การนำเข้า6

การนาเขา้

ชนัญชดิ า มหาศกั ดิ์พันธ์ กลุ่ม11 รหัสนักศกึ ษา 116310509055-4

รายงานนีเ้ ป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาวชิ าค้นควา้ และการเขยี นรายงานเชงิ วิชาการ
ภาควิชาบริหารระหว่างประเทศ คณะบริหารธุรกจิ
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยรี าชมงคลธัญบุรี
ภาคเรียนที่ 2 ปีการศกึ ษา 2564



การนาเขา้

ชนัญชดิ า มหาศกั ดิ์พันธ์ กลุ่ม11 รหัสนักศกึ ษา 116310509055-4

รายงานนีเ้ ป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาวชิ าค้นควา้ และการเขยี นรายงานเชงิ วิชาการ
ภาควิชาบริหารระหว่างประเทศ คณะบริหารธุรกจิ
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยรี าชมงคลธัญบุรี
ภาคเรียนที่ 2 ปีการศกึ ษา 2564

ก

คานา

รายงานฉบบั นี้ จัดทาข้ึนเพ่ือปฏิบตั ิการเขียนรายงานการค้นควา้ ที่ถูกตอ้ งอย่างเปน็ ระบบ อนั
เปน็ ส่วนหน่งึ ของการศึกษารายวิชา 01-210 -017 การคน้ ควา้ และการเขียนรายงานเชิงวิชาการ ซงึ่ จะ
นาไปใช้ในการทารายงานค้นคว้าสาหรบั รายวิชาอ่นื ได้อีกต่อไป การทีผ่ ้จู ัดทาเลือกทาเรื่อง "การ
นาเข้า" ซ่งึ เป็นเน้อื หาท่ีอธิบายให้เขา้ ใจถึงเรือ่ งการนาเขา้ ซ่งึ มีความสอดคล้องกับวชิ าการคา้ และการ
ลงทุนระหว่างประเทศและยังสามารถนาความรู้ท่ไี ด้ไปใช้ให้เกดิ ประโยชนแ์ กต่ นเองและแก่สังคมไดอ้ ีก
ด้วย ดงั นนั้ จึงมีความจาเปน็ อย่างมากท่จี ะต้องนาเสนอความร้คู วามเข้าใจที่ถูกต้องเกย่ี วกับการนาเขา้

รายงานเลม่ นี้ กล่าวถึงเน้อื หาเกยี่ วกับการดาเนินธุรกจิ การคา้ ระหว่างประเทศ โดยเฉพาะ
ในดา้ นกระบวนการจดั การนาเขา้ สินค้าเป็นกระบวนการท่มี ีความยงุ่ ยากและซบั ซอ้ นหลายประการ
โดยนอกเหนอื จากการผลติ และการบรรจหุ ีบห่อเพ่ือการนาเขา้ แลว้ ผู้นาเข้าจะต้องเตรียมเอกสาร
หลายอย่าง และต้องติดตอ่ กับหนว่ ยงานหลาย ๆ แหง่

ขอขอบคณุ ผ้ชู ว่ ยศาตราจารย์ ดร. พนิดา สมประจบ ที่กรุณาให้ความรู้และคาแนะนาโดย
ตลอด และขอขอบคณุ เจ้าของเว็บไซตท์ ีใ่ ห้ความสะดวกในการคน้ หาข้อมูล ที่ผ้เู ขยี นใชอ้ ้างองิ ทุกท่าน
หากมขี ้อบกพร่องประการใด ผู้เขยี นขอน้อมรับไวเ้ พื่อปรบั ปรงุ ต่อไป

ชนัญชดิ า มหาศกั ด์ิพนั ธ์
17 กุมภาพันธ์ 2565

สารบญั ข

คานา หนา้
สารบญั ภาพประกอบ
บทที่ ก
ง
1 บทนา
1.1 ความหมายของการนาเข้า 1
1.2 ประโยชนข์ องการค้าระหวา่ งประเทศ 1
1.3 ประเภทการสง่ และการนาเข้าสนิ ค้า 1
2 การค้าระหว่างประเทศ 2
2.1 ความหมายของการคา้ ระหว่างประเทศ 3
2.2 ลกั ษณะของการค้าระหว่างประเทศ 3
2.3 สาเหตุของการค้าระหวา่ งประเทศ 3
2.4 ปจั จัยการผลติ 3
4
2.4.1 ทรัพยากรการผลติ 4
2.4.2 ลักษณะทางภมู ิศาสตร์ 5
2.4.3 ความชานาญในการผลติ 5
2.4.4 นโยบายการลงทนุ ของรฐั บาล 6
2.5 ประโยชน์ของการค้าระหว่างประเทศ 6
2.6 โทษของการค้าระหว่างประเทศ 7
2.7 ผลดีของการทาการค้าระหว่างประเทศ 7
2.8 ผลเสียกระทบตอ่ การค้าขายกับตา่ งชาติ 7
3. ขน้ั ตอนการนาเขา้ สนิ ค้า 9
3.1 การเตรียมเอกสาร 9
3.1.1 ประเภทใบขนสินค้าขาเข้า 9
3.1.2 ใบตราส่งสินคา้ 10
3.1.3 บญั ชรี าคาสินค้า 10

สารบญั (ต่อ) ค

3.1.4 บัญชบี รรจุหีบหอ่ สนิ ค้า 10
3.1.5 ใบรบั รองแหลง่ กาเนดิ สนิ คา้ 10
3.1.6 แคต็ ตาล็อก 11
3.2 การโอนถ่าย หรือ ยืน่ ขอ้ มูลใบขนสินค้า 11
3.3 การตรวจสอบพสิ จู นข์ อ้ มลู อย่างละเอียด 11
3.4 การตรวจและการปลอ่ ยสนิ ค้า 11
3.5 การขนส่งสนิ ค้าทางทะเล 11
3.5.1 พธิ ีการศลุ กากรนาเข้าทางเรือ 12
3.6 ขนั้ ตอนการนาเขา้ สง่ ออกสินค้าทางเรอื 12
3.6.1 Exporter 13
3.6.2 Trucking 13
3.6.3 Customs Clearance 13
3.6.4 Port of Loading 13
3.6.5 Port of Discharge 13
3.6.6 Customs Clearance 14
3.6.7 Importer 14
4 สรปุ 15
บรรณานกุ รม 16

สารบญั ภาพประกอบ ง

ภาพท่ี หน้า
1 สนิ ค้านาเข้า 1
2 การค้าระหว่างประเทศ 3
3 ทรัพยากรการผลติ 5
4 ความชานาญในการผลิต 6
5 ประโยชนข์ องการค้าระหวา่ งปะเทศ 7
6 ขัน้ ตอนการนาเข้าสินคา้ 9

บทท่ี 1

บทนา

1.1 ความหมายของการนาเข้า
การนาเข้า (Import) คือ การนาสินค้าจากต่างประเทศเข้ามาภายในประเทศ เพื่อใช้

ประโยชน์หรอื เพ่ือประกอบธุรกิจ โดยสินค้าที่นาเข้ามักเปน็ สนิ คา้ ท่ีไม่มใี นประเทศหรือผลติ ในประเทศ
ไม่ได้ ซึ่งในการนาเข้าสินค้า ผู้นาเข้าจะต้องปฏิบัติตามกฎระเบียบท่ีกรมศุลกากรหรือหน่วยงานที่
เกี่ยวข้องได้กาหนดไว้อย่างเคร่งครัด ซึ่งสินค้าท่ีประเทศไทยมักนาเข้ามาจากต่างประเทศคือ สินค้า
ประเภทวัตถุดิบ (สินค้าท่ีนามาเป็นหัวเชื้อในการผลิตสินค้า เช่น Sodium) สินค้าทุน (เคร่ืองมือ
เคร่อื งจักรทีใ่ ชใ้ นการผลติ ) สนิ ค้าเช้ือเพลิง สินค้าอุปโภคบริโภค และสนิ คา้ จากอุตสาหกรรมยานยนต์
( themefisher, n.d. : ออนไลน์)

ภาพที่ 1 สนิ ค้านาเข้า (พงษ์พิทักษ์, 2560 : ออนไลน์)

1.2 ประโยชน์ของการคา้ ระหว่างประเทศ
1. มีผลต่อการบริโภคและราคาของสินค้า เนื่องจากการค้าขายระหว่างประเทศทาให้

ประเทศต่าง ๆ ผลิตสินค้าท่ีตนได้เปรียบมากขึ้น และหันไปซื้อสินค้าท่ีตนเสียเปรียบทางการผลิตจาก
ประเทศอื่นมากข้ึน ดังน้ันอุปทานของสินค้าจึงเพิ่มมากข้ึนส่งผลในระดับราคาสินค้านั้นมีแนวโน้ม
ต่าลง

2. คุณภาพและมาตรฐานของสินคา้ ดขี ้ึน เนอ่ื งจากมกี ารแขง่ ขันในดา้ นการผลิตมากย่ิงข้ึน ทา
ให้ผู้ผลิตและผู้ส่งออกเข้มงวดในคุณภาพและมาตรฐานของสินค้า ดังน้ันจึงต้องมีการพัฒนาการผลิต
โดยใชเ้ ทคนิคและวิทยาการใหก้ า้ วหน้าและทนั สมัย

2

3. ผลต่อความชานาญเฉพาะอย่าง การค้าระหว่างประเทศทาให้ประเทศผู้ผลิตจะมีความ
ชานาญเฉพาะอย่างมากขน้ึ เปน็ ผลให้ตน้ ทนุ ตอ่ หนว่ ยลดต่าลง

4. ผลต่อการเรียนรู้ในด้านเทคโนโลยีการบริหารและการจัดการ การค้าระหว่างประเทศทา
ให้สามารถเรียนรู้ทางด้านเทคนิคการผลิต โดยการนาเอาเทคนิคหรือวิธีที่เหมาะสมและทันสมัยมาใช้
ในการผลติ สินค้าภายในประเทศ

5. ผลต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ รายได้จากการส่งออกสินค้ามากข้ึนย่อมทาให้
ประเทศที่กาลังพัฒนามีเงินตราต่างประเทศเพ่ือที่จะนาเข้าสินค้าทุนและเคร่ืองจักร เพื่อนามาใช้ใน
การลงทุนในโครงสร้างพน้ื ฐานทางเศรษฐกิจของประเทศ

6. ผลต่อรายได้และการจ้างงาน การส่งออกเพิ่มข้ึนย่อมมีผลให้รายได้และการจ้างงาน
ภายในประเทศเพ่ิมขน้ึ ทาให้ประเทศได้รบั รายได้จากการจาหน่ายสินคา้ และบริการในตา่ งประเทศ
(ดีสม, 2557 : ออนไลน์)
1.3 ประเภทการส่งและการนาเข้าสินคา้

การนาเข้าและส่งออกเพื่อการค้า เป็นการนาเข้าหรือส่งออกท่ีมีจุดประสงค์และเป้าหมายเพื่อ
แสวงหากาไร ซ่ึงสามารถแบง่ สนิ ค้าได้เป็น 2 ประเภท (รอบไผล่ ้อม, ม.ป.ป. : ออนไลน์)

2.1 สนิ ค้าหรอื ของทสี่ ่งออกหรอื นาเข้าได้โดยเสรี หมายถึงสินค้าหรือของท่ีผู้ส่งออกสามารถส่งออก
และของทผี่ ู้นาเขา้ สามารถนาข้าไดโ้ ดยไม่ถกู หา้ มหรือถูกจากดั แต่อย่างไร ซึง่ จาแนกออกเปน็ 2 ประเภท คอื

- สินค้าหรือของที่ตอ้ งเสยี อากร (เสยี เต็มหรอื เสยี ในอตั ราพเิ ศษ)
-สนิ คา้ หรือของท่ไี ด้รับยกเวน้ อากร
2.2 สินคา้ หรือของท่ีไม่สามารถสง่ ออกหรือนาขา้ ได้โดยเสรี เปน็ สินค้าหรือของท่ีตอ้ งถกู ควบคมุ การ
ส่งออกหรือนาเขา้ จาแนกออกเปน็
- ของต้องห้าม คือของหรือสินค้าท่ีมีกฎหมายหรือระเบียบข้อบังคับของทางการกาหนดห้ามโดย
เดด็ ขาดมิใหน้ าเข้าและสง่ ออก และในบางกรณีห้ามการนาผา่ นด้วย ผใู้ ดนาของต้องห้ามเขา้ มาในหรือสง่ ออก
ไปนอกราชอาณาจักรหรือส่งผ่านออกไปนอกราชอาณาจักรมีความผิดตามกฎหมายท่ีห้ามน้ัน เช่น ยาเสพติด
ธนบัตรปลอม ฯลฯ
- ของต้องจากดั คอื ของหรือสินค้าทม่ี ีกฎหมายหรอื ระเบียบข้อบงั กบั ของทางการกาหนดวา่ จะต้อง
ได้รับอนญุ าตให้นาเขา้ หรือสง่ ออกหรือนาผ่าน จากสว่ นราชการหรือหนว่ ยงานทเี่ ก่ยี วขอ้ งกอ่ นจึงจะสามารถ
นาเขา้ หรอื สง่ ออกหรือนาผา่ นได้ เชน่ จากัดการนาเขา้ ทองคา แต่ทองคา หรอื เนอ้ื ทองคา ฯลฯ

3

บทท่ี 2
การคา้ ระหวา่ งประเทศ

2.1 ความหมายของการค้าระหว่างประเทศ
การค้าระหวา่ งประเทศ หมายถึง กจิ กรรมทางเศรษฐกิจท่ีมีการซ้ือขายแลกเปลี่ยน สนิ ค้าและ

บริการระหว่างประเทศ การค้าระหว่างประเทศจะแตกต่างจากการค้าภายในประเทศคือ การค้า
ภายในประเทศ จะใช้เงินสกุลเดียวกันในการแลกเปล่ียน แต่การค้าระหว่างประเทศจะต้อง ตกลงกัน
ระหวา่ งผ้ซู ้ือกับผู้ขาย วา่ จะใชเ้ งนิ สกลุ ใดในการแลกเปลยี่ น (sites.google, ม.ป.ป. : ออนไลน์)

ภาพที่ 2 การค้าระหว่างประเทศ (thairath, 2565 : ออนไลน์)

2.2 ลกั ษณะของการค้าระหวา่ งประเทศ
การค้าในประเทศอื่น ๆ นั้นช่วยให้ผู้บริโภคในประเทศอ่ืน ๆ มีโอกาสที่จะได้สัมผัสกับ

การตลาดและผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ ได้ โดยผลิตภัณฑ์ที่สามารถพบได้ในต่างประเทศมีแทบทุกชนิด ไม่ว่า
จะเป็น อาหาร เส้ือผ้า อะไหล่ต่าง ๆ น้ามัน เคร่ืองประดับ สุรา หุ้น สกุลเงิน และน้า นอกจากนี้ยังมี
การแลกเปลี่ยนบริการระหว่างประเทศ ได้แก่ การท่องเท่ียว การธนาคาร การให้คาปรึกษาและการ
ขนส่ง โดยสินค้าท่ีนาไปขายในตลาดโลกนั้นเรียกว่า สินค้าส่งออก (export) และสินค้าท่ีนามาจาก
ตลาดโลก เรยี กว่า สินค้านาเข้า (import)
2.3 สาเหตขุ องการคา้ ระหว่างประเทศ

เหตุผลทางเศรษฐกิจที่ทาให้ประเทศต่าง ๆ ในโลกทาการค้าขายกันเป็นเพราะว่า ไม่มี
ประเทศใดในโลกสามารถผลิตสินค้าและบริการ ทุกอย่างได้ครบและเพียงพอกับความต้องการของ
ผูบ้ รโิ ภคภายในประเทศ ถึงแม้ว่าบางประเทศจะมีขดี ความสามารถผลิตสินคา้ ได้ทุกอยา่ ง แต่อาจจะมี

4

ต้นทุนการผลิตที่สงู กวา่ ซ่ึงไม่คุ้มคา่ ต่อการลงทุน การที่แต่ละประเทศผลิตเฉพาะสินค้าท่ีตนมี
ความถนัดหรือมีความได้เปรียบจึงเป็นสิ่งท่ีคุ้มค่า และเกิดประโยชน์แก่ทุกประเทศร่วมกัน ดังนั้น
การค้าระหว่างประเทศจึงเกิดขึ้นถือว่าเป็นการแบ่งงานกันทาระหว่างประเทศตามความชานาญของ
ประชาชน ทรัพยากรธรรมชาติและภมู ิอากาศในแตล่ ะประเทศซ่ึงเป็นการใช้ทรพั ยากรของโลกให้เกิด
ประสิทธิภาพ (sites.google, ม.ป.ป. : ออนไลน์)
2.4. ปจั จยั การผลติ

ปัจจัยการผลิต หมายถึง วัตถุดิบหรือส่ิงต่าง ๆ ที่นามาใช้ในกระบวนการแปรรูปออกมาเป็น
สินค้าและบรกิ าร (Kisuke, 2556 : ออนไลน์)

2.4.1 ทรพั ยากรการผลิต
ทรัพยากรการผลิต หรือ productive resources ในทางเศรษฐศาสตร์ หมายถึง ทรัพยากรท่ี

นามาผลิตสินค้าและบริการ เรียกอีกชื่อหน่ึงว่า ปัจจัยการผลิต หรือ factors of production ซึ่ง
แบ่งเป็น 4 ประเภท คือ ที่ดิน (land) แรงงาน (labor) ทุน (capital) และ ผู้ประกอบการ
(entrepreneur)

1. ท่ีดิน คือ ท่ีดินและทรัพยากรธรรมชาติทั้งหมด เช่น ป่าไม้ สัตว์น้า แร่ธาตุ ปริมาณน้าฝน
เป็นต้น ส่ิงเหล่านี้จะมีอยู่ตามธรรมชาติ มนุษย์สร้างขึ้นเองไม่ได้ แต่สามารถพัฒนา ปรับปรุงคุณภาพ
ของทรัพยากรธรรมชาติได้บ้าง เช่น การปรับปรุงท่ีดินให้อุดมสมบูรณ์ข้ึน เป็นต้น ผลตอบแทนจาก
การใชท้ ี่ดิน เราเรยี กวา่ คา่ เช่า (rent)

2. แรงงาน หรือ ทรัพยากรมนุษย์ (human resource) หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ทุนมนุษย์
(human capital) ได้แก่ แรงกาย แรงใจ ความรู้ สติปัญญา และความคิด ท่ีมนุษย์ทุ่มเทให้แก่การ
ผลติ สินค้าและบรกิ าร แต่ในที่นี่แรงงานสตั ว์จะไม่ถือเป็นปัจจัยการผลิตประเภทแรงงาน แต่ถือเปน็ ทุน
ประเภทมีชีวิต ผลตอบแทนของแรงงานเรยี กว่า ค่าจ้างและเงินเดือน (wage and salary) โดยทั่วไป
แลว้ แรงงานแบง่ เป็น 3 ประเภท คือ

- แรงงานฝีมอื เช่น นักวิชาการ แพทย์ นักวชิ าชพี ตา่ ง ๆ เป็นต้น
- แรงงานกงึ่ ฝีมอื เช่น ช่างไม้ ช่างเทคนิค พนักงานเสมียน เปน็ ตน้
- แรงงานไร้ฝมี อื เชน่ กรรมกรใชแ้ รง นักการภารโรง ยาม เป็นต้น
3. ทุน คือ ส่ิงท่ีมนุษย์สร้างขึ้นเพื่อใช้ร่วมกับปัจจัยการผลิตอื่น ๆ ในการผลิตสินค้าและบริการ
ทุน หรือ สินค้าทุน (capital goods) แบ่งเป็น 2 ประเภท คือ ส่ิงก่อสร้าง (construction) และ
อุปกรณก์ ารผลิต (equipment)

การลงทนุ (investment) หมายถึง การใชจ้ า่ ยลงทุนโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อใหก้ ารผลิตสินค้า
และบริการเพ่ิมข้ึนในอนาคตส่วนเงินทุน (money capital) น้ันนักเศรษฐศาสตร์ถือว่าเป็นเพียง
ตัวกลางให้เกิดสินทรัพย์ประเภททุน สินทรัพย์ประเภททุนจะสะท้อนถึงกาลังการผลิตท่ีมีอยู่ในหน่วย
ผลิตหรือระบบเศรษฐกิจที่เป็นจริงได้ดีกว่าจานวนเงินทุน ดังน้ันสินค้าทุนจึงมีความสาคัญในเชิง
เศรษฐกจิ มากกว่าเงินทนุ แต่เนอื่ งจากการวดั ผลตอบแทนจากปัจจยั ทุนมีความยงุ่ ยาก โดยทั่วไปเราจึง
ใชผ้ ลตอบแทนของเงินทุนอันได้แก่ ดอกเบี้ย (interest) เป็นผลตอบแทนของปัจจยั ทนุ ดว้ ย

4. ผปู้ ระกอบการ (entrepreneur) คือ ผูท้ าหน้าท่ีรวบรวมปัจจัยการผลติ 3 ประเภท ทกี่ ล่าว
มาขา้ งต้น เพือ่ ทาการผลิตสินค้าและบริการ คา่ ตอบแทนของผ้ปู ระกอบการ เรยี กวา่ กาไร (profit)

5

ภาพท่ี 3 ทรัพยากรการผลิต
2.4.2 ลกั ษณะทางภูมิศาสตร์

อาศัยลักษณะเฉพาะท่ีมีอยู่ในแหล่งภูมิศาสตร์ตามธรรมชาติ เช่น สภาพดินฟ้าอากาศ หรือ
วตั ถุดิบเฉพาะในพ้นื ที่ มาใช้ประโยชน์ในการผลิตสินค้าในท้องถ่ินของตนขน้ึ มา ทาให้ได้ผลิตภัณฑ์ท่ีมี
คุณลักษณะพิเศษที่มาจากพ้ืนที่ดังกล่าว คุณลักษณะพิเศษนี้อาจหมายถึง คุณภาพ ช่ือเสียงหรือคุณ
ลกั ษณะเฉพาะอ่นื ๆที่มาจากแหล่งภมู ิศาสตร์นน้ั ๆ (กรมทรัพยส์ นิ ทางปญั ญา, 2559 : ออนไลน์)
2.4.3 ความชานาญในการผลิต

ความแตกต่างในเรื่องความชานาญในการผลิต เนื่องจากผู้ผลิตของแต่ละประเทศจะมีความ
ชานาญและเทคโนโลยีในการผลิตสินค้าและ บริการแตกต่างกัน บางประเทศผู้ผลิตมีความรู้ความ
ชานาญเป็นพิเศษในการผลิตสินค้า บางชนิด เช่น ประเทศสวิตเซอร์แลนด์มีความรู้ความชานาญใน
การผลิตนาฬิกา ประเทศญ่ีปุ่นมีความรู้ความชานาญในการผลิตเคร่ืองมืออิเล็กทรอนิกส์ ประเทศ
เนเธอร์แลนด์มีความรู้ความชานาญในการผลิตเครื่องจักรกลการเกษตร ความแตกต่างของปัจจัย
ดังกล่าวนผ้ี ลักดนั ให้แต่ละประเทศเลือกผลติ สินคา้ บาง อย่างท่ีมีต้นทุนต่า มีความรูค้ วามชานาญ และ
เลือกส่ังซ้อื สนิ คา้ แต่ละประเภทที่ผู้บริโภค ในประเทศของตนตอ้ งการแตไ่ ม่สามารถผลติ ได้หรือผลิตได้
ในต้นทนุ ท่ีสงู กวา่ (ธีรเวคิน, 2550 : ออนไลน์)

6

ภาพที่ 4 ความชานาญในการผลิต

2.4.4 นโยบายการลงทนุ ของรัฐบาล
การลงทุนเพ่ือการผลิตสินค้าและบริการประเภทใดประเภทหนึ่งจะมากหรือน้อยอาจขึ้นอยู่

กับการตัดสินใจขอรัฐบาล นโยบายของรัฐบาลมีส่วนช่วยสนับสนุนในการผลิตสินค้าและบริการ
ประเภทต่าง ๆ ทาให้สินค้าและบริการที่รัฐบาลช่วยสนับสนุนมีการวิจัยและพัฒนาข้ึนเป็นการสร้าง
ศักยภาพในการผลิตสินค้าและบริการ เกิดความได้เปรียบสามารถแข่งขันและขยายตลาดสินค้าได้
นอกจากนี้ยังข้ึนอยู่กับนโยบายอืน่ ๆที่เออื้ ประโยชน์ต่อการลงทุนระหวา่ งประเทศอีกด้วย จากเหตุผล
ดังกล่าวเพ่ือให้ประชาชนของแต่ละประเทศมีการกินดีอยู่ดีรัฐบาลแต่ละประเทศจึงมีการเจรจาทา
สัญญา ซ้ือขายสินค้ากันระหว่างประเทศหรือสนับสนุนให้เอกชนในประเทศของตน ผลิตสินค้าเพื่อ
แลกเปลี่ยนกับประเทศอื่น ๆ จึงทาให้เกิดการค้าระหว่างประเทศ (สานักงานคณะกรรมการส่งเสริม
การลงทนุ (บโี อไอ), ม.ป.ป. : ออนไลน์)
2.5 ประโยชนข์ องการค้าระหวา่ งประเทศ

-ชว่ ยใหธ้ ุรกิจทอ่ี ยใู่ นประเทศทเ่ี ป็นสมาชกิ สามารถเข้าสู่ตลาดไดง้ า่ ยขึ้น
-ได้รบั ประโยชน์ทางดา้ นการจัดสรรทรพั ยากรและแรงงานจากประเทศอน่ื ๆ
-สามารถสรา้ งการคา้ ท่ีมีความหลากหลายมากข้ึน
-ช่วยลดต้นทุนตอ่ หนว่ ยของการผลิต
-ช่วยสรา้ งความม่นั คงทางด้านเศรษฐกจิ และ การเมอื งของประเทศสมาชกิ ในกลมุ่
-ทาใหป้ ระเทศเล็กท่รี วมกลมุ่ กัน มอี านาจในการเจรจาต่อรองเพ่ิมข้ึนในเวทีตลาดโลก (wikipedia,
2565 : ออนไลน์)

7

ภาพที่ 5 ประโยชน์ของการค้าระหวา่ งประเทศ

2.6 โทษของการค้าระหวา่ งประเทศ
- ทาให้ธุรกิจถกู แย่งตลาด เพราะธรุ กจิ ในตลาดทอ้ งถิ่นถูกประเทศคูแ่ ข่งเข้ามาแย่งตลาด
- ก่อให้เกิดปญั หาเรื่องแรงงาน เพราะประเทศผ้ผู ลติ มกั จะยา้ ยรากฐานการผลิตเพอื่ ต้องการหา

แรงงานท่ีราคาถูกกว่า
- ทาใหส้ ูญเสียตลาด เพราะผลจากอตั ราภาษีศลุ กากร มีผลต่อราคาสินค้า ประเทศคู่คา้ มักจะ

เสาะหา ตลาดสินคา้ ที่มรี าคาถกู กวา่
- ทาใหธ้ รุ กิจระหวา่ งประเทศที่มีความเชี่ยวชาญ สามารถสร้างความได้เปรยี บจากการรวมกลมุ่

การคา้ , ประเทศคู่คา้
2.7 ผลดขี องการทาการคา้ ระหว่างประเทศ

สินค้าในประเทศที่มีจานวนมากพอกับการจาหน่ายในประเทศ เราก็จะทาการส่งออกไป
จาหน่ายนอกประเทศ เพ่ือสร้างรายได้ให้กับประเทศชาติ ในขณะเดียวกัน เราก็รับสินค้าจาก
ตา่ งประเทศเข้ามาเพ่ือให้ผูบ้ ริโภคชาวไทยได้ใชส้ ินค้าทีห่ ลากหลายและมีความทันสมัย ที่ประเทศไทย
ผลิตเองไม่ได้ หรือผลิตยังไม่มีคุณภาพเทียบเท่าต่างชาติน่ันเอง ท้ังน้ีเป็นการสร้างสัมพันธ์ไมตรี
ระหว่างประเทศให้แน่นแฟ้น และทาธุรกิจอื่น ๆ ร่วมกันได้อีก ขณะเดียวกันรัฐบาลก็ย่ืนมือมาดูแล
ไม่ให้เกิดการเอารัดเอาเปรียบหรือฉ้อโกงกันได้ จึงทาให้การทาการค้าระหว่างประเทศนั้น ส่งผลดีต่อ
ประเทศชาตินน่ั เอง
2.8 ผลเสียกระทบต่อการค้าขายกับต่างชาติ

กรณีนจี้ ะเกิดขึน้ กับค่านยิ มของคนไทยที่เห่อแบรนด์ดังต่างประเทศหรือทาตาม ๆ กันจนเป็น
สังคมนิยม ท้ัง ๆ ที่สินค้าบางตัวในประเทศไทยก็สามารถผลิตได้มีคุณภาพเทียบเท่าต่างชาติ แต่คน
ไทยก็ยังไม่นิยมใช้ เน่ืองจากมันราคาถูก และไม่เท่ห์ แบรนด์ไม่ดัง ไม่ตามเทรนด์ จึงส่งผลกระทบให้

8

สนิ ค้าดังกล่าวน้ันไม่มียอดขายที่ดีเท่าท่ีควร ทาให้ขาดสมดุลทางการค้า เงนิ ไหลออกประเทศมากกว่า
ที่จะรับเข้ามา ซ่ึงแนวทางแก้ไขปัญหาน้ีก็คือการปรับรสนิยมและพฤติกรรมการใช้ชีวิต โดยคานึงถึง
ประโยชน์ ความคุม้ คา่ ในคุณภาพและราคาเปน็ สาคัญ

9

บทท่ี 3

ขัน้ ตอนการนาเข้าสนิ ค้า

1. การโอนถ่าย หรอื ย่นื ขอ้ มูลใบขนสินค้า
2. การตรวจสอบพสิ ูจน์ข้อมลู อย่างละเอยี ด
3.การชาระภาษีอากรขาเข้า
4. การตรวจและการปล่อยสนิ ค้า (ใหป้ รึกษาการนาเข้า-สง่ ออก ระหวา่ งประเทศ, ม.ป.ป. :
ออนไลน์)

ภาพที่ 6 ขั้นตอนการนาเข้าสินค้า ( themefisher, ม.ป.ป. : ออนไลน์)

3.1 การเตรียมเอกสาร
1. ใบขนสนิ คา้ ขาเขา้
2. ใบตราสง่ สนิ คา้
3. บัญชรี าคาสินค้า
4. บัญชีรายละเอียดบรรจหุ ีบห่อ
5. ใบอนุญาตหรือหนังสอื อนุญาตสาหรบั สนิ คา้ ควบคุมการนาเขา้
6. ใบรับรองแหล่งกาเนดิ สนิ ค้า (กรณขี อลดอัตราอากร)
7. เอกสารอน่ื ๆ เช่น แคด็ ตาล็อก เอกสารแสดงสว่ นผสม เปน็ ตน้

3.1.1 ประเภทใบขนสนิ ค้าขาเข้า
เปน็ แบบพิมพ์ที่กรมศุลกากรกาหนดให้ผู้นาเข้าต้องย่นื ต่อกรมศุลกากรในการนาเขา้ สนิ ค้า ซ่ึง

จาแนกออกเปน็ 9 ประเภทตามลักษณะการนาเขา้ ดังน้ี

10

(1) แบบ กศก. 99/1 ใบขนสินค้าขาเข้าพร้อมแบบแสดงรายการภาษีสรรพสามิตและ
ภาษีมูลค่าเพิ่ม ใช้สาหรับการนาเข้าสินค้าทั่วไปทุกประเภทท่ีกรมศุลกากรมิได้กาหนดให้ใช้ใบขน
สินคา้ ประเภทอืน่

(2) แบบ กศก. 102 ใบขนสินค้าขาเข้าพิเศษพร้อมแบบแสดงรายการภาษีสรรพสามิตและ
ภาษีมูลค่าเพมิ่ ใช้สาหรับการนาเข้าสินค้าทางอากาศยานหรือพิธีการอ่ืนที่กรมศลุ กากรกาหนดสาหรับ
ของที่นาเข้าในลกั ษณะเฉพาะ เชน่ การนาเขา้ สตั วเ์ ลย้ี งมีชีวิต

(3) แบบ กศก. 103 คาร้องขอผ่อนผันรับของ/ส่งของออกไปก่อน ใช้สาหรับการนาเข้าหรือ
ส่งออกสนิ ค้ากอ่ นปฏบิ ตั พิ ิธกี ารครบถ้วนตามท่ีกรมศลุ กากรกาหนด

(4) แบบ A.T.A. Carnet ใบขนสินค้าสาหรับนาของเข้าหรือส่งของออกชั่วคราว ใช้สาหรับ
การนาเขา้ หรอื ส่งออกสนิ ค้าชั่วคราวประเภทต่าง ๆ ตามทีร่ ะบุในอนุสัญญา

(5) แบบ JDA (Joint Development Area) ใบขนสินค้าสาหรับพ้ืนท่ีพัฒนาร่วมไทย-
มาเลเซยี ใชส้ าหรับการนาเขา้ สินค้าในเขตพืน้ ที่พฒั นารว่ มไทย-มาเลเซีย

(6) แบบใบแนบ 9 ใบขนสินค้าถ่ายลา ใช้สาหรบั พิธกี ารสินค้าถ่ายลา
(7) แบบท่ี 448 ใบขนสนิ ค้าผ่านแดน ใชส้ าหรบั พธิ ีการสนิ คา้ ผา่ นแดน
(8) ใบขนสินค้าพิเศษสาหรับรถยนต์และจักรยานยนต์นาเข้าหรือส่งออกช่ัวคราว ใช้สาหรับ
การนารถยนตแ์ ละจักรยานยนต์เข้ามาในประเทศหรือสง่ ออกช่วั คราว
(9) ใบขนสินค้าพิเศษสาหรับเรือสาราญและกีฬาที่นาเข้าหรือส่งออกช่ัวคราว ใช้สาหรับการ
นาเรอื สาราญและกีฬาเขา้ มาในประเทศหรือส่งออกชวั่ คราว
3.1.2 ใบตราส่งสนิ ค้า
ใบตราส่งสินค้าเป็นเอกสารสาคัญท่ีใช้แทนหลักฐานการขนส่งสินค้าโดยผู้ขนส่ง (Carrier)
เป็นผู้ออกเอกสารให้กับผู้ส่งสินค้า (Consignor) โดย Bill of Lading มีเนื้อหาระบุชัดเจนว่าสินค้าคือ
อะไร จานวนเท่าไร และสถานท่ีปลายทางคือที่ไหน โดยเอกสารน้ีจะต้องมีการลงลายมือช่ือโดยตัว
แทนทีไ่ ด้รับอนญุ าตของผขู้ นส่ง ผูส้ ่งสนิ ค้า และผู้รับสนิ คา้
3.1.3 บญั ชีราคาสนิ คา้
บัญชรี าคาสินคา้ (Invoice) คอื เปน็ ใบแจง้ หนี้หรือใบกากับสนิ คา้ ทผ่ี ู้ขายซ่ึงเปน็ ผู้ส่งออกใน
ตา่ งประเทศส่งใหผ้ ้ซู ้ือที่อยใู่ นประเทศเพื่อการเรียกเกบ็ คา่ ขายสนิ คา้ หรือเปน็ เอกสารกากับสินคา้
3.1.4 บัญชบี รรจหุ ีบหอ่ สินคา้
บัญชบี รรจุหีบห่อสินคา้ (Packing List)เปน็ เอกสารแสดงรายละเอยี ดของทีบ่ รรจุในแต่ละหีบ
หอ่ สนิ ค้ารายการในบัญชีบรรจุหีบห่อสินค้า ชว่ ยให้มคี วามสะดวกในการตรวจปลอ่ ยสินคา้ และจาเป็น
จะต้องชื่นประกอบการตรวจสอบ เม่ือเจ้าหน้าที่ร้องขอเช่นในกรณีบรรจุหีบห่อสินค้าหลายชนิดในบ
ห่อเดียวกันหรือมีของหลายหีบห่อ แต่การบรรจุไม่เท่ากัน กรณีเช่นนี้ต้องยื่นบัญชีบรรจุหีบห่อสินค้า
ตดิ แนบใบขนสินค้าท้งั ตน้ ฉบับและคู่ฉบับ ตวั อย่างบัญชีบรรจุหบี ห่อสินคา้ มีดังตวั อยา่ งตอ่ ไปน้ี
3.1.6 ใบรบั รองแหล่งกาเนิดสินค้า
ในการนาเข้าหรือส่งออกน้ัน หลายๆครั้งท่านอาจจะได้ยินช่ือของ "ใบรับรองแหล่งกาเนิด
สินค้า" หรือ "Certificate of Origin" กันมาบ้าง เจ้าเอกสารนี้เราสามารถเรียกกันย่อ ๆได้ว่า "ใบ
C/O" ซ่ึงวัตถุประสงคข์ องใบ C/O น้ี ก็เพื่อรับรองสินค้าของผู้สง่ ออกว่าส่งออกมาจากประเทศใด และ

11

ผลิตได้ถูกต้องตามกฎท่ีว่าด้วยถ่ินกาเนิดสินค้า สืบเน่ืองจากหลายๆประเทศมีการใช้มาตรการกีดกัน
ทางการค้า ทาให้เวลานาเข้าสินค้าบางชนิดในบางประเทศน้ัน จาเป็นที่จะต้องแสดงว่าสินค้าน้ัน
ส่งออกหรือผลิตมาจากประเทศใด หากตรงกับเง่ือนไขถึงจะสามารถนาเข้าได้ (Only Logistics,
ม.ป.ป. : ออนไลน์)
3.1.7 แคต็ ตาล็อก

ความหมายของแค็ตตาล็อกคือเอกสารเย็บเล่ม ส่ิงพิมพ์เป็นเล่ม มักมีสารบัญ บทนา เนื้อหา
จะเปน็ รายละเอียดของสนิ ค้าและบทความแนะนาโฆษณาตา่ ง ๆ สาหรบั สนิ ค้านั้น ๆ
3.2 การโอนถา่ ย หรือย่ืนข้อมูลใบขนสนิ คา้

ในขั้นตอนแรก ผู้ที่นาสินค้าเข้าจะต้องบันทึกข้อมูลบัญชีราคาสินค้า (Invoice) ของทุก ๆ
รายการเข้าไปในผ่านทางระบบ Service Counter ซ่ึงโปรแกรมน้ีจะแปลงข้อมูลบัญชีราคาสินค้าให้
เป็นข้อมูลใบขนสินค้าให้อัตโนมัติ โดยผู้นาสินค้าเข้าน้ันสามารถใช้เอกสารใบขนส่งสินค้าที่ถูกแปลง
ข้อมูลมานาส่งทางกรมศลุ กากรผ่านทางอนิ เตอรเ์ น็ตไดท้ นั ที

จากน้นั เมอื่ กรมศลุ กากรไดร้ ับข้อมลู เรยี บรอ้ ยแลว้ ก็จะดาเนนิ การตรวจสอบข้อมูลในเบ้ืองต้น
ในใบขนส่งสินค้า เพื่อดวู ่า ชื่อและที่อยู่ของผู้นาเข้า เลขประจาตัวผเู้ สียภาษี พิกัดอัตราศุลกากร และ
ราคาของสินค้าน้ันมีความถูกต้องหรือไม่ ถ้าหากมีการพบว่าข้อมูลที่เรากรอกไปน้ันยังมีข้อผิดพลาด
ทางกรมศุลกากรก็จะแจ้งข้อมูลเหล่าน้ันกลับมาเพ่ือให้เราได้แก้ไขให้ถูกต้องเพ่ือส่งไปให้กับทางกรม
ศุลกากรใหม่อีกคร้ัง ซึ่งเมื่อพบว่าข้อมูลของเราถูกต้องครบถ้วนแล้ว กรมศุลกากรจะออกใบเลขที่ขน
สินคา้ ขาเข้าใหก้ ับผู้ยื่น
3.3 การตรวจสอบพิสจู นข์ ้อมูลอยา่ งละเอยี ด

ในข้ันตอนนจ้ี ะเป็นการตรวจสอบเงือ่ นไขต่าง ๆ ทกี่ รมศลุ กากรกาหนดไวอ้ ย่างละเอียด โดยดู
จากข้อมูลและเอกสารท่ีเกี่ยวข้องท้ังหมดที่ย่ืนให้กบั กรมศุลกากร ซ่ึงในข้ันตอนนสี้ ินค้าจะถกู แยกเป็น
2 ประเภท คอื

ใบขนสินค้าขาเข้าประเภทที่ไม่ต้องตรวจสอบพิธีการ (Green Line) สามารถนาใบขนสินค้า
ขาเข้าไปชาระภาษีอากร และวางประกันท่ีเก่ียวข้อง โดยสามารถเลือกชาระได้ท่ีกรมศุลกากร ชาระ
ผา่ นระบบอิเล็กทรอนิกส์ หรือจะชาระท่ีธนาคารก็ได้ อีกประเภทหนึ่งคือใบขนสินค้าขาเข้าประเภทท่ี
ตอ้ งตรวจสอบพิธีการ (Red Line) จะต้องนาใบขนสินค้าไปตดิ ตอ่ กับหนว่ ยงานประเมนิ อากรของทา่ ที่
นาเขา้ สนิ ค้าน้นั ๆ
3.4 การตรวจและการปลอ่ ยสนิ คา้

หลงั เสรจ็ สน้ิ ข้ันตอนการตรวจสอบความเรียบรอ้ ย สถานะการปล่อยสนิ ค้าจะถูกส่งผา่ นระบบ
อิเล็กทรอนิกส์ไปที่ท่าเรือ เมื่อผ่านการชาระภาษีอากรที่เก่ียวข้องท้ังหมดแล้ว ข้อมูลของสินค้าจะถูก
ตรวจสอบความถูกต้องอย่างละเอียดอกี ครั้ง พร้อมท้งั ผ่านการเปิดตรวจ หรือยกเวน้ การตรวจ ถา้ หาก
ใบขนสินค้านั้นได้รับการยกเว้น โดยหลังจากผ่านการตรวจสอบเรยี บร้อยแล้ว สถานะการปลอ่ ยสินค้า
จะถูกส่งผ่านระบบอเิ ล็กทรอนิกส์ไปทท่ี า่ เรือท่ีไดก้ าหนดไว้ และสามารถนาเขา้ สนิ ค้าได้
3.5 การขนสง่ สนิ คา้ ทางทะเล (Sea Freight)

การขนส่งสินค้าทางทะเล เป็นส่วนประกอบท่ีสาคัญส่วนหน่ึงของ ระบบการค้าระหว่าง
ประเทศ ท้ังในอดีต ปัจจุบนั และในอนาคต เพราะเป็นเพียงการขนสง่ ชนิดเดียวที่ขนสินค้าได้คราวละ

12

มาก ๆ และค่าระวางมีราคาถูกกว่าการขนส่งในรูปแบบอื่น ๆ การขนส่งสินค้าทั้งขาเข้าและขาออก
ของไทยเป็นการขนส่งทางทะเลเป็นส่วนใหญ่ดังน้ันการขนส่งสินค้าทางทะเลจึงเป็นปัจจัยท่ีมีอิทธิพล
ต่อความสามารถในการแข่งขันทางการค้าในตลาดโลก ดังนั้นผู้ที่เกี่ยวข้องกับการนาเข้าและส่งออก
สินค้าจึงควรจะศึกษาและทาความเข้าใจในองค์ประกอบต่าง ๆ ท่ีสาคัญเกี่ยวกับการขนส่งสินค้าทาง
ทะเล
3.5.1 พิธกี ารศุลกากรนาเข้าทางเรอื

กรมศุลกากรได้พัฒนานาระบบอิเล็กทรอนิกส์ มาใช้ในการบริการผ่านพิธีการศุลกากรซึ่ง
ปัจจุบันเรียกว่าระบบ TCS ผู้ประสงค์จะดาเนินการผ่านพิธีการศุลกากรทางอิเล็กทรอนิกส์จะต้องทา
การลงทะเบียนกับกรมศุลกากร เพื่อบันทึกข้อมูลไว้ในฐานข้อมูลระบบคอมพิวเตอร์ของกรมศุลกากร
ซ่ึงผู้ท่ลี งทะเบยี นแล้วสามารถเข้าสรู่ ะบบการผ่านพิธีการศุลกากรทางคอมพิวเตอร์ของตนเองหรือผา่ น
SERVICE COUNTER ของเอกชนหรอื ที่จดุ ใหบ้ ริการของกรมศุลกากร ณ จุดนาเข้า-ส่งออก

3.6 ข้นั ตอนในการนาเข้า สง่ ออกสนิ คา้ ทางเรอื
ขัน้ ท่ี 1) Exporter
จากโรงงานของผู้ผลิตสินค้า หรือสถานท่ีของผู้ส่งออกสินค้า (Exporter) เม่ือทาการผลิต

สินค้าและจัดเตรียมเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการส่งออกสินค้าเรียบร้อย และพร้อมท่ีจะทาการส่งออก
แล้ว จะทาการติดต่อบริษัทตัวแทนผู้ขนส่งสินค้า (Freight Forwarder Company) หรือสายการ
เดินเรือ (Shipping Line) โดยตรงเพ่ือทาการจองระวางเรือ (Freight) จากเมืองท่าต้นทางไปยังท่า
ปลายทาง

ขน้ั ที่ 2) Trucking
เม่ือได้รับใบยืนยันการจองระวางเรือ (Booking Confirmation) จากตัวแทนผู้ขนส่งสินค้า
หรือสายเรอื เรียบร้อยแล้ว ผู้ส่งออกจะทาการขนส่งสนิ ค้าจากสถานท่ีของผสู้ ่งออกไปยังท่าเรือต้นทาง
ภายในเวลาทกี่ าหนดไว้ในใบยืนยนั การจองระวางเรอื
ขั้นท่ี 3) Customs Clearance
ในกรณีการส่งออกสินค้าไปต่างประเทศ ผู้ส่งออกมีหน้าที่ต้องดาเนินการผ่านพิธีทางกรมศุลกากรขา
ออก (Export) ทุกคร้ัง โดยสามารถดาเนินการด้วยตนเอง หรือว่าจ้างบริษัทตัวแทนออกของ
(Customs Broker) เพื่อให้ดาเนินการผ่านพิธีการแทน โดยบริษัทตัวแทนออกของจะเป็นผู้ติดต่อ
ขอรับเอกสาร เพือ่ ดาเนินการในการยนื่ ใบขนสนิ คา้ ขาออก
ขัน้ ที่ 4) Port of Loading
เม่ือสินค้ามาถึงทีท่ ่าเรือต้นทาง (Port of Loading) ทางสายการเดนิ เรือจะทาการยกตู้สินค้า
ข้นึ ไปบนเรือ และออกเอกสารใบตราส่งสินค้า (Bill of Lading / BL or BoL) ให้กับผู้ส่งออกเพื่อเป็น
การยืนยันว่าได้รับสินค้านั้นไว้แล้ว พร้อมทั้งเรียกเก็บค่าบริการ (Freight & Local Charges) กับผู้
ส่งออกท่ตี น้ ทาง
ข้ันที่ 5) Port of Discharge
เมือเรือเดนิ ทางไปถึงท่าเรอื ปลายทาง (Port of Discharge) ทางสายการเดนิ เรือจะทาการยก
ตู้สินค้าลงจากเรือ จากนั้นผู้นาเข้า (Importer) จะทาการติดต่อสายการเดินเรือเพ่ือชาระค่าใช้จ่ายที่
ปลายทาง (Local Charges) พร้อมทั้งนาใบตราส่งสินค้า (Bill of Lading / BL or BoL) ท่ีได้รับจาก

13

Shipper เพ่อื นาไปเปลยี่ นเป็นใบปล่อยสนิ คา้ (Dilivery Order / DO) กบั สายการเดินเรือท่ีปลายทาง
เพ่อื นาไปออกสนิ คา้

ขัน้ ที่ 6) Customs Clearance
ผนู้ าเข้าจะต้องดาเนินการผ่านพธิ ีศุลกากรขาเข้า (Import) และชาระภาษีอากรขาเข้า พร้อม
ท้งั นาใบปลอ่ ยสนิ คา้ (Dilivery Order / DO) ไปออกสนิ ค้าที่ทางเรือปลายทาง
ขั้นที่ 7) Trucking
เมือ่ ผา่ นพธิ ีการศลุ กากรขาเข้าเรียบร้อยแล้ว ผ้นู าเข้าจะตอ้ งจดั เตรยี มรถ เพอื่ มารับสินคา้ ที่
ทา่ เรอื ปลายทางไปยังสถานที่ของผู้นาเขา้ (Importer)
ขัน้ ท่ี 8) Importer
เมื่อสินค้าสง่ ถึงสถานท่ีของผู้นาเขา้ ปลายทาง ผนู้ าเขา้ จะต้องทาการตรวจสอบสภาพสนิ ค้าวา่
ครบถว้ ยสมบูรณ์ และมคี วามเสยี หายหรือไม่กอ่ นเซน็ รับสนิ คา้
3.6.1 Exporter
จากโรงงานของผู้ผลิตสินค้า หรือสถานท่ีของผู้ส่งออกสินค้า (Exporter) เม่ือทาการผลิต
สินค้าและจัดเตรียมเอกสารท่ีเกี่ยวข้องกับการส่งออกสินค้าเรียบร้อย และพร้อมท่ีจะทาการส่งออก
แล้ว จะทาการติดต่อบริษัทตัวแทนผู้ขนส่งสินค้า (Freight Forwarder Company) หรือสายการ
เดินเรือ (Shipping Line) โดยตรงเพ่ือทาการจองระวางเรือ (Freight) จากเมืองท่าต้นทางไปยังท่า
ปลายทาง
3.6.2 Trucking
เมื่อได้รับใบยืนยันการจองระวางเรือ (Booking Confirmation) จากตัวแทนผู้ขนส่งสินค้า
หรือสายเรอื เรียบร้อยแล้ว ผู้ส่งออกจะทาการขนส่งสินค้าจากสถานที่ของผู้ส่งออกไปยังท่าเรือต้นทาง
ภายในเวลาทีก่ าหนดไว้ในใบยืนยันการจองระวางเรอื
3.6.3 Customs Clearance
ในกรณีการส่งออกสินค้าไปต่างประเทศ ผู้ส่งออกมีหน้าท่ีต้องดาเนินการผ่านพิธีทางกรม
ศุลกากรขาออก (Export) ทุกครั้ง โดยสามารถดาเนินการด้วยตนเอง หรือว่าจ้างบริษัทตัวแทนออก
ของ (Customs Broker) เพ่อื ให้ดาเนนิ การผ่านพิธีการแทน โดยบริษทั ตัวแทนออกของจะเป็นผู้ติดต่อ
ขอรบั เอกสาร เพ่ือดาเนนิ การในการยนื่ ใบขนสินค้าขาออก
3.6.4 Port of Loading
เมื่อสินค้ามาถึงที่ท่าเรือตน้ ทาง (Port of Loading) ทางสายการเดินเรือจะทาการยกตู้สินค้า
ขึน้ ไปบนเรือ และออกเอกสารใบตราส่งสินค้า (Bill of Lading / BL or BoL) ให้กับผู้ส่งออกเพื่อเป็น
การยืนยันว่าได้รับสินค้าน้ันไว้แล้ว พร้อมทั้งเรียกเก็บค่าบริการ (Freight & Local Charges) กับผู้
สง่ ออกท่ีตน้ ทาง
3.6.5 Port of Discharge
เมือเรอื เดินทางไปถึงท่าเรือปลายทาง (Port of Discharge) ทางสายการเดินเรอื จะทาการยก
ตู้สินค้าลงจากเรือ จากน้ันผู้นาเข้า (Importer) จะทาการติดต่อสายการเดินเรือเพื่อชาระค่าใช้จ่ายที่
ปลายทาง (Local Charges) พร้อมทั้งนาใบตราส่งสินค้า (Bill of Lading / BL or BoL) ที่ได้รับจาก

14

Shipper เพอ่ื นาไปเปล่ยี นเป็นใบปล่อยสินค้า (Dilivery Order / DO) กบั สายการเดินเรือที่ปลายทาง
เพือ่ นาไปออกสนิ ค้า
3.6.6 Customs Clearance

ผู้นาเข้าจะต้องดาเนินการผ่านพิธีศุลกากรขาเข้า (Import) และชาระภาษีอากรขาเข้า พร้อม
ท้ังนาใบปล่อยสินค้า (Dilivery Order / DO) ไปออกสินค้าทที่ างเรือปลายทาง
3.6.7 Importer

เม่ือสินค้าส่งถึงสถานท่ีของผู้นาเข้าปลายทาง ผู้นาเข้าจะต้องทาการตรวจสอบสภาพสินคา้ ว่า
ครบถว้ ยสมบูรณ์ และมคี วามเสยี หายหรอื ไมก่ ่อนเซน็ รบั สินค้า

15

บทท่ี 4
สรุป

ในการนาเข้าสินคา้ ผ้นู าเข้าจะต้องปฏิบัติตามกฎหมาย ระเบยี บ และประกาศที่กรม
ศลุ กากรและหน่วยงานอื่น ๆ ท่ีเกี่ยวข้องในการนาเข้า เช่นกระทรวงพาณิชย์สานักงานคณะกรรมการ
อาหารและยา กรมปศุสัตว์ กรมวิชาการเกษตร และมีคาแนะนาในการจัดเตรียมเอกสารใบอนุญาต
ตา่ ง ๆ ผู้นาเข้าจะตอ้ งเตรียมเอกสารที่กาหนดไว้ใหค้ รบถ้วน เพอ่ื ปฏิบตั ิตามขั้นตอนพธิ ีการศุลกากรใน
การนาเขา้ สินคา้ ตอ่ ไป

บรรณานุกรม

“ใบรบั รองแหลง่ กาเนิดสนิ ค้า,” [ออนไลน์]. เข้าถึงไดจ้ าก :
https://onlylogistics.co.th/https-onlylogistics-co-th-ชปิ ปิ้ง-ร้ไู วใ้ ชว่ ่า/, ม.ป.ป.
[สบื คน้ เมอื่ 11 มีนาคม 2565].

“การนาเข้าสนิ คา้ ,” [ออนไลน์]. เขา้ ถงึ ไดจ้ าก :
https://ecs-support.github.io/KM/customs/#hero, ม.ป.ป. [สืบคน้ เมื่อ 11 มีนาคม
2565].

“ความร่วมมือทางเศรษฐกจิ ระหวา่ งประเทศ,” [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก :
https://sites.google.com/site/parichatsirisom17/hnwy-kar-reiyn-ru-thi-5-
%20%20khwam-rwm-mux-,%20, ม.ป.ป. [สบื ค้นเมอื่ 11 มนี าคม 2565].

“การค้าระหวา่ ประเทศ,” [ออนไลน์]. เขา้ ถึงได้จาก : https://www.thairath.co.th/tags/
การค้าระหวา่ งประเทศ, ม.ป.ป. [สืบค้นเม่ือ 11 มีนาคม 2565].

Kisuke, Urahara. “ปัจจัยการผลิต,” [ออนไลน์]. เข้าถงึ ได้จาก :
https://www.trueplookpanya.com/asktrueplookpanya/detail/1096, 2556.
[สืบคน้ เมอื่ 11 มีนาคม 2565].

“การค้าระหวา่ งประเทศ,”[ออนไลน์]. เขา้ ถึงได้จาก : https://th.wikipedia.org/wiki/การค้า
ระหวา่ งประเทศ, ม.ป.ป. [สบื คน้ เม่ือ 11 มนี าคม 2565].

“การขนสง่ ทางทะเล,” [ออนไลน์]. เขา้ ถึงไดจ้ าก :
http://www.goodfreight-th.com/16456887, ม.ป.ป. [สบื คน้ เมือ่ 11 มนี าคม 2565].

ยุพิน รอบไผล่ ้อม. “หลกั การนาเข้าและสง่ ออก,” [ออนไลน์]. เข้าถึงไดจ้ าก :
http://www.atc.ac.th/ATCWeb/elearning/LGM/หลักการนาเขา้ และส่งออก%20บท
ท่ี%201-%2061.pdf, ม.ป.ป. [สืบคน้ เมื่อ 11 มีนาคม 2565].

ลขิ ติ ธีรเวคนิ . “การค้าระหว่างประเทศ,” [ออนไลน์.] เขา้ ถึงไดจ้ าก :
https://mgronline.com/daily/1509/1448/start=0, 2550. [สบื ค้นเมือ่ 11 มนี าคม
2565].

สุดาพร ดีสม. “การค้าระหวา่ งประเทศ,” [ออนไลน์]. เขา้ ถึงไดจ้ าก :
https://sites.google.com/site/hawwadaporn/prayochn-khxng-kar-kha-rahwang-
prathes , 2557. [สบื ค้นเมอ่ื 11 มนี าคม 2565].