หนังสือเส้นทางการเดินทางของฉัน

- 51 - ผู$สร$างสรรค3 ดินสอมักถูกใช$เป2นจุดเริ่มต$นของการนำความคิดมาสร$างให$เกิด รูปร8างขึ้นเพื่อนำความคิดนั้นให$ สามารถพัฒนาขึ้นไปอีกได$ ดังเช8น การ วาดภาพร8าง การเขียนร8างบทความที่จะนำไปพัฒนาต8อให$เกิดเป2นผลงาน ขึ้น ก็เปรียบเสมือนฉันที่เป2นผู$ร8างความคิด ทำให$เป2นรูปเป2นร8างขึ้นมาผ8าน การ Pitching ครั้งแรกผ8านทีมของฉัน และความคิดนั้นก็ได$ถูกนำมาพัฒนา ต8อ จนได$ทำให$เกิดขึ้นมาเป2นผลงานที่ช8วยพัฒนาสังคมได$ทั้งเป2นผลงานที่ ผู$เข$าร8วมกิจกรรมต8างมีความสุขและประโยชน_ร8วมไปด$วย ซึ่งได$ส8งต8อมายัง ฉันที่เป2นดินสอผู$สร$างสรรค_ผลงาน ให$ได$เห็นถึงผลลัพธ_ที่มาจากผลงานของ ดินสอเล8มนี้ ว8าตัวฉันนั้นก็มีพลังที่จะเป2นผู$สร$างสรรค_ความคิดเพื่อสังคมได$ กษิดิ์เดช ผลเงาะ kpaos รร.อบจ.กระบี่

- 52 - กว^าจะเติมโต ทุกคนคงเห็นภาพที่ฉันวาดขึ้นเป2นเด็กผู$หญิงคนหนึ่งที่สวมใส8 ฮิญาบ ใช8แล8วคะ ภาพที่ทุกคนเห็น เป2นภาพที่ฉันได$เห็นมันในขณะที่ฉัน หลับตา และภาพๆนี่เป2นเด็กหญิงที่มีความอดทน มุ8งมั่น และเป2นเด็กที่ พัฒนาตัวเองอยู8เสมอ ทุกคนคงงงกันว8าฉันรู$ได$อย8างไร ว8าเด็กคนนี้มีความ อดทน มุ8งมั่นและเป2นเด็กที่พัฒนาตัวเองอยู8เสมอ จริงๆแล$วภาพ ภาพนี้เป2น ตัวฉันเอง กว8าจะเติบโตตัวฉันเองผ8านเรื่องราวมากมาย ทั้งเรื่องส8วนตัว เรื่องเรียนเรื่องการทำงาน ร8วมถึงการเข$าโครงการคิดดีไอดอล ซึ่งฉันเห็น เรื่องราวมากมายเหล8านี้ เป2นบทเรียนในการใช$ชีวิตให$ฉันได$เติบโตขึ้น เป2น เด็กผู$หญิงที่สมบูรณ_แบบเท8าที่ฉันจะทำมันได$ และฉันขอให$ทุกคนได$เติบโต อย8างสมบูรณ_แบบในแบบของตัวเอง เกวลิน หาดใหญ8วิทยาคาร

- 53 - รักษาเวลา • มุมมองของฉัน : ฉันได$เติบโตมากขึ้น มีความรับผิดชอบ รู$จักเวลา (การรักษาเวลา) ฉันมีความกล$ามากขึ้น กล$าคิด กล$าทำและความ มั่นใจมากขึ้น • ที่เปรียบตัวเองเป2นตัวไม$ เพราะฉันเติบโตขึ้นเรื่อยๆเหมือนกับ ต$นไม$ • ความเปลี่ยนแปลงของพวกเราทีมสมหมายถึง พวกเราได$เรียนรู$ กระบวนการทำงานร8วมกันทุกคน มีความรับผิดชอบกับงานที่ ได$รับมอบหมาย เพราะความร8วมมือของทุกคนจึงทำให$งานนี้ สำเร็จ ตอง ทีมสมหมายถึง มหาวิทยาลัยราชภัฎบุริรัมย_

- 54 - ฉัน คือ ต$นไม$ที่มีรากแก$วของสมหมายถึง การทำงานคือปุ¶ยที่ทำให$รากแก$วของฉันงอกเจริญเติบโตขึ้น มีการ ผลิดอกออกใบ ที่ถือได$ว8าคือผลลัพธ_ของโครงการโดยดอกนั้นจะทำให$ตัว ของฉันสวยงามได$ด$วยตัวของฉันเอง ผลจะทำให$คนอื่น เพื่อนในทีม อาจารย_ กิน (กินหมายความว8าจะเป2นที่พึ่งของเพื่อนๆ ในทีมได$พี่งพาได$ เสมอ) ยังผลิตออกซิเจนให$กับโลก (โลกที่คือสังคม ออกซิเจนคือประโยชน_ ก็คือ ทำประโยชน_ให$กับสังคม) นางสาวธัญญารัตน_ ยือรัมย_ สมหมายถึง

- 55 - ต$นอ^อน เติบโต จากวันแรกถึงวันนี้ ฉันมองตัวเองจากมุมของฉันว8า ฉันเติบโตและ แข็งแกร8งขึ้นมาก ฉันจึงขอเปรียบเทียบตัวฉันเองกับต$มไม$ม.ต$นนี้ ต$นแรก เป2นฉันในเวอร_ชั่นเก8าที่สดใสตามวัยของเด็กทั่วไปเป2นเด็กที่มีทั้งความ อ8อนแอและความแข็งแรงในเวอร_ชั่นที่แข็งแรงขึ้น แล$วเป2นฉันที่ยังคงความ สดใสของตัวเองไว$เหมือนเดิมถึงแม$ต$นไม$ม.ต$นนี้อาจจะไม8สมบูรณ_แบบ ยังคงมีความเลอะของสีต8างๆ เปรียบเสมือนปBญหาที่เข$ามาระหว8างการ เติบโตของฉัน แต8สุดท$ายฉันก็ผ8านมาได$เสมอ ฉันขอบคุณตัวเองในวันนี้ที่ทำทุกอย8างอย8างดีและหวังว8าตัวฉันใน วันพรุ8งนี้ฉันทำทุกอย8างดีเช8นกัน Iita Shinpai by หาดใหญ8วิทยาคาร

- 56 - ดินสอ ที่ไม^มียางลบ ครั้งฉันหลับตา ฉันไม8อาจเห็นภาพใดๆ ในหัว แต8เมื่อครั้งฉันลืมตา ภาพที่ฉันเห็นคือดินสอแท8งนึ่งวางไว$กับกระดาษแผ8นนึง ทำให$ฉันรู$ว8า ฉัน เปรียบเสมือนดินสอแท8งนี้ที่ต$องการพื้นที่แสดงศักยภาพของฉัน และต$อง เป2นพื้นที่เหมาะสม หากฉันขีดเขียนบทพื้นที่สะอาด ฉันจะกลายเป2นคน สร$างความสกปรก แต8หากฉันได$ขีดเขียนบนพื้นกระดาษ ฉันจะกลายเป2น “ผู$สร$างผลงาน” กระดาษแผ8นใหญ8ของฉันในครั้งนี้ คือคิดดีไอดอลที่ทำให$ ฉันสามารถขีดเขียนได$อย8างอิสระ แม$บางครั้ง ฉันจะทำผิดพลาด แม$ฉันไม8 มียางลบกับตัวที่จะคอยช8วยลบจากความผิดพลาดได$ แต8ฉันสามารถเริ่ม ใหม8ตรงจุดอื่นของกระดาษได$เสมอ นิอัสวานี สตรีอิสลามวิทยามูลนิธิ

- 57 - ความคิด ความหวัง ความฝ;น

- 58 - ภูมิคุ$มกัน.. ฉันได$เรียนรู$.. ทำแล$วคิดยังไง : ก8อนหน$านี้ก็มีความกังวลว8าจะทำได$ไหม จะรอดรึเปล8า ผลงานจะผ8านไปได$ใช8ไหม แต8เมื่อได$ลงมือทำกันอย8างจริงจัง โดยมีสมาชิก และคณะทำงานมาร8วมกันทำงาน ทำให$งานของพวกเราเริ่มมีการพัฒนาอยู8 เสมอ แม$ว8าระหว8างทางอาจมีอุปสรรคอยู8บ$าง แต8ท$ายที่สุดแล$ว เราก็ สามารถผ8านมันมาได$ และผลตอบรับที่ได$จากการจัดกิจกรรมก็ถือว8าเกิน คาดไปอย8างมาก ทดลองแล$วเกิดอะไรขึ้น : สิ่งที่ได$เรียนร$ูจากการลงมือทำโปรเจคนี้ก็คือ การได$พิชิตความกลัวของตัวเอง ก8อนหน$านี้เรามีคิดมาเสมอว8าองค_กรสสส. และคิดดีไอดอล ต$องเป2นองค_กรใหญ8ที่มีความระเบียบ เคร8งครัด และพวก เราก็เป2นเพียงเด็กมัธยมปลายที่ต$องเข$าไปทำงานกับพี่ๆ สิ่งแรกที่คิดก็คือ ความกังวลใจ กลัวว8าจะทำงานผิดพลาด แต8เมื่อถึงเวลานี้แล$ว พวกเราทุก คนต8างก็สามารถผ8านทุกอุปสรรคไปได$ และเชื่อว8าพวกเราทุกคนจะ สามารถนำสิ่งที่ได$ในโครงการแห8งนี้ไปปรับใช$ในอนาคตได$อย8างแน8นอน การเปลี่ยนแปลงในระยะสั้นนำไปสู^ การเปลี่ยนแปลงในระยะยาวนำไปสู^ อย^างไร? : เมื่อได$ลองทำประเด็นนี้หนูมีความรู$สึกว8ามันเป2นประเด็นที่อยู8 ใกล$ตัวที่คนส8วนใหญ8ไม8ได$มองข$ามซะทีเดียวแต8ก็ยังไม8ได$รับความสนใจมาก ขนาดที่ว8าสามารถเกิดการเปลี่ยนแปลงได$ ดังนั้นหนูคิดว8าตัวเองได$รับ โอกาสที่ดีที่จะเผยแพร8ประเด็นเหล8านี้ให$เป2นที่ได$รับความสนใจและรู$สึก

- 59 - ยินดีที่ได$ร8วมเป2นส8วนหนึ่งในกิจกรรมครั้งนี้เมื่อทดลองแล$วสิ่งที่เกิดขึ้น ค8อนข$างคาดเคลื่อนจากสิ่งที่คาดหวัง เนื่องจากมีอุปสรรคมากมายที่เข$ามา ระหว8างที่ดำเนินทั้งผลลัพธ_ที่ไม8ได$ดำเนินตามแผนอย8างถูกต$อง ต$องมีการ เปลี่ยนแผน เพื่อรับกับปBญหาต8างๆ ซึ่งเป2นสิ่งที่ค8อนข$างยากกับการรับมือ กับเรื่องใหม8ๆ การเปลี่ยนแปลงรายบุคคล/ภาพรวมในการทำงาน : สิ่งที่เห็นได$ชัดจาก การได$ลงมือทำโปรเจคนี้ นั่นก็คือ การได$พัฒนาศักยภาพของตัวเอง การทำ โปรเจคกับองค_กรใหญ8 ถือว8าเป2นสิ่งเกินคาดสำหรับพวกเราเป2นอย8างมาก เพราะเราไม8ร$ูว8าจะต$องเจอกับอะไรบ$าง แต8ผลปรากฏว8า พวกเราสามารถ แก$ปBญหาทุกสถานการณ_ได$ แม$ว8าในบางทีอาจจะมีเสียใจบ$าง เหนื่อยบ$าง ท$อบ$าง แต8พวกเราก็สามารถแสดงให$เห็นถึงความเป2นทีมเวิร_คที่มีความ สามัคคี และฝÆาฟBนทุกอุปสรรคได$ ปÅญหาที่เกิดขึ้น (แก$ปÅญหาอย^างไร) : หากกล8าวถึงปBญหาที่ประสบเจอ ระหว8างการทำงาน ในแง8ของปBจจัยภายในอาจไม8พบเลย แต8สิ่งที่พบเจออยู8 บ8อยครั้งนั่นก็คือปBจจัยภายนอกไม8ว8าจะเป2นการเลือกใช$สถานที่ในการ ประชุม เนื่องจากการที่จะเรียกพบปะประชุมคณะทำงานในแต8ละครั้งเรา ต$องมีการใช$สถานที่ ซึ่งบางทีอาจมีค8าใช$จ8ายในการเช8าสถานที่ แต8ทางเรา ได$แก$ปBญหาโดยการพยายามเลือกใช$สถานที่ที่เป2นที่สาธารณะเพื่อประหยัด งบค8าใช$จ8ายในส8วนนั้นๆ โดยอีก1ปBญหาที่ค8อนข$างจะพบเจอบ8อย นั่นก็คือ ช8วงเวลาที่จะใช$เรียกประชุม เนื่องจากพวกเรากำลังศึกษาอย8ูในระดับชั้น มัธยมปลาย และต$องมีการเตรียมตัวอ8านหนังสือสอบเพื่อเข$าศึกษาต8อใน

- 60 - ระดับมหาลัย แต8พวกเราก็พยายามเลือกเวลาที่ทุกคนว8าง แม$ว8าบางที อาจจะชนกับสิ่งที่กำลังเล็งอยู8ก็ตาม ดังนั้นพวกเราจึงสามารถแก$ปBญหาทุก อย8างได$ โดยที่ไม8กระทบต8อสิ่งอื่น ภูมิคุ$มกัน สตรีอิสลามวิทยามูลนิธิ

- 61 - ก$าวสุดท$ายของการเติบโต ครั้งสำคัญ ของฉันกับคิดดีไอดอล ‘เจ็บปวด ซ8อนเร$น ฝBงจม และเติบโต’ คือ 4 คำที่ฉันถอดออกมาสำหรับบทเรียนชีวิตถนนเส$นนี้ ฉันเป2นคนขี้กลัว ขี้ขลาด คิดมาก ฉันไม8มีความกล$ามากพอ และการ สื่อสารกับผู$อื่นมันดูยากเหลือเกิน ยิ่งแล$วใหญ8หากเป2นการสื่อสารถึง อารมณ_เบื้องลึก ถึงปBญหาหัวใจที่อยู8ข$างใน ทั้งสิ้นล$วนแล$วดูยากเกินเอื้อม และน8าอึดอัดอย8างไม8เป2นตัวเอง แม$บางครั้งลึก ๆ ในใจ ฉันเองก็หวัง อยากจะเล8าอยากจะระบาย อยากมีคนรับฟBง อยากได$ทางออกของปBญหา ทางความรู$สึกจากผู$อื่นบ$าง แต8สุดท$ายแล$ว การสื่อสารให$เข$าใจได$ง8าย ๆ สำหรับฉันนั้นมันไม8ง8ายเลยจริง ๆ ก8อนจะถึงจุด start อย8างจริงจังของ เส$นทางนี้ท$าวความไปวันแรกตอนที่ได$รับโจทย_การแบ8งกลุ8ม ฉันในฐานะ หัวหน$าทีม ทั้งวิตกและคิดมาก ว8าจะดูแลและพาลูกทีมไปถึงเปqาหมาย อย8างไร มันไม8ง8ายเลยเมื่อเปqาหมายหลักที่สำคัญที่สุดในฐานะหัวหน$าทีม ของฉัน คือการหล8อหลอมเพื่อน ๆ ให$เป2นหนึ่งเดียวโดยมีส8วนผสมจาก ความเป2นตัวตนของแต8ละคนอย8างลงตัว เพราะผลงานชิ้นนี้คือของพวกเรา ทั้งสี่คน ไม8ใช8จากใครคนใดคนหนึ่งเป2นหลัก และเป2นการกำหนดที่สวยงาม ที่พวกเราทั้งสี่คนมีเคมีที่ลงตัวต8อกัน style & vibes การทำงานที่ไปในทิศ เดียวกันจนมันออกมาสวยงามตามการกำหนดของมัน.

- 62 - ตกเย็นหลังเลิกเรียนของวันหนึ่ง หลังจากงานแฮกกาธอน พวกเรา ทั้งสี่ชีวิตจ$อย ๆ ที่ยังง ๆ และ อßอง ๆ กับการถูกติถูกปรับ แก$งาน อะไรก็ ไม8รู$เยอะแยะเต็มไปหมด ทั้งสับสนและหมดแรงฮึบ ได$แต8แบกร8างตัวเองที่ แทบไร$วิญญาณไปเติมพลังฟBงเสียงคลื่นริมหาดวาสุกรีใกล$โรงเรียน ณ ขณะที่กำลังดูดชานมไข8มุกอย8างเซ็ง ๆ เพื่อนคนนึงในทีมพลั้งคำถามออกมา ว8า “ทำไมเหมือนกำลังจะไม8ได$เป2นตัวเองในงานนี้เลย” และนั่นเอง ทำให$ พวกเราฉุดคิดได$ว8า “แล$วทำไมเราต$องมาเป2นคนอื่นล8ะ?” ซึ่งบางประเด็น เราเพิ่งค$นพบหลังจากนั้นว8า มันมาจากเราเองที่บางครั้งสื่อสารอย8างไม8 ตรงไปตรงมาและคำแนะนำจากทีมพี่ ๆ ก็เป2นเพียงความเห็นส8วนตัวของ เขา ที่เราสามารถรับฟBงและปรับแก$ได$มันก็เท8านั้นเอง — เมื่อพากันดึงสติ ฮึบพลังกลับมาได$พวกเรามาชนเข8าชนไหล8เพื่อคุยถึงประเด็นปBญหาที่จะลง มือทำอย8างแตกละเอียดเพื่อหาแก8นสาระ และฉันก็พบว8า ไม8ได$มีแค8ฉันที่มี ปBญหาในการสื่อสาร การจัดการความคิด เพื่อน ๆ เองก็เช8นกัน เราจึงตกลง ปลงเอยกันว8าจะทำอะไรสักอย8าง ให$คน กลุ8มน$อยที่หายาก (หรืออาจเพราะไม8ยอมเฉลยตัวตนเหล8านี้) แม$รู$ดีว8า กลุ8มเปqาหมายที่เป2นกลุ8มน$อย จะมีความน8าสนใจที่น$อยกว8า แต8สำหรับพวก เราแล$ว หากผู$คนมุ8งเปqาเพียงแต8กับคนหมู8มาก แล$วใครกันจะมุ8งหากลุ8มคน หมู8น$อย พวกเราเชื่อ เชื่อสนิทสุดหัวใจว8าถึงจะเป2นแค8พลังเล็ก ๆ แต8มันคือ จุดเริ่มต$นและมันคือส8วนหนึ่ง ของพลังที่ยิ่งใหญ8เช8นกัน และฉันก็ได$อีกข$อ เรียนรู$ว8ามันไม8ใช8เรื่องแปลก ที่สำหรับบางคนการสื่อสารนั้นเป2นเรื่องยาก มันไม8ได$ผิดปกติที่เราย$อนแย$งกับตัวเอง ท8ีเราโหยหาและต$องการการถูกรับ ฟBงแต8กลับเล8าออกมาไม8เป2น การสื่อสารออกมาไม8เก8งนักนั้นบางครั้งแล$ว

- 63 - มันเป2นเพราะเรามีความสามารถในการจัดการมันได$ด$วยตนเอง เรามีผู$รับ ฟBงเป2นตัวเราเองแล$วต8างหาก แต8อย8างไรเสียนั่นมันไม8ใช8ความพิเศษหรือ ความเหนือกว8าใครอยู8ดีสุดท$ายแล$วทุกคนมีความสามารถที่ต8างกันและ พิเศษในแบบของตัวเองอยู8แล$วล8ะ — และนี่เอง เป2นจุดประกายที่หนังสือ โฮมฮัก บ$านแห8งอ$อมกอดหรือ ที่ฉันเรียกมันว8า ยัยโฮมฮักลูกคนโต โปรเจค จบที่ผนวกกับโครงการคิดดีไอดอลในครั้งนี้กำเนิดเกิดขึ้น ตกผลึกออกมา เป2นหนังสือจิตวิทยาการจัดการอารมณ_และความรู$สึกโดยให$ผู$อ8านได$ สื่อสารกับตัวเองผ8านตัวเองและตัวอักษร ผลงานชิ้นนี้เป2นเหมือนลูกคนโต ของฉันและเพื่อน ๆ มันคือครั้งแรกของพวกเรา ครั้งแรกของการเข$าร8วม แฮกกาธอน ที่เต็มไปด$วยเม็ดน้ำตา ความเสียใจ และหมดไฟ ครั้งแรกของ การเกือบสูญเสียตัวตนให$กับคำติและชม แต8ก็เป2นครั้งแรก ๆ ที่กล$ายืนหยัด ในการเป2นตัวเองเราเจอกับครั้งแรกในการจัดนิทรรศการอย8างเป2นจริงเป2น จัง จับพลัดจับผลูลองผิดลองถูก เป2นครั้งแรกของฉันเอง ในการเขียนเรียบ เรียงข$อความออกมาเป2นหนังสือสักเล8ม เติมเต็มฝBนเล็ก ๆ ในความทรงจำ ทั้งยังวาดภาพประกอบทั้งที่ไม8เก8งศิลปQมากนัก ครั้งแรกของพวกเราอีก เช8นกัน ที่ได$ร8วมงานกับองค_กรใหญ8 และพบว8า การรู$จักให$พื้นที่และทำ ความเข$าใจเนื้องานตามความถนัดที่เหมาะสม ควรเป2นแบบไหน เสกลงาน ที่ใหญ8ขึ้นต$องพาตนเองหยัดให$สูงขึ้นแบบใด เพราะมันเป2นครั้งแรกจึงไม8 แปลกที่จะเดินไม8เป2น เดินโซเซบ$าง คิดไม8เก8งคิดไม8ออกบ$าง แต8ถึงจะไม8ใช8 ครั้งแรก คนเราก็มีจุดบกพร8องได$เสมอ ก8อนเราจะเก8งได$สักเรื่องมันต$องมี ครั้งแรกกันทั้งนั้น และครั้งแรกครั้งนี้ที่เป2นจุดเริ่มต$นกับอีกหลากหลายครั้ง หน$าสำหรับฉัน เป2นจุดเริ่มต$นที่เต็มเปI²ยมอัดแน8นไปด$วยประสบการณ_

- 64 - แด8เส$นทางนี้ที่ฉันคาดไม8ถึงว8าจะมาถึงจุด ๆ นี้ได$ฉันประสบกับความ เจ็บปวด ที่ซ8อนเร$นด$วยบทเรียนชีวิตที่ล้ำค8า ซ8อนเร$นความสุขและรอยยิ้มที่ ต$องใช$หัวใจเฟqนหา ซ8อนเร$นด$วยเมล็ดพันธุ_สำคัญ ที่จะปลูกและฝBงจมให$ฉัน เติบโตเป2นไม$ใหญ8อย8างสมบูรณ_:) , เจ็บปวด ซ8อนเร$น ฝBงจม เติบโต.ด$วยรัก และความตั้งใจ, อุลยาอ_ศาสนศึกษา

- 65 - เพราะโครงการไม^ได$เปÜนเพียงแค^โครงการ โปรเจกต_ของพวกเรา ชื่อ Run Away หนีไปนะเจ$าหนู เป2นโครงการรณรงค_ การลดจำนวนผู$สูบบุหรี่ไฟฟqาหน$าใหม8 ผ8านทางสื่อในรูปแบบของเกม Run Away และสื่อแอนิเมชัน DONBI เพื่อให$เหมาะสมกับช8วงวัยและสามารถ ทำให$ผู$เข$าร8วมเข$าใจเปqาหมายได$อย8างตรงจุด รวมทั้งทำให$การเรียนรู$ไม8 เป2นเรื่องยากในการทำความเข$าใจ เพื่อให$เกิดประโยชน_สูงสุด ทั้งต8อพวก เราผู$จัดทำ ผู$เข$าร8วม ครอบครัว และสังคม เกมRun Away มีจุดมุ8งหมายการออกแบบมาเพื่อให$ผู$เล8นเข$าใจถึงข$อเสีย ของบุหรี่ไฟฟqา และเล็งเห็นข$อดีของการดูแลสุขภาพร8างกาย ส8วนตัว แอนิเมชัน DONBI ถูกออกแบบมาเพื่อสื่อให$ผู$ชมได$รับข$อคิดจากการ กระทำของตัวหลักและเข$าใจได$ง8ายผ8านทางการสวมบทละครสมมติ สถานการณ_ภายในบ$านหลังหนึ่งที่มีผู$สูบบุหรี่ไฟฟqา จากผลการสำรวจหลังเข$าร8วมกิจกรรมของโครงการRun Away หนีไปนะ เจ$าหนู พบว8า ผู$เข$าร8วมกิจกรรมได$เกิดความตระหนักรู$และความเข$าใจใน โทษของบุหรี่ไฟฟqา รวมทั้งยังเผยแพร8ความรู$ที่ได$จากการตระหนักรู$นี้แก8 ผู$คนรอบตัว ถือเป2นความสำเร็จหนึ่งของโครงการที่ทำให$จุดเริ่มต$นเล็ก ๆ นี้ ได$เติบโตและส8งผลกระทบที่ดีอย8างกว$างขวางมุมมองที่ตัวดิฉันได$คาดหวัง ไว$ตั้งแต8วันแรกที่ตัดสินใจเข$าร8วมโครงการ Hackathon คือเพื่อร8วมเป2น ส8วนหนึ่งในการพัฒนาสังคม นอกจากนี้ยังมีความชอบ ชอบในการเข$า

- 66 - สังคม ชอบในการทำโปรเจกต_ใหม8 ๆ จนกลายเป2นความอยาก อยากที่จะ เรียนรู$สิ่งใหม8 ๆ อยู8เสมอ อยากที่จะพาตัวเองออกไปสู8โลกใบใหม8ที่กว$างขึ้น อยากที่จะพัฒนาศักยภาพของตนเองอยู8ตลอดเวลา และหลังจากที่ได$เข$า ร8วมโครงการมาจนถึงปBจจุบัน ดิฉันได$ท$าทายความสามารถของตนเอง ได$ พัฒนาการทำงานร8วมกับคนหมู8มาก ได$พบเจอความคิดสร$างสรรค_ที่แปลก ใหม8 ได$พบเจอผู$คนหลากหลายแบบที่มีอุดมการณ_เดียวกันได$พัฒนาความ กล$าแสดงออก และดิฉันได$ก$าวข$ามผ8านจุดที่เรียกว8า comfort zone ของ ตัวเองได$เพราะโครงการ Hackathon การเดินทางครั้งใหม8 อาจจะเต็มไปด$วยขวากหนาม หรืออาจจะโรยไปด$วย กลีบกุหลาบ แต8สุดท$ายแล$ว เราก็จะพยายามเพื่อให$ไปถึงจุดหมาย ปลายทางให$ได$ ความพยายามนี้เองที่เป2นจุดผลักดันพวกเราที่แม$จะเปรียบ เหมือนมดตัวเล็กๆ บนโลกใบนี้ ให$สามารถร8วมกันทำสิ่งที่ยิ่งใหญ8ขึ้นมาได$ เพราะโลกนี้มีการหมุนเวียนเปลี่ยนผ8านอยู8เสมอ เราเองต$องปรับตัวและอยู8 กับมันได$อย8างมั่นคง โครงการ Hackathon จึงเป2นดั่งจุดเริ่มต$นที่ทำให$พวก เราได$เดินทางครั้งใหม8นี้ได$อย8างสมบูรณ_มากยิ่งขึ้น นอกจากนี้แล$ว จงอย8า ลืมขอบคุณความกล$าหาญของตัวเองที่กล$าที่จะก$าวเข$ามาเป2นส8วนหนึ่งของ การขับเคลื่อนสังคม อย8าลืมขอบคุณความพยายามทั้งหมดของตัวเองที่ ทุ8มเทไปกับสิ่งเหล8านี้ และจงยืนอยู8ในอุดมการณ_ของตนเองอย8างมั่นคงแม$ ในวันข$างหน$าจะเกิดการเปลี่ยนผันมากเท8าใด จงเป2นดั่งปÆาที่คอยโอบอุ$ม สรรพชีวิตอยู8เสมอ

- 67 - ครั้งแรกไม^สิ้นสุด ต$องเล8าย$อนไปวันแรกที่รู$ว8ามีกิจกรรมการผลิตสื่อนี้ตอนนั้นรู$สึก ตื่นเต$นมากๆเนื่องจากตอนนั้นกำลังหากิจกรรมเข$า port ส8งมหาลัย บวก กับอยากพัฒนาตัวเองด$านเบื้องหลังเป2นทุนเดิมอยู8แล$วเลยรีบลงชื่อสมัคร ทันทีและหลังจากวันนั้นก็รับรู$เลยค8ะว8าสิ่งที่เลือกลงไปมันยิ่งกว8าการหา กิจกรรมเข$า port หรือการพัฒนาตัวเองไปแค8ด$านใดด$านหนึ่งไปเยอะมาก ตัวอนิเมชั่น Donbi เป2นอนิเมชั่นเรื่องแรกที่เคยทำแบบจริง ๆ จัง ๆ เลยทำ ให$โดฟเองได$รู$ว8ากระบวนการทำงานต8างๆมันละเอียดและยิบย8อยกว8าที่เรา คิดไว$ตอนแรกไปเยอะพอสมควร ในด$านแรกคือการวางแผนตัวโดฟและคน ในทีมจะต$องวางแผนกันอย8างรอบคอบและเป2นลำดับขั้นอย8างชัดเจน ทำ ให$ตัวของโดฟมีทักษะการวางแผนการจัดการคน สัพยากรณ_เงิน เพิ่มมาก ขึ้นพอสมควร ด$านที่สองที่ได$พัฒนาขึ้นมาคือได$ลองทำการตัดต8อเสียงนัก พากษ_การเป2นคนกำกับการพากย_เป2นครั้งแรกในชีวิต ซึ่งด$านนี้เป2นด$านที่ โดฟภูมิใจกับมันมากเพราะนอกจะจะเป2นครั้งแรกแต8โดฟก็รู$สึกว8างานที่ ออกมาค8อนข$างดีและด$านที่สามคงหนีไม8พ$นตัวของอนิเมชั่นที่โดฟจะต$อง ตัดต8อแบบจริงจังครั้งแรกเช8นกัน โดยปกติก็เคยตัดแต8คลิปสั้น ๆ เล็ก ๆ แต8 พอต$องมาตัดอนิเมชั่นยาวก็ให$ความรู$สึกที่ต8างกันพอสมควรและมีความ กดดันกับงานนี้มาก จากการได$ตัดก็ทำให$โดฟเองได$รู$อีกเรื่องคือถ$าเราลอง ทำก็ไม8มีอะไรที่จะยากเกินไป อาจจะไม8ได$ดีเท8ากับคนที่มีความชำนาญ มากกว8าแต8อย8างน$อย ๆ ก็ได$ลองออกจากเซฟโซนของตัวเอง หลังจากการ ผลิตตัวสื่อออกมาแล$วสิ่งต8อไปที่เราจะต$องทำคือการเผยแพร8ไปถึง กลุ8มเปqาหมาย ซึ่งกลุ8มเปqาหมายของโดฟคือกลุ8มเด็กอายุ12-13 ปIเพื่อที่ให$

- 68 - ความรู$เกี่ยวกับความอันตรายของบุรี่ไฟฟqาให$มีความรู$มากขึ้นรู$ถึงโทษของ มัน ความท$าทายในการทำงานงานตอนนั้นคือการสู$กับตัวเองแล$วตาราง ชีวิตของตัวเอง เพราะช8วงนั้นเป2นช8วงที่ทุกอย8างที่สำคัญต8ออนาคตเข$ามา พร$อมกันหมด อย8างสอบปลายภาคเพื่อเก็บเกรดไปใส8port การเตรียมตัว เข$ามหาลัย และอีกหลายเรื่อง แต8ก็สู$จนผ8านมาได$และได$รับผลตอบรับจาก น$องๆที่มาร8วมกิจกรรมไปในทางที่ดีเลยทำให$โดฟที่ลงทุนลงแรงกับงานนี้ไป เยอะหายเหนื่อยขึ้นมาบ$าง และสิ่งที่ได$พัฒนาขึ้นมาคือความอดทนต8อ ความกดดัน ความอดทนต8อความเหนื่อยของตัวเองกิจกรรมนี้ให$สิ่งต8างๆ มากมาย ให$เพื่อน ให$สังคม ให$ประสบการณ_ให$ความสามารถ ให$โอกาศ การได$เข$ามาเป2นส8วนหนึ่งของคิดดีidol สำหรับเราตอนนี้ไม8ใช8แค8การได$ กิจกรรมไปใส8 port แต8สิ่งที่ได$จากวันแรกจนถึงวันนี้โดฟเองก็พัฒนา ความสามารถของตัวเองขึ้นมาเรื่อย ๆ ผิดบ$าง ถูกบ$าง และเริ่มทำครั้งแรก ใหม8อีกครั้ง ทำให$ตัวเราพัฒนาไปเป2นตัวเราในเวอร_ชั่นที่ดีขึ้น เพราะสิ่งใหม8 ก็ต$องเริ่มจากการลองทำครั้งแรกและจะต$องพัฒนามันขึ้นไปอีกเรื่อย ๆ ไม8 สิ้นสุด

- 69 - การเดินทางจากวันนั้น จาก..วันแรก ผมได$เรียนรู$สิ่งใหม8ๆจากค8ายนี้ หลังจากที่ผมได$เข$ากิจกรรมปฐมนิเทศในเดือนสิงหาคม ผมได$รู$ว8าผมสามารถที่จะทำงานอย8างไรให$มีประสิทธิภาพมากขึ้น โดยการ ขอความช8วยเหลือจากคนรอบข$างเมื่องานหลายๆอย8างเกินตัวซึ่งมันทำให$ ผมรู$ว8าวิธีเหล8านี้สำคัญอย8างไรในการทำงาน จากที่ชอบการเป2น oneman-show จนหลายๆครั้งแบกรับภาระไว$มากจนเต็มบ8าเพราะคิดว8าการท างานคนเดียวนั้นจะสามารถทำให$งานดำเนินได$อย8างลื่นไหลและต8อเนื่อง แต8ความจริงก็ไม8ได$เป2นแบบนั้นเสมอไป จนตอนนี้ผมรู$แล$วว8าสามารถขอ ความช8วยเหลือจากคนอื่นได$เพื่อที่จะแชร_สัมภาระต8าง ๆ ระหว8างเดินขึ้น ทางที่สูงชันและช8วยกันไต8ให$ถึงยอดเขาได$ สู8..วันนี้ ผมก็ได$เข$าใจสิ่งใหม8ๆนั้น หลังจากได$เรียนรู$การขอความช8วยเหลือจากผู$อื่น แล$ว ภาระหน$าที่และงานต8างๆที่ผมมีนั้นก็เบาลง ผมรู$สึกว8าการที่มีผู$อื่น คอยช8วยนั้นดีกว8ามาก เพราะมีมุมมองที่แตกต8างมากขึ้น ทำให$งานที่ ออกมาผลลัพธ_ดีกว8าการท าเพียงคนเดียว แต8ถึงอย8างนั้นสุดท$ายผมก็ได$ เข$าใจว8าถึงแม$จะมีคนร8วมเดินขึ้นมาพร$อมกับเราแล$ว เขาก็ไม8สามารถที่เดิน ด$วยความเร็วเท8ากับเราหรือพร$อมที่จะสนับสนุนเราผ8านเนินเขาและ อุปสรรคต8าง ๆ ได$ตลอดการเดินทาง สุดท$ายถ$าเราไม8มีวิธีที่จะทำให$เขา อยากที่จะเดินทางต8อ เขาก็สามารถออกไปจากเราได$อย8างง8ายดาย ซึ่งช8าง

- 70 - ตรงกับคำที่ว8า “การรักษาไว$ นั้นยากกว8าการได$มา” เพราะผมเข$าใจครับ ว8าทุกคนนั้นมีเส$นทางของตัวเอง และคำว8าหนักและเหนื่อยของแต8ละคนก็ ไม8เท8ากัน เราเดินทางมาไกลแล$ว ก็ต$องไปต8อและหากต$องเดินทางต8อสิ่งที่ ช8วยเราได$ดีที่สุด ก็คือตัวเราเอง เพราะฉะนั้น ถึงแม$ว8าการขอความ ช8วยเหลือจะสำคัญมากเพียงใด แต8การที่เรามีจิตใจที่หนักแน8นก็สำคัญ และ หากมีจิตใจที่หนักแน8นแล$วก็ต$องสามารถมีจิตใจที่อ8อนโยนเพื่อให$ทุกคนที่ เดินมาพร$อมเรามีความสุขและแรงบันดาลใจที่อยากจะไปพร$อมกับเราซึ่ง ผมก็ได$เรียนรู$เยอะมากจริงๆครับจากกิจกรรมครั้งนี้ ผมจะเติบโตและ เรียนรู$ไปเรื่อยๆพร$อมกับเป2นตัวเองในเวอร_ชั่นที่ดีขึ้นอีก และจะไม8หยุดที่ พัฒนาตัวเอง..

- 71 - “เปลี่ยน” สังคมด'วยพลัง “สื่อ” คนรุ0นใหม0