Row, row, row your boat
Gently down the stream
Merrily merrily , merrily, merrily
Life is but a dream…
LIFE IS BUT A DREAM
อารัมภบท
ชวี ิตเปรยี บดงั การเดนิ ทาง Life is a journey การเดินทางท่องเทยี่ วสานสัมพนั ธ์ระหว่างพวกพอ้ งพ่ีน้องกลุ่ม
สาระการเรยี นรู้ภาษาตา่ งประเทศ ในครั้งนมี้ ีเปา้ หมายเพื่อเลี้ยงสง่ ให้กาลังใจครสุ มุ าลี บุญพรานชู ( ป้าลี ) ในวาระ
เกษยี ณอายรุ าชการในอีกไมก่ เ่ี ดอื นขา้ งหนา้ แตใ่ นอกี นัยหนึ่งเพื่อการสรา้ งความสัมพันธ์อันดรี ะหวา่ งกนั และกันทม่ี มี า
ทุกสรรพชีวิตลว้ นมเี หตมุ ผี ล ท่สี ่งพวกเรามาพบกนั โลกใบนี้ชา่ งกวา้ งใหญ่ไพศาลการโคจรมาพบกนั นัน้ แสนจะ
ยากยง่ิ ทุกอยา่ งลว้ นมที ่มี าจากแรงกรรมการกระทาในอดตี ภพ หรือกาลกอ่ น แตม่ าในครานี้อาจจะจดจากันไม่ได้
เราใช้ชวี ิต ณ ปจั จุบนั น้ีหากไมม่ ีใครเคลอ่ื นยา้ ยไปไหน ถือวา่ ยาวนาน และเราใชช้ วี ติ กบั คนกลุ่มนม้ี ากกว่าใชช้ ีวติ
อยกู่ บั คนที่บ้านและสงั คมอ่ืนทวั่ ไป
วัฒนธรรมองคก์ ร ท่มี มี าผา่ นมาหลายรุ่น หากร่นุ นท้ี าแบบไหน รุ่นตอ่ ไปกาลังมองอยแู่ บบน้นั ทุกอย่างลว้ นมี
เหตุผลเชน่ กัน
การเดินทางในคราวนขี้ องป้าลี อาจถงึ ฝ่ังฝัน แต่ในนามกลมุ่ สาระตอ้ งเดนิ ทางไปต่อ ประสบการณแ์ ละส่งิ อน่ื ใดท่ี
เราเคยเห็นในอดตี ส่ังสมสง่ ผ่านรนุ่ สรู่ ุ่นอันใดดคี วรเกบ็ รักษา อนั ใดทีท่ า่ นคิดวา่ ไมถ่ ูกใจทา่ นขอใหล้ ืมเลอื น เสมือนเราไป
นัง่ เกบ็ ผลไม้หากทา่ นเก็บทุกผล ไมว่ ่าผลทดี่ ี ผลอ่อน ผลทแ่ี มลงกัดกนิ หนกั และทุกขท์ อ้ จะเกดิ แกใ่ จใคร ท่านคงหาคาตอบ
เองได้
สาหรับการเดินทางในคราน้ี ผ่าน 4 จงั หวดั พัทลงุ มุ่งสตู่ รงั ชมฝ่งั กระบ่ี สุขดที ่ีพังงา ขอให้ทุกทา่ นมีความสุขใน
การเดนิ ทาง สขุ ใจในการพบเจอกัน อาลากันอย่างสขุ ใจ
ภูวนาจ
หวั หนา้ กล่มุ สาระการเรียนรู้
1
กำลงั ใจในวยั เกษยี ณ
ดีใจ ปล้ืมใจ ซ้ึงใจ และเสยี ใจ ก่อเกดิ ขึ้นในหัวใจในเวลาเดียวกันอนั รวดเร็ว การจากใช่วา่ จะมี
ความสุข นัน่ คือทกุ ข์ทางใจทที่ ุกคนกต็ อ้ งพบเจอ ดีใจท่ีไดพ้ านพบคนดีๆอย่างท่าน ปลื้มใจทีไ่ ดเ้ ห็นคนคน
หนึ่งทีเ่ รารู้จกั มักคุน้ ได้เปลย่ี นวถิ ีชวี ติ ไปอีกชว่ งหน่งึ แหง่ วยั ของคน ซึ้งใจในคุณงามความดีท่ที ่านมอบใหใ้ น
การทางานร่วมกันตลอดมาถงึ แมว้ า่ วันเดยี วหรือ หลายสิบปกี ย็ ังตราตรงึ ในหวั ใจไม่มีวันคลาย เสียใจกบั การ
กระทาทีเ่ คยทาไมด่ ีไม่ว่าทางกายกด็ ีทางวาจากด็ หี รือทางใจกด็ ีทเ่ี ราไดเ้ ผลอกระทาไป ขอบคณุ โอกาสทีท่ ่าน
มอบความไวว้ างใจในการดูแลสานต่องานต่อไป
ภมู ิใจกบั การไดม้ ีโอกาสเกษยี ณราชการของท่าน เพราะวา่ บางคนมีโอกาสได้เกษียณอายรุ าชการ
บางคนดอ้ ยโอกาสทจี่ ะเกษียณราชการและบางคนไมม่ ีโอกาสทไ่ี ด้เกษียณราชการ ดังน้ันการได้มีโอกาสทอง
ของชีวิตเหลา่ นีว้ า่ เราเป็นอีกผู้หน่ึงท่ีได้รับการกล่าวลาในวันท่สี ดุ แสนจะซึ้งใจจากเพ่ือน พี่ น้อง ในฐานะคน
รกั ใคร่ชอบพอกนั
อาจมีบา้ งในบางคราท่ีทาใจไมไ่ ดก้ บั การจากลาในวนั น้ี แตต่ ่อไปก็คงทาใจไดไ้ ปตามลาดบั เพราะใจ
เราสามารถปรับเปล่ียนไดต้ ามวาระและอัตภาพของใจเอง หมั่นดูแลใจตัวเองให้อย่กู บั ตวั เอง ควบคุมอารมณ์
เศรา้ ให้ได้ ไม่มใี ครในโลกใบน้ที ไี่ ม่มีการพลดั พราก ตามคาสอนของพุทธองคท์ รงตรัสไวว้ ่า “ชีวติ น้ีเกิดขึ้น
ตงั้ อยู่ และดบั ไป ตามวถิ ที างน้ที ง้ั นัน้ ” คนทม่ี ีสตแิ ละเขา้ ใจธรรมะ คือธรรมชาตขิ องชีวิตก็จะเขา้ ใจถึงว่าชีวิต
นที้ ี่ผา่ นพน้ นั้นคือบทเรียนที่ดีและเราสามารถเรยี นรไู้ ดด้ ว้ ยตวั เราเอง แยกแยะได้วา่ สิง่ ไหนถูกส่ิงไหนผิด สิ่ง
ไหนดี สิ่งไหนไมด่ ี แลว้ นาสิ่งเหล่านัน้ ไปคาดการณใ์ นเวลาทเ่ี หลอื ในอนาคตว่าเราควรทาสง่ิ ใดเพราะเวลา
บนโลกมนษุ ยน์ ช้ี ่างสั้นนกั ขืนอยู่ไปวันๆก็เท่ากบั การเกิดมาไรค้ า่
แง่คดิ สาหรบั ผมู้ าแสดงความยินดีกับทา่ นท้งั หลายในคราวน้ีควรเรยี นรู้ไดว้ ่า เรำควรทำหน้ำท่ีของ
ตวั เองให้ดีเพรำะเวลำไมเ่ คยคอยใคร โอกาสใช่จะรอท่านเสมอไป และอกี ประการหนึ่ง ลาภและยศต่างๆมนั
ยอ่ มหมดไปตามกาลเวลาแค่ฉากมายา การต่อส้เู พ่อื ผลประโยชนข์ องตนหรือพรรคพวกของตนทาไปเพื่อ
อะไรกันชิงชังกันไปก็เทา่ น้ัน เพราะสุดทา้ ยกไ็ ม่พ้นกลบั สสู่ ามญั แห่งธรรมชาติท้งั น้ัน
ท้ายสดุ ขอใหค้ ุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และส่งิ ศกั ดสิ์ ิทธ์ทิ ีเ่ คารพนับถือช่วยดลบันดาล
ประทานพรใหท้ า่ นท้งั หลายทมี่ โี อกาสเกษยี ณอายุราชการในคราวน้ี มีแต่ความสขุ ความเจริญกา้ วหนา้ ใน
ชวี ิตอีกวถิ หี น่งึ ขอบคุณสาหรบั คณุ ความดีทมี่ มี า ขอโทษสาหรับความผดิ พลาดบางคราวครั้งที่ทาไปในการ
ทางานหวงั วา่ ท่านคงไมถ่ อื สาหาความ ไม่มคี าใดจะกลา่ วนอกเหนือจากคาว่า รักอาลยั และห่วงใย จากนแ้ี ละ
ตลอดไป
พรรณลดา
( นายภวู นาจ บวั ชมุ )
12 กรกฎาคม 2565
2
ในเวลำ
ถ้านงั่ ลองคดิ วา่ พวกเราไดม้ าร้จู กั มาพบเจอ มาสรา้ งเร่ืองราวระหว่างกันได้น้นั ไม่ใช่ง่ายสาหรับโลก
อนั แสนกวา้ งไกลนแี้ ต่เพราะเรามี เวลา โอกาส และวาสนา แก่กัน คนไมม่ ีวาสนาแก่กันถึงเจอก็แค่ผ่านพน้
ไป แตส่ าหรับพวกเราทค่ี ุน้ เคย คุน้ ตา มีวาสนาแกก่ ันการทาความรู้จกั กันนั้นไม่ใช่เพียงผ่านพน้ ผา่ นเลย แต่
เรามีมากกวา่ การรู้จกั น่ันคือ มีความพนั ผูกและผูกพนั ดว้ ยใจของกันและกนั
การใชช้ ีวิตในเวลาและโอกาสทีร่ ับไดร้ ับให้สมบรู ณแ์ บบ ใหค้ มุ้ ค่าทส่ี ุดนน้ั สาคัญท่ีเดยี ว แตน่ ้อยคน
นกั ทีจ่ ะเข้าใจ เข้าถึงในความหมายของในเวลา ทค่ี วรซึมซาบแลว้ จะพบ นัยแหง่ ความสุขท่ีเราได้อยู่ในเวลา
1. เวลำแหง่ วัยเรียนรู้ เราก็ควรจะมคี วามสุขและได้ทามันไปด้วยความเต็มใจและเป่ยี มสุข
2.เวลำแห่งกำรทำงำน เรากค็ วรทาไปด้วยความปรารถนาท่จี าทาและชืน่ ชอบมัน หลายคนยังหลงทศิ ทางของ
ชวี ิตช่วงเวลาทางานคือ ทาแต่งานจนมองคนอนื่ เปน็ ศัตรูขู่แข่ง ทาแต่งานจนทะนงตนคิดว่าตนเองเกง่ กลา้
สามารถกวา่ ผ้อู ื่น ทาแตง่ านจนท้งิ ขวา้ งคนขา้ งหลงั ในครอบครวั ใหเ้ ดยี วดาย และยอมเปน็ ทาสแหง่ งานที่
ตนเองยึดมั่นถอื มั่นว่าถ้าขาดตนไปงานนค้ี งจะลม่ สลาย คอ่ ยค่อยคดิ ใหม่แลว้ ตรองดวู ่า อายุคนไมย่ าวนาน
นกั เผลอแปปเดียวก็ตาย แปปเดยี วกแ็ ก่ชรา คลืน่ ลกู ใหม่ก่อเกดิ ขึ้นทกุ วันสักวันคลืน่ ลกู เก่าตอ้ งลาจากฝั่งฝัน
น้ีไป งานเลิกแต่มิตรภาพระหวา่ งคนไมเ่ คยเลกิ ราตอ่ กัน พวกเราเคยมปี ระวตั ศิ าสตร์ที่ย้าเตือนให้คดิ วา่ ขนาด
อาณาจกั รลงั กาสกุ ะ อาณาจกั รศรีวชิ ยั และแมแ้ ตว่ ัดเขาอ้อ จ.พทั ลงุ ทีเ่ คยรุ่งเรอื ง มีมนต์ขลังมีพลงั อานาจก็
ยังคงสลายตายหมดเหลอื เพียงผงธลุ ดี ินและชอื่ เทา่ น้นั จงใช้ชีวติ ในช่วงทางานใหส้ ขุ ก่อนถงึ วาระของการลา
จาก เตรยี มใจไวก้ อ่ นวัน
3.เวลำแหง่ กำรครองครอบครัว เมอื่ สามารถมคี รอบครัวจงสุขกบั มันเพราะเราสรา้ งครอบครัวขึน้ มาเอง และ
จงเล้ียงดสุ ่ิงทเี่ ราสร้างมาพรอ้ มกบั ความเหน่ือยแต่มคี วามสุข เพราะความสขุ ของเรามาจากคนในครอบครัว
คนที่หลงว่าสง่ิ อนื่ นอกครอบครวั สาคัญกว่าครอบครัวมกั จะพบแตป่ ญั หามากมายตามมาในภายหลงั
4.เวลำแห่งควำมชรำ ช่วงเวลานีเ้ ป็นเวลาหลังวยั เกษียณ เกษยี ณมิได้หมายความวา่ แก่ หรอื รอตาย แต่คนอย่าง
เราเราจะเฉาลงบ้างในช่วงเวลาน้เี ปน็ จุดเปล่ยี นแปลงแหง่ วถิ ชี ีวิตท่ีเคยกระทาทุกวนั แล้วตอ้ งมาหยุดกจิ วัตรท่ี
ทาเสมอ หากเราไดท้ าตามหน้าท่ีในช่วงเวลาแห่งการทางานได้ดี เหมาะสม และดีเยี่ยม ส่ิงทจ่ี ะย้อนกลับมา
หาคือ ถ้าเราครองตนดี จะมีแตค่ นชืน่ ชมกล่าวรักไคร่ผูกพันถึงจะจบจากงานแตม่ ิตรภาพก็ยังไมจ่ บ ถา้ เรา
ครองคนได้ยอดเยย่ี มผลตามมาคอื คนเหล่านั้นเขาก็ยังอยู่ในใจเราและเรากย็ งั มีคุณคา่ ในตวั เขาเสมอ และถ้า
เราครองงานในตาแหน่งหน้าทไี่ ดด้ ี เราก็จะมีความสขุ ใจทุกครงั้ ที่เหน็ ในสง่ิ ท่เี ราได้ลงมือลงแรงไป สามารถ
พูดไดเ้ ตม็ ปากวา่ เราคือผสู้ รา้ งสรรคไ์ ว้อย่างแท้จริง หมน่ั ถนอมใจตนเอง และคิดเสมอวา่ โชคดีท่ีเราได้
เกษยี ณ โชคดที เี่ ราไดช้ รา เพราะคนจานวนไม่น้อยไม่ไดร้ ับช่วงเวลาน้ี
5.เวลำแห่งกำรลำจำก ในเวลานีน้ า่ สงสารสาหรบั พวกเรานัก อาจจะทาใจไมไ่ ด้ที่คนทีเ่ รารกั คนทีค่ ุณเคยค่อย
คอ่ ยจากเราไปทีละคนสองคนจนไมม่ ีเหลอื ใคร สิง่ เหลา่ น้ีสอนให้เรารู้ว่า ไม่มใี ครหนคี วามตายไปไดส้ ักคน
ทกุ คนมตี าย จงึ ขอยกเอานยิ ายท่ีเคยอา่ นในวัยเด็กเร่ืองหน่ึง มีตาบลหนึ่งแถวๆอยธุ ยา มขี า่ วเร่ืองมนุษยต์ ่าง
3
ดาวทม่ี โี ครงการจะย้ายประชากรมายดึ โลกมนุษยเ์ ราแต่ตอ้ งส่งจานวนไพร่พลมาทดลองอยู่บนโลกนก้ี อ่ นจงึ
เลอื กตาบลหน่งึ ในอยธุ ยา โดยฉายรังสีลงมายงั ตาบลน้นั แสงรศั มีรงั สีนั้นส่งผลใหส้ ตรีในตาบลทุกคน
ตัง้ ครรภ์และใหก้ าเนิดบตุ รหญิงชายวยั ไลเ่ ลี่ยกนั เดก็ กลมุ่ นี้ไมม่ ใี ครพูดคุยกนั ไม่เคยเล่นเหมือนเด็กทัว่ ไป แต่
ละวันรวมตัวกันเพอ่ื สารวจโลก จนพ่อแมเ่ กดิ สงสยั วา่ ลูกของเขาเป็นตัวอะไรกันแน่จึงไปหาพระที่ปฏบิ ัตดิ ี
ปฏิบตั ิชอบในท้องท่ี เพราะไขปริศนาข้อนี้ ท่านเลยบอกว่า เดก็ พวกน้มี าจากแดนไกล เขามคี วามพิเศษ
สอ่ื สารกันโดยกระแสจิตและเขามภี าระหนา้ ท่ีทีม่ าทนี่ ่ี เร่ืองราวของพระท่านดงั ออกไปจนทาให้หัวหนา้ เด็ก
พวกน้ันมาหาท่านที่วัด ทา่ นมฌี าณรู้เลยสื่อสารผา่ นจิตกับเขา จนเขาเข้าใจว่าพระท่านนี้คือพวกเดยี วกบั เขา
มาหาท่านบอ่ ยมาสอบถามหลายอยา่ ง จนวันหนง่ึ สมาชกิ ของเด็กกลมุ่ น้ันล้มปว่ ยลง พระก็บอกว่าที่นี่เรียกวา่
ป่วย ตอ้ งเอายามารักษาแต่สมาชิกเด็กไมเ่ ชือ่ ในยุคนั้นไข้อหิวาตักโรคกาลังระบาดเด็กๆค่อยๆล้มตายลง จน
หวั หน้าเดก็ มาสอบถามพระท่านบอกวา่ เพราะทนี่ ่ีมตี ายนะ ไม่มใี ครรอดพน้ ความตายถ้ายังอยใู่ นโลกใบน้ี
ท่านจะอยู่ทนี่ ี่อีกไหม มนษุ ยต์ ่างดาวในร่างของเด็กเลา่ ว่าทเี่ มอื งเขา แค่ถอดชพิ แลว้ หาร่างใหม่ไมม่ ีตาย ถา้
เปน็ เช่นนี้เขาตอ้ งหนีเพ่ือเอาตวั รอด จากนั้นเป็นต้นมาพวกเราไม่ค่อยจะมขี า่ วเร่ืองมนุษยต์ า่ งดาวมายึดโลก
อีกเลย เพราะฉะนั้นทกุ สรรพสงิ่ ตอ้ งตายทา่ นท้งั หลายควรท่จี ะเตรียมใจไวก้ ่อนตาย ตายอย่างพร้อมไปทุก
ดา้ นตายอยา่ งสุขใจทจ่ี ะตาย
พวกเราต้องขอขอบคุณทุกสรรพสง่ิ ทีท่ าใหเ้ ราได้รู้จัก ในเวลา ทกุ ช่วงจะเป็นบทเรยี นใหเ้ ราไดใ้ ช้
ชีวติ อยา่ งไมป่ ระมาทตอ่ ไป
4
ในเวลำ – คณุ คำ่ ชีวิต
คนบำงคน ใช้เวลาทั้งชีวติ ให้หมดไปกับความโลภ
โดยลมื ไปวา่ ตวั เองเกิดมาเพื่ออะไร
คนบางคน ใชเ้ วลาทั้งชีวิตให้หมดไปกับการหาเงิน
โดยลมื ไปวา่ ตัวเองเกิดมาเพื่ออะไร
คนบางคน ใช้เวลาทั้งชวี ติ ให้หมดไปกับความแค้น
โดยลืมไปวา่ ตวั เองเกิดมาเพ่ืออะไร
คนบางคน ใชเ้ วลาทง้ั ชีวิตให้หมดไปกับความรษิ ยา
โดยลมื ไปวา่ ตวั เองเกิดมาเพื่ออะไร
คนบางคน ใชเ้ วลาทั้งชีวติ ให้หมดไปกบั ความหลงั อันหดหู่
โดยลืมไปว่า ตวั เองเกิดมาเพ่ืออะไร
คนบางคน ใชเ้ วลาทัง้ ชวี ิตให้หมดไปกับความรัก
โดยลมื ไปว่า ตวั เองเกิดมาเพื่ออะไร
คนบางคน ใชเ้ วลาทั้งชีวิตให้หมดไปกับกามารมณ์
โดยลืมไปวา่ ตวั เองเกิดมาเพ่ืออะไร
คนบางคน ใชเ้ วลาทั้งชีวิตให้หมดไปกบั การทาธุรกิจ
โดยลมื ไปวา่ ตัวเองเกิดมาเพื่ออะไร
คนบางคน ใชเ้ วลาทัง้ ชีวิตให้หมดไปกบั การบ้าอานาจ
โดยลืมไปวา่ ตวั เองเกิดมาเพ่ืออะไร
คนบางคน ใชเ้ วลาทง้ั ชีวิตให้หมดไปกบั เกียรตยิ ศ
โดยลืมไปวา่ ตัวเองเกิดมาเพ่ืออะไร
คนบางคน ใช้เวลาทงั้ ชีวิตให้หมดไปกับอุดมการณ์
โดยลมื ไปว่า ตัวเองเกิดมาเพ่ืออะไร
คนบางคน ใชเ้ วลาทัง้ ชีวิตให้หมดไปกบั สรุ ายาเสพตดิ
โดยลืมไปว่า ตวั เองเกิดมาเพ่ืออะไร
คนบางคน ใช้เวลาทง้ั ชีวิตให้หมดไปกับความสุขทไ่ี ร้ทศิ ทาง
โดยลืมไปวา่ ตัวเองเกิดมาเพื่ออะไร
มีคนไมก่ ี่คน ! ทต่ี ระหนักรวู้ ่า แท้ท่ีจริงน้ันเรามเี วลาอยใู่ นโลกเพียงนอ้ ยนดิ , เราเกิดมา
ทาไม, และเราจะใชช้ วี ติ อยา่ งไรใหเ้ กดิ ประโยชน์สูงสุดในช่วงเวลาอันแสนส้นั นั้น ?
รวบรวมโดย พรรณลดำ
5
แงค่ ิดดีดีท่มี ีให้กัน
จงทำกบั เพ่อื นมนษุ ย์
เขา...เปน็ เพือ่ นเกดิ แก่ เจ็บ ตาย ของเรา..
เขา...เปน็ เพือ่ น เวียนวา่ ย อยู่ในวฏั สงสาร ดว้ ยกันกับเรา..
เขา...กต็ กอยู่ใต้ อานาจกเิ ลส เหมือนเรา ยอ่ มจะพล้งั เผลอไปบา้ ง..
เขา...ก็มีราคะ โทสะ โมหะ ไม่น้อยไปกว่าเรา..
เขา...ยอ่ มพลัง้ เผลอบางคราว เหมือนเรา..
เขา...ก็ไมร่ วู้ า่ เกดิ มาทาไม ไมร่ จู้ ักนิพพาน เหมือนเรา..
เขา...กต็ ามใจตนเอง ในบางอยา่ ง เหมอื นท่ีเราเคยกระทา..
เขา...โง่ในบางอย่าง เหมือนทีเ่ ราเคยโง่..
เขา...กอ็ ยากดี เหมือนเรา ที่อยาก ดี เดน่ ดัง..
เขา...ก็มกั จะกอบโกย และ เอาเปรียบ เม่ือมโี อกาส เหมอื นเรา..
เขา...มสี ทิ ธทิ จ่ี ะ บ้าดี เมาดี หลงดี จมดี เหมือนเรา..
เขา...เปน็ คนธรรมดา ที่ยดึ ม่ัน ถือม่ัน อะไรตา่ ง ๆ เหมือนเรา
เขา...ไม่มีหน้าท่ี ที่จะเป็นทกุ ข์ หรือ ตายแทนเรา..
เขา...เปน็ เพ่อื นรว่ มชาติ ร่วมศาสนา กบั เรา..
เขา...กท็ าอะไร ดว้ ยความคิดชวั่ แลน่ และ ผลุนผลนั เหมือนเรา..
เขา...มีหน้าที่รับผดิ ชอบ ต่อ ครอบครวั ของเขา ไมใ่ ชข่ องเรา..
เขา...มสี ทิ ธิ ที่จะมรี สนยิ ม ตามความพอใจของเขา..
เขา...มสี ทิ ธิ ที่จะเลือก (แม้ศาสนา) ตามความพอใจของเขา
เขา...มสี ทิ ธิ ทจ่ี ะเป็น โรคประสาท หรอื เป็นบ้า เท่ากับเรา
เขา...มีสิทธิ ทจ่ี ะขอความช่วยเหลอื เห็นอกเหน็ ใจจากเรา..
เขา...มสี ทิ ธิ ทจ่ี ะได้รับอภยั จากเรา ตามสมควรแกก่ รณีย.์ .
เขา...มสี ทิ ธิ ท่ีจะเป็นสงั คมนิยม หรอื เสรนี ิยม ตามใจเขา..
เขา...มสี ิทธิ ทจ่ี ะเหน็ แก่ตัว กอ่ นเหน็ แก่ผู้อื่น..
เขา...มสี ิทธิ แห่งมนษุ ยชน เท่ากนั กบั เรา สาหรับอยใู่ นโลกนี.้ .
ถา้ ...เราคดิ กนั อย่างน้ี จะไมม่ กี ารขัดแยง้ ใด ๆ เกดิ ขึน้ ..
6
ครูดีทหี่ นูรอคอย
มีคนเปรยี บเทียบครูมากมายหาความหมายไมร่ จู้ กั จบสิ้นว่าจะเปน็ แสงเทียน ดวงดาวนา
ทางหรอื บ้างกว็ ่าครคู นช้ีทางชวี ิต แต่ทีเ่ จ็บนักเจบ็ หนาถา้ หากใครเหนบ็ แนมใหเ้ จ็บใจว่าคือ คอื
เรอื จ้าง เหลา่ ครมู ากมากมายจะพากนั คา้ นหัวชนฝาวา่ ไม่ใช่เรา บางทีครเู รากค็ วรจะยอมรับความ
จรงิ กับเขาบ้างฟังบ้างว่าตัวเองเป็นเช่นเขาว่าไหม ดพี อหรือยงั ในท่ีน้มี ีคาอีกมายมายทภี่ าษา
ชาวบ้านเขาเปรยี บเปรยพฤตกิ รรมของวา่ ครเู ป็นสัตว์ชนดิ ตา่ งๆ ท่ีว่ากันไปพอจะรวบรวมแลว้
นาไปตรกึ ตรองอยา่ เอาไปเปน็ อารมณจ์ นเครียดเลน่ ๆ เช่น
1. ครูแมว แมวเป็นสัตว์ที่ดรุ ้ายในบางครัง้ ถูกใจใครกจ็ ะไปคลอเคลยี ดีด้วยแตถ่ ้าไมช่ อบก็
จะไมช่ อบเสยี เลย ครูประเภทนชี้ อบอยู่อยา่ งสนั โดษและมแี ต่ความคิดของตวั เองรกั
อสิ ระไมฟ่ งั ใครนอกจากคนท่ีชอบพอ ดงั นั้นคาส่งั หรือคาบงการจะไมม่ ผี ลอะไรกบั ครู
ประเภทนี้บางทอี าจจะโดนทาร้ายจากครแู มวอยา่ งเจบ็ ปวด
2. ครูไก่ ไกช่ อบแตกตืน่ ไม่วา่ เร่อื งเลก็ หรือเร่ืองใหญ่จะโวยวายส่งเสียงดังไมว่ ่าจะหารังไข่
จะประกาศตวั เสมอ ดงั น้ันครไู ก่ไมว่ ่าจะทาอะไรกจ็ ะประกาศก้องรอ้ งป่าวเร่ืองเลก็
กลายเปน็ เรือ่ งใหญ่อยากให้คนอื่นรวู้ า่ ตวั เองทาอะไรแคไ่ หนอยา่ งไร
3. ครูมดตะนอย สโลแกนของมดตะนอยมวี า่ มดตวั น้อยตัวนดิ มีฤทธ์ิน่าดู ขนึ้ ชอ่ื ว่ามดยอ่ ม
เกดิ มาตวั ทางานแมต้ วั ตายแตข่ อให้ขนข้าวขนของเพื่อเผ่าพงศว์ งศ์มดใหย้ ัง่ ยืนต่อไป ครู
มดตะนอยมไี ม่มากนกั มักจะถอดใจไปหมดหรอื ไม่กก็ ลายพันธ์เสียเพราะโดน
ภาวะแทรกซ้อน ใครได้ครูมดตะนอยไปทางานด้วยดไี ปรอ้ ยแปดพันเกา้ ถงึ แม้จะเหนือ่ ย
ไปหนอ่ ยก็ตาม
4. ครูเต่ำ เต่ามีลักษณะทางกายภาพท่สี ้นั เชือ่ งชา้ คดิ อะไรคอ่ ยๆคดิ ตดั สนิ ใจช้าไมว่ า่ จะมีภัย
หรือยามสงบเตา่ ก็คือเตา่ เชอื่ งชา้ ครูเตา่ ทางานไดท้ กุ งานแต่เชอื่ งชา้ จนคนสง่ั การเบอ่ื
หนา่ ยต่อพฤติกรรมและผลตามมาคราวหลังจะไมม่ ใี ครใหท้ างานหรือช่วยงานใดใดเลย
5. ครนู กเคำ้ แมว นกเคา้ แมวจะเกง่ มากทางดา้ นการมองการณ์ไกล รู้ทกุ เรือ่ ง ไมว่ า่ อะไรจะ
เกิดขึ้นครูนกเคา้ แมวจะเป็นคนวพิ ากษ์วจิ ารณ์ตลอดแต่ไม่ลงมอื ทา ทา่ ดอี าจจะทีเหลว
ผู้บรหิ ารอาจจะหนักใจได้ถา้ มีครนุ กเคา้ แมวอยใู่ นโรงเรียนมากๆ
6. ครหู มำจ้งิ จอก ขนึ้ ชื่อว่าหมาไม่เคยซอ่ื สัตย์ต่อใคร เจ้าเลห่ ์ มแี ผนการตลอด ฝ่ายไหน
ดกี ว่ายอ่ มเข้าข้างฝ่ายนัน้ ครูหมาจ้งิ จอกทางานทีไ่ ดด้ ที ่ีสุดคือ การประจบเจา้ นายใส่ร้าย
7
คนอืน่ สง่ เสริมตัวเอง เจา้ นายชอบแต่เพอ่ื นรอบข้างเกลียด แต่ครูพนั ธน์ ไ้ี ม่สนใจขอให้
ไดป้ ระโยชน์
7. ครลู ำ ลาคิดอะไรเชื่องชา้ ต้องจูงจมูก คิดอะไรไมเ่ ป็นต้องให้คนอ่ืนควบคุม ครลู าเป็นครู
นา่ สงสารเชอ่ื คนงา่ ยโดนหลอกใชบ้ ่อย แต่ถา้ เจา้ นายส่ังการตอ้ งส่งั บ่อยๆถงึ จะทาเพราะ
คดิ นอกกรอบไม่ได้
ไม่ใชจ่ ะทาลายชื่อเสียงครแู ต่พอลองมานง่ั ตรองคดิ ดว้ ยประสบการณแ์ ละหลายๆเหตุการณท์ เ่ี ห็น
หวนท่ีไมไ่ ดจ้ าทาสานวนเป็นกาพยก์ ลอนพอสะทอ้ นแบบอย่างคณุ ครผู ู้น่ารกั ไว้มากมายแบบขาขา
แบบของครู
คนเป็นครยู คุ น้มี หี ลายแบบ บา้ งสอนแนบแยบคายหลายสถาน
บา้ งตนื่ สายมาชา้ ลาการงาน บา้ งก็พาลลาปว่ ยดว้ ยนจิ จา
บา้ งวา่ ตรวจการบา้ นงานไมเ่ สร็จ บา้ งก็เอ็ดเด็กไปไมเ่ ขา้ ทา่
บา้ งวางแผนแค้นเคืองเหลือระอา บ้างว่าเดก็ ส่งช้าทามาใหมใ่ ห้เข้าการ
บ้างเขา้ สายออกกอ่ นพาออ่ นอก บา้ งโกหกนกั เรียนใหเ้ ขยี นอ่าน
บา้ งรบี ไปธุระสะสางงาน อาทติ ย์หน้าถ้าไม่ว่างอย่าเขา้ เรียน
บา้ งไมเ่ ตรียมการสอนก็มีเยอะ สอนเลอะเทอะพูดจาพาปวดเศียร
บ้างสอนมากรูม้ ากใจวกเวียน ทานักเรียนเขียนไมไ่ ด้จดไม่ทนั
บา้ งสอนไปดา่ ไปว่าเธอโง่ บา้ งโมโหโกรธเด็กไรส้ ร้างสรรค์
ลองคดิ ทีวา่ จะโทษว่าใครกัน ท่ไี ม่หม่ันพฒั นาคา่ จิตใจ
เราเป็นครูแบบไหนจึงควรเหมาะ เฝ้าพเิ คราะห์งานสอนอย่าอ่อนไหว
เร่งปรับปรงุ คุณภาพกันเร็วไว อย่าใหใ้ ครเก็บมานินทาครู
“ล้ินคนคอื ก้อนเนอื้ กอ้ นเลก็ ๆ แต่กระดกกอ้ นเน้ือช้นิ นท้ี ไี รเชือดเฉือนหวั ใจกันทุกทีฉะนัน้ ถ้าคดิ จะ
กระดกล้นิ ก้อนน้ีเพอื่ ทาลายจิตใจคนอื่นเพื่อบาดหมางใจกันจงกัดล้ินช้ินน้ีใหข้ าดเพ่ือความผาสุกใน
หน่วยงานจะได้พัฒนาต่อไป”
พรรณลดา
8
เพรำะเรำมีควำมต่ำง
คน แปลว่าความว่นุ วาย ยงิ่ รวมตัวกนั มากก็ย่อมนามาซ่งึ ปัญหาเพราะต่างคนก็ต่างจติ ตา่ งจติ ตา่ งใจ
ตา่ งที่มา แต่จะแกป้ ัญหาได้ด้วยกฎกติกานน้ั ๆ ที่กาหนดโดยพ้ืนทน่ี นั้ ๆ ความแตกตา่ งทาให้เกดิ การเรียนรู้
เพราะคนนามาซึง่ การเรยี นรู้ซง่ึ กนั และกัน “คนดีย่อมเป็นตัวอยำ่ งของคนดี และคนไม่ดีย่อมเป็นตัวอย่ำง
ของคนดี” ในความต่างนั้นฝึกให้เรารมู้ ากมายว่า “อยู่คนเดยี วให้ระวังควำมคิดอยู่กบั ผองมิตรให้ระวงั
วำจำ” และยงั สอนอีกว่า อยา่ ไดพ้ ูดทกุ คาทคี่ ดิ เพราะมันจะทาให้ผิดพล้งั ได้ ความต่างท่จี ะพูดใหเ้ ขา้ ใจ
ตรงกนั วา่ ทาไมว่าทาไมใครหลายคนจึงตอ้ งอย่ลู าพังเพยี งคนเดยี วเพ่ือคน้ หาตัวตนของตนเอง น่งิ เพื่อคดิ
ทบทวนให้มากพูดให้น้อยแลว้ เราจะพบกบั ความสขุ ทางใจดว้ ยตนเอง ความต่างท่วี ่านคี้ ือ
1. ตำ่ งเพศ เพศชายกับเพศหญงิ ย่อมมีกรยิ าอาการและความต้องการต่างกันออกไปไม่มีใครทาให้
เหมอื นใครได้การจากดั ความคดิ ในวงแคบว่าคนบางคนปรับตวั เขา้ กับตัวเองไดม้ ันคงเป็นไปไม่ได้
ท่จี ะยอมทกุ อย่างเพราะเพศบ่งบอกถึงสถานะความตอ้ งการ การอยดู่ ้วยกับเพศใดเพศหนึ่งทีม่ ากกวา่
ย่อมนามาซ่ึงการเขา้ ใจผิดแปลกและเบอื่ หน่าย ทาลายความรู้สึกในวงลึกและความคาดหวังได้
2. ตำ่ งวยั วัยของคนเรายอ่ มมองโลกตา่ งกนั ตามธรรมเนยี มปฏิบตั อิ ายนุ อ้ ยกวา่ ต้องยอมรับความคดิ
ของคนอายุมากกวา่ เสมอ แต่โลกไดเ้ ปลี่ยนแปลงไปแลว้ ต่อไปนี้วัยไม่ไดบ้ ่งบอกถึงความถูกตอ้ ง
เพราะต่อไปนี้ ความดีต่างหากเปน็ สิ่งทค่ี วรเคารพนบั ถือ ตามคาพูดทีว่ า่ “ควรเชื่อถอื คนท่ีดีกวำ่ เรำ
ไมใ่ ช่ นับถอื ว่ำเขำแก่กว่ำเรำแต่ไมม่ ีดี”
3. ต่ำงภำระหนำ้ ที่ ภาระหนา้ ที่ของคนบางคนมากมายตามความสามารถ งานจะบง่ บอกถึงคณุ ภาพของ
คน ไมไ่ ดว้ ดั ด้วยวาจาทีพ่ ดู ออกมา จงึ ทาให้ใครหลายคนเชอื่ ในวาจามากกวา่ การกระทา สงั คมเลย
ปั่นปว่ น คนดีท้อแท้ ท้อถอย ถอดถอน แลว้ ก็ค่อยๆลางหายไปในทสี่ ดุ
4. ตำ่ งแนวคิดต่ำงอุดมกำรณ์ คนที่มีอุดมการณ์ยอ่ มทางานด้วยใจทต่ี อ้ งการ ตอ้ งการพัฒนาเพ่ือความ
ผาสุกและถกู ต้อง แตค่ นจานวนไมน่ อ้ ยท่ีทะเลาะกันเพราะคนไร้อุดมการณไ์ ร้แนวคิดดีดีเข้ามามี
บทบาทปกครองคนท่ีทางานดว้ ยใจ เลยทาให้เข้าใจผดิ ความรสู้ กึ ถกู บ่นั ทอนจนถอนตัวออกจาก
สงั คมนนั้ ๆ
5. ต่ำงมุมมอง คนทมี่ ีประสบการณใ์ นชวี ิตมาก ประสบการณ์ในการทางานยอ่ มมีมมุ มองที่ดีกวา่ คนท่ี
หยดุ อยูก่ บั ทไี่ มเ่ คยผ่านมรสมุ หรอื ลมหนาวย่อมไมเ่ ขา้ ใจมุมมองของคนทผ่ี า่ นรอ้ นหนาวมาก่อนเลย
มองโลกแคบ มมุ มองของคนไมไ่ ดว้ ัดจำกระดบั สงู ตำ่ ของกำรศึกษำ มุมมองที่วา่ น้เี กิดจากบทเรียน
แห่งชวี ติ จรงิ ๆเม่ือมมุ มองตา่ งกนั เลยเกดิ ความผิดใจนอ้ ยเน้อื ต่าใจคนดที ้อถอยคนคนด้อยความคิด
เข้าครอบครองสังคมคงจะเจริญยากยงิ่ ขึน้
คนฉลำด ยอ่ มมจี ดุ ยืนเปน็ ของตนเองที่ถกู ตอ้ งและคดิ เพ่ือประโยชน์ของส่วนรวมไม่คล้อยตามกระแส
ของความไมด่ ที ง้ั ปวง คิดต่างใชว่ า่ จะผิดเสมอไป สังคมแปลกแยกวนุ่ วายเพราะการไมเ่ ข้าใจในความต่าง
9
วธิ ีแกไ้ ขทีด่ ีท่ีสดุ คือการสร้างมิตรแท้ เข้าใจคนอ่ืนให้มาก เปล่ียนความจองเวรซงึ่ กนั และกนั เปน็ ช่วยดแู ลกนั
และกัน
สรรพส่ิงล้วนเกดิ มามกี รรมเปน็ ตวั กาหนดทกุ คนเกิดมาย่อมถกู กาหนดมาทัง้ ทกุ ขแ์ ละสขุ ไมม่ ใี คร
สามารถเลือกสรรแต่ความสุขได้เสมอไป และไมม่ ใี ครสามารถท่จี ะเลอื กพบ แต่มิตรแท้เสมอ ไป เพราะเรา
ตอ้ งพบเจอกบั มติ รแท้ และมติ รเทียมเสมอ เพยี งเมื่อเจอแล้วรู้วา่ นั้นคอื มิตรแท้ เราควรจะประคบั ประคอง
มิตรแท้เอาไว้ตลอดกาล มติ รแทถ้ งึ มนี ้อยแต่เต็มไปด้วยความจริงใจอยา่ งหาท่เี ปรยี บปานไม่ได้
มติ รแทย้ ่อมเขา้ ใจคาว่ามิตรภาพของมติ รด้วยกนั เสมออย่างคงทนถาวร ยามสุขกร็ ว่ มสุข ยามโศกเศร้า
รว่ มปรกึ ษา ยามภยั รา้ ยมาชว่ ยแก้ไข ใครมีมติ รแท้หมั่นเกบ็ เอาไวถ้ ือว่าเราน้นั โชคดที ่ไี ดร้ จู้ ักและเกิดมา
รว่ มกัน
คนบางคนทนอยู่กบั มิตรเทียมไปวันวนั หาความจริงใจไมม่ ีพบเจอแต่วงั วนของการถกู ดหู มนิ่ เหยยี ด
หยาม คิดพยาบาทมาดรา้ ย ปากดีใจรา้ ย รษิ ยา ยกตนข่มทา่ นและหนา้ ไหว้หลงั หลอก ในสงั คมมิตรเทยี มยอ่ ม
หาความผาสุกอยา่ งจรงิ ใจไม่มี ณ ทกุ วันนมี้ ติ รเทียมนั้นมากมายทกุ พืน้ ท่ขี ององค์ หลายๆองค์รวมตวั กันมนั
ทาลายความรู้สกึ ของคนหลายคนจนร้สู ึกว่าโลกนน้ี า่ จะแตกก่อนกาหนด
ขอวิงวอนใหท้ ุกคนใชเ้ วลาในการอ่านตวั เองใหม้ ากวา่ ทุกวันน้เี ราทาตัวเป็นมิตรประเภทไหนในสงั คม
แล้วปรับเปล่ียนแนวคิด ปรับเปล่ียนพฤติกรรมเพ่อื เราจะไดเ้ ป็นท่ีรักของทกุ คน จะไดไ้ มม่ ีความพยาบาท
ปองรา้ ย ทาลายคนอ่ืน ทุกวนั นีส้ งั คมยงั ต้องการคนดตี ้องการมิตรแท้แท้อยา่ งถาวรร่วมด้วยช่วยกันขัดเกลา
ซง่ึ กนั และกัน ก่อนสังคมโลกจะสลายไปกับความห่างเหนิ ทางจิตใจของคนในโลก
แตอ่ ย่างไรก็ดี เพราะเรามคี วามต่าง นนั้ ทุกคนล้วนแล้วแต่ตา่ งทม่ี า ตา่ งแนวคดิ ต่างประสบการณ์
ตา่ งวยั ในความตา่ งนีโ้ ลกได้ถกู สรรค์สร้างไวอ้ ย่างลงตวั หากหม่นั เขา้ ใจในการอยรู่ ่วมกัน สงั คมจะได้ผาสกุ
และย่งั ยืน ในความตา่ งหากว่าเข้าใจกันจะทาใหอ้ งค์กรมน่ั คงและเดนิ หน้าไปอยา่ งราบร่ืนและเจริญเตบิ โต
ไปในทิศทางทีม่ ่งุ มน่ั คาดหวัง ขอเพยี งเอาใจเขามาใสใ่ จเรา เขา้ ใจคนอน่ื ใหม้ าก แล้วองคก์ รน้ันจะดี และ ดี ดี
ย่งิ ๆขึ้นไป
ย้อนคดิ
ครูเรามวี ทิ ยฐานะสงู ขึ้นทกุ วัน แต่นักเรยี นมคี า่ ทางการวดั ผลตา่ ลงทุกวัน
ครเู รามกี ารศึกษาระดบั ปริญญาตา่ งๆตามลาดับมากขนึ้ ทุกวนั แต่มกี ระบวนการสอนแบบเดมิ ๆ
ครูเรามีจานวนเพ่ิมข้ึนทุกวนั แต่พฤติกรรมนกั เรยี นยงั ย่าแย่
โรงเรยี นเรามีเครื่องอานวยความสะดวกมากมายแต่หาความสงบสขุ แทบไม่มี
“ร่วมกันสรำ้ งสง่ิ ดีดี สร้ำงสังคมนใ้ี หน้ ่ำอยู่ ”
พรรณลดา
10
ชีวิตผ่ำนกำลเวลำ
ชวี ิตงานผ่านพ้นลลุ ว่ งวยั รว่ มดีใจชื่นบานกาลเกษยี ณ
ตามวถิ ชี ีวิตท่ีหมุนเวยี น จาตอ้ งเปลี่ยนวถิ ีชวี ใี หม่
คล่ืนลูกเกา่ ผา่ นพ้นวนเวียนผ่าน ถา่ ยทอดงานวารวนั เคยฝันใฝ่
ผลดั ส่งร่นุ สู่รนุ่ เปล่ียนกนั ไป รบั ด้วยใจยินดีทมี่ มี า
คนเคยร่วมทางานผ่านจดุ เปลี่ยน เปรียบเปลวเทียนละลายไปใจหว่ งหา
ต้องจาเดนิ ทางไปในเวลา ท้งิ คุณคา่ ไวใ้ หด้ ูคู่การงาน
ขอโทษมากมายทัง้ หลายส่ิง เคยทว้ งตงิ ความคดิ ที่ผดิ ผ่าน
ขอโทษความไมด่ ีในการงาน ขอโทษผา่ นบทกวีนด้ี ว้ ยใจ
ขอบคุณความดีที่มใี ห้ ทง้ั นา้ ใจไมตรีที่สดใส
ขอบคณุ ความรกั ทีจ่ ริงใจ ซง้ึ ห่วงใยหว่ งหาคอยอาทร
ขอศักด์ิสทิ ธิท์ ัง้ หลายคมุ้ กายทา่ น ขอสฝู่ นั อันสุขสมใจพร
ขอสขุ กายสบายใจไกลนิวรณ์ สขุ สะทอ้ นสมหวงั ดังใจปอง
จาลาลาแล้วจาใจจาก แต่ใชจ่ ากลากายหนา่ ยหน้าหมอง
จากเพื่อเจอพรากไปในครรลอง เพื่อนพี่น้องรักมัน่ นิรนั ดร
ลา ลา ลาก่อนแลว้ ลาไกล พเ่ี อย
ยังรกั บ่เมินเฉย กนั หนา
ลาตอ่ จากน้ีต้อง จาลา นอ้ งลา
พบกนั ในคราหน้า ใชร่ า้ ง ลาเลย
พรรณลดา
11
ทัวร์เขาหลัก พงั งา
13-14 กรกฎาคม 2565
กาหนดการเดินทาง
13 กรกฎาคม พ.ศ.2565
06.00 น รถออกจากหนา้ โรงเรียนสตรพี ทั ลุง
06.45 น. รบั ประทานอาหารเช้า(ร้านพงษโ์ อชา8) จ.ตรงั
11.00 น. รับประทานอาหารเทยี่ ง ณ วิวน้า จ.พงั งา
12.00 น. เข้าทพี่ ัก
17.00 น. กจิ กรรมงานเลยี ง “ Far away Party” ณ รา้ นอาหารในเหมือง จ.พังงา
20.00 น. พักผอ่ นตามอธั ยาศัย
14 กรกฎาคม พ.ศ. 2565
06.00 น. รับประทานอาหารเช้า ณ โรงแรมท่ีพัก
07.00 น. รถออกจากท่ีพัก
10.00 น. ล่องแม่นา้ กระบ่ี เขาขนาบนา้ ฯ
12.00 น. รับประทานอาหารเท่ยี ง
17.00 น. กลบั ถึงโรงเรยี นสตรพี ัทลุง
หมายเหตุ : กจิ กรรมและก้าหนดการอาจเปลีย่ นแปลงตามสถานการณ์
12
17.00 น. พธิ กี ารภาคกลางคืน
19.00 น.
19.30 น. เรมิ่ งานเลยี ง
20.00 น. เชญิ ตวั แทนครรู ้องเพลง 1 บทเพลง
เชิญครูเกษียณรอ้ งเพลง 1 บทเพลง
21.00 น. การแสดงชุด “รกั คือฝนั ไป”
พิธอี ้าลาอาลยั ผกู ใจก่อนลา (วงล้อมแสงเทียน/เพลง 3 บทเพลง)
เชิญตัวแทนครอู าวุโส กล่าวอ้าลา
เชิญตวั แทนครูใกล้ชดิ กล่าวอา้ ลา
เชญิ ตัวแทนครูรุ่นนอ้ งกล่าวอา้ ลา
( ผูกข้อมือ – ใหพ้ รขอขมา )
เสรจ็ พิธี
..............................................................................
13
Row, row, row your boat
Gently down the stream
Merrily merrily , merrily, merrily
Life is but a dream…
LIFE IS BUT A DREAM
14