Τα ελληνάκια (της Ευγενίας Φακίνου)

Τα ελληνάκια

(της Ευγενίας Φακίνου)

Το παραμύθι της Ευγενίας Φακίνου διασκεύασαν τα παιδιά του 1ου Νηπιαγωγείου
Πεντέλης (2ο τμήμα Παραρτήματος και 18ου Νηπιαγωγείου Κατερίνης (2ο τμήμα)

Μάρτιος 2021

Μια φορά κι έναν καιρό
ζούσε η κυρα-Λένη και είχε
δύο μωράκια, τη Μαρία και
το Γιώργη. Η Μαρία ήταν
όμορφη και της άρεσε να
κάθεται στον κήπο της.

Νίκη

Ο Γιώργης ήταν πολύ
όμορφος. Φορούσε
κόκκινο φέσι και
γιλέκο, φουστανέλα
και τσαρούχια. Το
άλογό του, η Αστραπή,
ήταν πολύ γρήγορο.

Ο αφέντης ο Αγάς ήταν Τούρκος και ο φρουρός του πήγαινε μπροστά με
ένα τσεκούρι και είναι σα να οδηγεί τον Αγά. Πίσω από τον Αγά πήγαινε
αυτός που μάζευε τα τρόφιμα από τους Έλληνες και ο τελευταίος ήταν
που μάζευε τα λεφτά των Ελλήνων.

Μια μέρα ο Αγάς φώναξε τον
Γιώργη και του είπε να πάρει ένα
καράβι να πάει να βρει τη
γοργόνα, γιατί η γοργόνα
βούλιαζε τα καράβια του Αγά.

Ο Γιώργης και οι φίλοι του πήραν το καράβι και πήγαν να
βρούνε τη γοργόνα.
- Τι όμορφη που είσαι, είπε ο Γιώργης. Δε φοβάσαι που θα
σε βάλω στο κλουβί;

- Όποιος με βλέπει, με αγαπάει, είπε η γοργόνα. Γύρισε πίσω γιατί το Αγάς
έκανε κόλπο και η αδερφή σου κινδυνεύει.

Ο Γιώργης γύρισε πίσω και δε βρήκε κανέναν. Μόνο το παγόνι ήταν στο
χωριό και του είπε τα νέα.

Την Κυριακή ο Γιάννος θα
παντρευόταν την Παγώνα.
Θα πήγαινε στο γάμο όλο
το χωριό. Οι φίλοι του
Γιάννου τον βοηθούσαν να
ντυθεί.

Μετά το γάμο, άρχισε το γλέντι. Χόρευαν, έτρωγαν, έπιναν και
τραγουδούσαν. Όλοι διασκέδαζαν μέχρι που ήρθε ο Αγάς και ήθελε να
πάρει τη Μαρία να χορέψουν με το ζόρι. Τότε οι Έλληνες πήραν τα
σπαθιά και οι Τούρκοι τα τσεκούρια.

Ο Γιώργης θύμωσε
που άκουσε αυτά από
το παγόνι και πήρε το
σπαθί του να πάει να
βρει τον Αγά. Οι φίλοι
του του είπαν ότι οι
Τούρκοι είναι πολλοί
και οι Έλληνες λίγοι.
- Όχι δεν είμαστε

λίγοι, είπε ο
Γιώργης.
- Οι νέοι βγήκαν στο
βουνό, είπε το
Παγόνι.

Στο βουνό στην αρχή δε
φαινόταν τίποτα. Μετά
γέμισε με ελληνάκια και
έβαλαν και μια ελληνική
σημαία. Η Μαρία φώναξε:
«Καλύτερα μιας ώρας
ελεύθερη ζωή παρά
σαράντα χρόνια σκλαβιά κα
φυλακή».

Ήταν 22 Μαρτίου 1821.

ΤΕΛΟΣ

Συμμετείχαν από τα παιδιά των ψηφιακών τάξεων:

1ο Νηπιαγωγείο Πεντέλης: 18ο Νηπιαγωγείο Κατερίνης:

Αλέξης Αλαράι Βαγγέλης Μπινέλας
Αφροδίτη Δρίτσα Ελεάννα Μπαμπατζιάνη
Γιώργος Δημητρόπουλος Θανάσης Λιάββας
Δημήτρης Πιστιόλας – Πόπωτας Θωμάς Καρακατσάνης-Ταφραλής
Ειρήνη Αγγελοπούλου Κωνσταντίνος Μακρυγιάννης
Ιωαννίδου Νίκη Μιχαήλ Τσακιρίδης
Χρήστος Καρασαββίδης

ΘΟΥΡΙΟΣ

Ο Θούριος, λόγια του οποίου ακούγονται από τη Μαρία της ιστορίας, είναι πατριωτικός ύμνος
που έγραψε ο Ρήγας Βελεστινλής το 1797 και τραγουδούσε σε συγκεντρώσεις, με σκοπό να
ξεσηκώσει τους σκλαβωμένους Έλληνες.

Το βιβλίο αυτό δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της
επετείου των 200 χρόνων από την έναρξη της
Ελληνικής επανάστασης.
Ευχαριστούμε τα παιδιά και τις οικογένειές
τους για τη συνεργασία.

Οι νηπιαγωγοί

Σοφία Κωνσταντώνη Όλγα Ευθυμιάδου