อิเหนา ต อ น ศึ ก ก ะ ห มั ง กุ ห นิ ง ต้นแบบบทพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
คำ นำ หนังสือการ์ตูน เรื่องอิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง เล่มนี้ จัด ทำ ขึ้นเพื่อการเรียนรู้ในชั้นเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี ๔ โดยมีเนื้อหาการดำ เนินเรื่องตามบทละครรำ เรื่อง อิเหนา ฉบับในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ทั้งนี้เพื่อส่ง เสริมการเรียนรู้วรรณคดีของผู้เรียนให้มีประสิทธิภาพมากยิ่ง ขึ้น สามารถวิเคราะห์คุณค่าและตระหนักถึงมรดกของภาษา ชาติ
เมืองกะหมังกุหนิง ที่ข้าเรียกเพื่อหารือเรื่องศรีกรุงดาหา เพราะบิดาของนางบุษบา มาหยามเกียรติ ของข้าโดยการยกบุษบาให้กับเจ้าจรกา ท่านพี่เมืองดาหาเป็นตระกูลที่มี อำ นาจมาก ขอให้ท่านพี่คิด ไตร่ตรองให้ดีเถอะ
เหตุด้วยข้าเห็นว่าวิหยาสะกำ นั้นกำ ลังตรอใจ ข้าไม่ อยากเห็นลูกข้าตายไปต่อหน้าต่อตา ด้วยเหตุนี้พวก เราจึงต้องยกทัพไปตีเมืองดาหาให้จงได้
เมื่อท้าวดาหาทราบเรื่องการศึกก็ตรัสสั่งให้ เสนาให้นำ ราชสาส์ไปขอความช่วยเหลือจาก ท้าวกุเรปัน ท้าวกาหลัง ท้าวสิงหัดส่าหรี และ จรกาว่าที่ลูกเขย เมื่อท้าวกุเรปันทราบเรื่องก็มี สารสองฉบับไปเมืองหมันหยา ฉบับหนึ่งให้ท้าว หมันหยา ส่วนอีกฉบับให้อิเหนา
เมืองหมันหยา มีเรื่องอันใดรึท่านพ่อ อิเหนา ข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้า เจ้าลองอ่านสิ่งนี้
ในลักษณ์อักษรสารา ว่าระตูหมันหยาเป็นผู้ใหญ่ มีราชธิดายาใจ แกล้งให้แต่งตัวไว้ยั่วชาย จนลูกเราร้างคู่ตุนาหงัน ไปหลงรักผูกพันมั่นหมาย จะให้ชิงผัวเขาเอาเด็ดดาย ช่างไม่อายไพร่ฟ้าประชาชน บัดนี้ศึกประชิดติดดาหา กิจจาลือแจ้งทุกแห่งหน เสียงานการวิวาห์จลาจล ต่างคนต่างข้องหมองใจ การสงครามครั้งนี้มิไปช่วย ยังเห็นชอบด้วยหรือไฉน จะตัดวงศ์ตัดญาติให้ขาดไป ก็ตามแต่น้ำ ใจจะเห็นดี
เมื่อนั้น พระโฉมยงวงศ์อสัญแดหวา คลี่สารสมเด็จพระบิดา พลางทอดทัศนาทันใด ในลักษณ์นั้นว่าปัจจามิตร มาตั้งติดดาหากรุงใหญ่ จงเร่งรีบรี้พลสกลไกร ไปช่วยชิงชัยให้ทันที ถึงไม่เลี้ยงบุษบาเห็นว่าชั่ว แต่เขารู้อยู่ว่าตัวนั้นเป็นพี่ อันองค์ท้าวดาหาธิบดี นั้นมิใช่อาหรือว่าไร มาตรแม้นเสียเมืองดาหา จะพลอยอายขายหน้าหรือหาไม่ ซึ่งเกิดศึกสาเหตุเภทภัย ก็เพราะใครทำ ความไว้งามพักตร์ ครั้งหนึ่งก็ให้เสียวาจา อายชาวดาหาอาณาจักร ครั้นนี้เร่งคิดดูจงนัก จะซ้ำ ให้เสียศักดิ์ก็ตามที แม้นมิยกพลไกรไปช่วย ถึงเราม้วยก็อย่ามาดูผี
เมืองกะหมังกุหนิง โหรได้ทำ นายดวงชะตาของท้าวกะหมังกุหนิงและวิห ยาสะกำ ไว้ว่า "ท่านทั้งสองกำ ลังมีเคราะห์ จะถึงแก่ ความตาย ต้องรออีก ๗ วัน ถึงจะสามารถยกทัพได้" จัดทัพเสร็จแล้วก็เตรียมตัวออก เดินทางได้ ข้าจะให้โหรทำ นาย ดวงชะตาว่าการรบครั้งนี้จะเป็น อย่างไร
ไม่ได้หรอกท่าน ข้านั้นได้สั่งกำ หนดการยกทัพ ไปแล้ว ถ้าหากยกเลิกคงอายฟ้าฟ้อายดิน เป็น แน่ อีกอย่างถ้ายกทัพไปช้าอาจทำ ให้กองทัพ สมทบของเมืองดาหามาถึง แล้วรับมือยากกว่า เดิมแน่
เมืองดาหา พะย่ะค่ะเสร็จลุง ข้าเห็นทัพรอที่ป่า เห็นสุหรางากงนำ ทัพใหญ่จาก กาหลังและสิงส่าหัดหรีถึงแล้วรึ ข้ามิเชื่อหรอกว่าอิเหนาจะมา นอกจากจะกลัวพ่อของตน วันนี้เจ้าไปพักเถอะ ขอบใจมากนะหลาน
ตำ มะหงงได้บอกกับท้าวดาหา ว่าอิเหนานำ ทัพมาอยู่หน้าประตูแล้ว ตำ มะหงง!!! เจ้าจงไปแจ้งแก่ เสด็จอาดาหาว่าเราอิเหนานำ ทัพ มาถึงแล้ว ข้าเข้าใจแล้ว ขอบคุณเจ้ามาก
อิเหนา จอมทัพ กะหรัดตะปาตี สุหรานากง สังคาระมาตา ทัพหลวง ทัพหน้า ทัพหลัง การจัดทัพของทั้งสองเมือง
การจัดทัพของทั้งสองเมือง ทัพหลวง ทัพหน้า ทัพหลัง ท้าวกะหมังกุหนิง จอมทัพ ระตูปาหยังและระตูประหมัน วิหยาสะกำ
เจ้าคือสังคามาระตาสินะ ข้าคือน้องชายอิเหนามาประลอง กันสักหน่อยจะเป็นไร กล้ากล่าวเช่นนี้ได้อย่างไร คนในตระกูลก็ไม่ใช่ หยาบคาย มาประลองให้รู้แล้ว รู้รอดไปเลย ยกที่ ๑ การปะทะกันของทัพหลวง
มาเลย!!!! วิหยาสะกำ ได้เพลี่ยงพล้ำ ตกจากหลังม้า
ลูกข้า!!!!!! ท่านฝีมือเก่งกล้ามาก เพลงทวน ของเรามิมีใครแพ้ทางใคร ลงจากม้ามาประลอง กระบี่กัน เป็นไร ได้!!! มาสู้กันให้รู้แพ้รู้ชนะไปเลย ยกที่ ๒ การปะทะกันของทัพหน้า
มาเลย!!!!!! ทั้งคู่สู้คู่ สู้กันด้วยกระบี่แต่ก็ไม่มีท่าทีจะชนะ อิเหนาจึงเสนอด้วยการสู้ด้วยกริช ซึ่งเป็นอาวุธที่อิเหนานั้น เก่งกาจ อิเหนาถือโอกาสที่ท้าวกะหมังกุหนิงเพลี้ยงพล้ำ แทงด้วยกริชจนถึงแก่ความตาย
เป็นเช่นนี้อิเหนาคงตามไปแน่ ยอมรับความพ่ายแพ้แล้วเป็น เมืองขึ้นเถอะ ทำ อย่างไรดีล่ะท่านพี่ เราจะหนี เช่นนี้หรือ ระตูปาหมังและระตูประหมันยอมแพ้ พูดจบก็พากันเฝ้าอิเหนา ขออภัยและสัญญาเป็นเมืองขึ้น ถวายบรรณาการทุกปี
หากพวกท่านทั้งสองรับรู้ถึง ความผิดมีหรือเราจะคิดแค้นโกรธ เคือง ตัวประตูทั้งสองที่ตายไป นั้น เป็นเพราะใจโอหัง พวกท่าน จงพระศพกลับ เมืองไปทําพิธีให้ เรียบร้อยเถิด อิเหนาว่าแล้วพาระตูทั้งสองไปยังศพของพระเชษฐาและพระนัดดา
จัดทำ โดย นาย ชโนทัย นาย ธวัชชัย นาย ภูริทัศน์ นาย อมรเทพ นางสาว เกล็ดแก้ว นางสาว กานดาซะศรี นางสาว ญาดา นางสาว อรอนงค์ นางสาว อาริตา ทั่งศิริ ใจหวาน แก้วลมูล บ่วงเพชร มุ่งดี เอกวิภาต ศิริบาล มาตวังแสง คำ เมืองคูณ เลขที่ 2 เลขที่ 4 เลขที่ 9 เลขที่ 13 เลขที่ 14 เลขที่ 24 เลขที่ 26 เลขที่ 28 เลขที่ 29