นางสาว บงกช ครองหิรญั
ชนั้ มธั ยมศกึ ษาปีท่ี 4/2
เลขท่ี 15
ทรพั ยากรสตั วป์ ่า
เสนอ
อาจารย์ โยภิตา เขียวคา้
โรงเรยี นบางปะหนั จงั หวดั
พระนครศรอี ยธุ ยา
คานา
รายงานเลม่ นีเ้ ป็นสว่ นหน่งึ ของรายวชิ า วิทยาศาสตร์
ส่งิ แวดลอม ซง่ึ เนือ้ หาจะประกอบไปดว้ ย ความรู้
ทรพั ยากรธรรมชาติประเภทหน่งึ ท่ีมีคณุ คา่ ย่ิงและ
อานวยประโยชนน์ านปั การใหแ้ กม่ นษุ ยแ์ ละ
ทรพั ยากรธรรมชาตอิ ่ืนๆ เชน่ ป่าไม้ ดิน แรธ่ าตุ หาก
รายงานเลม่ นีม้ ีความผิดพลาดหรอื บกพรอ่ งประการใด
จงึ ขออภยั มา ณ ท่ีนี้
ทรพั ยากรสตั วป์ ่า
สตั วป์ ่า
โดยท่วั ๆ ไป เรามกั จะหมายถงึ เฉพาะสตั วท์ ่มี ีกระดกู สนั หลงั ไดแ้ ก่ สตั วจ์ าพวกปลา สตั วค์ รง่ึ บกครง่ึ นา้
สตั วเ์ ลอื้ ยคลาน นก และสตั วเ์ ลยี้ งลกู ดว้ ยนม บางคนก็หมายถงึ สตั วท์ ่มี ีกระดกู หลงั ท่ีไม่เช่ือง หรอื ท่คี นไมไ่ ด้
เลยี้ งเอาไว้ อย่างไรก็ตาม ในพระราชบญั ญตั สิ งวน และคมุ้ ครองสตั วป์ ่า พ.ศ. ๒๕๓๕ (ฉบบั ลา่ สดุ ) ไดใ้ หค้ า
นิยามของ สตั วป์ ่า วา่ หมายถงึ สตั วท์ กุ ชนิด ไม่วา่ สตั วบ์ ก สตั วน์ า้ สตั วป์ ีก แมลง หรอื แมง ซง่ึ โดยสภาพ
ธรรมชาติ ย่อมเกิดและดารงชีวิตอยใู่ นป่าหรอื ในนา้ และใหห้ มายความรวมถงึ ไข่ของสตั วป์ ่าเหลา่ นนั้ ทกุ ชนิด
ดว้ ย แตไ่ มห่ มายความรวมถงึ สตั วพ์ าหนะ ท่ีไดจ้ ดทะเบียนทาต๋วั รูปพรรณตามกฎหมาย ว่าดว้ ยสตั วพ์ าหนะแลว้
และสตั วพ์ าหนะ ท่ไี ดม้ าจากการสบื พนั ธขุ์ องสตั วพ์ าหนะดงั กลา่ ว
ความสาคญั ของทรพั ยากรสตั วป์ ่า
1ดา้ นเศรษฐกิจ การคา้ สตั วป์ ่าหรอื ซากของสตั วป์ ่า โดยเฉพาะหนงั สือเก่ียวกบั ป่า ในปีหน่งึ ๆ ทารายไดใ้ หก้ บั ประเทศและมีเงินทนุ
หมนุ เวยี นภายในประเทศจานวนไมน่ อ้ ย
2. ดา้ นนนั ทนาการและจิตใจ ความงามเป็น สง่ิ ท่ีมนษุ ยป์ รารถนา ไมม่ ีใครกลา้ ปฏิเสธวา่ ตนเองไมช่ อบความงาม แมว้ า่ เราอาจมี
ความเห็นไมต่ รงกนั ในความหมายของความงาม แตท่ ่ีแน่นอนท่ีสดุ คอื ทกุ คนมีความเหน็ ตรงกนั ในเรอ่ื งความนา่ เกลียดของ
ธรรมชาติท่ีถกู ทาลาย ทศั นียภาพท่ีสวยงาม ตามธรรมชาตเิ ป็นสง่ิ ท่ีเราสามารถช่วยกนั อนรุ กั ษไ์ วไ้ ดถ้ า้ ไม่มีผทู้ ่ีคดิ เหน็ แกต่ วั
จนเกินไป
3ดา้ นอาหารและยา มนษุ ยไ์ ดใ้ ชเ้ นือ้ ของสตั วป์ ่าเป็นอาหารมาเป็นเวลาชา้ นานแลว้ ซง่ึ สตั วป์ ่าหลายชนิดก็ไดพ้ ฒั นาจนกระท่งั
กลายเป็นสตั วเ์ ลยี้ งไป สตั วป์ ่าหลายชนิดตามธรรมชาติคนก็ยงั นิยมใชเ้ นือ้ เป็นอาหารอยู่
ประโยชนท์ รพั ยากรสตั วป์ ่า
สตั วป์ ่า เป็นทรพั ยากรธรรมชาตทิ ่ีเป็นประโยชนต์ อ่ มนษุ ยม์ าตงั้ แต่
สมยั โบราณ ทงั้ ดา้ นอาหาร เป็นแรงงาน และเป็นสินคา้ นอกจากนี้
ยงั ช่วยรกั ษาสมดลุ ทางธรรมชาติ ในปัจจบุ นั สตั วป์ ่าท่ีเป็นสตั วน์ า้
ยงั คงมีความสาคญั ตอ่ ประเทศไทย ทงั้ ดา้ นอาหาร เป็นอาชีพของ
ชาวประมงจานวนมาก และเป็นรายไดส้ าคญั ของประเทศ
ปัญหาของทรพั ยก์ รสตั วป์ ่า
1ถกู ทาลายโดยการลา่ โดยตรงไมว่ า่ จะลา่ เพ่อื อาหารหรอื เพ่ือการกีฬาหรอื เพ่ืออาชีพ
2. การสญู พนั ธุห์ รอื ลดนอ้ ยลงไปตามธรรมชาติของสตั วป์ ่าเอง ถา้ หากไมส่ ามารถปรบั ตวั ใหเ้ ขา้ กบั ความเปลย่ี นของสภาพแวดลอ้ มได้ หรอื
จากสาเหตภุ ยั ธรรมชาติตา่ ง ๆ เช่น นา้ ทว่ ม ไฟป่า
3. การนาสตั วป์ ่าตา่ งถ่ิน (Exotic aminal) เขา้ ไปในระบบนิเวศสตั วป์ ่ าประจาถ่ิน ทาใหเ้ กิดผลกระทบตอ่ ระบบนิเวศ ความสมดลุ ของ
สตั วป์ ่าประจาถ่ินจนอาจเกิดการสญู พนั ธุ์
4. การทาลายถ่ินท่ีอยอู่ าศยั ของสตั วป์ ่า ซง่ึ ก็ไดแ้ ก่การท่ีป่าไมถ้ กู ทาลายดว้ ยวิธีการตา่ ง ๆ ไมว่ า่ จะโดยถากถางและเผาเพ่ือทาการเกษตร
กิจกรรมการพฒั นา เช่น การตดั ถนนผา่ นเขตป่า การสรา้ งเข่อื น ฯลฯ ทาใหส้ ตั วป์ ่าบางสว่ นตอ้ งอพยพไปอยทู่ ่ีอ่ืนหรือไม่ก็เสยี ชีวติ ขณะท่ีถ่ินท่ี
อยอู่ าศยั ถกู ทาลาย
5. การสญู เสียเน่ืองจากสารพิษตกคา้ ง เม่ือเกษตรกรใชส้ ารเคมีในการเพาะปลกู เช่น ยาปราบศตั รูพืชจะทาใหเ้ กิดการสะสมพษิ ในรา่ งกาย
ทาใหบ้ างชนิดถงึ กบั สญู พนั ธุไ์ ด้
ผลกระทบตอ่ สง่ิ แวดลอ้ มของทรพั ยากรสตั วป์ ่ า
-ปัญหาม่ีเกิดจากการศนู ยห์ ายของสตั วป์ ่าไดเ้ เก้ การสญู เสียระบบนิเวศวทิ ยา อตั ราเพ่มิ ความเส่ยี งของการแพรร่ ะบาดไวรสั และเชือ้ โรคจาก
สตั วส์ คู่ น เเละ แก๊งคอ์ าชกรรมท่ีเพ่มิ ขนึ้
การสญู เสียระบบนิเวศวิทยาสง่ ผลไปยงั แหลง่ ตน้ นา้ ลาธาร แหลง่ อาหารและความแปรปรวนของสภาพอากาศ
ปัญหาการลกั ลอบคา้ สตั วป์ ่าเพ่มิ อตั ราความเสย่ี งของการแพรร่ ะบาดไวรสั และเชือ้ โรคจากสตั วส์ คู่ น เช่น การระบาดของโรคซารส์ และโรค
ไขห้ วดั นก เป็นตน้
แก๊งคอ์ าชกรรมท่ีไดก้ าไรมหาศาลจากการลกั ลอบคา้ สตั วป์ ่า ในปัจจบุ นั สามารถพสิ จู นไ์ ดว้ า่ อาชญากรรมดา้ นสตั วป์ ่ ามีสว่ นเช่ือมโยงไปยงั
อาชญากรรมดา้ นอ่ืนๆดว้ ย อาทิ ยาเสพตดิ และการคา้ มนษุ ย์ เพราะฉะนนั้ หากกลมุ่ คนเหลา่ นีย้ งั ไดใ้ จกบั การประกอบอาชีพเหลา่ นีเ้ พ่อื เงนิ ทงั้
ป่าไมเ้ เละสตั วป์ ่าก็จะอยใู่ นอนั ตรายเเละสดุ ทา้ ยผลกระทบก็จะตกมาอยทู่ ่ีมนษุ ยเ์ ชน่ เดยี วกนั
การอนรุ กั ษท์ รพั ยากรสตั วป์ ่า
1.ปรบั ปรุงสภาพพืน้ ท่ีใหเ้ หมาะสมตอ่ การอนรุ กั ษส์ ตั วป์ ่า ทาการปรบั ปรุงแหลง่ นา้ แหลง่ อาหาร ท่ีหลบภยั กรงสตั ว์ คอก
สตั วป์ ่า การเพาะเลยี้ งหนอนเลยี้ งนกเพ่ือใชเ้ สรมิ
2เพาะเลยี้ งขยายพนั ธสุ์ ตั วป์ ่าประเภทสตั วป์ ีก จาพวก ไกป่ ่า ไกฟ่ า้ บางชนิด นกยงู นกบางชนิด ประเภทสตั วเ์ ลยี้ งลกู ดว้ ย
นม จาพวกสตั วก์ ีบ เช่น หมปู ่า เนือ้ ทราย ประเภทสตั วเ์ ลอื้ ยคลาน จาพวก เตา่ ตะกวด ใหม้ ีจานวนเพ่ิมมากขนึ้ เพ่ือปลอ่ ย
สธู่ รรมชาติ
3ทาการตรวจสขุ ภาพสตั วป์ ่า การจดั การสตั วป์ ่า ฝึกสตั วป์ ่าใหพ้ รอ้ มก่อนปลอ่ ยสธู่ รรมชาติ
4ปลอ่ ยสตั วป์ ่าสธู่ รรมชาติ
5ศกึ ษาติดตามผล และประเมินผล
การจดั การทรพั ยากรสตั วป์ ่า
กาหนดกฎหมายและวิธีการปฏิบตั อิ ย่างเครง่ ครดั เพ่ือใหป้ ่าเป็นแหลง่ อาหารท่ีอย่อู าศยั ของสตั วป์ ่า อาทิ เขต
รกั ษาพนั ธสุ์ ตั วป์ ่า เขตหา้ มลา่ สตั วป์ ่า เขตเพาะพนั ธสุ์ ตั วป์ ่า ฯลฯ ใหม้ ีมากเพียงพอ การรณรงคเ์ ผยแพร่
ประชาสมั พนั ธ์ ใหเ้ หน็ ความสาคญั ในการอนรุ กั ษส์ ตั วป์ ่าอย่างจรงิ จงั 3. การไม่ลา่ สตั วป์ ่า ไมค่ วรมกี ารลา่
สตั วป์ ่าทกุ ชนิด ทงั้ สตั วป์ ่าสงวนสตั วป์ ่าคมุ้ ครองเพราะปัจจบุ นั สตั วป์ ่าทกุ ชนิดไดล้ ดจานวนลงอย่างมากทา
ใหข้ าดความสมดลุ ทางธรรมชาติ
วิธีการจดั การทรพั ยากรสตั วป์ ่ า
1 การอนรุ กั ษพ์ นื้ ท่ี เน่ืองจากปัจจยั ท่ีทาใหส้ ตั วป์ ่ามีปรมิ าณลดลง คือ ถ่ินท่ี อยอู่ าศยั รวมทั้งแหลง่ นา้ แหลง่ อาหารท่ีถกู บกุ รุก
ทาลายลง การถกู จากดั ในพนื้ ท่ีแคบๆ หรอื การเปลีย่ นแปลงสภาพท่ีอยอู่ าศยั นบั วา่ เป็นปัจจยั ท่ีทาใหป้ รมิ าณสตั วป์ ่าลดจานวน
ลง การอนรุ กั ษท์ รพั ยากรสตั วป์ ่ าทงั้ ทางตรง และทางออ้ มก็คือ การประกาศพนื้ ท่ีคมุ้ ครอง เชน่ อทุ ยานแห่งชาติ เขตรกั ษาพนั ธุ์
สตั วป์ ่า เขตหา้ มลา่ สตั วป์ ่า วนอทุ ยาน เป็นตน้
2. จากดั การลา่ การลดจานวนลงของสตั วป์ ่า หรอื สญู พนั ธ์ ปัจจยั หน่งึ มาจาก การลา่ สตั วข์ องมนษุ ย์ จึงตอ้ งออกกฎหมาย
หา้ มลา่ สตั วป์ ่าบางชนิดท่ีเหลอื นอ้ ย หา้ มลา่ ในพนื้ ท่ีบางแหง่ หา้ มลา่ ในบางฤดทู ่ีผสมพนั ธุ์ เป็นตน้
3. การควบคมุ ส่งิ ทาลาย เช่น การเขา้ ไปแยง่ อาหาร ท่ีอยอู่ าศยั หรอื การนาสตั ว์ ตา่ งถ่ินมาเลยี้ ง อาจก่อใหเ้ กิดผลกระทบตอ่
สตั วป์ ่าได้ ทงั้ ในเรอ่ื งโรคระบาดและการลา่ กดั กินสตั วพ์ นื้ เมอื ง
4. การเพ่มิ ปรมิ าณสตั วป์ ่ าใหม้ ากขนึ้ อาจทาไดห้ ลายวธิ ี เชน่ การเพาะเลยี้ งใน พืน้ ท่ีธรรมชาติ การผสมเทียมซง่ึ ปัจจบุ นั ไดม้ ี
การจดั ตงั้ ศนู ยเ์ พาะเลยี้ งและขยายพนั ธุส์ ตั วป์ ่าขนึ้ หลายแห่ง