคงคดิ วา่ ตวั เขามคี วามพยายาม แตม่ นั ไมใ่ ชเ่ ลยลห่ี ยางนัน้ ไรซ้ ง่ึ พรสวรรคไ์ มส่ ไิ มม่ เี ลยตา่ งหาก หนำ
ซ้ำตวั ของเขานัน้ ''ไมม่ พี ลงั วญิ ญาณ''

แลว้ ทำไมเขาถงึ เขา้ มาทเ่ี ชร็คไดน้ ะเหรอ? ถา้ ใหพ้ ดู คงเกยี่ วกบั ตวั เขาทถี่ กู ผอู ้ าวโุ สทา่ นหนง่ึ รับมา จะบอกวา่
ใชเ้ สน้ สายกไ็ ด…้

แตถ่ งึ แบบนัน้ มนั กไ็ มใ่ ชเ้ รอ่ื งดสี ำหรับเขาสกั เทา่ ไร เมอ่ื ขา่ วทว่ี า่ มเี ด็กทไ่ี มม่ พี ลงั วญิ ญาณเขา้ มาในโรงเรยี น
แบบหนา้ ตาเฉย แถมผา่ นการทดสอบอยา่ งงา่ ยดายดว้ ยตวั ของผอู ้ าวโุ สทา่ นนัน้ ชว่ ย

และนับแตน่ ัน้ ในแตล่ ะวนั ทกุ วนั ทกุ คำดถู กู ทม่ี มี ากขน้ึ เรอ่ื ยๆ การกลน่ั แกลง้ และการหยง่ั เชงิ ทร่ี นุ แรงมที กุ วนั
ไมข่ าดหาย แตถ่ งึ จะเป็ นแบบนัน้ เขากไ็ มไ่ ดโ้ กรธหรอื อะไรหรอกนะ

ถา้ จะใหเ้ ขาคดิ ในมมุ ของคนอน่ื หรอื คนทพ่ี ยายามเขา้ มาในโรงเรยี นนจ้ี รงิ ๆ ถา้ ไดย้ นิ วา่ จๆู่ กม็ คี นทเี่ ขา้ มาใน
โรงเรยี นนแี้ บบไมต่ อ้ งทดสอบใดๆ กค็ งจะรสู ้ กึ ไมย่ ตุ ธิ รรมนัน้ แหละ

เพราะการทคี่ นไมม่ พี ลงั วญิ ญาณอยา่ งเขาเขา้ มาเรยี นทเี่ ชร็คโรงเรยี นระดบั ตำนานได ้ มนั กค็ งน่ามนั่ ใสจ่ รงิ
แหละ

เขารดู ้ วี า่ การทเ่ี ขายงั อยทู่ น่ี ไ้ี ดไ้ มใ่ ชเ้ พราะพลงั หรอื ความพยายามของเขา แตเ่ ป็ นทผ่ี อู ้ าวโุ สทา่ นนัน้ เป็ นคน
ชว่ ยเอาไว ้ นัน้ จงึ เป็ นทม่ี าวา่ ทำไมลหี่ ยางถงึ อยไู่ ดส้ องปี

"คงตอ้ งเตรยี มตวั ไปเรยี นพรงุ ้ นแ้ี ลว้ สนิ ะ..."

ลห่ี ยางจอ้ งมองมอื ของตวั เองทตี่ า่ งเต็มไปดว้ ยบาดแผลมเี ลอื ดไหลออกมาเล็กนอ้ ย แลว้ นัน้ กท็ ำใหก้ าร
แสดงออกของเขากลายเป็ นใบหนา้ ทป่ี รากกฎรอยยม้ิ อนั ขมขนื่

'เหอ้ ~จะเป็ นแบบนไ้ี ปอกี นานแคไ่ หนกนั นะ… กลบั ดกี วา่ '

แลว้ สง่ิ ทร่ี ะเบดิ ไปกอ่ นหนา้ นกี ค็ อื วญิ ญาณยทุ ธของเขาเอง 'ลกู แกว้ '

ทเ่ี ป็ นเป็ นเพยี งแคท่ รงกลมโปรง่ ใสขนาดใหญก่ วา่ ลกู บอลประมาณหนงึ่ ไมม่ อี ะไรเลย มนั ทำไดเ้ พยี งแค่
ระเบดิ เทา่ นัน้ เมอ่ื ไปแตะกบั อะไรเขา้

ซง่ึ มนั กด็ แี หละแตล่ หี่ ยางไมส่ ามารถทจี่ ะควบคมุ ทศิ ทางและความแรงไดจ้ งึ ทำใหโ้ ดนตวั ของลหี่ ยางไปดว้ ย
และทแ่ี ยก่ วา่ นัน้ มนั ทำทา่ นไ้ี ดเ้ พยี งแคว่ นั ละครัง้

ถงึ ในตอนแรกไอเ้ รอ่ื งวญิ ญาณยทุ ธของเขาจะเป็ นทส่ี นใจสกั พักหนง่ึ กเ็ ถอะ แตก่ เ็ ทา่ นัน้ แหละ พอผา่ นไปสกั
พักและรคู ้ วามสามารถของเขาทงั้ หมดแลว้ ความสนใจในตอนแรกกห็ มดไปโดยปรยิ าย

ขา้ ไมไ่ ดท้ ำอะไรผดิ ไปใขม้ ยั้ ? ขา้ เลอื กเดนิ ถกู ทางใชม้ ยั้ ? คงมสี กั วนั ทข่ี า้ จะเฉดิ ฉายใชร้ ไึ หม? ทกุ วนั ยงิ่ นาน
เขา้ คำถามมากมายทซี่ ้ำเตมิ ตวั เองเรมิ่ มมี ากขน้ึ

-"'ทำใหมไมล่ องพยายามอยา่ งใหถ้ งึ ทสี่ ดุ ละ''

แตพ่ อลห่ี ยางเรมิ่ ถอดใจคำๆนก้ี โ็ ผรข่ นึ้ มาเสมอื นเป็ นเครอ่ื งเตอ่ื นใจทปี่ ่ ขู องลหี่ ยางเคยพดู ไวต้ ง่ั แตเ่ ขายงั เด็ก

ทงั้ คำสบประมาทการกลนั้ แกลง้ ตา่ งๆนาๆ เขากล็ ว้ นปลอ่ ยผา่ นไป ทำไดแ้ คย่ มิ้ รับแลว้ กม้ หนา้ เป็ นแบบนท้ี กุ ๆ
วนั แมป้ ัจจบุ นั จะนอ้ ยลงแลว้ กเ็ ถอะ

ไมใ่ ชว้ า่ ตวั ของเขาไมร่ วู ้ า่ ตอ่ ใหพ้ ยายามสกั แคใ่ หนกค็ งจะไมม่ วี นั ไดข้ น้ึ ไปเหยยี บแสงและไมไ่ ดเ้ ป็ นคนที่

ภาคภมู ใิ จอยา่ งทที่ า่ นป่ คู าดหวงั

ไมไ่ ดแ้ ตง่ งานกบั หญงิ งาม ไมไ่ ดร้ ำรวยลน้ ฟ้า ไมม่ ใี ครทจี่ ะมาเหลยี วแล ไมไ่ ดม้ รี ปู รา่ งหนา้ ตาทหี่ ลอ่ เหลา ไม่
ไดท้ ำตามสญั ญาทใ่ี หใ้ วก้ บั ป่ ไู ดส้ ำเร็จ ทกุ สงิ่ ทกุ อยา่ งนัน้ ลห่ี ยางรตู ้ วั ดที สี่ ดุ ...

“วนั นก้ี ล็ ม้ เหลวอกี ตามเคย”ตวั ของลห่ี ยางคอ่ ยๆลกุ ขนึ้ แลว้ เดนิ กลบั ไปทหี่ อ่ ของโรงเรยี นภายนอกดว้ ยสภาพ
ทเ่ี นอ้ื ตวั มอมแมม

“เหอ้ ~พอเห็นแบบนก้ี ร็ สู ้ กึ นอ้ ยใจนดิ ๆแฮะ ทงั้ ทห่ี นงึ่ ปีกอ่ นพวกเรายงั มฝี ี มอื พอๆกนั แทๆ้ อวฮ่ี า่ วป่ านเ้ี จา้ คงไป
ไกลเกนิ กวา่ ทข่ี า้ จะตามทนั แลว้ สนิ ะ”

จะเรยี กวา่ เพอ่ื นไดร้ ปึ ่ าวนะ?เคยเรยี นดว้ ยกนั ชว่ งปีหนง่ึ จากนัน้ กไ็ มไ่ ดค้ ยุ กนั อกี เลย แตม่ นั กช็ ว่ ยกระตนุ ้ เขาได ้
ดเี หมอื นกนั ดว้ ยเพราะเจา้ ตวั มอี ดตี ทค่ี ลา้ ยกบั ตวั เองละมงั้ แลว้ พลงั วญิ ญานกน็ อ้ ย...

ตอนนัน้ เขาไมผ่ า่ นการเลอ่ื นชนั้ เป็ นปีสอง แลว้ ยงั คงอยปู่ ีหนงึ่ นัน้ จงึ เป็ นเหตใุ หเ้ พอื่ นรนุ่ เดยี วกนั กบั เขานำหนา้
ไปกอ่ นแลว้ แตใ่ นวนั เดยี วกนั กบั วนั ทเ่ี ปิดภาคเรยี นใหม่ กเ็ ป็ นวนั ทเี่ ขาไดพ้ บกบั อวฮี่ า่ วนัน้ เเหละ

พอเขาไดย้ นิ วา่ เจา้ ตวั กถ็ กู แนะนำมาเหมอื นกบั เขา ตามตรงตอนนัน้ เขาดใี จสดุ เลยละ่ ทม่ี คี นเหมอื นกบั เขาสกั
ที

แถมยงั มคี วามพยายามอยา่ งแรงกลา้ เรยี กไดว้ า่ อวฮี่ า่ ว นัน้ มอี ะไรหลายๆอยา่ งทเ่ี หมอื นกบั ตวั ของลหี่ ยางอยู่
เหมอื นกนั เลยทำใหท้ งั้ สองสนทิ กนั ไดอ้ ยา่ งรวดเร็ว

แตก่ อ็ ยา่ งทพี่ ดู จากนัน้ เขากไ็ มไ่ ดค้ ยุ กบั พวกอวฮ่ี า่ วอกี เลยตงั้ แตท่ อ่ี วฮี่ า่ วเรมิ่ สปิรติ ฟิวชน่ั กบั หวางตง นับจาก
นัน้ ระยะหา่ งกย็ ง่ิ มากขนึ้ พอตวั ของลห่ี ยางไดข้ า่ ววา่ อวฮี่ า่ วเป็ นศษิ ยเ์ อกของสาขาสปิรติ เวพพอ่ น

แลว้ ยงั มขี า่ วลอื อกี วา่ เจา้ ตวั เอาชนะสตั วว์ ญิ ญานรอ้ ยปีดว้ ยวงแหวนแสนปีแลว้ ยงั มแี กน่ แทน้ ้ำแข็งอกี และยงั
เป็ นคนแรกของประวตั ศิ าสตรโ์ รงเรยี นเชร็คทอี่ ยใู่ นทงั้ สาขาสปิรติ เวพพอ่ นกบั กลมุ่ หวหู่ าน

กน็ ะจะถกู ลมื กไ็ มแ่ ปลก...คนออ่ นแออยา่ งเขาจะทำอะไรได ้ อยา่ งมากกแ็ คน่ ับวนั โดนไลอ่ อกจากสถาบนั
ละมงั้

แลว้ ดว้ ยเหตทุ ก่ี ลา่ วมาขา้ งตน้ ถงึ แมล้ หี่ ยางจะรสู ้ กึ ยนิ ดกี บั ตวั ของอวฮี่ า่ วตวั แตใ่ นใจลกึ ๆกร็ สู ้ กึ อจิ ฉาอยา่ งชว่ ย
ไมไ่ ด ้

กแ็ บบวา่ ทงั้ ๆทตี่ อนแรกตวั ของหวฮ่ี า่ วและลหี่ ยางมพี ลงั ทเี่ ทา่ ๆกนั แตอ่ ยดู่ ๆี กโ็ ดนทงิ้ หา่ งไปไกลแบบตอ่ ให ้
ตายยงั ไงกต็ ามไมท่ นั

จะเรยี กไดว้ า่ เขาขอี้ จิ ฉากไ็ ด ้ แตท่ ำไงไดค้ นเรากต็ า่ งเปลยี่ นแปลงกไ็ ดท้ งั้ นัน้ อยา่ งนอ้ ยๆเขากอ็ ยากจะทำ
อะไรสกั อยา่ งไมใ่ ชเ่ พอ่ื โรงเรยี นน้ี แตเ่ พอื่ คณุ ป่ ขู องเขา

'ขา้ คงทำใหท้ า่ นผดิ หวงั มากใชไ้ หม...ทา่ นป่ 'ู

มมุ มองของหลงลห่ี ยาง :

'ตกึ ตกึ ตกึ ' ในระหวา่ งทต่ี วั ผมคดิ อะไรไปเรอื่ ยเป่ือยนัน้ ตวั ผมกเ็ ดนิ มาถงึ หนา้ หอ้ งตวั เองซะแลว้ แตด่ ว้ ยความ
เคยชนิ้ ผมจงึ ยนื มอื ไปเคาะประตทู งั้ ๆทข่ี า้ งใหนมนั ไมม่ คี นอยู่ จงึ ไดแ้ ตห่ วั เราะเลน่ ๆเพอ่ื แกเ้ ขนิ

'แอด~' เสยี งเปิดประตดู งั ขน้ึ หลงั จากทผ่ี มเปิดประตขู า้ งในนัน้ ไมไ่ ดต้ กแตง่ อะไรมากมายมเี พยี งแคข่ องใช ้
สำหรับการเรยี นกบั สองเตยี งนอนทอี่ ยตู่ รงขา้ มกนั และมหี นา้ ตา่ งบานเดยี วตรงขา้ มกบั ประตู

'ตกึ ตกึ ตกึ ' ความสงบนัน้ กอ่ ใหเ้ กดิ เสยี งจากการเดนิ ทด่ี งั จนไดย้ นิ ไปทว่ั หอ้ ง แสงจากพระจันทรท์ สี่ าดสอ่ ง
ผา่ นหนา้ ตา่ งภายใตค้ วามมดื มดิ ตวั ผมทร่ี สู ้ กึ ไดเ้ พยี งความเปลา่ ในจติ ใจยนื ดแู สงจากพระจันทรท์ ค่ี นื นเ้ี ต็ม
ดวงอยา่ งน่าแปลกใจ

มมุ มองบคุ คลทสี่ าม :

ขา้ ทำอะไรผดิ ไปรปึ ่ าวนะ…

{ยนื ยนั }

หะ่ ?!

[กำลงั ตดิ ตง้ั ระบบ เนอื่ งดว้ ยเพลเยอรไ์ ดม้ าถงึ ขอ้ กำหนดทผี่ สู้ รา้ งไดต้ ง้ั ไวแ้ ลว้ ]…. !!! ดว้ ยการปรากฏ
ตวั ของตน้ เสยี งเย็นชา ทำใหเ้ ขาตอนนหี่ นั ไปทวั่ หอ้ งเพอื่ หาตน้ ตอของเสยี ง

'เมอื่ กอี้ ะไร?...'

“เหมอื นเมอ่ื กขี้ า้ ไดย้ นิ เสยี งของผหู ้ ญงิ หะ่ หะ่ ...ไมม่ า้ ง” ลห่ี ยางหวั เราะกอ่ นจะเปลย่ี นเสอื้ ผา้ เพอ่ื เตรยี มทจ่ี ะ
นอน

'ตบุ ้ ' ลม้ ลงบนเตยี ง

25%

สองปีทเ่ี ขาอยโู่ รงเรยี นน.ี้ ..สองปีทแี่ สนทรมาน 'บางทถี า้ ขา้ ออกจากโรงเรยี นนี้ ขา้ อาจจะปลกี ตวั ออกมาใช ้
ชวี ติ คนเดยี ว กำไรหน่อยกอ็ าจจะเจอเนอ้ื คแู่ ลว้ กแ็ ตง่ งานมลี กู ดว้ ยกนั …'

"ชา่ งคดิ จรงิ ๆเลย รสู ้ กึ วา่ ขา้ แกล่ งเลยแฮะ"

ระหวา่ งทลี่ หี่ ยางกม้ หนา้ คดิ อะไรเพลนิ ๆ กม็ แี สงสวา่ งวาบปรากฏออกมาตรงหนา้ เขา มนั มรี ปู รา่ งเป็ นงตู วั สี
ขาวเผอื ก ตาสเี หลอื งยาวราวแคส่ สี่ บิ หา้ สบิ เซนตเิ มตร

45%

เขาจอ้ งมองมนั นัน้ อยา่ งอบอนุ่ เจา้ งนู ัน้ เหมอื นจะรับรถู ้ งึ ความรสู ้ กึ ของลห่ี ยางมนั ไดพ้ ยายามทจี่ ะปลอบ
ลห่ี ยาง “หา้ ๆ เจา้ กย็ งั คงเขาใจความรสู ้ กึ ขา้ เหมอื นเดมิ เลยนะหลนิ ๆ”

แตไ่ มท่ นั ไร เขากร็ สู ้ กึ รอ้ นไปทงั้ ตวั อตั ราการเตน้ ของหวั ใจกเ็ ร็วขนึ้ แบบฉับพลนั ในขณะทเ่ี ขาเอามอื ไปกมุ ท่ี
หวั ใจ หลนิ ๆกห็ ายไปแลว้

'นขี้ า้ เป็ นอะไร? เกดิ อะไรขน้ึ ?'

ลหี่ ยางหายใจแรงพรอ้ มๆกบั แสดงสหี นา้ ทท่ี รมาน เพราะตอนนคี้ วามรสู ้ กึ บา้ งอยา่ ง แสบรอ้ น...หนาวเย็น...
เจ็บปวด...มนึ เมา…และตนื่ เตน้

กำลงั ผดุ ขน้ึ มาจากภายใตจ้ ติ ใจและรา่ งกาย

66%

อยา่ งกบั วา่ ...

เขาลกุ ขน้ึ จากเตยี งสายตาทตี่ อนแรกทอ่ แท ้ แตบ่ ดั นม้ี นั ไดก้ ลายเป็ นความมงุ่ มนั่ อยา่ งแรงกลา้ เดนิ ไปเปิด
หนา้ ตา่ งจอ้ งมองไปทท่ี อ้ งฟ้ายามราตรี

89%

“แตข่ า้ จะขอสาบานตอ่ หนา้ ฟ้าดนิ แมโ้ ชคชะตาจะเลน่ ตลกกบั ขา้ หรอื สวรรคจ์ ะทอดทง้ิ ขา้ ง ขา้ ลห่ี ยางจะ
กลายเป็ นผแู ้ ข็งแกรง่ ทส่ี ดุ !!!”

สามารถยกโลกไดท้ งั้ ใบ...

100% [การเรมิ่ ตน้ เสร็จสมบรู ณ]์ !!! เสยี งเย็นชาคลา้ ยผหู ้ ญงิ ปรากกฎขนึ้ อกี ครัง้ ทแี รกเขาคดิ วา่ หฟู าดแต่
ครัง้ นเ้ี ขาแน่ใจวา่ มนั ไมใ่ ชเ้ พยี งแคไ่ ดย้ นิ ไปเอง

ลหี่ ยางพยายามสงบสตอิ ารมณแ์ ลว้ ถามออกไป “เจา้ เป็ นใคร!?”แตส่ งิ่ ทไ่ี ดร้ ับกลบั มามเี พยี งความเงยี บ กอ่ น
จะ...

[เรม่ิ ตน้ ดำเนนิ ตามคำสง่ั - ขอ้ ผกู มดั ชว่ งแรกถกู ปลด]
[ออก...จะเรม่ิ ตน้ ในการซงิ คผ์ สานเลยหรอื ไม?่ ]
[ตกลง/ปฎเิ สธ]

หนา้ จอสฟี ้าขนาดทใ่ี หญก่ วา่ กระดาษเอ-สสี่ องสามเทา่ ปรากกฎตอ่ หนา้ ลหี่ ยางพรอ้ มกบั ขอ้ ความตามทเ่ี สยี ง
ไดป้ ระกาศออกมา 'นม้ี นั อะไรกนั ?'

ตอนนัน้ ลห่ี ยางคดิ ทจ่ี ะปฎเิ สธ แตต่ อ่ มาลห่ี ยางกลบั ฉุดคดิ ขนึ้ ได ้ นอี้ าจจะเป็ นโอกาศสดุ ทา้ ยของเขาแลว้ รเึ ป
ลา่ ?

แลว้ ถงึ เขาจะยอมรับไปกไ็ มม่ ไี รจะเสยี น้ี ลห่ี ยางกลนื น้ำลายพรอ้ มกบั มอื ทคี่ อ่ ยๆยกขน้ึ ไปกดที่ "ยอมรับ"

[ไดร้ บั การยนื ยนั จากผใู้ ชค้ นปจั จบุ นั ...เตรยี มสง่ ] [มอบอำนาจอภสิ ทิ ธท์ิ าง "ระบบ" ]

อกึ !

'นมี้ นั อะไรจๆู่ ตวั กห็ นักขนึ้ รา่ งกายกเ็ จ็บทงั้ ตวั ไปหมด' อา้ กกกก!!! เสยี ดกรดี รอ้ งของลหี่ ยางดงั ไปทวั่ หอ้ ง
เลอื ดทใ่ี หลอ่ อกจากมมุ ปากตาหแู ละจมกู

ความเจ็บปวดนัน้ นับวา่ มหาสารอยา่ งมากไมเ่ พยี งแตส่ รา้ งความเจ็บทงั้ รา่ งกายแตย่ งั รวมไปถงึ จติ ใจถา้ เป็ นคน
อน่ื คงตายไมก่ ส็ ลบไปแลว้ แตล่ หี่ ยางนัน้ ไมใ่ ช ้ภายในจติ ใจของลห่ี ยางนัน้ ลกุ เป็ นไฟ

"ขา้ ปราถนาทจี่ ะแข็งแกรง่ ขน้ึ !"

ไมว่ า่ จะเป็ นทงั้ คำดถู กู ไมว่ า่ จะตอ้ งทนเห็นผเู ้ ป็ นป่ เู อาตวั มาปกป่ องจากอสรู จนตวั ตาย หรอื แมก้ ระทงัั้ การตอ้ ง
ทนเห็นคนรักตายตอ่ หนา้ ถงึ สองครัง้ ความเจ็บปวดทไ่ี ดร้ ับตอนนมี้ นั ยงั นอ้ ยตอ่ คนทช่ี อ่ื หลง ลห่ี ยางดว้ ยซ้ำ

"ขา้ มสี ญั ญาณทต่ี อ้ งรักษาเอาไว!้ "

'ตงิ๊ '
[กระบวนการถา่ ยโอนเสร็จสนิ้ - ยนิ ดตี อนรบั ]

["เพลเยอร"์ ]

ความเจ็บทงั้ หมดไดห้ ายไปเหมอื นเมอ่ื กเ่ี ป็ นเรอ่ื งโกหก “ฮา่ ๆ จบซกั ทซี นิ ะ” 'ตบุ ' ลห่ี ยางไดส้ ลบไปทพี่ น้ื ทงั่
อยา่ งงัน้ โดยเกดิ ครน่ื พลงั สฟี ้าปนดำทร่ี อมรอบตวั ของลหี่ ยาง จากนัน้ กห็ ายไป

1 ชว่ั โมงตอ่ มา

“อมื ~ อกึ ”เปลอื กตาของลห่ี ยางคอ่ ยๆเปิดขน้ึ "เกดิ อะไรขนึ้ ?" ดว้ ยการทพี่ งึ่ ตน่ื ทำใหส้ ตยิ งั ไมค่ อ่ ยตน่ื ตวั
ซะเทา่ ไร

ตวั เขาคอ่ ยๆลกุ ขน้ึ เดนิ ไปทางลมลอดผา่ นลหี่ ยางมองออกไปทนี่ อกหนา้ ตา่ งกพ็ บวา่ นเ้ี ป็ นเวลากลางคนื อยไู่ ม่
ตา่ งจากตอนแรก

ยงั โชคดที หี่ อพักนมี้ นั อยคู่ อ่ นขา้ งไกลจากตวั ของโรงเรยี นกเ็ ลยไมม่ ใี ครมากนั เลยสกั คนเดยี ว'ถงึ แมห้ อพักจะ
ดรู กไปบา้ งแตอ่ ยา่ งนอ้ ยทนี่ มี้ งั กส็ งบนะๆ

แลว้ กไ็ อข้ า่ วลอื เรอื่ งผนี ก้ี โ็ กหกทงั้ เพอยมู่ าเป็ นปีแลว้ ไมเ่ คยเจอสกั ครัง้ 'เอ!๋ หรอื ทเี่ ราไดย้ นิ เมอื่ คนื จะเป็ นผี
ตามขา่ วลอื นะ'

“ไอทเี่ รยี ก วา่ อะไรนะ...ออ๋ ! ระบบ”

ตง๋ิ !!! “จอสฟี ้าลอยได?้ ”ทนั ทที ห่ี นา้ จอสฟี ้าออกมากส็ รา้ งความตกใจใหก้ บั ลหี่ ยางแตส่ งิ่ ทห่ี นา้ ตกใจยงิ่ กวา่

คอื ในนัน้ มชี อื่ เขาอยดู่ ว้ ย พรอ้ บกบั รายละเอยี ดตา่ งๆทเ่ี กย่ี วกบั เขาพรอ้ มคำกำกบั วา่ คา่ สถานะ
_____________________________________
คา่ สถานะ v.1 [ศลิ าววิ ฒั นาการ0/10]

ชอื่ : หลง ลหี่ ยาง                  พลงั จติ : 10

อาชพี : นักเรยี น{0/100}       อภสิ ทิ ธคิ์ วบคมุ : 1

ฉายา : ไมม่  ี        . อายุ : 12 ปี

_____________________________________

วญิ ญาณยทุ ธ : ลกู แกว้

ความเหนอื่ ยลา้ : 56

_____________________________________

ทกั ษะตดิ ตวั :

➡️ทกั ษะใชง้ าน :

ชอ่ งเกบ็ ของ                                          เงนิ : 0
_____________________________________

"เหวอ!"ลหี่ ยางกลง้ิ ตกเตยี งทนั ทเี มอื่ เห็นหนา้ จอสฟี ้าลอยอยตู่ รงหนา้ แตม่ นั กไ็ ดต้ ามมาหยตู่ รงหนา้ ล่ี
หยางเหมอื นเดมิ ดงั นัน้ เขาจงึ ลองแตะทหี่ นา้ จอมนั ทหี นง่ึ

"นมี้ นั คอ่ นขา้ ง...สดุ ยอดเลย...ใหค้ วามรสู ้ กึ นุ่มบางครัง้ กแ็ ข็ง แลว้ ถา้ หากเรยี กหนา้ จอนอี้ อกมาตอ่ หนา้ คนอน่ื
พวกเขาจะเห็นไดร้ ปึ ่ าวนะ?"

จากนัน้ ลหี่ ยางจงึ ลกุ ขนึ้ จัดทา่ ใหเ้ รยี บรอ้ ย ตอนนเี้ ขาตอ้ งการรคู ้ วามสามารถของเจา้ หนา้ จอสฟี ้าเป็ นอนั ดบั
แรกสดุ เพอ่ื ใหค้ นุ ้ ชนิ กบั สงิ่ ทเ่ี รยี กวา่ ระบบมากทส่ี ดุ

…

"เอาละ่ คงประมาณนส้ี นิ ะ"

ผา่ นไปนานหลายนาที เขาไดล้ องอะไรหลายๆอยา่ งในการทดสอบสงิ่ ทเ่ี รยี กวา่ ระบบทงั้ การหยบิ ดนิ สอแลว้
ใสเ่ ขา้ ไปในชอ่ งเกบ็ ของหรอื ลองของทใี่ หญก่ วา่ ยดั เขา้ ไป

ผลคอื ไดท้ งั้ หมด เขาสงั เกตอกี วา่ เวลาเปิดหนา้ จอชอ่ งเกบ็ แลว้ เอาพวกของอะไรตา่ งๆสมั ผัสกบั หนา้ ตา่ งชอ่ ง
เกบ็ ของมนั กจ็ ะหายไปในทนั ทแี ลวั าบเขา้ ไปอยใู่ นชอ่ งเกบ็ ของ

ซง่ึ มนั กท็ ำลห่ี ยางไมร่ ถู ้ งึ ขดี จำกดั ของมนั วา่ มเี ทา่ ไรหรอื ใสพ่ วกของทใ่ี หญก่ วา่ นเ้ี ชน่ สตั วว์ ญิ ญาณไดร้ ปึ ่ าว?

ตอ่ ไปอกี ขอ้ สงั เกตหนง่ึ คอื เขาไมจ่ ำเป็ นทจ่ี ะตอ้ งเปิดหนา้ ตา่ งชอ่ งเกบ็ ของแลว้ หยบิ เอาของชนิ้ นัน้ ออกมา
แตเ่ ขาสามารถนกึ ถงึ ของชนิ้ นัน้ หรอื พดู ชอื่ มนั กจ็ ะออกมาใหเ้ ลย

ซง่ึ กเ็ ป็ นผลดกี บั เขามากถา้ มคี นมาเห็นตอนทล่ี หี่ ยางกำลงั หยบิ ของแลว้ ละก็ คงนกึ วา่ เขาเป็ นบา้ แน่นอน คดิ ดู
ถา้ เขาทำถา้ หยบิ อะไรจากอากาศคงเป็ นอะไรทนี่ ่าอายสดุ ๆ

แตก่ ย็ กเวน้ เงนิ ของลห่ี ยางเวลาทใ่ี สล่ งไปมนั จะไปเพมิ่ ตรงชอ่ งเงนิ แทน ซง่ึ ตอนนเ้ี ขาม1ี 00,000กวา่ เหรยี ญ
ทอง ถามวา่ ทำไมถงึ เยอะกเ็ ขาขโมยมนั มาจากตระกลู ของตวั เองไงละ่

เขาเลยจับเอาเหรยี ญทงั้ หมดทซี่ อ่ นเอาไวย้ ดั เขา้ ไปทงั้ หมดในระบบทนั ที ดว้ ยทว่ี า่ เขาไมม่ พี วกบตั รเงนิ หรอื
แหวนเกบ็ ของ จงึ จะตอ้ งเอามาซอ่ นแบบนเ้ี นย่ี แหละ

แตพ่ อมเี จา้ ระบบเขากห็ ายกงั วลจากพวกหวั ขโมยทนั ที พกเงนิ จำนวนมหาศาลไปไหนมาไหนไดโ้ ดยทไี่ ม่
ตอ้ งหนักตวั แถมสบายใจอกี ตงั้ หาก

ตอ่ มาเขาไดส้ ำรวจทกุ อยา่ งทเ่ี ขยี นไวอ้ ยตู่ รงหนา้ ระบบแลว้ ไมค่ อ่ ยมอี นั ไหนทตี่ ดิ ใจเขามากนักสกั เทา่ ไร ถงึ
แมจ้ ะมศี พั ทบ์ างอยา่ งทเ่ี ขาไมเ่ คยเจอ
อยา่ งเชน่ คำวา่ เพลเยอร.์ ..

แตส่ ดุ ทา้ ยกส็ ามารถตคี วามออกมาไดล้ ะ่ น่ะโชคดที ม่ี กี ลอ้ งขอ้ ความจดหมายออกมาอธบิ ายวา่ ระบบและเพล
เยอรค์ อื อะไร

ตอ่ ไปสดุ ทา้ ยคอื ศลิ าววิ ฒั นาการ อนั นล้ี ห่ี ยางไมร่ จู ้ รงิ ๆวา่ คอื อะไร อกี อยา่ งตวั เขาเองกม็ น่ั ใจดว้ ยน่ะวา่ ตงั้ แต่
เขา้ เชร็คลหี่ ยางกอ็ า่ นหนังสอื มาเยอะพอตวั

แตไ่ มเ่ คยไดย้ นิ ไอค้ ำวา่ 'ศลิ าววิ ฒั นาการ'เลยจะมกี แ็ ตช่ อื่ ทใ่ี กลเ้ คยี งอยา่ งเชน่ พวกขอ่ื สมนุ ไพร

'สงสยั ตอ้ งหาเวลาไปถามอาจารยห์ วาง จรงิ สสิ ง่ ไปทางจดหมายกไ็ ดน้ นี่ า' วา่ แลว้ เขากไ็ ปเขยี นขอ้ ความใน
จดหมายแลว้ ใสล่ งในซองสขี าว

อมื ~ขา้ จัดการไปหลายเรอื่ งแลว้ แตเ่ หมอื นขา้ จะลมื อะไรบา้ งอยา่ ง...

"เดย่ี วนะ! แลว้ หลนิ ๆละ่ "ทำทา่ ทรี อ้ นลน้ ใจแลว้ มองรอบหอ้ ง จๆู่ กม็ แี สงสวา่ งวาบปรากฏตรงหนา้ ลหี่ ยางไม่
นานกป็ รากฏสตั วเ์ ลอ้ื ยคลานคลา้ ยงตู วั สขี าวออกมา

หลนิ ๆพงุ่ เขา้ มาเลยี หนา้ ลหี่ ยางแบบน่าเอ็นดแู ลว้ สง่ เสยี งน่ารัก ทำเอาหวั ใจเขาชน่ื บานทนั ท.ี ..ต๊งิ !

[การสง่ มอบเสร็จสน้ิ คณุ ไดร้ บั แพ็คเกจเรมิ่ ตน้ คณุ ตอ้ งการทจี่ ะเปิ ด?]
(ตกลง/ปฎเิ สธ)

ลหี่ ยางตอบตกลงทนั ที ไมน่ านรายการสงิ่ ของตา่ งๆกโ็ ผร่ ออกมาตรงหนา้ เขา

[คณุ ไดร้ บั ไอเท็มทกั ษะดงั ตอ่ ไปนี้ :]
[ทา่ นไดร้ บั เอฟเฟกตจ์ ากระบบพลงั ในการตรวจสอบทกุ สง่ิ "ประเมนิ " มผี ลใชถ้ าวร]
[ทา่ นไดร้ บั ทกั ษะการควบคมุ น้ำศกั ดสิ์ ทิ ธขิ์ น้ั พนื้ ฐาน]
[ทา่ นไดร้ บั กลอ่ งสมุ่ ทกั ษะระดบั สงู A-S]
[ไอเท็มทวั้ หมดตะถกู สง่ ไปยงั ชอ่ งเก็บของ]

จากนัน้ หนา้ จอทแี่ สดงถงึ ชอ่ งเกบ็ ของกข็ นึ้ ออกมาขา้ งในชอ่ งแตช่ อ่ งนัน้ มไี อเท็มทลี่ ห่ี ยางเคยมที งั้ หมดเกบ็
ไว ้ 'ตง้ิ '

[คณุ ตอ้ งการทจี่ ะเรยี นรกู้ ารควบคมุ และการใชง้ านน้ำศกั ดสิ์ ทิ ธห์ิ รอื ไม?่ ]
(ตกลง/ปฎเิ สธ)

'หมื ? น้ำศกั ดสิ์ ทิ ธห์ิ รอื วา่ เจา้ ระบบจะทำใหข้ า้ ใชธ้ าตนุ ้ำไดง้ ัน้ เหรอ?' "ตกลง!" ภายในเวลานัน้ ลหี่ ยางเหมอื น
รสู ้ กึ จะสลบไปไดท้ กุ เวลา เพราะมภี าพฉายอะไรบา้ งอยา่ งเขา้ มาในหวั

อกึ อา๊ กกก!

[กระบวนการนจี้ ะทำใหส้ มองทำงานอยา่ งหนกั กบั ขอ้ มลู ใหม่ จะสง่ ผลใหร้ า่ งกายไดร้ บั ความ
เจ็บปวดดงั นนั้ เพอื่ ความปลอดภยั ของเพลเยอร์ ขอแนะนำใหฉ้ ดี ยาสลบ]

'เอาเลย! ขา้ ตอ้ งการ!!"

[ดำเนนิ การฉดี ยาสลบ]

ลหี่ ยางยงั ฟังคำพดู ไมท่ นั เสร็จกส็ ลบไปเสยี แลว้ ทา่ มกลางดวงจันทรท์ สี่ วยงามกบั หนา้ ตา่ งทเี่ ปิดไวจ้ นลมเขา้
มา ภายนอกนัน้ มนี ้ำสฟี ้าเรอื่ งแสงลอยอยทู่ ว่ั รา่ งของลห่ี ยางจากนัน้ มนั ไดเ้ ขา้ ไปในรา่ งกายของลหี่ ยาง

…

8 ชว่ั โมงผา่ นไป

[เสร็จสนิ้ การเชอ่ื มตอ่ และสง่ ตอ่ เสร็จสมบรู ณ]์

[ดำเนนิ การถอนยาสลบ]

ในหอ้ งของลหี่ ยางตอนนเี้ ขาเรมิ่ ทจ่ี ะขยบั ตวั แลว้ "อมื ~" ลหี่ ยางลมื ตาขน้ึ มาแลว้ คอ่ ยๆยนั ตวั เองขน้ึ ความรสู ้ กึ
แรกทเี่ ขารสู ้ กึ "สบายตวั "

ใชล้ หี่ ยางตอนนร้ี สู ้ กึ สบายตวั เป็ นอยา่ งมากแบบทวี่ า่ ไมเ่ คยเป็ นมากอ่ นในชวี ติ "นมี้ นั ...คอื ผลจากน้ำศกั ดส์ิ ทิ ธ์ิ
งัน้ เหรอ?"ลหี่ ยางลองใชน้ ้ำศกั ดส์ิ ทิ ธทิ์ เี่ ขาไดร้ ับมา

น้ำสนี ้ำเงนิ เขม้ เรมิ่ ออกมาจากมอื 'คมุ ยากนดิ หน่อย แตว่ า่ ..'

"เพยี งเทา่ นฉ้ี ันกจ็ ะไมต่ อ้ งเป็ นขยะเเลว้ !!"ยกมอื ขนึ้ แลว้ กระโดดอยา่ งมคี วามสขุ 'ต๊งิ '

[การควบคมุ น้ำศกั ดส์ิ ทิ ธ์ิ เลเวลในปจั จบุ นั : LV.1 (0.1/100) คณุ ภาพ - ต่ำ]

“อกึ !” ลหี่ ยางกมุ หวั ตวั เองดว้ ยสหี นา้ เจ็บปวด'อก่ั !' “ปวดหวั ”ลห่ี ยางหลงั จากลกุ จากพนื้ ไดแ้ ลว้ กร็ บี ไปหอ้ งน้ำ
ทนั ที

แหวก~ ของเหลวทไ่ี มน่ ่ามองไดอ้ อกมาจากปากของลห่ี ยางในจำนวนมหาศาล

'สงสยั ตอ้ งลา้ งหอ้ งน้ำใหมแ่ ลว้ สนิ ่ะ'ลหี่ ยางทำหนา้ เหนอ่ื ยใจกอ่ นทจี่ ะสงั เกตเห็นตวั เองผา่ นทางกระจก ซง่ึ
ทำใหเ้ ขาแสดงทา่ ทปี ระหลาดใจทนั ที

ผวิ ทขี่ าวเนยี นขนึ้ รา่ งกายทไี่ มไ่ ดด้ ผู อมแหง้ แตด่ มู เี นอื้ มหี นังมากขน้ึ บาดแผลหรอื รอยแผลเป็ นกห็ ายไปหมด
แมบ้ างรอยจะยงั อยกู่ เ็ ถอะ...แถมรสู ้ กึ เหมอื นจะสงู ขน้ึ ดว้ ย?

"เหมอื นหนา้ ตาของขา้ จะดดู ขี นึ้ รปึ ่ าวนะ"พรางรปู หนา้ ตวั เองเลน่ พรอ้ มกบั เกก็ หนา้ หลอ่

'นค้ี อื ผลจากน้ำศกั ดส์ิ ทิ ธง์ิ ัน้ ร?ึ เพยี งแคไ่ มก่ ช่ี วั่ โมงกท็ ำใหข้ า้ เปลยี่ นไปขนาดนเ้ี ลยร'ึ

เขาสำรวจตวั เองอกี พักหนงึ่ กอ่ นจะกลบั มาท.ี่ ..

'ตง๊ิ '
[ความตอ้ งการการพรอ้ ม...น้ำศกั ดสิ์ ทิ ธติ์ อบสนองตอ่ วญิ ญาณยทุ ธ "ลกู แกว้ "]
[ตอ้ งการทจี่ ะซงิ น้ำศกั สทิ ธกิ์ บั ลกู แกว้ หรอื ไม?่ ]
(ตกลง/ปฎเิ สธ)

เหมอื นมขี อ้ มลู ใหมม่ าเพยี บลหี่ ยางตอนกอ่ นทป่ี วดหวั กบั น้ำศกั ดส์ิ ทิ ธอิ์ ยแู่ ลว้ พอมาเจอขอ้ มลู ใหมเ่ ลยตอ้ ง
ศกึ ษาเพม่ิ เตมิ ซกั นดิ หน่อย...

...

'เขา้ ใจละ....หรอื กค็ อื จะบอกขา้ วา่ วญิ ญาณยทุ ธของขา้ จะถกู หลอมรวมเขา้ กบั น้ำศกั ดส์ิ ทิ ธสิ์ นิ ะ เอาละ่ ลองดกู ็
ไมเ่ สยี หาย'

"ตกลง" ...?

'หมื ไมเ่ ห็นจะมอี ะไรขน้ึ เกดิ ขน้ึ เลยสกั น-ิ ' 'อกุ !' จังหวะนัน้ ลกู แกว้ กป็ รากฏขน้ึ ดา้ นหนา้ ของลห่ี ยางน้ำศกั ดส์ิ ทิ ธ์ิ
ถกู ดงึ ออกมาตากตวั ของลหี่ ยางโดยอตั โนมตั ิ

น้ำศกั ดส์ิ ทิ ธค์ิ อ่ ยๆไปลอ้ มลกู แกว้ จนทงั้ สองหลอมรวมกนั 'ป้ึง!' จนลกู แกว้ ในตอนกอ่ นทวี่ า่ งเปลา่ ตอนนไี้ ดม้ ี

น้ำสขี าวหรอื กค็ อื น้ำศกั ดสิ์ ทิ ธอิ์ ยขู่ า้ งในลกู แกว้

➡️[การหลอมรวมเสร็จสนิ้ จาก ลกู แกว้ 'ลกู แกว้ น้ำศกั ดสิ์ ทิ ธ'ิ์ สามารถใชง้ านไดป้ กตแิ ลว้ ]

"วา้ วนมัี นั สวยมาก"ตาของลหี่ ยางเป็ นประกายทนั ทเี มอ่ื เห็นการเปลย่ี นแปลงของลกู แกว้ 'ถงึ จะเบาบางแตข่ า้
กร็ สู ้ กึ ไดน้ ้ำศกั ดส์ิ ทิ ธม์ิ หาศาลถกู อดั แน่นอยใู่ นลกู แกว้ น'ี้

แสงจากลกู แกว้ ตอนนม้ี นั มากพอทจี่ ะเป็ นหลอดไฟเล็กๆไดเ้ ลย มนั ใหค้ วามรสู ้ กึ ทอ่ี บอนุ่ และปลอดภยั ตอนน้ี
ลห่ี ยางแทบตวั สนั้ อยากจะทดสอบลกู แกว้ ในรปู แบบใหมจ่ ะแยอ่ ยแู่ ลว้
'เอาละ่ ตอ่ ไปตอ้ งของลองดหู น่อยนะ'
ลหี่ ยางเดนิ ไปทเ่ี ตยี งแลว้ หยบิ ของบางอยา่ งจากใตห้ มอน ซง่ึ มนั กค็ อื แผนกระดาษเหยนิ ๆขาดบางสว่ นสขี อง
กระดาษทอ่ี อกเหลอื งแบบเต็มทแ่ี สดงใหเ้ ห็นวา่ กระดาษมว้ นนอ้ี ยมู่ านานแลว้ หลายปี
[เปิ ดใชง้ าน : ประเมนิ ...]
'ต๊งิ '
_____________________________________
[ไอเท็ม : แผนทส่ี มบตั แิ ดนเหนอื (???)]
ไอเท็มคลาส : A(???)   ประเภท : เครอ่ื งมอื
แผนทที่ ถ่ี กู จารกึ ดว้ ยพลงั วญิ ญาณชนั้ สงู เป็ นแบบรปู ภาพอยา่ งปราณีตจงึ ทำใหแ้ มแ้ ตช่ า่ งฝี มอื ชนั้ ยอดยงั
กอ๊ บป้ีไมไ่ ด ้ ใชต้ ามหาสมบตั ไิ อเท็มในตำนาน '????????????????????'
[รายละเอยี ดในแผนทจี่ ะไมเ่ ปิดเผยจนกวา่ ตอ้ งการคา่ อภสิ ทิ ธ์ิ 150] (1/150)
________________________________________
[ไมส่ ามารถใชไ้ ด้ ตอ้ งการคา้ ครอบครอง150แสตท]
[1/150]
"หะ? ตอนแรกขา้ กส็ งสยั อยหู่ รอกนะวา่ แผนทอ่ี นั นม้ี นั คอื อะไร แตใ่ นรายละเอยี ดแผนทที่ ำใหข้ า้ ยงิ่ สงสยั
เขา้ ไปอกี แถม..."
'คา่ อภสิ ทิ ธ์ิ มนั คอื อะไร?'

'ตง๊ิ ' [คา่ อภสิ ทิ ธิ์ คอื คา่ ตวั เลขทแ่ี สดงทส่ี ทิ ธใิ์ นการครอบครองอาวธุ หรอื เงอื่ นไขอะไรบา้ งอยา่ งตาม
ไอเทมทเี่ พลเยอรค์ น้ หา หากไอเทมเหลา่ นน้ั อยใู่ นระดบั ศกั ดส์ิ ทิ ธ]ิ์

'อะ...หะ่ ? อ...ไอ.้ เท...ม ไอเทม?ออกเสยี งถกู ไหมเนยี่ แลว้ ไอเทมศกั ดสิ์ ทิ ธิ์ มนั คอื อะไร? เออ…'

"หา้ ๆๆ เหอ้ ~"

'ทำไมขา้ รสู ้ กึ เหมอื นดโู งล่ งเลยเเฮะ แตเ่ อาเป็ นวา่ ตอนนข้ี า้ ยงั ไมส่ ามารถดเู จา้ แผนทนี่ ไี้ ดแ้ ลว้ กนั '

ลห่ี ยางเลอ่ื นหนา้ ตา่ งระบบไปทางชอ่ งเกบ็ ของแลว้ แตะไปท'ี่ กลอ่ งสมุ่ ทกั ษะ' ปิ้ง! ไมน่ านกลอ่ งสที องรบิ บนิ้
แดงกโ็ ผลม่ าตรงหนา้ ลหี่ ยาง

[เเจง้ เตอื น - คณุ ตอ้ งการทจี่ ะเปิ ดกลอ่ งสมุ่ ทกั ษะระดบั สงู หรอื ไม?่ ]
{หมายเหตุ : เมอ่ื ทา่ นไดร้ บั ทกั ษะแลว้ จะมขี นั้ ตอนการฝึ กอยตู่ รงหนา้ ตา่ งของระบบ}
(ตกลง/ปฎเิ สธ)

"ตกลง"ไมน่ านกลอ่ งสที องนัน้ กไ็ ดเ้ ปิดออกแลว้ เหมอื นมรี เู ร็ตออกมาจากกลอ่ งในนัน้ มที งั้ รปู ดาบสตั วต์ า่ งๆ
นานาชนดิ ตรงกลางจะมเี ข็มสที อง ไมน่ านรเู ล็ตนัน้ กเ็ รมิ่ หมนุ อยา่ งรวดเร็วแลว้ คอ่ ยๆชา้ ลงแลว้ สดุ ทา้ ยกไ็ ป
หยดุ ตรง...

"มงั กรสที อง?..."ลห่ี ยางจอ้ งไปทรี่ ปู มงั กรสที องมนั ใหค้ วามรสู ้ กึ อนั ตรายในรปู ลหี่ ยางยงั รสู ้ กึ ถงึ จติ สงั หารและ
ความเคยี ดแคน้ บา้ งอยา่ งอกี ดว้ ย 'ตงิ้ '

[แจง้ เตอื น - ทา่ นไดร้ บั ทกั ษะ(ตดิ ตวั )ระดบั S เทคนคิ การฝึ กฝนรา่ งกายของมงั กรทอง]

[ทา่ นตอ้ งการจะยอมรบั หรอื ไม?่ ]

"มงั กรทอง สายพันธมุ์ งั กรงัน้ เหรอ? แถมเป็ นทกั ษะระดบั เอส ไมอ่ ยากคดิ เลยแฮะวา่ ตวั ขา้ จะตอ้ งเกย่ี วขอ้ งกบั
มงั กรอกี อมื …"

'เป็ นทกั ษะฝึกฝนสนิ ะ งัน้ คงจะไมเ่ กย่ี วกบั การลอ้ มรวมสายเลอื ด แตเ่ ป็ นรา่ งกาย'

"ขา้ ยอมรับ"

ตร๊งิ ~

[หมายเหตุ : มงั กรทองถอื เป็ นสตั วเ์ ทพในแดนสวรรค์ เป็ นสว่ นหนง่ึ ของสายเลอื ดราชามงั กรทองอกี
ทหี นง่ึ การฝึ กฝนรา่ งกายนไ้ี มเ่ พยี งชว่ ยทา่ นในเรอ่ื งความแข็งแกรง่ แตย่ งั จะชว่ ยทำใหเ้ สน้ ลมปราณ
แข็งแกรง่ ขน้ึ และจดุ ตนั เถยี รเปิ ดออกขนึ้ ดว้ ย การฝึ กฝนมที งั้ หมด3ขน้ั ไดแ้ ก่ สว่ นแรก1-3คอื
รา่ งกาย ]

ลห่ี ยางไมส่ ามารถหบุ ยม้ิ ลงได'้ถา้ เป็ นอยา่ งทวี่ า่ มาพลงั วญิ ญาณของเราอาจจะ'

นกึ แลว้ กอ็ ดทจี่ ะดใี จไมไ่ ด ้ แตเ่ มอื่ ลองเทยี บกบั อวฮี่ า่ วแลว้ มนั ...

[รบั ภารกจิ ระบบ: บกุ ทะลวงการฝึ กฝนรา่ งกายมงั กรทองสว่ นแรก คณุ ยอมรบั ภารกจิ นหี้ รอื ไม?่ ]
(ตกลง/ปฎเิ สธ)

"ตกลง"ลห่ี ยางตอบไปโดยไมต่ อ้ งคดิ มภี ารกจิ มาใหท้ งั้ ทจี ะไมใ่ หร้ ับไดย้ งั ไง แถมถา้ อา้ งองิ ตามหลกั ทว่ั ไป
ขนึ้ ชอ่ื วา่ ภารกจิ กต็ อ้ งมรี างวลั

ทนั ทที เ่ี ขาไดต้ อบตกลงไปหนา้ จอสฟี ้าตามเดมิ กป็ รากกฎออกมาใหเ้ ห็นแตข่ อ้ มลู ทแี่ สดงเปลยี่ นไป
ในมมุ มองและระยะทางทพ่ี อดสี ำหรับมมุ มองของลหี่ ยาง

_____________________________________
[ชอื่ ภารกจิ : ผา่ นกา้ วแรกของเสน้ ทางมงั กร]

[คำอธบิ ายงาน: แมว้ า่ จะไดร้ ับความสามารถดา้ นจติ วญิ ญาณคณุ จะสามารถเรมิ่ ดำเนนิ การเดนิ บนเสน้ ทางแหง่
จอมยทุ ธการกา้ วขา้ มไดอ้ ยา่ งแทจ้ รงิ การเดนิ ทางนับพันไมลเ์ รมิ่ ตน้ ดว้ ยกา้ วแรก เร็วเขา้ และกา้ วแรกบนถนน
สคู่ วามคงกระพันใน Douluo Continent! ]

[จำกดั เวลา: 2 เดอื น]

[ บทลงโทษความลม้ เหลว: ไมม่ ี คณุ จะไมส่ ามารถรับรางวลั ภารกจิ ไดห้ ากคณุ ทำงานลว่ งเวลา)]

[รางวลั ภารกจิ : เหรยี ญทอง1000เหรยี ญ(ตามคา่ เงนิ ของระบบ), กลอ่ งสมุ่ สมนุ ไพรยาไอเท็มระดบั กลาง C-A,
กลอ่ งการันตรี ะดบั A]

[ขอ้ มลู ภารกจิ : สว่ นแรกหมายถงึ 3ขนั้ ตอนตน้ ของเทคนคิ การฝึกฝนราชามงั กรทอง 1.ชำระรา่ งกาย 2.สรา้ ง
รากฐานมงั กร 3.สรา้ งรา่ งกายมงั กรมอง]
_____________________________________

'ชา่ งเป็ นภารกจิ ทร่ี จู ้ ักปลกุ ใจเสยี จรงิ ๆ...'เมอื่ ดคู ำอธยิ ายเสร็จแลว้ สายตาของลห่ี ยางกเ็ ลอื่ นไปขา้ งลา่ งของ
ภารกจิ

"สองเดอื นงัน้ เหรอไมใ่ ชป้ ัญหามนั ออกจะมากไปดว้ ยซ้ำ ขา้ ตอ้ งแข็งแกรง่ ขนึ้ ใหไ้ ดใ้ นเดอื นนี้ เพราะการ
ทดสอบเลอื่ นชนั้ ครัง้ นเ้ี ป็ นโอกาศสดุ ทา้ ยของขา้ แลว้ "

คดิ ไปกร็ สู ้ กึ กลวั นดิ หน่อยการเลอื่ นชนั้ ปีลห่ี ยางพลาดมาแลว้ สองครัง้ หรอื กค็ อื สองเดอื นทล่ี หี่ ยางตามเพอื่ น
รนุ่ เดยี วกนั อยู่

'ขา้ มเี วลาแคถ่ งึ สน้ิ เดอื นสนิ ่ะ เอาเถอะถงึ ขา้ จะอตุ สา่ หไ์ ดร้ ะบบมาแลว้ ถงึ มนั จะสดุ ยอดแคไ่ หนหรอื โกงยงั ไง
แตข่ า้ จะพง่ึ พาแตค่ วามสามารถของระบบอยา่ งเดยี วไมไ่ ด ้ ไมง่ ัน้ จากทข่ี า้ ตอ้ งพงึ่ พาความสามารถตวั เอง จะ
กลายเป็ นวา่ ขา้ จะพง่ึ แตร่ ะบบอยา่ งเดยี ว'

ต๊กิ ตอ๊ ก ต๊กิ ตอ๊ ก~

"เอะ๊ ! เชา้ แลว้ งัน้ เหรอ!?"แสงอาทติ ยค์ อ่ ยๆโผลข่ นึ้ แสงแดดลอดผา่ นหนา้ ตา่ ง พรอ้ มกบั ลมทพี่ ัดลอยโชยมา
ออ่ นๆ "หึ เอาละ่ !"

ลห่ี ยางหนั กลบั ไปทางนาฬกิ าเห็นวา่ ตอนนห้ี กโมงกวา่ แลว้ 'ลองฝึกทกั ษะรา่ งกายมงั กรทองหน่อยดกี วา่ 'ลี่
หยางอาบน้ำแตง่ ชดุ ของทางโรงเรยี นเชร็ค

ชดุ นัน้ ยงั เป็ นชดุ เดมิ เสอ้ื สทู สเี ทาตดั สลบั กบั ดำกางเกงขายาวสเี ทารองเทา้ หนัง สว่ นชดุ ใหมข่ องโรงเรยี น
เชร็คนัน้ จะแจกใหก้ บั ศษิ ยฝ์ ่ ายในกบั ศษิ ยเ์ อกกอ่ นหรอื ศษิ ยห์ ลกั กอ่ นคอ่ ยมาทช่ี นั้ นอก เพราะแบบนัน้ กวา่ ลี่

หยางกวา่ จะไดก้ ค็ งเป็ นคนสดุ ทา้ ยเลยมงั่

ลห่ี ยางเดนิ ออกจากหอ้ งแลว้ ล็อกประตหู อพัก แตถ่ งึ จะพดู วา่ หอพักกม็ เี ขาอยคู่ นเดยี วนแ่ี หละ ดว้ ยซง่ึ ทวี่ า่
หอพักตรงนมี้ นั ตดิ กบั ป่ าและแถมบรรยากาศยงั ชวนขนลกุ กเ็ ลยไมม่ ใี ครมาทน่ี เ้ี ลย เพราะแบบนัน้ จงึ เรยี กได ้
อยา่ งเต็มปากวา่ นค้ี อื บา้ นของลห่ี ยาง

...

'ตกึ ๆ แฮกๆ' 'สดุ ยอดถงึ จะยงั หอบอยู่ แตก่ ไ็ มร่ สู ้ กึ วา่ เหนอ่ื ยเทา่ เมอื่ วานแลว้ 'ลห่ี ยางวงิ่ ตลอดทางมงุ่ หนา้ ไป
ทางเปิดของป่ า เพราะทนี่ ั่นอากาศบรสิ ทุ ธท์ิ สี่ ดุ แลว้

'ยงั มเี วลาอกี ตงั้ 1กวา่ ชว่ั โมงยงั ไงกไ็ ปทนั เขา้ เรยี นคาบแรกอยแู่ ลว้ จะวา่ ไป...เราไปหรอื ไมไ่ ปอาจารยก์ ไ็ ม่
สนใจอยแู่ ลว้ น'ิ

อยา่ งทลี่ หี่ ยางวา่ โรงเรยี นเชร็คใหค้ ณุ คา่ และความสนใจกบั คนทม่ี คี วามสามารถและผลงานทโ่ี ดดเดน่ 'กส็ ม
กบั ชอื่ ทว่ี า่ สรา้ งแตส่ ปั ประหลาด'

"ถงึ แลว้ "ในป่ าลกึ มอี ยสู่ ถานทแี่ หง่ หนงึ่ เป็ นทท่ี ลี่ ห่ี ยางรแู ้ คค่ นเดยี วเพราะเสน้ ทางนัน้ มนั เลยเชร็ค ออกไปแลว้
นก้ี เ็ ป็ นขอ้ ดอี กี อยา่ งหนง่ึ ทหี่ อพักของลห่ี ยางเลยออกมาไกล ตงั้ อยตู่ รงเขตชายแดน

ป่ าไมท้ ่ี อดุ มสมบรู ณพ์ น้ื ทตี่ รงกลางดา้ นบนผนื ป่ าเป็ นรโู บว๋ งกลมใหแ้ สงแดดรอดเขา้ มาได ้ พลงั งานชวี ติ และ
อน่ื ๆมเี ต็มอยทู่ ว่ั บรเิ วณน้ี น่าแปลกทสี่ ถานทต่ี รงนไี้ มม่ พี วกสตั วว์ ญิ ญาณอยเู่ ลย

นอกจากเป็ นแหลง่ ทมี่ พี ลงั งานอดั แน่นสงู หลายชนดิ แลว้ ป่ านยี้ งั มคี วามสวยงามน่าอยเู่ ป็ นอยา่ งมาก'ลี่
หยางคดิ วา่ ถา้ โดนไลอ่ อกหรอื ไมไ่ ดอ้ ยเู่ ชร็คเขาคงจะมาตงั้ ถนิ่ ฐานทน่ี แี่ หละ'

ลหี่ ยางตงั้ ชอ่ื สถานทน่ี วี้ า่ 'ป่ าลบั แล' ทค่ี ดิ ชอ่ื นม้ี าไดส้ ว่ นหนง่ึ กเ็ ป็ นผลมาจากการทไ่ี มม่ ใี ครคน้ พบสถานทต่ี รง
นเ้ี ลย อกี อยา่ งตรงนเี้ ต็มไปดว้ ยคลนื่ พลงั ชวี ติ ศกั สทิ ธมิ์ ากมาย เป็ นเหมอื นสมบตั ลิ ้ำคา่ จงึ เป็ นชอื่ ของคำวา่ '
ลบั แล'ยงั ไงละ่

แตก่ อ่ นพนื้ ทต่ี รงนไ้ี มม่ คี วามสำคญั กบั ลหี่ ยางเลยเพราะเขานัน้ ไมส่ ามารถทจี่ ะฝึกได ้ แตต่ อนน.้ี ..มนั จะไมใ่ ช่
เพยี งแคส่ ถานทเ่ี พลดิ เพลนิ สำหรับลหี่ ยางแคอ่ ยา่ งเดยี วอกี ตอ่ ไปแลว้

ลห่ี ยางไปน่ังตรงกลางและเขา้ สมาธิ 'เอาละ่ มาเรมิ่ กนั เถอะ การฝึกสว่ นท1ี่ การสรา้ งรา่ งกายของมงั กร' ขนั้
แรกนัน้ จะเป็ นการกำหนดเสน้ ทางของลมปราณและการตอ่ สู ้ ตอ้ งเขา้ ใจถงึ เสน้ ทางพลงั ของตวั เองและชำระ
พลงั ทเี่ ราไมต่ อ้ งการออกไป

การฝึกของขนั้ แรกนัน้ อาจจะดงู า่ ยแตม่ นั กย็ ากมากเชน่ กนั สำหรับลหี่ ยางทไี่ มเ่ คยไดส้ มั ผัสกบั คำวา่ 'การเขา้
ณาน' สาเหตเุ ป็ นเพราะฝึกยงั ไงมนั กไ็ มด่ ขี น้ึ เลยยงั ไงละ่

'เอาละ่ เลกิ บน่ กลบั มาทก่ี ารฝึกหลกั กอ่ น'แบง่ เป็ น3ขนั้ ตอนในชว่ งแรก 1.ชำระรา่ งกาย 2.สรา้ งรากฐาน 3.สรา้ ง
รา่ งกาย ถงึ บอกไง ฟังนะมนั งา่ ยแตท่ ำน่ะมนั ยาก

แตด่ ว้ ยทล่ี ห่ี ยางไมม่ พี ลงั วญิ ญาณไมไ่ ดฝ้ ึกฝนทกั ษะอะไรจงึ ผา่ นขนั้ ตอนชำระมาอยา่ งงา่ ยดายนัน้ จงึ เป็ นสว่ น
ดไี ป พอผา่ นขนั้ ตอนการชำระมาแลว้ จะเป็ นการสรา้ งพน้ื ฐานใหมท่ งั้ หมด สว่ นนแี้ หละทล่ี หี่ ยางเลอื กทจี่ ะ
มายงั สว่ นลกึ ของป่ าแบบนี้

ตามทร่ี ะบบไดก้ ำหนดมาจะตอ้ งฝึกฝนในพนื้ ทที่ บ่ี รสิ ทุ ธมิ์ าก ทา่ ไมใ่ ชท่ ศ่ี าลาโพไซดอนหรอื ทท่ี มี่ นั พเิ ศษ

จรงิ ๆลห่ี ยางกน็ กึ ไมอ่ อกแลว้ วา่ จะมที ไ่ี หนทมี่ นั ดกี วา่ ป่ าลบั แลตรงนไี้ งละ่

เพราะขนั้ ตอนนม้ี นั กห็ มายถงึ พน้ื ฐานเบอ้ื งตน้ ของลหี่ ยางทงั้ หมด มนั สง่ ผลตอ่ การฝึกเป็ นอยา่ งมากถา้ เขาอยู่
ในสถานทที่ ม่ี คี วามบรสิ ทุ ธกิ์ วา่ ทธ่ี รรมดา มนั กค็ งจะด…ี

_____________________________________
[ทกั ษะ: การควบคมุ น้ำศกั ดส์ิ ทิ ธ]์ิ
ทกั ษะประเภท: ใชง้ าน
Lv: 1

-อนุญาตใหจ้ ัดการรปู แบบธาต"ุ น้ำ"มากมาย
-เมอื่ ใชง้ านแลว้ เจอศตั รทู ใี่ ขธ้ าตนุ ้ำดว้ ยกนั เอฟเฟค "ควบคมุ น้ำ" จะทำงาน : อยเู่ หนอื ธาตนุ ้ำทงั้ หมด100%
_____________________________________

-จบ-